De koffietent van Opoe is een
oase in de nacht
LIMMEN: halteplaats voor
de autokaravanen
Wat Castricum beleefde in het
afgelopen jaar
Na elf uur: alleen
voor chauffeurs
Motoren zwijgen, portieren slaan
Veel wensen bleven nog bestaan
Bevolking nam toe met
320 personen
Woningbouw
Woningtoewijzing
Egmond aan Zee
De opvoeding van onze
kinderen
Gegadigde voor grond
Wethouder P. de Vries
tweemaal jarig
Weinig interesse voor
Financieringsinstituut
Gouden R.K. Landarbeiders-
bond gaf leden een geschenk
nONDERDAG 21 JANUARI 1954
„NOG EEN ruk-
kie en dan zijn
we bij opoe!".
Leendert Evers
kreeg geen ant.
woord. Zijn maat
had niet eens be
merkt, dat de
zware Krupp
Diesel met een
lange zucht vóór
het Noordzee
kanaal tot stil
stand was geko
men en nu met
afgezette motor
stond te wachten
op de komst van
de pont. Ze wa
ren in de voor
avond uit 's-Her-
togenbosch geko.
men met een
lading stenen
voor Den Helder.
Een vrachtje van
twintig ton, dat
diezelfde nacht
nog gelost moest
worden. Dik
twee uur had
Leendert in de
licbtkegel ge- Karavanen langs de weg...
tuurd, waarmee (Foto: Jaap Schoen)
de koplampen het duister uiteendreven. Het was warm in de cabine
en in stilte benijdde de chauffeur zijn collega, die in een diepe slaap
was weggezakt en eerst traag wakker werd toen de dieselmotor de
zware steenvracht grommend op de pont trok. Leendert herhaalde zijn
opmerking. „Nog een rukkie en dan zijn we bij Opoe!" Het antwoord
klonk instemmend. Want Opoe is een begrip voor de vrachtwagen
chauffeurs. Speciaal voor hen, die iedere nacht langs de weg zijn en
voor wie de verlichte ramen van het houten koffietentje aan de Rijks
weg in Limmen méér betekenen dan alleen maar de plaats waar zij
een kop koffie kunnen krijgen. Het is voor lien de oase in de woestijn
van de nacht. De kans om even de benen te strekken, om rond het
kacheltje te kruipen en een warme kop koffie naar binnen te laten
glijden. De kans ook om even verlost te zijn van het mono-tone geronk
van de motor. Iedere vrachtwagenchauffeur kent Opoe. Als ze oriilé?'
elkaar zouden zeggen „We gaan naar Jouke Haanstra" dan zouden de
meesten misschien de wenkbrauwen optrekken, maar de koffietent van
opoe is een aanduiding, die door geen enkele chauffeur wordt mis-
verstaan.
OPOE betekent licht, warmte, gezelligheid en een kop koffie of een
hard gekookt eitje. Het is een doel voor de chauffeurs, die hun zware
karren uit Rotterdam naar Groningen brengen of uit Groningen naar
Rotterdam. Soms door een heldere vriesnacht onder een dak van mil-
liarden sterren, soms door een muur van stromende regen of door een
benauwende poel van dampige, grijze mist, met een zicht van enkele
meters. Dan is de koffietent een veilig baken, een vertrouwde haven,
waar men de spanning en de concentratie van de laatste uren kan ont
laden. De koffietent van opoe is het rustpunt voor de autokaravanen,
die zich 's nachts door Noord-Holland trekken op weg van of naar
Friesland. Met de meest uiteenlopende ladingen. Met brede, rustige
kerels, die urenlang het stuur in de vuisten hebben. Meesters over tien-
talie npaardenkrachten. Voor hen staat daar dat houten gebouwtje aan
de Rijksweg in Limmen. En er is er niet een, die voorbijrijdt.
Weer knarsten de remmen en weer
bangden de portieren. Het bruine, plu
chen gordijn, dat bij wijze van tocht-
sluis voor de deur hing werd vaneen-
geschoven en een korporaal trad bin
nen. Achter hem volgde een burger.
Hij heette Willem Verhage, zoals later
bleek en hij maakte deel uit van de
commissie van proefnemingen. Dat zal
U even weinig zeggen als het ons deed.
maar uit het gesprek werd ons toch
duidelijk wat de mensen van deze com
missies 's nachts langs de weg uitspo
ken.
