Atoomenergie is noodzakelijk
binnen vijftig jaar
Het wil niet vlotten met
ondernemingsraden
de
Een gashouder in nieuwe gedaante
Instelling moet op 7 Juni in
volle gang zijn—
Tegen een loodgieter
drie jaar geëist
Steenkolenvoorraden zullen eerder zijn
uitgeput dan men denkt
Géén oplossing voor alle
problemen
Kolenbak gezonken in
Het Zijpe
De „Leuvehaven" gelichl
Geen sancties mogelijk
Arbeider en
onderneming
Dertig inbraken?
Twee maanden geëist teger.
messensteker
Bloemencorso bollenstreek
op 24 April
Nederland deponeert de
ratificatie der EVG
VRIJDAG 36 FEBRUARI 1954
(Van een bijzondere medewerker)
£EN VAN DE belangrijkste aanleidingen tot de conferentie van de
vier ministers van Buitenlandse Zaken in Berlijn was ongetwijfeld
het voorstel van President Eisenhower met betrekking tot de inter
nationale samenwerking op het gebied van de atoomenergie. Het is
niet te verwachten dat een dergelijk politiek gesprek zomaar ineens
de oplossing zou brengen voor de moeilijkheden welke aan dit on
derwerp verbonden zijn, en voorlopig zal het grootste probleem dan
ook nog gebleven zijn: de energiebronnen dienen aangevuld te wor
den wanneer wij onze levensstandaard in de toekomst willen hand
haven, en hoewel hiervoor technisch gesproken een mogelijkheid ligt
in de toepassing van atoomenergie wordt het efficient gebruik van
deze nieuwe energiebron in de weg gestaan door internationale poli
tieke verwikkelingen.
yyANNEER echter eenmaal een ef
fectieve beveiliging tegen atoom
wapens tot stand is gebracht liggen er
voor de ontwikkeling van atoomener
gie voor vredelievende doeleinden
grote mogelijkheden open. Men hoe
de zich echter in dit verband voor
mysterieuze bespiegelingen over een
bron van energie die de oplossing kan
geven voor le problemen der toe
komst. Zolaiï?T. 8e ontwikkeling van
een tak van techniek een dergelijk
Jules Verne-sla.iium nog niet is ge
passeerd heeft net nauwelijks zin tte
vragen naar de reële bijdrage die deze
tak van techniek voor de beschaving
betekent.
De atoomenergie is dit stadium ont
groeid; zij zal binnen afzienbare tijd
behoren tot de normale bronnen van
energie, naast steenkool en olie. Van
bijvoorbeeld de zonne-energie zal men
dit voorlopig nog niet kunnen zeggen;
de exploitatie hiervan is voorlopig nog
veel te kostbaar. Terwijl de atoom
energie volgens Amerikaanse bereke
ningen ongeveer tweemaal zoveel zou
moeten kosten als de huidig geprodu
ceerde energie, zou de exploitatie van
zonne-energie nog weer een keer of
twintig duurder zijn dan die van de
atoomenergie.
JN TECHNISCH opzicht zal de atoom
energie van de gebruikelijke bronnen
als steenkool en olie afwijken, en het
is dit verschil in karakter dat ons
reeds nu een indruk kan geven welke
economische aspecten aan de toepas
sing ervan verbonden zijn.
Laat ons dit aan de hand van een
voorbeeld illustreren. Stel, U beschikt
over een mijn, die grondstoffen bevat
voor de productie van een metaal.U
ziet zich nu geplaatst voor het probleem
waar u de installaties ter verrverking
van de grondstof het best kunt bouwen.
De meest economische plaats van uw
fabriek zal afhangen van een drietal
belangrijke factoren: de kosten verbon
den aan het transport van uw grond
stof naar uw fabriek, de prijs van de
energie ter plaatse en het vervoer van
uw eindproduct tiaar de plaats van be
stemming. Andere, evenzeer belang
rijke factoren als de prijs van arbeids
kracht ter plaatse, willen we in dit
verband buiten beschouwing laten.
