ONZE KINDERKRANT Vetwormpjes EEN AVONTUURTJE MET EEN STAARTJE Wat de post r De beste ruil Ons hoekje Verrassingen van Molotov Propaganda- conferentie DËBRALINE Wat is de vader van Elsje? 1 R 2 A 3 A 4 E 5 E 6 G 7 E 8 E 9 S 10 N 11 E 12 K 13 1 Pim, Pain Pom en de graafmachine MARGARET MALCOLM Luister eens naar: Radioprogramma VRIJDAG 29 JANUARI 1954 Beste kinderen, In gedachten zie ik jullie alle maal op de schaats. Vallen, op staan, rijden, vallen. Of gaat het al wat beter? Jullie hebben nu de kans flink te oefenen, want het ziet er naar uit dat de vorst niet zo maar hals over kop op de vlucht zal gaan. Doe je best! Met dat al weet ik niet of er veel tijd zal overblijven voor het op lossen van de puzzle. Ik wacht maar af. Wie toch zin heeft kan zijn of haar oplossing sturen aan: Tante Paulien, Bureau van dit blad, die jullie allemaal veel ijs- vreugd wenst. Tot de volgende week! RAADSELS Oplossingen 22 Januari: 1. Doedelzak; dadel; kleed; zool. 2. sok; lok; nok. 3. Driebergen. Twee weken geleden hebben we ge zien hoe Wim op geheimzinnige wijze niet op school was verschenen, nadat zijn vriend Karei 's morgens een brief je had gekregen, waarin hem werd verteld, dat hij maar alleen naar school moest gaan. Aan het schoolhoofd ver telde Karei dat hij de vorige dag met Wim over het erf van boer Franken had gelopen en hoe toen, bij een ach tervolging een aantal boomstammen was gaan rollen en een brug vernield. Het schoolhoofd besloot met Karei naar boer Franken toe te gaan. „Ik ge loof dat we daar wel wat wijzer zullen worden!" zei hij. Het was geen lange fietstocht. De boerderij van boer Franken stond juist buiten de stad. „Laten we eerst maar eens rond de boerderij fietsen, mis schien ontdekken we wel wat!", vond het schoolhoofd. „Waar is dat brugge tje eigenlijk dat gisteren is gesneu veld?" „Daar meneer, een stuk verder!" legde Karei uit. „Kijkt U maar daar liggen de balken aan de rand van het erfvlak er achter is de brug. U kunt het hier vandaan nét niet zienlaten we dit paadje maar volgen!" Maar reeds halverwege slaakte Karei een kreet van verbazing. „Ohhh", riep hij uit, „aan die brug mankeert niets.... alle balken liggen ook weer 9P z'n plaats.... nee maar, daar snap ik niets van!" „Ja", beaamde het schoolhoofd, „maar je kunt wél zien dat hier van morgen gewerkt isde brug is pas hersteldkom maar mee; ik geloof Cilientje en Marietje Briars uit Am sterdam hebben de drie raadsels van de laatste keer prima opgelost. Ik had al zo'n idee, dat vader jullie de vorige keer een klein beetje geholpen had. Dat hindert niets, hoor! Hebben jullie al ijsvrij gehad? Ik denk van wel! Ferdinand Nellenstein uit Den Hel der stuurde drie goede oplossingen en een lange brief. Nou, ik vind het wèt heerlijk, dat het nu stevig vriest. An ders was het toch ook geen echte win ter geweest hè? Ik hoop, dat ik „onder onzie" goed heb ontcijferd. Ik heb geen flauw vermoeden wat het betekent, maar daar in Amsterdam zullen ze er wel alles van snappen. Dag, Ferdinand! Piet Kuyper uit Beverwijk schrijft, dat hij erg blij is met het boek dat hij gekregen heeft. Leuk, zo'n lange brief van' je te ontvangen. Ben je nu weer helemaal beter? Je vraagt of er in onze familiekring ook neven zijn, die post zegels verzamelen. Eerlijk