De
beste
ruil
Medeleven uit het buitenland
was indrukwekkend
Niet tevreden over de wet op
vervreemding landbouwgrond
Ramp bracht groot leed over ons land
Regering richt een
monument op
Luister eens naar:
Radioprogramma
De nieuwste statische
gegevens
Huurprijs onbewoonbaar
verklaarde woningen
Ongevallenverzekering
Vrijwillige Brandweer
Nieuwe aspecten bij
de binnenvisserij
Prinses Beatrix vierde
haar verjaardag in de
familiekring
Kortsluiting aan boord
van KLM-convair
Uitvoer appelen en peren
naar Finland en Frankrijk
Cees Laseur gaat trouwen
Pirn, Pam Pom en de graafmachine
Vereniging van landeigenaren
,,'T Wordt hoog tijd, dat de landeigeharen zich meer en beter gaan or
ganiseren dan tot dusverre, want er staan voor hen zeer belangrijke
dingen op het spel".
Wij moeten ons meer
organiseren
D? toetreding tot dè Federatie van
Landeigenaren, die geldelijke ver
plichtingen met zich zal brengen, wacht
op het verkrijgen van rechtspersoon
lijkheid. Het lopende verenigingsjaar is
men vol goede moed ingetreden en al
is op dit moment nog niet bereikt, wat
men graag had gezien, toch zal het be
stuur zijn uiterste best blijven doen.
Bij de bespreking der statuten bepleit
te de heer P. Kooijman (Heiloo) het
aftreden van andere dan de dagelijkse
bestuursleden bij het bereiken van de
70-jarige leeftijd doch op voorstel van
de voorzitter werd besloten geen leef
tijdsgrens te stellen. Het bestuur zal
gedurende dit jaar als volgt zijn samen
gesteld: voorzitter: P. M. Bürmann,
secretaris J. Vennik, penningmeester
P. W. Groot, mr J. Lieuwen, C. J. Ma
ters en D. Sleutel, leden.
MARGARET MALCOLM
MAANDAG 1 FEBRUARI 1954
IN TALLOZE kerkelijke bijeenkomsten in het rampgebied is gisteren
het feit herdacht, dat precies een jaar geleden de trotse dijken van
Zeeland moesten wijken voor het aanstormende geweld van de Noord
zee, die behalve enorm veel schade, onherstelbaar leed bracht in deze
welvarende provincie. De respectievelijke voorgangers herinnerden allen
aan de droevige dagen, toen arbeid van jaren in één nacht teniet werd
gedaan en aan de krachtdadige hulp van velen, waardoor een spoedig
herstel mogelijk werd gemaakt.
Als zeer bijzondere onderschiding van het „jaar van vooruitgang"
sinds 1 Februari 1953 hield de buitenlandse persvereniging in Neder
land haar jaarlijks diner, ditmaal op 30 Januari te Amsterdam. Ere
gasten waren minister-president dr W. Drees, die herinnerde aan de
internationale reacties op de bij de ramp tot stand gebrachte contacten,
de minister van Verkeer en Waterstaat, mr J. Algera, die een toespraak
hield onder de titel „Precies 52 weken later", de commissaris van de
Koningin van Zeeland, als vertegenwoordiger van de rampgebieden en
de Zuidafrikaanse ambassadeur, P. I. Hogenhout, die het corps diplo
matique vertegenwoordigde en een dijkwerker van West-Kapelle. Men
beoogde aan het diner meer de nadruk te leggen op het herstel en de
herbouw dan op de plaatsgevonden ramp, want de buitenlandse cor
respondenten in Nederland zijn van mening, dat thans de aandacht
eerder uit moet gaan naar de veerkracht van het Nederlandse volk dan
naar de herinnering aan de slag, waardoor het getroffen werd.
