In Afrika is een nieuwe staat geboren Centraalafrikaans parlement Federatie voor eerst bijeen Priester-arbeiders oneens met richtlijnen episcopaat Filmproducenten becritiseren de critici Mej. Hermsen, bloemenschikster van beroep Rassenvraagstuk is het fundamentele probleem GEESTELIJK LEVEN Prot. kerken in VS tegen rassenscheiding beroepingswerk Communiqué aan de Franse pers Defensie der VS zal steunen op atoom wapens Speciale condities voor bases der VS in Spanje Djebel Druze vraagt om genade Wijnia als eerste in Sneek Neiging tot gezellige „afkraak"-stukjes Critiek de helft van de scheppende kunst? Vertegenwoordigers op de schaats Bloemen schikken in de huiskamer DONDERDAG 4 FEBRUARI 1954 (Van een bijzondere medewerker) VOOR DE 6.000.000 MENSEN in het hart van Afrika was het gisteren een historische datum. Op die dag hield het eerste parlement van de nieuwe Centraal-Afrikaanse Federatie haar eerste zitting in de hoofd stad Salisbury en daardoor zijn de gebieden van Noord-Rhodesië, Zuid- Rhodesië en Nyassaland tot één geheel geworden. Een nieuwe staat met een nieuwe regering is gevormd. De samenstellende delen brengen ieder hun eigen aandeel mee in dit drievoudig huwelijk. Het econo misch weinig ontwikkelde Nyassaland is reeds lang een bron van ar beidskrachten. Noord-Rhodesië, waar naast bijna twee millioen negers een 40.000 blanken wonen, bezit rijke grondstoffen. Binnenkort zal het 's werelds rijkste koperproducent zijn. Nu al bedraagt de jaarlijkse op brengst van de kopermijnen meer dan f 700.000 000. Het reeds sterk geïndustrialiseerde Zuid-Rhodesië, met zijn 160.000 blanken en twee millioen negers, levert de politieke leiders van de nieuwe staat. I4ET TOTALE GEBIED, dat een op pervlakte heeft van 32 maal Neder land. heeft in veel opzichten een pijl snelle ontwikkeling doorgemaakt. Het is eerst honderd jaar geleden dat de grote Livingstone in dit gebied door drong. Het aantal blanken verdubbel de in de laatste tien jaar, Zuid-Rhode- sië's nationale inkomen in de laatste zes jaar. Noord-Ehodesië's hoofdstad, Lusaka, werd eerst in 1935 gesticht. Het is begrijpelijk, dat de toekomst door ieder vol vertrouwen tegemoet wordt gezien. Toch ziet de nieuwe staat zich voor ernstige moeilijkheden geplaatst. Het fundamentele probleem is zonder twij fel het rassenvraagstuk. De Afrikanen, zoals de negers zich noemen, hebben zich lang tegen de Federatie verzet. Weliswaar hebben zij zich nu bij de feiten neergelegd en zijn zes van hun leiders onder de 35 parlementsleden, maar hun wantrouwen is nog lang niet overwonnen. De Federale Partij, die onder de leuze van „samenwerking tussen de rassen" de recente verkiezin gen won, moet nog tonen wat zij onder dit begrip verstaat. Een feit is bijvoorbeeld, dat de Euro peanen, die in de industrie de hogere betrekkingen bekleden, weinig ge neigd zijn, om die te gaan inruimen voor het groeiend aantal ontwikkelde en geschoolde Afrikanen. En niemand denkt er ook maar aan, in de toekomst de zoveel talrijker Afrikanen in het Parlement de meerderheid te geven. Tenzij aan de leuze van „samenwer king tussen de rassen" een voor beide partijen bevredigende inhoud wordt gegeven, ligt een bittere rassen- en klassenstrijd vcor de deur. De enigen, die hiervan voordeel zouden trekken, zijn de communisten. Het communisme wint nu reeds snel terrein onder de Afrikanen. Niet alleen in Zuid-Afrika, maar ook in Noord-Rhodesië wordt hun politieke organisatie door commu nisten beheerst. De grondslag voor een politiek van samenwerking werd onlangs aangeduid door J. Savanhu, een van de zes Afri kaanse parlementsleden. Hij verklaar de: „Samenwerking in een gemeen schap, die uit verschillende rassen is samengesteld, is alleen mogelijk door een verandering in het leven en denken van haar burgers. De grenslijn loopt niet tussen de rassen, maar dwars door het leven en het hart van ieder persoonlijk", Savanhu is een van de vele Afri kaanse leiders, die in