Duitsc les.
Tijdens de voorjaars-vergadering van de
V.V.V. werd door de heer P. Vos, die
door de jaren heen reeds menig initiatief
genomen heeft, de vraag geopperd waarom
er in Callantsoog geen cursus Duits gegeven
werd. „Zelf", zo zei de heer Vos, 75 jaar
oud, „voel ik er nog veel voor die Duitse
taal te leren".
Een ander lid van de V.V.V.een 70-jarige,
deelde mede dat hij de noodzaak ervan
niet inzag. De Duitsers verstaan je best en
ze vinden het nog leuk ook als je Hollands
praat. Hetgeen volkomen waar is.
De persoon in kwestie maakt graag een
praatje en staat iedereen altijd vriendelijk
te woord. Dat ondervond ook een Duitse
gast, die vroeg naar het voetbalveld. Fuss-
ball (oe-klank) werd echter alleen verstaan
en omdat de Duitser nogal schor was, wist
de 70-jarige direct wat hij bedoelde. Hoest-
balletjes die krijgen sie in het Geschaft naast
de V.V.V. De Duitser keek eerst wat vreemd,
maar begreep dat hier van een misverstand
sprake was, waarop hi) met armen en benen
begon te werken. Toen werd hem keurig
in het Hollands uitgelegd waar het voet-
ballen was.
Nu behoren we persoonlijk beslist niet tot
degenen die schermen met bordjes „Zimmer
frei, Zimmer zu vermieten" enz. We zijn er
beslist op tegen in het Duits gestelde adver-
tentie's in dit blad op te nemen. Een Hol-
landse krant moet Hollands blijven. Maar
aan de andere kant is het toch erg gemakke-
lijk als men wat van de Duitse taal kan
verstaan. Er zijn altijd bepaalde dingen die
beter in het Duits als in het Nederlands
gezegd kunnen worden. In dit verband
verwijzen we naar de aankondigingen van
kerkdiensten voor Duitse gasten, welke een
of meerdere keren per seizoen in de Bad-
bode worden afgedrukt.
Daarom willen we toch het initiatief van
de heer Vos steunen, met het grootste re-
spekt voor de 70-jarige, die het niet zo
moeilijk vindt met Duitsers te praten.
We willen daarom de Callantsogers, die een
cursus Duits willen volgen, aanraden hun
naam schriftelijk op te geven bij 't V.V.V.
kantoor. Hierna zal zo spoedig mogelijk
getracht worden iemand te vinden die
Duitse les wil geven. (Gegadigden daarvoor
kunnen zich eveneens schriftelijk melden
aan het adres van het V.V.V. kantoor).
Enkele artikelen moesten door gebrek aan
ruimte bij de redaktie blijven liggen.
Van de redaktie.
U zult niet van ons verwachten, dat wij in
dit laatste nummer van dit seizoen een lijst
van namen geven van alien, die zich ver-
dienstelijk gemaakt hebben bij het organi-
seren van feesten. Zowel de leden van de
feestcommissie in Groote Keeten als in Cal
lantsoog hebben hun best gedaan om de
gasten een prettige vakantie in onze om-
geving te bezorgen.
Het grootste compliment dat hun gemaakt
kan worden is wel dat de feesten zo goed
geslaagd zijn.
Enkele uitzonderingen willen we echter
maken. De heren van N.V. „het Zwanen-
water" zeggen we hartelijk dank voor hun
belangeloze medewerking bij het organiseren
van enige wandel-puzzletochten door „het
Zwanenwater". Dat deze tochten zeer ge-
waardeerd worden blijkt wel uit het toe-
nemend aantal deelnemers aan de excursie's.
Het kleiduivenschieten, waarbij ook dit jaar
belangstellenden weer in de gelegenheid
gesteld werden aanwezig te zijn, werd door
jachtliefhebbers zeer gewaardeerd.
De plaatselijke muziekvereniging verzorgde
enkele zomeravondconcerten en was tegen-
woordig bij de lampionoptochten, hetgeen
kinderen en volwassenen altijd bijzonder trekt.
Door de medewerking van het bestuur van
de voetbalvereniging konden weer enkele
voetbalwedstrijden voor gasten georganiseerd
worden, hetgeen zowel door spelers als toe-
schouwers zeer op prijs gesteld werd.
Ja, dan rest ons nog mede te delen, dat er
ook in September nog enkele strandfeesten
gehouden zullen worden. Dit wat de eve-
nementen betreft.
De drukker van de Badbode, de firma van
Loenen, willen we onze waardering uit-
spreken voor de goede verzorging in het
afgelopen seizoen.
Nieuws uit Groote Keeten.
U kunt het geloven of niet
Enige jaren geleden luisterden we naar een
wekelijkse rubriek „U kunt het geloven of
niet en dan werden enkele wetens-
waardigheden ten beste gegeven.
Nu is het met de wonderlijke visvangst ook
zo. U kunt denken dat het een verhaaltje
op papier is, maar dan hebt U het mis, want
U kunt het geloven of nieter werden en
kele weken geleden honderden vissen gevan-
gen ter hoogte van het Callantsoger strand.
