CALLANTSOOG Zaterdag 13 Augustus No, 8 Een onveru/achte storm Onze konijntjes zijn bijna verdu/enen V/acantie in Callantsoog AGENDA „De rode, blauwe reiger" Redacteur: W. LASTDRAGER, Dorpsplein 38, Tel. 02248282 Administratie: R. KOELEMEIJ, Dorpsplein 34, Tel. 02248—245 DrukFa. K. VAN LOENEN Zn. Schagerbrug - Telefoon 02247—272 Na wekenlang prachtig zomerweer is er dan verandering in gekomen. Zaterdagavond nam de wind toe en een paan fikse buien besproeiden de dorstige landerijen. We zagen onze gasten voor het eerst in regenjassen verschijnen. In de nacht wakkerde de wind tot een noord- westerstorm aan en de enkele vroeg opgestane gasten, zagen de linnen tenten van de strandexploitatie in het woeste water drijven. De golven kwamen bijna tot aan de voet van de duinen. Ook later op de dag, bleef de wind de zee tot een onrustige massa omvormen. Tientallen gasten konden zodoende genieten van het voor de Callantsogers zo bekende schouwspel, van een bruisende branding. De stranfeestcommissie zat echter met de handen in het haar. Een dag uitstellen maar, helaas bracht de Maandag ook geen verbe tering, dus maar weer een dag uitstellen. Ook de brandweerwedstrijden vielen, nog voor er begonnen was in het water. Menig kampeerder keek sip, weg fraai vacantieweer. Gelukkig waren er ook veel die bleven lachen, dat waren vooral degenen die wind en regen trotseerden en langs de vloedlijn op zoek gingen naar buit. We zagen een paar knapen een 5 tal „blazen" in de wacht slepen, anderen legden beslag op een vat, terwijl de meesten wel een balkje, een glazen bol of een kistje vonden. Natuurlijk beklommen velen de Seinpost en genoten daar van de aanblik, die de ruwe zee vandaar bood. Nog anderen zochten de bosjes op, terwijl er ook waren, die gauw Maandagavond een boek uit de dorpsbibliotheek haalden en zich daarmee in een gemakkelijke" stoel nestelden. Neen, ondanks het slechte week-end-weer heeft niemand zich verveeld, dat was de mensen duidelijk aan te zien en zo moet het ook zijn. Het is vreemd, verleden jaar konden we op een avondwandeling tientallen speelse ko nijntjes ontmoeten, nu zien we er niet één Huppelden de witstaartjes het vorig jaar nog vrolijk op de Buurt, nu is het 's avonds stil. Ook de bekende „dropjes" zien we niet meer. Waar ze dan gebleven zijn Helaas, de ge hele familie konijn is op een enkele uit zondering na, ten slachtoffer gevallen aan de myxomatose. 1 ange tijd dachten we er in het noorden van Noord- Holland van verschoont te blijven. Maar deze, door een Franse dokter onder de konijnen in zijn tuin verspreidde ziekte, heeft tenslotte toch ook onze streken bereikt. Aanvankelijk zagen we slechts enkele dode konijntjes liggen, later waren het er vele honderden. Slechts één procent is in leven gebleven. Het zal minstens vijf jaar duren, voor de konijnenstand zich zal hebben her steld. Bijna zijn we nu dus weer teruggekeerd tot de toestand van vele duizende jaren geleden, want er is een tijd geweest, dat het konijn hier niet voorkwam. Witpluim is n.1. geen oorspronkelijke be woner van ons land. Ten zuiden van de Alpen heeft zijn wieg gestaan. De Romeinen hielden al konijnen als huisdier en vanuit Italië hebben zij het konijn aan andere vol keren over gedaan. Enkele exemplaren ont snapten uit hokken of parken en zo ont stonden er al in het begin van onze jaar telling in enige Europese landen konijnen- plagen. Konijnen vermenigvuldigen zich n.1. zeer snel en daar ze over scherpe zintuigen beschikken en schuw en wantrouwend zijn. weten ze niet zelden de dans