De koffietent van Opoe is een oase in de nacht LIMMEN: halteplaats voor de autokaravanen Wat Castricum beleefde in het afgelopen jaar Na elf uur: alleen voor chauffeurs Motoren zwijgen, portieren slaan Veel wensen bleven nog bestaan Bevolking nam toe met 320 personen Woningbouw Woningtoewijzing Egmond aan Zee De opvoeding van onze kinderen Gegadigde voor grond Wethouder P. de Vries tweemaal jarig Weinig interesse voor Financieringsinstituut Gouden R.K. Landarbeiders- bond gaf leden een geschenk nONDERDAG 21 JANUARI 1954 „NOG EEN ruk- kie en dan zijn we bij opoe!". Leendert Evers kreeg geen ant. woord. Zijn maat had niet eens be merkt, dat de zware Krupp Diesel met een lange zucht vóór het Noordzee kanaal tot stil stand was geko men en nu met afgezette motor stond te wachten op de komst van de pont. Ze wa ren in de voor avond uit 's-Her- togenbosch geko. men met een lading stenen voor Den Helder. Een vrachtje van twintig ton, dat diezelfde nacht nog gelost moest worden. Dik twee uur had Leendert in de licbtkegel ge- Karavanen langs de weg... tuurd, waarmee (Foto: Jaap Schoen) de koplampen het duister uiteendreven. Het was warm in de cabine en in stilte benijdde de chauffeur zijn collega, die in een diepe slaap was weggezakt en eerst traag wakker werd toen de dieselmotor de zware steenvracht grommend op de pont trok. Leendert herhaalde zijn opmerking. „Nog een rukkie en dan zijn we bij Opoe!" Het antwoord klonk instemmend. Want Opoe is een begrip voor de vrachtwagen chauffeurs. Speciaal voor hen, die iedere nacht langs de weg zijn en voor wie de verlichte ramen van het houten koffietentje aan de Rijks weg in Limmen méér betekenen dan alleen maar de plaats waar zij een kop koffie kunnen krijgen. Het is voor lien de oase in de woestijn van de nacht. De kans om even de benen te strekken, om rond het kacheltje te kruipen en een warme kop koffie naar binnen te laten glijden. De kans ook om even verlost te zijn van het mono-tone geronk van de motor. Iedere vrachtwagenchauffeur kent Opoe. Als ze oriilé?' elkaar zouden zeggen „We gaan naar Jouke Haanstra" dan zouden de meesten misschien de wenkbrauwen optrekken, maar de koffietent van opoe is een aanduiding, die door geen enkele chauffeur wordt mis- verstaan. OPOE betekent licht, warmte, gezelligheid en een kop koffie of een hard gekookt eitje. Het is een doel voor de chauffeurs, die hun zware karren uit Rotterdam naar Groningen brengen of uit Groningen naar Rotterdam. Soms door een heldere vriesnacht onder een dak van mil- liarden sterren, soms door een muur van stromende regen of door een benauwende poel van dampige, grijze mist, met een zicht van enkele meters. Dan is de koffietent een veilig baken, een vertrouwde haven, waar men de spanning en de concentratie van de laatste uren kan ont laden. De koffietent van opoe is het rustpunt voor de autokaravanen, die zich 's nachts door Noord-Holland trekken op weg van of naar Friesland. Met de meest uiteenlopende ladingen. Met brede, rustige kerels, die urenlang het stuur in de vuisten hebben. Meesters over tien- talie npaardenkrachten. Voor hen staat daar dat houten gebouwtje aan de Rijksweg in Limmen. En er is er niet een, die voorbijrijdt. Weer knarsten de remmen en weer bangden de portieren. Het bruine, plu chen gordijn, dat bij wijze van tocht- sluis voor de deur hing werd vaneen- geschoven en een korporaal trad bin nen. Achter hem volgde een burger. Hij heette Willem Verhage, zoals later bleek en hij maakte deel uit van de commissie van proefnemingen. Dat zal U even weinig zeggen als het ons deed. maar uit het gesprek werd ons