[EK
Juiste lichaamshouding bij het
huishoudelijk werk
Bij de wieg van de etalagepop
SASKIA
voor
feer
Antoine, keizer der kappers
De heer H. Michels mag zich de
geestelijke vader noemen
LAAT HAAR NIET ALLEEN
De nieuwe lijn ook voor U
Verricht u uw taak
wel op de juiste
manier?
Efficiënt werken en modern gereedschap
voorkomen vermoeidheid
DE VERANDERING in gereedschap
kan eveneens veel energie be
sparen. Afgezien van moderne appa
raten, waarvan de aanschaffing soms
heel duur is, kan men kracht besparen
door eenvoudiger hulpmiddelen of
werkmethoden toe te passen. Er zijn bij
voorbeeld vegers en blikken met lange
stiel in de handel. Veel moeite wordt
bespaard door het gereedschap een
vaste plaats te geven en alles wat tege
lijk gebruikt wordt in eenzelfde doos
of mandje op te bergen. Gebruikt U
reeds een keukendrager? Men spaart
daarmede heel wat heen en weer ge
loop. Alles wat men bijvoorbeeld nodig
heeftom de tafel te dekken en later af
te ruimen kan in één keer van de keu-
Kracht die nodig is voor verschillende houdingen
In April komt hij naar
Scheveningen
DOOR
Zwijgend maar veel
eisend
Moeder...
Ja, die wist 't wel!
Poppenspelersvereniging
opgericht
ZATERDAG 27 FEBRUARI 1954
Ing. Med.)
Tit de „here-
2ft" aan zijn
weet, is men
ezig met de
an de tunnel
et Noordzee-
bij Velsen.
en dus straks,
nenen wij, de
:ing hebben
n Maas-, een
en misschien
ik nog over
n- en IJtun-
Weet U ook,
'ij de „Hol-
nel" moeten
schiereiland
bedoeld met
eiland der
stilte"?
U eens een
d van een
/at"?
:t U de naam
rot"?
antwoorden
ns blad van
levensgeluk
n alle aan-
zich van de
3e overheid
ior zichzelf
atsen waren
voonhuizen.
t der intvo-
i ontzaglijk
ontwaakte,
P. J. Oud,
a de Stich-
Amsterdam.
Tiendaagse
t. 13 Maart
•ichting van
van de mas-
krijgen tus-
:n, dient ge
en verlaging*
en zonder de
an te tasten.
.1 nog moeten
2r In 't Veld
verruiming
centrale ver-
ziening, dou-
gelegenheid
eluidsisolatie,
alles dringt
rationalisatie
p opgevat in
luentie daar-
mplexen. En
dat men dan
vreest. „Wij
moet preva
il geriefelijk-
eer verschei-
Persoonlijk
et eerste" al-
i gewezen te
in de stede
woorden van
pagandistisch
van de ont-
naak. De ar-
Hij noemde
gevaar, dat
laaide mode
ler dwingen-
ncipe heeft
komen vrije
ïindigde ten-
Wanneer er
iren zijn, die
belangrijker
r het schone
len voorhou-
e oude Hen-
in komt de
„tiendaagse"
lofdzaak ba-
van plaatse-
rbij binnen-
zullen hou-
woningin-
van deze
samenwer-
uisvrouwen-
ONLANGS heeft de Stichting Commissie voor Huishoudelijke en Ge
zinsvoorlichting een folder uitgegeven: „Juiste lichaamsverhoudin
gen bij het huishoudelijke werk". Het is een samenvatting van de uit
komsten van vele onderzoekingen die in Amerika op dit gebied gedaan
zijn en de folder spreekt voor iedere huisvrouw een duidelijke taal
door middel van een paar handige tekeningen en slagzinnen.
