Het herstelwerk in rampgebied
is ernstig in gevaar
De
beste
ruil
Deskundigen zijn bezorgd over
de 30.000zoute" huizen
rr~>
Soldaten zijn geen scholieren
„Eigenlijk zien wij met angst en vrees een deel van het herstelwerk
aan in het rampgebied. Wanneer men muren pleistert en behangt
van huizen, die met zout water geïnundeerd waren, dan zal heel veel
van dat werk niet houdbaar blijken te zijn". Deze ernstige woorden
sprak prof. dr c. a. Lobry de Bruyn in het Bouwmaterialeninstituut
T. N. P. te Delft, waar wij een onder-houd met hein hadden. Bij dat
onderhoud waren ook aanwezig twee van zijn naaste medewerkers, ir
J. M. Pfauth en de architect P. R. Rinses, die beiden op het gebied van
zoutschade aan woningen heel wat kennis hebben verzameld. Vermoe
delijk bezitten deze drie heren op dit speciale terrein wel de meeste
kennis ter wereld, want toen ze in 1949 hun onderzoek naar zoutschade
aan woningen aanvingen bleek, dat dit probleem nog nimmer was be
studeerd. Zij hadden dit studiegebied dus geheel voor zichzelf.
mm
Maatregelen in stadium
van experiment
Zout verwoest muren
der Zeeuwse huizen
Rheumatische Pijnen
slopen Uw krachten*
Auto door een trein
gegrepen
Inzittende brak een arm
Oorlogsslachtoffers in
Haarlem bijeen
Wadden bevroren, maar
niet begaanbaar
Pints Pam Pom en de graafmachine
Strafregels in het leger?
Krachtige uitspraak van
generaal Hasselman
MARGARET MALCOLM
Amsterdamse ambtenaren
op 5 Mei halve vrije dag
Luister eens naar:
Radioprogramma
MAANDAG 22 FEBRUARI 1954
(Van een speciale verslaggever)
PR WERD contact opgenomen met
buitenlandse instellingen, maar de
binnenkomende antwoorden waren te
leurstellend. In Engeland kende men
het vraagstuk wel. Men had er zich
echter niet in verdiept. De raadgevin
gen, die men uit het buitenland ont
ving, bleken probeersels te zijn. Al
spoedig kwamen daarna belangstel
lenden naar Nederland om hier hun
licht op te steken, ook al was het licht
nog niet bepaald stralend.
„Had men in 1949 de indruk, dat het
zoutschade-probleem voor de geïnun
deerde gebouwen een aflopend vraag
stuk was", aldus prof. Lobry, „in Febr.
1953 werd door de watersnood het
vraagstuk plotseling urgent in grotere
omvang dan tevoren. Wij hebben toeh
de handen ineen geslagen en vastge
steld. dat er in deze kwestie zo snel
mogelijk volgens een vaste lijn advies
gegeven moest worden aan de belang
hebbenden".
De verschijnselen waren bekend:
door het zout in de muren ontstaat
een soort muurkanker, het pleister
werk en de steen zanden af. De kwaal
heeft neiging zich te verspreiden
naar muurgedeelten, die aanvankelijk
niet aangetast waren. Zo sterk is die
neiging tot verspreiding, dat zelfs
nieuwe muurgedeelten, die tegen een
oude aangetaste muur zijn aange
bouwd, na enige tijd verschijnselen
van zoutaantasting vertonen.
In sommige gevallen verdwijnt de
cementlaag tussen de stenen vrijwel
geheel, zodat een vrouw, die in een
aangetast huis woonde, moest verkla
ren: ,,'s Avonds doe ik het licht uit in
mijn slaapkamer, voordat ik me ont
kleed, want de buren zouden me door
de muur-kieren zien staan".
Misschien was daarbij enige over
drijving, maar wij moeten toch deze
zaak niet onderschatten.