Morele Herbe wapening zijn geschoold. Anderen zijn de mijnwerkersleider Katilungu en de leiders van de'twee politieke organi saties der Afrikanen in Zuid-Rhodesië Nkomo en Mwamuka. Op de avond van de geboortedag van de nieuwe staat houdt een groot team van deze organisatie onder bescherm heerschap van de eerste Tninistér-pre- sident van de Federatie, Sir Godfrey Huggins, in de hoofdstad een grote bijeenkomst voor een uit alle rassen samengesteld publiek, iets dat voor Centraal Afrika geheel nieuw is. Er is hoop, dat door de doorbraak van een nieuwe geest Centraal Afrika de oplossing voor zijn problemen zal vinden. Eén ding is in ieder geval dui delijk. Mislukt een werkelijke samen werking tussen de rassen, dan zal het uiteindelijk gevolg zijn, dat de 150.000.000 Afrikanen in het gehele continent zich van het Westen zullen afwenden, en in de handen van het communisme vallen. Maar vindt Cen- traal-Afrika, het geheim van ware eenheid tussen de rassen, dan zal dit op de hele wereld een heilzame uit werking hebben. In een boodschap ter gelegenheid van „Race Relations Sunday" op 14 Febr. a.s. gericht tot de 35 millioen le den van de dertig kerken, die deel uit maken van Christus in de V.S., wor den de volgende gebieden genoemd, waarin ten aanzien van het rassen vraagstuk van enige vooruitgang sprake is: een aantal rechterlijke uit spraken opent meer en meer de uni versiteiten voor alle personenin som mige steden is het minder moeilijk voor een lid van een minderheids groep om een huis te bouwen of te huren in een aardige buurt; het wordt gemakkelijker ongeacht iemands af- stamming een betrekking te krijgen en te behouden; het gebruik maken van openbare vervoermiddelen is voor negers gemakkelijker geworden dan voorheen; het kiesrecht wordt aan steeds minder mensen onthouden; het lynchen is zo zeldzaam geworden, dat men spoedig zal kunnen zegen, dat het niet meer voorkomt. Aan de debetzijde staat, aldus deze boodschap, dat „gezien vanuit chris telijk oogpunt, de vooruitgang, die in het wereldlijk leven is gemaakt, te laat komt en verre van voldoende -s Binnen de kerken zelf echter moet ook nog veel veranderen. Het is iog maar al te waar, dat slechts bij uit zondering blanke en gekleurde Chris tenen gezamenlijke kerkdiensten hou den. De rassendiscriminatie binnen de kerken zelf en in kerkelijke instellin gen zoals ziekenhuizen, scholen en te huizen voor ouden van dagen, dient daarom uitgebannen te worden. De boodschap, die vanaf 147.000 kansels za' worden voorgelezen, noemt een aanval van christelijke zijde op de be staande rassengrenzen „een genees middelen voor de volkeren De ge kleurde volkeren in de wereld wor den niet overtuigd door een Christen dom dat rassenscheiding erkent. CHR. GEREF. KERK Tweetal te 's-Gravenhage-C.. J. Mans te Haarlem-N. en H. Toorman Deventer. GEREF. KERKEN Bedankt voor Zuid-BeijerlandM. T. Minnema te Monnickendam. Jn de beweging rondom en over de zg. priester-arbeiders in Frankrijk, die thans de titel moeten voeren van „priesters van de arbeidersmissie", is dezer dagen weer een nieuwe ontwikkeling gekomen. Zoals bekend kregen deze priesters onlangs van hun bisschoppen nieuwe richtlijnen, welke o.a. de bepaling omvat ten, dat zij niet langer dan drie uur per dag in de fabriek mogen werken en geen lid van een vakvereniging mogen zijn. Naar aanleiding van deze richtlijnen is aan de Franse pers een communiqué verstrekt, ondertekend met de namen van drie en zeventig der in totaal tweehonderd in Frankrijk onder de arbeiders werkzame priesters. Deze verklaren, dat de nieuwe bepalingen van de kerkelijke overheid voor de betrokken „priesters" een prijsgeven van hun leven als „ar beider" betekenen en een loochening van de strijd, die zij solidair met al hun kameraden voeren. Het leven als arbeider heeft deze priesters nooit belemmerd trouw te blijven aan hun geloof en hun priesterschap en zij zien niet in, hoe men, in naam van het Evangelie, aan