Droom van een oud-verzetter Vervolg stadsnieuws X-lon Wonderstift Tenniscompetitie werd door Inside succesvol voortgezet \}'n kleine Sheha kom terug, tragisch brok leven Vroom Dreesmann Alkmaar Knappe vertolking JHaagsche Comedie riCÏOHIA THEATER Volksonderwijs richt zich tot de raad Sluiting gemeentebureaux Erebegraafplaats Bloemendaal moet verzorgd De jongeren van nu en 10 jaar geleden Een oude vondst Vreemdelingen zullen weer rust krijgen Circus Mullens is vertrokken Pafafa was weer een succes BURGERLIJKE STAND JIMMY EN DE BENDE VAN BOLLETJE BINK f DEMONSTRATIE Schaakclub VVV Bevorderingen aan de Handelsavohdschool DINSDAG 4 MEI 1954 JILLIAM INGE'S toneelspel „Come back little Sheba" (M'n kleine Sheba, kom terug"), gisteravond op voortreffelijke wijze door leden van de Haag- fche Comedie in het Gulden Vlies voor een uitverkocht huis ten tonele gebracht, bu een spiegel kunnen zijn van het stille leed, dat zonder dat dikwijls de naaste ekenden er kennis van dragen of willen dragen, helaas zo vele huwelijken aakt tot een woestijn van wanhoop. Toen het besluit viel samen verder te gaan, jonden de partners reeds aan de rand van die woestijn, maar een schoon en fcrblindend fata morgana verborg op dat moment de dorre vlakten van het liomcnde leven. Sommigen gaan kort daarna reeds verschrikt en verbijsterd 'mtecn om alleen een weg terug te zoeken. Doch anderen blijven bij elkaar, Sipend al tastend en struikelend toch nog die goede weg te vinden. Een enkele maal verschijnen wuivende palmen aan de einder en laait de hoop op. Misschien nadert daar toch nog het paradijs, het land van de droom uit het verleden. Maa: het blijkt ijdele hoop en nog dieper brandt de smart van eenzaamheid en niet begrepen worden in is het leven van Doc (Paul Steen- K bergen) en Lola (Ida Wasserman) Beu orden sinds het moment, dat de jonge, idealistische student in de me dicijnen zich overrompeld had gevoeld door de pittige charme van de nog zo jeugdige Lola. Het was maar een enkele dag, misschien waren het slechts enkele uren. Een huwelijk werd nood zakelijk. Voor de student viel toen reeds het grootste ideaal van zijn jeugd weg. De studie kon niet worden .voortgezet, daar hij in het onderhoud van hem en zijn vrouw had te voor zien. De eerste verwachting van Lola ging te niet omdat de baby niet in leven bleef. b®Hoe gaat dan het leven van Doe en fcLola worden? Doe verdient een mager 'inkomen als masseur en met 't geven van heilgymnastiek. In het oude huis van een vervallen wijk wordt een ka mertje ingeruimd voor het meisje Ma rie (Elly Ruimschotel), dat tekenen studeert. Lola zou haar man toch nog gelukkig hebben kunnen maken, zou in vele opzichten diens prijsgegeven idealen hebben kunnen opvangen door daarvoor begrip en inzicht te tonen. Dat heeft zij eenvoudig niet. Haar l&en zou goed geweest zijn met al leen de uiterlijke dingen, genoegens eh belevenissen van het ogenblik: een avondje dansen, bioscoopbezoek, een etentje. Doe zou dit zijn vrouw graag gtinnen, maar zijn geestelijke behoef ten liggen dieper en vinden geen be antwoording. Door de studie, die af brak geen contact meer met het mi lieu, waarin hij eens opgroeide. In de vrouw, die hij trouwde zélfs niet de geringste compensatie voor dat gemis. Hij wil wel goed voor haar zijn (uit stekend getypeerd door het voor de zoveelste maal vertonen van het truc je met de kaarten, het steeds niet kribbig reageren als Lola opnieuw be- begint te klagen over het missen van het weggelopen hondje Sheba), maar soms kan hij het niet langer uithou den. MDe scène bij het radiotoestel liet de onoverbrugbare