„Wij houden", zo zei prof. Lobry,
„ons hart vast, wanneer we zien, dat
men in Kruiningen ijlings nieuwe ge
vels heeft gebouwd om gedeeltelijk
verwoeste en geïnundeerde huizen te
repareren. Die nieuwe gevels lopen im
mers kans ook door het zout te wor
den aangetast. Wij zijn verontrust,
wanneer we horen, dat mensen elders
Door het zout in de muren ontstaat
een soort muurkanker; het pleister
werk zandt af.
in het land afbraakmateriaal en stenen
uit het rampgebied hébben gekocht en
dit materiaal "voor woningherstel of
nieuwbouw gebruiken. Daardoor ont
staat de mogelijkheid, dat men straks
in niet-geïnundeerde streken van het
land plotseling woningen aantreft,
waarvan de muren zoutschade verto
nen".
Het blijkt thans noodzakelijk, dat
wij voorlichting gaan geven aan be
langhebbenden. In de eerste plaats om
hen op de ernst van dit geval op
merkzaam te maken. Men kan aan
zienlijke bedragen geheel of groten
deels weggooien door geïnundeerde
huizen te snel bewoonbaar te maken.
Voor het bewoonbaar maken van
panden, die met zout water geïnun
deerd waren, zijn thans twee systemen
zodanig uitgeprobeerd, dat ze met een
gerust hart aanbevolen kunnen wor
den.
De kosten van deze bewerkings
systemen Jjggen vrij hoog. Er wordt
nog gezocht naar goedkopere systemen.
£)E TWEE SYSTEMEN, die reeds toe
gepast zijn in een aantal gemeente
woningen te Kortgene, zijn een geven
tileerd boardbekledingssysteem en een
dampdichte bitumenbehandeling voor
de aangetaste muren. De geventileerde
board-bekleding van de muren dient
volgens daartoe te verstrekken voor
schriften uitgevoerd te worden. Zij
heeft in hoofdzaak ten doel een verbe
tering van de bewoonbaarheid. Aan de
muren zelf wordt niets gedaan, behal
ve in de meeste gevallen verwij
deren van de oude pleisterlaag.
j7R ZIJN thans in Zeeland meer
dan 30.000 huizen, die in zout
water geïnundeerd geweest zijn
Voor een aantal van die huizen
dateert de inundatie reeds uit de
afgelopen wereldoorlog en men
heeft dus enige jaren ervaring
opgedaan met die „zoute" huizen.
Men weet nu, dat het zout na ja
ren nog in de muren zit, dat door
het zout het nieuwe pleisterwerk
op de muren afbrokkelt en uit
eenvalt, dat behangselpapier op
die muren loslaat en dat zich op
de muren zout uitkristalliseert,
waardoor de muren er soms uit
zien alsof ze beschimmeld zijn.
Meer dan 30.000 huizen verte
genwoordigen een enorm kapitaal.
Het zou dwaasheid zijn die huizen
zonder meer af te schrijven en zo
door nieuwe te vervangen, maar
dan zal men toch iets aan die
zoutverschijnselen moeten doen.
De kosten zijn in verhouding tot de
uitvoering betrekkelijk matig te noe
men. De bekleding wordt slechts op de
begane grond toegepast en niet op ver
diepingen van een huis, tenzij zo'n ver
dieping eveneens overstroomd ge
weest is. In dat laatste geval is toepas
sing van de muurbekleding voor de
gehele woning noodzakelijk. Een na
deel is, dat het board-systeem niet is toe
te passen in keukens en toiletten.
Geheel anders is het tweede systeem,
dat van de dampdichte bitumenbehan
deling. Hierbij wordt het metselwerk
afgesloten met een water- en damp
dichte bitumenlaag, waardoor de scha
delijke werking van het zeezout wordt
geëlimineerd. Op de bitumenlaag wordt
een gewone pleisterafwerklaag aange
bracht, waarna de muur behangen
kan worden.
Voor het toepassen van dit systeem
is ontruiming van de gehele woning
vereist. Het voordeel van de bitumen
behandeling is, dat in het schadeproces
zelf wordt ingegrepen, terwijl boven
dien de bewoonbaarheid weder geheel
normaal wordt. De kosten zijn echter
hoog en de uitvoering moet in handen
gelegd worden van goed opgeleide
arbeiders. Opgemerkt dient voorts te
worden, dat allerlei bijkomstige voor
zieningen, te allen tijde noodzakelijk
zullen zijn, zoals veranderingen in de
electrische installaties. Het behoeft
voorts geen betoog, dat de herstel
methoden telkens aan de te behande
len woning aangepast moeten worden.