Qnze oude erfvijand, gesteund door
storm en springvloed sloopte in een
nacht een bolwerk, dat onze water
bouwkundigen voor de eeuwen hadden
opgeworpen. Bijna 1800 mensen verlo
ren hierbij het leven, duizenden verlo
ren huis en hof en de vernietiging en
ontwrichting werd voelbaar in alle ge
ledingen van onze nauwelijks van de
oorlog herstelde volkshuishouding", al
dus dr Drees tijdens zijn rede. Nadat
spreker het geweldige medeleven uit
het buitenland, dat even indrukwek
kend was als de woede der natuur
elementen en zijn persoonlijke ontroe
ring kort na de ramp, gememoreerd
had, vervolgde de minister-president.
„Menig nieuw gebouw ten algemenen
nutte zal in de toekomst in het vroe
gere rampgebied de herinnering leven
dig houden aan wat de wereld voor
Nederland deed. Daarenboven ligt het
in het voornemen van de regering in
het voormalige rampgebied een monu
ment te doen oprichten dat in de ma
terie tot uitdrukking zal brengen wat
in het hart der Nederlanders leeft:
dank aan de volkeren voor hun een
drachtig werk van msenlievendheid.
DE minister van Verkeer en Water
staat mr J. Algra memoreerde, dat
reeds op 2 Februari een overzicht over
de omvang van de overstromingen was
verkregen. Twee dagen na de ramp
ontving de minister behalve technische
gegevens van de Waterstaat, een al
bum van de KLM, met als titel: over
zicht dijkdoorbraken, vernielde water
keringen en overstromingen. Met de
L1EDER E1NES FAHRENDEN GE.
SELLEN de tegenhanger van
Mahlers Kindertotenlieder. Het
zijn liederen, geladen van een
zeer romantische liefdessmart.
Hierin toont Mahler, dat hij met
zijn muziek in feite de laatste
periode van de romantiek verte
genwoordigt. Het is fraaie, wat
zwaarwichtige muziek, mede door
het gebruik van groot orkest als
begeleiding. Hoe ver zijn wij hier
al af van het lied als kamermu
ziek(Dinsdag 10.15 uur over
Hilversum 11, 298 meter).
DINSDAG 2 FEBRUARI
HILVERSUM I. 402 m.: 7.00—24.00
AVRO (7.50—8.00 VPRO). 7.00 Nieuws.
7.10 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00 Nieuws-
8.15 Gram. 9.00 Morgenwijding. 9.15
Geestelijke liederen. 9.25 De groenteman.
9-30 Waterstanden. 9.35 Gram. 10.50 Voor
de kleuters. 11.00 Voor de zieken. 11.30
Sopraan en piano. 12.00 Hammondorkest.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Voor het platteland. 12.40 Piano
duo. 13 00 Nieuws. 13.15 Mededelingen en
gram. 13.30 Dansmuziek. 14.00 „Wij ont
dekken Amerika", causerie met muziek.
14.30 Gram. 14.40 Schoolradio. 15.00
Gram. 15.15 Voor de vrouw. 15-45 Gram.
16.30 Voor de jeugd. 17.30 Lichte muziek.
17.45 Reportage of gram. 17.50 Militaire
causerie. 18.00 Nieuws. 1815 Pianospel.
18.25 Paris vous parle. 18.30 R.V.U.: „Be
roemde figuren uit de wereldliteratuur"
door Dr. A. Saalborn: „Ahasverus, de
wandelende Jood". 19.00 Voor de kinde
ren. 19.05 Fanfare-orkest. 19.30 Omroep
orkest en vertelster. 20.00 Nieuws. 20.05
Gevar. programma. 21.35 Lichte muziek.
2'.55 Mededelingen. 22.00 Comm. uit Ber
lijn. 22 05 Amus,-muziek. 22.45 Buiten
lands overzicht. 23.00 Nieuws. 23.15 New
York calling. 12.3024.00 Amus.-muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
KRO. 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.30 Gram. 7.45 Morgengebed en
Liturgische kalender. 8.00 Nieuws. 8.20
Licht processie en Hoogmis. 9.45 Gram.
10.00 Voor de kleuters. 1015 Gram. 10.35
Idem. 11.00 Voor de vrouw. 11-30 School
radio. 11.50 Gram. 12.00 Angelus. 12.03
Lunchconcert. (12-30—12.33 Land- en
Tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewij
zer. 13.00 Nieuws en Katholiek nieuws.