Gezien de vele klachten van vrouwen over vermoeidheid, pijn in de
rug, duizeligheid lijken de goede raadgevingen hierin gedaan lang niet
overbodig, zelfs de moeite waard er wat verder op in te gaan. In plaats
van er in te berusten: „niet-sterk-te-zijn", een „zwakke rug" te hebben
of «gauw vermoeid te zijn", kan men zich beter eens beraden of door
het veranderen van de werkmethoden vele van deze klachten soms
verholpen kunnen worden. Men kan daarbij overdenken of de volgen
de veranderingen tot verbeteringen kunnen leiden: 1. Vermindering
van het aantal bewegingen en de juiste houding bij het werk; 2. toe
passing van moderner gereedschap; 3. het werk in een andere volg.
orde uitvoeren; 4. gebruik van nieuw materiaal.
ken naar de kamer gebracht worden.
Deze zelfde drager is op een andere tijd
van de dag weer bruikbaar om tegelijk
alle schoonmaakbenodigdheden naar de
kamer te brengen waar gewerkt moet
worden. De aanschaffing van een kruk
je voor keukenwerk maakt dat U zit
tend veel werk kan afdoen. Staand
werk vraagt veel van de voeten. Het
gebruik van goede werkschoenen kan
veel vermoeidheid voorkomen. Heeft
men boodschappen gedaan, draagt dan
liever in iedere hand een tas. Dit is
minder vermoeiend dan één vreselijk
zware tas aan één kant, met als gevolg
een onnatuurlijk scheve houding.
Verandering in de volgorde van het
werk is vaak moeilijk aan te leren.
Maar zoekt men serieus naar verbete
ring dan moet men ook hieraan aan
dacht besteden. Een ervaren kookster
HEN vaststaand feit is dat als men
zich met ijver aan een vreemd kar
wei zet: b.v. tuinieren, witten, schrob
ben. de spieren de volgende dag
aardig pijn doen. Spieren, die te wei
nig gebruikt worden hebben extra ar
beid gedaan, terwijl in zo'n bui van
grote werklust ook nog dikwijls het
tempo hoog opgevoerd wordt. Toch
blijkt dat na enige herhaling de spie
ren aan het vreemde werk wennen en
het eerst zo vermoeiende karwei steeds
gemakkelijker gaat. Goed geoefende
spieren, op de juiste manier gebruikt,
verlichten dus het werk.
Trouwens wij moeten dat vermoeid
zijn na een of ander werk nu ook weer
niet te zwaar tillen. Het is geen ziekte
of kwaal, het kan zelfs een behagelijk
gevoel geven en het plezier van de
werkprestatie ondersteunen.
Maar men wil zich toch liever niet in
het dagelijks werk onnodig vermoeien.
Is men dus verder gezond en zonder
lichamelijke gebreken, dan wil men de
lichaamskracht zo zuinig mogelijk ge
bruiken om ook 's middags of 's avonds
nog fit te zijn en lust te hebben voor
ontspanning of andere bezigheid. Dan
is het goed zichzelf, als men zo bezig
is, eens critisch te bekijken en zich af
te vragen: „Kan ik handiger te werk
gaan?" Kan ik er minder kracht voor
gebruiken? Werk ik wel op de juiste
manier?"
Wij merken dan al gauw dat trappen
lopen het meest vermoeiend is. Dat
moet men dus zoveel mogelijk vermij
den. Als wij aannemen dat liggen geen
kracht vraagt, dan kost daarbij verge
leken, lopen 290 meer kracht en een
trap oplopen 1336 Maar ook de trap
af lopen gaat niet vanzelf. Het kost
meer inspanning dan wandelen, en wel
372 Daarentegen valt de vloer vegen
naast deze cij e gunstig uit (1,18
Rustig zitten vraagt toch nog 30 meer
inspanning dan liggen. Enfin, dat merkt
men wel als men herstellende is van
een zware ziekte.
Als men dus de bovengenoemde vier
punten ter verbetering wil bekijken,
moet men daarbij de cijfers van
krachtsinspanning in het oog houden.
