Droom van een oud-verzetter
Vervolg stadsnieuws
X-lon Wonderstift
Tenniscompetitie werd door
Inside succesvol voortgezet
\}'n kleine Sheha kom terug,
tragisch brok leven
Vroom Dreesmann Alkmaar
Knappe vertolking
JHaagsche Comedie
riCÏOHIA THEATER
Volksonderwijs richt
zich tot de raad
Sluiting gemeentebureaux
Erebegraafplaats
Bloemendaal moet
verzorgd
De jongeren van nu
en 10 jaar geleden
Een oude vondst
Vreemdelingen zullen weer
rust krijgen
Circus Mullens is
vertrokken
Pafafa was weer
een succes
BURGERLIJKE STAND
JIMMY EN DE BENDE VAN BOLLETJE BINK
f
DEMONSTRATIE
Schaakclub VVV
Bevorderingen aan de
Handelsavohdschool
DINSDAG 4 MEI 1954
JILLIAM INGE'S toneelspel „Come back little Sheba" (M'n kleine Sheba,
kom terug"), gisteravond op voortreffelijke wijze door leden van de Haag-
fche Comedie in het Gulden Vlies voor een uitverkocht huis ten tonele gebracht,
bu een spiegel kunnen zijn van het stille leed, dat zonder dat dikwijls de naaste
ekenden er kennis van dragen of willen dragen, helaas zo vele huwelijken
aakt tot een woestijn van wanhoop. Toen het besluit viel samen verder te gaan,
jonden de partners reeds aan de rand van die woestijn, maar een schoon en
fcrblindend fata morgana verborg op dat moment de dorre vlakten van het
liomcnde leven. Sommigen gaan kort daarna reeds verschrikt en verbijsterd
'mtecn om alleen een weg terug te zoeken. Doch anderen blijven bij elkaar,
Sipend al tastend en struikelend toch nog die goede weg te vinden. Een enkele
maal verschijnen wuivende palmen aan de einder en laait de hoop op. Misschien
nadert daar toch nog het paradijs, het land van de droom uit het verleden.
Maa: het blijkt ijdele hoop en nog dieper brandt de smart van eenzaamheid
en niet begrepen worden in
is het leven van Doc (Paul Steen-
K bergen) en Lola (Ida Wasserman)
Beu orden sinds het moment, dat de
jonge, idealistische student in de me
dicijnen zich overrompeld had gevoeld
door de pittige charme van de nog
zo jeugdige Lola. Het was maar een
enkele dag, misschien waren het slechts
enkele uren. Een huwelijk werd nood
zakelijk. Voor de student viel toen
reeds het grootste ideaal van zijn
jeugd weg. De studie kon niet worden
.voortgezet, daar hij in het onderhoud
van hem en zijn vrouw had te voor
zien. De eerste verwachting van Lola
ging te niet omdat de baby niet in
leven bleef.
b®Hoe gaat dan het leven van Doe en
fcLola worden? Doe verdient een mager
'inkomen als masseur en met 't geven
van heilgymnastiek. In het oude huis
van een vervallen wijk wordt een ka
mertje ingeruimd voor het meisje Ma
rie (Elly Ruimschotel), dat tekenen
studeert. Lola zou haar man toch nog
gelukkig hebben kunnen maken, zou
in vele opzichten diens prijsgegeven
idealen hebben kunnen opvangen door
daarvoor begrip en inzicht te tonen.
Dat heeft zij eenvoudig niet. Haar
l&en zou goed geweest zijn met al
leen de uiterlijke dingen, genoegens
eh belevenissen van het ogenblik: een
avondje dansen, bioscoopbezoek, een
etentje. Doe zou dit zijn vrouw graag
gtinnen, maar zijn geestelijke behoef
ten liggen dieper en vinden geen be
antwoording. Door de studie, die af
brak geen contact meer met het mi
lieu, waarin hij eens opgroeide. In de
vrouw, die hij trouwde zélfs niet de
geringste compensatie voor dat gemis.
Hij wil wel goed voor haar zijn (uit
stekend getypeerd door het voor de
zoveelste maal vertonen van het truc
je met de kaarten, het steeds niet
kribbig reageren als Lola opnieuw be-
begint te klagen over het missen van
het weggelopen hondje Sheba), maar
soms kan hij het niet langer uithou
den.
MDe scène bij het radiotoestel liet
de onoverbrugbare kloof welke tus
sen beide mensen bestaat, op tragi
sche wijze zien. Stil en geboeid zit
Doe tel uisteren naar de zangeres.
