Tinus in Roosendaal triomfeerde vlotte stijl te Bergen Uit de Alkmaarse Raad Wat de theaters brengen Vrouwe Fortuna richtte zich tegen pechvogel Hopman CINEMA AMERICAN De gevolgen van een misstap HARMONIE THEATER De romantische leeftijd REX THEATER Levend begraven Zes dorpentochten vanuit Alkmaar VICTORIA THEATER De blanke vrouw in de Congo DE JOURNAALS KONINGIN JULIANA OOK TE GRAFT? De heer Bijvoet overleden Achteruit rijdende truck ramde personenauto TTMMV PP OWN EN DE BLOEDBOEF-BEREN Negentienjarige Bandt werd tweede St. Pancras De Raad staat voor vele belangrijke beslissingen Heiloo GOUDEN BRUIDSPAAR ZATERDAG FEBRUARI 1954 Degene, die de Franse titel „Les amours finissent a l'aube" heeft ver taald met „De gevolgen van een mis stap", verdient een hoge onderschei ding voor verregaande onbenulligheid. Hij kan voor zichzelf de eer opeisen, een boeiende Franse film te hebben versierd met een der prekerigste, ver velendste titels die we in onze aller minst korte loopbaan zijn tegengeko men. Daarmee heeft hij deze film in derdaad een slechte dienst bewezen. Want zo'n titel wekt tegenzin. En die zouden we gaarne willen voorkomen of wegnemen. Wat ons gisteravond in de Cinema is voorgedraaid, is een voortreffelijke Franse rolprent, die als psychologisch drama geen mindere kwaliteiten heeft dan als politiever haal. De „mistap" speelt er een veel minder belangrijke rol in dan de tra gedie tussen de beide hoofdpersonen, dan de psychische spanningen, welke de ongewilde dood van het liefje van één nacht in de man die haar om bracht teweeg brengt. In de beste zin van het woord is dit een tragische film. Hier en daar is in verband met deze film de naam Hitchcock gevallen. Als men daarmee slechts bedoelt te zeg gen, dat deze rolprent zeer knap is, hebben wij er vrede mee. Overigens is er een diepgaand verschil tussen het werk van de Amerikaanse regisseur en dit van de Fransman Henri Calef. De Amerikaan is knap, maar volkomen zonder enig gevoel. De Fransman is knap en zonder sentimenteel te wor den op zulk een subtiele manier ge voelig, dat in sommige opzichten zijn rolprent het van die van Hitchcock wint. We hebben er zeer van genoten we hebben eveneens zeer veel plezier beleefd aan het tekenfilmpje, dat er aan vooraf ging. Zo op het oog zou men achter deze titel een melo-dramatische geschiede nis verwachten en toch is het tegen deel juist waar. Inplaats van valse sentimenten een psychologisch interes sant gegeven, dat door het realistische spel van Leo Genn als de leraar Bar low, Gene Tierney als zijn vrouw en Glynis Johns als Barbara, het school meisje, dat op haar „romantische leef tijd" verliefd wordt op mr Barlow, 'ot een film van formaat is uitgegroeid. Uitstekend zijn de karakters in dit verhaal getekend en geraffineerd zou den we haast zeggen wordt de span ning opgevoerd als het meisje, na een geheime ontmoeting met mr Barlow plotseling blijkt te zijn verdwenen. Het kleine provincieplaatsje gonst van de geruchten, waarin Barlow een al lerminst gunstige plaats inneemt en de verdenking tegen hem wordt steeds sterker als in de rivier de muts van Barbara drijvende wordt gevonden. Zelfs de politie vindt in de schaarse gegevens genoeg aanleiding nu Bar low, die uit zijn ambt is ontslagen, te aresteren. Hoe dit verhaal tenslotte zijn einde vindt, zullen wij hier niet vertellen. Het is de moeite waard dit zelf te ervaren. En laat men dan te vens letten op het spel van Walter Fitzgerald als de vader van Barbara en Pemela Brown als Evelyn. Het be kende maandelijkse Europese rapport gaat aan de hoofdfilm vooraf. Men moet wel een sterke romanti sche inslag hebben om de Italiaanse rolprent „Levend begraven" te kunnen waarderen. Het is een