gezegd weet ik het niet. In ieder geval breng ik je verzoek hierbij over. Zijn er jongens in Beverwijk die met Piet Kuyper postze gels willen ruilen? Je adres wil je mij misschien nog wel even schrijven, Piet! Dat vergat je namelijk. Van Veronica Haring uit Beverwijk kreeg ik alweer een brief. Je hebt het raadsel van de voorlaatste keer goed op gelost, hoor! Jammer, dat ik je brief wat laat kreeg. Daardoor kon ik je nu pas antwoorden. Veel succes met de guitaarlessen! Van Grietje Peetoom uit Oudesluis ontving ik een brief met een goede op lossing van het raadsel van de voor laatste keer. Wat enig, dat je een brief kaart naar Soestdijk hebt gestuurd. Ja, Als je de volgende veertien vragen beantwoordt en de letters van deze woorden van links naar rechts op de punten in bijgaande tekening zet, zal 'oij juiste invulling de eerste rij letters van boven naar beneden je vertellen wat de vader van Elsje is. Om het een beetje makkelijker te maken is van elk woord al een letter ingevuld. 1 Noem eens een muziekinstrument met veel pijpen? 2 Waar kan zus met buiten als ze haar kousen moet stoppen? 3 Wat moet er dan nog gebruikt worden bij het voorwerp van de vorige vraag? 4 Welk woord verschijnt op het doek als de film is afgelopen? 5 Waardoor valt het licht in de huizen? 6 Waarin is een week verdeeld? 7 Er zijn eiken, berken maar ook 9 is. 8 Wat komt er op ijzer als het al tijd nat is? 9 Wat komt er voor tweede? 10 Hoe noem je een grapjas uit .et circus? 11 Welk meubel staat haast altijd midden in de kamer? 12 Hoe heet de vrucht van de eike boom? x 13 Hoe heette het vliegtuig dat de Melbourne race won? 14 Wat gaat vader doen als hij een sigaret opsteekt? 9 je was deze keer warempel al weer te laat, zoals je al wel begrepen zult heb ben. Een volgende maal je briefje nog vlugger posten! Dag, Grietje! Marijanne Oonk uit Heerhugowaard stuurde een enorm gezellige brief en een goede oplossing van het raadsel van de voorlaatste keer. Wat fijn, dat je van plan bent voortaan elke keer mee te gaan doen. Doe de groeten aan Betsy Visser. Wat gewichtig, hè, zo'n oom in Nieuw-Zeeland. Je zult je al wel ver heugen op komende zomer, wanneer hij hier nog eens een kijkje komt nemen. Ik hoop, dat ik je naam en adres nu goed heb geschreven. Anders hoor ik het nog wel van je. Jan Burger uit Lutjebroek heeft alle raadsels van de vorige keer goed opge lost. Knap, hoor! „Klein maar dapper" sloeg niet op jou! Ik dacht aan Lutje broek, Prettig, dat je zo lang bent. Kun je nog wel door de deur? Annie Leeuw uit Berkhout is een oude getrouwe. Bedankt voor je gezel lige brief! Je hebt de raadsels alle drie goed opgelost. Ben je al op de schaats geweest? Ook mijn trouwe nicht Nellie van Lefjen uit Obdam heeft de drie juiste antwoorden gevQnden. Keurig! Ja, ik woon ook dicht bij het water. Vandaag Werd er voor mijn raam druk ge schaatst. Leuk, hè? Wat vraag je mij veel jp je brief. Ik zou je best een hele massa willen vertellen, maar ik doe het toch maar niet. Er moet wat te raden overblijven, vind je ook niet? Wat ben je nu druk aan het handwerken voor de tentoonstelling! Brabants bont is prettig materiaal om mee te werken, hè? Dag Nellie. Heel veel pleizier op het ijs! dat ik er iets van begin te begrijpen! We zullen het de boer