priesters kan verbieden de levensomstan digheden van millioenen verdrukten te delen en solidair te zijn met hun strijd, aldus het communiqué. De commissie voor de strijdkrachten van het Amerikaanse Huis van Afge vaardigden heeft gisteren elf millioen dollar gevoteerd voor het inrichten van Amerikaanse atoombomopslag plaatsen in het buitenland. Het Ame rikaanse ministerie van Landsverdedi ging kan thans met de aanleg er van beginnen. Niet bekend is, waar de op slagplaatsen zullen komen. Dezelfde commissie heeft het Ameri kaanse leger gelden toegestaan voor het aanleggen van afschietplaatsen voor raketten van het type „Nike" te Los Angeles, Boston, New York en Chicago. Ook de Amerikaanse vloot zit niet stil. Een delegatie van' opper-officie- ren der Amerikaanse marine heeft op een uiterst geheime bijeenkomst der commissie voor de strijdkrachten van de Amerikaanse Senaat verklaard, dat op volle kracht wordt gewerkt aan het tot ontwikkeling brengen en vervaar digen van atoomwapens, raketten en geheel nieuwe wapens in het algemeen. Het Madrileense blad ABC heeft Woensdag verklaard, dat „Spanje zich het recht voorbehoudt om in elk con creet geval in een overeenkomst met de Ver. Staten de voorwaarden vast te leggen voor het gebruik van de Amerikaanse bases in Spanje in ge val van oorlog". Het blad noemde dit een „diploma tieke overwinning" voor Spanje. Harold E Talbott, de Amerikaanse minister voor de Luchtmacht, sprak verleden week in Washington berich ten tegen, volgens welke de Ver. Sta ten in oorlogstijd geen gebruik van de bases zouden mogen maken. Religieuze leiders en verscheidene notabelen uit het gebied van de Djebel Druze hebben in telegrammen aan pre sident Sjisjakli van Syrië de daden van de „aanstichters van ongeregeldheden" „aanstichters van ongeregeldheden" afgekeurd en de president hun steun toegezegd. Zij vroegen hem het gebied welwil lend te behandelen. Wynia uit Kornwedde komt als eerste Sneek binnen. (Van onze filmmedewerkster) KAN NOG geen vlieg kwaad doen, dus hoe zou ik ooit een filmcriticus kunnen zijn? Als je van dichtbij gezien hebt, hoeveel inspanning en moeite het kost om zelfs maar een heel middel matige film te maken, dan durf je zelfs de ergste rommel nog niet te kra ken". Deze uitlating is dan van T.E.B. Clarke, de bekende Engelse scenario schrijver, die o.a. de teksten schreef voor: „Passport to Pimlico", „Laven der Hill Mob", „Hue and Cry" en vele andere filmcomedies. Niet alle, a hij maar ook bekende Engelse film producenten, zoals Sir Michael "tal- con, Henry Cornelius en John Grier- „de der IN JULI zal te Buxton in het Engelse graafschap Derbyshire de eerste interna tionale conferentie over het vliegen zon der motor worden gehouden. XE NAIBORI zijn Dinsdag acht leden van de stam der Kiboejoe's en twee van die der Emboe's terechtgesteld. Zes hun ner waren wegens onwettig vuurwapenbe zit en vier voor moord ter dood veroor deeld. p^ET communiqué spreekt van opschudding, door het werk priester-arbeiders teweeggebracht in de kringen, waar men gewoon was de godsdienst te gebruiken voor eigen belangen en klasse-vooroordelen" en uit de mening, dat „de door die krin gen geoefende druk en de aanklachten van allerlei soort en herkomst zeker niet vreemd zijn aan de huidige maat regelen". „De maatregelen van het episcopaat, indien gehandhaafd, zouden er toe bij dragen het vertrouwen te schokken van de Christenen, die bij de strijd van de arbeidersklasse betrokken zijn. De priester-arbeiders eisen voor zich en voor alle Christenen het recht op, zich met de arbeiders te verenigen in hun rechtvaardige strijd". Volgens het communiqué verbiedt het vertrouwen, dat de onder de arbeiders werkende priesters van de strijdbare arbeiders en de arbeidersklasse genieten, hun de aanvaarding van „elk compromis, waarbij zij onder de arbeiders zouden blijven zonder gewoon te werken en zonder de verplichtingen en verant woordelijkheden van een arbeider op