Verandering van de houding van het
lichaam kan om helpen als wij niet
blijven volharden bij het bukken al
leen maar de rug te buigen, maar meer
gebruik maken van de sterkere been
spieren, door in te zakken in de knie-
en. Zó kan men beter een kind of een
teil water van de grond optillen, dan
dit werk te doen met alleen maar de
rugspieren te gebruiken.
Ook rekken en strekken is vermoei
end. Het opbergen van veel gebruikte
voorwerpen moet binnen het bereik
van hand of arm zijn. Bij het ophangen
van de was zet men de teil met was
goed op een verhoging dichtbij, liefst
met de wasknijpers er vlak naast. Ver
der herinneren alle proeven op dit ge
bied ons er steeds aan hoe belangrijk
het is op de juiste hoogte van ons
lichaam het werk te doen. Afwassen,
strijken, beslag maken, koken moet
gebeuren zonder gebogen rug. Een ge
makkelijke manier voor iedereen om
de goede tafelhoogte voor zichzelf vast
te stellen is: rechtop staan, de armen
laten hangen, de handen, met de palmen
naar beneden gekeerd, horizontaal uit
spreiden. De afstand tussen handpalm
en vloer geeft voor die persoon de be§te
werkhoogte aan. Het samenwerken van
de linker- en rechterhand, zo mogelijk
een gelijke vaardigheid van beide han
den vergemakkelijkt het werk en ver
mindert soms het aantal bewegingen,
is de buigzaamheid van de hand, arm of
been goed dan wordt iedere beweging
soepeler en wordt men minder ver
moeid.
reedschap vuil. Zij zal waarschijnlijk
alle ingrediënten en materiaal van te
voren klaar zetten. Bij ieder werk is het
van belang om datgene, waarbij het
zelfde gereedschap gebruikt wordt,
achter elkaar af te doen. Verder kan
men in een klein gezin het aantal ma
len afwassen per dag beperken.
Na de oorlog wordt veel nieuw ma
teriaal aangeboden. Het is zaak er open
oor en oog voor te hebben en vast te
stellen of de toepassing ervan het werk
kan verminderen.
Voorbeelden zijn: Het gebruik van
sponzen om ramen te lappen die aan de
achterzijde een oppervlakte hebben van
zeemdoek. Schuimrubberbedden geven
geen stof en maken gemakkelijk op. De
toepassing van nylon, plastic, onkreuk
bare stoffen sparen werk uit.
De meeste vrouwen die over werk-
vereenvoudiging nadenken zijn bereid
vele nieuwe toepassingen aan te wen
den zolang het niet ten koste van de
gezelligheid en sfeer in huis gaat. Hier
mede komt men op een terrein dat
zeer persoonlijk is en voor de één
zwaarder telt dan voor de ander. Bij
voorbeeld: het koken van aardappels
in de schil, zodat iedereen ze op zijn
bord moet pellen. Een goed gedekte ta
fel of zo min mogelijk vuile afwas ma
ken. Ongestreken lakens op bed, overal
plastic kleedjes. Zijn er bloemen, plan
ten, dieren in huis die allen om ver
zorging vragen?
Het is juist dat men bij de toepassing
van bovengeschetste veranderingen de
gezelligheid en sfeer in huis niet uit
het oog mag verliezen. Een objectieve
beschouwing van het aangeroerde
vraagstuk zal ons tot spaarzaamheid
van lichaamskracht aanzetten, maar
men zal ook tot de conclusie komen
dat verveling en lusteloosheid de zwaar
ste vermoeidheidsfactoren zijn en dat
de arbeid die met plezier wordt aan
gepakt het minste vermoeiend is.
PETRA.
vermeerderd kracM-
verbruik uitgedrukt In
procenten in verhouding
tot de liggende houding
trap op lopen
naar beneden lopen
6 K.M. In een uur
lopen
vegen
vaten wassen
100 200 300 400 S00 600 700 600 900 '000 "00 '200 '500 '400
rustig zitten
wakker liggen
HOE
GEBRUIKT GE
UW KRACHT?
