Toneelminnend Alkmaar nam
afscheid van Rika Hopper
Agenda
Stad en omgeving
„Actrice zijn is een zwaar,
maar heerlijk leven"
Toneelspel van de oude school
in romantisch „Anastasia"
Zuivelfabriek „Crema" wordt
uitgebreid en gemoderniseerd
Overdiesfraat 12 geen paleis
OPZICHTER PLUIJMERS WERKTE 25
JAAR MET DUIZENDEN KILOVOLTS
JIMMY EN DE BENDE VAN BOLLETJE BINK
Een kaars, welke nog
steeds niet opbrandde
Eén maand wegens heling
Nieuwe dirigent Crescendo
Periode van stijl en zwier herleefde
Joegoslavië-avond in de
Boekenweek
Nieuwe toegang in
Groot Nieuwland
Nog iets over woontoestanden
Bewoner zit er echter
zonder vergunning
Bakkerij werd verbouwd
JAARVERSLAG VAN BE
ALKMAAR5CHE BANK
Steeds op je tellen
passen
DINSDAG 30 MAART 1954
„£N MISSCHIEN, als u mij later nog eens ziet lopen, zult u zeggen:
„Kijk, daar gaat ze nou, ze ziet er toch nog wel aardig uit!". Dit waren
de allerlaatste woordxj, die de 76-jarige Rika Hopper, de grijze actrice
van de oude school, in haar zes en.yijftig-jarige toneelloopbaan op de
Alkmaarse planken heeft gesproken. Daarna sloot het doek van het
Gulden Vlies zich voor altijd voor haar. Na afloop van het romantische
toneelstuk „Anastasia", dat „Theater" gisteravond opvoerde en waarin
Rika Hopper schitterde als de keizerin-weduwe van Rusland, bracht de
zaal haar staande een daverende ovatie en vervolgens sprak burgemees
ter mr H. J. Wytema haar dankbaar toe. „Keizerlijke Majesteit", noem
de de burgemeestjr haar, niet zo zeer wegens haar rol in „Anastasia"
als wel omdat zij „op haar gebied de allerhoogste sport van de ladder
had bereikt."
WYTEMA betreurde het, dat er
in Alkmaar (nog) geen zaal was,
groot genoeg om allen te bevatten, die
afscheid van Rika Hopper hadden wil
len nemen. Velen moesten daarom
worden teleurgesteld. Maar misschien
kwam er wel een nieuwe schouwburg.
De burgemeester vreesde, dat hij wel
in herhaling zou vallen van wat al op
zo vele plaatsen was gezegd door zo
vele burgemeesters, maar hij kon niet
anders, vertegenwoordiger als hij was
van zovele dankbare Alkmaarders. Die
herhalingen noemde hij een gevolg van
het feit, dat Rika Hopper niet alleen
toneelminnend Alkmaar, maar heel ons
volk aan zich verplicht had. Spreker
haalde een woord van Goethe aan, dat
ook de heer W. L. M. E. van Leeuwen
Zaterdag bij de opening van de Ber
gense Boekenweek had geciteerd: „Om
licht te geven, moet een kaars ook op
branden".
„Maar wat een formidabele kaars
bent u", riep de burgemeester Rika
Hopper toe, „U heeft altijd gebrand,
maar u is nog steeds niet opgebrand!"
Tenslotte bood de burgemeester de
scheidende actrice namens het ge
meentebestuur een bijzonder mooie
bloemenmand aan en namens het Alk
maarse schouwburgpubliek een klein,
drievoudig geschenk, bestaande uit een
boek, enkele orchideeën en een geslo
ten enveloppe.
Vervolgens sprak mevrouw Mole
naar-van Vliet enkele eenvoudige diep
gevoelde woorden van afscheid. Zij
vertelde hoe jammer zij het vond, dat
Rika Hopper het toneel ging verlaten,
maar zij begreep, dat de toneelspeel
ster eindelijk naar rust verlangde.