Zij zijn belast met het proberen van
munitie en vuurwapenen en trekken
van het ene schietterrein naar het an
dere. Hun DAF-artillerietrekker was
het convooi, dat van Den Oever op weg
was naar Den Haag, vooruitgereden en
korporaal J. Butter kondigde aan, dat
er straks nog een paar „stukken 9
veld" voor de deur zouden komen. Hij
was er overigens in het geheel niet
benieuwd naar, want nauwelijks zat
hij op zijn stoel of zijn hoofd zakte
tegen het schot. Korporaal Butter
sliep en zijn koffie werd koud...
Het gezelschap militairen en bur-
Ook Leendert en Piet niet. Ze hadden
de oranjetunnel van neon-lichten in de
Zaanstreek achter zich gelaten. Het
was al donker in de huizen langs de
weg en he.t vrij drukke verkeer was
afgezwakt tot een enkele tegenligger,
die zich in de richting Amsterdam
haastte. Het begon te regenen. Eerst
nog slechts enkele met enkele drup
pels, die tegen de voorruit uiteenspat
ten en toen met bakken tegelijk. Nij-
c"g sloeg de ruitenwasser een waaier
vormige opening in het regengordijn
en in het natte asfalt tekende zich het
spoor van zoevende banden. Het volg
de de wagens door Krommenie en Uit
geest en boog bij Limmen naar rechts,
de Rijksweg op. En opeens was het
verdwenenin de berm van de weg
stonden de wagens met de zware ste-
nenlast. IV voelsprieten, die de kop
lampen vanaf 's Hertogenbosch ver
voor zich uit hadden gestoken ver
schrompelden tot een paar flauwe pit
jes, het geronk van de motor pruttelde
weg en de portieren sloten zich met
een harde blikken slag. Aan de over
kant van de weg stond het houten ge
bouwtje dat bij de Hembrugpont al
het onderwerp was geweest van het
vrij eenzijdige en korte gesprek: de
koffietent, van Opoe.
Qpoe Haénstra was er zelf. Met haar
schoondochter nam zij deze avond
de honneurs waar en ze begroette de
beide mannen, die diep in hun kragen
weggedoken het eenvoudige cafévertrek
binnenkwamen, als oude bekenden.
„Koffie jongens?" De jongens knikten.
Ze zochten een stoel bij de kachel,
trokken met hun voet een andere
stoel naar zich toe en maakten het zich
gemakkelijk.
De drukte van de vooravond was
weggeëbd en het was nu rustig rond
de kachel. Opoe bracht de koffie en
knoopte een praatje aan over het
weer, dat blijkbaar zelf ook een woord
je wilde meespreken, want het ram
melde met de reclameplaten tegen het
houten schot en liet de regen tegen de
ramen striemen
Boven het gebulder van de wind
klonk het geluid van een naderende
auto. Twee koplampen doemden op uit
het duister van de nacht.
gers, dat daarna het kleine koffietent
je overstroomden was nauwelijks weer
de donkere nacht ingegaan of de vol
gende wagen met koffieklanten gleed
langs de ramen. Het was nu langza
merhand de tijd, dat de karavanen uit
Friesland en Groningen de Wieringer-
meer achter zich lieten.
Verschillende wagens vertrekken
om ongeveer 1 uur uit de Friese hoofd
stad. Ze kunnen om ongeveer drie uur
m de morgen in Limmen zijn en chauf
feur Leegstra, die met een oplegger
vol blikproducten op weg was naar
Rotterdam maakte er deze nacht een
sport van precies om drie uur bij Opoe
binnen te stappen. Hij zou opoe zelf
niet treffen, maar wel haar zoon Jan,
die 's nachts de zaken waarneemt. En
tenslotte maakt het niet veel uit wie
de koffie schenkt als er maar koffie
op tafel komt.
Op de Afsluitdijk begon Leegstra al
aan de warmte en het licht van het
koffietentje te denken. De strakke weg
voor hem was verlaten. Hij was nog
maar twee wagens tegen gekomen en
het zouden er niet veel meer worden
wist hij. Maar in zijn spoor kwamen er
genoeg. De ene auto na de andere
draaide de Afsluitdijk op om de een
tonige rit naar „Holland" te beginnen.