kloof welke tus sen beide mensen bestaat, op tragi sche wijze zien. Stil en geboeid zit Doe tel uisteren naar de zangeres. Lola komt binnen. Haar radde gepraat doet de gehele sfeer, waarin Doe zich een ogenblik opgenomen voelt in dui gen vallen. Op verzoek van Lola komt andere muziek uit de luidspreker. En de vrouw ziet niet, wat zij opnieuw heeft stukgeslagen Doe te luisteren naar de zangeres spontaan leeft, maar wier belangstel ling ook uitgaat naar de werkelijke paarden van het leven, de vrouw, Bie hij zich vroeger had voorgesteld tis degene, waarmee hij het leven zou hebben aangekund. Lola zoekt ook, Wij het minder bewust en haar pri maire geest vindt daarvan iets in het pontact met de melkboer, de student- athleet Turk, die model staat voor Ma lie, maar dit meisje op geraffineerde fijze dreigt in te palmen. J Als dat inderdaad gebeurt en Doe jovendien ervaart, dat Lola alles sti- Jluleert en toestaat, terwijl hij vreest, flat Marie door dezelfde fout, die hij feging een ellendig leven tegemoet lal gaan, zoekt hij opnieuw zijn troost pn de drank. De dan volgende scènes: het angstig telefoneren van Lola om jinlichtingen over Doe, het wachten op hem de ganse nacht, Does terug- Jkeer, zijn uiterlijke zelfbeheersing en fee vreselijke uitbarsting, die volgt op Lola's ondoordacht gepraat, werden iowel door Ida Wasserman als Paul Steenbergen op schier onnavolgbare wijze gespeeld. Het gehele complex tan woord en beweging tekende met Ichrille, bijna schreeuwdene lijnen de Biepe tragiek van dit huwelijksleven. Melba ^§Het probleem, dat in deze film ge- steld wordt, is niet nieuw. Het is dat. waarvoor de jonge vrouw zich ge plaatst ziet, die met bijzondere ta lenten begaafd de wereld aan haai Voeten heeft. Moet zij, mag zij haar roemrijke carrière opgeven om de stem van haar hart te volgen en haar gaven aan het publiek onthouden? ■In „Melba" (Monte Carlo-wals), een groots opgezette operafilm heeft Pa trice Munsel, star van de Metropolitan- Opera, deze vraag op te lossen en zij doet dat op haar eigen wijze, waarbij zij niet slechts alle gelegenheid krijgt «aar kwaliteiten als opera-zangeres te demonstreren, maar waarbij zij tevens loont een uitstekend actrice te zijn. iKet verhaal van het Australische meis je dat de ladder van de roem beklimt tot aan de hoogste trede, krijgt hier- bijzondere tint en verve. I Met de schoonste stem der wereld I fergaarde Nellie Melba zich in tal van hoofdsteden onsterfelijke roem en in jWlerloi opera-fragmenten van de J'aust" tot Lucia di Lammermoor" pordt men door deze stem gefasci- erd. IDe verdienste van deze film is niet Bechts gelegen in het feit, dat zij oog p oor streelt er is een overdadige geelde aan costuums, décors en kleu- fen maar mede hierin, dat het ver- faal puur-menselijk blijft en naast alle giterlijke pracht en praal ook recht Joet wedervaren aaji de kleine dingen van het leven, die vaak nog wèl zo be langrijk zijn. Na zijn kuur in het ziekenhuis keert Doe terug. Marie is intussen met haar verloofde Bruce, vertrokken. In haar simpelheid doet Lola haar best om Doe echt te verwennen. Het goede, wat zij kan, doet ze ook, maar dan vertelt Lola over een droom, die ze had. Deze droom is weer het verleden. Ze heeft daarin ook de kleine Sheba terugge vonden. Maar het hondje was dood. Dood... Dit hondje zomaar in het niet verdwenen gelijk de verwachtingen van beide mensen waren verdwenen. Beiden wilden dit niet erkennen. Er werd nog gehoopt op de terugkeer van Sheba, althans door Lola. Maar nu weet ze ook, dat alle verwachtingen voor goed tot het verleden behoren. Man en vrouw, de man