zelf gaan vra gen!" „Jamgarhakkelde Karei, „ik kom liever niet meer onder de ogen van die boerikHet schoolhoofd scheen Kareis woorden niet te horen. Hij zette zijn fiets tegen de heg en stapte de deel op. Karei volg de schoorvoetend. Er was niemand te zien. Wél hoorden ze lachen en praten in de woonkamer: „Ik kan niet op school komen zonder briefje", sprak een jongensstem, „stel je voordan zou iedereen wegblijven„Ja maar!", lachte de boer „wat moet ik nu aan zo'n geleerd schoolhoofd schrijven?" „Drinken jullie eerst maar een kopje koffie", vond de boerin, „mischien gaat het daarna wel beter". „Wim is binnen!", fluisterde Karei. „En ik geloof dat...." Nu stapte het schoolhoofd recht op de huiskamer toe, klopte en opende de deur. „Goeie morgen", zei hij. „Het zal niet nodig zijn, dat U een briefje schrijft, boer Frankenik ben het hoofd van de school en erg blij dat ik Wim heb ge vonden. Ik heb gezien dat U hem zelf de schade van gisteren hebt laten her stellen, niet?" „Nee maar, wat een eer", lachte de boerin, een stoel bijschuivend, „gaat U zitten meneer, dan zullen wij het U allemaal even uitleggen!" Wim stond met een hoogrode kleur in een hoek en terwijl de boer een pijpje stopte, sprak hij. „Ja, meneer, die belhamels hebben het ons gisteren nogal lastig gemaaktmijn zoon kent ze wel en vanmorgen zei hij: „Ik ga die ene knaap halenhij zal hel penik ben niet van plan om de hele dag aan een brug te timmeren, die hij kapot gemaakt heeft". Nou, hoe hij het precies gedaan heeft weet ik niet, maar voor negenen stond hij al met Wim op het erf. Ik moet zeggen, Wim kan de boel niet alleen goed kapot ma ken, maar ook goed repareren! Wij zijn verdraaid goede vrienden geworden en ik heb nu meteen de zekerheid dat hij hier niet meer de plaaggeest uit zal komen hangen alsals die vriend van hem het tenminste ook niet doet!" „Dat zal wel niet, want die staat hier op de deel!", lachte het schoolhoofd. „Karei, kom eens binnen!" Even later zaten de vrienden, weer vereend ach ter grote kommen boerenkoffie. „Maar hoe zit het dan met dat briefje van morgen?", wilde het schoolhoofd nog graag weten. „Wel", antwoordde de boerenzoon, „Ik had Wim liever alleen hier, want ik weet wel dat die knapen met z'n beiden veel meer drukte heP- ben dan alleen. Ik kon Wim moeilijk van huis halen en daarom besloot ik hem bij de school op te wachten. Daar om schreef ik Karei dat briefje, want hem moest ik er niet bij hebben". „Nu", sprak het schoolhoofd. „Ik kan me best voorstellen dat U Wim zelf hebt laten helpen de brug te maken, alleenja, we zijn een beetje ge schrokken vanmorgenwe wisten helemaal niet waar de jongen was.... U hebt de jongens een goede les ge geven, ik zou alleen willen zeggen: ge beurt zoiets nóg eens, bepraat het dan eerst met mij. Dan komt het óók best in orde!" 