Bij een dergelijke beslissing zal het
blijken dat de prijs van de energie op
de verschillende plaatsen, die in aan
merking komen, een zeer grote rol
speelt. De energieprijs is namelijk van
plaats tot plaats zeer verschillend en
Koning Paul en honingin Fre-
derika van Griekenland vorm
den een der charmantste dans
paren op het jaarlijkse bal van
da Litteraire Club te Athene.
waar het energie betreft welke gewon
nen wordt uit steenkool worden deze
verschillen voor een niet onbelangrijk
gedeelte bepaald door de transport
kosten van de brandstof. Vandaar dat
de verschillen vooral groot zijn tussen
de prijs voor energie in landen die al
dan niet gebruik kunnen maken van
brandstof uit de eigen bodem.
De atoomenergie nu brengt hier
een nieuwe factor in het spel. Deze
vorm van energie komt immers niet
vrij door verbranding, zoals dat bij
steenkool het geval is, doch door kern
splijting. En we weten dat van de
atoombom! de hoeveelheden energie
die uit een kleine hoeveelheid stof ge
wonnen kunnen worden zijn zo gewel
dig dat het gewicht van de brandstof
per energie-eenheid nauwelijks meer
van belang is. Dit betekent, dat de prijs
van de energie niet meer door de kos
ten, verbonden aan het transport van
de „brandstof" beinvloed worden; de
prijs van atoomenergie zal in veel min-
deremate afhankelijk zijn van de plaats
op aarde dan dat tegenwoordig het geval
is.
\\/E kunnen die vergelijking nog iets
anders stellen: De energie, die be
trokken wordt van een waterval, de z.g.
„witte steenkool", is ter plaatse zeer
goedkoop in vergelijking met bijvoor
beeld uit de verbranding van steenkool
gewonnen energie. Het transport van
de electriciteit is echter zeer kostbaar
en op een bepaalde afstand van de
waterkrachtcentrale zal de energie uit
steenkool het weer van de witte steen
kool winnen. Met andere woorden: de
energie gewonnen uit een waterval is
goedkoop, maar sterk aan de plaats ge
bonden. Zij zal daardoor de neiging heb
ben industrieën die veel energie ver
bruiken naar zich toe te trekken. Een
land als Noorwegen heeft daaraan zijn
electro-chemische en electro-metallur-
gische industrie te danken, waarvoor de
grondstoffen vaak van overzee moeten
worden aangevoerd. Bij steenkool is die
trek naar de bron van de brandstof
de mijn al veel minder uitgesproken,
en bij de atoomenergie is nu die ge
bondenheid aan de plaats waar de
grondstof voor de energiewinning ge
vonden wordt, geheel verdwenen. Deze
eigenschap nu is van bijzonder belang
voor die landen die nu nog gehandi
capt worden door het ontbreken van
natuurlijke energiebronnen.
Wanneer atoomenergie eenmaal tó
nend is geworden, zal het voor deze lan
den minder moeilijk zijn zij het voor
lopig nog met hulp van het buitenland
een eigen industrie op te bouwen.
De genoemde onafhankelijkheid van
plaats welke karakteristiek is voor
atoomenergie heeft reeds nu een merk
waardige consequentie voor de prijs
verhoudingen voor energie. Want de hy-
potethische prijs, welke in de VS bere
kend is voor electriciteit uit atoomener
gie ligt weliswaar tweemaal zo hoog
als de huidige energieprijs in dat land,
zij ligt echter op ongeveer hetzelfde
niveau als de zo veel hogere energie
prijzen in verschillende gebieden welke
zelf van natuurlijke energiebronnen
verstoken zijn. Juist voor deze landen,
die vaak aan het begin staan van hun
industrialisatie, is een ontwikkeling van
de atoomenergie voor vredelievende
doelen dus van buitengewoon groot De-
lang.
Het is haast overbodig op te merken,
dat er in de internationale politieke
sfeer nog heel wat veranderen moet,
willen deze landen in de gelegenheid
zijn werkelijk ten volle te profiteren van
de mogelijkheden welke hier liggen.
