CALLANTSOOG
r-
É0
JSSP3
Overpeinzingen
van een dorpeling
Aan onze abonné's
Piet en Willem
Naakt zijn uw duinen
Wat er veranderde
Zaterdag 20 juni 1959 - no.
Redactie: Mevr. C. H. KLOOSTERBOER - ISAKSSON
Administratie: R. KOELEMEIJ - Dorpsplein 34 - Callantsoog - Tel. 02248-338
Druk: Fa. K. VAN LÖENEN Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272
-"rt"'-wV --
""'Lv-
EEN BUNKERT
Voor zover er voor een dorpeling nog tijd
is om te peinzen, wil ik hier wekelijks een
paar regelen wijden aan de lopende zaken
in ons dorp. Voorwaar een schoon voor
nemen, want het noopt mij tot nadenken,
wat ik wel gaarne, doch steeds te weinig doe.
Welnu, geachte badbodelezeressen en lezers,
ditmaal heb ik gepeinsd over U. Over die
allen, die grif hun tweehonderdvijfentwintig
centen betalen voor tien maal vier lijvige
pagina's drukwerk. U vormt toch eigenlijk
allen een groot gezin, al kent U elkander
niet allemaal. Dat komt tenslotte in de beste
familie's voor.
Ik dacht zo, dat er toch wel gelukkige om
standigheden moeten zijn, waardoor alle leden
iets met Callantsoog te maken hebben. Ja,
waardoor zouden ze eigenlijk in Callantsoog
terecht gekomen zijn? Wat zou het leuk
zijn als we dat eens allemaal van elkaar
wisten. Als enkele lezers eens een stukje
daarover in de badbode schreven. De familie
band zou dan nog steviger worden en de
badbode nog meer lezenswaardig. Bovendien
zult U niet zo vaak de gelegenheid hebben
om een pennevrucht van U zelf in een echte
krant afgedrukt te krijgen.
Peinst U er eens over?
Wij hebben het genoegen U ons eerste
nummer van de Badbode aan te bieden.
Er zullen tien nummers verschijnen onder
redactie van Mevrouw Kloosterboer.
Bij aanmelding als abonné, tegen een abon
nementsgeld van f 2.25, kunt U gebruik
maken van het ingesloten girobiljet (gaarne
eventueel vakantieadres en tijdvak invullen).
Het volgende nummer verschijnt 4 juli a.s.
Om verzekerd te zijn dat U het tweede
nummer in de bus krijgt, verzoeken wij Li
het abonnementsgeld zo spoedig mogelijk te
storten op girono. 544513 van de penning
meester van de V.V.V.
FILM: „Redding bij Latrabjag", in hotel
«CALLANT» maandag 22 juni, 8.30 uur.
Op de plaats, waar nu Adriaan Vader woont,
stond vroeger een langgerekt huis, „het armen
huis". Er waren 4 woonafdelingen en in één
hiervan woonden Piet en Willem met hun
moeder Jantje. Wonen is voor hun wel wat
sterk uitgedrukt, want het „in huis zijn"
kwam ongeveer neer op „slapen, eten en
ruzie maken". Omdat de familie niet zo heel
normaal was, hadden ze vaak te lijden onder
plaagzucht. Piet was vooral op zijn eer ge
steld en daarom waren hem verschillende
baantjes toebedacht. Op bouwwerken was
hij eerste steenbikker en vol trots toonde hij
zijn diploma, waar op stond: „bikt zowel
links als rechts Er werd geen huis gebouwd
of Piet had er aan geholpen. Een vaste
ceremonie was steeds Piet's eindcontrole op
het pannendak. Dit bestond uit het leeg-
gieten van een emmer water van bovenaf
over de pannen. Geen gewoon water, maar
zeewater, dat Piet moest halen bij de eerste
betonnen dam. De gelukkigste mens was hij
pas, als de aannemer hem dan het predicaat
„waterdicht" verstrekte.
Piet was ook onderdirecteur van de muziek.
