CALLANTSOOG
Zaterdag 11 juli 1959 - No. 3
Redactie: Mevr. C. H. KLOOSTERBOER -ISAKSSON
Administratie: R. KOELEMEIJ - Dorpsplein 34 - Callantsoog - Tel. 02248-338
Druk: Fa. K. VAN LOENEN Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272
Groot Callantsoog
Is Callantsoog nu werkelijk één, twee, drie
zo groot geworden, dat men er de weg niet
meer kan vinden? Voor ons is dat nog niet
het geval, geachte lezers en lezeressen, maar
toch heeft zich het geval voorgedaan, dat
een geboren en getogen Callantsoger hier
de „weg kwijt was".
Wij horen U zeggen, „die persoon had na
tuurlijk te diep in het glaasje gekeken". Met
de hand op ons hart kunnen wij verklaren,
dat dit niet het geval was.
Het was zo. De wieg van de persoon in
kwestie stond een goede 40 jaar geleden in
een huis aan onze polderwegen. Thans, als
volwassen agrariër, stelt hij belang in alles
wat zijn bedrijf ten goede kan komen. Na
tuurlijk bezoekt hij de vele vergaderingen
van de afdeling van de Holl. Mij. v. Land
bouw. Een buitenstaander weet dit misschien
niet, maar dergelijke bijeenkomsten plegen
nogal veel tijd te vorderen. Voor het mid
dernachtelijk uur is men in de regel niet
uitgepraat. De straatverlichting wordt echter
na dit uur gedoofd, hetgeen de oriëntering
ter plaatse wel enigszins nadelig beinvloed.
De afgelopen winter was onze vriend ook
weer met zijn auto naar Callantsoog ge
reden om een bijeenkomst van „Landbouw"
mee te maken. Na afloop stapte hij vol
goede moed in zijn wagen, die zeer orde
lijk op het gemeentelijk parkeerterrein stond.
De man vermoedde toen nog niet dat hij
na enkele omzwervingen (waar hij geweest
is, vermeldt de historie niet) weer op zijn
uitgangspunt terecht zou komen. Hij bleek
niet in staat het „goede pad" te vinden.
Gelukkig voor hem waren er nog een paar
collega's te voet aan het einde van de Zee
weg, in de omgeving van het voetbalterrein.
Deze lieden konden hem de juiste richting
naar Den Helder wijzen, er bij zeggende:
„als je buiten het dorp bent, moet je de
eerste zijweg rechts inslaan". Die zijweg
was hem wel bekend, want in het verlengde
er van stond zijn „veilig tehuis".
Je moet het maar meemaken.
Dienstrooster stranddienst E.H.B.O.
ZONDAG 12 juli: 10-2 uur 2-6 uur
CallantsoogMevr. de Weert Mevr. v. Muijen
F. de Weert C. Kruit
Groote Kecten: A. Pancras Ben. de Wit
N. Pancras Anny Slijkerman
Pas opJ
Naast alle vreugde, die het strandleven biedt,
is er altijd een zekere zorg om de gevaren
die aan het zwemmen in zee verbonden zijn.
We lezen op waarschuwingsborden
„Het is gevaarlijk zich in de nabijheid
van de strekdammen in zee te begeven".
Aan deze waarschuwing zou men er nog een
aantal kunnen toevoegen, zoals
„Ga niet te ver in zee" en
„Baad niet met stormachtig weer".
Natuurlijk zou 't ook niet juist zijn al te
veel waarschuwingen uit te delen, waardoor
het plezier van de strandbezoekers al bij voor
baat vergald zou worden.
Maar't is zeker wenselijk, dat ieder die zich
in zee waagt, moet weten, dat hij niet met
een zwembad te doen heeft. De beste manier
om van het zilte nat te genieten, is een spel
in de golven, niet te ver van het strand. En
dit geldt zeker voor degenen, die de zwem
kunst niet machtig zijn. Maar ook de ge
oefende zwemmer blijve in zee op zijn hoede.
Er zijn talrijke gevallen bekend van zwem
mers, die door de stroom werden meegesleurd
en zich niet meer konden redden. Wie in
een stroming belandt, is overigens niet altijd
reddeloos verloren.