J7EN dergelijke verandering in de
internationale verhoudingen is uiter
aard niet alleen van belang voor de
onderontwikkelde gebieden. In het
verleden heeft men vaak gerekend met
een voorlopige onuitputtelijke hoeveel
heid fossiele brandstof; onderzoekingen
van de laatste tijd hebben echter uit
gewezen dat deze veronderstellingen
sterk aan de optimistische kant zijn.
Het is uiteraard moeilijk te voorspel
len hoeveel energie de wereld de ko
mende eeuwen nodig heeft, doch het is
wel mogelijk zich op de grond van ge
gevens uit het verleden een beeld te
vormen van onze toekomstige behoef
ten en reserves. Een adviseur voor de
Amerikaanse Commissie voor Atoom
energie, Palmer Putnam, publiceerde
kort geleden een dergelijke studie. Hij
komt daarin tot de conclusie dat al bin
nen vijftig jaar zal blijken dat de thans
gebruikelijke brandstoffen niet meer
toereikend zullen zijn om ons in de
Een van de grootste ketels, door de
Plaatwellerij te Velsen-Noord ver
vaardigd, kan men op deze toto af
gebeeld zien. Het is een hogedruk
gasketel, bestemd voor de gasfa
briek te Kaatsheuvel. Ze is groter,
dan die welke in Beverwijk ge
plaatst zijn, heeft een diameter van
3 meter, bij een lengte van meer
dan 20 meter, en een kubieke meter
inhoud van 129 kubieke meter. Het
apparaat is maar liefst 20 ton zwaar
en werd op een speciale auto naar
het station Beverwijk vervoerd,
waar het hier staat te wachten op de
hulp van een kraanwagen, die het
gevaarte op de spoorwagon moet
rollen. Deze ketel is één van een
serie van drie, welke voor deze
gasfabriek bestemd zijn.
gelegenheid te stellen ons huidig wel
vaartsniveau te handhaven; reeds dan
zal een wezenlijk deel van onze energie
voorziening door de atoomenergie zijn
overgenomen. En ook de reserves aan
grondstoffen voor de atoomenergie zijn
niet onuitputtelijk. Dat reeds thans ge
werkt wordt aan de ontwikkeling van
methodes om de grote hoeveelheden
energie die ons dagelijks van de zon
bereiken, te exploiteren, is dan ook be
slist geen overbodige luxe.
Kortom problemen te over. Proble
men, die het welzijn betreffen van de
gehele wereldbevolking. En de oplos
sing van deze problemen zal afhanke
lijk zijn van de vraag of de politieke
leiders al dan niet in staat zullen blij
ken het misbruiken van onze energie
reserves voor destructieve doeleinden
in de toekomst te voorkomen.
Tengevolge van het ruwe weer is gis.
termiddag in Het Zijpe de kolenbak
„Baanhoek" uit Sliedrecht, waarop een
kraan is gemonteerd, gekapseisd en ge
zonken, dit gebeurde ter hoogte van de
tramhaven van Anna Jacobapolder.
Aan boord van de „Baanhoek", die
door de motorsleepboot „Adriana 2" uit
Rotterdam werd gesleept, bevonden zich
twee personen. Een hunner is gered
door de sleepboot, de andere door het
in de buurt zijnde m.s. „Jan Pieters
zoon Coen".
„De „Baanhoek" was met 150 ton
kolen onderweg van Dordrecht naar
Burghsluis. Het vaartuig ligt niet ge
vaarlijk voor de scheepvaart.
Van der Taks bergingsbedrijf is er
gistermiddag in geslaagd, in de Nieuwe
Waterweg bij Hoek van Holland de
kustvaarder „Leuvehaven" te lichten.
Zoals bekend is dit schip Zondag na
een aanvaring met een Japans vaartuig
gezonken, waarbij twee opvarenden
zijn omgekomen.
