'ADBOD
CALLANTSOOG
Zaterdag 15 juni 1963 - No. 2.
■v..
Baadt niet bij de strekdammen.
Rcdaktie Mevr. C. H. KLOOSTERBOER - ISAKSSON, Zeeweg 12 - Telefoon 02248-323
Administratie en abonnementen: B. J. VOS - p/a V.V.V.-kantoor - Telefoon 02248-338
UitgaveVereniging voor Vreemdelingen Verkeer - CALLANTSOOG
Druk: Fa. K. VAN LOENEN Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272
Zon, zee, strand*
Het iedeale strandweer, dat we de afgelo
pen veertien dagen gehad hebben, heeft
menige vakantieganger verlokt zijn bivak
in Callantsoog op te slaan. Gasten, die in
onze omgeving voor het eerst waren, ko
men zeker volgend jaar terug. Het kilo
meters lange strand, de gemoedelijkheid en
de rust hebben er toe bijgedragen, dat vele
vakantie's tot een waar genoegen werden.
De warmte aan onze kust is nooit zo druk
kend, dat men bij veel zonneschijn niet naar
buiten kan. Integendeel, het inspireert tot
heerlijk luieren in het zand, baden in zee,
of spelen aan het strand. Vooral kinderen
worden er niet moe van, zij stoeien in de
kleine plassen, bouwen forten, scheppen
diepe kuilen of rollen door het zand. Maar
ouders, let U er vooral op. dat U speciaal
de kleinere kinderen, met hun meestal tere
huidje, niet te lang aan de zonnestralen
bloot stelt. Voornamelijk tussen 12 uur en
3 uur schijnt de zon vrij fel, geeft U ze in
die tijd een dun bloesje aan. U voorkomt
daardoor veel narigheid.
En dan nog iets. Tot ongeveer half juli
komen de meeste gasten met betrekkelijk
jonge kinderen. Vaak kunnen zij na hun
vermoeiende en opwindende spellen hun
ouders niet meer terug vinden. Zoekt U
daarom voor die peuters in Uw omgeving
op het strand een oriëntatiepunt, of laat ze
naar een der dichtst bijzijnde strandpavil
joens gaan. Daar heeft men meestal wel
iemand, die voor de kleine de ouders weer
opzoeken kan.
Zijn de kinderen al wat groter, dan moet
U ze beslist eens meenemen naar de sein
post, de hoge berg recht achter het Noord
zeebad. Nu de trappen bij de diverse strand
opgangen aangebracht zijn, is het echt wel
te doen om 's middags het strandleven te
onderbreken en dit hoge duin te beklimmen.
Een automatische verrekijker laat U van
zeer nabij de wijde omtrek zien. De kinde
ren zullen zeker enthousiast zijn.
Wist U dat U verdwaalde kinderen het beste
bij de E.H.B.O.-tent kan brengen, omdat daar
een vlag gehesen kan worden met de letter
K, hetgeen betekent dat er een kind ge
vonden is?
Naar Zwanenwater*
Elders in dit blad is medegedeeld, dat er weer
excursies naar het Zwanenwater georgani
seerd worden onder leiding van de heer J. Vos.
De eerste tocht zal bij voldoende deelname
plaats vinden op woensdag 19 juni, vertrek
vanaf Hotel „de Wijde Bliek" om 's avonds
om 7 uur precies. Meerdere gasten hebben
reeds verschillende keren deze avondwande
lingen meegemaakt. We menen er goed aan
te doen ook de Callantsogers op merkzaam
te maken op deze unieke gelegenheid het
Zwanenwater in groepsverband te bezoeken.
Dit natuurreservaat is ongeveer 580 ha. groot
en herbergt een grootse flora en fauna. Vele
natuur-liefhebbers brengen hun eerste zomer
vakantie dagen reeds eind april, begin mei
in Callantsoog door.
Niet om bruin te worden aan het strand of
om in het zilte nat te duiken, maar uitslui
tend om dit fraaie duingebied te bezoeken.
De twee duinmeren, die deze streek rijk is,
zijn de grootste van geheel west Europa.
De flora tiert er welig. Enkele uitheemse
planten komen in dit uitgestrekte gebied
voor, de nacht-orchidee, de wilde en de ge
vlekte orchidee. Naast het gewone duinroosje
en duinviooltje, de wilde irissen en de dot
terbloemen, ziet men de parnassia's, de moe-
rasandijvie en de sterk geurende kamperfoelie.