(Van onze Haagse redacteur)
DE beroemde Parijse kapper An
toine we mogen wel zeggen
's wereld beroemdste kapper die
talrijke vooraanstaande vrouwen
uit de gehele wereld tot zijn klan
ten mag rekenen, komt naar Ne
derland. Op 24 en 25 April a.s. zal
hij met eigen mannequins in het
Kurhaus in Scheveningen twee
shows geven. Dit is de eerste
keer, dat de thans 69-jarige ontwer
per van de haarmode een bezoek
aan ons land zal brengen.
De eerste show in de niiddag van
de 24ste April wordt uitsluitend voor
Nederlandse kappers gegeven, doch op
25 April vindt zowel des middags als
des avonds een demonstratie plaats,
die voor het publiek toegankelijk is
en waaraan tevens een exclusieve mo
deshow verbonden zal zijn.
De multi-millionnair-kapper Antoine
is een groot man! Van origine is hij
een Pool. Op 20-jarige leeftijd kwam
hij straatarm als leerling naar Parijs.
Thans decreteert hij de haarmode, is
hij de afgod van vele dames en bezit
hij kapitalen. Zijn rijkdom heeft hij
overigens niet alleen bij elkaar „ge
kruld". In de loop der jaren bracht
hij een aantal scbooinheidsproducten
op de markt, die gemakkelijk de weg
naar de kaptafels van de mondaine,
rijke vrouwen vonden.
Antoine is onbetwist de grootste
kapper van deze eeuw, doch ook aan
zijn rijk knaagt de concurrentie. Er
heeft zich namelijk nog een ander
phenomeen op dit gebied aangediend,
de Italiaan Antonie, met wie Antoine
vaak wordt verward.
Tot de dames, die de salons van An
toine regelmatig bezoeken of bezoch
ten, behoren de hertogin van Windsor,
mrs Eleanor Roosevelt, mrs Chr. Van-
derbilt, Greta Garbo, Joan Crawford,
Dorothy Lamour, Claudette Colbert,
Lucienne Boyer en vele anderen.
Antoine, die in een glazen huis
woont en van wie men vertelt, dat hij niet alleen de wereld van de
in een glazen bed slaapt en uitslui- veroverd, maar ook van zijn
tend van kristallen borden eet, heeft tiek vervuld.
Antoine's nieuwste creatie,
kapsel, dat hij de romantische 1
„Venise" gaf.
vrouw
roman-
O F ge inkopen gaat doen aan de Boulevard Haussmann in Parijs, in
de Kalverstraat in Amsterdam of aan de Jungernstieg in Hamburg,
ge zult overal dezelfde lieftallige mannequins ontmoeten, die dat
mantelpakje zo beeldigen dat japonnetje zo „snoeperig" maken.
Ze zijn, om zo te zeggen, zusjes. Ze hebben namelijk allemaal dezelf
de vader: een keurig gekleed heer (hoe kan het anders), die men kan
vinden in een groot zakenpand in Amsterdam, waar hij troont achter
een royaal bureau, zoals die in een directiekamer thuis horen. Al
leen.... er ligt op dat bureau een goudblonde (plastic) pruik. En
daarin schuilt dan meteen de oplossing van dit raadsel van de man
nequins.
Ï-IET gebeurde mij onlangs tijdens een
spreekbeurt, dat ik voor de zo
veelste keer met een curieus feit
werd geconfronteerd. Achter de be
stuurstafel, keuvelend met de presi
dente, had ik het onbelemmerd uit
zicht over een keurig gekapte en ge
klede vrouwenschaar, die uit de pauze
haalde wat er aan conversatie en con
sumptie te halen was. Maar
Kijk, zei de presidente: daar zit nu,
vlakbij, een probleem waar ik geen
oplossing voor weet. Zolang als ik de
hamer hanteer heeft me dat dwars ge
zeten. Ziet u dat jonge vrouwtje daar
zitten: ja, die in het groen, met die
witte oorknoppen. Zij is pas lid ge
worden, ik zie haar hier voor de twee
de keer en alweer zit zij volkomen
alleen. Niemand die iets tegen haar
zegt, niemand die haar in een gesprek
betrekt. Wat moet zij zich hier weinig
op haar gemak voelen.