13.20 Amus.-muziek. 14.00 Gevar. pro
gramma. 14.50 Gram. 15.00 Blaaskwintet.
15.30 „Ben je zestig?" 16.00 Voor de zie
ken. 16.30 Ziekenlof. 17.00 Voor de jeugd.
17.15 Felicitaties voor de jeugd. 17.45
Regeringsuitzending: J. v. d. Walle: „De
Nederlandse Antillen in klanken". 18.00
Dansmuziek. 18.20 Sportpraatje. 18.30
Voor de jeugd. 18.52 Reportage. 19.00
Nieuws. 19.10 Koorzang. 19.15 „Uit het
Boek der Boeken". 19.30 Gram. 20.25
De gewone man. 20.30 Piano-trio. 21.15
„Ken een haan een ei liggen". 21.30 Ba
riton en piano. 22.00 Voordracht. 22.25
Kamerorkest. 22.45 Avondgebed en Li
turgische kalender. 23.00 Nieuws. 23.15
Rotterdams Philharmonisch Orkest en so
list. 23.45—24.00 Gram.muziek.
Televisie-programma. KRO. 20.15
Weerbericht. 20.18 „Waarom dit niet?",
één-acter. 20.48 Filmactunliteiten. 20.53
Gastenboek. 21.00 „Mag ik deze dans
van U?".
tegenactie werd onmiddellijk een begin
gemaakt. Toen de maand Februari
voorbij was, waren er van de 68
stroomgaten reeds 32 dicht. Minister
Algera roemde vervolgens de prachtige
Blijkens dc laatste gegevens van
het C.B.S zijn bij de stormramp
van 1 Februari 1953 1835 perso
nen direct of door ziekten (40) om
het leven gekomen. Hiervan wor
den 144 nog vermist. Tot de
slachtoffers behoorden 916 vol
wassen mannen. Ruim 600 perso
nen beneden de 20 jaar verloren
het leven.
Per 1 Maart 1953 waren 72.170
inwoners van het rampgebied ge-
evacueerd. Thans verblijven naar
schatting nog ruim 5000 slachtof
fers buiten hun oorspronkelijke
woongemeente. Ondanks het feit,
dat ruim 2600 woningen in Zuid
west Nederland vernield werden,
is de woningvoorraad in dit ge
bied met 1252 in het laatste jaar
gegroeid.
In alle gemeenten op 11 na in
het rampgebied zijn inmiddels
weer raadsverkiezingen gehouden.
door aanbieding van een laan van popu
lieren, aan tj leggen tussen twee van
de ergst getroffen dorpen in Zeeland,
ter vervanging van de bij de overstro
ming verloren gegane beplanting. De
vereniging zal verzoeken deze laan de
„Buitenlandse-perslaan" te noemen. Als
bijzonderheid werd medegedeeld, dat
de eerste boom geschonken werd door
Winston Churchill. De heer Churchill la
nl. erelied van de vereniging.
In dichtvorm werd de ramp op het
herstel herdacht door mevrouw Aase
Margrethe van Frayenhove (Noorwe
gen) die speciale hulde bracht aan de
aanwezige dijkwerkers en daarin diens
echtgenote betro'k.
Zaterda^g werd te Amsterdam de
jaarvergadering gehouden van de
buitenlandse persvereniging, waar
bij minister-president dr Drees, mi
nister Algera en dijkwerker Hui-
brechts met echtgenote als ere-gas-
ten waren uitgenodigd. Dr Drees
dankte nogmaals voor de hulp
welke het buitenland na de waters
nood bood. De eregasten met elkaar
in gesprek.
onderlinge samenwerking, die tot ge
volg heeft gehad, dat de dijken voor
de winterstormen dicht waren.
„Met het herstel Is de zaak echter
niet af. Integendeel er ligt een taak
van grote allure voor ons. Wat wij
moeten oplossen is het vraagstuk van
de verhoogde veiligheid voor ons ge
hele land", aldus minister Algera.