Lola komt binnen. Haar radde gepraat
doet de gehele sfeer, waarin Doe zich
een ogenblik opgenomen voelt in dui
gen vallen. Op verzoek van Lola komt
andere muziek uit de luidspreker. En
de vrouw ziet niet, wat zij opnieuw
heeft stukgeslagen
Doe te luisteren naar de zangeres
spontaan leeft, maar wier belangstel
ling ook uitgaat naar de werkelijke
paarden van het leven, de vrouw,
Bie hij zich vroeger had voorgesteld
tis degene, waarmee hij het leven zou
hebben aangekund. Lola zoekt ook,
Wij het minder bewust en haar pri
maire geest vindt daarvan iets in het
pontact met de melkboer, de student-
athleet Turk, die model staat voor Ma
lie, maar dit meisje op geraffineerde
fijze dreigt in te palmen.
J Als dat inderdaad gebeurt en Doe
jovendien ervaart, dat Lola alles sti-
Jluleert en toestaat, terwijl hij vreest,
flat Marie door dezelfde fout, die hij
feging een ellendig leven tegemoet
lal gaan, zoekt hij opnieuw zijn troost
pn de drank. De dan volgende scènes:
het angstig telefoneren van Lola om
jinlichtingen over Doe, het wachten
op hem de ganse nacht, Does terug-
Jkeer, zijn uiterlijke zelfbeheersing en
fee vreselijke uitbarsting, die volgt op
Lola's ondoordacht gepraat, werden
iowel door Ida Wasserman als Paul
Steenbergen op schier onnavolgbare
wijze gespeeld. Het gehele complex
tan woord en beweging tekende met
Ichrille, bijna schreeuwdene lijnen de
Biepe tragiek van dit huwelijksleven.
Melba
^§Het probleem, dat in deze film ge-
steld wordt, is niet nieuw. Het is dat.
waarvoor de jonge vrouw zich ge
plaatst ziet, die met bijzondere ta
lenten begaafd de wereld aan haai
Voeten heeft. Moet zij, mag zij haar
roemrijke carrière opgeven om de stem
van haar hart te volgen en haar gaven
aan het publiek onthouden?
■In „Melba" (Monte Carlo-wals), een
groots opgezette operafilm heeft Pa
trice Munsel, star van de Metropolitan-
Opera, deze vraag op te lossen en zij
doet dat op haar eigen wijze, waarbij
zij niet slechts alle gelegenheid krijgt
«aar kwaliteiten als opera-zangeres te
demonstreren, maar waarbij zij tevens
loont een uitstekend actrice te zijn.
iKet verhaal van het Australische meis
je dat de ladder van de roem beklimt
tot aan de hoogste trede, krijgt hier-
bijzondere tint en verve.
I Met de schoonste stem der wereld
I fergaarde Nellie Melba zich in tal van
hoofdsteden onsterfelijke roem en in
jWlerloi opera-fragmenten van de
J'aust" tot Lucia di Lammermoor"
pordt men door deze stem gefasci-
erd.
IDe verdienste van deze film is niet
Bechts gelegen in het feit, dat zij oog
p oor streelt er is een overdadige
geelde aan costuums, décors en kleu-
fen maar mede hierin, dat het ver-
faal puur-menselijk blijft en naast alle
giterlijke pracht en praal ook recht
Joet wedervaren aaji de kleine dingen
van het leven, die vaak nog wèl zo be
langrijk zijn.
Na zijn kuur in het ziekenhuis keert
Doe terug. Marie is intussen met haar
verloofde Bruce, vertrokken. In haar
simpelheid doet Lola haar best om
Doe echt te verwennen. Het goede, wat
zij kan, doet ze ook, maar dan vertelt
Lola over een droom, die ze had. Deze
droom is weer het verleden. Ze heeft
daarin ook de kleine Sheba terugge
vonden. Maar het hondje was dood.
Dood... Dit hondje zomaar in het niet
verdwenen gelijk de verwachtingen
van beide mensen waren verdwenen.
Beiden wilden dit niet erkennen. Er
werd nog gehoopt op de terugkeer van
Sheba, althans door Lola. Maar nu
weet ze ook, dat alle verwachtingen
voor goed tot het verleden behoren.
Man en vrouw, de man vooral weet,
dat zelfs het schijnbeeld van wuivende
palmen niet meer aan zijn geestelijke
horizon zal opduiken, dat alleen de
eindeloze, opvretende leegte van de
woestijn blijft.
Men kan tegen de opbouw van het
stuk enkele bezwaren aanvoeren, doch
zij vallen in het niet bij het geheel.