zich te nemen". „De arbeidersklasse heeft geen be hoefte aan lieden, die zich over haar ellende heenbuigen, maar aan mannen, die haar strijd en hoop delen. Daarom verklaren wij, dat wij ons besluit zul len nemen met volledige inachtneming van de omstandigheden der arbeiders en hun strijd om bevrijding", aldus het communiqué. Van de zijde der bisschoppen is op dit communiqué nog geen enkele com mentaar gegeven. In welingelichte katholieke kringen zegt men, het do cument als authentiek te beschouwen. Het zegt nog niets ten aanzien van de uiteindelijke houding der priester arbeiders tegenover de voorschriften van het episcopaat. Het geeft alleen hun mening weer over de voorwaar den voor handhaving van de tegen woordigheid van priester-arbeiders in de arbeiderswereld, aldus genoemde kringen. Het Rooms-Katholieke blad „Le Croix" publiceert de gehele tekst van het communiqué. Het noemt in een commentaar deze brief „diep betreu renswaardig". Het zegt, dat er een Marxistische weerklank in te vinden Schaatslustige vertegenwoordigers van een groot Amsterdams bedrijf heb ben het plan opgevat vandaag hun za ken per schaats af te doen. In - en groep van circa 25 personen zullen zij Donderdagochtend om negen uur in Zaandam de ijzers onderbinden om te beginnen met een goodwilltocht door de Zaanstreek. Men is op het idee ge komen, omdat zich order de vertegen woordigers vele Friezen en Zaankan- ters bevinden op wie de bevroren waterwegen grote aantrekkingskracht uitoefenen. Als de huidige koude voorbij is zal het niet lang meer duren of onze tuinen ge ven ons opnieuw fris groen, veelbe lovende knoppen, kleurrijke bloemen. Ook de bloemen winkels, ware bloemparadijzen, vertonen ons een enorme verschei denheid van met zorggekweekte bloemenkinderen. Met trots laten wij deze feestelijke winkels zien aan vreemdelingen, die ons land bezoeken. Maar omgekeerd wijzen zij_ ons op de raamkozijnen van de huizen, op de interieurs waar maar zelden bloem of plant ontbreekt. Onze huizen zijn inderdaad een de monstratief bewijs dat ons volk van bloemen houdt. In de woning kan de vrouw laten zien wat bloemen voor haar betekenen. Vreemd, dat waar wij in ons land over zoveel mate riaal kunnen be schikken, de bloemschikkunst pas in de laatste jaren door onszelf wordt aangepakt, waar tot die tijd ieder bloemarran- gement aan een vakman werd over gelaten, met als gevolg, van wege de hoge kosten, dat een bloemstukje zel den ons huis versierde. Dank zij enkele ondernemende dames, waarvan mejuffrouw J. Hermsen uit Apeldoorn er één is, ligt de mogelijk heid uw kennis op dit gebied te ver groten. tegenwoordig binnen ieders be reik. Overal in het land geven zij en haar collega's cursussen aan groepjes dames en wie zo'n cursus van acht les sen volgt, leert pas goed de grote rijk dom van bloemen kennen. Men bereikt er mee dat men heel bedreven wordt in het maken van tafelversieringen, corsages-, veld- en droogboeketten, herfst- en kerststukjes. Men wordt han dig in het opmaken van bakjes en schaaltjes, het verwerken van het povere, maar vaak o zo schilderachtig wintermateriaal zoals: begroeide boom stronken, klitten, rietpluimen, zaaddo zen. Het decoratieve stuk hiervan sa mengesteld wist onder de leerlingen bijna nog groter waardering te ver krijgen dan de toepassing van stralen de voorjaarsbloemen. Zoals een paedagoog al zijn liefde en kennis gebruikt om de eigenschappen in een kind zo te ontwikkelen en te leiden dat het tot een evenwichtig mens opgroeit, zo weet de Lerares Bloem schikken bloem en plant tot hun recht te laten komen en de eigen taal te laten spreken. Haar handige vingers Deze foto toont hoe men een eenvoudig geschenk, in dit geval een zakdoekje, met enkele bloemen tot een feestelijk cadeau kan maken. geven ieder blad en tak de juiste plaats in een bloemstuk. Zij springt er mee om, inderdaad als een paedagoge en leert U het juiste karakter van net materiaal te onderscheiden. Men krijgt er