Het vleesetende plantje en de zonnedauw
treft men op uitgebreide schaal aan.
De fauna neemt een voor geheel Nederland
aparte plaats in.
De lepelaarskolonie is de grootste in ons land,
reigers nestelen in de struiken van het moeras.
Waar zou men meer meeuwen soorten vinden
als in het Zwanenwater?
De nesten van deze vogels liggen naast el
kaar op de grond, hetgeen vooral als de
jongen beginnen te fladderen een fantastisch
schouwspel is.
Behalve deze trekpleisters noemen we de
fazanten, patrijzen, kiekendief, de buizerd en
de wulp, de tureluurs, grutto's en futen, meer
koeten en roerdomp enz. Ook de kleine zang
vogels kan men beluisteren
De viervoeters ontbreken beslist niet.
Menigmaal zal men 's avonds een haas of
wild duinkonijn zijn pad zien doorkruisen.
wie loopen lust*
Zo nu en dan horen we wel eens „wat kun
je in Callantsoog doen als het geen strand
weer is?" Laten we vaststellen, dat wij het
meestal wel strandweer vinden, want ook
een wandeling tijdens of direkt na een storm
kan een genoegen zijn.
Maar het probleem is er. Moeilijk kunnen
we adviseren om bij minder gunstig weer
's middags naar de film te gaan of de kin
deren een poppenkast-voorstelling te laten
bijwonen. Die grote stads-geneugten ont
breken in Callantsoog, een badplaats, die
eerst de laatste tien jaren op grotere schaal
ontdekt is. Dit laatste houdt trouwens niet
in, dat er geen rust meer zou zijn in onze
omgeving. Voor een rustig strandleven en
een landelijke stilte moet men beslist eens
een kijkje gaan nemen in Groote Keeten.
Voor eventuele badgasten in een der ko
mende weken, is vast nog wel een vakan
tie onderkomen te vinden.
Maar ook de gasten, die in het dorp Cal
lantsoog besproken hebben, raden wij aan
eens naar dit noordelijker gelegen gedeelte
van onze gemeente te wandelen. Kaarten
voor tochten in de omgeving kunt U op
het V.V.V.-kantoor verkrijgen. Een route
beschrijving voor wandelingen van circa
20 minuten tot ruim 2l/i uur staan aan de
achterzijde vermeld.
En dat wandelen een gezonde sport is, illu-
strere het volgende verhaal. Bij een de af
gelopen winter afgelegd bezoek aan het
bejaardencentrum Huys ten Oghe, kwam
een der bewoners met het trouwboekje van
zijn ouders. Het paar was in Schagerbrug
getrouwd, omdat Callantsoog in die tijd nog
geen zelfstandige gemeente was. Die be
woner vertelde verder, dat hij eerst met zijn
7e jaar naar school ging. Hij woonde toen
op de Noordschinkeldijk. Hij was zo „klein
en min", dat men bang was, dat hij de af
stand naar school niet iedere dag kon lopen.
Overigens had hij in tegenstelling tot andere
oudere Callantsogers een nog al prettige
jeugd, vooral toen hij nog niet op school
was. Van 's morgens tot 's avonds was hij
bij zijn buurman, die fuiken breidde. Deze
leerde hem op zijn 4e jaar roken, op zijn
5e had hij zijn eerste sigaar te pakken. En
nu een dikke 60 jaar later heeft hij het
roken nog niet verleerd.
Het was dan ook een hele stap om naar
school te gaan. Soms kwam zijn vader hem
halen met de kar (paard en wagen). Meester
Vis vaarde er wel bij. die kreeg dan een
pondje paling. Verder hoorden we eigenlijk
niet zoveel over de schooljaren, alleen dat
de meester altijd een lange pijp rookte en
iedere morgen de klok opwond.
Meestal moest de leerling lopend naar huis.
Hij liep dan mee met Jan de Post, die
eigenlijk Jan Mooi heette. Deze woonde in
Groote Keeten, kwam lopend om half vier
's middags langs school, ging dan via de
kluft, langs het tegenwoordige kampeerbe-
drijf van Vel, naar de Noordschinkeldijk,
om daarna weer naar Groote Keeten terug
te lopen. De inwoner van het bejaarden
centrum is er niet ziek van geworden, de
post niet bepaald jong gestorven. Op zijn
grafsteen kan men lezen:
Laat loopen, wie loopen lust,
Ik heb geloopen en leg nu in rust.