Imponerend, grootse combinatie van techniek en hartstocht WACHT Mij Vervolg Gloeiend temperamentmaakte publiek uitzinnig van vreugde r Verrassende kleurenharmonie op show van Jacques Fath Gerrit v. d. B in laa m Antonio en zijn Spaans ballet in Carré Radioprogramma Beelden van Matisse in Boymans te Rotterdam Filmfestival De grote prijs voor Japans werk Pim, Pam Pom en de graafmachine Haute Couture in kasteel Oud-Wassenaar OP door SYLVIA SARK Biljartkampioer i wm Ml ftp® Wim de Vries eindigd op tweede plaats Paastornooi van WV DINSDAG 13 APRIL 1954 J*/? SCHIJNT. zich de laatste maanden in ons land een groeiende be- langstelling voor het ballet te ontivikkelen. Of dit een gevolg is van het feit, dat buitenlandse gezelschappen van het eerste plan hier voorstel lingen komen geven, is niet met zekerheid te zeggen. Mogelijk zijn het de namen van beroemde artisten, die spreken tot de verbeelding of is men geïnteresseerd in het bijzondere cachet van de uitgevoerde pro gramma's. Het blijft in ieder geval een verheugend verschijnsel, dat slechts met de grootste moeite kaarten te krijgen zijn voor evenementen als deze en dat het publiek zich niet onbetuigd laat de dansers met ova ties te overladen. Daar is overigens wel aanleiding toe, want de groepen, die wij de laatste weken in Carré aan het werk hebben gezien lieten de zuivere ballettomanen en hen, die in de danskunst slechts een oppervlak kig divertissement zoeken, van zoveel schoonheid genieten, dat zelfs een niet-geïnteresseerde in extase zou geraken. aan het slot van de avond eenvoudig niet wilde vertrekken en luidroepend smeekte om meer. De taferelen, die men toen aanschouwde droegen geen Hol lands karakter meer. Half op stoelen gezeten, hangend over de orkestbak en opgepropt in de gangpaden bezielde men de nimmer jnoe wordende dansers met een donderend gejuich, waar het Olé, Olé-geroep bovenuit klonk. jyjEN was kennelijk benieuwd wat er geworden zou zijn van de nieuwe combinatie, die Antonio, sinds hij heeft gebroken met zijn nicht Rosario, ge vormd heeft. Men vreesde nl., dat deze breuk voor beiden het einde van hun carrière zou betekenen. Deze voorspel lers zijn gelukkig bedrogen uitgekomen. Antonio, de meester, leider van een compleet ballet, heeft zich zelfs niet hersteld. Hij heeft slechts voor zijn bij zondere stijl nieuwe mogelijkheden ge schapen, waarvan men nog alles ver wachten. kan. Nu reeds veroverde de met zorg gekozen groep, met Rosita Se govia als nieuwe partner en met Flora Albaicin als meeslepend representante van de Spaanse zigeuners, de harten van de fijnproevers met een adembene mend vakmanschap, een gloeiend tem perament en vooral een groot kunste naarsschap.* Natuurlijk kon men zien, dat bepaalde dansen nog te veel door het jeugdig enthousiasme worden be heerst, maar over het geheel genomen maakten de verschillende interpretaties een diepe indruk. \yat Antonio zelf betreft, niet ten on rechte heeft hij zich, in de twintig jaren, dat hij op het toneel staat, een wereldnaam verworven. Wie hem ziet in de Flamingtf-dans, de, dans van de hartstochtelijke rhythmVn, van" ffenë- tieke roffels van hak en teen, knippen de vingers en de sldg van de gespannen handen wordt onmiddellijk gefascineerd door een fabelachtig meesterschap. Luister naar zijn virtuoos spel met de castagnetten dat als muziek in de oren klinkt, zie hoe afgebeten, maar toch sierlijk de gepassioneerde bewegingen samenvloeien. Wie huiverde niet tij dens de uitbeelding van de „Martinet- te", de dans der smeden, terwijl de weemoedig zingende