Bij elke uitvoering of openluchtconcert mocht
Piet het laatste nummer dirigeren. Hoe trots
voelde hij zich, als na afloop van „zijn"
nummer het applaus opklonk
Maar, zult U vragen, wat waren Piet en
Willem eigenlijk van beroep? „Strandjutters".
Van die echte ruige, zoals je ze nu niet
meer ziet. Bij slecht weer waren ze niet van
het strand af te slaan. Dagen lang zagen ze
dan geen bed. Onvoorstelbare vrachten hout
hebben ze in hun leven thuis gebracht, alles
op hun rug, sjokkend achter elkaar aan. Ze
hadden een eigen vaste „over". Door de
duizenden keren heen en weer, werd het
een echt pad. Dit pad is nog vaag te zien
en de enkele jutter, die Callantsoog nog
bezit maakt er, als het nodig is, nog wel
gebruik van.
Jan de Jutter.
Postkantoor geopend op ma., di., wo„ do.,
vr„ van 9 - 12, 14 - 15, 17.30 - 18.30, za 10-13
Bibiliotheek Ma., di„ wo„ do., vr. van
7-8 uur. Uitlening in de O. L. School
Deze woorden van Potgieter wil ik ge
bruiken als titel voor een artikeltje over
het schijnbare droge duinzand.
De verschillende meningen over de herkomst
van ons duinzand zal ik niet allemaal nagaan.
Voldoende is het ais weet dat het zand
o a. erosie-materiaal is, dat door stromingen
en de werking van eb en vloed naar onze
kust vervoerd wordt.
De duinvorming is een spel van zee en zand,
wind en planten. Het resultaat van het spel,
dat de zee en de wind met het zand nu al
zo'n zevenduizend jaar gespeeld hebben, ligt
langs onze kust.
„Grauw is Uw hemel en stormig Uw strand,
Naakt zijn Uw duinen en effen Uw velden",
schreef Potgieter en hij gaf daarmee een
aardige schildering van ons kustgebied.
Willen we iets van dit spel begrijpen, dan
moeten we daar beginnen, waar we van
duinen nog nauwelijks kunnen spreken, daar
waar de zee met het losse zand van de
bodem speelt. Zittend op een duintop zien
we in zee witte lijnen van de brandings-
golven. Er zijn soms twee of drie linie's te
zien, waar de branding woedt.
Als we weten dat de golven slechts dan
omkrullen, als het water beneden hen al te
ondiep is, dan wijzen ze ons prachtig de
ligging van de zandbanken. In wezen zijn
het niets anders dan onderzeese duinrichels
en dalen, opgebouwd uit door de kracht
van het water aangevoerd zand.
De voorste delen van deze banken bewegen
zich in de richting van het strand. Dit wordt
zodoende een stuk verbreed en vlak bij de
laagwaterlijn ontstaat een verhoogde zand-
wal. Droogt de zon het zand op. dan kan
de wind, als hij hard genoeg is, het zand
vervoeren. Overal waar het zand en de
wind hindernissen ontmoeten, wordt de
kracht van de wind gebroken. Op het strand
liggen deze hindernissen in de vorm van
flessen, schelpen, stukken hout etc. Aan de
luwe zijde van zo'n voorwerp valt het zand
neer en er vormen zich langgerekte zand-
tongen, die als het ware kleine duintjes zijn.
Zodra echter de wind draait, wordt dit
duintje weer weggeblazen.
BAR
Gedurende de afgelopen maanden werden
er in ons dorp diverse nieuwe zaken geopend.
Brantenaar (ijs- en milkbar)., Dik (gemoder
niseerde brood- en banketbakkerij), Erardus
(patates frites), Niek Smit (strand paviljoen)
Jac. W. Lut (reizende schoenenzaak).
Wij wensen deze heren zeer veel succes.
Ook de andere middenstanders zaten niet stil.
Jac. Vos o.a. vergrootte zijn strandpaviljoen,
Mej. Kater liet een vleugel bouwen aan
Pension „Seinpost" en de Heer Blaauboer
moderniseerde zijn slagerswinkel. De heer
J. Hoek exploiteert thans „de Garnekuul",
winkel en cantine.
Proviciat middenstanders, gaat zo door.