'ADBOD CALLANTSOOG Zaterdag 15 juni 1963 - No. 2. ■v.. Baadt niet bij de strekdammen. Rcdaktie Mevr. C. H. KLOOSTERBOER - ISAKSSON, Zeeweg 12 - Telefoon 02248-323 Administratie en abonnementen: B. J. VOS - p/a V.V.V.-kantoor - Telefoon 02248-338 UitgaveVereniging voor Vreemdelingen Verkeer - CALLANTSOOG Druk: Fa. K. VAN LOENEN Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272 Zon, zee, strand* Het iedeale strandweer, dat we de afgelo pen veertien dagen gehad hebben, heeft menige vakantieganger verlokt zijn bivak in Callantsoog op te slaan. Gasten, die in onze omgeving voor het eerst waren, ko men zeker volgend jaar terug. Het kilo meters lange strand, de gemoedelijkheid en de rust hebben er toe bijgedragen, dat vele vakantie's tot een waar genoegen werden. De warmte aan onze kust is nooit zo druk kend, dat men bij veel zonneschijn niet naar buiten kan. Integendeel, het inspireert tot heerlijk luieren in het zand, baden in zee, of spelen aan het strand. Vooral kinderen worden er niet moe van, zij stoeien in de kleine plassen, bouwen forten, scheppen diepe kuilen of rollen door het zand. Maar ouders, let U er vooral op. dat U speciaal de kleinere kinderen, met hun meestal tere huidje, niet te lang aan de zonnestralen bloot stelt. Voornamelijk tussen 12 uur en 3 uur schijnt de zon vrij fel, geeft U ze in die tijd een dun bloesje aan. U voorkomt daardoor veel narigheid. En dan nog iets. Tot ongeveer half juli komen de meeste gasten met betrekkelijk jonge kinderen. Vaak kunnen zij na hun vermoeiende en opwindende spellen hun ouders niet meer terug vinden. Zoekt U daarom voor die peuters in Uw omgeving op het strand een oriëntatiepunt, of laat ze naar een der dichtst bijzijnde strandpavil joens gaan. Daar heeft men meestal wel iemand, die voor de kleine de ouders weer opzoeken kan. Zijn de kinderen al wat groter, dan moet U ze beslist eens meenemen naar de sein post, de hoge berg recht achter het Noord zeebad. Nu de trappen bij de diverse strand opgangen aangebracht zijn, is het echt wel te doen om 's middags het strandleven te onderbreken en dit hoge duin te beklimmen. Een automatische verrekijker laat U van zeer nabij de wijde omtrek zien. De kinde ren zullen zeker enthousiast zijn. Wist U dat U verdwaalde kinderen het beste bij de E.H.B.O.-tent kan brengen, omdat daar een vlag gehesen kan worden met de letter K, hetgeen betekent dat er een kind ge vonden is? Naar Zwanenwater* Elders in dit blad is medegedeeld, dat er weer excursies naar het Zwanenwater georgani seerd worden onder leiding van de heer J. Vos. De eerste tocht zal bij voldoende deelname plaats vinden op woensdag 19 juni, vertrek vanaf Hotel „de Wijde Bliek" om 's avonds om 7 uur precies. Meerdere gasten hebben reeds verschillende keren deze avondwande lingen meegemaakt. We menen er goed aan te doen ook de Callantsogers op merkzaam te maken op deze unieke gelegenheid het Zwanenwater in groepsverband te bezoeken. Dit natuurreservaat is ongeveer 580 ha. groot en herbergt een grootse flora en fauna. Vele natuur-liefhebbers brengen hun eerste zomer vakantie dagen reeds eind april, begin mei in Callantsoog door. Niet om bruin te worden aan het strand of om in het zilte nat te duiken, maar uitslui tend om dit fraaie duingebied te bezoeken. De twee duinmeren, die deze streek rijk is, zijn de grootste van geheel west Europa. De flora tiert er welig. Enkele uitheemse planten komen in dit uitgestrekte gebied voor, de nacht-orchidee, de wilde en de ge vlekte orchidee. Naast het gewone duinroosje en duinviooltje, de wilde irissen en de dot terbloemen, ziet men de parnassia's, de moe- rasandijvie en de sterk geurende kamperfoelie. Het vleesetende plantje en de zonnedauw treft men op uitgebreide schaal aan. De fauna