Met drie zware bokken, drie sleep
boten en vier bergingsvaartuigen, van
Van der Tak en van andere bedrijven,
is het werk gedaan. Nadat om kwart
over drie het verkeer op de Nieuwe
Waterweg was stilgelegd, begonnen de
bokken om halfvier met lichten. Ge
trokken door de sleepboten zetten zij
vervolgens de „Leuvehaven" bij de
noordelijke oever aan de grond. Om
kwart over vier was men gereed. Er be
staat goede hoop, dat een deel van de
tinlading van de „Leuvehaven" nog ge
red kan worden.
(Van onze parlementaire
redacteur)
ALLE ondernemingen in ons land
met tenminste 25 werknemers van
21 jaar en ouder zouden op dit
ogenblik een ondernemingsraad
moeten hebben, of althans zou aan
de voorbereiding ervan gewerkt
moeten worden. In werkelijkheid
is het met de instelling van onder
nemingsraden (organen, waarin de
werknemers de gelegenheid vinden
met de werkgever over allerlei so
ciale kwesties, de onderneming be-
treffende, overleg te plegen) nog
maar bedroevend gesteld.
De wet op de ondernemingsraden
van 4 Mei 1950 in werking getre
den op 7 Juni 1950 gaat uit van een
geleidelijke invoering van de on
dernemingsraden. De Sociaal Eco
nomische Raad, zo bedoelt zij, be
paalt bedrijfstaksgewijze het tijd
stip, waarop de verplichting tot de
instelling van ondernemingsraden
een aanvang neemt. De wetgever
meende, dat men na drie jaar, dus
op 7 Juni 1953 wel gereed gekomen
zou zijn. Het leek er vorig jaar
echter nog niet op'. De termijn,
waarbinnen de gehele zaak in kan-
nen en kruiken moet zijn, is daar
om met een jaar verlengd. Doch het
laat zich aanzien, dat ook op 7
Juni 1954 het aantal ondernemings-
raden slechts gering zal zijn. Zijn
wij goed ingelicht, dan ligt het
evenwel niet in het voornemen van
de minister van Sociale Zaken, de
heer Suurhoff, om nogmaals een
verlenging van de termijn aan de
Staten-Generaal voor te stellen.
J-jET slakkengangetje is niet zo heel
erg verwonderlijk, zoals uit de vol
gende uiteenzetting blijken moge. De
wet schrijft niet alleen de instelling
van ondernemingsraden voor, maar
ook van paritair samengestelde be-
drijfscommissies, die een coördineren
de taak hebben op het gebied van
de ondernemingsraden, gepaard aan
verschillende bevoegdheden. Zo moe
ten zij de reglementen van de onder
nemingsraden goedkeuren en kunnen
zij eventueel verschillen van mening
beslechten.
Tegelijk met het opleggen van de
verplichting om een aanvang te maken
met de instelling van ondernemings
raden, heeft de S.E.R. een aantal be-
drijfscommissies gevormd, die in het
algemeen toezichthoudend werken.
De ondernemingsraden zijn organen,
die tot taak hebben naar vermogen bij
te dragen tot een goede functionnering
van de onderneming. De wet verschaft
ze daarom een aantal minimum-be
voegdheden, die bij reglement onder
hogere goedkeuring kunnen worden
uitgebreid. Deze bevoegdheden beper
ken zich tot het gekend worden en het
medespreken over zaken op sociaal
gebied binnen de onderneming, zoals
de behandeling van klachten van het
personeel, overleg over de vacantie-
tijden, de werkroosters, de ploegen
diensten, de schafttijden, het toezicht
op de arbeidsvoorwaarden en op de
bescherming van de arbeiders (veilig
heid, gezondheid, hygiëne), het deel
nemen in het beheer over de instellin
gen ten behoeve van de arbeiders (ver
schillende fondsen).
J-EN stap in de richting van de eco
nomische bevoegdheid is het advi
seren en het doen van voorstellen om
trent maatregelen, die tot verbetering
van de technische en economische
gang van zaken in de onderneming
kunnen bijdragen.