flamenco-zanger de hamer op het aanbeeld laat neerko men? Nimmer zullen wij de vertolking van de „Seguidillas" vergeten, waarin hij samen met Flora Albaicin een im manente hartstocht liet paren aan een vlekkeloze techniek. En dan zwijgen we nog maar over zijn vermaard ge worden „Zapateado", een specialiteit van Antonio, waarin de virtuositeit de grenzen van het mogelijk denkbare overschreed. Deze kunstenaar kan ech ter nog meer. In de luchtige, hoofse Spaanse dansen uit de 18e eeuw, waar bij het décor ons sterk herinnerde aan schilderijen van Goya en Velasques za gen wij een speelse en zwierige Antonio in stijlvolle sprongen en nobele gebaren. De kennismaking met Rosita Segovia was allerminst teleurstellend. Vooral in de „Soleares", een volksmelodie, pre senteerde zij een perfecte danstechniek en gevoeligheid, die niet naliet diepe indruk te maken. Van de andere solis ten mogen we Paco Ruiz niet vergeten ANTONIO weergaloze techniek £)AAR was dan in de eerste plaats de persoonlijke danstaal waarmee Mar tha Graham ons deed kennismaken, een taal van fijnzinnig afgestemde expres sie en meeslepende gevoelsopenbarin- gen. De tweede manifestatie was niet minder indrukwekkend. Veertig Russi sche meisjes brachten uitverkochte za len in vervoering met de vertolking van een aantal dynamische volksdan sen. Hoogtepunt werd evenwel het op treden van Antonio en zijn Spaans Hal- let, dat Zaterdagavond in Carré te Am sterdam zoveel overrompelende charme en techniek op het podium uitstalde, dat het publiek uitzinnig van vreugde WOENSDAG 14 APRIL 1954 HILVERSUM I 402 m. 7.00—24.00 NCRV. NCRV: 7.00 Nws. 7 13 Gram. 7.30 Gewijde muz. 7.45 Een woord voor de dag. 8.00 Nws. en weerber. 8.15 Gram. 8.30 „Tot Uw dienst", caus. 8.35 Gram- 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor de vrouw. 9.35 Waterst. 9.40 Gram. 10.30 Morgen dienst. 11 00 Gram. 11.15 „Het leven van Edward Grieg", hoorsp. 12.15 Metropole ork. 12.30 Land. en tuinb. meded. 12.33 Metropole ork. 12.59 Klokgelui. 13.00 Nws. 1315 Met PIT op pad. 13.20 Mandoline ork. 13.50 Gram. 16.00 Voor de jeugd. 17.20 Gram. 17.30 Orgelspel. 18.00 Mil. vraaggesprek. 18.10 Gram- 18.15 Spec trum van het Chr. Organisatie- en Ver enigingsleven. 18.30 R.V.U.: Prof. Dr W. H C. Tenhaeff: Verschijningen. 19.00 Nws. 19.10 Boebespr. 19.25 Gram. 19.30 Buitenl. overz. 19.50 Gram. 20.00 Radio krant. 20.20 Koor en sol. 21.20 Voordr. 21 40 Vocaal ens. 22.00 „De bewogen we reld", caus. 22.15 Meisjeskoor. 22.40 Nat. Kamp. Schaken. 22.45 Avondover denking 2.00 Nws, en S.O.S.-berichten. 23.15 Het Evangelie in Esperato. 23.30—24.00 Gram. HILVERSUM II 298 m. 7 00 VARA. 10.00 VPRO. 10.20 VARA. 19.30 VPRO. 20.00— 24.00 VARA. VARA 7.00 Nws. 7.10 Gram. 7.15 Gym. 7.30 Gram. 8.00 Nws- 8.18 Gram.. 8.50 Voor de huisvr. 9.00 Gym. v. d. vrouw. 9.10 Gram. VPRO: 10.00 Schoolradio. VARA: 10.20 Voor de vrouw. 11.00 Gram. 12.00 Orgel en zang. 12.30 Land- en tuinb. meded. 12.33 Voor het platteland. 12.38 Gram. 13.00 Nws. 13.15 Tentoonstellingsagenda. 13.18 Dans- muz. 13.45 „De weg omhoog", caus. 14.00 Koorzang. 17-20 Hammondorgelspel. 17.35 Voor de kind. 16.00 Voor de zieken. 16.30 Lichte muz. 17.50 Regeringsuitz.: Prof. Dr N. A. Donkersloot: „Nederland en de wereld: Het P.E.N.-Congres". 18.00 Nws. en com. 18.20 Act. 18.30 Instr, kwint. 18.55 Voor de kind. 19.05 VARA-varia- 19.10 „Het web", klankb. VPRO: 19.30 Voor de jeugd. VARA- 20.00 Nws. 20.05 „Waar staan wij?", toespraak. 20.20 Lich te muz. 20.45 „Sterkere banden", hoorsp. 22.15 Tenor en piano. 