vooral weet, dat zelfs het schijnbeeld van wuivende palmen niet meer aan zijn geestelijke horizon zal opduiken, dat alleen de eindeloze, opvretende leegte van de woestijn blijft. Men kan tegen de opbouw van het stuk enkele bezwaren aanvoeren, doch zij vallen in het niet bij het geheel. William Inge's „Come back little She ba" is een sterk aangrijpend, veelzeg gend brok leven, waarvan zoals ge zegd zowel Ida Wasserman als Paul Steenbergen een uitermate knappe en doorleefde vertolking gaven. De meis jes-studente Marie werd door Elly Ruimschotel vlot en raak gespeeld. Zonder aarzelen durven wij deze avond met de Haagsche Comedie een hoogtepunt in het toneelseizoen noe men. W. K. De afdeling Alkmaar van Volks onderwijs heeft aan de gemeenteraad het volgende adres verstuurd: Het bestuur van onze vereniging heeft met belangstelling kennis geno men van het voorstel van Burgemees ter en Wethouders betreffende de op richting van een stichting genaamd „5e klasse middelbare handelsdag school te Alkmaar" (Bijlage Nr 124; 1954). Wij juichen de tot standkoming van deze vervolgklas van de handelsschool van harte toe, omdat daardoor de op leiding aan deze school gecompleteerd wordt op een wijze welke zowel voor de studerenden, als voor het bedrijfs leven, waarin de afgestudeerden hun taak zullen gaan verrichten, van grote betekenis moet worden geacht. Wij spreken daarbij echter tevens de hoop uit, dat deze oplossing een zeer tijdelijk karakter zal dragen en dat zo spoedig mogelijk de middelbare han delsdagschool voor 5-jarig zal zijn. In verband met het feit, dat de mid delbare handelsdagschool een openbare school is, zijn wij van mening, dat het karakter van de stichting „5e klasse middelbare handelsdagschool te Alk maar" eveneens „openbaar" in de be- maar" eveneens „openbaar" in de be tekenis van „niet confessioneel" dient te zijn. Alle door het curatorium te nemen besluiten dienen derhalve te geschieden met inachtneming van het openbaar karakter van de 4-jarige handelsdagschool en het onderwijs van deze school. Wij verzoeken derhalve Uw Raad in artikel 2 van de statuten tot uitdruk king te willen doen brengen, dat de curatoren geacht dienen te worden voorstanders te zijn van openbaar (niet confessioneel handels-onderwijs. Het Bestuur van „Volksonderwijs" afdeling Alkmaar, get. R. Bakker, voorzitter, get. A. Kleymeer, secretaris. De gemeentelijke diensten en -bu reaux zullen op Woensdag 5 Mei a.s., de dag van de herdenking der be vrijding, gesloten zijn. De afdeling burgerlijke stand zal uitsluitend voor spoedgevallen ge opend zijn van 1112 uur voormiddag. Men schrijft ons: Blijkens een verslag over 1952 is het aantal graven op de Erebegraafplaats te Bloemendaal thans gestegen tot 372. De begraafplaats is geheel voltooid, nadat enige maanden geleden het ge denkteken door de minister-president werd onthuld. Al deze verzetstrijders rusten hier nu op een hun waardige plaats. Gelegen in het karakteristieke duinlandschap, is deze erebegraaf plaats een Nationaal Monument gewor den en getuigt van de strijd door onze landgenoten voor de bevrijding ge voerd. Ons volk mag hier trots op gaan. Wil deze begraafplaats een waardig monument blijven, dan dient ze echter goed onderhouden te worden. Het mag niet voorkomen, dat de nabestaanden bij hun bezoeken of buitenlanders wanneer zij van hun bewondering blijk willen geven moeten constateren, dat de rustplaats vergeten of verwaarloosd wordt. Naast haar vele andere taken, draagt de Stichting 19401945 uitein delijk de last voor deze kosten. Laten wij, wanneer wij wederom onze gevallenen herdenken