De ondernemingsraad bestaat uit
vertegenwoordigers van het personeel,
die door verkiezing worden aangewe
zen. Voorzitter is de ondernemer zelf.
Er is een principieel verschil met fa-
briekskernen, of hoe deze hier en daar
reeds langer bestaande instellingen
mogen heten. In die kernen is alleen
het personeel vertegenwoordigd; de
werkgever (of zijn vertegenwoordi
ger) is er niet in opgenomen;
De ondernemingsraad is een orgaan
van samenwerking., Met het oog hierop
zijn aan de ondernemer enkele ver
plichtingen opgelegd, zoals het ver
strekken van alle inlichtingen, die de
ondernemingsraad voor de uitoefening
van zijn taak nodig heeft en het perio
diek mededeling doen omtrent de eco
nomische gang van zaken in de onder
neming.
Bij de totstandkoming van de wet
heeft laatstgenoemde bepaling nog al
wat stof doen opwaaien.
Wat de samenstelling van de onder
nemingsraden betreft, kent de wet de
mógelijkheid van het instellen van
candidaten (alleen in het bedrijf werk
zaam) door de organisaties. Daarnaast
is aan de ongeorganiseerde arbeiders
de mogelijkheid geboden ook candida
ten te stellen en tenslotte is er een
soort vrijbrief voor welke candidaats-
stelling dan ook.
ZP BEHOORT het allemaal en zo
staat het in de wet beschreven.
Maar nu de moeilijkheden! In de prac-
tijk bestaat er nog al eens verschil van
mening over de wijze van candidaat-
stelling. De werknemers zijn door
gaans voorstanders van de inschake
ling van de organisaties; de werkge
vers van het verstrekken van het
recht aan de ongeorganiseerden om
ook candidaten te stellen. In een aan
tal bedrijfstakken wordt deze laatste
methode aangepast, zij het dat de can-
didaturen van ongeorganiseerden door
een aantal handtekeningen ondersteund
moet worden.
De vertragende moeilijkheden begin
nen eigenlijk al bij de bedrijfscom-
missies. Er is bij de S.E.R. veel stag
natie ondervonden door het optreden
van nieuwe organisaties van hoger
personeel, die in de commissies opge
nomen willen worden. Hier behoeft de
vraag beantwoording, of ze represen
tatief zijn. Vooral in de chemische in
dustrie heerst in dit opzicht onzeker
heid. De S.E.R. aarzelt om de knoop
door te hakken.
In de metaalnijverheid heeft men
een oplossing gevonden: in de eerste
zittingsperiode van de bedrijfscommis-
sie (twee jaar) zijn de organisaties van
hoger personeel niet opgenomen. Voor
de volgende periode zal men zich nog
beraden.
De kwestie van de representativiteit
heeft de uitvoering van de wet dus op
gehouden, maar thans is de S.E.R. toch
bezig met de instelling van bedrijfs-
commissies.
JN DERTIG bedrijfstakken is hij ge
slaagd en wel in de volgende indu
strieën: schoenen, leder, textiel, vlees
waren, knopen, aardappelmeel, zuivel,
lederwaren en koffers, rubber en ther-
mo-plastiek, sigaren, diamant, maal-
industrie, kerftabak- en sigaretten-in
dustrie en koffiebranderijen en thee-
pakkerijen, suikerverwerkende indu
strie, slagersbedrijf, grint- en zandwin-
ningsbedrijf, kaaspakhuisbedrijf, spaar
bankwezen, goud- en zilvernijverheid,
handelsbanken, bierbrouwerijen, bag
gerbedrijf, havenbedrijf, kleine me
taalindustrie en electro-technische in
dustrie, spaarkasbedrijf, papier en
carton-producerende en verwerkende
industrie, kalkzandsteenindustrie, ver-
bruiks-coöperaties.
Op stapel staan op het ogenblik be-
drijfscommissies voor de vlasbewer-
kende industrie, visconservenindustrie,
margarine- en spijsvetindustrie, zie
kenfondsen.