Tot zover de beide methoden, die
experimenteel bevrediging gaven. Zo
als gezegd, worden de proeven nog
voortgezet.
Prof. Lobry de Bruyn heeft het plan
op het terrein van het Bouwmateria
leninstituut T.N.O. te Delft van mate
rialen uit het zoute inundatiegebied
een tijdelijk gebouwtje te construeren
en daarmee verder te experimenteren.
Men wil de aantastings-verschijnse
len versneld opwekken door periodiek
drogen en vochtig maken ,om uiteinde
lijk nuttige gegevens te verzamelen.
Ook wil men voortgaan met het be
proeven van behandelingssystemen, die
langere jaren bekeken moeten worden
om een gefundeerd oordeel over de
houdbaarheid te kunnen geven.
Naar de verwekker van het kwaad
wordt een onderzoek ingesteld. Men is
al tot de conclusie gekomen, dat het
waarschijnlijk niet de chloriden, maar
de sulfaten in het zeewater zijn, welke
het bederf in de muren brengen.
Maar zs vreten ook in
op Uw humeur en gestel.
Laat dat toch niet zo doorgaan. Drijf
die pijnen uit! Met een bloedzuiveren
de Kruschen-kuur. Met de jaren gingen
Uw lever, nieren en ingewanden tra
ger werken. De zes minerale zouten
van Kruschen brengen ze weer op
gang. Als dat gebeurt, geen opeenho
ping van onzuiverheden meer in het
bloed. En daarmee behoren dan ook
vanzelf die pijnen tot het verleden.
(Advertentie, Ing. Med.)
Op de onbewaakte overweg bij Ril-
land-Bath is gistermorgen een auto
gegrepen door de sneltrein Bergen op
ZoomVlissingen. In de auto zat het
echtpaar Goense uit Damespolder, dat
cp weg was naar huis.
De heer Goense- had gestopt voor de
overweg en was uit de auto gestapt
om zich er van te overtuigen dat de
overweg vrij was. Er hing namelijk
een zeer dikke mist, die alle uitzicht
belemmerde. Hij hoorde noch zag enig
teken dat op de nadering van een
trein kon duiden. Toen hij de over
weg passeerde werd zijn auto aan de
achterzijde door de sneltrein gegre
pen. De heer Goense kwam met de
schrik vrij. Mevrouw Goense is ineen
ziekenhuis te Bergen op Zoom opge
nomen omdat zij een arm heeft ge
broken.
Te Haarlem is Zaterdag de jaarver
gadering gehouden van de afdeling
Noord-Holland van de Bond van Ne
derlandse Militaire Oorlogsslachtoffers
onder leiding van de heer D. van der
Kroef uit Beverwijk. In het bestuur
werden gekozen mevr. S. Koster-Piers
uit Alkmaar en de heer P. J. Hooge-
veen uit Beverwijk. Een oorkonde
werd uitgereikt aan de heren D. van
den Heuvel uit Hilversum, pensioen-
deskundige van het hoofdbestuur en
D. Koorn uit Haarlem, aan mevr. W.
F. R. Amler uit Den Helder en aan
de toneelgroep „De Nicolientjes" uit
Den Helder.
Allen bleken het afgelopen jaar
verdienstelijk werk voor de afdeling
Noord-Holland van de bond te hebben
verricht. Nadat enige films waren ver
toond, heeft de heer D. van den Heu
vel een uiteenzetting gegeven van de
nieuwe pensioenwet.
De Wadden zijn weer geheel toege-
vroren maar niet toegankelijk voor
voetgangers. Meer dan anders nog zal
een tocht over het wad levensgevaar
lijk zijn. Nadat het vliegveld te.Ballum
door een ploeg arbeiders geheel
sneeuwvrij was gemaakt zijn Zaterdag
weer veertien kleine vliegtuigen ge
land. Zij hadden plm. 1400 kg post en
vrachtgoederen aan boord.