Nadat zij haar grote dankbaarheid had
geuit, bood zij Rika Hopper een bou
quet bloemen aan en sprak daarbij de
hoop uit, dat de jubilaresse nog eens
aan een heel groot bewonderaarster
zou terugdenken.
{^IKA HOPPER zei hierna in haar
geestig en charmant dankwoord,
dat burgemeester Wytema heus niet zo
in herhalingen was getreden. Nog geen
enkele burgemeester had haar zo'n
keizerlijke onderscheiding gegeven,
noch had een burgemeester tot ausver
de hoop durven uitspreken, dat in zijn
stad misschien een nieuwe schouwburg
zou verrijzen.
In haar lange loopbaan had zij de
Alkmaarders leren kennen als een zeer
sympathiek, kunstminnend publiek, én
zij vond het dan ook beslist noodzake
lijk, dat het welvarende Alkmaar een
mooie, moderne schouwburg kreeg.
Rika Hopper hoopte, dat burgemeester
Wytema haar wens in de eerstkomen
de vergadering van B. en W. zou over
brengen.
Tot mevrouw Molenaar zei zij, dat
zij geen afscheid nam om nu rust te
gaan nemen. Tot haar laatste adem
tocht zou zij zich voor het leven blij
ven interesseren. Zij liep moeilijk ten
gevolge van een heupontsteking en had
derhalve veel barmhartigheid en mede
leven ondervonden. Zij zei het heerlijk
Wegens heling van een baal meel,
lijnkoeken en andere dergelijke pro
ducten, is de Alkmaarder P. B. gister
middag door de Alkmaarse politierech
ter, mr J. N. Alblas veroordeeld tot een
gevangenisstraf van 1 maand. Hem wa
ren twee punten ten laste gelegd, he
ling en schuldheling, van welke de
rechter, ondanks het uitvoerige requi
sitoir van de officier, mr dr J. M. Vel-
linga, het eerste punt niet bewezen
achtte. De officier had tegen B. een ge
vangenisstraf van drie maanden geëist.
Tot dirigent van de accordeonvereni
ging Crescendo is in de plaats van de
heer Jb Hartog benoemd de heer Ernst
W. F. Gest Jr. De heer Gest is beroeps
musicus, componist en arrangeur van
de Nederlandse Bond van- mondaccor-
deonorkesten. Tevens maakt hij deel
uit van de adviesraad van deze bond
voor het samenstellen van concours
nummers. Hij is voorts dirigent van
verschillende Amsterdamse accordeon-
verenigi-gen. De heer Gest zal zowel
het A- als het B-orkest leiden.
MOTORBELASTINGZAKEN VOOR
DE RECHTER
Niet minder dan 48 personen waren
Maandag voor de zitting van de Alk
maarse politierechter met rijksadvo
caat gedaagd om daar te verschijnen
wegens behandeling van processenver-
baal, opgemaakt naar aanleiding van
het niet. in het bezit zijn van een be-
lastingkaart voor bromfiets, motorfiets
of auto. Gelukkig waren slechts enkele
verdachten verschenen en kon de hele
serie op deze middag worden afge
werkt. De boeten varieerden van
f 0.50 tot f 50.
te vinden nog tijdens haar leven aan
den lijve te ondervinden, wat zij zelf
aan de mensen had gegeven.
Tot de zaal („lest best") zei Rika
Hopper, dat zij, nu zij hier dan werke
lijk voor de laatste maal op de plan
ken stond, zowel weemoed als blij
moedigheid voelde. Zij had altijd heer
lijk gespeeld in Alkmaar, van het be
gin af aan, toen zij stukken speelde
als „Les Romanesques" van Edmond
Rostand, en zij hoopte, dat de nieuwe
generatie de liefde voor het toneel van
haar publiek zou erven.