's Middags zaten de beide vrienden weer in de klas en de Woensdag daarop gingen ze wéér naar Boer Franken. Nu alleen om te helpen op het land enom een pittig kopje boerenkoffie te drinken..,. Overal en altijd geniet U meer van de béste sigaret voor Uw gezondheid I (Advertentie, Ing. Med.) 27. Jiust voordat de commissaris naar huis zou gaan, zag hij in de gang van het politiebureau Piet Pakkum. Deze droeg een dienblad, waarop een flink aantal boterhammen lagen opge stapeld. „V.por wie is dat brood met hagelslag?" vroeg de commissaris verbaasd. „Het wordt hier toch geen cafétaria, hoop ik? Sinds wanneer krijgen arrestanten hier brood met chocoladehagelslag? Vertel me dat eens, brigadier!" „Ja, kijkt U eens, commissaris", zei Piet Pakkum verle gen. „De mannen hebben vandaag werkelijk heel goed hun best gedaan. Ze hebben hun cel keurig wit gewit enne ik dacht zo als extraatje „H'm", bromde de commissaris. „Goed, goed, verwen ze maar". „Jawel com missaris, ik bedoel nee commissaris", hakkelde Piet Pakkum, terwijl hij zijn hand op de grendel van cel nr. 11 leg de". „Waar wil je heen man?" riep de commissaris. „Je bent helemaal in de war, geloof ik. Die cel is toch leeg!" „Nee, nee commissaris, ik heb de ar restanten hier zolang ingestopt, omdat cel nummer 13 pas gewit is en moest drogen". De commissaris kreeg bijna een flauwte van schrik. In de krant had Mies gelezen. Dat er 's middags ijspret ïoas. Op de prachtig mooi verlichte Dichtgevroren muizenpias. Miesje deed haar Zelfgebreide ijsbroek aan, in blauwe kleur. Maardaar hing een draadje los van Endat klemde tussen de deurl Zonder dat de muis het merkte, Rafelde haar ijsbroek uit. Na een paar minuten lopen, Kwam het ding slechts tot haar kuit! Op de ijsbaan aangekomen, Bibberde ze als een riet, Ieder scheen haar uit te lachen. En waarom? Dat wist Mies niet. Tot dat... „Grote grut!", riep Miesje, „Waar is nu verdraaid mijn broek? Er zit slechts een elastiekje En de rest is helemaal zoek?" DOOR 2) Nick gunde zich even de tijd om een blik op haar te werpen, maar het gedempte licht van 't instrumenten bord had het reeds half door de kap van haar mantel verborgen gezicht nog meer in schaduw gehuld. „O, zo, heeft u dat gedaan?" zei hij droogjes. „En u had natuurlijk die zwarte mantel aangetrokken om in de duisternis niet op te vallen". ,Dat spreekt van zelf", gaf ze toe, alsof het de eenvoudigste zaak ter wereld was. „Hm", grinnikte hij, „u is wel uit geslapen". „Dat moet je wel als je .helemaal alleen staat", hernam ze kalm. „Ik heb het plan al maanden geleden opgevat en bij mezelf overlegd wanneer ik zou vluchten en wat ik mee zou ne menZe hield plotseling haar adem in en Nick begreep, dat de gebeurtenissen van deze nacht haar wederom voor de geest kwamen. „Ge woonlijk komt hij Donderdagsavonds pas laat van de markt terug en ik dacht dus volkomen veilig te zijn, maar vanochtend had hij last van een kies en vermoedelijk is hij daarom vroeger naar huis gegaan". „Toch .s u bij uw plan gebleven", merkte Nick op. „Was u niet bang?" „Ja, maar nój banger om het uit te stellen". „HmWaar moet ik u afzetten?' informeerde Nick en bij die vraag voelde hij het meisje als 't ware in eenkrimpen. „Ik ga naar Londen", vervolgde hij, „maar „Dat is voldoende", sprak ze nu weer kalm en hij had onmogelijk kun nen zeggen of de koele ménier waarop ze zijn diensten aanvaardde, hem amu seerde dan wel prikkelde. „Och kom? Hebt u daar vrienden of kennissen?" vroeg hij verder. „U moet weten, dat Londen niet precies een stad is, waar u kunt verwachten, door ieder een met open armen te worden ontvan gen". „O, maar ik hèb er vrienden", verze kerde ze haastig. „Misschien kunt u me ergensergens bij Charing Cross af zetten, als