En ik kan hier achter de tafel toch
kwalijk opstaan en vragen: Toe da
mes, wilt u dat nieuwe lid in die groe
ne jurk eens wat eh aanhalen?
Wij begonnen er allebei om te lach
en, maar ondertussen roerde het on-
(Advertentie, Ing. Med.)
wetend voorwerp van ons meeleven
nog altijd maar in volstrekte eenzaam
heid in haar thee. Het stond met gro
te dikke letters haar dwars over het
verlangend gezicht geschrevenBetrek
mij ook eens in jullie gezelligheid, laat
mij hier niet in mijn eentje te kijk
zitten als de uitbijtster
Vrouwen zijn zo weinig solidair,
zuchtte ik mijns ondanks tegen de pre
sidente: zij menen het niet altijd zo
kwaad, zij schouderen een nieuwelin
ge niet met opzet, o nee. Maar zij mis
sen toch wezenlijk iets wat de man
aangeboren schijnt: het kameraad
schappelijk instinct, de vanzelfspre
kende solidariteit met de eigen sexe.
TT zegt dat nu, zei mijn buurvrouw
levendig, maar ik heb dat zelf al dik
wijls gedacht. Het is altijd weer een
toer om een eenling aansluiting te be
zorgen, om het vormen van die ake
lige kringetjes te vermijden. Zo'n ver
eniging wil maar nooit één geheel
worden. Het blijft toch altijd een toe
vallige verzameling groepjes. Wist ik
daar maar raad op.
J-JET is niet alleen in verenigingen
zo, antwoordde ik. U kunt het over
al om u heen opmerken. Een vrouw
staat nu eenmaal anders tegenover
een andere vrouw dan een man tegen
over zijn sexegenoot. U kunt dat vaak
in doodgewone gesprekken al beluis
teren.
Laat een man eens iets uitgehaald
hebben, iets dat werkelijk niet door
de beugel kan, al is het misschien nog
geen strafbaar feit. Wat zegt een an
dere man van zo'n boosdoener? „Nu
goed, hij heeft rare streken, maar het
is toch geen onaardige vent". Waar of
niet?
Maar luister nu eens als een vrouw
het heeft over een, natuurlijk niet
aanwezige, mede-vrouw. Ook al is die
laatste het bescheidenste, hartelijkste
schepsel dat op twee benen rondstapt,
tien tegen een dat u over haar zult
horen: O, zij is wel een aardig mens,
hoor, maar.
En dan komt er altijd wel een of
andere critiek los, al is het over haar
toilet of manier van huishouden die
alle aardigheid van het bewuste mens
meteen weer afkrabt.
Zij is wel gezellig maar zo ongelofe
lijk slordig. Zij is echt hartelijk, maar
zij weet zich absoluut niet te kleden.
Zij meent het goed, hoor, maar zoals
zij haar man erbij Iaat lopen
Mijn burvrouw lachte, al hoofd
schuddend. Zo is het, ja maar hoe
kómt dat toch?
Misschien, opperde ik, als we erg
diep gaan graven, dat wij eindelijk op
een ingeboren jaloezie stuiten. In we
zen ziet een man in een andere man
een lotgenoot; een vrouw ziet in een
andere vrouw maar al te vaak 'n con
currente. Als die andere toch eens be
ter, aardiger, aantrekkelijker was dan
zij zelfEn zo zitten wij met een
vrouwenwereld, die al uiterlijk heel
wat geleerd heeft, zoals zich aaneen
sluiten in een vereniging, zich interes
seren voor een gemeenschappelijk duel
Dat is al een hoopvol begin: de be
wustwording van de vrouw is ook nog
nir' zo lang in de maak.
