Het zal de heer B. wel bekend zijn dat
er dit seizoen een voetbalwedstrijd is ge-
speeld tussen de gasten en Callantsoog-
veteranen. Een tweede of wel een revanche-
wedstrijd was mogelijk geweest, ware het
niet dat de voetbalvereniging een groot
gedeelte voor een der doelen met graszaad
had ingezaaid. Ook op het voetbalterrein
doet zich het euvel voor dat de grond-
kwaliteit licht is, dus grotendeels zand, met
gevolg in de zomer erg droog. Bij de eerste
wedstrijd is komen vast te staan dat ondanks
het verzoek om niet over bedoeld stuk
grond te lopen, daaraan geen gevolg is ge-
geven. Het zal U mogelijk wel bekend zijn
dat de K.N.V.B. en ook haar onderafdelingen
thans veel en steeds hogere eisen stellen
aan de terrein-accommondatie. Het bestuur
van de plaatselijke voetbalvereniging wilde
niet het risico lopen, dat het opkomende
gras ontijdig wordt vernield en de K.N.V.B.-
consul (die juist dezer dagen het terrein
heeft gekeurd) het terrein zou afkeuren.
Dit is dan wel de voornaamrte reden dat
de revanchewedstrijd niet is gespeeld. Wij
zullen hopen dat dit gedeelte van het pro-
gramma, als wij het zo mogen noemen, het
volgend jaar volledig kan worden ingehaald.
Een bord te plaatsen in het dorp voor
officiele aankondigingen is een punt waar
wij het roerend.mee eens zijn. Wij twijfelen
dan ook niet, of zo'n bord zal volgend jaar
op de meest gunstigste plaats in ons dorp
worden geplaatst.
De heer B. schrijft over een excursie
naar het beroemde bos.
Inzender bedoeld hier wel ..HetZwanen-
water" ten Zuiden van het dorp. Dit
Zwanenwater, mijnheer B. is een natuur-
monument van de eerste orde. Ook wij
zouden gaarne willen dat er wat ruimer
gebruik van gemaakt kon worden om daar
een wandeling te maken.
Vorig jaar Juli heeft de V.V.V. het
genoegen gehad om op een avond onder
leiding van de jachtopzichter, een flinke
wandeling te maken. Het had mogelijk dit
jaar ook gekund in diezelfde maand, maar
daar is niets van gekomen. In de maand
Augustus brengt het moeilijkheden mede
voor de jacht en zou er teveel verstoord
worden als daar publiek werd toegelaten.
Wij geloven echter wel dat, als er een
mogelijkheid bestaat om het Zwanenwater
met de gasten te gaan bezichtigen, het
V.V.V.-bestuur terzake wel paraat zal zijn.
Het is ons bekend dat er bij het V.V.V.-
bestuur elk jaar wensen of klachten worden
gedaan. De een zou het zo graag willen en
een ander weer zo. Dat is niet erg. Dat
kan leerzaam zijn en er worden bepaalde
dingen naar voren gebracht die werkelijk
vooruitgang betekenen en uitgevoerd kunnen
worden. Bepaalde dingen worden becritiseerd
en kunnen meestal worden weerlegd.
Hieruit moet U, mijnheer B., niet op-
maken dat wij Uw opmerkingen niet sym-
pathiek vinden, integendeel. Maar wij komen
nu bij het punt „van die afgrijselijke trap
naar het strand met die roestige spijkers".
Dat treft ons als het ware midden in ons
hart. Nog nimmer hebben wij daar klachten
over gehoord, maar wel als wij zo eens
onder of boven bij die trap een oogenblik
stonden als er druk gebruik van wordt ge
maakt, wij het publiek meermalen hoorden
waarderen voor de goede toegang. Weer
schrijft U, mijnheer B., niet waarom die
trap zo afgrijselijk is. Waar moeten wij nu
weer de fout zoeken. In die roestige spijkers
misschien Wij hebben daarover met V.V.V.
bestuurders gesproken en van deze wel
vernomen dat daar het een en ander over
is gezegd. Maar wat is het dan wel Wij
behoeven inzender er in de eerste plaats
zeker niet op attent te maken wat eikenhout
kostte in het jaar 1947 toen de V.V.V. die
trap heeft aangelegd, nadat de vroegere in
de bezettingstijd door de Duitsers is weg-
gehaald. Dan is ieder jaar het duintalud
veranderd, dat weet inzender zeker ook.
Geen jaar, of het is anders. Nu eens recht
naar beneden, dan weer met een schuin
aflopende glooiing. Wij menen dat de V.V.V.
met haar bescheiden middelen. daar een trap
heeft aangelegd, die er voor hen mag zijn.
Wat de bediening in de groene tent
aangaat, mijnheer B. dat is van persoonlijke
aard, waar wij niet op ingaan.
Waarom niet wat meer te doen enz. is
het volgende en laatste wat inzender wenst.
Ook hier moeten wij de heer B. een vraag
stellen en wel, „Hoe en wat wenst U dat
er wordt gedaan?" In de aanhef van uw
schrijven prijst U hier de rust enz. In dat
kleine woordje „rust" ligt voor ons hier in
Callantsoog zoveel opgesloten. Dat is juist
een van de grootste trekpleisters. Vraag het
aan de V.V.V.-secretaris, die het ieder jaar
weer uit de mond van de gasten hoort.