u wilt". „Uitstekend", zei hij, deels opgelucht, deels teleurgesteld. Dus een avontuur als dit zou bij Charing Cross eindigen! Welk een anti-climax; het zou als een' nachtkaars uitgaan! „In uw plaats zou ik nu maar proberen, wat te slapen", ging hij voort. „Ik moet vóór morgen ochtend in de stad zijn: dus u kunt slechts in de auto nog een dutje doen". „Ja", klonk het dankbaar; „het spijt me, dat ik u zoveel last geef". „Dat heeft niets te betekenen", ver zekerde hij, „maar blijft u niet langer praten, want ik moet over een belang rijke kwestie nadenken". „Toch niet over mij?" vroeg ze met een angstige blik. „Neen, jonge dame, niet over u!" ant woordde hij beslist. „Als ik u goed en wel bij Charing Cross heb afgezet, denk ik eenvoudig niet meer aan u. 't Gaat over andere, belangrijker dingen". „O!" riep ze en verzonk daarop in zulk een diep stilzwijgen, dat Nick zich tot zijn eigen verbazing afvroeg, of hij haar soms beledigd had. Maar inderdaad, hij had genoeg om over na te denken! Dat ellendige tweede bedrijf wilde maar niet lukken. Ofschoon hij het nooit tegen over een ander zou hebben toegegeven, wist hij opperbest, dat hij bij het schrij ven van de eerste acte als 't ware ge ïnspireerd was geweest. De woorden wa ren hem zo snel uit de vingertoppen ge vloeid alsof ze hem gedicteerd waren en niet uit eigen brein ontsproten, 't Had helemaal geen inspanning gekost, maar toch, hoe vreemd 't klinken mocht, hem geweldig uitgeput en hij had zich eens klaps volkomen „leeg" gevoeld. In het aardige, kleine villa'tje, dat hij voor de zomermaanden te Falmouth had ge huurd, was hij niet verder gekomen dan twee, drie bladzijden en elke nieuwe opzet scheen nóg slechter dan de vorige, tot hij op 't laatst er de brui aan had gegeven. Hij zou maar naar Londen teruggaan en misschien nieuwe inspira tie vinden ter plaatse waar „Lompen en Vodden", het toneelstuk, dat hem be roemd had gemrakt, was geproduceerd. Maar als hij nu, in plaats van zijn heldin te laten terugkeren nadat haar man de achtergelaten brief had gelezen. Plotseling kwam hij tot de ontdekking dat het meisje r.aast hem niet sliep, ja niet eens rust nam. Ze hield de handen krampachtig in haar schoot geklemd en haar onregelmatige ademhaling was niet die van een slapende. „Wat scheelt eraan?" vroeg hij onge duldig. „Niets, let er maar niet op", antwoord de ze haastig. „Doe niet zo dwaas", hernam hij wat vriendelijker. „Kom, vertel 't me". „Ikik heb honger", zei ze, blijk baar met tegenzin. „Ik had wat eten meegenomen, maar ben onderweg ge vallen en kon het niet terugvinden". „Nu, we zullen bij het eerste 't beste overgebleven café stoppen", beloofde hij. „Wacht evenHij grabbelde in zijn zak en haalde een stuk chocolade te voorschijn. „Eet dit maar vast op", ried hij aan. ,,'t Is wat in de verdrukking geweest, maar misschien helpt het". „Dat zal het zeker", zei ze dankbaar. Tot zijn verwondering zag hij, dat ze 't ondanks haar honger niet met een paar happen verorberde, maar elk vier kantje zorgvuldig opat, alsof zü er ten volle van wilde genieten. „Hoe heet u?" vroeg hij achteloos. Na een korte aarzeling kwam het ant woord: „Serena Barbrook". Nu moest hij toch lachen, deels boos, deels spottend. Al die moderne, door de film bedorven meisjes