William Inge's „Come back little She
ba" is een sterk aangrijpend, veelzeg
gend brok leven, waarvan zoals ge
zegd zowel Ida Wasserman als Paul
Steenbergen een uitermate knappe en
doorleefde vertolking gaven. De meis
jes-studente Marie werd door Elly
Ruimschotel vlot en raak gespeeld.
Zonder aarzelen durven wij deze
avond met de Haagsche Comedie een
hoogtepunt in het toneelseizoen noe
men.
W. K.
De afdeling Alkmaar van Volks
onderwijs heeft aan de gemeenteraad
het volgende adres verstuurd:
Het bestuur van onze vereniging
heeft met belangstelling kennis geno
men van het voorstel van Burgemees
ter en Wethouders betreffende de op
richting van een stichting genaamd
„5e klasse middelbare handelsdag
school te Alkmaar" (Bijlage Nr 124;
1954).
Wij juichen de tot standkoming van
deze vervolgklas van de handelsschool
van harte toe, omdat daardoor de op
leiding aan deze school gecompleteerd
wordt op een wijze welke zowel voor
de studerenden, als voor het bedrijfs
leven, waarin de afgestudeerden hun
taak zullen gaan verrichten, van grote
betekenis moet worden geacht.
Wij spreken daarbij echter tevens de
hoop uit, dat deze oplossing een zeer
tijdelijk karakter zal dragen en dat zo
spoedig mogelijk de middelbare han
delsdagschool voor 5-jarig zal zijn.
In verband met het feit, dat de mid
delbare handelsdagschool een openbare
school is, zijn wij van mening, dat het
karakter van de stichting „5e klasse
middelbare handelsdagschool te Alk
maar" eveneens „openbaar" in de be-
maar" eveneens „openbaar" in de be
tekenis van „niet confessioneel" dient
te zijn. Alle door het curatorium te
nemen besluiten dienen derhalve te
geschieden met inachtneming van het
openbaar karakter van de 4-jarige
handelsdagschool en het onderwijs van
deze school.
Wij verzoeken derhalve Uw Raad in
artikel 2 van de statuten tot uitdruk
king te willen doen brengen, dat de
curatoren geacht dienen te worden
voorstanders te zijn van openbaar (niet
confessioneel handels-onderwijs.
Het Bestuur van „Volksonderwijs"
afdeling Alkmaar,
get. R. Bakker, voorzitter,
get. A. Kleymeer, secretaris.
De gemeentelijke diensten en -bu
reaux zullen op Woensdag 5 Mei a.s.,
de dag van de herdenking der be
vrijding, gesloten zijn.
De afdeling burgerlijke stand zal
uitsluitend voor spoedgevallen ge
opend zijn van 1112 uur voormiddag.
Men schrijft ons:
Blijkens een verslag over 1952 is het
aantal graven op de Erebegraafplaats
te Bloemendaal thans gestegen tot 372.
De begraafplaats is geheel voltooid,
nadat enige maanden geleden het ge
denkteken door de minister-president
werd onthuld. Al deze verzetstrijders
rusten hier nu op een hun waardige
plaats. Gelegen in het karakteristieke
duinlandschap, is deze erebegraaf
plaats een Nationaal Monument gewor
den en getuigt van de strijd door onze
landgenoten voor de bevrijding ge
voerd. Ons volk mag hier trots op
gaan.
Wil deze begraafplaats een waardig
monument blijven, dan dient ze echter
goed onderhouden te worden. Het mag
niet voorkomen, dat de nabestaanden
bij hun bezoeken of buitenlanders
wanneer zij van hun bewondering blijk
willen geven moeten constateren, dat
de rustplaats vergeten of verwaarloosd
wordt. Naast haar vele andere taken,
draagt de Stichting 19401945 uitein
delijk de last voor deze kosten.
Laten wij, wanneer wij wederom
onze gevallenen herdenken en in deze
weken aan onze ereschuld voldoen, dit
bedenken. Voor het onderhoud blijven
jaarlijks contribuanten nodig.
Tien jaar geleden stonden vele jon
geren gereed om hun bijdrage te geven
aan de strijd voor onze onafhankelijk
heid. Zij vormden de stoottroepen in
het verzet en waren bereid een hoge
prijs voor hun idealen te geven.
Er was nog een zwaar jaar te wach
ten, een jaar van harde strijd. Zij stre
den die strijd en velen gaven het hoog
ste, hun leven, dan wel de hoge prijs
van hun gezondheid.