toch duidelijk wat de mensen van deze com missies 's nachts langs de weg uitspo ken. Zij zijn belast met het proberen van munitie en vuurwapenen en trekken van het ene schietterrein naar het an dere. Hun DAF-artillerietrekker was het convooi, dat van Den Oever op weg was naar Den Haag, vooruitgereden en korporaal J. Butter kondigde aan, dat er straks nog een paar „stukken 9 veld" voor de deur zouden komen. Hij was er overigens in het geheel niet benieuwd naar, want nauwelijks zat hij op zijn stoel of zijn hoofd zakte tegen het schot. Korporaal Butter sliep en zijn koffie werd koud... Het gezelschap militairen en bur- Ook Leendert en Piet niet. Ze hadden de oranjetunnel van neon-lichten in de Zaanstreek achter zich gelaten. Het was al donker in de huizen langs de weg en he.t vrij drukke verkeer was afgezwakt tot een enkele tegenligger, die zich in de richting Amsterdam haastte. Het begon te regenen. Eerst nog slechts enkele met enkele drup pels, die tegen de voorruit uiteenspat ten en toen met bakken tegelijk. Nij- c"g sloeg de ruitenwasser een waaier vormige opening in het regengordijn en in het natte asfalt tekende zich het spoor van zoevende banden. Het volg de de wagens door Krommenie en Uit geest en boog bij Limmen naar rechts, de Rijksweg op. En opeens was het verdwenenin de berm van de weg stonden de wagens met de zware ste- nenlast. IV voelsprieten, die de kop lampen vanaf 's Hertogenbosch ver voor zich uit hadden gestoken ver schrompelden tot een paar flauwe pit jes, het geronk van de motor pruttelde weg en de portieren sloten zich met een harde blikken slag. Aan de over kant van de weg stond het houten ge bouwtje dat bij de Hembrugpont al het onderwerp was geweest van het vrij eenzijdige en korte gesprek: de koffietent, van Opoe. Qpoe Haénstra was er zelf. Met haar schoondochter nam zij deze avond de honneurs waar en ze begroette de beide mannen, die diep in hun kragen weggedoken het eenvoudige cafévertrek binnenkwamen, als oude bekenden. „Koffie jongens?" De jongens knikten. Ze zochten een stoel bij de kachel, trokken met hun voet een andere stoel naar zich toe en maakten het zich gemakkelijk. De drukte van de vooravond was weggeëbd en het was nu rustig rond de kachel. Opoe bracht de koffie en knoopte een praatje aan over het weer, dat blijkbaar zelf ook een woord je wilde meespreken, want het ram melde met de reclameplaten tegen het houten schot en liet de regen tegen de ramen striemen Boven het gebulder van de wind klonk het geluid van een naderende auto. Twee koplampen doemden op uit het duister van de nacht. gers, dat daarna het kleine koffietent je overstroomden was nauwelijks weer de donkere nacht ingegaan of de vol gende wagen met koffieklanten gleed langs de ramen. Het was nu langza merhand de tijd, dat de karavanen uit Friesland en Groningen de Wieringer- meer achter zich lieten. Verschillende wagens vertrekken om ongeveer 1 uur uit de Friese hoofd stad. Ze kunnen om ongeveer drie uur m de morgen in Limmen zijn en chauf feur Leegstra, die met een oplegger vol blikproducten op weg was naar Rotterdam maakte er deze nacht een sport van precies om drie uur bij Opoe binnen te stappen. Hij zou opoe zelf niet treffen, maar wel haar zoon Jan, die 's nachts de zaken waarneemt. En tenslotte maakt het niet veel uit wie de koffie schenkt als er maar koffie op tafel komt. Op de Afsluitdijk begon Leegstra al aan de warmte en het licht van het koffietentje te denken. De strakke weg voor hem was verlaten. Hij was nog maar twee wagens tegen gekomen en het zouden er niet veel meer worden wist hij. Maar in zijn spoor kwamen