Nu moeten wij nog zien dat wij le
ren wat solidariteit is en dat is geen
eenvoudige opgave. Zo'n jong vrouw
tje, dat daar als nieuweling zich opge
laten voelt in een gezellig converse
rende vergadering, is nog maar een
licht geval.
Maar neem nu die aangrijpende his
torie van dat Indonesische vrouwtje,
waarvan de kranten onlangs alleen het
trieste einde vermeldden. Hoe zij tot
gevangenisstraf was veroordeeld, om
dat zij in een vlaag van razernij haar
huilend kindje van het leven had be
roofd
Had nu niet eens één vrouw in haar
omgeving zich met die stakker kun
nen bemoeien haar af en toe het werk
uit handen kunnen nemen en zeggen:
Beste meid, ga jij nu maar eens lek
ker uitrusten, dan pas ik wel zolang op
de kinderen en redder de boel wat op
En snik dan alle narigheid er maar
uit.
En hoeveel huwelijksellende en kin
derleed zou er voorkomen worden, als
alle vrouwen wezenlijk solidair wa
ren en standvastig weigerden in te
gaan op de avances van een getrouw
de man?
Maar misschien komen wij nog wel
eens zover, als wij maar moed hou
den en voortdurend op dat aambeeld
hameren. U achter de groene tafel en
ik op papier.
rtlE keurige meneer heet H. Michels
en is een telg uit het beroemde ge
slacht van toneelkappers en grimeurs,
dat alle sterren van de Nederlandse
toneelwereld om het maar eens po
pulair te zeggen kapte en kleedde.
In zijn hart is de heer Michels zelf
eigenlijk ook zo'n toneelman, die het
liefst King Lear of de koning van
Venetië modeleert. hoewel het lot hem
in de armen van de mannequins dreef.
Dat zit zo: de jonge Michels was
om het vak van zijn vader góed te
leren chef geworden van het Eerste
Nederlands Panopticum, dat in later
jaren helaas verdwenen is een
koopman van de Nieuwendijk kocht de
poppen op en stelde die ten toon,
waarbij het nogal eens voorkwam,
dat Napoleon bijvoorbeeld in een col
bertje en Cromwell in een Spaans
costuum te pronk stond. Maar goed,
het panopticum was er in die jaren
nog en de jonge Michels kapte en
kleedde er niet allleen, maar maakte
bovendien de dames en heren die ge
kapt en gekleed moesten worden eigen
handig.
Hij boetseerde namelijk uitstekend en
was verder zo goed met de techniek op de
hoogte, dat hij een methode ontwik
kelde om het haar van de pruik on
zichtbaar in het was -van de pop te
werken. Zijn prestaties gaven zijn va
der en ook hem zelf zoveel zelf
vertrouwen, dat hij een heel grote stap
durfde te wagen, toen hij in de eerste
wereldoorlog zich zelf moest kleden
met de wapenrok. Dat zitten wachten
aan de grenzen was niets voor de ac
tieve Michels, die bovendien wist, dat
de oorlog de import van étalagefiguren
volkomen lamgelegd had. De Fransen
en Duitsers hadden immers voldoen
de zorgen over hun echte mensen,
om zich ook nog met namaak mensen
bezig te houden.
Deze samenloop van omstandigheden
leidde tot het vestigen van Michels'
Wasfiguren-Magazijn (die naam is er
nog steeds, hoewel er al lang geen was
meer voor de poppen wordt gebruikt),
een zaak in étalage-figuren aanvanke
lijk op bescheiden voet, maar nu een
wereldfirma, die de poppen zowel naar
IJsland als naar Vierhuizen stuurt.
De heer Michels heeft nu een uitgebrei
de staf personeel in dienst, maar hij
zelf blijft de ziel vande zaak, en ook
van de poppen, die zijn zaak verlaten.