hoogdramatisch verhaal van een sadistische broer en een lief stiefzusje. Die Frederico, aan gestookt door de gouvernante, is een duivel in zijn begeerte naar de er fenis en hij schroomt er niet voor zijn stiefmoeder door middel van vergif langzamerhand te doden. De misdaad is als een sneeuwbal. Hij ziet zich ge dwongen zijn monsterachtige praktij ken voort te zetten en zijn zusje in een onderaards gewelf op te sluiten omdat zij te veel weet. Er volgt een ontsnapping en een moord op de be- De IJsbond Hollands Noorderkwar tier organiseert ook Zondag weer een aantal dorpentochten. Vanuit Alkmaar kan in zes verschillende richtingen worden gestart. Naar het Noorden gaan drie tochten, te weten: 1: Alkmaar, St Pancras, Oudkarspel, Nieuwe Niedorp, Winkel, Kolhorn, De Haukes, Aartswoud, Langereis, Hens broek, Rustenburg, Oterleek, Alkmaar (80 km). 2: Alkmaar, Oterleek, Rustenburg, Hensbroek, Langereis, Aartswoud. Kol horn, De Haukes, Kolhorn, Winkel, Nieuwe Niedorp, Oudkarspel, St Pan cras, Alkmaar (80 km). 3: Alkmaar, Oudkarspel, Nieuwe Niedorp, Winkel Kolhorn, Aartswoud, Langereis, Hensbroek, Oterleek, Alk maar (55 km). Ten Zuiden van de lijn Alkmaar Hoorn kan men de volgende tochten rijden: 1: Vanaf Stompetoren in richting Alkmaar, linksaf Zuidervaart naar Driehuizen, Graft, Groot-Schermer, Schermerhorn, Avenhorn, Ursem terug naar Stompetoren 35 km). 2: Vanaf Stompetoren als tocht I tot Graft. Daarna Spijkerboor, Jisp, Purmerend, Kwadijk, Edam, Oosthui zen, Oudendijk, Scharwoude, Hoorn, Avenhorn, Ursem, Schermerhorn, Stompetoren 60 km). 3. Vanaf Stompetoren als tocht I en II tot Jisp. Daarna Kalf, Zaandam (doorrijden), Oostzaan, lip, Ilpendam, Purmerend, Kwadijk, Edam, Oosthui zen, Oudendijk, Scharwoude, Hoorn, Avenhorn, Ursem, Schermerhorn, Stompetoren 85 km). Bovendien kunnen de deelnemers aan de 16e Dorpentochten met gebruik van startkaarten eigen tochten forme ren, mits zij de bondsbanen volgen. Aan de hand van de contrólestempels wordt dan later het aantal gereden kilometers berekend, dat op de uit te reiken rvmdaBles wordt vermeld. Ook nu worden de startkaarten in paviljoen Kinheim te Alkmaar en café Zwart te Stompetoren verstrekt. diende, die bij de ontvluchting van het meisje behulpzaam was en let slot van dit drama is de geliefde, die ten tonele verschijnt en na een woest duel de moordenaar aan het staal rijgt. Dan rest er nog slechts de huwelijks scène in de kerk, alvorens de gordij nen voor het witte doek schuiven. In het voorprogramma enige aardige film pjes over sporten in Amerika en een dom agentje, dat er toch nog in slaagt een bende gangsters te arresteren, Deze boeiende, in fraaie kleuren op genomen Fox-film voert de toeschou wer naar „de Congo", het zo belang rijke middendeel van Afrika. In één der Congo-dorpen arriveert in 1907 de gediplomeerde verpleegster Ellen Bur ton. Zij wil de beroemde „dr Mary" helpen in het primitieve missie-zieken huis. Maar om dat te bereiken moet zij door het gevaarlijke Bakuba-gebied trekken. Zij ontmoet de jager Lonni Douglas, die aanbiedt haar naar dat gebied te vergezellen. Maar geheel on baatzuchtig is zijn aanbod niet. Hij zelf is op zoek naar goud, terwijl zijn compagnon Huysman andere plannen heeft. De ontmoeting tussen Ellen en Dou glas brengt toch al spoedig een ge heel andere verhouding, vooral als El len toont zeer goed op haar plaats te zijn en dapper de verschillende moei lijkheden het hoofd te kunnen bieden. En dan ontwikkelt zich tussen de drie hoofdfiguren een reeks van spannende gebeurtenissen, waarbij tenslotte na tuurlijk ook de liefde een rol gaat spelen. Als Ellen het leven van de zoon van het opperhoofd weet te red den en Huysman in een gevecht wordt gedood, breekt