te ontspringen,. Tegen de gevreesde konijnen ziekte, de myxomatose, konden ze echter niet op. Hoewel het konijn in onze duinen meer dan schadelijk was en de Waterstaat blij is met zijn verdwijning, missen we dé leuke springers toch wel. Misschien zullen we hun beeld het volgend jaar wel weer in onze autolichten kunnen opvangen. De fietsen bekeken, gepoetst en gesmeerd De studie aan kant en de kaart bestudeerd De plannen gemaakt en de datum bepaald De kampspullen van de zolder gehaald De melkboer gevraagd wat hij denkt van het weer En de tent geprobeerd voor de zoveelste keer Een vacantie aan zee op een strand heerlijk vrij Een wandeling langs de duinen of soms door de hti Zo hele maal vrij in de mooie natuur Geen huiswerkzorgen, geen proefwerk-uur Maar ver van de stad of het dorp in een tent De rust van het strand, die je daar alleen kent. De rommel gepakt en voor 't laatst, met een traan Bekeken de plek waar de tent heeft gestaan. De terugtocht aanvaard met een hoorbare zucht En nog eenmaal gesnoven die heerlijke lucht Terug naar je huis en je werk, je wordt wee Geen tent meer, geen duinen, geen heerlijke zee. H. MEINDERT Zomerfeesten 1955 te Callantsoog WOENSDAG 17 Aug, 3uurtfeest ZONDAG 21 Aug. Strandfeest DINSDAG 23 Aug. Lampion-optocht Zomerfeesten 1955 te Groote Keeten ZONDAG 14 Aug.: Strandfeest ZATERDAG 2.0 Aug. Volksspelen Nadere bijzonderheden volgen in de Badbode. Voor Callantsoog wordt dit nader bekend ge maakt bij de Secretaris V.V.V. Dorpsplein 34, voor Groote Keeten bij winkelier A. v. Scheijen. Om deze festiviteiten te doen slagen vragen wij de medewerking van onze gasten zowel als van de inwoners. De feesten zijn voor volwassenen (dames en heren of paren) en voor kinderen. *VVVVVVVV*V\\*\VVV\\\VVVW*VV\<V* ^an Je guller vertelt „Ik heb vanmiddag een rode blauwe reiger gezien", zei Gerrit. De andere jutters knik ten. Ze hadden van zo iets ook wel gehoord, alleen een oomzegger van Gerrit, Klaas, meende dat het niet kon. Gerrit zei| echter dat hij beste ogen had en dat hij het dier op een paar meter afstand in het Zwanen- water op de grond had zien zitten en het was pertinent een rode, blauwe reiger ge weest. Klaas haalde de schouders op en zei nogmaals, dat zoiets niet kon bestaan. Gerrit begon zich kwaad te maken, als je dat nou toch zelf gezien had en hij wist „van z*n eigen" dat ie zulke beste ogen had. Klaas moest morgen maar eens meegaan, dan zouden ze samen nog wel een$ kijken. Klaas lachte echter hatelijk en zei alleen maar, dat het toch niet kon. Gerrit begon kwader te worden en Klaas maar lachen. Tot Gerrit er genoeg van kreeg, een stuk hout greep en daarmee zijn neef dat gesar af wiide leren. Klaas nam snel de benen en riep uit de verte nog, dat iets wat groen was, nooit tegelijk zwart kon zijn. Toen begon het in het kwade hoofd van Gerrit toch even te dagen en hij- begreep, dat een reiger of blauw, of rood kon zijn, maar dat zo'n beest niet tegelijk rood en blauw kon zijn. NASCHRIFT VAN DE REDACTIE. Oude Callantsogers beweren, dat er „vroe ger", jaren achtereen een „rode" reiger in het Zwanenwater kwam. Wij weten niet precies of dit wel een reiger is geweest. Misschien was het een verdwaalde flamingo. Enige jaren geleden kwam er n. 1. ook re gelmatig een flamingo op de schorren bij Den Helder voor. Het Zwanenwater is voor het publiek geopend op alle dagen van 8.30-17.30 u. Excursie-kaarten verkrijgbaar bij de jachtopziener a f 1,.Kinderen bene den de 10 jaar half geld.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1955 | | pagina 1