Vanuit zijn studio's in Amsterdam e.i
Parijs leidt hij zelf de productie en het
ontwerpen van de nieuwe figuren. Kort
om, hij blijft verantwoordelijk voor het
„karakter" van zijn mannequins. Eta
lagepoppen zijn het eigenlijk al lang
niet meer, sinds de heer Michels ze niet
alleen beweegbare ledematen, maar bo-
Maar zij had t nog niet door tot,
opeens, zij 'tbemerkteMAÏZENA!
dat was het geheim van moeders
kookkunst. Maar... moeder zei hij
het kopen van MAÏZENA steevast
DURYEA en daarbij keek moeder
wel uit, dat zij geen andere kreeg.
Vandaar haar kooksuccessen. Nu
is ook zij zelf ervan doordrongen,
dat het heus wel de moeite loont op
die naam DURYEA te letten. In
derdaad - er is geen beter bind
middel voor groenten, soepen en
sausen dan MAÏZENA DURYEA.
(Advertentie, Ing. Med.)
J7EN van de kenmerken van dit
modeseizoen is wel het aange
sloten hoge taillestuk, dat tot even
onder de buste reikt en deze daar
door wat meer accent geeft. En
hierop is het aardige modesnuf je
gebaseerd, dat U zonder veel kos
ten en moeite na kunt maken. Het
is een strak keursje, dat inplaats
van de ceintuur gedragen wordt.
Het staat het leukst bij een een
voudig japonnetje met aangeknipte
mouwen of bij een dito bloesje, zo
als de meeste dames wel bezitten.
U kunt het van dezelfde stof ma
ken als de japon of de rok en in
dat geval behoeft u er niet eens zo
heel slank voor te zijn. Maar
neemt u een contrasterende kleur,
dan wordt de aandacht speciaal op
de taille gevestigd. U begrijpt, dat
dat niet voor iedereen geschikt is
en zeker voor kleine dikkerdjes uit
den boze!
Het keursje ïvordt geheel ge
voerd volgens hetzelfde patroon.
De grote figuurnaad in het voor
pand vraagt in de taille 3 cm. stof-
verbruik, de kleine evenals die in
het rugpand 2 cm. Hier is het
grootste modelletje getekend met
een knoopsluiting middenvoor, zo
als ook het patroon aangeeft. Bij
het andere is de middenvoorlijn
dus zonder overslag) tegen de stof-
T.w.68a.yo
vouw geknipt en het sluit met
haakjes en oogjes in de linker
zijnaad. U kunt ook middenvoor een
ritsje nemen of aan weerskanten
vetergaatjes maken en er een
koord of lint doorrijgen. Een smal
borduurrandje langs de bovenrand
kan ook aardig staan. De afwer
king hangt vooral af van het ge
bruikte materiaal en waarbij het
gedragen wordt.
Voor avond- en cocktailjaponne
tjes ziet u zo'n taillestuk jeer van
dwars geplooide zijde. De voering
wordt dan volgens ons patroon dub
bel geknipt en in elkaar gezet, zon
der voorsluiting en met een geheel
rechte onderkant, dus zonder punt
je. Voor de te plooien zijde heeft
u 1)4 a 2 maal de hoogte nodig,
die u dan luchtig op de voering
drapeert en vasthecht. Probeert
het eens!
vendien een beweegbare taille en hals
heeft gegeven. Een goede étaleur kan
met dit materiaal een tafereeltje in
scène zetten, dat merkwaardig „echt"
lijkt. Hij kan immers de figuren elke
gewenste pose laten aannemen; ze
kunnen als het ware door hun houding
iets „vertellen". De stijve poppen van
vroeger zijn door de zakenlieden die
„bij" willen blijven al lang begraven.
20N étalagepop is voor een winke
lier een zeer belangrijke medewerk
ster. Ze is zijn beste verkoopster en
wellicht wordt ze (en niet alleen om
haar zwijgzaamheid) nog meer op
prijs gesteld dan de echte verkoop
stertjes in hun sober zwart. Zo'n pOp
laat het costuumpje, japonnetje of wat
het ook mag zijn, op het voordeligst
uitkomen. Ze kan dat, want de best
betaalde mannequin is nog niet zo vol
maakt van afmetingen als zij. Men kan
haar immers maken, zoals men haar
graag hebben wil, precies aangepast aan
de eisen, die een getoond modelletje
stelt.