Wanneer de afsluiting der zeearmen
technisch mogelijk is en de deskun
digen zijn geneigd dit aan te nemen
dan ontwikkelen zich belangrijke pe/s-
pectieven. Dan wordt een belangrijk
verhoogde veiligheid verkregen. Af
sluiten van de zeearmen betekent dub
bele veiligheid, verdediging op twee li
nies, verdediging in de diepte. Een
weerstandslün langs de afsluitdammen
van 28 km en een, die gevormd wordt
door bestaande dijken, lang 700 km.
Dan zou bovendien de mogelijkheid
ontstaan van een zoetwaterreservoir,
hetgeen van eminent belang is voor de
landbouw.
De heer H. George Franks voor
zitter van de Buitenlandse Persvereni
ging deelde vervolgens mede, dat de bui
tenlandse correspondenten hun eerbe
wijs een blijvende vorm wilden geven
Zoals bekend is, geldt de huurver
hoging niet voor woningen, die onbe
woonbaar zijn verklaard. Minder be
kend is, dat de huurprijzen van wo
ningen, die onbewoonbaar worden
verklaard, nadat zij een wettelijke ver
hoging hebben ondergaan, moeten
worden verminderd met de toegepaste
verhogingen en dus moeten worden
teruggebracht tot de huurprijs, die
gold op 31 December 1950.
De huurprijs van een woning, die
onbewoonbaar is verklaard, is de
„oude huurprijs". De „oude huurprijs"
is in de zin van de wet de huurprijs
van 31 December 1950. Dit betekent,
zo vernemen wij van de zijde van het
ministerie van Wederopbouw, dat wan
neer thans een woning onbewoonbaar
wordt verklaard, de eventueel toege
paste huurverhogingen van 1951 en
1954 (resp. 15 pet en 17-29 pet) moe
ten vervallen.
In het Staatsblad van Zaterdag ls
opgenomen het besluit van 19 Januari,
waarbij wordt bepaald, dat de wet van
25 November 1953 betreffende onge
vallenverzekering van de Vrijwillige
Brandweer op 15 Februari in werking
treedt.
Tijdens de 8ste visserijbijeenkomst op
de Volkshogeschool te Bergen, heeft de
inspecteur der Visserijen, de heer D. K.
van Drimmelen, enkele „nieuwe aspec
ten van de binnenvisserij" besproken.
Allereerst behandelde spreker de door
het prijsverloop noodzakelijk geworden
s-.nering der binnenvisserij. Was het
voor de oorlog mogelijk om met een
vangst van 500 kg een lonend bedrijf te
ebben, thans moet de vangst tenmin
ste 1500 kg per jaar bedragen. Dit pro
bleem wordt nog klemmender door de
geweldige toeneming van de sportvis-
serij die mede oorzaak is van een drei
gende overbevissing. Het aantal sport
vissers, dat thans 50 per 1000 inwoners
bedraagt, vangt per jaar o.a. 200 ton
snoek tegen 150 ton gevangen door de
beroepsvissers. Het probleem wordt nog
verscherpt door het teruglopen van de
visstand, daar de vele kunstwerken als
sluizen, gemalen en stuwen de bewe
gingsvrijheid der vissen belemmeren,
terwijl de natuurlijke paaiplaatsen
verloren gaan. Nieuwe mogelijkheden
zag spreker in het intensiveren van de
visteelt.
Prinses Beatrix heeft gisteren haar
16e verjaardag in huiselijke kring ge
vierd. Prinses Wilhelmina kwam er voor
over van het Loo, om deze bijzondere
dag bij te wonen. Zaterdagmiddag sloot
de jarige prinses haar 15e levensjaar af
met het deelnemen aan een concours
hippique in Amersfoort en niets typeert
waarschijnlijk beter de ongedwongen en
gezonde sfeer, waarin de kroonprinses is
groot gebracht. Diezelfde, dag was prinses
Margriet van 's morgens 9 uur tot 's
middags 4 uur met een aantal medescho
lieren druk in de weer geweest om met
de Baarnse schoolkinderen de zestiende
verjaardag van haar zusje Beatrix te
vieren. Ze trad op in een ballet als on
derdeel van een programma, dat een
aantal scholieren verzorgde voor de
Baarnse schooljeugd in Musis Sacrum.