kijk op, het wint aan schoonheid voor degene die het bekijkt en het openbaart nieuwe mogelijkheden. Mej. Hermsen werkt met enthousias me en met die eigenschap steekt zij ieder van haar leerlingen aan. Een les is steeds weer te vlug om, terwijl toch iedere minuut gebruikt wordt. Ook met het materiaal leert men zuinig omgaan. Ieder bloempje, ieder takje wordt als een kleinood behandeld en verwerkt. Nooit heeft men eerder geweten hoe soms van weinig materiaal, hetzij gé- kocht in een winkel of geplukt in bos of veld, ja zelfs van onkruiden of uit gebloeide planten, (vruchtbeginsels, zaaddozen, geraamten van schermbloe- men, verdroogde elzenproppen) een verrassend bloemstukje gemaakt kan worden. Een heerlijk middel om dat gene wat de natuur ons in een bepaald seizoen biedt, in huis te halen. Al werkend, ontdekt men hoe mooi een bessendragende tak, hoe grillig de lijn van een bemoste twijg is. Men leert materiaal te verwerken gedurende de gehele periode van ontstaan tot af sterven, terwijl wij tot nu toe slechts waarde aan de bloem hechtten. Heeft m eneen cursus in bloemschik ken gevolgd, dan weet men ook dat de bijzaken: keuze van vaas of bakje, de kleurnuancering erf vormgeving van het bloemstuk en vooral de ten dienste staande hulpmiddelen, een voorname rol spelen om succes te boeken. Nu men het bestaan van bloemprik- kers, anjer- en wikkeldraad, spagnum en stopgroen kent, kunnen de presta ties van iedere leek aanmerkelijk beter worden. Men leert: Kippengaas in grote bakken en potten te doen om veldboeketten een juiste compositie te geven, in de hals van een vaasje zet men een spietje bij om een takje op de juiste hoogte boven de hals uit te houden. Allemaal handige ezelsbrug getjes. Dit alles is geen volledige opgave van de verworven kennis. Tevens ont wikkelt zich, naast het verkrijgen van practische vaardigheid, de smaak. Hoe bewuster men de dingen gaat doen, des te duidelijker gaat de stem van het persoonlijke een woordje meespre ken. De ene leerling pikt dit als het belangrijkste mee, een ander soms juist het tegenovergestelde. En door het werken in groepverband leert men van elkaar. Hoe weldoordacht de leer stof ook gegeven wordt, toch kan het voorkomen, dat een enkeling zich juist hier bewust wordt een geheel andere en wel een contrasterende weg te moeten volgen. Bloemen schikken is omgaan met le vend materiaal, dat maakt het zo be koorlijk, maar dat is ook de reden dat men slechts een paar nuttige wenken als grondstellingen bij het werk kan geven en vooral de persoonlijke smaak en eigen fantasie naar voren moeten komen. Een samenwerken met mejuffrouw Hermsen bevordert slechts die per soonlijke aanleg. Ik zei het al, zij is een paedagoge, niet alleen in de om gang met bloemen. Enkele practische wenken mogen ook U van dienst zijn en laat ik hieronder volgen: 1. Laat uw bloemen voor U ze verwerkt eerst enige tijd in water optrekken. 2. Vóór men de bloemen gebruikt snijdt men een stukje van de stelen af. Ze kunnen nu gemakkelijker water opnemen. 3. Gebruik voor uw bloemen geen bewerkte of beschilderde vazen of schalen. De vaas moet zijn als de lijst van een schilderij, dus eenvoudig, anders komen de bloe men niet tot haar recht. 4. Zet de bloemen 's nachts op een koele plaatsniet op een slaap kamer utv bloemstuk laten staan. Bloemen scheiden 's nachts kool zuur af en nemen zuurstof op, zo dat de slapenden gebrek aan zui vere lucht krijgen!. 