EEN GROTE KLEURWEDSTRUD VOOR ONZE
JONGE LEZERS EN LEZERESJES
Hoe eet ik mijn ei?
Autoped
EN NU DE PRIJZEN
Kleurwedstrijd
of een prijs naar keuze ter waarde
van f 40.- aan de redactie op te geven
VOORTS ZIJN ER VELE MOOIE
BOEKEN TE WINNEN
~7*
Lentestemming
Bespiegelingen
rond de
Paasdis
Het hele eieren-eten
De gulzigaards
LENTENUMMER
tISNTENUMMER
Beste jongens en meisjes,
De lente is weer in het land en
met de lente nadert het Paasfeest.
Dat is de tijd waarop wij pnze
verfdoos uit de speelgoedkast
halen om de Paaseieren te be
schilderen. Om je nu reeds te
oefenen in dat moeilijke werkje
hebben wij een kleurwedstrijd ge
organiseerd waaraan alle lezers en
lezeresjes van 6 t.e.m. 10 jaar kun
nen deelnemen.
Wat je moet doen? Wel, dat
zullen wij je even vertellen. Je
vindt hier enige leuke tekeningen,
die je naar eigen smaak met
kleurkrijt of kleurpotlood moet
kleuren. Als je dat keurig hebt
gedaan, dan schrijf je je naatn,
leeftijd (jongen of meisje) en je
adres hieronder op de stippel
lijntjes. Je knipt de bon en de te
keningen uit, je vraagt aan vader
of moeder een enveloppe, je
schrijft in de rechter bovenhoek
„Kleurwedstrijd", stopt de teke
ningen in de enveloppe en je ver
zendt alles aan het bureau van
de krant. Als je nog te klein bent
om dit te doen, dan kijk je vader
of moeder maar eens lief aan en
dan zullen zij de tekening zeker
willen inzenden. Maar denk erom,
het kleuren moet je alleen doen.
Daar mag niemand mee helpen.
De jongen of het meisje, dat het mooiste „schil
derij" maakt, wint een prachtige
En nu, jongens en meisjes, aan de slag. Of je nog
pas 6 jaar bent of al 10 doet niets ter zake. Enige
dames en heren van de krant zullen alle tekenin
gen bekijken en de prijzen geven aan het meisje of
de jongen, die naar haar of zijn leeftijd de mooist
gekleurde tekening heeft gemaakt.
De uitslag van de wedstrijd wordt bekend ge
maakt in onze Kinderkrant op Vrijdag 23 April.
Ik doe mee aan de kleurwedstrijd en heet
Ik benjaar (jongen/meisje)
en woon1
te
YJANNEER de lieve lentetijd weer
lachend is gekomen, dan schudt de
kleine Cwpido de laatste sneeuw en
hagel uit zijn haren en duikt, ontdaan
van alle winterwol, kloekmoédig inhet
koele water van de vaart. Daar zwemt
de rappe knaap zich wakker voor zijn
taak: „de prille liefde". Die moet hij
onder alle jonge mensen, die wonen in
de gaarde van droom en van verwach
ting laaiend houden. En blinkend op de
oever rent hij langs het broos gewor
den riet om daaruit alle wintervogels
naar het troosteloze noorden te ver
jagen.
Dan is de tijd gekomen zijn boog te
zoeken, die heel de winter ergens veilig
onder het hooi verborgen heeft gelegen.
Hoe lenig wordt het taaie hout op
nieuw gespannen. En het moet een
wonder zijn, hoe hij de snaar in hei
'l/rische weet af te stemmen op het
lichend jubelen van de blije leeuwe
ik, die voor de eerste maal de klaarte
van de blauwe voorjaarslucht inklimt
Enop een milde voorjaarsavond
wanneer de wind voor het eerst zijn
zachte wang laat voelendan weet
hij lieve meisjes weg te lokken, het
huis uit naar een doornboom in volle
bloei. En bij de eerste kus geraken
jonge harten in warme liefdeskoórts
De jongens laat hij overmoedig smijten
met hun overvloed aan krachten on
het zwakke-zachte te bekoren.
Die schalkse knaap, hij laat Klaa:
Vaak met zak en al, ondeugend van di
smalle loopplank tuimelen. Geen zant
in het spel van Cupido. De glijbaan vat
de liefde moet glad en blinkend blij
ven, want daarop moeten altijd wee1,
opnieuw in het mooiste spel van he
leven, de jongens en de meisjes on
breekbaar-zachtjes op elkander botsen
om dan, wanneer het lieve lot het toi
als paartjes te verdwijnen van de baan
ingaande in het volle leven van mensa
lijk lief en leed.