On alle kinderen van dit feest te laten
genieten, waren drie voorstellingen nood
zakelijk. De kleine Marijke was natuur
lijk van de partij bij de filmvoorstelling,
die voor de kleineren werd gedraaid in
Astoria.
In het K.L.M.-vliegtuig PH-TEK (Jo
hannes Vermeer) dat Zaterdagavond
tegen middernacht uit Londen naar Am
sterdam terugkeerde, is, kort voor de
landing op Schiphol een begin van-
brand ontstaan bij een der motoren.
Deze trad vermoedelijk 03 door kort
sluiting. De brandweer van Schiphol is
er, nadat het toestel was geland, spoe
dt j in geslaagd het begin van brand te
onderdrukken. Passagiers en beman
ning bleven ongedeerd. Zij konden het
vhegtuig op de gewone wijze verlaten.
De schade aan de motor was beperkt.
De Johannes Vermeer is. een twee-
motorige Convair-240.
De Finse regering heeft, binnen het
bestaande handelsverdrag, toestemming
verleend tot de invoer van Nederlandse
appelen tot een bedrag van f 250.000. De
Franse regering heeft, binnen het ver
dragscontingent, de grenzen opengesteld
voor de invoer van Nederlandse peren.
Zulks per 25 Januari. Getracht wordt,
gezien de betrekkelijk geringe peren-
voorraad, ook appelen onder dit contin
gent te doen leveren.
De directeur van de Haagse Comedie,
de heer Cees Laseur, zal 6 Februari in
het huwelijk treden met mevrouw De
Eruine Groeneveldt. Het huwelijk wordt
om 11.30 uur op het stadhuis voltrok
ken. Paul Steenbergen zal getuige zijn.
VARKENSREUZEL NAAR WEST-
DUITSLAND
De invoercommissie van West-Duits-
land heeft Zaterdag toestemming ver
leend voor de invoer van varkénsreuzel
uit Nederland tot een bedrag van D.M.
3,5 millioen.
f
29. Het was niet te zeggen, wie er
het meeste in de war was, de commis
saris of Piet Pakkum. Zeker was het
dat de commissaris het eerst zijn
spraakvermogen terug kreeg. „Stom
meling" brulde de commissaris. „Oh,
hemeltjeliefkijk eens naar die
muur!" Piet Pakkum keek. Hij zag
niet alleen een muur, hij zag óók de
hoofdstraat, die daar achter lag! Hij
zag dat door het gat, dat Billie dwars
door de muur had gegraven met de
graafmachine van professor Splitser.
„Dat k-k-kan n-n-niet", stotterde Piet
Pakkum. „Praat me niet tegen," bul
derde de commissaris. „Je ziet het
toch voor je ogen. Oh, niets kun je
hier ook aan je ondergeschikten over
laten. Wat moet ik aan de professor
zeggen? En aan de burgemeester. Ik
durf die twee niet meer onder ogen
te komen. Vooruit, sta me niet zo aan
te gapen, ga ze zoeken, die twee ban
dieten. En kom me niet onder ogen,
vóórdat je ze te pakken hebt. En dan
te bedenken, dat jij die twee nodig
moest verwennen met boterhammetjes
met chocolade hagelslag".
(Van een onzer verslaggevers)
Met deze woorden opende de heer P. M. Bürmann, voorzitter der
Vereniging van Landeigenaren in Noord-Holland de zeer druk bezochte
jaarvergadering van die vereniging, die Zaterdagmiddag jl. in Alkmaar
werd gehouden.
De voorzitter memoreerde voorts de uitstekende ontwikkeling van
de nu drie jaar bestaande vereniging en de vruchten, die vele leden
reeds van het lidmaatschap hebben geplukt.
Spreker betrok in zij] hulde, de secretaris van de vereniging, oud
burgemeester J. Vennik, die hij de ziel en spil van de organisatie
noemde.
In het door hem uitgebrachte jaarverslag onderstreepte de heer J.
