Zu/a I uwen
Een driehonderd ta)
kinderen met lampions.
KERKDIENSTEN
Een trap naar de Seinpost
Er wordt wel eens beweerd dat geen andere
vogelsoort zo geliefd bij de mensen is als
de zwaluw.
En die liefde verdient de zwaluw zeker
omdat het een uiterst nuttig vogeltje is dat
er bovendien alleraardigst uitziet.
Onze meest bekende zwaluwsoort is de boeren-
zwaluw, een sierlijk vogeltje met diep-ingesne-
den staart, roodbruine keel en voorhoofd. blauw
zwarte bovenzijde en vuilwitte onderzijde.
Ook vrij bekend en in sommige streken van
ons land zelfs algemener dan de boerenzwaluw
is de huiszwaluw. Deze vogel wordt ook
wel melkstaartje genoemd, omdat de blauw
zwarte bovenzijde door een witte stuit wordt
onderbroken. Ook de keel en de gehele
onderzijde zijn bij deze zwaluw helder wit,
terwijl de staart minder diep is ingesneden
dan bij eerstgenoemde soort.
De zwaluwen hebben een heel bizondere
snavel, zij zijn z.g.n. spleetsnaveligen. Hun
snavel is zeer scherp, bijna driehoekig en tot
dicht bij de ogen gespleten. Dat stelt deze
vogels in staat om tijdens het vliegen in
korte tijd onnoemelijk veel insecten te vangen,
wat vooral nodig is als zij een nest met
hongerige jongen hebben.
Dat zwaluwnest is ook al iets bijzonders,
omdat het wordt gemetseld van klei.
De boerenzwaluw maakt bij voorkeur haar
komvormig nest binnenshuis in schuren en
stallen.
Er worden vier tot zes eitjes gelegd, die wit
zijn met bruine en grijze stipjes.
De huiszwaluw maakt nog meer werk van
haar nestje; het is kogelvormig met slechts
een klein vlieggat en het wordt meestal vast-
gehecht aan de buitenkant van gebouwen,
onder dakgoten o.i.d.
Deze nestjes ziet men vaak in hele kolonies
bij elkaar. Toevallig telde ik vorige week
aan een huis niet minder dan zesentwintig
van die mooie kleinesten. De eitjes van de
huiszwaluw zijn geheel wit en worden even-
als bij de boerenzwaluw in ongeveer twee
weken uitgebroed.
We zien deze beide zwaluw-soorten ook
veel om en bij Callantsoog. Het is mij echter
vaak opgevallen dat ze daar nogal eens
moeilijkheden bij de nestbouw hebben. Ze
vinden daar blijkbaar niet het goede materiaal,
klei is immers een schaars artikel in de
omgeving van Callantsoog. En zo gebeurt
het vaak dat de nestjes tijdens de bouw naar
beneden vallen. Ik herinner me dat mijn
vader om de vogels te helpen altijd een
plankje onder zo'n in aanbouw zijnd nestje
slaat.
Zolang het een nest in aanbouw is dat naar
beneden stort is het niet zo erg, maar soms
gebeurt dat ook als er eieren of jongen in
zijn. Dat viel ook eens voor bij het huis
van mijn oom in het dorp. Ik kwam er juist
langs toen mijn tante met de enige over-
levende van de ramp in haar hand stond,
een half volwassen huiszwaluw-jong. Zijn
vier broertjes en zusjes waren morsdood
gevallen, maardit kleine ding mankeerde niets.
Omdat er bij ons thuis in 't kippenhok een
nest zat met ongeveer even grote jongen,
nam ik het vogeltje mee naar huis en zette
het daar in ons boerenzwaluwen nest. En
warempel, het werd daar verder grootgebracht
en toen de jongen later uitgevlogen waren,
zagen we nog dikwijls het melkstaartje tussen
zijn boerenpleegfamilie op een draadje of
dakgoot zitten.
We hebben ons wel eens afgevraagd of het
later z'n eigen soortgenoten teruggevonden
heeft.
Er is nog een derde zwaluwsoort, die voor-
heen ook veel bij Callantsoog voorkwam,
maar daar nu naar ik meen weinig of niet
meer wordt gezien. Het is de oeverzwaluw,
kleiner dan de beide vorige soorten en aard-
kleurig met een lichte onderzijde en donkere
borstband. De staart is slechts weinig in
gesneden.
Dit vogeltje maakt zijn nestje in de grond,
in steile kanten van zandafgravingen enz.
Ze graven met snavel en pootjes een gang
van ongeveer een meter lang en aan het
eind daarvan worden de vier tot zes witte
eitjes gelegd.
Voorheen hebben we veel van die nestjes
gevonden in het Luttikduin, toen het daar
nog een haast onbetreden gebied was, en ook
in de Nollen kwamen ze wel voor.
Enkele jaren geleden vonden we nog eens
een paar nestjes tegen een bunker in 't
Luttikduin, maar kort daarna bleken ze uit-
gegraven te zijn.
Alle drie genoemde zwaluwsoorten zijn echte
luchtacrobaten, die zelden op de grond komen
en met hun kleine, zwakke pootjes ook heel
moeilijk kunnen lopen. Ze behoren alle drie
tot de zangvogels, maar erg fraai klinkt hun
kwetterend liedje niet.