voor Ellen en Lonni een gelukkige tijd aan. Maar zij be sluiten samen de gevaren van de Con go te blijven trotseren. Wat de vertolking der voornaamste rollen betreft dienen Susan Hayward als Ellen, Robert Mitchum als Lonni en Walter Slezak als Huysman ge noemd. Een film die met grote aan dacht werd gevolgd en o.m. werd in geleid door een uitstekende tekenfilm. Het actieve Polygoon-journaal Ver toont deze week al een vrij uitvoerige reportage van de Elfstedentocht. Ver der ziet men de kampioenswedstrijden in Zwolle, de branden in Roermond (eierveiling) en Amsterdam (garage Weesperpoort) en het verrollen van een houten koffietent in het Amster damse Bos. Polygoon-buitenland laat ons vreemd genoeg een demon stratie zien van warmtewerend mate riaal van een Italiaanse uitvinder. Wij zouden best wat meer warmte wil len hebben. Voorts zijn er opnamen van de zaalhandbalkampioenschappen om de wereldtitel in Zweden, van Britse parlementsleden op bezoek in Kenya, van de Conferentie in Berlijn en van de kruistocht tegen de koude te Parijs. Gaumont British heeft de camera gericht op de Chinese strijders, die het transport naar Formosa prefereren bo ven hun terugkeer naar communis tisch China. Ook de koude in Europa is het onderwerp van een aantal beel den in dit journaal en verder zijn er tal van korte reportages van uiteen lopende aard. De Ned. Vereniging tot bescherming van dieren heeft een bedrag gegeven aan de Harderwijkse politie om voedsel le kopen voor de vogels op het IJsel- meer. Met a?.n zekerheid gienzende waar schijnlijkheid heeft de Grafter IJsclub tijdens de door haar georganiseerde korte- baanwedstrijden voor heren koninklijke belangstelling gehad. Tijdens deze wed strijden bevonden zich n.l. een twaalftal personen, enkele dames en heren en enige kinderen, op de ijsbaan te Graft. Na met interesse de wedstrijd<A een ogenblik te hebben gevolgd, gebruikten zij enige ver veningen in het „koek en zoopie" van bakker Besseling. Het dochtertje van de heer Besseling meende in één dezer per sonen H.M. de Koningin te herkennen, maar zij verwierp deze schier onmoge lijke gedachte. Na enige tijd aldaar verpoosd te heb ben vertrokken zij in de richting Spijker boor. Bij de vlotbrug aldaar stonden een tweetal Cadillac's, waarvan één een ken teken droeg, dat is voorbehouden aan de Kroon om het te voeren. Een inwoner, wiens aandacht werd getrokken door de schitterende auto's, begaf zich naar de wagens. De chauffeurs stelden h'em enkele vragen en vroegen bij het naderbij komen van een groepje personen, of hij een be paalde dame herkende. Toen de man, die de dame van achteren zag, ontkennend antwoordde, werd hem door de chauf feurs verteld, dat het H.M. de Koningin was. Nadat de chauffeurs opdracht hadden gekregen om via Jisp naar Zaandam te riiden, schaatsten de personen in de rich ting van Zaandam. Hoewel ons ten pa- leize noch een ontkenning noch een be vestiging van de tocht werd gegeven, mogen wij naar alle waarschijnlijkheid aannemen, dat onze vorstin een gedeelte van de Zondag j.l. gehouden dorpentocht heeft gereden. Zij toonde daarbij de meest Nederlandse sport uitstekend te beheersen. In de ouderdom van 61 jaar is giste ren overleden de heer H. C. R. Bijvoet van de Dijk, een lid van het oude en terecht befaamde gilde van ambachts lieden, van wie onze stad er gelukkig nog zovele kent. De heer Bijvoet was een van de vaklieden van de oude stempel en al kreeg zijn mandenmake rij in de loop der jaren een modern uiterlijk, het handwerk zelf bleef zoals het vroeger was. Zijn zaak is op de hoek van de Dijk en de Achterdam en hij bevond zich daar temidden van ver schillende collega's, die weliswaar in een andere branche werkzaam