Enige weken geleden op een zaterdagochtend,
zoals gewoonlijk prachtig zomerweer en 'n
zeer rustige zee, waren er grote drommen
meeuwen voor de kust. Voor de kustbewo-
ners een teken dat de horsmakreel jaagt.
(We geloven tenminste dat het zo genoemd
wordt). Voor niet ingewijden willen we even
vertellen, dat die makrelen werkelijk op jacht
zijn en wel op bliek, die in grote scholen
langs de kust trekt.
Zo was het dan ook op die prachtige zater
dagochtend, enkele weken geleden.
Vele vislustigen kozen met bootjes (al of niet
zeegaand) het ruime sop.
Met hengels, leefnetten, emmers en wat al
niet trokken ze zee op.
Vanaf de kust werden hun pogingen nauw-
lettend gadegeslagen door minder gelukkigen,
die niet over een boot beschikten, of die
door hun werk aan het strand gebonden waren.
En nu kunt u het geloven of nietmaar na
enkele uren kwam een boctje terug met ruim
20 makrelen. Allen geinteresseerden vlogen
op de boot af. De jongens die de vis ge-
vangen hadden, vertelden „en passant" dat
er ruim 100 weggegeven waren aan Jansen,
die daar ook ergens dobberde.
Enkele gasten, die hoorden dat ze op die
manier waarschijnlijk ook wel een visje kon
den verkrijgen, kwamen dichterbij. Iemand
vroeg een vis, een ander twee en weer een
ander wilde wel alles hebben wat over bleef.
Nu hij had geluk, hij mocht een vijftiental
makrelen zijn eigendom noemen. De kinde
ren werden naar moeder gestuurd om een
badlaken, dan zou er 's avonds eens heerlijk
gesmuld kunnen worden. Maar ach, moeder
de vrouw zag haar geest al dwalen, wat
moest zij in een klein keukentje in een zo-
merbungalow met zoveel vis? Hoe de ge-
schiedenis afliep weten we niet, daar de bad-
gast onbekend bleef. Bovendien was onze
aandacht meer gericht op ons bekende gasten,
de heren Ko en Jan, die ook zouden vissen.
Ko had alle spullen van huis gehaald, behalve
de ..visbroek", maar dat was geen bezwaar.
Vriend Jan kwam echter niet opdagen en de
boot vertrok zonder Jan en Ko. U kunt
zich indenken, dat Ko min of meer de pe
in had, maar u kunt het geloven of niet zijn
kans kwam toch en wel's zondags. 's Morgens
vroeg waren de mannen Ko en Jan al op
pad. Een makreel voor aas hadden ze en
wanneer het een beetje mee zat, zouden ze
met een boot vol vis thuis komen. Maar het
zat niet mee, nog niet. Na ruim een uur
vissen had er nog geen enkele makreel toe-
gehapt. Dus besloot het tweetal en de roer-
ganger naar het strand terug te gaan. An-
deren stonden al klaar om hun geluk te pro-
beren en zo tegen etenstijd kwamen die te
rug met drie makrelen. Dat maakten de heren
Ko en Jan gewoon dol. Nu of nooit dachten
ze, dus weer visspul in orde en weer met
de boot in zee. En nu kunt u het geloven
of niet maar nu hadden ze succes. Al direct
werd er gebeten. De roerganger die ook de
haakjes van aas voorzag, kreeg druk werk.
Steeds meer vissen lagen in de boot, vele
makrelen verspeelden de vissers, doordat ze
handen te kort hadden om de vis binnen te
halen. Maar het was een sensatie waar nog
weken later over gesproken werd.
De Makrelen met hoofdletter door de Duitse
kinderen, de mekrelen met e, omdat de Hol-
landse kinderen graag de onbetoonde a uit-
spreken als e, was het onderwerp van gesprek.
En bij Ko en Jan was een vakantie in Flo
rida niet te vergelijken met de wonderbaar-
lijke visvangst in Callantsoog. En u
kunt het geloven of niet ze hadden dan ook
ruim 60 makrelen in een uur tijds gevangen.
De drukker van de Badbode, firma K. van
Loenen en Zn. willen we onze waardering
uitspreken voor de goede verzorging in het
afgelopen seizoen.
Eenzame post bij wandeltocht.
Vrijdagavond 21 aug. zijn in Gr. Keeten weer kinder-
spelen gehouden. Het spel bestond uit het prikken van
10 spijkers in geboorde gaatjes in een plank, wat wel
een ..zenuwen" werk was. De uitslag was:
Groep'in de leeftijd van 6, 7, 8 jaar.
le prijs: Margrit Tusha uit Dortmund.
2e prijs: Tom de Graaf uit Groote Keeten.
3e prijs: Eberhard Bohn uit Dortmund.
De prijzen in de groep van 9, 10 en 11 jaar.
le prijs: Birgit Tusha uit Dordmund.
2e prijs: H. ten Hoeven, Nederhorst den Berg
3e prijs: Klaasevert Hollander uit Gr. Keeten
Groep in de leeftijd van 12, 13 en 14 jaar.
le prijs: Axel Shob uit Siegen.
2e prijsIsolde Rinck uit Leverkusen.
3e prijsHans Georg Roth uit Dusseldorf.