47. Het was jammer voor Billie en
Kareltje, maar de commissaris betrad
nu ook de feestzaal, op de voet ge
volgd door Piet Pakkum. Bij de deur
stonden twee heren van de feestcom
missie, die met luide stem afriepen,
wat het costuum moest voorstellen van
een ieder, die binnentrad. Na drie ge
vangenisboeven te hebben afgeroepen,
hadden ze al tweemaal moeten roe
pen: „En deze heer stelt voor een
agent van politie!" Dat was voor Tom
mie en Brommie geweest. En toen de
commissaris binnentrad, riepen ze
weer: „Deze heer stelt óók 'n politie
agent voor". „Commissaris", verbeter
de commissaris Bullebak. „Dat is het
zelfde jongens, zei de meneer van de
feestcommissie." „Wat? Dat is zeker
niet hetzelfde! Ik bèn de commissaris".
„Goed goed", riep de heer met het lint
je op de borst uit. „Deze jongeman is
de commissaris!" „En jij?" wendde hij
zich tot Piet Pakkum. „Ik ben briga
dier", riep de heer met luider stem,
maar het orkestf had juist een feest-
mars ingezet voor de polonaise, zodat
niemand van de aanwezigen hem meer
verstond.
(Advertentie, Ing. Med.)
HET GEBEURDE deze week tij
dens de uitzending van het
Aether-forumonder auspiciën
van de V.AJi.A. Onder de vele
ingekomen vragen was er ook een
van een dienstplichtig militair,
die het volgende probleem stelde;
„Toen ik dezer dagen in militaire
dienst een bepaalde overtreding
beging, werd ik door mijn com
mandant gestraft met het schrijven
van strafregels, Hoe vindt u dat
nu?"
Het forum kwam terecht tot de
slotsom, dat al zijn dan op het gebied
van de straffen, en dus oók van de
militaire straffen, in de loop der jaren
bepaalde verzachtende maatregelen
getroffen, en wordt thans in vergelij
king met vroeger veel humaner ge
straft, het maken van strafregels door
soldaten toch eigenlijk „te gek" is om
over te praten.
Intussen hebben enkele bladen zich
van dit onderwerp meester gemaakt,
er \yerd bij de Legervoorlichtingsdienst
geïnformeerd of het nu werkelijk
is vóórgekomen, dat als strafmaatregel
hetschrijven van strafregels werd
voorgeschreven, en hoe de legerleiding
hier wel over dacht. Nu moet men bij
de beoordeling van een zaak als deze
wel in het oog vatten, dat het op een
bepaald moment, wanneer een soldaat
zich inderdaad als een schooljongen
gedraagt, paedagogisch verantwoord
zou kunnen zijn, hem als school
jongen te behandelen. Maar men
moet als commandant natuurlijk op
passen, niet te ver te gaan, want dan
loopt men kans, zichzelf en het leger
belachelijk te maken.
Klaarblijkelijk met het oog hierop,
heeft de Chef Generale Staf, de luite
nant-generaal B. R. P. F. Hasselman,
deze week een telegram doen uitgaan
naar alle onder zijn bevelen staande
commandanten, waarin hij zegt: „Naar
mij uit een bericht in de pers is ge
bleken zou bij een bepaald, helaas niet
met name genoemd onderdeel, aan sol
daten bij wijze van straf het doen
schrijven van strafregels zijn opgelegd,
Dit is ontoelaatbaar. In de eerste plaats
zijn de krijgstuchtelijke straffen uit
puttend omschreven en vastgelegd in
de Wet op de Krijgstucht en mogen
derhalve slechts deze straffen worden
opgelegd. Afgezien daarvan is het op
leggen van strafregels een straf, welke
op schoolkinderen wordt toegepast. Het
opleggen van een zodanige straf aan
een soldaat krenkt de gestrafte. De on
der mijn bevelen dienende soldaten
zijn geen „jongens" maar „mannen" en
DOOR
Een door zout aangetaste muur
21
„Niettemin, kindlief, moet je je dit
goed herinneren: ik heb je gezegd, dat
ik jou je persoonlijkheid als kun
stenares wil steunen, veeleer dan
enige andere actrice die ik ken. Maar
zelfs jij dient over goed bij jou pas
send „materiaal" te beschikken.
Nick moet zijn stuk voor jou maken
en niet verwachten, dat jij je erbij
aanpast. Begrijp je wat ik bedoel?"