Dat ondervond mijn vader eens, zo'n vijftig
jaar geleden. Hij zwom, wat in die tijd een
grote uitzondering was, al regelmatig in zee,
waarbij hij zich steeds een flink stuk uit de
kust waagde. Dat dit gevaarlijk kon zijn, was
hem totaal onbekend. Er werd hem wel wijze
raad gegeven om uit het „koude" water te
blijven met het oog op „de rimmetiek", maar
verder gingen de waarschuwingen niet. De
jongeman was dan ook zeer verwonderd, toen
hij op een goeie dag geen steek opschoot
bij zijn poging om naar het strand terug te
zwemmen. Waarschijnlijk is het zijn behoud
geweest dat hij het gevaar, waarin hij zich
bevond, niet kende. Zonder in paniek te
raken liet hij zich op de rug drijven, om
„even uit te rusten". Toen werd hij gewaar
dat een sterke stroming hem zee-inwaarts
dreef en zonder verweer liet hij zich drijven
tot waar het water rustiger werd. Vanaf die
plek begaf de zwemmer zich opnieuw naar
het strand en ditmaal zonder moeite. Maar
hoe goed dit avontuur ook afliep, het verdient
geen aanbeveling er in zee maar op los te
zwemmen.
Die sterke staaltjes laten we liever over aan
de waaghalzen van een halve eeuw geleden
Er is maar één Callantsoog.
Verschillende badgasten hebben wij dat horen
zeggen. Onder hen zijn er, die reeds vóór
1930 hun vakantie in Callantsoog door
brachten. Vooral die gasten hoor je vaak
zeggen: „maar Callantsoog is toch niet meer
zó, als het vroeger was".
Na de tweede wereldoorlog is er inderdaad
veel veranderd in ons dorp. Maar als we
nevenstaande prent bekijken, zulien alleen
de ouderen onder ons zich de „Oude Laag"
nog herinneren. In die tijd zag Callantsoog
er zeker héél anders uit als nu.
De huisjes op de tekening werden (van links
naar rechts) bewoond door: M. Blom, M.
de Haan, J. Zwaan, D. de Boer, vervolgens
het dubbele woonhuis, achter A. Vader, vóór
M. Mooy en dan Jb. Vos en J. Zeeman.
In die tijd kwam ook de eerste „nieuwbouw
J. Reniersen en H. Zeeman waren de be
woners van die huizen.
Om U enige indruk te geven waar de be
doelde boerderijen en huizen stonden, be
ginnen we weer bij M. Blom. Hier is thans
de kruidenierszaak van J. Hoek gevestigd.
De laatste boerderij van de „Oude Laag"
stond oo'rsprönkelijk waar nu het huis van
de fam. Johannis gebouwd is.
Hoe komt het, dat er zo weinig overge
bleven is van al die prachtige boerderijen?
Het derde huis van links bijv. dat indertijd
bewoond werd door J. Zwaan Dit was een
boerderij met veel ruimte. Tijdens de eerste
wereldoorlog werden er Belgische vluchte
lingen in ondergebracht. Nadien kwam er
een kolenpakhuis. In 1917 was het gebouw
zodanig in verval geraakt, dat het gesloopt
moest worden. Het volgende huisje is op
een kwade dag verbrand. Het dubbele woon
huis, dat er op volgde was ook geen roem
rucht leven beschoren. In de nacht van 18
aug. 1941 werd het door een Engelse bom
totaal vernield. Ook de boerderij, waar nu
het huis van Johannis staat, moest na de
oorlog gesloopt worden.
Als we nu aan deze prachtige plekjes den
ken. komt toch de idee in ons op „was dat
oude huis van J. Zwaan bijv. maar in goede
handen gevallen, dan was Callantsoog gelijk
een mooi en gunstig gelegen museum rijker".
Hetzelfde geldt voor de „boerderij" en spe
ciaal voor het vóór- en achterhuis. Het is
wel zeer te betreuren, dat het huis, waar
nu „de Wilde Vos" staat, gebombardeerd
is. Zijn bestemming als museum had het
reeds vóór de tweede wereldoorlog. Er
waren diverse oude en zeer mooie voor
werpen in ondergebracht, die ook allen ver
loren gingen.
De enige boerderij, die het nog steeds „doet",
wordt bewoond door „Jaantje en Antoon",
maar dan ook in „volle glorie".
Vergeleken met „vroeger" is er dus inder
daad veel veranderd. Maar toch er is
maar één Callantsoog.
INDIEN U ZE NODIG HEBT:
Dokter J. F. W. G. Verheul, arts, 't Zand,
telefoon 02249-223.
Dierenarts W. v. d. Sluis, 't Zand, telef.
02249-312.
WijkverpleegsterZuster Boendermaker,
Zeeweg 35, telefoon 310.
Postkantoor geopend op ma., di„ wo„ do.,
vr. van 9 - 12, 14 - 15, 17.30 - 18.30, za 10-13
BibliotheekMa., di„ wo„ do., vr. van
7-8 uur. Uitlening in de O. L. School