en in deze weken aan onze ereschuld voldoen, dit bedenken. Voor het onderhoud blijven jaarlijks contribuanten nodig. Tien jaar geleden stonden vele jon geren gereed om hun bijdrage te geven aan de strijd voor onze onafhankelijk heid. Zij vormden de stoottroepen in het verzet en waren bereid een hoge prijs voor hun idealen te geven. Er was nog een zwaar jaar te wach ten, een jaar van harde strijd. Zij stre den die strijd en velen gaven het hoog ste, hun leven, dan wel de hoge prijs van hun gezondheid. Een aantal liet na achtergelaten be trekkingen, die van hun zorg afhanke lijk waren. Zij die de strijd overleefden, meen den na de bevrijding nog een taak te hebben overgehouden, nl. de verzor ging van deze invalide makkers en hen die achterbleven. Zij zijn het, die de woorden van dich ter Jan Campert voor U herhalen: „Gedenkt, die deze woorden leest, Mijn makkers in den nood En die hen nastaan 't allermeest In hunne rampspoed groot". De jongeren van heden hebben ge lukkig niet deze strijd te vechten. Deze strijd is echter wel voor hen gestre den. Zij waren toen te jong om mede te doen, maar nu zijn zij oud genoeg om hun steentje bij te dragen. Wij vragen niet hun leven te geven of hun gezondheid op spel te zetten. Wij vragen hen slechts zich iets te ont zeggen en dit af te staan, ten behoeve van de strijders van 10 jaar geleden. Wanneer bij Uw ouders aan huis de bijdrage van de Stichting 19401945 wordt gehaald, voeg daarbij ook Uw deel, of neem deel aan de uurloon ac ties en toon, dat niet alleen de ouderen hun taak begrijpen maar dat ook de jongeren die nu zélfverdienen," zelf hun plichten willen nakomen. Bij de restauratiewerkzaamheden aan de Kapelkerk op de Laat is onder het gootlood een exem plaar gevonden van de Alkmaar- sche Courant van 1 OJuli 1891. De krant, die daar blijkbaar door een loodgieter is gelezen, heeft het daar op die hoge plaats lang uitgehouden. Zij was nog vrij goed, te ontcijferen. Tegen de wijze, waarop verschillen de personen speciaal op Vrijdag de vreemdelingen hun diensten aanbieden heeft de politie tot nu toe nimmer kunnen optreden. Over de misstanden die op dit gebied heersen spraken wij reeds eerder ons misnoegen uit. Dit jaar bereikten de politie evenals in 1953 reeds verschillende klachten dat door gidsen op de openbare weg zeer onhebbelijk tegen de vreemdelingen zou worden opgetreden, waarbij in sommige gevallen zelfs niet zou wor den geschroomd hen aan te grijpen om hen te bewegen bepaalde lokalitei ten te bezoeken. Aan deze excessen, die niet bevorderlijk zijn voor het vreemdelingenbezoek, zullen B. en W., behoudens goedkeuring door de raad, paal en perk stellen door in de alge mene politieverordening een bepaling op te nemen, waarbij het verboden is zonder schriftelijke vergunning door of namens B. en W. te verlenen, op de openbare weg als wegwijzer of pakjes drager op te treden of diensten van dergelijke aard aan te bieden. Ik droomde vannacht, dat mij toevallig een brief in handen was gevallen van een correspondent van een Duits dagblad aan zijn re dactie in „der Heimat". Zoals steeds met dromen het geval is, was ook deze droom volkomen in strijd met de werkelijkheid. Het was een rare, een zeldzaam rare droom. Vooral de herinnering aan de brief bezorgt me op nieuw de stuipen van het lachen. Stel je voor dat het gros der Duitsers er inder daad zo over dacht als mijn Duitser deed. De gedachte alleen al is te dol om los te lopen. Hij schreef namelijk het volgende: „Hoewel in Mei 1945 aan hun onwettig optreden een einde werd gemaakt, blij ken de zg. oud-illegale wer kers in Nederland