waren één pot nat! Steeds geneigd, zichzelf op een voetstuk te plaatsen en ervan ovef- overtuigd, dat anderen zich voor de gek lieten houden. „Och kom!", hernam hij. „Zeker ge hoord in de woestenij van Bodwin I "oor!" „Helemaal niet", antwoordde ze een voudig, „al heeft Vader me na de dood van Moeder zo genoemd. U moet we ten, dat zij óók Serena heette". Serena, een vreemde naam in de woestenij van Bodwin Moor! Hij deed er het zwijgen toe en be merkte na een poosje, dat ze nu in derdaad sliep. Ze leunde heel even tegen hem aan en hij zorgde ervoor, dat haar hoofd op zijn schouder kon rusten. Ced, maar als de man van zijn hel din nu eens niet de brief had gelezen, wat zou dat dan betekenen voor de rest van het tweede en het gehele vol gende bedrijf Plotseling kwam hij tot de conclusie dat zijn hersens te vermoeid of te op gewonden waren om het vraagstuk op te lossen. Hij moest afwachten en maar hopen, dat het later wel beter zou gaan. Voor het ogenblik verlangde hij bijna evenzeer als het meisje naar een gelegenheid om iets te gebruiken. Een warme kop thee bijvoorbeeld.... Maar het duurde nog enige minuten voor ze hun uiterst welkome lichten zagen en in dat schijnsel de vage spook achtige omtrekken van een paar vracht auto's, welker bestuurders binnen een hartversterking namen. (Wordt vervolgd.) (Vervolg van pag. 1) Veeleer heeft Molotov zijn geliefd» agendapunt in twee delen gesplitst. Het eerste, de conferentie met China, wordt thans ook door de Russen wel als voor lopig afgedaan beschouwd. Het tweede, de maatregelen ter vermindering van de internationale spanningen, moet naar hun mening echter nog worden bespro ken. Daarbij komt dan nog het nieuwe Russische voorstel inzake de wereld conferentie. Woordvoerders der Amerikaanse de legatie hebben dit voorstel toegeschre ven aan de wens van Molotov, de be spreking van het Duitse probleem zo lang mogelijk uit te stellen. Hij voelde zich, zo werd opgemerkt, kennelijk in de hoek gedreven door de verschuiving van de behandeling van zijn oorspron kelijke plan tot aan het tijdstip, waar op de ministers de kwestie-Duitsland reeds zullen hebben aangesneden. Het voorstel was dan ook slechts een tegen zet om tijd te winnen. Een spreker der Britse delgatie zei, dat het voorstel uiterst sceptisch was opgenomen, i (Vervolg van pag. 1 Terwijl er in de receptiehall een groot boek is neergelegd waar elke persman zijn wensen, klachten en suggesties in kan schrijven. En tenslotte kan men nog in behaaglijk verwarmde bussen rondritten door de Oost-sector maken, evenals men dit trouwens kan doen in West-Berlijn. Wij zijn journalisten. Wij vinden deze conferent' met al haar bijzonder kleu rige franje fascinerend en wij zijn graag in Berlijn. Doch wij geloven niet dat da wereld veel vruchten van dit soort con ferenties zal plukken. Het zou beter zijn geweest als Berlijn op dit moment in een waas van geheimzinnigheid in plaats van in propaganda was gehuld en er vier in plaats van tweehonderd mensen om de conferentietafel hadden gezeten. Misschien was de hoop op een werkelijke ontspanning van de inter nationale verhoudingen dan veel groter geweest. De Ostdultse regering heeft twee ministers op hun verzoek ontslagen. Het zijn dr Paul Wandel, hoofd van het de partement