Door de nacht naderde de over de der
tig kilometer lange dijk verspreide
karavaan Den Oever. Zij denderde door
de Wieringermeer, over de vlakke we
gen van Noord-Holland, wrong zich
door de verlaten straten van een sla
pend Alkmaar en stopte voor het licht
schijnsel. d-t uit de ramen van het
chauffeurcafeetje op de weg werd
geworpen.
Zij kwamen huiverend binnen. De
Leegstra's, de Kooistra's, de Anema's
en de Feenstra's. Stoere kerels uit het
Noorden, die bij nacht en ontij, bij
stormweer of de dikste mist hun zware
vehikels over de Afsluitdijk brengen
op weg naar de industriecentra in het
Westen. De een met een lading van
zes ton blikproducten, de ander met
een vrachtauto en een aanhangwagen
vol boter, zoals Feenstra uit Kubaard
en een derde, J. Kamstra, met stuk
goederen. Hij maakt het ritje om de
dag.
De ene nacht heen. de andere terug.
En overdag slaapt hij. De ene dag in
Den Haag bij particulieren en de an
dere dag thuis in Sneek. Hij is een
van de vele vaste klanten van.» opoe.
Prompt elke nacht stuurt hij zijn wa
gen in de berm van de weg en komt
een half uurtje in het café uitzakken.
Hjj leunde deze nacht breed achter
over en bladerde wat in een tijd
schrift. Voor hem op tafel dribbelde
een vlieg, die in dit vertrek niet aan
een winterslaap kan toekomen en bo
ven zijn Sioofd hing een boodschap
van de burgemeester van Limmen
waarop stond te lezen: „Deze inrich
ting is geopend voor Uw veiligheid
langa de weg. Zorgt U voor een onge
stoorde nachtrust der omwonenden
door elk lawaai te voorkomen".
Er waren trouwens meer aankondi
gingen, die de aandacht van de chauf
feurs" vroegen. Dat zij vooral goed in
de berm van de weg moesten par
keren, dat ze niet mochten zingen en
speciaal voor de exploitant van het
café, dat hij na elf uur onder geen be
ding inwoners van Limmen in zijn
etablissement mocht toelaten. W3nt
het chauffeurscafé is in de ogen van
de exploitanten van andere horecabe
drijven meestal een gevaarlijke con
current. Terwijl zij om elf uur moeten
sluiten gaan de zaken daar maar rus
tig door en in verschillende plaatsen
in het land gaan al stemmen op om
deze koffieteuten 's nachts te sluiten.
Tot grote verontwaardiging van de
chauffeurs.
\\/ie deze doorgaans rustige en stille
mensen aan het praten wil krijgen
behoeft maar even dit punt aan te
roeren of hij krijgt commentaar in
overvloed. „Wat willen ze eigenlijk",
zei Leendert Evers, die op de terug
weg van Den Helder nog even was
binnengewipt. „We mogen vijf uur
rijden en moeten dan een half uur rust
nemen. Moeten we 's nachts dan een
half uur onder de wagen kruipen? En
bovendien: zijn die andere caféhou
ders bereid ons een kop koffie voor
twintig cent te verkopen?" Hij kreeg
bijval van de anderen; chauffeurs, die
intussen met hun wagens vanuit Rot
terdam, Dordrecht, Limburg en Bra
bant in Limmen waren gearriveerd op
hun weg naar het Noorden. Zij reken
den ons voor, dat in heel Nederland
slechts een tiental van deze café's
's nachts geopend zijn en dat Limmen
een onmisbare halteplaats is voor het
nachtelijke verkeer over de Afsluitdijk.