Een aantal liet na achtergelaten be
trekkingen, die van hun zorg afhanke
lijk waren.
Zij die de strijd overleefden, meen
den na de bevrijding nog een taak te
hebben overgehouden, nl. de verzor
ging van deze invalide makkers en hen
die achterbleven.
Zij zijn het, die de woorden van dich
ter Jan Campert voor U herhalen:
„Gedenkt, die deze woorden leest,
Mijn makkers in den nood
En die hen nastaan 't allermeest
In hunne rampspoed groot".
De jongeren van heden hebben ge
lukkig niet deze strijd te vechten. Deze
strijd is echter wel voor hen gestre
den. Zij waren toen te jong om mede
te doen, maar nu zijn zij oud genoeg
om hun steentje bij te dragen.
Wij vragen niet hun leven te geven
of hun gezondheid op spel te zetten.
Wij vragen hen slechts zich iets te ont
zeggen en dit af te staan, ten behoeve
van de strijders van 10 jaar geleden.
Wanneer bij Uw ouders aan huis de
bijdrage van de Stichting 19401945
wordt gehaald, voeg daarbij ook Uw
deel, of neem deel aan de uurloon ac
ties en toon, dat niet alleen de ouderen
hun taak begrijpen maar dat ook de
jongeren die nu zélfverdienen," zelf
hun plichten willen nakomen.
Bij de restauratiewerkzaamheden
aan de Kapelkerk op de Laat is
onder het gootlood een exem
plaar gevonden van de Alkmaar-
sche Courant van 1 OJuli 1891.
De krant, die daar blijkbaar door
een loodgieter is gelezen, heeft
het daar op die hoge plaats lang
uitgehouden. Zij was nog vrij goed,
te ontcijferen.
Tegen de wijze, waarop verschillen
de personen speciaal op Vrijdag de
vreemdelingen hun diensten aanbieden
heeft de politie tot nu toe nimmer
kunnen optreden. Over de misstanden
die op dit gebied heersen spraken wij
reeds eerder ons misnoegen uit. Dit
jaar bereikten de politie evenals in
1953 reeds verschillende klachten dat
door gidsen op de openbare weg zeer
onhebbelijk tegen de vreemdelingen
zou worden opgetreden, waarbij in
sommige gevallen zelfs niet zou wor
den geschroomd hen aan te grijpen
om hen te bewegen bepaalde lokalitei
ten te bezoeken. Aan deze excessen,
die niet bevorderlijk zijn voor het
vreemdelingenbezoek, zullen B. en W.,
behoudens goedkeuring door de raad,
paal en perk stellen door in de alge
mene politieverordening een bepaling
op te nemen, waarbij het verboden is
zonder schriftelijke vergunning door
of namens B. en W. te verlenen, op de
openbare weg als wegwijzer of pakjes
drager op te treden of diensten van
dergelijke aard aan te bieden.
Ik droomde vannacht, dat
mij toevallig een brief in
handen was gevallen van
een correspondent van een
Duits dagblad aan zijn re
dactie in „der Heimat".
Zoals steeds met dromen het
geval is, was ook deze droom
volkomen in strijd met de
werkelijkheid. Het was een
rare, een zeldzaam rare
droom.
Vooral de herinnering
aan de brief bezorgt me op
nieuw de stuipen van het
lachen. Stel je voor dat het
gros der Duitsers er inder
daad zo over dacht als mijn
Duitser deed. De gedachte
alleen al is te dol om los te
lopen.
Hij schreef namelijk het
volgende:
„Hoewel in Mei 1945 aan
hun onwettig optreden een
einde werd gemaakt, blij
ken de zg. oud-illegale wer
kers in Nederland nog niets
van hun brutaliteit verloren
te hebben. Slechts enkelen
hebben leren inzien, dat zij
er de Nederlandse regering
en het Duitse Volk dank
baar voor moeten zijn, dat
hun wandaden, die zij in de
jaren 19401945 hebben be
dreven, zijn vergeten. Kwijt
gescholden zijn hun de
straffen, die zij ten volle
verdiend hebben wegens het
lafhartig vermoorden van
vele dappere Duitse solda
ten en andere personen,
onder wie ook Nederlan
ders,, op Duitse en Neder
landse bureaux; hun hulp
en steun aan gemakzuchtige
lieden, die door zich aan
het arbeidsproces te ont
trekken de voedselvoorzie
ning in de war schopten en
daardoor een felle hongers
nood in het leven riepen;
hun hulp aan omlaag ge
schoten vijandelijke piloten
die telkens met hels genoe
gen bommen lieten vallen
op Hollandse ziekenhuizen,
hun vernietigingsdaden op
de met zoveel kosten en
moeite opgebouwde Neder
landse Spoorwegen; hun
overvallen op gevangenis
sen, waardoor talrijke mis
dadigers weer op de vredige
bevolking werden losgela
ten; het doden van mensen
die hun tijd ver vooruit
waren en toen reeds op alle
fronten met Duitsland sa
menwerkten voor een ver
enigd en welvarend Europa.