Ginds glipt hij langs een loopplant
naar de tuin. Hoe handig en behendii
sluipt hij langs de haag. Hoe simpel
geniaal weet hij als meest volleerd
buikspreker HEM heel gewone woor
den in de mond te toveren, die twinttt
maal en meer herhaald worden in he
o, zo gretig luisterend oor van HAAR
iie in zijn armen hangt, te weten: „da
:ij en zij alleen de allerliefste van d
hele wereld is".
En het meisje o, zo handig arïder
aanhoort die heel gewone woorde:
en droomt zich werkelijk daarin d
stem te horen van de sprookjes-prim
die haar komt halen voor het heerliji
huwelijksbal.
Dat is het wonder van de liefde....
die zalig, domme liefde,
En komt hij volgend jaar de loop
plank weer voorbij en ziet hij naast d
bloementuin een jonge moeder me
haar kleine op de schoot, dan lacht d
slimme Cupido en fluistert tot zij'
spiegelbeeld in het water: „dat heb j
goed gedaan daar by die heg".
En aangemoedigd herbegint hij la
chend weer zijn schone lentereis.
INCA DANS.
PEJV beschouwing over
het probleem „Hoe eet
ik mijn ei?" dient te
worden aangevangen met
de vaststelling dat het
hier niet gaat om eieren
van sponsen of regenwor
men, maar om het pro
duct dat ons wordt gele
verd door de verzameling
vogels, die men kippen
pleegt te noemen. Deze
kippeneieren kunnen
worden onderverdeeld in
verschillende groepen.
Zodra zij het hoenderli
chaam hebben verlaten,
kgn men ze onderschei
den naar grootte, kleur,
graad van versheid, en
wind. De toebereide
eieren, die de mens tot
zich pleegt te nemen,
kan men verdelen in
spiegel-, geklutste- en
gekookte-, waarbij wij
dan de meer ingewikkel
de toebereidingsvormen
zoals de roer-, buiten be
schouwing laten.
Nemen wij uit deze
groep nu het ei, dat als
het gekookte- mag wor
den aangeduid. Men
pleegt dit te consumeren
nadat het enkele minuten
is blootgesteld aan de in
werking van water met
een temperatuur van on
geveer 100 graden Cel
sius. De in oorspronke
lijke staat enigszins slib
berige inhoud van de
eierschaal, ook wel dop
genaamd, verkrijgt een
graad van vastheid welke
toeneemt naarmate de
verhitting langer duurt,
en die ten slotte zelfs kan
ontaarden in een groen
achtige verkleuring van
belangrijke eierendelen,
zoals de dooier. Dit laat
ste geschiedt dikwijls in
dien huisvrouwen zulke
belangrijke zaken als het
toebereiden van eieren,
aan hun echtgenoten over
laten.
Hiermede zijn wij dan
gekomen aan ons eigen
lijke onderwerp: Hoe eet
ik mijn ei? Wij zouden
het eten van een ei wil
len verdelen in drie etap
pen of groepen van han
delingen, te weten A, het
langs de weg van mecha
nisch geweld openen van
de eierschaal; B, het ver
wijderen van de eetbare
inhoud van deze schaal;
en C, het leeglepelen van
het afgeslagen dopje.
PJET OPENEN van de eierschaal kan
op twee manieren geschieden, na
melijk ten eerste op discrete wijze,
welke hierin bestaat dat men het min
of meer puntige einde van het ei ver
wijdert met behulp van een mes, door
het geven van een ferme tik. Blijkt
dat men hierbij behalve het kopje van
het ei ook het kopje van een zich
daarin' bevindend kuiken afscheidt,
dan mag men zonder nader onderzoek
aannemen dat het ei niet vers is ge
weest.
Een tweede methode van eierschaal
opening is deze, dat men het stompe
eind van het ei met kracht tegen de
hoek van de tafel tikt. Spat daarbij
de inhoud verder in het rond dan een
cirkel, waarvan de middellijn onge
veer 1.50 m. bedraagt, dan mag men
zonder meer aannemen dat het ei te
kort gekookt is. Beide methoden heb
ben dus hun voordeel in het belang
van het onderzoek naar de inhoud van
de eierschaal.
Er is dan nog een derde methode,
waarop wij kortheidshalve niet nader
zullen ingaan, doch welke hierin be
staat, dat men de eierschaal stuk slaat
op het hoofd van één der mede-aanzit-
tenden. Deze aggressieve eieren-eters
verorberen in veel gevallen ook de
schaal zelve, hoewel die eigenlijk weer
bij de kippen moet worden ingeleverd,
zoals in de oorlog de tandpastatubes
Onderzoekingen op dit gebied doen
vermoeden, dat deze mensen handelen
onder invloed van een ernstig kalk-
gebrek. Ook spreekt men wel van er
felijke belasting.
