CALLANTSOOG
Zaterdag 13 Augustus No, 8
Een onveru/achte storm
Onze konijntjes
zijn bijna verdu/enen
V/acantie in Callantsoog
AGENDA
„De rode, blauwe reiger"
Redacteur: W. LASTDRAGER, Dorpsplein 38, Tel. 02248282 Administratie: R. KOELEMEIJ, Dorpsplein 34, Tel. 02248—245
DrukFa. K. VAN LOENEN Zn. Schagerbrug - Telefoon 02247—272
Na wekenlang prachtig zomerweer is er
dan verandering in gekomen. Zaterdagavond
nam de wind toe en een paan fikse buien
besproeiden de dorstige landerijen. We zagen
onze gasten voor het eerst in regenjassen
verschijnen. In de nacht wakkerde de wind
tot een noord- westerstorm aan en de enkele
vroeg opgestane gasten, zagen de linnen
tenten van de strandexploitatie in het
woeste water drijven. De golven kwamen
bijna tot aan de voet van de duinen. Ook
later op de dag, bleef de wind de zee
tot een onrustige massa omvormen.
Tientallen gasten konden zodoende genieten
van het voor de Callantsogers zo bekende
schouwspel, van een bruisende branding.
De stranfeestcommissie zat echter met de
handen in het haar. Een dag uitstellen maar,
helaas bracht de Maandag ook geen verbe
tering, dus maar weer een dag uitstellen.
Ook de brandweerwedstrijden vielen, nog
voor er begonnen was in het water.
Menig kampeerder keek sip, weg fraai
vacantieweer. Gelukkig waren er ook veel
die bleven lachen, dat waren vooral degenen
die wind en regen trotseerden en langs de
vloedlijn op zoek gingen naar buit. We zagen
een paar knapen een 5 tal „blazen" in de
wacht slepen, anderen legden beslag op
een vat, terwijl de meesten wel een balkje,
een glazen bol of een kistje vonden.
Natuurlijk beklommen velen de Seinpost
en genoten daar van de aanblik, die de
ruwe zee vandaar bood.
Nog anderen zochten de bosjes op, terwijl
er ook waren, die gauw Maandagavond een
boek uit de dorpsbibliotheek haalden en
zich daarmee in een gemakkelijke" stoel
nestelden.
Neen, ondanks het slechte week-end-weer
heeft niemand zich verveeld, dat was de
mensen duidelijk aan te zien en zo moet
het ook zijn.
Het is vreemd, verleden jaar konden we op
een avondwandeling tientallen speelse ko
nijntjes ontmoeten, nu zien we er niet één
Huppelden de witstaartjes het vorig jaar
nog vrolijk op de Buurt, nu is het 's avonds
stil. Ook de bekende „dropjes" zien we
niet meer.
Waar ze dan gebleven zijn Helaas, de ge
hele familie konijn is op een enkele uit
zondering na, ten slachtoffer gevallen aan
de myxomatose.
1 ange tijd dachten we er in het noorden
van Noord- Holland van verschoont te
blijven. Maar deze, door een Franse dokter
onder de konijnen in zijn tuin verspreidde
ziekte, heeft tenslotte toch ook onze streken
bereikt.
Aanvankelijk zagen we slechts enkele dode
konijntjes liggen, later waren het er vele
honderden. Slechts één procent is in leven
gebleven. Het zal minstens vijf jaar duren,
voor de konijnenstand zich zal hebben her
steld.
Bijna zijn we nu dus weer teruggekeerd
tot de toestand van vele duizende jaren
geleden, want er is een tijd geweest, dat
het konijn hier niet voorkwam.
Witpluim is n.1. geen oorspronkelijke be
woner van ons land. Ten zuiden van de
Alpen heeft zijn wieg gestaan. De Romeinen
hielden al konijnen als huisdier en vanuit
Italië hebben zij het konijn aan andere vol
keren over gedaan. Enkele exemplaren ont
snapten uit hokken of parken en zo ont
stonden er al in het begin van onze jaar
telling in enige Europese landen konijnen-
plagen.
Konijnen vermenigvuldigen zich n.1. zeer
snel en daar ze over scherpe zintuigen
beschikken en schuw en wantrouwend zijn.
weten ze niet zelden de dans te ontspringen,.
Tegen de gevreesde konijnen ziekte, de
myxomatose, konden ze echter niet op.