Vennik de noodzakelijkheid om de kracht van de vereniging door toe
treden van nieuwe leden te vergroten. Vroeger was het de Vereniging
van Landverpachters, die wel zeer in de knel zat, doch thans zijn het
de landeigenaren, want de nieuwe maatregelen gaan ook hen aan. Deze
regelen hebben zeker een goede zijde doch zijn niet feilloos.
De vergadering verleende met alge
mene stemmen machtiging tot het aan
vragen van de Koninklijke goedkeu
ring op de statuten en tot aansluiting
bij de Federatie van Landeigenaren.
Hierbij zit de bedoeling voor om in ie
der district, waarin een Grondkamer is
gevestigd, een Verenging van Landei
genaren op te richten en deze in lande
lijk federatief verband te verenigen,
yervolgens hield de heer C. D. Grijns,
secretaris van de vereniging „Het
Grondbezit" te Utrecht een uitvoerige
inleiding over de onlangs van kracht
DOOR
4)
't Liep tegen zessen toen hij de
auto liet stoppen voor een wat saai
huisje in een der voorsteden en zijn
passagiere vrij onzacht bij de schou
der schudde.
„Kom mee; hier moet u uitstappen",
zei hij ietwat bevelend.
Serena keek eerst naar hem en dan
naar de niet bijster vriendelijk uit
ziende woning.
„Woont u hier?" vroeg ze tenslotte.
„De hemel beware me!" riep hij uit.
„Neen, hier woont iemand, die beter
met u zal kunnen opschieten dan ik,
tenminste als ze dat wil. Maar pas in
vredesnaam op uw tellen en neem
haar niet te veel in vertrouwen".
Het meisje volgde hem over _en
ongelooflijk lelijk voorpleintje en Nick
kreeg toen hij aan de glimmend ge
wreven bel trok het gevoel alsof hij
de lont van een tijdbom aanstak.
„Nu, ze is ten minste op", zei hij,
meer bij zichzelf dan tegen Serena.
„,Het koper is al gepoetst".
Slechts een ogenblik daarna bleek,
dat hij goed had gezien Een al wat
oudere vrouw met een stijf gestreken
witte boezelaar over haar nette zwar
te japon, deed open en riep bij het
zien van Nick verheugd: „O, Nicholas,
lieve jongen". Waarna ze er haastig
op liet volgen: „Iets niet in orde?"
.Niets, dat jij niet kunt verhelpen",
zei hij, een arm om haar hoekige fi
guur slaande, terwijl hij haar flink
op beide magere wangen kuste.
„Vertel maar op", hernam ze gela
ten, „je kussen hebben altijd een na
sleep. 01" riep ze bij het zien van
Serena en maakte zich vlug los uit
Nick's omarming.
Hij liet haar echter niet zo maar
gaan. „Hoor eens hier, lieve Emma",
zei hij snel, „ik had graag, dat je een
goede kennis van me een handje hielp.
Ze wilde met de trein naar Londen,
maar ik haalde haar ^ver mij te ver
gezellen en nu dient ze toch ergens
onderdak te komen...."
Hij bleef steken nnder de doorbo
rende blik van een paar oude en ste
nige, maar zeldzaam heldere ogen.
Toen het zwijgen vat langer duurde,
was Serena aan de beurt, die begreep
dat ze de situatie moest zien te
redden.
„Meneer Hunslow is wel zo vrien
delijk, me een goede kennis te noe
men", zei ze, „maar.... 't is niet
helemaal overeenkomstig de waarheid.
Hij had me vóór vannacht nooit ont
moet, maar is zo aardig geweest...."
Emma wierp Nick snel een sarcas
tische blik toe, alsof ze zeggen wilde,
dat vriendelijkheid iets nieuws voor
hem was. Toen wendde ze zich tot
Serena
„Kom binnen en vertel de rest. Ik
ben er niet op gesteld, dat de hele
buurt uit de vensters hangt om te
luisteren", zei ze en ging 'hen voor
naar een hall, die volkomen beant
woordde aan de verwachtingen, door
het betegelde voorpleintje opgewekt.