22.45 „De tabak als maatschappelijk vraagstuk", caus. 23.00 Nws. 23.15 Socialistisch nws. in Esperan to. 23.20 Django Reinhardt-progr. 23.45— 24.00 Gram. TELEVISIE. N.T.S 20.15—ca. 21.45: 1. Europese Filmspiegel III; 2 Documentaire Film. te noemen, wiens brillante vertolking van „Ferruca" terecht moest worden gebisseerd. Wat betreft het gehele ensemble be waren wij een dankbare herinnering aan de „Suite van Baskische Dansen", „Hommage aan Manuel de Falla" (schit terend gevariërende choreografie) en „Mysterie der gesluierde vrouwen". Zo als gc ïgd wilde het publiek aan het slot van deze rijke avond niet huis waarts keren, alvorens Antonio aan de gescandeerde kreet om nog meer dan sen gevolg had gegeven. In de bijna Spaanse huldedeelden ook de uitste kende gitaristen en de beide flamenco zangers. Antonio en zijn dansgroep, wij zagen hen node vertrekken. P. v. B. Museum Boymans Rotterdam opent eind deze week een expositie van het beeldhouwwerk van Henri Matisse. Deze geeft een overzicht van een vrij wel onbekend deel van 's meesters oeuvre. De schilder en tekenaar, de gra ficus en ontwerper van textiel, de ont werper en uitvoerder van de monumen tale decoratie van de kapel te Vence is immers over de gehele wereld bekend. Van de beeldhouwer Matisse weet men nog weinig. Toch heeft hij juist in zijn bronzen, die dateren van 1899/1901 tot 1929/1930 problemen van vorm en in houd behandeld, die voor de gehele ont wikkeling van zijn kunst van zeer groot belang zijn geweest. Daarom is deze tentoonstelling van vrijwel geheel het sculpturale werk van de meester zeer verheugend. Bovendien zullen drie schilderijen en ruim honderd tekenin gen worden getoonddeze zijn zeer ver helderend voor de werkwijze van Ma tisse, die steeds in vele variaties op eenzelfde thema terugkomt. De grote prijs van het filmfestival van Cannes is toegekend aan de Ja panse film „Djigokoe Mon" (De Helle poort). De film behandelt een liefdes historie uit de twaalfde eeuw, die in Japan even bekend is als in het Wes ten het verhaal van Tristan en Isolde. Critici zijn vooral vol lof over de wij zee, waarop van de kleurentechniek gebruik gemaakt is. De prijs van de internationale critiek ging naar de Franse film „Voor de zondvloed", die het thema behandelt van jeugdige delinquenten. De keuze moet overigens voor een groot deel worden beschouwd als een protest tegen het feit, dat de film niet buiten Frankrijk mag wor den vertoond. De Amerikaanse film „From here to eternity" van Fred Zinneman, werd buiten beschouwing gelaten, omdat dit werk reeds zovele onderscheidingen heeft gekregen. Internationale prijzen gingen voorts naar speelfilms van Oostenrijkse, Amerikaanse, Indiase, Italiaanse, Pool se en Russisch-Albanese makelij. Een Tsjechise poppenfilm en een Franse natuurfilm kregen ook een prijs. De jury onder leiding van Jean Cocteau prees de Nederlandse inzen ding wegens haar hoge kwaliteit. Er waren enkele eervolle vermeldingen. 90. Brigadier Piet Pakkum klopte triomfantelijk op de keukendeur. „Bin nen", riep Moeder Woeffie. „En? Iets gevonden?" En of" juichte Piet Pak kum. „Kijkt u eens! De zak met hon derd rijksdaalders, die uit de stal van boer Zwoerdemaker gestolen is!" „Nee maar?" zei Moeder bewonderend. „U bent me er één! Dat is nog eens detec tive-werkAls dat zo doorgaat, zult u wel gauw Inspecteur worden, denk ikU leest zeker veel Rikki hè?" „Da's kinderwerk," snoefde de briga dier. „Wat zal de commissaris opkij ken! Nou mevrouw, ik dank u zeer voor I/V HET KASTEEL Oud Wassenaar werd het afgelopen week-einde de langzamerhand beroemd