„Toneelspeelster zijn is een zwaar
en moeilijk, maar heerlijk leven", zei
Rika Hopper uit de grond van haar
hart en zij wenste haar publiek een
goede gezondheid, toe, en innerlijke
vrede en welvaart.
En toen het doek zich tenslotte voor
de allerlaatste maal sloot, was er in de
zaal, onder de honderden wegstromen
de mensen, een mengeling van wee
moed en blijmoedigheid, zoals ook
Rika Hopper zelf dat voelde. Met ,haar
is niet één actrice, maar een hele pe
riode van waarachtig toneel heen
gegaan.
Rika Hopper dankt burgemeester
Wytema voor de huldigende woor
den, welke hij tot haar sprak.
(foto Jaap Schoen)
HET ROMANTISCHE TONEELSTUK „Anastasia" van Marcelle Man-
relte, dat do toneelgroep „Theater" gisteravond in het Gulden Vlies
opvoerde, schijnt wel voor Rika Hopper geschreven te zijn. Het is zui
ver en waarachtig toneel, waarmee deze actrice van de oude school
triomfen vierde en het was alsof een periode, welke men allang voorbij
meende, weer even was teruggekeerd. De periode van stijl en zwier,
waarin de fiere blik of de uiting van de diepste wanhoop de zaal tot
verrukking of tot tranen bracht. „Anastasia" is een rechtlijnig stuk,
een stuk, dat slaat. Het is geen meesterwerk, maar het is zoals wij
zeiden écht toneel. De toeschouwer heeft geen kennis van de diepte
psychologie nodig om te hegrijpen, wat zich op de planken afspeelt. De
mensen op het toneel zijn öf slecht öf goed. Niet anders.
J-jET VERHAAL is gebaseerd op een
oud gerucht, dat tijdens het bloed
bad in Jekaterinenburg in 1918 de jong
ste dochter van de Czaar, Anastasia,
aan de dood ontsnapt zou zijn. In de
Russische emigrantenkolonie te Berlijn
pogen enkele decadente, cynische vluch
telingen uit het czaristische Rusland,
een prins, ten aan morfine verslaafde
schilder en een bankdirecteur met een
tüchthuis-verieden, de kapitalen, die de
Czaar in het buitenland in veiligheid
had gesteld, in hun bezit te krijgen door
een jonge vrouw, die zij in de achter
buurten van Berlijn hebben opgedoken,
voor Anastasia te laten doorgaan. Deze
vrouw blijft in een mysterieus waas ge
huld en het komt niet aan het licht, of
zij werkelijk de verdwenen dochter van
de Czaar is of een verdorven oplicht-
ster.Maar de keizerin-weduwe, vol heim
wee naar het groots verleden, zegt tot
haar „kleindochter": „En als je het niét
bent, zeg me het dan nooit". Zij wil in
haar geloven, omdat haar niets anders
is overgebleven.
Het stuk werd gedragen door Rika
Hopper, die zich in haar rol van keize
rin-weduwe volkomen thuis voelde. Met
zwier en charme en precieus articule
rend was zij de moeder van de ver
moorde Czaar. Ei Caro van Eyck a,s
Anastasia of Anna, of wie zij dan ook
is, werd door haar in dit eerlijke toneel
spel meegesleept. De overige acteurs en
actrices kwamen in dit gezelschap en
In het kader van de Boekenweek zal
Donderdagavond in het Gulden Vlies
een bijzondere bijeenkomst worden ge
houden. Hans Alma en Teun van der
Veen vertellen, tekenen, goochelen en
vertonen lichtbeelden over Joegoslavië.
De bijeenkomst wordt georganiseerd
door enige samenwerkende boekhande
laren.
in dit genre toneel niet geheel „uit
verf", en wisten maar matig te over
tuigen. Vandaar, dat eenheid en
monie wel eens ontbraken. Misschien
was-Johan Sehmilz als prins Boenien
nog het meest de „schoft met stijl", zo
als de keizerin-weduwe hem noemt.