zijn, maar die evenals hij de ware liefde voor hun ambacht nimmer verloren. De begrafenis van de heer Bijvoet zal Woensdag plaats vinden op de Algem. begraafplaats om half twee. De bestuurder van een oplegger, die gistermorgen om kwart voor tien van de Geestersingel komende links af de Hel- derseweg wilde oprijden, moest plotseling stoppen voor een wagen die hjj voorrang moest verlenen. Toen deze gepasseerd was en de truckchauffeur achteruit reed om de bocht beter te kunnen nemen ramde hij van achteren een personen-auto die, omdat de bestuurder niet had gezien dat de truck zijn linker richting-aanwijzer uit had staan, de oplegger rechts wilde in halen. De auto werd aan één van zijn portieren beschadigd. Getuigen van dit ongeval worden ver zocht zich op het politie-bureau te wil len melden. 71. Jimmy nau ovei de behande ling inu zyn gevangencel niets te kla gen. Driemaal daags werd er door een geheimzinnige hand een heerlijke maaltjjd haar binnen geschoven, twee maal in de week kwam er uit datzelf de luik een badkuip met lekker warm water alsmede een handdoek en zeep, zodat Jimmy zich dan heerlijk kon verfrissen en 's Zondagsmorgens om streeks 11 uur kwam er zelfs koffie met slagroomtaart. Dat alles bevial Jimmy opperbest, want hij hield van lekker eten. Eén ding beviel hem echter in het geheel nietDat hij nu al meer dan vier weken hier op gesloten zat! Van alles en iedereen af gesloten. Want na die ene keer had Jimmy nooit meer een blik kunnen werpen in de prachtige tuin, die hij door het hooggelegen raam had ont dekt. Toen hij de volgende maal wéér naar zijn hooggelegen uitkijkpost klom, was er een luik voor het ven ster aangebrachtDit alles ver ontrustte Jimmy toch wel een beetje. Van honger zou hij niet ontkomen, maar hier zo wekenlang opgesloten ta zitten zonder te weten in wiens han den hij was gevallen, w&s toch ook geen pretje. En hoe zou het met pro fessor Propjes en Jackie zijn? Waar zouden die twee uithangen? „Ik moet toch eens proberen met hen in con tact te komen", dacht Jimmy. Hij haalde een opschrijfboekje te voor schijn en een potlood en schreef er een boodschap op voor professor Propjes, in de hoop, dat deze hem zou bereiken. (Van onze sportredacteur) TINUS Roosendaal heeft gistermiddag te Bergen andermaal zijn grote vorm bewezen. Hij won daar alle afstanden, de 500, 1500 en 3000 meter, voor de sterkste rijders die wij thans in Noord-Holland rijk zijn. Deze fors gebouwde 23-jarige jongeling uit Warmenhuizen, met zijn vloeiende stijl en voortreffelijke techniek, hield Bandt, Doets, Pronk en Hoogsehagen op een veilige afstand en de pechvogel Hopman werd door Vrouwe Fortuna uitgeschakeld. Op de verre van ideale baan, in het ijs- vlak zaten op sommige plaatsen kuilen en scheuren, werden niettemin uitstekende tijden genoteerd. Op de 500 meter noteerde Roozendaal een tijd van 48.7 sec., de 1500 meter bracht hij in 2.38.3 op zijn naam en de 3000 won hij in de uitstekende tijd van 5.20.3. DEEDS na de 500 meter was het dui- delijk dat Roosendaal andermaal zeer hoge ogen voor een eerste plaats ging gooien. Hij was een halve secon de sneller dan zijn plaatsgenoot Pronk en boekte ruim een volle seconde winst op zijn voornaamste tegenstan der Bandt uit Purmerend. De Alk maarder Hoogsehagen kwam rond in 51 seconden precies en alle overige kanshebbers zaten boven de 50 sec. Tot en met de tiende rit op de 1500 meter prijkte M. Hoogsehagen met een tijd van 2.43.7 sec. op de eerste plaats, een snelle tijd maar bij lange na niet voldoende om op de eerste plaats te blijven staan. Het felle duel tussen Pronk en Tinus Roosendaal in de elfde rit leidde tot de indrukwek kende tijden van resp. 2.42.6 en 2.38.3 en ook Bandt en Doets