Ruit PAG. 4 „WINTERBADBODE" VRIJDAG 25 DECEMBER 1953 Foto H. ROTGANS Vissen is een pracht sportH De Callantsogfer stranden bieden ru Het verzoek van de redacteur W. Lastdrager om „een stukje voor onze Winterbode" te schrijven bracht mij, eerlijk gezegd, enigzins in verlegenheid. Hij had namelijk niet aan gegeven waarover bedoeld artikel zou moeten handelen. Wél dat het niet te lang mocht zijn. Wat zoudt U er nu van denken als ik eens een praatje maakte over het vraagstuk welke methodes vriend Snoek toepast om zijn prooi te verslinden. Ik stelde het onderwerp aan mijn vrouw voor. Maar dat was helemaal mis. „Wat snoektheoriën?" smaalde ze. „Zorg eerst maar dat je er de komende zomer wat meer in dat donkere water bij het gemaal vangt. Want met je schamele onderzoekingen op die vier armetierige beestjes, die je er dit jaar „uitgescheurd" hebt zo noemen jullie vissers dat toch? plus je buit uit de omgeving van Groot Mokum, zou je je wetenschappelijk beslist blameren." Deze materie kon blijkbaar geen genade bij haar vinden. Maar wat dap wel? Achteloos bewoog ik mijn duim in de richting van mijn mond. Niet om er iets uit te zuigen, maar zo maar. Onbewust. Wezenloos staarde ik door de ietwat aangeslagen ruiten van mijn tweede etage-woning aan een dier rusteloze, volk rijke Amsterdamse straten. Uit de diepte drong het lawaaierig gekrioel van gewone mensen, fietsrijders, auto's, motoren, brom fietsen, blaffende honden, druk doende straat- geeft U ontspanning en dus rust. schoots gelegenheid. venters, enz. tot mij door. Om mij heen, binnenskamers, gonsde het gekrakeel van mijn vier spelende kinderen. Drie ervan beoefen den al ruziënde de geheimen van een edel kaartspel. „Pesten" noemden ze het. De radio kreunde door 't sombere gedreun van exotische muziek. Plots een hevige klap. Mijn jongste telg van vier jaar, Anneke heet ze, had eindelijk haar zin door de glazen bak met moeder muis en haar zeven jongen van het bijzet tafeltje te duwen. Rinkelend vlogen de scher ven in alle richtingen. De levende have, anstig piepend, zocht overal een veilig heen komen om nimmermeer op haar basis terug te keren. Nét stond ik op het punt om met vaderlijke autoriteit dit summum van infernale kreten tot normale proporties te herleiden of Ik wist het! Ik wist waarover ik U zou kunnen schrijven. Over rust. Die bijna tast bare rust zoals ik die yan de zomer in Groote Keeten had ondergaan. Aan het strand en in de duinen. Langs eenzame polder wegen en visrijke sloten. Stom, dat ik daar niet eerder aan gedacht had. Alleen schiet me ineens te binnen dat mijn bijdrage niet te lang mag zijn. Ik zal het dus hierbij moeten laten. Maar ik kom er beslist op terug. Heet van de naald, wanneer ik mijn volgende vacantie weer in de dreven van Callantsoog en Groote Keeten ga doorbrengen. Verlangend naar rust... Amsterdam, December 1953. A. F. LEIDERLITZ Caliantóoog doet „Zeg, hoor eens even, zou jij een stukje willen schrijven in de Badbode?" Deze vraag werd tot mij gericht op een koude winderige Novemberdag. Onbegrij pelijk keek ik de spreker (het was de re dacteur van de „Badbode") aan en huiverde in mijn winterjas. Alleen al de gedachte aan het woordje „bad" deed me rillen van ontzetting „Maar waarover moet ik dan schrijven?" was mijn wedervraag. „Wel, over Callantsoog-in-de-winter of zo iets", was het antwoord. Nauwelijks had ik de woorden Callantsoog en winter gehoord of ik herinnerde plotseling weer het gezegde van een badgast, die aan het eind van het seizoen weer naar huis ging. „Ziezo, de