Voor het overige: het was genoegelijk
weer eens ouderwets theater te zien,
met een vrouw van de oude garde ais
Rika Plopper in de hoofdrol. B. D.
DINSDAG
HARMONIE THEATER, 8 uur: Sla
ven der hartstocht (18 jaar).
CINEMA AMERICAIN, De verover-
ring van de Mount Everest (a.l.)
REX THEATER, Zo lang jij bij mij
bent (14 jaar).
VICTORIA THEATER, Salome (18
jaar).
GULDEN VLIES, 8 uur: Berger Meis
jesschool.
WAPEN van HEEMSKERK, 8 uur:
Vergadering Roliea.
HOTEL VICTORY, 8 uur: Lezing
oud-Alkmaar.
BERGEN. Rustende Jager, 8 uur:
Filmliga. 7.20 uur: Raadsvergade
ring.
NOORD-SCHARWOUDE, Tivoli, 8 u.:
als Maandag.
WOENSDAG
HARMONIE THEATER. 2.30 en 8 uur:
Slaven der hartstocht (18 jaar).
CINEMA AMERICAIN. 2.30 en 8 u.:
De verovering van de Mount Everest
(alle leeftijden).
REX THEATER, 2.30 en 8 uur: Zo
lang jij bij mij bent (14 jaar).
VICTORIA THEATER, 2.30 en 8 uur:
Salome (18 jaar).
V. D., 2.30 tot 4.30 uur: Demonstra
tie Strijkplank.
GULDEN VLIES, 2.30 en 8 uur: Mode
show Gerard Worm.
WAPEN VAN HEEMSKERK, 2 uur:
Sjors en Sjimmie. 8 uur: Feest
avond Rijkspolitie.
BERGEN. Rustende Jager, 8 uur: De
terugkeer van Don Camillo (a.l.)
NOORD-SCHARWOUDE. Tivoli,
7.30 uur: De grote sportfilm.
DIENST APOTHEKEN
Voor spoedgevallen is geopend apo
theek Wanna, Ritsevoort 5.
HOOG WATER TE BERGEN AAN ZEE
Dinsdag 0.10 12.41
Woensdag 1.21 13.42
TE CAMPERDUIN
Hoog Laag
Dinsdag 0.15 12.46 18.15 6.46
Woensdag 1.26 13.47 19.26 7.47
De N.V. Zuivelindustrie „Crema" aan de üudegracht zal in het
komende najaar een drastische uitbreiding ondergaan en tevens geheel
worden gemoderniseerd. Deze veranderingen, die al geruime tijd in
voorbereiding waren, zullen nu met spoed worden uitgevoerd omdat
thans eeds de flessenproductie van de fabriek „Horna" te Hoorn naar
Alkmaar is overgebracht en in de toekomst ook de verwerking van de
losse melk in het Alkmaarse. bedrijf zal worden geconcentreerd. De
Hoornse fabriek zal dan nog alleen dienst blijven doen als distributie-
depót voor Hoorn en omgeving. De „Crema", die een dochteronderne
ming is van de „Prinses" te Ursem, welke beide fabrieken onder leiding
staan van de directie van de Lijempf te Leeuwarden, nam in 1946 de
fabriek aan de Oudegracht over van de Coöperatieve Alkmaarse Melk-
centrale, een combinatie van Alkmaarse slijters.
Het gebouw gaat al heel wat jaartjes
mee en daarom heeft de directie het
verstandig geoordeeld, naast de uitbrei
ding tegelijkertijd het interieur van de
bestaande fabriek te moderniseren.