Het bedrijfschap voor de verbruiks
coöperaties, dat door een aantal indu
strieën heenloopt, is eigenlijk een bui
tenbeentje; men oordeelde het evenwel
nuttig vanwege de bijzondere struc
tuur van de verbruikscoöperaties.
Voor al deze bedrijfstakken bestaat
nu ook de verplichting tot instelling
van ondernemingsraden, hetgeen uiter
aard niet wil zeggen, dat ze er al zijn,
zelfs niet, hoewel de geboorte van
Vroeger, toen de techniek nog
niet zo ver was voortgeschreden
en men onder geheel andere
maatschappelijke verhoudingen
leefde, kon een vakbekwame, in
telligente arbeider het meestal tot
patroon brengen, soms van een
groot bedrijf, maar meestal van
een klein onderneminkje. In elk
geval werd hij zelfstandig.
Tegenwoordig is die weg voor
het overgrote merendeel van de
'werknemers afgesneden. De schei
ding tussen de grote groep van
arbeiders en de veel kleinere van
ondernemers is voor zeer velen
onoverbrugbaar. Psychologisch
kan dit een nadelige werking
hebben.
De ondernemingsraden bieden
daartegen enige compensatie. Als
een van hun bestaansredenen
wordt deze compensatie dan ook
wel genoemd. In de onder
nemingsraden werken werkgev trs
en werknemers samen bij de be
handeling van zaken de onder
neming betreffende.
De instelling ervan verloopt traag.
In nevenstaand artikel spoort onze
parlementaire redacteur de oor
zaken daarvan op.
sommige bedrijfscommissies al op het
eind van 1952 ligt. Het aantal onder
nemingsraden is nog zeer gering. De
vier oudste bedrijfscommissies omvat
ten de schoenen-, de leger-, de textiel-
en de vleeswaren-industrie niet 700
ondernemingen, doch slechts ongeveer
50 ondernemingsraden.
Men is op het ogenblik bezig met een
enquête naar het juitse aantal onder
nemingsraden en bijzonderheden daar
over.
yjEN zou kunnen zeggen, dat minis
ter Suurhoff nu maar eens met de
vuist op tafel moet slaan; als er wet
ten gemaakt worden, dienen ze ook te
worden uitgevoerd. Bovendien is er al
lang geduld geoefend. Doch de wet op
de ondernemingsraden heeft geen
sancties. Formeel kunnen de minister
en de S.E.R. dus niets doen. Dat is
niet zo vreemd, want de ondernemings
raden zijn, zoals gezegd, organen van
samenwerking en deze samenwerking
slaagt het best op basis van' vrijwillig
heid. Met dwang bereikt men niet zo
heel veel.
Het ligt voor de hand, dat het er
niettemin toch eens van moet komen.
Aannemende, dat de behoefte aan over
leg over voornamelijk sociale kwesties
In de ondernemingen eerder leeft bij
de werknemers dan bjj de werkgevers
en dat deze laatste geen al te grote
haast maken, ligt hier een taak voor
de vakorganisaties om tot spoed aan
te manen. Zij worden trouwens in de
laatste tijd op dit punt merkbaar ac-
tieverl
„Drie inbraken zijn de 33-jarige lood
gieter J.M.d.K. uit Rotterdam ten laste
gelegd, doch hij zou er een dertigtal
hebben gepleegd te Rotterdam, Schie
dam en Delft", zo sprak de officier var
JuStitie bij de Rotterdamse rechtbank
toen de loodgieter zich had te'verant
woorden. Hij ging als volgt te werk:
de man boorde een gaatje in een raar
van een woning, die hij met een bezoei
wilde vereren. Een draadje werd e
doorgestoken en zodoende wist hij d
sluiting van het raam te openen. Daar
na ging hij het huis binnen.