Al deze misdaden zijn de
oud-illegalen vergeven. Te
genover zo grote barmhar
tigheid en bescheidenheid.
De meeste oud-illegalen ech
ter menen nog trots te moe
ten zijn op hun daden. En
kele hebben zelfs de euvele
moed deze in sollicitatie
brieven te vermelden. Ge
lukkig zijn er maar weinig
werkgevers die op een der
gelijke aanbieding ingaan.
Wie zo brutaal is heeft
zijn streken nog niet ver
leerd en komt gemakkelijk
opnieuw in de verleiding de
verkeerde weg op te gaan.
De oud-illegalen richten
hun activiteit vooral tegen
Duitsland en allen die in
de jaren 19401945 met het
Duizendjarige Rijk hebben
samengewerkt. Dit bleek
'weer eens tijdens de Paas
dagen, toen zij zich keerden
tegen een groepje jonge
Duitsers, die bij een bezoek
aan Arnhem van hun blijd
schap over het weerzien en
de snelle wederopbouw van
deze stad blijk gaven door
het zingen van het schone
Horst-Wessellied. In die tijd
werden trouwens meer
wanklanken geconstateerd.
Zo moet in Amsterdam een
conducteur een tram heb
ben laten stoppen en wer
den enkele personen hand
tastelijk, omdat enige Duit
sers gevraagd hadden of
ook Joden van de tram ge
bruik mochten maken. Zelfs
meldde een dagblad, met
name de Alkmaarsche Cou
rant, met een ondertoon van
verontwaardiging, dat een
voormalig Duits Officier
zijn familie de St. Willibror-
dusstichiing had willen la
ten bezichtigen, waar hij in
de jaren 19401945 zulk een
prettige tijd met zijn vrien
den had doorgebracht
Alsof daar iets op tegen is!
Bij hun bezoek aan de
Keukenhof te Lisse klaag
den onze landgenoten er
over dat men zoveel Hol
landers op het terrein had
toegelaten.
Gelukkig zijn dit uitzon
deringen. Het Nederlandse
volk is een nuchter volk,
dat zich laat leiden door
feiten. Men heeft grote be
wondering voor wat tot
stand is gebracht door man
nen als Preusker, minister
van Wederopbouw Oberlan-
der, minister voor de vluch
telingen en Schroder, minis
ter van Binnenlandse Zaken
in West-Duitsland, die des
tijds reeds als vooraanstaan
de SSleiders getoond heb
ben Europeanen van groot
formaat te zijn.
Grote instemming hebben
ook gevonden de woorden
van de Bondspresident, die
op de vergadering van het
„Verband Deutscher Solda
ten" te Bonn voor de Duitse
soldaten hetzelfde respect
en dezelfde achting vanbin
nen- en buitenland eiste als
men overal heeft voor de
soldaten van de overige lan
den.
Ook interesseert de Ne
derlander zich zeer voor het
probleem der nog altijd on
schuldig vastgehouden
Duitse soldaten en politie
mensen.
Hoewel dus de invloed
der zgn. oud-illegalen in
Nederland te verwaarlozen
is, wint toch onder de be
volking steeds meer de me
ning terrein, dat deze lieden
op de één of andere wijze
aan het verstand gebracht
moet worden dat de tijd,
waarin zij onschuldig bloed
vergoten hebben, nog niet
vergeten is.
Unaniem is men van me
ning, dat in ieder geval de
zg. bonden van oud-illegale
strijders wettelijk verboden
dienen te worden.
Deze stemming blijkt dui
delijk uit de snelle opbloei
van een nieuwe beweging,
de N.E.S.B.
Het Nederlandse Volk it
bereid de oud-illegalen
weer in zijn midden op te
nemen. Maar dan zullen
zij moeten bewijzen dat zij
dit waard zijn en dat zij
spijt hebben van hun daden.
Zij kunnen hun goede wil
tonen door zich voor het al
gemeen welzijn in te zetten
en volledig met het verle
den te breken.