Zo zullen o.a. overal tegelvloeren en
-wanden worden aangebracht. De fa-
brieksruimte zelf ondergaat eveneens
tal van ingrijpende veranderingen. De
kantoren moeten plaats maken voor de
expeditieruimte voor de gereedgeko
men producten en zullen op de verdie
ping worden ondergebracht. Ook de
plaats van de melkontvangst wordt
verschoven en de afdeling retour em
ballage, waar de bussen en flessen wor
den gespoeld, wordt niet onaanzienlijk
vergroot. Dit is eveneens het geval met
de koelruimte, die driemaal zo groot
wordt als thans.
Ook de apparatuur wordt uitgebreid.
Het aantal tanks voor de verwerking
van de melk wordt vergroot tot zes
stuks met een capaciteit van 36.000 li
ter tegen 24.000 liter thans.
Het gezin Hofman bokt in een uitgewoond krot in de Overdiestraat
nr. 12. Het mag er eigenlijk niet wonen, omdat het geen vergunning
heeft van het huisvestingsbureau, maar wat doe je als je drie kinderen
hebt en geen dak boven je hoofd? Dan ben je bereid ergens in te bre
ken en je de woonruimte te verschaffen, die je nodig hebt. Dat beeft de
heer Hofman in September gedaan. Hij heeft zonder allerlei officiële
papieren bezit genomen van de leegstaande woning, waarna hij een be
reidverklaring van de makelaar heeft gekregen, die bet buis in beheer
heeft. Er is verder over dit geval niet meer gesproken. Hofman betaalde
enkele weken zijn drie gulden huur, maar kwam toen al spoedig tot de
ontdekking, dat er aan bet buisje nogal wat gebreken kleefden.
Daarnaast zullen andere bedrijfs
ruimten efficiënter worden ingericht,
zoals o.a. het lokaal voor de yoghurt-
bereiding.
Naast het nieuwe ketelhuis, dat ge
heel is aangepast aan de eisen destijds,
zal een tweede toegang worden aange
legd tot het fabrieksterrein. De Crema
heeft met dit doel een drietal krotten
aangekocht aan het Groot Nieuwland.
Deze zullen in het najaar worden ge
sloopt, waarna een brede oprit naar de
fabriek kan worden gemaakt. De toe
gang op de Oudegracht zal blijven be
staan.
De Crema is het specifieke consump
tie, melkbedrijf van de Lijempf in
Noord-Holland. Het overschot aan
melk, dat 's zomers ontstaat wordt naar
het industriebedrijf te Ursem gebracht,
's Winters als de aanvoer in Alkmaar
geringer is wordt uit Ursem consump-
tiemelk overgeheveld naar de Crema.
Op deze wijze vullen de twee bedrij
ven elkaar geheel aan.
Het dak lekte en dat kon moeilijk
anders, want vanaf de vliering zie je
door tal van gaten ins Blaue hinein, de
kraan bleek niet te werken, want de
loden pijpen waren gesloopt, er zaten
gaten in de vloer, het keukentje was
niet te gebruiken, en zo zijn er nog tal
van klachten meer. Klachten, waarvan
het aantal dermate hoog is, dat van
een enigszins redelijke woning niet
meer kan worden gesproken. Het is
verre van ons hier een aanval te rich
ten tot de eigenaar of met gestrekte
vinger te wijzen naar het bureau voor
Huisvesting, dat in dergelijke gevallen
meestal verontwaardigde en donker
dreigende blikken op zich gericht ziet.
De verantwoordelijkheid berust bij de
bewoner zelf. Hij is uit eigen, vrije be
weging in het hok gekropen en waar
schijnlijk om hem terwille te zijn heeft
men hem er laten zitten. Dat neemt
echter niet weg dat het vreemd aan
doet, dat de eigenaar, die toch wel van
de toestand van dit huis op de hoogte
is, het bedrag van drie gulden huur bij
de jongste verhoging op f 3,70 heeft
gebracht. Niemand zal hem dit recht
wettelijk betwisten, maar van een mo
reel standpunt bezien valt hieraan toch
wel te twijfelen. Vooral omdat er voor
de verbetering van het huis geen cent
wordt uitgegeven. Het gevolg is dan
ook, dat de huurder niet betaalt en zo
raken de beide partijen steeds verder
van elkaar verwijderd.