er genoeg. De ene auto na de andere draaide de Afsluitdijk op om de een tonige rit naar „Holland" te beginnen. Door de nacht naderde de over de der tig kilometer lange dijk verspreide karavaan Den Oever. Zij denderde door de Wieringermeer, over de vlakke we gen van Noord-Holland, wrong zich door de verlaten straten van een sla pend Alkmaar en stopte voor het licht schijnsel. d-t uit de ramen van het chauffeurcafeetje op de weg werd geworpen. Zij kwamen huiverend binnen. De Leegstra's, de Kooistra's, de Anema's en de Feenstra's. Stoere kerels uit het Noorden, die bij nacht en ontij, bij stormweer of de dikste mist hun zware vehikels over de Afsluitdijk brengen op weg naar de industriecentra in het Westen. De een met een lading van zes ton blikproducten, de ander met een vrachtauto en een aanhangwagen vol boter, zoals Feenstra uit Kubaard en een derde, J. Kamstra, met stuk goederen. Hij maakt het ritje om de dag. De ene nacht heen. de andere terug. En overdag slaapt hij. De ene dag in Den Haag bij particulieren en de an dere dag thuis in Sneek. Hij is een van de vele vaste klanten van.» opoe. Prompt elke nacht stuurt hij zijn wa gen in de berm van de weg en komt een half uurtje in het café uitzakken. Hjj leunde deze nacht breed achter over en bladerde wat in een tijd schrift. Voor hem op tafel dribbelde een vlieg, die in dit vertrek niet aan een winterslaap kan toekomen en bo ven zijn Sioofd hing een boodschap van de burgemeester van Limmen waarop stond te lezen: „Deze inrich ting is geopend voor Uw veiligheid langa de weg. Zorgt U voor een onge stoorde nachtrust der omwonenden door elk lawaai te voorkomen". Er waren trouwens meer aankondi gingen, die de aandacht van de chauf feurs" vroegen. Dat zij vooral goed in de berm van de weg moesten par keren, dat ze niet mochten zingen en speciaal voor de exploitant van het café, dat hij na elf uur onder geen be ding inwoners van Limmen in zijn etablissement mocht toelaten. W3nt het chauffeurscafé is in de ogen van de exploitanten van andere horecabe drijven meestal een gevaarlijke con current. Terwijl zij om elf uur moeten sluiten gaan de zaken daar maar rus tig door en in verschillende plaatsen in het land gaan al stemmen op om deze koffieteuten 's nachts te sluiten. Tot grote verontwaardiging van de chauffeurs. \\/ie deze doorgaans rustige en stille mensen aan het praten wil krijgen behoeft maar even dit punt aan te roeren of hij krijgt commentaar in overvloed. „Wat willen ze eigenlijk", zei Leendert Evers, die op de terug weg van Den Helder nog even was binnengewipt. „We mogen vijf uur rijden en moeten dan een half uur rust nemen. Moeten we 's nachts dan een half uur onder de wagen kruipen? En bovendien: zijn die andere caféhou ders bereid ons een kop koffie voor twintig cent te verkopen?" Hij kreeg bijval van de anderen; chauffeurs, die intussen met hun wagens vanuit Rot terdam, Dordrecht, Limburg en Bra bant in Limmen waren gearriveerd op hun weg naar het Noorden. Zij reken den ons voor, dat in heel Nederland slechts een tiental van deze café's 's nachts geopend zijn en dat Limmen een onmisbare halteplaats is voor het nachtelijke verkeer over de Afsluitdijk. Toen de Van Edens uit Zoetermeer met krakende leren jassen .binnen kwamen was het gesprek al spoedig bij de werkboekjes aangeland. „Een on mogelijke maatregel", vond het ganse, rond de kachel verzamelde koor. Een van de chauffeurs, die met sinaasappe len op weg was naar Leeuwarden ver telde, dat hij eens werd aangehouden toen hij nog drie kilometer van huis was. „Ik moest nota bene stoppen en Nauwelijks zat korporaal