Over het algemeen geeft
dus ook op dit gebied de
toestand in Nederland geen
reden tot ontevredenheid,
al kan zij natuurlijk bij
lang na niet vergeleken
worden met die „bei uns".
Nederland ontwikkelt zich
tot een krachtige bondge
noot van Duitsland. Mocht
Duitsland opnieuw gedwon
gen worden ter verdediging
van de beschaving de wa
pens op te nemen, dan zal
de Nederlandse soldaat
spontaan de zijde kiezen
van zijn stamverwante
Duitse wapenbroeder.
Zo ongeveer was de in
houd van mijn „droom-
brief". Het was gelukkig
maar een droom.
Ehhet was toch een
droom, is het niet?
P. de B.
Circus Mullens heeft zijn voorstel
lingen in Oudorp beëindigd en het
Randersveld ontruimd. Over het be
zoek is de directie niet enthousiast
Men had op een grotere belangstelling
gerekend en heeft de vrij geringe re
cette toegeschreven aan het feit, dat
het circus niet in de stad stond en
daardoor het directe contact met de
bevolking miste. Aan het programma,
dat door Mullens werd geboden heeft
het zeker niet gelegen.
Een ogenblik heeft het er nog naar
uitgezien, dat Oudorp voor het circus
de ondergang zou worden. Dat was
Zaterdagmiddag toen een windhoos
zich op het reusachtige chapiteau
wierp. In allerijl heeft het personeel
maatregelen getroffen om een cata
strophe te voorkomen. Door te verhin
deren dat de wind onder het tentdoek
kon komen en door het wagenpark
nauw rond het chapiteau te plaatsen
heeft men het^ gevaar kunnen afwen
den. Slechts een zadeltent werd weg
geblazen.
Pafafa, de bekende padvindersfancy-
fair is weer achter de rug. Het Phoe-
nixterrein heeft weer zijn oude aan
zien gekregen, en is van kermisterrein
weer padvindersterrein geworden. De
troephuizen zijn in een ommezien weer
in de oude sfeer teruggebracht. Nog
vol enthousiasme hebben de jongens
alles weer in orde gebracht, drie da
gen hard werken ten spijt. Wat een
moed, wat een ijver, na drie dagen
schreeuwen bij de vele standsTal
loze bezoekers gingen weer langs de
Zandersloot naar het feestterrein. Prac-
tisch alle stands hadden de belangstel
ling der bezoekers en het restaurant,
in Chinese stijl, gaf velen een uurtje
gezelligheid. De padvinders zijn zeer
tevreden over de resultaten en zijn
zeer dankbaar gestemd. Voor de uit
slag van de verloting verwijzen wij
naar de advertentiepagina.
Geboren: Maria M. C., d. van N. P.
Peperkamp en C. M. Tromp. Antonius
M., z. van P# M. van Veen en C. Wokke.
Linda M., d. van H. Rasch en D. de
Groot. Tiny M., d. van N. Smit en J.
de Boer. Jozef, z. van P, Bloem en M.
J. Crombeen. Cornelis A.' M., z. van A.
A. van Campen en M. G. Konijn.
Getrouwd: Adrianus Vegter en Eli
sabeth Haasbroek.
Overleden Jannigje Burger, 38
jaar, gehuwd met L Schrassen.
voor de vouwen in al Uw kleding, zoals pantalons, plissé-rokjes etc. etc.
Ook geen gaten meer in Uw sokken en kousen.
Bezoekt onze demonstratie op de parterre.
2 STIFTEN voor 95 et.
-!■ in-,....,
(Advertentie, ing. iVLed.)
54. Jimmy en Karei Krukas zagen
elkaar veelbetekenend aan. Het zachte,
beverige gesteun bleef voortduren
„Als je 't mij vraagt", fluisterde Krukas,
is dat öf de barones óf Jantien Jim
my bonkte nog eens. Het gesteun ver
minderde niet, werd ook niet sterker.