En hier zitten we midden in de pro
blemen van de heer Michels. Het lijkt
zo'n eenvoudig wezentje, zo'n étalage
pop. Maar ze is bijna even gecompli
ceerd als een echte vrouw, ze heeft bij
na evenveel nukkenen wensen (vooral
vóór ze er is). Lang niet alles staat
haar immers. Daarom maakt de heer
Michels steeds weer nieuwe poppen.
Ieder jaar weer modeleert hij zijn
modellen, aangepast aan de komende
mode. Dezelfde pop kan niet 't japon
netje van Fath met de ingesnoerde taille
dragen en met evenveel succes de losse,
wijde jas van Dior. Alles staat u toch
ook niet even goed? „Dat aanpassen
van de mannequins aan de mode steekt
heel nauw. Een halve centimeter ver
schil bij de omvang kan een pop waar
deloos maken", zo meent de heer Mi
chels.
De pasvorm van de zwijgende man
nequin is waar het op aan komt. Maar
daarmee is men er .nog niet. De taak
van de figuren is, de mode op het
mooist te tonen. Daarom moet die pop
in elegance de mooiste vrouw de baas
zijn. Ze is dan ook niet een doodgewo
ne mooie vrouw. Men zou het best kun
nen zeggen, dat ze een geïdealiseerde
vrouw is. „Zouden we een vrouw na
maken, dan zou dat verschrikkelijk
burgerlijk werken", zo betoogt de heer
Michels. „Ik heb wel eens een wasaf-
druk gemaakt van een vrouwenge
zicht. Het resultaat leek als twee drup
pels water op de oorspronkelijke eige
naarster, maar het was onbruikbaar,
omdat het dat ondefinieerbare burger
lijke had. Zo'n pop moet gestyleerd zijn.
Je moet bij het maken er van vrijheid
van handelen hebben. Ook de vrijheid
om de anatomische bouw te verande
ren; het gezicht, de hals- en schouder-
vorm. Je fantasie moet werken en dan
maak je een pop, waarbij natuurlijk de
pasvorm van doorslaggevende betekenis
is, naast het aesthetisch uiterlijk. Want
de pop moet mooi zijn om te zien ook.
Je hebt de maten, die nauwkeurig bè-
paald zijn door de mode, en aan de
hand daarvan maak je het ontwerp.
Dan gaan de beeldhouwers en andere
vakmensen aan het werk". Zo'n étala
gefiguur is dus geen nagebootste vrouw.
Wat het dan wel is? De definitie van
de heer Michels zelf lijkt ons de aller
beste die men geven kan: „de plastische
uitbeelding van de modetekening".
Op initiatief van de marionettenspe
lers Feike Boschma, Don en Ly Vermei-
re en de handpoppenspeler auteur Ricó
Bulthuis, is dezer dagen een aantal pop
penspelers bij elkaar gekomen in Den
Haag. Aanwezig waren verder de pop
penspelers Cia van Boort, Lucy van
Ees, Henk Zoutendijk, Jan Nelissen,
Frank Kooman en de auteur Nico Wij
nen.
Opgericht werd „De Nederlandse Pop
penspelers", ver niging van beroeps-
poppenspelers.
De vereniging stelt zich tot doel: het
onderhouden van geregeld onderling
contact, het uitwisselen van ervaringen
en gegevens, het opvoeren van het ar
tistiek niveau, o.a. door contacten met
auteurs en componisten, het bestrijden
van dilettantisme, het bevorderen van
artistiek- en paedagogisch verantwoor
de programma's voor jeugd- en onder
wijs, en het geven van onderricht op
kweekscholen e.a., het geven van bete
re voorlichting over het poppenspel en
het leggen van contacten met de over
heid.