J. Butter voorgrond rechts) op zijn stoel of zijn hoofd zakte tegen het schot en hij sliep (Foto: Jaap Schoen) een half uur wachten omdat mijn tijd om was". Zijn stem klonk nog veront waardigd bij deze herinnering. Werk boekjes zijn voor de chauffeurs tevens goochelboekjes, waarin de cijfers zo maar allerlei veranderingen kunnen ondergaan. Een 7 wordt opeens 17, een 3 een 8 en zovoorts. Er zijn tal van variaties, zo bleek ons uit het gesprek Het werd zelfs zo geanimeerd, dat ver schillende chauffeurs langer bleven dan anders. Toen zij dan ook de tijd in de gaten kregen was het alsof een windvlaag de koffietent in één ruk had schoongeveegd. Buiten in de storm, die uit de harde wind was voortgekomen gromden de dieselmotoren en schoten lange lichtkegels door de nacht. De karavaan zette zich weer in beweging, terwijl Jan Haanstra intussen de vuile kopjes wegbracht. Hij vertelde hoe zijn vader en moe der 19 jaar geleden het chauffeurscafé waren begonnen. Eerst drie jaar ge leden werd de toestemming ontvangen ook 'snachts geopend te zijn. Nu is de oude heer Haanstra (69 jaar) bezig eigenhandig een nieuw gebouw op te „Veel is er verricht in het afgelopen jaar, doch zeer veel is er nog te wensen overgebleven", aldus sprak burgemeester C. F. Smeets aan het begin van de raadsvergadering in zijn Nieuwjaarsrede. Hij doelde daarbij op de uitbreiding van de rioolwaterzuiveringsinstailate, de medewerking tot het aanleggen van een zwembad, tennisbanen, bejaardencentrum, wijkgebouw, noodziekenhuis en tal van andere wensen, welke nog voortleven in de boezem van B. en W. Tot deze behoort zeer zeker ook het stichten van schoolgebouwen, die, in verband met de uitbreiding der gemeente, noodzakelijk zijn. Leender. Evers en Piet Rutten vergaten moesten lossen toen opoe Haanstra hun al spoedig, dat ze nog 20 ton stenen een warme kop koffie kwam brengen. (Foto: Jaap Schoen) De gebroeders Leegstra uit Leeuwar den, beiden chauffeurs voor de Electro Blikfabrieken, ontmoetten elkaar des nachts bij de koffietent te Limmen. (Foto: Jaap Schoen) zetten. Een degelijk stuk werk met ruime gelagkamer, bedrijfskeuken, woonkamer en slaapkamertjes voor de chauffeurs, die 's nachts arriveren en te vroeg zijn om hun lading af te le veren. Nu dutten zij een paar uur m hun cabine, straks zullen zij een goed bed kunnen krijgen. Jouke Haanstra hoopt de volgende maand zijn nieuwe zaak te kunnen openen. Het zal de kroon zijn op zijn werk, dat negentien jaar geleden in Limmen is begonnen. De chauffeurs zullen bij de opening aanwezig zijn. „Jullie worden verwacht", heeft ,opoe tegen hen ge zegd. En daar zullen ze zich aan houden. Na vieren luwde de drukte in de tent, maar toch moest er nog een klant komen! Maarten Bruin uit Nieuwediep, die prompt iedere nacht langs komt met een vrachtauto vol vis, bestemd voor Amsterdam en IJmuiden. Nadat hij vertrokken is duurt het meestal tot ongeveer zes uur voordat de dagchauf feurs beginnen te komen. Zo gaat het daar dag en nacht door. Het is een komen en gaan van klanten, die even hun reis onderbreken om uit een kop koffie nieuwe krachten te peuren. Rus tige mensen, die men 's nachts en over dag langs de weg kan vinden. Ook in de balanstijd als de handel nog niet zo intensief is en ook nu de open winter het wegvervoer door het in de vaart blijven van het scheepvaartverkeer niet overmatig belast. Voor hen staat daar aan de weg in Limmen de koffietent van opoe. Een oase in de nacht. We hebben er ons zelf van kunnen over tuigen De burgemeester ving zijn nieuw jaarsrede aan met het memoreren van de hulp, verleend aan de door de stormramp