geworden collectie van Jacques Fath getoond. Er bestond voor deze show veel be- Marineblauw tailleur met ge- baleineerde taillelijn, ballonvormige shawl van blauw-witte tajt. langstelling. Vele leden van het corps diplomatique verleenden een bijzonder karakter aan de middag, terwijl vertegenwoordigers uit de Nederlandse couture en vele be kende Nederlandse mannequins gekomen waren om iets van de kunst af te kijken. Voor de eersten voorwaar geen gemakkelijke opgave. Want het spel van lijnen, dat Fath in deze collectie toepast, is zeker niet eenvoudig te ontwarren. De strakke, gebaleineerde mantel pakken, die geheel worden doorge- knoopt of wijde uitwaaierende plissé rokken hebben, zijn, al lijken ze simpel en eenvoudig, op een heel bijzondere wijze gecreëerd. Bij dit slanke wespentaille-silhouet behoort wel degelijk de Haute Cou ture met een hoofdletter te worden geschreven en men ziet hier weer eens duidelijk het resultaat van het draperen op het lichaam. Werkelijk geen vouwtje of plooitje zit verkeerd. De pakjes en japonnen zijn één piet de overslanke figuurtjes van- de man nequins. Een dergelijk resultaat is nooit met een papieren patroonsysteem te bereiken. Blauw is de modetint voor het sei zoen, maar naast deze flatteuze kleur kiest Fath beige voor zijn pakjes en robes-manteauxverder is het don kergrijs hard op weg om klassiek te worden. Gecombineerd met de stijve witte kostschoolmeisjes kragen of voorzien van enorme witte stropdas sen, zagen de pakjes en japonnen er zeer zomers en aantrekkelijk uit. Al deze modellen hebben platte ronde kragen in verschillende maten en zijn al of niet van stropdassen voorzien. Het spel der lijnen komt vooral in de wollen japonnen goed tot uiting. Da ruimte van de rok is achterwaarts ge dirigeerd, het décolletté horizontaal, de schouders even gedrapeerd en door talloze naadjes tot aan buste en heu pen, wordt een lang smal corsetje gevormd, dat de taille als een koker omsluit. Het effect was mede door de slanke tailles van de mann.quins - omstreeks vijftig centimeter - verbluf fend mooi. Fath brengt imprimé zijde en im- primékatoen voor middagjaponnen. Margrieten, appelbloesem en lelietjes van dalen op donkere ondergrond vormden de motieven voor deze engel achtige japonnen, die de fragile Fran- caises uitstekend stonden. De rugdé- i) Het was wel voor de twintigste keer, dat Anna zei: „Maar m'n beste paps, zie je nu werkelijk niet, dat het het beste is, wat ik zou kunnen doen?" Voor de twintigste keer keek haar vader met een ietwat afwezige blik van zijn papieren op en staarde haar over de ontbijttafel aan. In haar zelf ge maakte ochtendjapon van cretonne, ter wijl het morgenlicht op haar rossige haren viel en haar stralend gezichtje zijn toestemming als het ware stond af te dwingen, zag Anna er aantrekkelijk uit. „Ik weet, Joanna, dat je absoluut ge lijk hebt. Maar, ja, zie je je bent alles, wat ik heb." Dit keer deed Anna iets, wat zij de andere negentien keer niet gedaan had. Zij stond op, liep op haar vader toe en legde haar koele wang tegen zijn vijf tig-jarige dito. „Lieve paps, dat is niet waar. Je hebt Alison nu, is het niet? En je weet, dat ik zelfs maar bij benadering niet ja loers ben. Integendeel, ik ben erg blij voor je. En hier is voor mij een nieu we kans. Het leven, juist zoals je altijd hoopt, dat het doen zal, als je je op 'n tuinfeest je toekomst laat voorspellen. Jij zült weer gaan trouwen en ik heb geen baan. Ik wil leven, nuttig zijn, mijn vleugels uitslaan, als je het zo noemen wilt. En nu heb ik mijn kans". „Moeders