J-JANDELING B, het verwijderen van
de eetbare inhoud van de eierschaal
zou het hele eiereneten mogen worden
genoemd. In West-Europa pleegt men
dat te doen door middel van een lepel
tje, gemeenlijk eierlepeltje genaamd,
dat speciaal tot dit doel is geconstru
eerd. Het munt uit door een zekere
mate van lastigheid in hantering, zo
wel in vorm als omvang. Door de dik
te van het schepgedeelte is het moei
lijk een mondjesmate portie van het
ei af te zonderen.
Wie gewend is dit met een gewoon
theelepeltje te doen, doet er goed aan,
zich eerst met een eierlepeltje op een
tiental eieren te oefenen, voor hij er
gens gaat eten waar hij een nette in
druk wil achterlaten.
Voor het leegscheppen van een eier
schaal bestaan drie methoden, en wel:
1. de slurpende; 2. de gulzige; 3. de
kleine-hapjes-methode. Elk dezer me
thoden houdt, zoals bij wetenschappe
lijke onderzoekingen duidelijk naar
voren is gekomen, nauw verband met
het karakter van de betreffende eieren-
eter.
Bij de slurpende methode brengt de
eter met de linkerhand de nog gevul
de eierschaal tot vlak bij de mond en
maakt tegelijk in het innerlijke van
het ei schepachtige bewegingen met
het lepeltje. De eiervloeistof komt
daardoor in circulatie. Tevoren heeft
men zoveel mogelijk alle lucht uit de
longen geperst. Door nu onverhoeds al
inademend een krachtige windstoot in
keelse richting te veroorzaken, doet
men de circulerende eivloeistof onder
het maken van slurpende geluiden in
de mond huppen en via de keelholte
in de slokdarm verdwijnen. Deze me
thode vereist een grote technische
vaardigheid daar men de luchtpijp
moet vermijden om het consumeren
de gewenste vlotte voortgang te kun
nen geven. Naar onze mening verdient
zij echter strenge afkeuring. Op goede
gronden nemen deskundigen aan, dat
slurpers onder de eiereneters neigen
tot het communisme: zij willen ieder
een mee laten genieten, maar zij wil
len niet meer missen dan het blote
geluid.
£)E TWEEDE methode van eiereneten
in wetenschappelijke kringen de
gulzige genaamd, bestaat hierin dat d
eter het uiteinde van zijn lepeltj
wringt tussen de schaal van het ei e
het inwendige. Door enig manoeuvr<
ren kan men op deze wijze zeer grot
delen van de eetbare inhoud loswril
ken. Deze worden dan naar de mos
gebracht terwijl zij over de lepelran
zwellen gelijk sommige gezette wie
rijders over het zadel van hun fiet
Ook deze methode verdient grotelijl
afkeuring. In de literatuur kan me
vinden dat dergelijke eiereneters ee
neiging tot het kapitalisme hebbe:
Zij houden hun broek ook vaak mi
een riem op en dat is een veeg tekei
Tenslotte blijft ons dan als derc
mogelijkheid nog de methode van c
kleine hapjes. Gierig in het ei-inne
lijk turend, schept men er dan ze<
kleine hoeveelheden uit en steekt d
in de mond. Deze methode is al zet
onsympathiek. Onbewust neemt de:
groep kleine scherpe hapjes. Want d:
passen bij hun scherpe tongen. Hit
hebben wij te doen met de roddelaa;
en de kletsmeiers, de vitters en c
kleine ruziemakers. Wacht u voor c
kleine-hapjesnemers
Haha, zult u nu zeggen, gij hebt dr:
manieren van eiereneten beschrevei
maar alle drie noemt gij ze onsymp:
thiek en afkeuringswaardig. Maar g
schrijft niet hoe een gewoon menszij
ei eet.
Ons antwoord moet dan luiden: dt
kunnen wij niet beschrijven. Een g<
woon mens komt niet aan het eierei
eten toe. Daar zijn ze veel te due
voor. Voor hen is hoogstens handelin
C: het leeglepelen van een afgeslage
dopje.
OPLOSSING KRUISWOORDPUZZL1
Horizontaal: 1 merg, 4 ramen, 8 e
11 o.a., 13 vreest, 16 te, 17 trede, 1
stenen, 21 sik, 22 c.c., 23 set, 24 oh, f
Ari, 27 rots, 29 den, 32 ramen lappei
35 as, 36 A.M., 37 vlo, 38 Rijn, 39 M.P
41 Sr., 42 Irak, 44 beest, 45 roem, 4
R.K.
Verticaal: 2 es, 3 gerechtelijk,
Amsterdammer, 6 eb, 7 rots, 9 le, 1
tent, 12 aria, 13 V.D., 14 es, 15 te, 1
teer, 18 e.k., 20 N.S., 24 oom, 26 ie;
27 ras, 28 S.N., 30 N.P.V., 31 sno-, 3
radio, 33 la, 34 Eist, 38 ram, 40 pel
43 re.