getroffen gebieden. Daar voor werd f 10.000,—uitgetrokken voor de stichting „Adoptie Tholen", terwijl dank zij de actie in de gemeente en de verloting, waarvoor een huis beschik baar werd gesteld, aan het Nationaal Rampenfonds bedragen konden wor den overgemaakt van resp. f 9952,07 en f 15.829,60. Het inwonertal is in het afgelopen jaar vermeerderd met 320 personen en bedroeg per 31 December 10.337. Op merkelijk is, dat er in dat jaar 119 jongens en 119 meisjes werden gebo ren. De bevolkingsboekhouding werd in verband met ,de groei der gemeehte gemechaniseerd, waarvoor een Cito- graf zijn intrede deed. De financiële positie is niet rooskleurig, want zoals bekend moest een bedrag van f 62.727,51 uit de reserve worden geput. In ver band hiermede hebben B. en W. de regering op de hoogte gebracht van de moeilijke financiële positie der ge meente en een extra uitkering ge vraagd. Na gewezen te hebben op het onder houd der gemeente-eigendommen en de plantsoenen, stond Castricums eer ste burger stil bij de woningbouw en volkshuisvesting. Er werden 104 bouw vergunningen afgegeven met een to tale bouwsom van f 3.576.007,65. Hier onder warenR.K. pastorie te Bak- kum, een R.K. Jongensschool voor het R.K. parochiaal kerkbestuur St. Pan- cratius, een brandweerkazerne met 2 bovenwoningen, een bankgebouw met kantoor en woning voor de Nutsspaar- bank te Alkmaar, 3 woningen voor de Bouwkas, 23 woningwetwoningen voor de R.K. bouwvereniging St. Jozeph, 4 tuinderswoningen en een garage. In totaal bedroeg het aantal 229 woon huizen. Er zijn 95 woningen voor be woning gereed gekomen, terwijl aan het einde van het jaar 186 woningen in uitvoering waren. Door niet minder dan 675 personen werd een aanvraag ingediend om woonruimte, waarvan aan 243 gezin nen een woning kon worden toegewe zen. IJiervan kregen 30 gezinnen een gedeelte van een woning, terwijl aan 60 personen een vergunning tot inwo ning werd verleend. Op 31 December waren er nog 266 woningzoekenden ingeschreven. De algemene gezondheidstoestand kan goed worden genoemd. Het onder zoek van de schoolarts, de schoolgym- nastiek en de schoolmelkvoorzieriing droegen daartoe bij in niet onbelang rijke mate. Woorden van lof uitte de burge meester aan het adres van de brand weer, welke weliswaar niet vaak be hoefde op te treden, doch toch actief was en bovenal paraat. De toegezegde nieuwe brandweerauto is dit jaar niet gekomen, daar nog gewacht wordt op een rapport van de inspecteur van het brandwèerwezen in Noord-Holland, over de diverse mist-eenheden. Min der optimistisch uitte de burgemeester zich over de organisatie van de Be scherming Bevolking, al achtte hij het een gunstig verschijnsel, dat er een vaste kern vol activiteit vervuld is Op initiatief van mej. A. Luycks, Maat schappelijk werkster te Egmond aan Zee, had Dinsdagavond in de zaal van het O. K. verenigingsgebouw een bijeenkomst plaats van onders, die belang stelden in een cursus over „De Opvoeding van onze kinderen". Bij deze gelegenheid werd de film „Onze Kleuters" vertoond, die werd toe gelicht door de lerares van de cursus, mej. Avères. De film begon met de kleu ter-parade. Mej. Averes vertelde, dat deze tijd voor het kind een openbaring is, immers tot nog toe had het zijn om geving slechts vanuit de wieg gezien. Nu ligt er een groter deel van de wereld voor hem open. Ook openbaart zich m deze tijd de wil. Zeer interessant was ook de ontwikke ling van het lopen, waarvan de film een treffend beeld gaf. Mej. Averes had ook nog verschillende speelgoedartikelen, die od eenvoudige wijze door de ouders zelf gemaakt kunnen wor den