hulp", zei dr Trail, zijn krant neerleggend en het gezichtje van zijn dochter even met een vluchti ge liefkozing aanrakend. „Moeders hulp in Australië". Zachtjes zei Anna: „Moeders hulp. Twee van de mooiste woorden in onze taal. Moeder. Hulp". Dr Trail sloeg zijn arm om Anna's slanke schouders. „Moeder. Dat is iets, wat je nauwe lijks gekend hebt", zei hij somber. „Reden te meer voor mij, om een moeder's hulp te willen zijn. Het leven is toch mooi, weet je. Denk eens aan!" Anna's bruine ogen schitterdenhaar warme jonge mond, die te groot was, om mooi genoemd te kunnen worden, trilde. „Ik zal een geheel nieuwe en andere wereld betreden. Nieuwe gezichten, nieuwe streken zien en nieuwe erva ringen opdoen. Die kans komt mis schien in jaren niet terug. Tante Bar bara geeft mij haar retourbiljet ik he,b me eenvoudig nergens druk over te maken. Zij kent mrs. Bridge het is niet, alsof ik bij vreemden ga. U moet toch inzien paps, dat dit 't beste niet is, wat wij kon overkomen. Ik zal me ook over u niet bezorgd behoeven te maken. Alison zal weer een nieuw tehuis voor je scheppen. Je zult mij niet meer no dig hebben". Anna's opgewekte stem zweeg. Zij keek de aardige ontbijtkamer rond en staarde het raam uit naar de tuin en het witte hek, dat de naam Ferndale droeg. Dr Christopher Trail bestudeerde Anna, zoals zij daar uit het raam stond te kijken. Natuurlijk hield hij dolveel van haar; de kleine heks zou nooit weten hoeveel wel. En ieder woord dat zij gesproken had, was volkomen juist. Maar het afscheid zou hem heel wat kosten. Hij had ieder bezwaar te gen haar plan opgeworpen, dat hij maar bedenken kon, maar hij moest nu toch zelf toegeven, dat het zijn eigen zelf zuchtige liefde voor haar was, die hem zijn toestemming nog had doen terug houden. Het zou niet eerlijk zijn om haar te binden aan het bekrompen alledaagse leven van het dorp, als er wijdere perspectieven voor haar geopend wer den. Bovendien was een nieuwe vrouw en een grote dochter in hetzelfde huis misschien niet de gelukkigste com binatie. Het was waar, Anna's natuur was zacht en vriendelijk en voor zo ver hij kon zien vrij van kleingeesti ge jalouzie en Alison Garde, met wie hij ging trouwen, was een flinke, edel moedige en verstandige vrouw. Maar da menselijke natuur, zei de dokter bij zichzelf, is nu eenmaal de menselijke natuur. Anna was een knappe, vlotte twintigjarige en Alison had de rijpere leeftijd van veertig. Anna's frisse jeugd kon voor Alison alleen maar een dagelijkse herinnering zijn aan het voorbijgaan van de Tijd en als een echte vrouw zou zij misschien vergelijkingen veronderstellen, die niet werkelijk gemaakt Waren. Ja, Anna had gelijk. Hij moest haar laten gaan. Speciaal, waar Barbara, zijn zuster voor Mrs Bridge had ingestaan, Anna haar passagebiljet had aangebo den en er bij haar nicht op aangedron gen had, om deze gelegenheid aan te nemen, om naar Australië te gaan en daar als Moeders hulp op te treden bij mrs. Bridge, een weduwe, die op een grote schapenfarm woonde, met Hector, haar stiefzoon, die zesentwintig was, en Benjamin, haar eigen zoontje, die nog maar zeven was. Anna had haar tante overstelpt met vragen omtrent mrs. Bridge, die hulp zo dringend nodig had. Want behalve Benjamin, was er ook nog Sally, een aangenomen kind van dezelfde leeftijd, dat zij tot zich genomen had, omdat Benjamin anders zo alleen zou zijn. „Hoe ziet zij er uit?" had Anna aan tante Barbara gevraagd: „Zou ik haar bevallen?" „Natuurlijk, Anna. Het zal haar een groot genoegen zijn, om een jonge vrouw om zich heen