Hoewel het konijn in onze duinen meer dan
schadelijk was en de Waterstaat blij is met
zijn verdwijning, missen we dé leuke
springers toch wel.
Misschien zullen we hun beeld het volgend
jaar wel weer in onze autolichten kunnen
opvangen.
De fietsen bekeken, gepoetst en gesmeerd
De studie aan kant en de kaart bestudeerd
De plannen gemaakt en de datum bepaald
De kampspullen van de zolder gehaald
De melkboer gevraagd wat hij denkt van het weer
En de tent geprobeerd voor de zoveelste keer
Een vacantie aan zee op een strand heerlijk vrij
Een wandeling langs de duinen of soms door de hti
Zo hele maal vrij in de mooie natuur
Geen huiswerkzorgen, geen proefwerk-uur
Maar ver van de stad of het dorp in een tent
De rust van het strand, die je daar alleen kent.
De rommel gepakt en voor 't laatst, met een traan
Bekeken de plek waar de tent heeft gestaan.
De terugtocht aanvaard met een hoorbare zucht
En nog eenmaal gesnoven die heerlijke lucht
Terug naar je huis en je werk, je wordt wee
Geen tent meer, geen duinen, geen heerlijke zee.
H. MEINDERT
Zomerfeesten 1955 te Callantsoog
WOENSDAG 17 Aug,
3uurtfeest
ZONDAG 21 Aug.
Strandfeest
DINSDAG 23 Aug.
Lampion-optocht
Zomerfeesten 1955 te Groote Keeten
ZONDAG 14 Aug.:
Strandfeest
ZATERDAG 2.0 Aug.
Volksspelen
Nadere bijzonderheden volgen in de Badbode.
Voor Callantsoog wordt dit nader bekend ge
maakt bij de Secretaris V.V.V. Dorpsplein 34,
voor Groote Keeten bij winkelier A. v. Scheijen.
Om deze festiviteiten te doen slagen vragen wij
de medewerking van onze gasten zowel als van
de inwoners. De feesten zijn voor volwassenen
(dames en heren of paren) en voor kinderen.
*VVVVVVVV*V\\*\VVV\\\VVVW*VV\<V*
^an Je guller vertelt
„Ik heb vanmiddag een rode blauwe reiger
gezien", zei Gerrit. De andere jutters knik
ten. Ze hadden van zo iets ook wel gehoord,
alleen een oomzegger van Gerrit, Klaas,
meende dat het niet kon. Gerrit zei| echter
dat hij beste ogen had en dat hij het dier
op een paar meter afstand in het Zwanen-
water op de grond had zien zitten en het
was pertinent een rode, blauwe reiger ge
weest. Klaas haalde de schouders op en
zei nogmaals, dat zoiets niet kon bestaan.
Gerrit begon zich kwaad te maken, als
je dat nou toch zelf gezien had en hij wist
„van z*n eigen" dat ie zulke beste ogen had.
Klaas moest morgen maar eens meegaan,
dan zouden ze samen nog wel een$ kijken.
Klaas lachte echter hatelijk en zei alleen
maar, dat het toch niet kon. Gerrit begon
kwader te worden en Klaas maar lachen.
Tot Gerrit er genoeg van kreeg, een stuk
hout greep en daarmee zijn neef dat gesar
af wiide leren. Klaas nam snel de benen
en riep uit de verte nog, dat iets wat groen
was, nooit tegelijk zwart kon zijn.
Toen begon het in het kwade hoofd van
Gerrit toch even te dagen en hij- begreep,
dat een reiger of blauw, of rood kon zijn,
maar dat zo'n beest niet tegelijk rood en
blauw kon zijn.
NASCHRIFT VAN DE REDACTIE.
Oude Callantsogers beweren, dat er „vroe
ger", jaren achtereen een „rode" reiger in
het Zwanenwater kwam. Wij weten niet
precies of dit wel een reiger is geweest.
Misschien was het een verdwaalde flamingo.
Enige jaren geleden kwam er n. 1. ook re
gelmatig een flamingo op de schorren bij
Den Helder voor.
Het Zwanenwater is voor het publiek
geopend op alle dagen van 8.30-17.30 u.
Excursie-kaarten verkrijgbaar bij de
jachtopziener a f 1,.Kinderen bene
den de 10 jaar half geld.