Toen de Van Edens uit Zoetermeer
met krakende leren jassen .binnen
kwamen was het gesprek al spoedig bij
de werkboekjes aangeland. „Een on
mogelijke maatregel", vond het ganse,
rond de kachel verzamelde koor. Een
van de chauffeurs, die met sinaasappe
len op weg was naar Leeuwarden ver
telde, dat hij eens werd aangehouden
toen hij nog drie kilometer van huis
was. „Ik moest nota bene stoppen en
Nauwelijks zat korporaal J. Butter
voorgrond rechts) op zijn stoel of zijn
hoofd zakte tegen het schot en hij
sliep
(Foto: Jaap Schoen)
een half uur wachten omdat mijn tijd
om was". Zijn stem klonk nog veront
waardigd bij deze herinnering. Werk
boekjes zijn voor de chauffeurs tevens
goochelboekjes, waarin de cijfers zo
maar allerlei veranderingen kunnen
ondergaan. Een 7 wordt opeens 17, een
3 een 8 en zovoorts. Er zijn tal van
variaties, zo bleek ons uit het gesprek
Het werd zelfs zo geanimeerd, dat ver
schillende chauffeurs langer bleven
dan anders. Toen zij dan ook de tijd
in de gaten kregen was het alsof een
windvlaag de koffietent in één ruk had
schoongeveegd. Buiten in de storm, die
uit de harde wind was voortgekomen
gromden de dieselmotoren en schoten
lange lichtkegels door de nacht. De
karavaan zette zich weer in beweging,
terwijl Jan Haanstra intussen de vuile
kopjes wegbracht.
Hij vertelde hoe zijn vader en moe
der 19 jaar geleden het chauffeurscafé
waren begonnen. Eerst drie jaar ge
leden werd de toestemming ontvangen
ook 'snachts geopend te zijn. Nu is
de oude heer Haanstra (69 jaar) bezig
eigenhandig een nieuw gebouw op te
„Veel is er verricht in het afgelopen jaar, doch zeer veel is er nog te wensen
overgebleven", aldus sprak burgemeester C. F. Smeets aan het begin van de
raadsvergadering in zijn Nieuwjaarsrede. Hij doelde daarbij op de uitbreiding
van de rioolwaterzuiveringsinstailate, de medewerking tot het aanleggen van
een zwembad, tennisbanen, bejaardencentrum, wijkgebouw, noodziekenhuis en
tal van andere wensen, welke nog voortleven in de boezem van B. en W. Tot
deze behoort zeer zeker ook het stichten van schoolgebouwen, die, in verband
met de uitbreiding der gemeente, noodzakelijk zijn.
Leender. Evers en Piet Rutten vergaten
moesten lossen toen opoe Haanstra hun
al spoedig, dat ze nog 20 ton stenen
een warme kop koffie kwam brengen.
(Foto: Jaap Schoen)
De gebroeders Leegstra uit Leeuwar
den, beiden chauffeurs voor de Electro
Blikfabrieken, ontmoetten elkaar des
nachts bij de koffietent te Limmen.
(Foto: Jaap Schoen)
zetten. Een degelijk stuk werk met
ruime gelagkamer, bedrijfskeuken,
woonkamer en slaapkamertjes voor de
chauffeurs, die 's nachts arriveren en
te vroeg zijn om hun lading af te le
veren. Nu dutten zij een paar uur m
hun cabine, straks zullen zij een goed
bed kunnen krijgen. Jouke Haanstra
hoopt de volgende maand zijn nieuwe
zaak te kunnen openen. Het zal de
kroon zijn op zijn werk, dat negentien
jaar geleden in Limmen is begonnen.
De chauffeurs zullen bij de opening
aanwezig zijn. „Jullie worden
verwacht", heeft ,opoe tegen hen ge
zegd. En daar zullen ze zich aan
houden.
Na vieren luwde de drukte in de
tent, maar toch moest er nog een klant
komen! Maarten Bruin uit Nieuwediep,
die prompt iedere nacht langs komt
met een vrachtauto vol vis, bestemd
voor Amsterdam en IJmuiden. Nadat
hij vertrokken is duurt het meestal tot
ongeveer zes uur voordat de dagchauf
feurs beginnen te komen. Zo gaat het
daar dag en nacht door. Het is een
komen en gaan van klanten, die even
hun reis onderbreken om uit een kop
koffie nieuwe krachten te peuren. Rus
tige mensen, die men 's nachts en over
dag langs de weg kan vinden. Ook in
de balanstijd als de handel nog niet zo
intensief is en ook nu de open winter
het wegvervoer door het in de vaart
blijven van het scheepvaartverkeer niet
overmatig belast. Voor hen staat daar
aan de weg in Limmen de koffietent
van opoe. Een oase in de nacht. We
hebben er ons zelf van kunnen over
tuigen
De burgemeester ving zijn nieuw
jaarsrede aan met het memoreren van
de hulp, verleend aan de door de
stormramp getroffen gebieden. Daar
voor werd f 10.000,—uitgetrokken voor
de stichting „Adoptie Tholen", terwijl
dank zij de actie in de gemeente en de
verloting, waarvoor een huis beschik
baar werd gesteld, aan het Nationaal
Rampenfonds bedragen konden wor
den overgemaakt van resp. f 9952,07
en f 15.829,60.