Jimmy zette zijn breekijzer tussen de
deur en kraakte haar in de kortst moge
lijke tijd open. Toen de deur week,
stapten de mannen naar binnen. Mid
den in de kamer stond een bed, een
morsig vies bed en daarin lag een be
jaarde vrouw, die blijkbaar in deze
kamer was opgesloten. Zij keek met
angstige ogen naar de twee mannen,
die met zeveel misbaar de kamer wa
ren binnen gedrongenLieve help,
't is de barones", fluisterde Karei
Krukas. „Ach, wat is dat arme oude
mens er slecht aan toe". Jimmy stapte
op haar af. „Mevrouw de barones", zei
hij op een rustige toon. „U behoeft geen
angst voor orio te hebben. Wij zijn hier
gekomen om U te bevrijden, maar ver
telt u ons eerst, wat er met u gebeurd
is en waar Jantien is en waar die ke
rels gebleven zijn die u hier hebben
opgesloten". De 77-jarige barones bleef
Jimmy met grote angstige ogen aan
kijken. „Ga weg, engerd!" riep zij ten
slotte. „Hoe durven jullie het slaap
vertrek van een dame binnen te drin
gen! Dat kun je alleen van een paar
ongelikte beren verwachten. Jullie zijn
al net als de rest die hier mijn rust zijn
komen verstoren. Schéér je weg en zeg
tegen Jantien, dat ik een kopje thee
met een wolkje melk wil hebben". Na
dit gezegd te hebben, liet de oude dame
zich uitgeput achterover vallen...
Op de tweede competitie-Zondag
hebben Inside I en Inside II wederom
tegenstanders ontmoet, die vrijwel
over de gehele linie sterker bleken te
zijn.
Het eerste team vond bij Brederode
I een speler als Heuer, die zeker een
paar klassen hoger kan spelen dan
overgangsklasse B. Inside II ontving
DDV V met enkele zeer goede jeugdi
ge Amsterdamse spelers.
De andere vier Inside-teams wonnen
met goede cijfers. De uitslagen waren:
Brederode IInside 62; Inside II
DDV V 26; Inside IIIRooswijk 62;
Inside IVUitgeest II 53; De Giete-
lingInside V 17; Shell VInside
VI 1—7.
De gedetailleerde uitslagen luiden:
Inside I
DE Mej. G. Nijssenmej, R. Koppen
64, 64; DE mej. E. van Scherpen-
seelmevr. Boonen 63, 6—3; HE J.
HeuerTh. Damsté 62, 61; HE A.
van de HofP. Adolf 36, 57; DD
mej. Nijssen en mej. Scherpenseel
mevr. Boonen en mej. Koppen 62,
63; HD J. Heuer en A. EsserP.
Adolf en J. Lienesch 63, 64; GD
mej. Nijssen en J. Heuer—mevr. Boo
nen en P. Adolf 62, 60; GD mevr.
Möller en H. Essermej. Koppen en
J. Lienesch 46, 3r
Inside II
HE G. Verroen—J. Hardeman 16,
1—6; HE P. Koster—H. Maritz 7—5,
7—5; DE mej. A. de Riemej. H. Levy
16, 26; DE mej. M. Ovingemej.
B. van Bree 57, 36; GD J. Mobron
en mej. M. OvingeJ. de Bruin en mej.
H. Levy 3—6, 6—8; GD P. Koster en
mej. A. d, RieJ Hardeman en mej.
B. van Bree 36, 911; DD mevr. A.
Meurs en mej. M. Ovingemej. H.
Levy en mej. B. van Bree 3—6, 6—4,
46; HD J. Mobron en P. KosterJ.
de Bruin en H. Moritz 75, 26, 62.
Inside III
HE F. DrogeL, J. Vreeling 75,
64; HE H. HolsmullerM. A. de Rui
ter 75, 75; DE mej. H. Eyssen—
mej. van Hemert 63, 62; DE mevr.
T. de Heer Klootsmevr. Rodenberg
63, 4—6, 68; GD mej. A. Koel en
H. Holsmullermevr. Rodenberg en L.
J. Vreeling 6—2, 1—6, 5—7; GD mevr.
de Heer Kioots en H. de Vriesmevr.
M. van Hemert en G. J. Vos 6—3, 61;
DD mej. H. Eyssen en mej. A. Koel
mevr. v. Hemert en mevr. Rodenberg
75, 6—3; HD H. de Vries en F. Dro
geG. J. Vos en M. A. de Ruiter 64,
Inside IV
DE Mej. C. van Kuykmej. H. v.
Tunen 61, 61; DE mevr. L. Adolf
mej. J. Hoope 3—6, 6—2, 6—3; HE R.
v. d. Mark—H. Fey 1—6, 4—6; HE J.
SchumerG. van Twuyver 57, 0—6;
GD mevr. M. Holsmuller en J. Schu
mer—mej. H. v. Tunen en H. Fey 6—3,
63; GD mej. C. van Kuijk en R. v.
d. Mark—mej. A. Cornelisse en G. van
Twuyver 2—6, 6—1, 6—3; DD mevr. M.
Holsmuller en mevr. L. Adolf—mej.
Cornelisse én mej. v. Tunen 6—1, 6—0;
HD R. v. d. Mark en J. SchumerH.