konden zich aan elkaar optrekken en met resp. 2.39.8 en 2.40.7 de tijd van Hoogseha gen ruimschoots verbeteren. In één van de laatste ritten kwam Hopman uit Egmond a/d Hoef aan de start. Deze on fortuinlijke rijder was op de 500 het slachtoffer van een scheur in het ijs geworden en was daardoor, met zijn 60.5 sec. bij voorbaat reeds uitgesloten voor een behoorlijke plaats in het al gemeen klassement. Hij wilde echter op de 1500 en 3000 meter toch nog la ten zien dat hij het een en ander in zijn mars heeft. Hij trof op de 1500 meter in Pool echter geen tegenstan der van formaat, waardoor zijn tijd, 2.40, ongunstig werd beïnvloed. Op de 3000 meter had hij eveneens pech. De wedstrijdleiding was zo Als wij de grabbelmand omkeren waarin alle lof en critiek, alle moties, wensen en verlangens van de begro tingsbesprekingen gedeponeerd zijn, staan wij voor een zo onoverzienbare hoeveelheid opmerkingen, vragen en antwoorden, dat wij nog vele artikelen nodig zouden hebben om dat alles te kunnen bespreken. We zullen ons daarom beperken tot een beschouwing van datgene waarin de burgerij, of een deel daarvan, on getwijfeld belang stelt, grotere en klei nere kwesties, die in de loop van het begrotingsjaar door diverse raadsleden werden opgezouten en nu, nog drui pend van de pekel, op de tafel van ons stedelijk bestuurscollege gedepo neerd werden. Het is verheugend, dat twee der voornaamste voorstellen van het Col lege, dat betreffende de retributies en de versnelde afschrijving voor de liehtbedrijven en de min of meer „be- bescheiden" aanvrage van 'n etxra uit kering uit het gemeentefonds, door de meerderheid van de Raad als verstan dig en logisch geaccepteerd zijn. Ook onze gemeente stelt te veel prijs op haar zo moeilijk herwonnen autonomie dan dat wij ons aan nieuwe voogdij zouden blootstellen en daarbij velerlei voorschriften zouden riskeren welke onze vrijheid nodeloos zouden verklei nen. PNKELE raadsleden achtten het nood zakelijk nog eens in de bijna uit gegloeide sintels van het brandweer- vuurtje te rakelen zodat de vlammen hier en daar weer onheilspellend naar boven schoten. Gelukkig kon dit binnenbrandje door tijdig ingrijpen van de burgemeester, met enkele emmers woorden geblust worden, 's Raadvoorzitter heeft het vertrouwelijk rapport van de com mandant ook voor inzage van de raad vrijgegeven en wij hebben er nadien niets meer over gehoord, zodat ver trouwd mag worden, dat deze eertijds zo brandende kwestie de gemoederen niet meer in vuur en vlam zal zetten. Aan het slot van elk zijner redevoe ringen heeft Cato vele jaren voor Christus! geboorte gezegd, dat volgens zijn mening Carthago verwoest moest worden en hij herhaalde het telkens weer in de hoop, dat men langzaam maar zeker van de juistheid zijner woorden doordrongen zou worden. Alkmaar is gelukkig geen Carthago, maar we hebben hier wel een Schelp- hoek en een Zanderbuurt waarover de Raad definitief heeft besloten dat zij gedempt moeten worden. Het College heeft zich daarentegen destijds krachtig verzet en in diverse fracties heeft men de indruk, dat er met dat dempen opzettelijk getraineerd wordt. Vandaar dat de heer Berkhouwer, zich spiegelend aan het verleden, her haaldelijk te kennen geeft, dat hij overigens van mening is, dat de Schelphoek gedempt moet worden, een wens, die reeds door de P.v.d.A. werd overgenomen, welker nieuwe voorzit ter de heer Coerts zelfs van plan is tijdens de raadsvergadering van 4 Maart een motie in te dienen waarin gulden middenweg, al vrezen wij dat van het College verlangd zal worden dat het zich, krachtens de gemeente wet, beijveren zal het raadsbesluit zo spoedig mogelijk ten uitvoer te bren gen. Wethouder Hoytink, die deed uit komen