te hebben, die haar gezelschap kan houden. Het bedienden- vraagstuk is daar niet veel gemakkelij ker dan hier, weet je. Op het ogenblik heeft zij een Oostenrijkse of het is een Joegoslavische dat kan ik nooit onthouden. In ieder geval een vreemde, die alles kookt. Mary Bridge is nog maar veertig jaar en nog heel jong en aantrekkelijk voor haar leeftijd. Oh, ze zal je maar al te graag om zich heen hebben, Anna. Je zult haar s'avonds ge zelschap kunnen houden de avonden kunnen daar heel stil zijn, weet je. Maar ik denk, dat je het leven daar even prettig zult gaan vinden als ik. Ik ben er heen gegaan toen ik twintig was. om met je oom Dick te trouwen en het heeft me nooit berouwd. En dat zal het jou ook niet". „Wat is Hector voor iemand?" vroeg Anna. „Gaat geheel op in 't bedrijf. Sedert zijn vader stierf, heeft hij helemaal diens piaats ingenomen. Hij houdt zeer veel van zijn stiefmoeder en zij verlaat zich geheel op hem, in zoverre, dat zij het bedrijf met hem deelt. En wat zij inder daad nodig heeft, is een verstandig vriendelijk meisje, dat 't toezicht houdt op de huishouding en zich min of meer met de leiding van Sally en Benjamin belast. Jij hebt de huishouding voor je vader gedaan, dus dat zal je niet veel moeite kosten. Het spreekt vanzelf, dat huishouden op Warramunga een beetje omvangrijker is, maar je zult het wel gauw door hebben. En je zult veel van Ben en Sally houden. Het zijn aardige kinderen en in het geheel niet verwend. (Wordt vervolgd.) colletés hiervan waren zomers laag uitgesneden. De kleurencombinaties, die Fath voor zijn complets kipst, zijn van een bizondere verfijning. Een turkoise japon geeft hij een tabakskleurigt mantel, die hij met de stof van de japon voert; het hoedje heeft dezelf. de fijne kleuren. En donkergrijs manteltje krijgt een stijve witte kraag, maar een voering van roze met grijze stippen, dit en de manne quin draagt een hoed van dit mate riaal op het blonde haar De avondjaponnen zijn dan eens luchtige draperiëeen en vervaardigd van zijden mousseline, - de lijfjes kun- stig geplooid in twee zachte kleuren nuances - dan weer komen er enor- me gewaden van Satin Duchesse aan- ruisen. Deze gewaden zijn door hun statige wijduitstaande rokken waaronder stij ve in stroken geknipte onderrokken worden gedragen, van een adembene mende schoonheid. De strakke - weer gecorsetteerde - lijfjes hoogopgeknipt, hebben een even gedrapeerd boven stukje waarmede het strapless décol leté eindigt. Tule wordt weer gebracht, en Fath laat dit materiaal met kleine tere bloempjes borduren of met glinsteren de kraaltjes en pailletjes, de taille wordt dan door een enorm brede sa tijnen ceintuur geaccentueerd. Ook de stola is weer in ere hersteld en bedekt het strapless van de avond toiletten. Dit flatteuze attribuut, dat de vrouw zoveel mogelijkheden biedt, brei gt Fath in verbluffend mooie combina ties met zijn avondjaponnen. Een nachtblauw toilet van zwaar satijn, krijgt een luchtige gestreepte stola van organza als metgezel, don- kergebloemde stola's geven pastel- kleurige robe's een bizonder effect. Het getuigt alles van een verbluf fende kleurenzin. Door een klaterend applaus gaf het publiek uiting aan zijn enthousiasme toen aan hét slot van de middag, de mooie Patricia in een kanten bruidtoilet langs het met voorjaarsbloemen versierde podium schreed. Het is te hopen, dat Nederland nog vaak van shows al„ deze, die op het hoogste niveau staan zal kunnen ge nieten. HENDRINE uw medewerkingikeh moet gaan! De plicht roept!" „Ik heb de koffie al ingeschonken," zei