nog niets van hun brutaliteit verloren te hebben. Slechts enkelen hebben leren inzien, dat zij er de Nederlandse regering en het Duitse Volk dank baar voor moeten zijn, dat hun wandaden, die zij in de jaren 19401945 hebben be dreven, zijn vergeten. Kwijt gescholden zijn hun de straffen, die zij ten volle verdiend hebben wegens het lafhartig vermoorden van vele dappere Duitse solda ten en andere personen, onder wie ook Nederlan ders,, op Duitse en Neder landse bureaux; hun hulp en steun aan gemakzuchtige lieden, die door zich aan het arbeidsproces te ont trekken de voedselvoorzie ning in de war schopten en daardoor een felle hongers nood in het leven riepen; hun hulp aan omlaag ge schoten vijandelijke piloten die telkens met hels genoe gen bommen lieten vallen op Hollandse ziekenhuizen, hun vernietigingsdaden op de met zoveel kosten en moeite opgebouwde Neder landse Spoorwegen; hun overvallen op gevangenis sen, waardoor talrijke mis dadigers weer op de vredige bevolking werden losgela ten; het doden van mensen die hun tijd ver vooruit waren en toen reeds op alle fronten met Duitsland sa menwerkten voor een ver enigd en welvarend Europa. Al deze misdaden zijn de oud-illegalen vergeven. Te genover zo grote barmhar tigheid en bescheidenheid. De meeste oud-illegalen ech ter menen nog trots te moe ten zijn op hun daden. En kele hebben zelfs de euvele moed deze in sollicitatie brieven te vermelden. Ge lukkig zijn er maar weinig werkgevers die op een der gelijke aanbieding ingaan. Wie zo brutaal is heeft zijn streken nog niet ver leerd en komt gemakkelijk opnieuw in de verleiding de verkeerde weg op te gaan. De oud-illegalen richten hun activiteit vooral tegen Duitsland en allen die in de jaren 19401945 met het Duizendjarige Rijk hebben samengewerkt. Dit bleek 'weer eens tijdens de Paas dagen, toen zij zich keerden tegen een groepje jonge Duitsers, die bij een bezoek aan Arnhem van hun blijd schap over het weerzien en de snelle wederopbouw van deze stad blijk gaven door het zingen van het schone Horst-Wessellied. In die tijd werden trouwens meer wanklanken geconstateerd. Zo moet in Amsterdam een conducteur een tram heb ben laten stoppen en wer den enkele personen hand tastelijk, omdat enige Duit sers gevraagd hadden of ook Joden van de tram ge bruik mochten maken. Zelfs meldde een dagblad, met name de Alkmaarsche Cou rant, met een ondertoon van verontwaardiging, dat een voormalig Duits Officier zijn familie de St. Willibror- dusstichiing had willen la ten bezichtigen, waar hij in de jaren 19401945 zulk een prettige tijd met zijn vrien den had doorgebracht Alsof daar iets op tegen is! Bij hun bezoek aan de Keukenhof te Lisse klaag den onze landgenoten er over dat men zoveel Hol landers op het terrein had toegelaten. Gelukkig zijn dit uitzon deringen. Het Nederlandse volk is een nuchter volk, dat zich laat leiden door feiten. Men heeft grote be wondering voor wat tot stand is gebracht door man nen als Preusker, minister van Wederopbouw Oberlan- der, minister voor de vluch telingen en Schroder, minis ter van Binnenlandse Zaken in West-Duitsland, die des tijds reeds als vooraanstaan de SSleiders getoond heb ben Europeanen van groot formaat te zijn. Grote instemming hebben ook gevonden de woorden van de Bondspresident, die op de vergadering van het „Verband Deutscher Solda ten" te Bonn voor de Duitse soldaten hetzelfde respect en dezelfde achting vanbin nen- en buitenland eiste als men overal heeft voor de soldaten van de overige lan den. Ook interesseert de Ne derlander zich zeer voor het probleem der nog altijd on schuldig