tentoongesteld, waarvoor veel belang stelling bestond. In de pauze kon men zich opgeven voor het volgen van deze cursus, die Dinsdag avond om kwart voor acht in het vereni gingsgebouw begint. Vol lof was de burgemeester over het werk van de Rijkspolitie en wel met name van de wmr. 1ste klasse J. van Leeuwen, die de zieke groepscomman dant adj. Verbaan verving. Er werden in dit jaar 85 processen-verbaal opge maakt wegens misdrijf. Na geruime tijd te hebben stilge staan bij de gang van zaken bij het onderwijs, het culturele leven en de ontwikkeling van de land- en tuin bouw, wees burgemeester Smeets er op, dat de eerste tuinder, die tenge volge van de woningbouw zijn tuin heeft moeten missen, zich heeft aan gemeld als gegadigde voor een gedeel te van de 5 ha grond welke de ge meente in Noord-Bakkum heeft aan gekocht, om de gedupeerde tuinders te helpen. Hij uitte daarbij de wens, dat in 1954 de rest van de grond aan de andere gedupeerde tuinders kan woi> den gegeven. De burgemèester eindigdé zijn toe spraak met een kort overzicht over het vreemdelingenbezoek aan de ge meente en maakte tot slot bekend, dat volgens de inlichtingen van het Prov. Waterleidingbedrijf het kampeerter rein nog steeds te klein is. In de vacantiemaanden staan hier 1350 ten ten, welke een vlottende bevolking van 8.000 personen kunnen bergen. Gisteren is wethouder D. P. de Vries 71 jaar oud geworden, iets wat op zichzelf dan misschien geen bui tengewoon belangrijke gebeurtenis mag worden genoemd, doch in dit ge val toch zeker vermelding verdient, daar de heer De Vries een der weinige mensen is, dié zijn verjaardag twee maal viert. Tot aan zijn 19de jaar wist hij namelijk niet anders, dan dat hij op 21 Januari was geboren. Bij het vervullen van zijn militaire dienstplicht werden 's mans antecedenten nagegaan en toen kwam aan het licht, dat dit de 20ste Januari moest zijn. Waar ech ter de viering op de 21ste traditie was geworden, besloot men dit te blijven volhouden. Zo zal men dus eerst van daag het feest gaan vieren van dat gene, wat gisteren plaats vond. En dat het de jarige op deze dag niet aan belangstelling zal ontbreken is iets, wat we met een gerust hart kunnen voorspellen. Tijdens de jaarvergadering van de RK middenstandsvereniging, welke werd gehouden in hotel Meyer, is ge bleken, dat er in deze gemeente zeer weinig belangstelling bestaat voor het Financieringsinstituut. Daarom werd overwogen het kopen te vergemak kelijken, volgens een eigen systeem, namelijk door middel van een spaar fonds. Een commissie, bestaande uit drie personen, zal dit voorstel bestu deren. Tevens werd in deze vergade ring, gedurende welke ook gewezen was op de toename van het ledental, een bestuursverkiezing gehouden, wel ke geen grote gevolgen met zich mee bracht, daar de aftredende leden, de heren L. Kroon, G. Borst en J. Mul alle werden herkozen. De afdeling Castricum van de RK landarbeidersbond, St. Deus Dedit, hield gisteravond in café Kramer een bijeenkomst, welke voor een groot deel in het teken stond van het vijf tigjarig bestaan van de landelijke bond. Dit was eveneens het geval met de rede, welke de voorzitter, de heer W. Liefting, hield en waarin tevens de aandacht werd geevstigd op de toe nemende groei van de bond. Het jaar verslag van de secretaris, de heer J. Zonneveld, sloot zich volkomen aan bij de woorden van de voorzitter, waar na de penningmeester, de heer J. Ha- geman, melding maakte van een batig saldo. Aan het einde van de avond werd de leden een kunstvol herinne ringsbordje van de bond overhandigd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 4