„Ik geloof van wel", sprak ze naden
kend.
„Anders, Corinna, zal je persoonlijk
heid, waarin je kracht ligt, worden ver
knoeid. Jij bent jij niet alleen maar
een spiegel onl de ideeën van een .n-
der weer te geven. En ik raad je aan,
dit niet te vergeten."
„Dat zal ik niet", beloofde ze, waar
op Mark het onderwerp veranderde en
zich een volmaakt, onderhoudend, amu
serend, vooral ook vleiend gastheer be
toonde. Hij wist precies, wanneer er
over een bepaald onderwerp genoeg
was gezegd en bezat de nodige zelfbe
heersing om er dan verder over te
zwijgen.
Hij vertrok spoedig en sleet de
avond in een bioscoop, omdat hij geen
andere plaats kon bedenken waar nie
mand het woord tot hem zou richten.
Overigens drong het absoluut niet tot
hem door, welke film er eigenlijk ver
toond werd.
John ging zijn vacantie in Italië
doorbrengen en was voornemens, cir
ca een maand weg te blijven. Gelde
lijke aangelegenheden berokkenden
hem weinig zorg, want volgens Nick
had John geen behoefte aan luxe en
zou hij zich waarschijnlijk vergenoe
gen met logies in een of andere kleine
herberg voor „twee en een halve pen
ny in de week!"
„Bovendien", ging Nick voort, „heejEt
hij daar een massa vrienden; hij heeft
een deel van zijn leertijd in Rome
doorgebracht".
„O!" riep Serena zo verrast, dat Nick
naar de reden ervan vroeg.
„Ja", antwoordde ze, „het klinkt gek,
maar ik heb me John nooit kunnen
voorstellen als iemand die reisten
veel geld uitgeeft. Want reizen moet
toch veel geld kosten, nietwaar?"
„Ik geloof van wel, maar John's
ouders waren vroeger heel welgesteld,
tot ze geruïneerd werden. Al hun geld
zat in een affaire, die eensklaps totaal
mis ging. Zijn vader stierf van ellende
en zijn moeder niet lang daarna.
Sindsdien heeft John hard moeten
werken, veel tegenspoed en beproe
vingen doorgemaakt en ervan geleerd.
Natu. rlijk zal hij per slot van reke
ning slagen en het zou me niet verba
zen, als dat portret van jou de door
slag gaf".
„O, Nick!" riep Serena, van blijdschap
in de handen klappend. „Wat heerlijk!
Maar waarom denk je dat?"
Nick keek haar nieuwsgierig aan en
vroeg zich voor de zoveelste maal at,
of ze nu zo naief dan wel coquet zou
zijn. Maar als gewoonlijk bleef hij het
antwoord schuldig.
Hij haalde de schouders op. „Je weet
toch zeker wel, dat John tot over de
oren verliefd op je is", zei hij botweg,
haar nauwlettend gadeslaande om te
zien, hoe zij het opnam.
Sevena wendde zich af, als om hem
zoals hij enigszins geïrriteerd ver
moedde te tonen, dat hij zich met
zaken bemoeide, die hem niet aan
gingen
„Ik weet het", sprak ze zacht.
De betekenis van die woorden was
maar al te duidelijk. Arme John!
„Hij is zo'n beste jongen", zei Nick
onwillekeurig, waarop Serena, die hij
sinds hun eerste ontmoeting nooit op
gewonden had gezien, zich heftig naar
hem toe keerde.
„Dat weet ik best!" riep ze bijna krij-
,send. „O. het spijt me zo, dat ik juist
'John verdriet moest doen!"
„Maaihèb je dat dan gedaan?"
Ze knikte slechts en snelde toen met
op elkaar gedrukte lippen het vertrek
uit.