dat hij met alle daar liggende woonschepen in zijn maag zit en er nog geen andere plaats voor kon vin den heeft verkondigd dat hij een dergelijke motie rustig naast zich zal neerleggen. Hij zal de Schelphoek zo spoedig mogelijk laten dempen, „maar geen dag eerder" wat volkomen be grijpelijk is als men bedenkt dat het op die dag ook niet mogelijk zou zijn. Intussen zien wij met belangstelling de strijd tussen beide gezagsgroepen te gemoet. Natuurlijk zullen B. en W. in staat zijn de uitvoering van het dem- pingsbesluit zoveel mogelijk te ver tragen, maar volgens de gemeentewet is de Raad de hoogste plaatselijke autoriteit en het is niet alleen in sportkringen bekend, dat de sterkste altijd moet winnen. T~)E heer Woldendorp heeft zich als goed Nederlander als een purist ontpopt en is als Don Quischot te paard gestegen om een gevecht tegen het gebruik van vreemde woorden te beginnen. Hij zal, evenals de dolende ridder, wel tot de conclusie komen dat het een onbegonnen werk is en dat het wieden van alle bosjes onkruid uit Neerlands tuin niet mogelijk zal blij ken Hier en daar hebben die plantjes reeds zo diép wortel geschoten, dat men ze niet meer kan losrukken, of zich zo bij onze flora aangepast, dat alleen taalgeleerden deze gewassen van uitheemse oorsprong kunnen determi neren. Er zijn voornamelijk in de techniek vele vreemde uitdrukkin gen waarvoor men moeilijk een Neder lands woord kan vinden en ook in de omgangstaal wemelt het van door ieder gebruikte en begrepen woorden, die als 't ware genaturaliseerd zijn en wier herkomst moeilijk meer is na te speu ren. Toch zijn wij met de heer Wolden dorp van mening, dat in officiële stuk ken, in couranten en over het alge meen in lectuur welke voor het ge hele volk bestemd is, geen uitdrukkin gen moeten worden gebruikt waarvan men de betekenis in een woordenboek moet opzoeken en dan dikwijls nog niet eens kan vinden. Datzelfde geldt voor het kwistig ge bruik van hoofdletters waarmee reeds een zo enorm aantal organisaties en begrippen wordt aangeduid, dat velen zich herhaaldelijk afvragen wat deze leters nu weer betekenen. Wat natuurlijk niet zeggen wil, dat wij voortaan nU>s zo kinderliik duide lijk moeten opstellen, dat wij het om- vattingspeil der minst ontwikkelden bedenkelijk naderen. Er is altijd een ook daarop het onkruid nog wel welig zal tieren. PR staat telkens iemand op mij te wachten en dat vind ik vervelend" heeft een onzer vrouwelijke edelacht- baren geklaagd. Waarschijnlijk zullen er heel wat van haar sexegenoten zijn, die zoiets integendeel heel avontuurlijk en veel belovend zouden vinden en daarom geen gevolg geven aan de goede raad van de burgemeester om de wachter huiswaarts te sturen met de bood schap, dat hij over een uurtje maar eens terug moet komen. Evenwel, als men weet dat de klaag ster een ongetrouwde vrouw van on wrikbare reputatie is en de wachier 'n even soliede stadhuisbode die alleen maar op het doorlezen en paraferen van een missive voor de raadsleden wacht, valt al dat avontuurlijke weg en blijft er alleen de gerechtvaardigde klacht over, dat een huisvrouw wier melk op overlopen staat en wier aard appelen droog koken, weinig tijd en gelegenheid heeft zich rustig in het lezen en beoordelen van officiële stuk ken te verdiepen. Daar had mevrouw Koster-Schouw groot gelijk in, maar nog meer waar deren wij haar ernstige poging om ook de Alkmaarse jeugd door een passende herinnering in de vreugde van ons stadsfeest te laten delen. Kinderen zijn ontvankelijk voor klei ne geschenken die een bijzonder ka rakter dragen. Wij hebben eertijds zelf maandenlang de verzoeking weer staan een reep chocolade op te eten, welke op een bijzondere gedenkdag van ons