neemt een voor geheel Nederland aparte plaats in. De lepelaarskolonie is de grootste in ons land, reigers nestelen in de struiken van het moeras. Waar zou men meer meeuwen soorten vinden als in het Zwanenwater? De nesten van deze vogels liggen naast el kaar op de grond, hetgeen vooral als de jongen beginnen te fladderen een fantastisch schouwspel is. Behalve deze trekpleisters noemen we de fazanten, patrijzen, kiekendief, de buizerd en de wulp, de tureluurs, grutto's en futen, meer koeten en roerdomp enz. Ook de kleine zang vogels kan men beluisteren De viervoeters ontbreken beslist niet. Menigmaal zal men 's avonds een haas of wild duinkonijn zijn pad zien doorkruisen. wie loopen lust* Zo nu en dan horen we wel eens „wat kun je in Callantsoog doen als het geen strand weer is?" Laten we vaststellen, dat wij het meestal wel strandweer vinden, want ook een wandeling tijdens of direkt na een storm kan een genoegen zijn. Maar het probleem is er. Moeilijk kunnen we adviseren om bij minder gunstig weer 's middags naar de film te gaan of de kin deren een poppenkast-voorstelling te laten bijwonen. Die grote stads-geneugten ont breken in Callantsoog, een badplaats, die eerst de laatste tien jaren op grotere schaal ontdekt is. Dit laatste houdt trouwens niet in, dat er geen rust meer zou zijn in onze omgeving. Voor een rustig strandleven en een landelijke stilte moet men beslist eens een kijkje gaan nemen in Groote Keeten. Voor eventuele badgasten in een der ko mende weken, is vast nog wel een vakan tie onderkomen te vinden. Maar ook de gasten, die in het dorp Cal lantsoog besproken hebben, raden wij aan eens naar dit noordelijker gelegen gedeelte van onze gemeente te wandelen. Kaarten voor tochten in de omgeving kunt U op het V.V.V.-kantoor verkrijgen. Een route beschrijving voor wandelingen van circa 20 minuten tot ruim 2l/i uur staan aan de achterzijde vermeld. En dat wandelen een gezonde sport is, illu- strere het volgende verhaal. Bij een de af gelopen winter afgelegd bezoek aan het bejaardencentrum Huys ten Oghe, kwam een der bewoners met het trouwboekje van zijn ouders. Het paar was in Schagerbrug getrouwd, omdat Callantsoog in die tijd nog geen zelfstandige gemeente was. Die be woner vertelde verder, dat hij eerst met zijn 7e jaar naar school ging. Hij woonde toen op de Noordschinkeldijk. Hij was zo „klein en min", dat men bang was, dat hij de af stand naar school niet iedere dag kon lopen. Overigens had hij in tegenstelling tot andere oudere Callantsogers een nog al prettige jeugd, vooral toen hij nog niet op school was. Van 's morgens tot 's avonds was hij bij zijn buurman, die fuiken breidde. Deze leerde hem op zijn 4e jaar roken, op zijn 5e had hij zijn eerste sigaar te pakken. En nu een dikke 60 jaar later heeft hij het roken nog niet verleerd. Het was dan ook een hele stap om naar school te gaan. Soms kwam zijn vader hem halen met de kar (paard en wagen). Meester Vis vaarde er wel bij. die kreeg dan een pondje paling. Verder hoorden we eigenlijk niet zoveel over de schooljaren, alleen dat de meester altijd een lange pijp rookte en iedere morgen de klok opwond. Meestal moest de leerling lopend naar huis. Hij liep dan mee met Jan de Post, die eigenlijk Jan Mooi heette. Deze woonde in Groote Keeten, kwam lopend om half vier 's middags langs school, ging dan via de kluft, langs het tegenwoordige kampeerbe- drijf van Vel, naar de Noordschinkeldijk, om daarna weer naar Groote Keeten terug te lopen. De inwoner van het bejaarden centrum is er niet ziek van geworden, de post niet bepaald jong gestorven. Op zijn grafsteen kan men lezen: Laat loopen, wie loopen lust, Ik heb geloopen en leg nu in rust.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1963 | | pagina 1