Het inwonertal is in het afgelopen
jaar vermeerderd met 320 personen en
bedroeg per 31 December 10.337. Op
merkelijk is, dat er in dat jaar 119
jongens en 119 meisjes werden gebo
ren. De bevolkingsboekhouding werd
in verband met ,de groei der gemeehte
gemechaniseerd, waarvoor een Cito-
graf zijn intrede deed. De financiële
positie is niet rooskleurig, want zoals
bekend moest een bedrag van f 62.727,51
uit de reserve worden geput. In ver
band hiermede hebben B. en W. de
regering op de hoogte gebracht van de
moeilijke financiële positie der ge
meente en een extra uitkering ge
vraagd.
Na gewezen te hebben op het onder
houd der gemeente-eigendommen en
de plantsoenen, stond Castricums eer
ste burger stil bij de woningbouw en
volkshuisvesting. Er werden 104 bouw
vergunningen afgegeven met een to
tale bouwsom van f 3.576.007,65. Hier
onder warenR.K. pastorie te Bak-
kum, een R.K. Jongensschool voor het
R.K. parochiaal kerkbestuur St. Pan-
cratius, een brandweerkazerne met 2
bovenwoningen, een bankgebouw met
kantoor en woning voor de Nutsspaar-
bank te Alkmaar, 3 woningen voor de
Bouwkas, 23 woningwetwoningen voor
de R.K. bouwvereniging St. Jozeph, 4
tuinderswoningen en een garage. In
totaal bedroeg het aantal 229 woon
huizen. Er zijn 95 woningen voor be
woning gereed gekomen, terwijl aan
het einde van het jaar 186 woningen
in uitvoering waren.
Door niet minder dan 675 personen
werd een aanvraag ingediend om
woonruimte, waarvan aan 243 gezin
nen een woning kon worden toegewe
zen. IJiervan kregen 30 gezinnen een
gedeelte van een woning, terwijl aan
60 personen een vergunning tot inwo
ning werd verleend. Op 31 December
waren er nog 266 woningzoekenden
ingeschreven.
De algemene gezondheidstoestand
kan goed worden genoemd. Het onder
zoek van de schoolarts, de schoolgym-
nastiek en de schoolmelkvoorzieriing
droegen daartoe bij in niet onbelang
rijke mate.
Woorden van lof uitte de burge
meester aan het adres van de brand
weer, welke weliswaar niet vaak be
hoefde op te treden, doch toch actief
was en bovenal paraat. De toegezegde
nieuwe brandweerauto is dit jaar niet
gekomen, daar nog gewacht wordt op
een rapport van de inspecteur van het
brandwèerwezen in Noord-Holland,
over de diverse mist-eenheden. Min
der optimistisch uitte de burgemeester
zich over de organisatie van de Be
scherming Bevolking, al achtte hij het
een gunstig verschijnsel, dat er een
vaste kern vol activiteit vervuld is
Op initiatief van mej. A. Luycks, Maat
schappelijk werkster te Egmond aan Zee,
had Dinsdagavond in de zaal van het
O. K. verenigingsgebouw een bijeenkomst
plaats van onders, die belang stelden in
een cursus over „De Opvoeding van onze
kinderen".
Bij deze gelegenheid werd de film
„Onze Kleuters" vertoond, die werd toe
gelicht door de lerares van de cursus,
mej. Avères. De film begon met de kleu
ter-parade. Mej. Averes vertelde, dat
deze tijd voor het kind een openbaring
is, immers tot nog toe had het zijn om
geving slechts vanuit de wieg gezien. Nu
ligt er een groter deel van de wereld voor
hem open.
Ook openbaart zich m deze tijd de wil.
Zeer interessant was ook de ontwikke
ling van het lopen, waarvan de film een
treffend beeld gaf.