In een dergelijke situatie zullen wij
geen partij kiezen. Wij willen de slech
te toestand van het perceel Overdie
straat in het openbaar constateren, om
dat hier een gezinnetje van twee jonge
mensen met drie kleine kinderen en de
vierde binnenkort op komst in zeer
ongezonde omstandigheden leeft. Om
standigheden, waarvan we in deze
twintigste eeuw eigenlijk niet behoor
den te reppen. Het doet er dan ook
weinig toe, dat de bewoner geen ver
gunning, heeft. Als hij er niet woonde
"was er een ander, want het perceel be
hoort niet tot de onbewoonbaar ver
klaarde woningen en moet derhalve
worden gerekend tot het Alkmaarse
woningpotentieel. Een zeer schamel
bezit overigens, waarover we eerder
beschaamd dan trots kunnen zijn. Er
is zie de twintigste eeuw hierboven
noggasverlichting.
De bakkerij van de gebr. Heijnis in
de Spoorstraat is één dezer dagen ge
reed gekomen na een verbouwing, die
de winkel aanmerkelijk aantrekkelijker
heeft gemaakt. De oude etalage, de
„glazen kast van Sneeuwwitje" is ge
sloopt en vervangen door een nieuwe,
waarin de artikelen veel beter tot hun
recht komen. Ook het vroegere inte
rieur is geheel vernieuwd en een keu
rige betimmering heeft dit kleine maar
intieme zaakje een voornaam cachet
gegeven. Het is de heer^N. Heijnis ge
weest die de verbouwing heeft uitge
voerd.
(Advertentie,
Med.)
Zaterdag 27 Maart werd in 't Hooge
Huys de eerste algemene vergadering
gehouden van de aldaar gevestigd
zijnde Alkmaarsche Bank N.V.
Uit het door de directie uitgebrachte
jaarverslag blijkt dat alle afdelingen
vooruitgang vertoonden. De effecten-!
handel was levendig, de assurantie af-:
deling gaf vooruitgang te zien en de
deposito's stegen.
De Alkmaarsche Bank N.V. is door
haar credietverlening weer in staat ge
weest het plaatselijk bedrijfsleven en
de handel te stimuleren tot vooruit
gang en uitbouw.
De financiële positie van de .bank is
ook dit jaar weer versterkt, door rui
me reservering en lage waardering der
bezittingen. i
Nadat aan de reserve voor belas
tingen en diverse doeleinden een be
drag is toegevoegd van f 12.602.77 sluit
de verlies- en winstrekening met een
netto winst ad f 5.212.20. waarvan
f 3.770 voor dividend te bestemmen en
f 1.442.20 over te boeken op nieuwe re
kening. Dividendbewijs no. 22 geeft
recht op 4 pet. (onv.) dividend en is
betaalbaar ten kantore der vennoot
schap.
De heer M. Pluijmers, die op 1 April 25 jaar in dienst van het P.E.N,
is, is gewend met hoge voltages om te gaan. En dat warempel niet alleen
op papier, want daar hij technisch opzichter A is, behoort het ook tot
zijn taak schakelingen in translormatorhuisjes te controleren en daar te
werken. Dat is een job waar lang niet iedereen geschikt voor is, want in
het domein van de 100.000 en 150.000 volt is de dood een permanente
metgezel.
In deze tak van de PEN-dienst moet
je weten wat je doet en weet je dat
niet, dan slaat de stroom toe, doodt,
of verminkt voor het leven: zoals het
de ingenieur verging, van wie Pluij
mers vertelt, dat hij alleen maar met
25. Toen Jimmy Wilgenwolde bin
nen stormde, was iedereen naar bed.