Een deur werd opengerukt en het
drietal belandde in een kamer, die af
gezien van enige smakeloze kalenders
en wat foto's slechts zware mahonie
houten meubelen en stoelen met paar-
deharen zittingen van 19e eeuwse ma
kelij bevatte.
„Vooruit nu maar", sprak Emma tot
Serena, terwijl zij Nick, die iets zeg
gen wilde, meteen het zwijgen opleg
de. „Neen, ik wil het uit haar mond
horen en dan in de eerste plaats
Waarom sprak hij de waarheid niet?'
„Ik geloof, dat meneer Hunslow
bang was, mij in ongelegenheid te
brengen", antwoordde Serena, „maar
ik vind het beter, dat u alles weet. Ik
ben mijn huis ontvlucht, omdat vader
mij met een man wilde laten trouwen,
die ik haatte. Een oude en vreselijke
man. Als meneer Hunslow er niet ge
weest was, zou ik er nooit in ge
slaagd zijn, weg te komen en toen hij
hoorde, dat ik niet wist, waarheen ik
gaan moest, heeft hij me hier gebracht
Ze zweeg even en Emma Twist
kreeg de indruk, dat het meisje cis
een schuwe, gauw verschrikte vogel
op het punt stond, andermaal te
vluchten. „Maar", ging Serena hape
rend voort, „ik begrijp het volkomen
als u...."
„U kunt blijven", viel juffrouw
Twist haar kortaf in de rede en zei
toen aan Nick's adres: „Nu begin ik
weer wat hoop op je te krijgen. Ik
wist niet, dat je nog zoveel gezond
verstand had".
Een poosje later vertrok Nick weer.
Hij had geweigerd, te blijven ontbij
ten en beweerd, dat hij geen afspraak
had, maar dat excuus klonk nogal on
waarschijnlijk, gezien het vroege mor
genuur. Intussen liet juffrouw Twist
hem zonder een enkele opmerking
harerzijds zijn gang gaan.
„Als ik kan, kom ik vanmiddag of
vanavond even aan", zei hij luchtig,
terwijl hij Serena de hand schudde.
„U zult het heel prettig hebben bij
Emma. Ze schijnt op u gesteld, wat
lang niet iedereen overkomt. Nu, tot
ziens dan
„Komt u heus", vroeg Serena eens
klaps, nog met haar hand in de zijne.
„U.... u is toch niet van plan er van
door te gaan?"
Nu hij de verantwoordelijkheid voor
haar persoon op andere schouders
had gelegd, kon Nick weer lachen
zonder dat gevoel van prikkelbaar
heid, dat ze in de loop van de nacht
meermalen bij hem had opgewekt.
„Natuurlijk kom ik", beloofde hij.
„Mijn woord, het woord van een
Hunslow erop
Juffrouw Twist, een beetje op de
achtergrond, begon te snuffen, 't zij
omdat ze hevige kou had gevat of wel
weinig vertrouwen stelde in Nick's
belofte. Serena moest nu maar uitma
ken hoe het was.
Intussen gaf Nick drie dagen lang
taal noch teken en Serena begon
wanhopig te worden.
„Ik kan hier niet blijven", hield ze,
bijna in tranen, vol en juffrouw
Twist had al haar overredingskracht
nodig om haar gast het tegendeel dan
het verstand te brengen.
„Ik vind uw gezelschap heel pret
tig", zei de oude vrouw: „dat is heus
waar. O, ik geef toe, dat ik uit eigen
beweging er nooit toe gekomen zou
zijn, een jonge dame hier uit te nodi
gen, maar zoals de dingen nu gelopen
zijn, kwam ik tot het besef, dat het
juist is wat ik nodig had".
„Jawel, maar u moet goedvinden, dat
ik u betaal", hield Serena vol. „Als 't
u blieft juffrouw Twist. Ik heb zowat
tien pond bij me...."
„Houdt u die tien pond, juffrouw
Serena", verklaarde ji Tr^uw ^vist
pltchtig. „Zolang u die heeft, zult u
nooit bankroet gaan."
„Maar u wèl als k u uitgaven voor
mij laat d^en", betoogde Serena.