Moet hier cabaret komen Veel muziek en
lawaai Nee toch. Dat is toch zeker ook
niet de bedoeling van inzender. Maar wat
dan? Voor de jeugd organiseert de V.V.V.,
laat het dan op bescheiden manier zijn, een
paar strandfeesten. Het laatste ligt toch
zeker de heer B. ook nog wel zo vers in
zijn geheugen, dat hij nog wel weet dat de
jeugd zich die dag uitstekend heeft geamuseerd
en dat er met animo zo knusjes aan ver-
schillende figuren werd gewerkt. Er volgt
nog een wedstrijd in zandhopen maken. De
neringdoenden hebben voor een prettige
dag gezorgd. Wij zijn kort geleden in de
gelegenheid gesteld excursies te maken naar
Den Helder, welke wekelijks kunnen worden
gehouden en die inderdaad de moeite waard
zijn. Wij kunnen verder gaan. De toneel-
groep van de V.V.V. gaf op 6 Augustus
een uitvoering, er was matig bezoek (hoewel
zij meer verdienden). Tweederde der bezoe-
kers waren nog Callantsogers. Die rekening
klopte niet. Op 11 Augustus een excursie
naar Den Helder, een mooie, nee een
prachtige dag met 47 deelnemers (U hebben
wij hierbij niet opgemerkt mijnheer B.) op
18 Augustus d.a.v. weer gelegenheid voor
een exsursie naar Den Helder, geen lief-
hebbers, ook U niet mijnheer B. Vorig jaar
bij slecht weer vanwege de V.V.V. een
filmavqpd, weinig bezoekers (gasten ontbra-
ken bijna geheel) ergo een tekort. Hieruit
moeten de V.V. V.-bestuurders wel opmaken,
dat onze gasten geen prijs stellen op enige
afwisseling. Althans tevreden zijn met het-
geen de V.V.V. hen biedt. Nu wenst U
dat er des avonds, wanneer men vermoeid
van het strand komt, of op de dag bij minder
goed weer, iets wordt gedaan.
Het V.V.V.-bestuur wordt daarvoor een
telcort aan activiteit verweten. Dat op de
dag bij minder goed weer, dat is natuurlijk
voor de V.V.V. niet uit te voeren. Nietwaar,
als het des morgens nu geen al te best
strandweer is, want het zal toch zeker niet
mogen regenenen, dan moeien de V.V.V.-
bestuurders eenklaps en terstond een feestje
uit de grond stampen. Want zoiets kan niet
enige dagen vooruit worden bepaald. Dan
zal er bekendheid aan moeten worden ge-
geven enz. U voelt wel mijnheer B. dat is
niet mogelijk.
De V.V.V.-bestuurders zijn geen mensen
die om de kant lopen, doch hebben ieder
hun dagtaak. Van hen kunnen wij toch niet
verlangen en dat zal wel in geen seizoen-
plaats zo zijn, dat zij steeds beschikbaar zijn.
Wat er door hen zoal wordt gedaan in het
belang van het vreemdelingenverkeer is al
niet weinig, maar dat wordt niet aan de
grote klok gehangen en doen zij met plezier.
Als zij dus in de zomer een avond vrij zijn,
is hen dat even welkom als U of een ander.
Om meer feestjes te organiseren, als inzender
dat tenminste bedoeld, ligt hier misschien
een taak voor onze gasten om het zich on-
derling gezellig te maken. Voor de oorlog
en ook vorig jaar nog zijn er door enige
gasten wedstrijden en spelen georganiseerd.
Wij zouden dan nu aan U de vraag
willen stellen, „neemt U daartoe het initia-
tief
Tenslotto mijnheer B. hebben wij een
paar opmerkingen, niet ter zake dienende
achterwege gelaten in Uw schrijven. waarbij
U zich bij voorbaat had neergelegd.
Mijnheer Beumer, de ervaring heeft ons
geleerd en dagelijks nog. dat de rustige
sfeer die hier in Callantsoog heerst, bij onze
gasten zeer wordt gewaardeerd en dat zeker
wel 99 pCt. van hen daarom Callantsoog
bezoeken om daar rust te vinden van de
dagelijkse beslommeringen die hun werkkring
hen geeft en nieuwe krachten op te doen
voor het jaar dat weer voor hen ligt.
Laten wij het zo houden tot heil van
onze badplaats Callantsoog.
Red.
MEESTER VIS 1882-1910
De oude Callantsogers zullen zich deze
Meester ongetwijfeld nog best herinneren.
De Meester met de lange baard, die in de
jaren 1882—1910 hoofd der openbare lagere
school was. De Meester met de vele bij-
betrekkingen.
Een dezer dagen kregen wij bezoek van
een zoon, die zijn jeugd in Callantsoog heeft
doorgebracht. Hij vertelde ons van het wel
en wee van het Callantsoog van 50 jaar
geleden. Het was een boeiend en interessant
verhaal, dat hij ons deed. In onze fantasie
hoorden we de stormwind gieren over het
dorp, rukken aan de luiken en huilen in de
schoorsteen.
We hoorden klompen gekletter op het
stenen paadje voor het schoolhuis en de
stem van Maarten Mooij (nu Opa Mooij),
de schipper van de reddingboot, klonk boven
het lawaai van de stormwind uit.
„Schip op de kust, Een schip bij paal 151!"
Ratelende karrewielen en hollende paarden,
de reddingboot moest in zee. Mensenlevens
dreigden verloren te gaan op de Callantsoger
stranden
Op het rustige, kleine kerkhof herinnert
een gedenksteen U nog aan een van die
verschrikkelijke nachten, aan een van de
vele schipbreuken op onze kust.
Het volgend jaar zullen er van deze Oud-
Callantsogers, die het beroep van zijn vader
verkoos boven alle andere, enige bijdragen
in onze Badbode opgenomen worden. On
getwijfeld zal het een interessant relaas
worden van het vroegere Callantsoog en
zijn bevolking.
Bij voorbaat danken wij de heer Vis reeds
voor zijn toegezegde medewerking.
De Redactie.