Nick slenterde in een wonderlijk
opgewekte stemming naar zijn auto en
bleef schijnbaar zonder enige reden op
de gehele weg huiswaarts vrolijk flui
ten
John gaf een afscheidsfeestje, nog
grappiger dan alle andere fuifjes, die
Serena op de flat had bijgewoond. Hij
had.de vreemdste en wonderlijkste lui
gevraagdo.a. ook mensen, die sa
men met hem te Rome hadden gewerkt
en hem nu ronduit benijdden..Natuur
lijk waren er gasten genoeg, maar alle
maal zowel een politieman als de
v/eer herstelde Emma, een paar zoge
naamde clowns en de eigenaar van een
Londens restaurant met zijn vrouw
schenen wonderwel bij elkaar te pas
sen. 't Was of ze elkander hun gehele
leven hadden gekend. Natuurlijk ging
het er luidruchtig toe. maar John vond
temidden van het lówaai toch nog ge
legenheid, Serena toe te vertrouwen,
hoezeer hij haar zou missen.
„Maar als je terug bent, kom ik weer
hier, beste John", zei ze vriendelijk.
Hij keek haar een tikje spottend aan.
„O, dat geloof ik wel", gaf hij toe,
„maarik heb nu eenmaal zo'n idee,
dat de zaken er dan anders voor zullen
staan". Haar hand in de zijne nemend,
ging hij met een blik op haar hevig blo
zend gezichtje voort. „Zorg vooral, dat
niets of niemand je teveel ver
andert, Serena".
Ze schudde met een glimlach van
niet-begrijpen het hoofd en een ogen
blik vroeg John zich af, of hij zich ook
duidelijker had moeten uitdrukken. Als
Nick niet zijn beste vriend was ge
weest, zou hij het zeker hebben ge
daan, maar nu bleef hij zwijgen en
zou zich in de toekomst nog menig
maal de hersens pijnigen met de vraag
wat er gebeurd zou zijn als hij eens
wèl gesproken had.
De volgende morgen vertrok hij en
had Nick de flat voor zich alleen. Ze
leek hem ontzettend leeg toe en hij
kon zich maar niet aan het werk zet
ten.
Het stuk was feitelijk af. moest alleen
nog wat bijgewerkt worden, maar Nick
kwam eensklaps tot de conclusie, dat
het hem volslagen onmogelijk zou zijn,
ook slechts één enkel woord te ver
anderen. En per slot van rekening,
waarom zou hij ook? Hij wist immers
drommels goed, dat het geslaagd was
en wat hij in opperste geestdrfit had
geschreven, diende zo te blijven!
Eenmaal tot dit besluit gekomen,
stak hij zijn hand uit naar de telefoon.
Hij zou het bureau dat de vorige be
drijven had getikt vragen, hem weer
hetzelfde meisje te sturen en ze moest
het doen vóór hij misschien van me
ning veranderde. Ze kon de kleine
schrijfmachine gebruiken, waarop hij
zelf in het zweet zijns aanschijns
„Lompen en Vodden" had getikt, toen
hij geen zelfvertrouwen genoeg bezat,
om zijn werk nog vóór het officieel
was aanvaard door een bureau te laten
typen.
(Wordt vervolgd.)
moeten als zodanig worden behandeld.
Ik verzoek aan commandanten van
alle rangen toe te zien, dat uitwassen
zoals het opleggen van strafregels ter
stond worden beëindigd."
Wij geloven, dat hiermee de zaak,
om in journalistieke stijl te blijven,
„rond" is. De Chef Generale Staf
heeft een zeer duidelijk geluid doen
horen. Zijn onverbiddelijk veto zal een
abrupt einde maken aan de toepassing
van straffen, welke wel in een school
maar niet in een kazerne op hun
plaats zijn.
Het college van B. en W. van Am
sterdam heeft besloten voor zover de
dienst het toelaat aan het gemeente-
personeel, evenals dit het vorige jaar
het geval was, op de 5e Mei des mid
dags vjijeif te geven.
BARTLETT EN ROBERTSON.
Reeds vijf en twintig jaar maakt
dit beroemde pianoduo geregeld
concertreizen door tal van landen.
Ook in ons land is het bij her
haling opgetreden. Daarbij heeft
het zich grote roem verworven
door zijn fraaie, afgewogen ver
tolkingen van muziek uit het
klassieke repertoire. Men -zal het
thans kunnen beluisteren in een
programma van werken van Jo
hannes Brahms. Achtereenvolgens
worden uitgevoerd de Variaties
op een thema van Haydn, vijf
Walsen en twee Hongaarse Dan
sen (Dinsdag 19.30 over Hilver
sum 1, 402 meter).