vorstenhuis op de scholen werd uitgereikt en in een goudpa piertje met passend opschrift verpakt was. Wij zien die reep nog duidelijk voor ons zoals de herinneringen van de heer Berkhouwer nog dankbaar terug gaan naar het simpele bekertje, dat hij eens op een stadsfeest heeft gekre gen. Als wij een kapitaal voor de feestelijkheden garanderen en niet minder dan f 16.000 voor een fotoboek voor volwassenen besteden, dienen wij ook de Alkmaarse jeugd door een ge schenk van bescheiden omvang in on ze feestvreugde te laten delen. Het voorstel zou misschien zonder meer door het College zijn afgewezen als mevrouw Koster niet als een han dige zakenvrouw met een groot pak onder de arm het spreekschavotje had beklommen en een ogenblik later de tafel der edelachtbaarheid gedekt had met een keur van bekertjes en scho teltjes in diverse prijzen en kwalitei ten waarin het feit van Alkmaar? ge denkfeest in kleurige letters en wa nen s werd „vereeuwigd". De Raad keek er met genoegen naai en het College heeft het servies wat aarzelend ter hand lomen en aller- ven. eerst naar de prijs geïnformeerd waar uit wij mogen afleiden dat als er nog iets van komt het goedkoopste bekertje of bordje de meeste kans op succes heeft. Laat men dan ook eens naar uitvoe ring en prijzen vragen bij een in de Raad genoemde Alkmaarse potten bakker van wiens arbeid wij keurige resultaten zagen en die zeker de voor rang verdient als zijn producten niet slechter of duurder blijken* dan die van elders wonende concurrenten. £)E pogingen van de heer Bakker om de gezamenlijke Esperantoverenigin- gen hier ter stede een subsidie van f 100,toe te kennei> als waardering voor hun streven, zijn met succes be kroond. Het College bleek er eerst weinig voor te voelen, maar nadat de heer Knuistingh Neven de aanwezigen in onvervalst Esperanto had toege sproken en er diverse kleurige folder tjes waren uitgedeeld waarin onder nemers uit stad of streek zich in deze taal tot hun binnen- en buitenlandse klanten richtten, begon de wind een beetje uit een andere hoek te waaien. Hij bleek volkomen gedraaid, toen de burgemeester de volgende dag mede deelde, dat het College bij nader in zien maar dan louter als een voor volgende jaren niet vaststaand blijk van sympathie het voorstel van de heer Bakker had overgenomen. Wij hebben nooit tijd en lust gehad ons in de beginselen van deze taal te verdiepen, maar wij zijn het met de heer Bakker volkomen eens, dat, nu de wereld steeds kleiner wordt en er overal slagbomen aan de landsgrenzen verdwijnen, het spreken van verschil lende talen nog een grote belemmering voor wederzijds begrip en wederzijdse waardering kan zijn. Wanneer deze kloof door een gemeenschappelijke taal, welke in Europa reeds honderd duizenden beoefenaars vindt, over brugd kan worden, wanneer de vol keren, met behoud van hun moeder taal, ook onderling kunnen spreken, zullen zij nader tot elkaar kunnen komen. De burgemeester heeft gezegd, dat hij geen Esperanto kent maar toch kans ziet de deelnemers aan een hier te houden congres in hun eigen taal toe te spreken. Wij weten, dat hij de moderne talen en misschien ook nog het Latijn en het Grieks uit zijn gymnasiumtijd vloeiend kan spreken en wij willen gaarne geloven, dat hij de Esperantis ten in voor hen vertrouwde klanken een min of meer verstaanbaar woord van welkom in onze gemeente kan toe roepen. Maar van het hoofd der gemeente mag allereerst worden verwacht, dat hij weet wat hij zegt, dat hij zichzelf vriendelijk geweest hem, hoewel hij door zijn val op de 500 meter niet meer tot de kanshebbers kon worden gerekend, te laten starten. Doop nonchalance van de rondeteller werd echter verzuimd met de borden en de bel de laatste ronde