vastgehouden Duitse soldaten en politie mensen. Hoewel dus de invloed der zgn. oud-illegalen in Nederland te verwaarlozen is, wint toch onder de be volking steeds meer de me ning terrein, dat deze lieden op de één of andere wijze aan het verstand gebracht moet worden dat de tijd, waarin zij onschuldig bloed vergoten hebben, nog niet vergeten is. Unaniem is men van me ning, dat in ieder geval de zg. bonden van oud-illegale strijders wettelijk verboden dienen te worden. Deze stemming blijkt dui delijk uit de snelle opbloei van een nieuwe beweging, de N.E.S.B. Het Nederlandse Volk it bereid de oud-illegalen weer in zijn midden op te nemen. Maar dan zullen zij moeten bewijzen dat zij dit waard zijn en dat zij spijt hebben van hun daden. Zij kunnen hun goede wil tonen door zich voor het al gemeen welzijn in te zetten en volledig met het verle den te breken. Over het algemeen geeft dus ook op dit gebied de toestand in Nederland geen reden tot ontevredenheid, al kan zij natuurlijk bij lang na niet vergeleken worden met die „bei uns". Nederland ontwikkelt zich tot een krachtige bondge noot van Duitsland. Mocht Duitsland opnieuw gedwon gen worden ter verdediging van de beschaving de wa pens op te nemen, dan zal de Nederlandse soldaat spontaan de zijde kiezen van zijn stamverwante Duitse wapenbroeder. Zo ongeveer was de in houd van mijn „droom- brief". Het was gelukkig maar een droom. Ehhet was toch een droom, is het niet? P. de B. Circus Mullens heeft zijn voorstel lingen in Oudorp beëindigd en het Randersveld ontruimd. Over het be zoek is de directie niet enthousiast Men had op een grotere belangstelling gerekend en heeft de vrij geringe re cette toegeschreven aan het feit, dat het circus niet in de stad stond en daardoor het directe contact met de bevolking miste. Aan het programma, dat door Mullens werd geboden heeft het zeker niet gelegen. Een ogenblik heeft het er nog naar uitgezien, dat Oudorp voor het circus de ondergang zou worden. Dat was Zaterdagmiddag toen een windhoos zich op het reusachtige chapiteau wierp. In allerijl heeft het personeel maatregelen getroffen om een cata strophe te voorkomen. Door te verhin deren dat de wind onder het tentdoek kon komen en door het wagenpark nauw rond het chapiteau te plaatsen heeft men het^ gevaar kunnen afwen den. Slechts een zadeltent werd weg geblazen. Pafafa, de bekende padvindersfancy- fair is weer achter de rug. Het Phoe- nixterrein heeft weer zijn oude aan zien gekregen, en is van kermisterrein weer padvindersterrein geworden. De troephuizen zijn in een ommezien weer in de oude sfeer teruggebracht. Nog vol enthousiasme hebben de jongens alles weer in orde gebracht, drie da gen hard werken ten spijt. Wat een moed, wat een ijver, na drie dagen schreeuwen bij de vele standsTal loze bezoekers gingen weer langs de Zandersloot naar het feestterrein. Prac- tisch alle stands hadden de belangstel ling der bezoekers en het restaurant, in Chinese stijl, gaf velen een uurtje gezelligheid. De padvinders zijn zeer tevreden over de resultaten en zijn zeer dankbaar gestemd. Voor de uit slag van de verloting verwijzen wij naar de advertentiepagina. Geboren: Maria M. C., d. van N. P. Peperkamp en C. M. Tromp. Antonius M., z. van P# M. van Veen en C. Wokke. Linda M., d. van H. Rasch en D. de Groot. Tiny M., d. van N. Smit en J. de Boer. Jozef, z. van P, Bloem en M. J. Crombeen. Cornelis A.' M., z. van A. A. van Campen en M. G. Konijn. Getrouwd: Adrianus Vegter en Eli sabeth Haasbroek. Overleden Jannigje Burger, 38 jaar, gehuwd met L Schrassen. voor de vouwen in al Uw kleding, zoals pantalons, plissé-rokjes etc. etc. Ook geen gaten meer in Uw sokken en kousen. Bezoekt onze demonstratie op de parterre. 