„Dat is mijn zaak", hield de oude
dame vol. „Bovendien ivnapt u voor mij
allerlei karweitjes op, waarmee een
jonge dame zicV Iet moest
„Ik oet mijn ti d toch vullen", viel
Serena, zonder op de kwalificatie van
„jonge dame" 1 letten, ha.gastvrouw
in de rede. „Als U niets doe, blijf il:
maar den* en.
(Wordt vervolgd.)
geworden „Wet op de vervreemding
van landbouwgronden". Spreker bracht
allereerst in herinnering dat zijn ver
eniging reeds in 1911 werd opgericht.
Nadien zijn er ook in andere provin
cies organisaties ontstaan. Na de indie
ning van de Pachtwet in 1935 werd on
derling wel naar samenwerking ge
streefd doch deze bleef toch gelijk
droog zand aan elkaar hangen. Naast
een algemeen gebrek aan organisatie
viel ook een onderlinge concurrentie
tussen de diverse verenigingen te con
stateren. Ook was er te weinig contact
met de kleinere landeigenaren en zou
het juister geweest zijn gewestelijke
organisaties te stichten. Na lang pra
ten ontstond tenslotte een algemeen
landelijk secretariaat, waaraan experts
zijn verbonden en alle zaken voor de
aangesloten organisaties behartigt.
Veel mensen, aldus spreker, denken
bij onteigening van hun land tevreden
te kunnen zijn over de geboden prijs
doch juist tegenover de gemeentebestu
ren dienen zij over experts te beschik
ken. Wij moeten met een grote organi
satie komen, die meer leden bevat dan
de 4000 van thans en deze is geworden
in de Federatie van Landeigenaren, die
over een eigen secretariaat beschikt en
een centraal orgaan voor Nederland
uitgeeft.
y^an de op 21 December jl. van kracht
geworden wet is 8Va jaar gewerkt.
Het eerste ontwerp ontstond op het
kantoor van de vereniging „Het Grond
bezit" en kwam zo ongeveer overeen
met het uit de bezettingstijd bekende
„Boerenland in boerenhandDit on
dervond tegenkanting, inzonderheid van
de politiek onder „het Schermerhcrni-
aanse" bewind, dat alles wilde regelen.
Niet minder dan twintig maal werd een
ontwerp van wet samengesteld tot ein
delijk de huidige wet tot stand kwam,
die spreker zeer vaag noemde. Zij re
gelt bijv. wel de land- doch niet de
bosbouw. De eigenaren van bosgronden
beleven daaraan weinig vreugde want
hun prijs wordt op de basis van de in
1940 geldende waarde vastgesteld door
het PrijzCnbureau. Spreker somde
voorts nog enige uitzonderingen op,
die niet onder de wet vallen en wees
vervolgens op het voorkeursrecht van
de pachter, wanneer tot verkoop wordt
overgegaan.
Jn geval gronden bijv. door vererving
al te zeer zouden worden verdeeld,
zal de Grondkamer overdracht niet
goedkeuren, vooral niet als de pachter
eigenaar van de gebouwen is gewor
den. De Kamer moet aldus voorkomen,
dat er geen kleine bedrijfjes ontstaan,
die geen levensvatbaarheid bezitten.
Toch oordeelde spreker deze bepaling
niet in het belang van de landarbei
ders, die een stukje land zullen ver
werven.
Bij de behandeling van het wetsont
werp construeerde de KVP het voor
keursrecht, dat de pachter bij eventu
ele verkoop van de grond heeft, mits
hij reeds 12 jaar pachter is.
Na als zijn mening te hebben uitge
sproken dat het fout is dat de Grond
kamer een pachter het recht kan geven
beroep in te stellen bij de Centrale
Grondkamer, vergeleek spreker het be
paalde in het Pachtbesluit met dat in
de nieuwe wet, wanneer tot verkoop
van gronden wordt overgegaan.
Hierna gaf de voorzitter gelegenheid
tot een zeer uitvoerige discussie.
Het tweede crematorium in ons land,
dat thans nog in aanbouw is nabij het
Gelderse plaatsje Dieren, zal waarschijn
lijk op 13 Maart officieel geopend kun
nen worden.