voor samenwerking op het gebied van onderwijs, wetenschappen en cultuur, en Gerhard Ziller, minister van zware industrie. Beiden zullen nieuwe functies in de communistische partij gaan bekleden. MUSICERENDE DILETTANTEN. We horen ditmaal Zaandams vrouwenkoor met een voortreffe lijk programma van overwegend oude muziek: twee madrigalen van Lasso, twee motetten van Purcellr een werkje van Theo van der Bijl en een van Henri Zag- wijn. Zaterdag 14.40 uur over Hilversum II, 298 m.) DE VARA-SHOWBOAT en NEGEN HEIT DE KLOK, de twee bekende en zeer goede amu sementsprogramma's op Zaterdag avond. Zaterdag 20.00 resp. 21.00 uur over Hilversum I, 402 m., resp. Hilversum 11, 298 m.) ZATERDAG 30 JANUARI HILVERSUM I. 402 m.: 7-00 VARA, 10.00 VPRO, 10.20 VARA, 19.30 VPRO, 20.00—24.00 VARA. 7.00 Nieuws. 7.13 Gram. 8.00 Nieuws. 818 Gram. 8.55 Voor de huisvrouw. 9.00 Gym. voor de vrouw. 9.10 Gram. (9.30—9.33 Waterstand.) 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie. 10.05 Morgenwijding. 10.20 Voor de arbeiders in de continu-bedrijven. 11.30 Kamer koor. 12.00 Gram. 12.30 Land- en Tuin- bouwmededelingen. 12.33 Gram. 13.00 Nieuws. 13-15 Vara-varia. 13.20 Roemeens Orkest. 13.45 Sportpraatje. 14.00 Orgel spel. 14.25 Fries Forum. 15.00 Gram. 15.15 „Van de wieg tot het graf", causerie. 15.30 Dansmuziek. 16.00 Kamerorkest en solis ten. 17.00 Actualiteiten. 17.30 Populaire muziek. 18.00 Nieuws en commentaar. 18.20 Dansmuziek. 18.40 Regeringsuitzen ding: „Atlantisch allerlei", een en ander over de 14 landen van het Atlantische Pact. 19-00 Artistieke Staalkaart. 19.30 „Passepartout", causerie. 19-40 „De Hei dense wereld, waarin het Christendom ontstond", causerie. 19.55 „Deze week", causerie. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. pro gramma. 22.00 Socialistisch commentaar. 22-15 Franse chansons. 22.40 „Onder de pannen", hoorspel. 23,00 Nieuws. HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00 KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gewijde muziek. 7.40 Morgen gebed en Liturgische kalender. 8.00 Nieuws en weerbericht. 8.15 Gram. 9 00 Voor de vrouw. 9.40 Gram. 10.00 Voor de kleuters. 10.15 Orkestconcert. 11.00 Voor de zie ken. 11.45 Gram. 12.00 Angelus. 12.03 Gram. 12.30 Land. en Tuinbouwmedede- lingen. 12.33 Amus.muziek. 12.55 Zonne wijzer. 13.00 Nieuws en Kath. nieuws. 13-20 Amus.-Orkest. 14.00 Boekbespre king. 14.10 Gram. 14.20 Engelse les. 14.40 Vrouwenkoor. 15.00 Kroniek v. Letteren en Kunsten. 15.35 Politie Kapel. 15.55 Gram. 16.00 Platenpremières. 16.30 De schoonheid van het Gregoriaans. 17.00 Voor de jeugd. 17.55 Sport. 18.00 Gevar. liedjes. 18.15 Journalistiek weekoverzicht. 18.25 Dansorkest. 18.45 Buitenlandse cor respondenties. 19.00 Nieuws. 19.10 Lichte muziek. 19.20 Parlementair overzicht. 19.30 Gram. 20.05 De gewone man. 20.30 Lichtbaken. 20.50 Gram. 21.00 Gevar. programma. 21.50 Actualiteiten. 22.00 Wedstrijden in sterke verhalen. 22.30 „Zie daar Uw Moeder", klankbeeld. Hiern*: Avondgebed en Liturgische kalender. 23.00 Nieuws 23.15 Nieuws in Esperanto. Niet uitdrukken. Ze verdwijnen^ g=F spoedig en spoorloos wanneer W U ze een paar maa! bet met r het bekende huidgeneesmiddel J (Adveitentie, Ing. Med.)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 2