zomer is voorbij en Cal lantsoog gaat zijn winterslaap doen." Toen deze woorden tot mij werden gesproken, kwam mijn hart in opstand en datzelfde hart moet nu meteen maar eens flink ge lucht worden Callantsoog dóét geen winterslaap! Waar achtig niet! Het leeft in al zijn leden. Er géén winterslaap worden woningen gebouwd, zelfs een pracht van een hotel En het verenigingsleven draait op volle toeren Maandag E.H.B.O. en toneel Dinsd.: Muziek, jongensclub, (figuurzaagclub) Woensdag: Zang Donderdag: Voetbaltraining, biljartclub, club Ned. Herv. vrouwen. Vrijdag: Meisjesclub. Er is een accordeonclub en een kaartclub ontbreekt ook niet. De dames zijn nagenoeg allen lid van de Bond van Plattelandsvrouwen Vele mannen zijn verenigd in de Hollandse Mij van Landbouw. Beide verenigingen lichten door lezingen, films en demonstraties hun leden regelmatig voor. Callantsoog slapen? Geen sprake van Iedere echte Callantsoger houdt van zijn dorpje, ook in de winter. En hij geniet óók van de zee, als deze, opgezweept door een ijskoude herfststorm, met zijn golven op het strand beukt. Callantsoog in de winter is niets minder dan Callantsoog in de zomer. H.v.V. ■Gen jochie aan het woord Tja, mijn moeder zegt dat ik maar eens een brief moet schrijven aan de meneer van de krant in dat dorpie Callantsoog. Maar ik kan geen brieven schrijven. Daarom heb ik mijn ome Koos gevraagd om me te helpen. Die zei echter, dat hij geen tijd had. Hij wist niet eens waar Callantsoog lag. Ik heb hem toen gezegd, dat het dicht bij Groote Keeten lag. Daar had ie ook nog nooit van gehoord. Hoe bestaat het hé? O ja, ik moet U nog vertellen dat ik nog bruin ben. Elke Vrijdag als ik in bad moet, kijkt me moeder vol trots naar inijn rug. Laatst kwam me nichie Rietje, het wicht is 18 jaar, toevallig an, terwijl ik in de badkuip zat. Haalde mij moeder die er ook bij. Ik schaamde me dood. 'k Wist gewoon niet hoe ik zitten moest. Me nichie zei, dat ze beslist ook het volgend jaar haar vacantie op Callantsoog wilde doorbrengen. Ik vraag me af, aan wie zij dan haar bruine rug moet laten zien, vast niet aan mij. Dat is waar ook. Over me nichie gesproken. Het dennetje dat ik meegenomen had, is dood gegaan. Ik heb er echt spijt van dat ik dat ding niet in de duinen heb laten staan. Als ik van de zomer weer kom, dan' neem ik een boom mee. Die ga ik dan planten. Natuurlijk niet op de Buurt. Daar groeit toch niks. Vast verzuurde grond. Nee ik ga hem planten op de Groote Keeten. Dan is dat de eerste boom van een heel groot bos, het Keetener bos. Wat zal dat een gasten trekken. Maar nu houd ik er mee op. Ik vind brieve schrijven stom vervelend. Gegroet, ook van me moeder en tot van de zomer op het strand. PIMMETJE VAN DRIEHOOG Wïc lieell ee* iJeeen De V.V.V. wil ook het komende seizoen weer feesten organiseren. Originele ideeën zijn van harte welkom. De beste idee zal worden beloond met fl 5, De heer R. Koelemeij Dorpsplein 34, ziet reikhalzend naarbrieven uit. NED. HERV. KERK CALLANTSOOG Onze nog komende diensten in December en ons Kerstfeest voor de kinderen zijn op de volgende data vastgesteld. Wij roepen een ieder, ook op ons Kerst feest, een hartelijk welkom toe. KERSTFEEST Voor alle kinderen op le Kerstdag 5 uur n.m. KERKDIENST 2e Kerstdag om 10 uur v.m. Ds. H. J. Trommel m.m.v. het zangkoor o.l.v. de Hr. Tj. Prins KERKDIENST 27 December 7 uur 30 n.m. Ds. B. J. Meijer Anna-Paulowna. KERKDIENST Oudejaarsavond om 6 uur 30 n.m. Ds. H. J. Ttommel.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1953 | | pagina 4