NADJO KÓÜTZEN. Deze violiste,
die de afgelopen week in ons
land enkele concerten heeft gege
ven, is thans te beluisteren samen
met het Radio Philharmonisch
Orkest. Zij speelt de Romance in
F gr.t. van Beethoven en de Twee
de Rhapsodie van Bela Bartok.
(Dinsdag 20.30 over Hilversum II,
298 meter).
DINSDAG £3 FEBRUARI
HILVERSUM I, 402 m.: 7.00 AVRO,
7.50 VPRO, 8.00—24.00 AVRO. 700
Nieuws. 7.10 Gram. 7.50 Dagopening. 8.00
Nieuws. 8.15 Gram. 9 00 Morgenwijding.
9.15 Gram. 9.25 Voor de huisvrouw. 9.30
Waterstanden. 9.35 Gram. 10.50 Voor de
kleuters. 11 00 Voor de zieken. 11.30 So
praan en piano. 12.00 Orgel en piano.
12.30 Land- en Tuinbouwmededelingen.
12.33 Voor het platteland. 12.40 Gram.
13.00 Nieuws., 13.15 Mededelingen o
Gram, 13.20 Promenade-Orkest. 14.00
„Wij ontdekken Amerika". 14.30 Gram.
14.40 Schoolradio. 15.00 Gram, 15.15 Voor
de 'vrouw. 15.45 Gram. 16.30 Voor de
jeugd. 17-30 Gram. 17.50 Mil. causerie.
18.00 Nieuws. 18.15 Pianospel. 18.25 „Paris
vous parle". 18.30 R.V.U: Mevr. Dr. E*
Pereira—d'Oüveira„Het verslaafd zijn
aan genotmiddelen". 19.00 Voor de kin
deren. 19.05 Fanfare-Orkest. 19.30 Piano
duo. 20.00 Nieuws. 20.05 Gevar. progr.
21.35 Lichte muziek. 21.55 Mededelingen.
22.00 Gram. 22.05 Rhythm, muziek, 22.45
Buitenlands overzicht. 23.00 Nieuws. 23.15
New York calling. 23.20—24.00 Dans
muziek.
HILVERSUM II, 298 m.: 7.00—24.00
KRO. 7-00 Nieuws, 7.10 Gram. 7.15
Gym. 7.45 Morgengebed en Liturgische
kalender. 8.00 Nieuws en weerbericht.
8.15 Gram. 9.00 Voor de vrouw. 9.40
„Lichtbaken", causerie. 10.00 Voor de kin
deren. 10.15 Schoolradio. 10.45 Gram.
Gram. 11.00 Voor de vrouw. 11.30 School
radio. 11.50 Als de ziele luistert. 12.00
Angelus. 12.03 Lunchconcert. 12.30 Land
en Tuinbouwmededelingen. 12-33 Gram.
12.55 Zonnewijzer. 13.00 Nieuws en Kath.
nieuws. 13.20 Amus.-muziek. 14.00 Gevar.
programma. 14.50 Piano-recital. 15.00
Franse chansons. 15.30 Ben je zestig?
16.00 Voor de zieken. 16.30 Ziekenlof.
17.00 Voorde jeugd. 17.15 Felicitaties
van de jeugd. 17.45 Regeringsuitzending:
Rijksdelen Overzee: Pater C. van Kessel
M.S.C.: „Missiepont Ninati in Zuid-Oost
Nieuw-Guinea". 18.00 Gevar. muziek.
18.20 Sportpraatje. 18.30 Voor de jeugd.
18.52 Actualiteiten. 19 00 Nieuws, 19.10
Gram. 19.15 Uit het Boek der Boeken.
ÏP'.SO Gram. 20.25 De gewone man. 20.30
Radio Philharmonisch Orkest en solist.
(In de pauze: pl.m. 21-15—21.30 Ken een
haan een ei leggen?). 22.00 „Ouders en
kinderen", causerie. 22.15 Viool en piano.
22.45 Avondgebed en Liturgische kalen
der. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
Televisie-programma. VARA. 20.15
Actualiteiten. 20.30 „Hoeveel makke scha
pendocumentaire. 21.05 Pauze. 21.10
Gevar. muziek