aan te geven, zo dat Hopman de laatste ronde reed als of het de voorlaatste was. Zonder eind sprint dus en daarom kunnen wij al leen maar bewondering hebben voor zijn tijd van 5.25.5, welke later alleen maar door Tinus Roosendaal zou worden verbeterd. In zijn rit tegen Bandt liet Roosendaal er geen twijfel over bestaan wie de sterkste en meest begaafde rijder was. Zijn stijl was on tegenzeggelijk veel beter en ook het uithoudingsvermogen van de man uit Warmenhuizen was groter. Hij kwam tot 5.20.3, 6.1 sec. sneller dan Bandt. Voor Bandt, die nog slechts 19 jaren telt, overigens een voortreffelijk re sultaat. De uitslagen luiden: De belangrijkste uitslagen luiden: 500: 1 T. Roosendaal, 48.7 sec.; 2 J. Pronk, 49.2; 3 M. Hoogsehagen 51. 1500: 1 T. Roosendaal, 2.38,2; 2 S. Hopman, 2.40.-; 3 Pronk, 2.42.6. 3000: T. Roosendaal, 5.20.3; 2 S. Hop man, 5.25.5; 3 Bandt, 5.26.4. Eindklassement: 1 T. Roosendaal, 154.950; 2 Bandt, 157.267; 3 Doets, 158.367. SINT PANCRAS In de Vrijdag middag gehouden gemeenteraadsver gadering, de eerste in 1954, heeft bur gemeester Kroonenburg o.a. medege deeld, dat het zielental gestegen is van 1522 tot 1534 ondanks dat 30 per sonen emigreerden. Spreker releveer de dat in 1953 in vijf gevallen woning verbetering tot stand was gekomen. Dit jaar staat de Raad voor belangrij ke beslissingen zoals het in exploratie brengen van het uitbrcidngspian en de bouw van enige nieuwe woningen. Spreker hoopte op een goede samen werking met de wethouders en de raadsleden. Diverse ingekomen stuk ken werden voor kennisgeving aan genomen. Aan het schoolbestuur der bijzonde re school werd voor 1954 een voor schot toegezegd van f 3500. De Raad ging accoord met de opheffing onbe woonbaar verklaring van perceel Bo- venweg 107 welk huis nu weer in or de is. Men besloot een kasgeldlening aan te gaan van f 40.000 voor drie maanden tegen een rente van 7/8%. Bij de rondvraag vroeg de heer Kloos terboer de aandacht voor huisvesting, in Nobelhof van alleenstaande man nen. De voorzitter zegde toe dit nader te zullen, bekijken. De heer Nierop kwam nog eens terug op een oud cha piter nl. de aanschaffing van nieuwe schoolbanken in de OLS. De voorzit ter antwoordde op de betreffende stuk ken te wachten van het hoofd der school. Ten aanzien van de subsidie voor de VVV zei de burgemeester, dat hij deze zaak met de bestuursle den dezer organisatie zal opnemen. De heer Nierop informeerde nog naar de gastoevoer. Hij had de indruk dat men de zaak niet in handen had. De burgemeester zei dat de NV Gasvoor- ziening een jong bedrijf is en dat er nieuwe toestellen aangeschaft moeten worden. Uit technisch oogpunt was dit niet zo maar op te lossen. Verder had spreker niets dan lof voor de w;:»e waarop men het had aangepakt. Men heeft wederzijds aan de contractuele verplichtingen voldaan. De heer Van Kampen vestigde de aandacht op de verkiezing van leden van het fonds Armengoederen, daar dit om de twee jaar moet geschieden. Dit zal gebeuren. Morgen is het een heugelijke dag voor de heer en mevrouw A. F. Rands- huizen-Vader, wonende Westerweg. al hier. Dan is het namelijk 50 jaar gele den dat zij met elkander in het huwe lijk traden. Het echtpaar is alleen de laatste jaren van zijn 50-jarig huwelijk in Heiloo woonachtig geweest, want de heer Randshuizen heeft jarenlang in Alkmaar zijn bekende brood, en ban ketbakkerij geëxploiteerd. HERSENSCHUDDING DOOR VAL OP HET IJS Gisteravond omstreeks 9 uur is op de 'i^baan te Heiloo een meKje bij een val ook verstaan kan en niet alleen vertelt zo lelijk terecht gekomen, dat zij met wat anderen hem hebben voorgeschre een hersenschud''mg moest worden op- genomen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 6