Toen hij gistermorgen terechtston
meende de officier een beter inzicht i
de persoon van verdachte te moete
krijgen door een psychiatrisch ondei
zoek in Utrecht, hetgeen hij dan oo
vroeg. De rechtbank achtte aanhoudin
van de zaak niet nodig. Toen bleek d;
de officier geen requisitoir kon nemei
omdat hij op aanhouding van de zaa'
had gerekend. De rechtbank beslot
daarop de behandeling des middaf
voort te zetten met het requisitoir. D
officier was toen van mening, dat gezie
de ernst van de feiten een gevangenis
straf van drie jaar met aftrek op zij
plaats was. Uitspraak over veertie.
dagen.
Een gevangenisstraf van twee maar
den, waarvan een maand voorwaarde
lijk, heeft de officier van Justitie bij d
Rotterdamse rechtbank gisteren geëis
tegen de 46-jarige havenarbeider W.P.
S. uit Rotterdam. Deze stond terech'
omdat hij de gepensionneerde korpo
raal R. van E. met een mes zou hebbel
gestoken. Zij hadden elkaar in een cat
ontmoet en Van E. had S. werk beloofc
zo vertelde hij gisteren. Hij was naa:
het opgegeven adres gegaan en daa'
bleek men van niets te weten. Daarnr
zocht hij Van E. weer op en had 5.—
gevraagd, omdat hij „aangenomen was",
v. E.. die ontkende hem werk te heb
ben beloofd, wilde weggaan, maar ver
dachte greep hem bij de jas en ze kre
gen ruzie. Hij wist niet meer, dat hij
gestoken had.
Uit schriftelijke verklaringen van ca
féhouders bleek dat Van E. onder in
vloed van sterke drank had verkeerd
en S. inderdaad werk had beloofd. Door
de vechtpartij had Van E. een hoofd
en een kaakwond en een hersenschud
ding opgelopen, waardoor hij 3 weken
in een ziekenhuis moest verblijven. Uit
spraak op 11 Maart.
Het bloemencorso in de bollenstreek
„Melodie in bloei" zal bij een normaal
verloop van de bloeitijd van de hya
cinthen worden gehouden op Zaterdag
24 April. Tot nu toe zijn reeds 30 aan
meldingen binnengekomen. Indien het
corso op 24 April doorgaat, zullen in
de veilinggebouwen te Lisse op Vrij
dagmiddag 23 April de wagens wor
den tentoongesteld. Het corso zal wor
den opgesteld op de Rijksweg te Sas-
senheim (start ongeveer één uur
Gereden wordt dan via Lisse naar
Hillegom tot Bennebroek, waar ge
keerd wordt en teruggereden wordt
naar Sassenheim.
Twee Schotse bands, nl. de „Milita
ry band of the Seaforth Highlanders"
en de „Pipe band of the Queens own
Cameron Hoghlanders", beide in cere
monieel tenue zullen het corso muzi
kaal omlijsten.
De Zweedse groep in de bond van
bloemboljenhandelaren zal zoals be
kend deelnemen met een praalwagen,
waarop twee Zweedse schoonheids
koninginnen haar zetel zullen inne
men.
De Nederlandse ambassadeur in
Frankrijk, baron Van Boetzelaer van
Oosterhout, heeft Donderdag bij het
Franse ministerie van Buitenlandse Za
ken de ratificatie-documenten van het
verdrag voor een Europese Verdedi
gingsgemeenschap en bijbehorende pro
tocollen gedeponeerd. Nederland is het
eerste land, dat deze stukken depo
neert.
Het nieuws is in regeringskringen in
Bonn met bijzondere instemming be
groet. „Het feit, dat deze daad zo spoe
dig na het einde van de Berlijnse con
ferentie werd gesteld, kan worden be
schouwd als een teken van de vast
beslotenheid waarmee West-Europa zich
organiseert", zo verklaarde men op het
ministerie van Buitenlandse Zaken.
ZAKKENROLSTER AANGEHOUDEN
De Amsterdamse recherche heeft op
het Stationsplein een 35-jarige vrouw
uit Amsterdam aangehouden, die zich
meermalen aan za!-'--irollerij heeft
schuldig gemaakt. Bij haar aanhouding
had de vrouw 1 portefeuille en 2 por-
temonnaies in haar bezit.