Nergens brandde meer licht. Jimmy
rende door, totdat hij bij de garage van
Karei Krukas was. Daar was de boel
natuurlijk ook potdicht en in de naast
gelegen woning was het stikdonker.
Jimmy bedacht zich niet lang en trok
aan de bel; bovendien begon hij tegen
de ruiten te trommelen. „Hoe eerder die
Karei wakker wordt hoe beter", peins
de hij. Nu, het alarm, dat hij sloeg
bleef in de slaapkamer van Karei Kruk
as en zijn vrouw niet onopgemerkt. Het
echtpaar zat eensklaps recht overeind
in hun bed. „Karei!" kreet juffrouw
Krukas, die Dieuwertje heette. „Karei!
daar zijn ze. 't Benne natuurlijk de in
brekers! Nou krijgen wij een beurt van
die boeventroep. Niet open doen Ka; cl
niet opendoen!" Karei Krukas was nu
wel niet zo erg geschrokken als zijn
gade, maar leuk vond hij dit nach
telijk alarm allerminst. Ook hij ver
trouwde het zaakje niet. Toch klom
hij uit zijn bed. „J-j-je g-gaat toch niet
open doen. Karei!" riep Dieuwertje op
een bibbertoon. „Stil nou!" antwoordde
hij korzelig. „Ik ga naar zolder en dan
doe ik 't raam open en dan kijk ik
stiekum wie of 't is". Dieuwertje !ag
zo vreselijk te beven, dat 't bed ervan
schudde. „Als je me maar niet alleen
laat", zuchtte zij, maar Karei was al
bezig de zoldertrap te beklimmen. In
tussen begon de bel weer te luiden en
wéér werd er zo hard op de ramen
gebonsd, dat Dieuwertje bang was, dat
de ruiten het zouden begeven.
zijn potlood naar een koperen draad
wees en het volgende ogenblik dood
op de grond lagof de geschiedenis
van die impulsieve monteur bij wie
duizenden volts in één klap door zijn
arm schoten. Hij had het geluk dal
de lading er bij zijn schouder uit
sprong, er een groot gat achterlatend
maar waarschijnlijk is hij voor zijr
leven invalide.
Pluijmer is zo'n man niet. Hij is
rustig, bedachtzaam en evenwichtig:
Tóch een man waar meer in zit dan
eenfctechnisch opzichter A. In de oor
log meldde hij zich om met een schuit
te varen, in dienst van de voedsel!
voorziening voor provinciale ajnbtena-
ren. Hij werd beschoten, met zijn schif
aan de ketting gelegd en lag op de
vroege ochtend bijna op de bodem van
de Zaan. Bijtijds bemerkte hij dat zijn
schip vol liep met water.
Smakelijk vertelt de jubilaris, ex-
bakker, -fabrieksarbeider en -schoor^
steenveger over een ongelukje uit dt
tijd toen hij hulpmonteur was en hi;
met een mestpraam een lading elee-
trische instrumenten het boerenland ir
voqr. De mestpraam gaf er op eer-
zeker ogenblik de brui aan en zonk
midden in een diepe molentocht. „Hef
was hartje winter en kóud dat dat
water was!" zegt Pluijmers en hef
lijkt of hij er nog van rilt.
Pluijmers is niet ontevreden ovei
het leven. Ach, hij had het natuurlijk
nog wel een beetje verder willen bren
gen dan technisch opzichter, maar ja
het zijn maar 25 dienstjaren die hij bi.
het PEN heeft gemaakt. Z'n vrouw
leeft met hem mee, hij heeft een ge
lukkig gezinsleven gehad en dus is'
de jubilaris dankbaar.
Hij is nu 62 jaar, nog een paar jaa*
en hij zal de vele honderdduizenden
volts voor goed de rug toe keren en
zich bepalen bij het 75 Watts lampje
waarbij hij een boek leest of bij de
110 volts stofzuiger die hij zijn vrouw
dan uit handen neemt....