Moeder. „Laat u de plicht maar even lopen, en drinkt u eersf met mij een kop koffie. Ik zou zeggen, dat hebt u toch zeker wel verdiend." „Dat is zeker", meende de brigadier, terwijl hij met welbeha gen de heerlijke koffiegeur opsnoof, „Nou, omdat u zo aandringtOp hetzelfde ogenblik verscheen de brutale snuit van Billie boven het struikge was. Pas toen de laatste carambole in klasse libre van het district Ajkms Hciloo werd gehouden, was gema: partij, waarvoor vele biljartlicfhebl Gerrit van der Berg en Jo de Vri kans op de titel als hij deze partij i deel zou beslissen. Na veertien be caramboles te maken waarmee zij: H"t gevolgd was dat zijn concentr g»mist en Van der Berg na 34 beur w d. ''k' '}M' k" .-fis j -siy' ,\V C-r Gerrit van der Berg eindigde dus de eerste plaats. Hoewel zijn overwinni in de laatste partij aan een zijden dr£ heeft gehangen, zijn wij van mening de titel terecht is gekomen bij de spe die er gezien zijn capaciteiten en pres ties in dit tornooi de meeste aansprö op mocht maken. Voor Jo de Vries v de spanning na tien beurten verdwem Zijn naamgenoot Wim de Vries, die de voorlaatste partij een overwinni behaalde op Wim Barten, zat echter hete kolen. Deze Bergenaar was nan lijk altijd nog candidaat voor de tit Daarvoor was nodig dat Gerrit van c Berg zijn laatste partij verloor. Jo Vries kon zich na zijn uitstekende sti echter niet meer herstellen en Van c Berg zegevierde ten slotte met een v( schil van slechts vijf caramboles, h niens het districtsbestuur sprak de h€ N. van der Schild na aflooo van uitermate spannende tornooi woorden v dank tot de organiserende vereniging Oude Herberg en de heer en mevroi Jansen die zeer veel tot het welslag van deze wedstrijden hebben bijgedi gen. Daar G. v. d. Berg binnenkort g£ emigreren, zag hij af van deelnemi aan de gewestelijke kampioènschapp welke aan het einde van deze maand Den Helder worden gehouden. Naar a'. waarschijnlijkheid zal nu, Wim de Vri< ei ie op de tweede plaats eindigde, h district Alkmaar bij deze kampioe schappen vertegenwoordigen. Dè laatste uitslagen luiden: W. de Vries 200 27 32 7 W. Barten 139 27 21 5. G. v. d. Berg 200 34 37 5.; J. dè Vries 195 34 41 5: De eindstand is: G. v. d. Berg 77 6.13 W. de Vries 63 6.80 J. Swart 53 6.11 J. de Vries 69 6.15 C. Haakman 42 5.83 W. Barten 30 5.04 C. Hein 27 5.09 C. v. d. Molen 32 4.76 Kolommen betekenen hoogste seri< Donkergrijs wollen japonnetje i? de nieuwe lijn '54. Streng gehalei' neerde taille, ovaal gedrapeerde halslijn. gemiddelde en matchpunten. Daar het Paas-tornooi steeds mei belangstelling trekt en gezien het gro succés dat verleden jaar weer wei geboekt heeft de Alkm. SchaakcL V. V. V. besloten ook dit jaar weer d tornooi te organiseren en wel Zaterdag 17 en Maandag (2e Paasdai 19 April. Op de le Paasdag wordt ni gespeeld om die spelers, die ni op Zondag willen spelen ook in de g legenheid te stellen aan dit torno déél te nemen. Gespeeld zal worden in groepen vi vier, verdeeld in hoofd-, eerste, twe de en derde klasse en een jeugdgroe ALKM. SCHAAKCLUB V.V.V. In de onderlinge wintercompetit werden Maandagavond de volgende r sultaten behaald: le klasse: A. SchaapsG. Groen woud 1^, J, de WaalJ. Maats 0 1, G. BoonA. Vis en D. Appel Sr- H. Dagelet afgebroken. 2e klasse: P. GroenenbergJ. Schuu man 10, F. v.d. VlietF. Bosch 1— J. Bastiaanse—P. Holzmann 01; F. HolL. Nyman bi, F. Bosch Faber 01. 3e klasse: F. SchultzJ. de Wolf 1 1 H. Wesse'.son—J. Kloppenburg •—0, H. LansenH. Paulissen V)lA.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 2