2 STIFTEN voor 95 et. -!■ in-,...., (Advertentie, ing. iVLed.) 54. Jimmy en Karei Krukas zagen elkaar veelbetekenend aan. Het zachte, beverige gesteun bleef voortduren „Als je 't mij vraagt", fluisterde Krukas, is dat öf de barones óf Jantien Jim my bonkte nog eens. Het gesteun ver minderde niet, werd ook niet sterker. Jimmy zette zijn breekijzer tussen de deur en kraakte haar in de kortst moge lijke tijd open. Toen de deur week, stapten de mannen naar binnen. Mid den in de kamer stond een bed, een morsig vies bed en daarin lag een be jaarde vrouw, die blijkbaar in deze kamer was opgesloten. Zij keek met angstige ogen naar de twee mannen, die met zeveel misbaar de kamer wa ren binnen gedrongenLieve help, 't is de barones", fluisterde Karei Krukas. „Ach, wat is dat arme oude mens er slecht aan toe". Jimmy stapte op haar af. „Mevrouw de barones", zei hij op een rustige toon. „U behoeft geen angst voor orio te hebben. Wij zijn hier gekomen om U te bevrijden, maar ver telt u ons eerst, wat er met u gebeurd is en waar Jantien is en waar die ke rels gebleven zijn die u hier hebben opgesloten". De 77-jarige barones bleef Jimmy met grote angstige ogen aan kijken. „Ga weg, engerd!" riep zij ten slotte. „Hoe durven jullie het slaap vertrek van een dame binnen te drin gen! Dat kun je alleen van een paar ongelikte beren verwachten. Jullie zijn al net als de rest die hier mijn rust zijn komen verstoren. Schéér je weg en zeg tegen Jantien, dat ik een kopje thee met een wolkje melk wil hebben". Na dit gezegd te hebben, liet de oude dame zich uitgeput achterover vallen... Op de tweede competitie-Zondag hebben Inside I en Inside II wederom tegenstanders ontmoet, die vrijwel over de gehele linie sterker bleken te zijn. Het eerste team vond bij Brederode I een speler als Heuer, die zeker een paar klassen hoger kan spelen dan overgangsklasse B. Inside II ontving DDV V met enkele zeer goede jeugdi ge Amsterdamse spelers. De andere vier Inside-teams wonnen met goede cijfers. De uitslagen waren: Brederode IInside 62; Inside II DDV V 26; Inside IIIRooswijk 62; Inside IVUitgeest II 53; De Giete- lingInside V 17; Shell VInside VI 1—7. De gedetailleerde uitslagen luiden: Inside I DE Mej. G. Nijssenmej, R. Koppen 64, 64; DE mej. E. van Scherpen- seelmevr. Boonen 63, 6—3; HE J. HeuerTh. Damsté 62, 61; HE A. van de HofP. Adolf 36, 57; DD mej. Nijssen en mej. Scherpenseel mevr. Boonen en mej. Koppen 62, 63; HD J. Heuer en A. EsserP. Adolf en J. Lienesch 63, 64; GD mej. Nijssen en J. Heuer—mevr. Boo nen en P. Adolf 62, 60; GD mevr. Möller en H. Essermej. Koppen en J. Lienesch 46, 3r Inside II HE G. Verroen—J. Hardeman 16, 1—6; HE P. Koster—H. Maritz 7—5, 7—5; DE mej. A. de Riemej. H. Levy 16, 26; DE mej. M. Ovingemej. B. van Bree 57, 36; GD J. Mobron en mej. M. OvingeJ. de Bruin en mej. H. Levy 3—6, 6—8; GD P. Koster en mej. A. d, RieJ Hardeman en mej. B. van Bree 36, 911; DD mevr. A. Meurs en mej. M. Ovingemej. H. Levy en mej. B. van Bree 3—6, 6—4, 46; HD J. Mobron en P. KosterJ. de Bruin en H. Moritz 75, 26, 62. Inside III HE F. DrogeL, J. Vreeling 75, 64; HE H. HolsmullerM. A. de Rui ter 75, 75; DE mej. H. Eyssen— mej. van Hemert 63, 62; DE mevr. T. de Heer Klootsmevr. Rodenberg 63, 4—6, 68; GD mej. A. Koel en H. Holsmullermevr. Rodenberg en L. J. Vreeling 6—2, 1—6, 5—7; GD mevr. de Heer Kioots en H. de Vriesmevr. M. van Hemert en G. J. Vos 6—3, 61; DD mej. H. Eyssen en mej. A. Koel mevr. v. Hemert en mevr. Rodenberg 75, 6—3; HD H. de Vries