Mej. Averes had ook nog verschillende
speelgoedartikelen, die od eenvoudige wijze
door de ouders zelf gemaakt kunnen wor
den tentoongesteld, waarvoor veel belang
stelling bestond.
In de pauze kon men zich opgeven voor
het volgen van deze cursus, die Dinsdag
avond om kwart voor acht in het vereni
gingsgebouw begint.
Vol lof was de burgemeester over het
werk van de Rijkspolitie en wel met
name van de wmr. 1ste klasse J. van
Leeuwen, die de zieke groepscomman
dant adj. Verbaan verving. Er werden
in dit jaar 85 processen-verbaal opge
maakt wegens misdrijf.
Na geruime tijd te hebben stilge
staan bij de gang van zaken bij het
onderwijs, het culturele leven en de
ontwikkeling van de land- en tuin
bouw, wees burgemeester Smeets er
op, dat de eerste tuinder, die tenge
volge van de woningbouw zijn tuin
heeft moeten missen, zich heeft aan
gemeld als gegadigde voor een gedeel
te van de 5 ha grond welke de ge
meente in Noord-Bakkum heeft aan
gekocht, om de gedupeerde tuinders te
helpen. Hij uitte daarbij de wens, dat
in 1954 de rest van de grond aan de
andere gedupeerde tuinders kan woi>
den gegeven.
De burgemèester eindigdé zijn toe
spraak met een kort overzicht over
het vreemdelingenbezoek aan de ge
meente en maakte tot slot bekend, dat
volgens de inlichtingen van het Prov.
Waterleidingbedrijf het kampeerter
rein nog steeds te klein is. In de
vacantiemaanden staan hier 1350 ten
ten, welke een vlottende bevolking
van 8.000 personen kunnen bergen.
Gisteren is wethouder D. P. de
Vries 71 jaar oud geworden, iets wat
op zichzelf dan misschien geen bui
tengewoon belangrijke gebeurtenis
mag worden genoemd, doch in dit ge
val toch zeker vermelding verdient,
daar de heer De Vries een der weinige
mensen is, dié zijn verjaardag twee
maal viert. Tot aan zijn 19de jaar wist
hij namelijk niet anders, dan dat hij
op 21 Januari was geboren. Bij het
vervullen van zijn militaire dienstplicht
werden 's mans antecedenten nagegaan
en toen kwam aan het licht, dat dit
de 20ste Januari moest zijn. Waar ech
ter de viering op de 21ste traditie was
geworden, besloot men dit te blijven
volhouden. Zo zal men dus eerst van
daag het feest gaan vieren van dat
gene, wat gisteren plaats vond. En
dat het de jarige op deze dag niet aan
belangstelling zal ontbreken is iets,
wat we met een gerust hart kunnen
voorspellen.
Tijdens de jaarvergadering van de
RK middenstandsvereniging, welke
werd gehouden in hotel Meyer, is ge
bleken, dat er in deze gemeente zeer
weinig belangstelling bestaat voor het
Financieringsinstituut. Daarom werd
overwogen het kopen te vergemak
kelijken, volgens een eigen systeem,
namelijk door middel van een spaar
fonds. Een commissie, bestaande uit
drie personen, zal dit voorstel bestu
deren. Tevens werd in deze vergade
ring, gedurende welke ook gewezen
was op de toename van het ledental,
een bestuursverkiezing gehouden, wel
ke geen grote gevolgen met zich mee
bracht, daar de aftredende leden, de
heren L. Kroon, G. Borst en J. Mul alle
werden herkozen.
De afdeling Castricum van de RK
landarbeidersbond, St. Deus Dedit,
hield gisteravond in café Kramer een
bijeenkomst, welke voor een groot
deel in het teken stond van het vijf
tigjarig bestaan van de landelijke bond.
Dit was eveneens het geval met de
rede, welke de voorzitter, de heer W.
Liefting, hield en waarin tevens de
aandacht werd geevstigd op de toe
nemende groei van de bond. Het jaar
verslag van de secretaris, de heer J.
Zonneveld, sloot zich volkomen aan
bij de woorden van de voorzitter, waar
na de penningmeester, de heer J. Ha-
geman, melding maakte van een batig
saldo. Aan het einde van de avond
werd de leden een kunstvol herinne
ringsbordje van de bond overhandigd.