Fey en G. v. Twuyver 36, 26.
Inside V
HE W. de Heer KlootsJ. Zonneveld
36, 97, 46; HE J. RandwijkR.
Couvée 63, 36; DE mevr. Zonne
veld—mej. W. i'cvcrelli 1—6, 3—6; DE
mej. C. Zonneveld—mej. J. v. Loon
63, 36; GD heer en mevr. Zonne
veldmej. J. de Groot en W- de Heer
Kloots 57.' 36; GD mej. Zonneveld
en J. Randwijk—mej. J. v. Loon en
R. Couvée 16, 46; HD J. Zonneveld
en J. RandwijkW. de Heer Kloots en
R. Couvée 64, 26, 36; DD mevr.
Zonneveld en mej. Zonneveldmej. W.
Peverelli en mej. J. v. Loon 46, 16.
Inside VI
HE H. GroothuisA. Schermer- 75,
11—9; HE R. Lunbeek—B. Olie 1—6,
46; DE mej. J. H. v. Leeuwenmej.
M. Krak 36, 57; DE mej. T. IJspeert
—mej. L. Groeneveld 1—6, 1—6; GD
mej. J. H. v. Leeuwen en H. Groothuis
mej. M. Krak en A. Schermer 6—0,
46, 46; GD mevr. Lunbeek en W.
van Wassenbergmej. Groeneveld en
B. Olie 26, 36; HD R. Lunbeek en
W, v. Wassenberg—A. Schermer en B.
Olie 5—7, 46; DD mevr. Lunbeek en
mej. IJspeertmej. M Krak en mej.
Groeneveld 6—3, 2—6, 1—6.
Wintercompetitie
Bij V.V.V. loopt de wintercompetitie
'53—'54 langzaam ten einde. De totale
uitslag is echter nog niet op te maken.
Maar toch kan wel met enige zeker
heid worden vastgesteld, welke leden
de eerste plaatsen zullen bezetten in
de diverse afdelingen.
In de Hoofdklasse heeft P. Seewald
de leiding met 9 p. uit 10 partijen, ge
volgd door F. Hildama, D. Appel Jr
en E. G. Kayser.
In de Eerste klasse staat A. G.
Schaaps bovenaan met 14i/; p. uit 19
partijen .gevolgd door G. Boon met
131/2 p. uit 19.
In de Tweede klasse staat F. J. Hol
bovenaan en promoveert met 15 p. uit
19 partijen.
In de Derde klasse heeft F. Schuiz
de leiding met 11 p. uit 14 partijen. 2e
staat J. de Wolf met 9i/2 p. uit 14 par
tijen.
Deze twee spelers promoveren,
lil de vierde klasse is de situatie nog
niet gemakkelijk te overzien. V.V.V.
heeft echter weer nieuwe plannen. De
kampioenstitels van Alkmaar in de
diverse klassen staan op het program
ma, waaraan ook leden van andere
verenigingen kunnen deelnemen. Bo
vendien zullen ook de Bekerwedstrijden
Bevorderd naar klasse II: J. Klaver, W.
Moerbeek (voorw.), Truus Mooy, H.
Nuyens, C, Nijman (v.w.), K. Ooyevaar,
S. Palsma, Tinie Schmidt, B. Vroling, Cor-
rie Wonink (v.w.). Afgewezen acht leer
lingen.
Naar klasse III: Annie Dagelet (v.w.),
F. Govers, Ch. Leeuwenkamn, Adri Min
naar, A. Moi (v.w.), Corrie Vriesman
(v.w.) Herexamen een, afgewezen zeven
leerlingen.
Naar klasse IV: P. Berkhout, K Bu
ren, Iet Frankfort, C. Meyer, Annie' San
ders, H. Stierhout, C. Vis, P. de Vries en
R. Wetterauw. Afgewezen: drie leerlingen.
Naar klasse V: Diny Bel, Jenny Bel,
D. Dirkmaat, N. van Driel, J. Groen, L.
Helfrich, K. Hoekstra, P. Oostermeyer,
Tilly Paleari, J. Prins, A. Schot, J. Schou
ten, R. Sengers (v.w.) en F. Wiering. Her
examen twee, afgewezen twee leerlingen.
Geslaagd voor het examen machine-
schrijven: Annie Dagelet, F. Govers, P.
Jonker, Henny Koreman, Ch. Leeuwen
kamp, Adri Minnaar, Annie Pleeg, Willy
Reymers en Corrie Vriesman. Afgewezen:
twee leerlingen.