en F. Dro geG. J. Vos en M. A. de Ruiter 64, Inside IV DE Mej. C. van Kuykmej. H. v. Tunen 61, 61; DE mevr. L. Adolf mej. J. Hoope 3—6, 6—2, 6—3; HE R. v. d. Mark—H. Fey 1—6, 4—6; HE J. SchumerG. van Twuyver 57, 0—6; GD mevr. M. Holsmuller en J. Schu mer—mej. H. v. Tunen en H. Fey 6—3, 63; GD mej. C. van Kuijk en R. v. d. Mark—mej. A. Cornelisse en G. van Twuyver 2—6, 6—1, 6—3; DD mevr. M. Holsmuller en mevr. L. Adolf—mej. Cornelisse én mej. v. Tunen 6—1, 6—0; HD R. v. d. Mark en J. SchumerH. Fey en G. v. Twuyver 36, 26. Inside V HE W. de Heer KlootsJ. Zonneveld 36, 97, 46; HE J. RandwijkR. Couvée 63, 36; DE mevr. Zonne veld—mej. W. i'cvcrelli 1—6, 3—6; DE mej. C. Zonneveld—mej. J. v. Loon 63, 36; GD heer en mevr. Zonne veldmej. J. de Groot en W- de Heer Kloots 57.' 36; GD mej. Zonneveld en J. Randwijk—mej. J. v. Loon en R. Couvée 16, 46; HD J. Zonneveld en J. RandwijkW. de Heer Kloots en R. Couvée 64, 26, 36; DD mevr. Zonneveld en mej. Zonneveldmej. W. Peverelli en mej. J. v. Loon 46, 16. Inside VI HE H. GroothuisA. Schermer- 75, 11—9; HE R. Lunbeek—B. Olie 1—6, 46; DE mej. J. H. v. Leeuwenmej. M. Krak 36, 57; DE mej. T. IJspeert —mej. L. Groeneveld 1—6, 1—6; GD mej. J. H. v. Leeuwen en H. Groothuis mej. M. Krak en A. Schermer 6—0, 46, 46; GD mevr. Lunbeek en W. van Wassenbergmej. Groeneveld en B. Olie 26, 36; HD R. Lunbeek en W, v. Wassenberg—A. Schermer en B. Olie 5—7, 46; DD mevr. Lunbeek en mej. IJspeertmej. M Krak en mej. Groeneveld 6—3, 2—6, 1—6. Wintercompetitie Bij V.V.V. loopt de wintercompetitie '53—'54 langzaam ten einde. De totale uitslag is echter nog niet op te maken. Maar toch kan wel met enige zeker heid worden vastgesteld, welke leden de eerste plaatsen zullen bezetten in de diverse afdelingen. In de Hoofdklasse heeft P. Seewald de leiding met 9 p. uit 10 partijen, ge volgd door F. Hildama, D. Appel Jr en E. G. Kayser. In de Eerste klasse staat A. G. Schaaps bovenaan met 14i/; p. uit 19 partijen .gevolgd door G. Boon met 131/2 p. uit 19. In de Tweede klasse staat F. J. Hol bovenaan en promoveert met 15 p. uit 19 partijen. In de Derde klasse heeft F. Schuiz de leiding met 11 p. uit 14 partijen. 2e staat J. de Wolf met 9i/2 p. uit 14 par tijen. Deze twee spelers promoveren, lil de vierde klasse is de situatie nog niet gemakkelijk te overzien. V.V.V. heeft echter weer nieuwe plannen. De kampioenstitels van Alkmaar in de diverse klassen staan op het program ma, waaraan ook leden van andere verenigingen kunnen deelnemen. Bo vendien zullen ook de Bekerwedstrijden Bevorderd naar klasse II: J. Klaver, W. Moerbeek (voorw.), Truus Mooy, H. Nuyens, C, Nijman (v.w.), K. Ooyevaar, S. Palsma, Tinie Schmidt, B. Vroling, Cor- rie Wonink (v.w.). Afgewezen acht leer lingen. Naar klasse III: Annie Dagelet (v.w.), F. Govers, Ch. Leeuwenkamn, Adri Min naar, A. Moi (v.w.), Corrie Vriesman (v.w.) Herexamen een, afgewezen zeven leerlingen. Naar klasse IV: P. Berkhout, K Bu ren, Iet Frankfort, C. Meyer, Annie' San ders, H. Stierhout, C. Vis, P. de Vries en R. Wetterauw. Afgewezen: drie leerlingen. Naar klasse V: Diny Bel, Jenny Bel, D. Dirkmaat, N. van Driel, J. Groen, L. Helfrich, K. Hoekstra, P. Oostermeyer, Tilly Paleari, J. Prins, A. Schot, J. Schou ten, R. Sengers (v.w.) en F. Wiering. Her examen twee, afgewezen twee leerlingen. Geslaagd voor het examen machine- schrijven: Annie Dagelet, F. Govers, P. Jonker, Henny Koreman, Ch. Leeuwen kamp, Adri Minnaar, Annie Pleeg, Willy Reymers en Corrie Vriesman. Afgewezen: twee leerlingen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Alkmaarsche Courant | 1954 | | pagina 11