Zwaluwen zijn trekvogels, die ons alweer
vroeg in de herfst verlaten om warmere
streken op te zoeken.
We kennen ook nog de gierzwaluw en de
nachtzwaluw, maar dat zijn geen familieleden
van de andere drie soorten. Over deze vogels
een volgende keer eens iets.
A. S. de V.
De lampion-optocht, die oorspronkelijk op
Dinsdag vastgesteld was, moest door het
buitengewoon slechte weer, uitgesteld worden.
De zuid-wester storm, met windstoten van
ruim honderd kilometer per uur, maakte
gewoon lopen onmogelijk, laat staan het
gaan met brandende lampions. De Donder-
dag d.o.v. was het wel windstil, maar de
regen viel gestadig. Tot er om acht uur,
's avonds even wat ruimte in de bewolking
kwam en het droog werd.
Kees van Eck dacht aan al het plezier, dat
al de kinderen zouden hebben, als de op-
tocht door zou gaan. Dirigent Vriesman
voelde er ook voor en dus moesten de
kinderen en de muziek bij elkaar getrommeld
worden. Kees van Eck laadde zijn wagen
vol met van lampions voorziene kinderen
en reed toeterend het dorp rond. Vriesman
sprak enige woorden in de telefoon en het
resultaat was, dat om precies negen uur
een stoet van ruim 200 kinderen met nog
vele ouderen, zich voorzien van „spekkies"
in beweging kon zetten. De rondgang, met
muziek voorop, was buitengewoon aardig.
De lichtjes op de petten deden het buiten
gewoon goed en het geheel bood dan ook
een sprookjesachtige aanblik. Daar het vol-
komen windstil was, hetgeen een hoge uit-
zondering op ons dorp is, vlogen slechts
weinige lampions in brand. Het aantal
lichtpuntjes bleef dus groot. De muziek liet
zich, hoewel ze niet geheel voltallig was,
toch van haar beste zijde zien en speelde
veel. We misten vooral Henk Bakker, met
zijn „toeter". Laten we hopen dat hij spoedig
het Alkmaarse ziekenhuis weer mag verlaten.
Willem Bakker van de Stolpen had zich nu
NED. HERV. KERK CALLANTSOOG
Zondag 22 Aug. v.m. 10 uur, Ds. J. J. H. Pop
n.m. 7.30 uur, Ds. A. N. v. d. Kreeke
Zondag 29 Aug. v.m. 10 uur. Ds. J. J. H. Pop
n.m. 7.30 uur Ds. H. J. Trommel
KATHOLIEKE KERK TE 't ZAND
GEREFORM. KERK, SCHAGEN
Corn. Bokstraat 1
Zondag 22 Aug. v.m. 10 uur Ds. Hoornstra
van Hoofddorp
n.m. 7 uur Ds. Hoornstra
Zondag 29 Aug. v.m. 10 uur Ds. Wiersinga
van 's Graveland
n.m. 7 uur Ds. Wiersinga
Zondag 5 Sept. v.m. 10 uur Ds. Mak
van Leeuwarden
n.m. 7 uur Ds. Mak
Contact adres, K. Unk, Zeeweg 47, Callantsoog
Vartrek Naco bus uit 't Zand 9.10 via Groote Keeten,
Callantsoog 9.25 naar Schagen.
bereid verklaard te bassen en dus verliep
alles toch nog weer goed in de maat.
Na de mars speelde het fanfarecorps nog
enige nummers en naar het applaus te
oordelen, viel het geheel best in de smaak,
oo
De dag daarop was het lampionnenfeest in
de Groote Keeten, Ook daar was de be-
langstelling groot. Een honderdtal kinderen
en evenzoveel ouders trokken achter de
onvermoeibare muzikanten het dorp door.
Jammer genoeg was het nu niet windstil en
sneuvelde er menige lampion. Maar de lollie,
die een ieder gekregen had, vergoedde, in
het bizonder in zo'n geval van brand, veel.
Het werd ook hier een aardige avond.
Bepaald schilderachtig was het om de
lichtende stoet vanaf de hoge dijk onder
langs te zien trekken. Hoog in de lucht
stond de voile maan, en het leek wel of
ook hij plezier had in het kleurrijke gedoe
beneden. Een grote vlieger van de familie
Smorenberg stond pal naast haar en zij was
zeker niet opgevallen als niet een brandende
lampion aan haar staart geslingerd had. Pas
tegen tien uur, voor de Groote Keeten
ongewoon laat, keerde de rust weer terug.
De laatste weken is er hard gewerkt aan
een trap, die leidt naar het topje van de
Seinpost. Het belooft een hele verbetering
te worden. Vanaf de wegzijde kunnen de
Callantsogers deze winter hun geliefde uit-
kijkpost via tegelpaden en houten traptreden
beklimmen.
Deze verbetering danken we hoofdzakelijk
aan het Korps Luchtwacht Dienst. Dit
Korps, dat in Callantsoog een afdeling heeft,
zal haar practische oefeningen voortaan
boven op de Seinpost gaan houden.
ZONDAGS H. H. Missen te 7 uur,
8.30 uur (Hoogmis) en 10.30 uur. 's avonds om 7 uur lof.
In de week zijn de H. H. Missen te 7 en 8 uur,
Zaterdag biechtgelegenheid van 4—5 en van 6—8 uur.
Vertrek uit Schagen 11.35