5. Hebt U een bloemstuk mooi verwerkt en bent J over het resul taat tevreden, verander het dan niet meer. PETRA son hebben samen met Engelse film critici hun hart eens uitgestort over dat zo veel omstreden punt: film- critiek. QVER DE VRAAG of filmcritiek nu eigenlijk wel nodig is, waren alle producenten het roerend eens: ja! Een enkele ging zelf zo ver de critiek „de helft van de scheppende kunst" te noemen, „Maar nu de figuur van de filmcri ticus", zeiden de heren filmproducen ten daarop strijdvaardig. „Er zijn er natuurlijk wei, die schrijven met ken nis van zaken, en die een verant woorde critiek leveren. Maar het me rendeel is het om niet meer te doen dan een gezellig verhaaltje, waaraan ze hun eigen geestigheden kunnen op hangen." Het gevolg hiervan is, dat dikwijls een minder geslaagde film het toch goed doet bij het publiek, omdat de .criticus" er zo lollig over geweest is. Van deze taktiek worden echter de doorgaans goede, doch „minder gezellige" films de dupe!" Doch dit was niet het enige, dat de filmproducenten op het hart hadden. De filmcriticus zou te veel de zwakke punten in een film naar voren bren gen en wel zodanig, dat het verband met het geheel totaal zoek raakt. Voorts zou hij zeer ernstig tekort schieten in het aanvaarden van de be doeling van de filmmakers. Dat al deze harde woorden niet zo kwaad bedoeld zijn, blijkt uit de toe geeflijkheid, waarmee vervolgens de filmproducenten verklaren, dat het voor een criticus geen werk is, soms zeven tot acht films per week te moe ten zien (dikwijls in twee dagen tijd, terwijl er op de acht misschien één middelmatig goede, of goede film is), en daar dan in zeer kort bestek een grondig oordeel over te moeten vellen. En hebben de filmproducten nu zelf iets aan de critiek? Aan de le- gelijke, goed gefundeerde en objec tieve critiek wel! Dat die bestaan kan, heeft zelfs hun vertrouwen in de mensheid versterkt en hen in veel ge vallen tot persoonlijk contact met de criticus gebracht. Hoewel, dit persoon lijk contact blijft een gewaagde onder neming, wil men de objectiviteit én de vriendschap handhaven. Want wie zal het manmoedig verdragen, dat zijn vriend de kinderen des huizes in dit geval dus de geestelijke kinderen van de filmmaker op een goede dag misbaksels noemt? En de gelegen heid, dat zoiets gezegd moet worden, kan zich voordoen. Toch is dit laatste niet hét argu ment, waarom filmproducenten on derling nooit eens zwart op wit cri tiek leveren over eikaars werk. De oorzaak daarvan is dieper gelegen. Eén van de producenten zei het namelijk zeer juist; Als criticus moet ik on voorwaardelijk op mijn critische „in kunnen bouwen. Stel nu, dat ik een oordeel moet vellen over het werk van een collega, terwijl in diezelfde week een film van mij gevallen is als een baksteenIk zou terecht aan mijn critisch vermogen gaan twijfelen, want toen ik mijn film maakte, was ik er voor mijzelf vano vertuigd, dat ik zeer critisch te werk ging." Deze woorden weerleggen al voldoen de deze vaak beweerde uitlating, dat slechts een filmer over film mag schrij ven Over het eindresultaat van de cri- tiek-voorlichting aan het publiek luidt het gemiddelde oordeel laconiek: „Een goede critiek zal altijd nog meer bios coopbezoekers trekken dan een slechte critiek er weren kan En wat hebben de critici zelf be scheiden te berde gebracht? Dat ge lukkig de tijd voorbij is, dat zij door hun directies gedwongen werden terwille van de inkomsten verbonden aan de bioscoopadvertenties hun critiek te matigenMaar dat helaas nog altijd te weinig ruimte beschik baar is in kranten en tijdschriften Dat zij over het algemeen niet zoveel voelen voor persoonlijk contact met de filmproducenten, omdat dat de objecti viteit licht in gevaar zou brengen, maar dat zij wel graag zo nu en dan eens een kijkje achter de schermen nemen en een filmstudio binnen stap pen. Dat behoedt hen voor een over haast oordeel, want daar krijgen zij te zien met hoeveel moeilijkheden de filmmensen vaak te kampen hebben. En daarom zouden zij ook alle film critici willen aanradenschrijf zelf eens een scenario voor een speelfilm en tenminste één commentaar voor een documentaire. De poging alleen al zou kunnen gelden als een soort vakbe kwaamheidsdiploma Waarschijnlijk zullen de critici hier eerder toe overgaan dan de producen ten tot het schrijven van critieken. Al was het alleen maar uit die morele overweging van T.E.B. Clarke.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 6