j&k. ilj fcs E3
18
CALLANTSOOG
jpfjj
gS
Pi§
S
vrijdag 18 december 1970
Pi
<2
ip
irn
Mt
&H
Jersf-
Red Mevr. C. H. KLOOSTERBOER - ISAKSSON. Zeeweg 12 - Tel. 0 2248 323
Uitgave: Vereniging voor Vreemdelingenverkeer - CALLANTSOOG.
Verhuur en Abonnementen: VVV-kantoor - Telefoon 0 2248-338
DrukFa. K. VAN LOENEN 6 Zn. - Schagerbrug - Tel. 02247-272
Droom en werkelijkheid
De laatste maanden van het jaar zijn bij
uitstek geschikt om droom en werkelijk
heid door een te weven. Het droomleven
begint al in november. In vele delen van
ons land en ook in Duitsland wordt op 11
november het feest van Sint Martinus ge
vierd. Onder het zingen van liederen, zoals
„Hier woont een rijk man, die veel geven
kan," worden kinderen beladen rfiet goede
gaven.
De historische gegevens over Sint Mar
tinus zijn grotendeels onbekend. Weinig
kinderen weten dat Sintemaarten, de hei
lige Martinus van Tours, in het begin der
4e eeuw leefde- Als jongen van 15 jaar nam
hij dienst bij de ruiterij in Gallië, de jonge
soldaat moet bij de stadspoort van Amiëns
zijn krijgsmantel gedeeld hebben met een
arme bedelaar. Na een droom liet Marti
nus zich dopen en trok zich terug in een
klooster. Omstreeks 370 werd hij bisschop
van Tours. Omstreeks de Middeleeuwen
was deze plaats een der voornaamste be
devaartplaatsen. Later gingen kinderen
vergezeld met lampions zingend door de
straten.
In enkele streken in Duitsland wordt de
heilige Martinus nog steeds binnen gehaald
als bisschop, die zijn mantel met de bede
laar deelt.
Na Sint Maarten komt de Goed Heiligman.
Over Sint Nicolaas valt weinig met zeker
heid te zeggen. Er zijn veel legenden in
omloop, die eerst na 1100 in onze streken
bekend werden. Evenals de heilige Marti
nus leefde Nicolaas, bisschop van Myra
in de 4e eeuw. Aanvankelijk werd hij al
leen in het Oosten vereerd. In later jaren
werd „Sinterklaas" de populaire kinder
vriend, die wij nog steeds kennen. Hij
komt per schip uit een ver land, strooit sui
kergoed en deelt geschenken uit.
Al heel j£^ zingen de kinderen: „Sinter
klaas kapoentje, gooi wat in mijn schoentje
en ..wie zoet is krijgt lekkers, wie stout is
de roe". Er blijkt echter geen enkel pro
bleem te zijn- Via het „O, kom er eens kij
ken" zijn de stoute kinderen vergeten,
want: „Maar ik vrees niet dat wij klagen,
vader en moeder zijn zo goed, waren we
ook niet alle dagen, vele waren we toch
zoet".
Onze droom gaat van de Goed Heiligman
naar de Kerstman. We hebben vele vond
sten om het leven aangenaam te maken.
De Kerstman, waarschijnlijk een sprook
jesfiguur, geeft ook met gulle hand.
We leven de laatste maanden van het jaar
uitsluitend om wat te ontvangen en om wat
te vieren. Zo wordt Kerstmis het hoogte
punt van alle festiviteiten. Twee Kerstda
gen met boom, sterren, verlichting en een
uitgesproken goed verzorgd Kerstmaal.
ele van
kribbe,
'ot hei-
ind wor-
Van de Kerstgebruiken zijn
Christelijke oorsprong, zoals
het Kindje wiegen, de Kerstzi
dense herkomst moeten o.a. ge:
den het vuurwerk, Kerstblok
schijnlijk ook de Kerstboom, terwijl in
vroeger eeuwen voor het gehele volk drie
Kerst Missen opgedragen werden, n.1. de
Nachtmis, de dageraadsmis en dagmis.
Waar het eigenlijke Kerstgebeuren om
gaat, wordt in de wereld van droom en
werkelijkheid vergeten.
De stal, waar in een kribbe, het Kind ge
boren werd, dat voor bestemd was de dra
ger van het Licht te worden: de Mensen
zoon- De waarheid, de werkelijkheid zijn
moeilijk te begrijpen. Slechts <?e moedigen
durven die werkelijke waarheid onder ogen
zien. In het voorjaar hebben wij dat kun
nen meemaken, tijdens het ontroerende
bezoek van president Heinemann aan de
„Schouwburg", het joodse monument in
Amsterdam.
Rabbijn Soetedorp schrijft hierover o.a. in
Avenue vanjuni j.1.: „Zo stond ik op die
mooie en gure maandagmorgen in de
Schouwburg voor de zuil sameu met de
President van de Duitse Bondsrepubliek.
Iets bond ons samen. Een integer man, na
vele jaren geroepen de hoogste vertegen
woordiger van zijn volk te^ziin die hier
de nagedachtenis van het ouMs^olk kwam
eren".
Dat is werkelijkheid, dat is geen droom,
dat is ware verbroedering".
Wat heeft dit met Kerstmis te maken?
Niets, als men in de droomwereld leeft:
„van ik vrees niet dat wij klagen", alles
als men terugkeert tot het Licht.
Van de mensen kan men niet verwachten
dat zij allen geloven in het Kindeke Jezus,
wel kunnen alle mensen het goedewat in
feite Sint Martinus, Sint Nicolaas en mis
schien de Kerstman naar vore/Arengen
in het Licht van Kerstmis zien.
Het Licht van Kerstmis wordt zo gaarne
vergeten- Hoe vieren we in onze tijd het
bijbelse gebeuren van de Kerstnacht?
Er zijn' nog een groep Christenen, die er
een traditioneel feest van maken, maar
de schare andersdenkenden zien Kerstmis
alleen nog in het raam van „kerstdiners".
Ook bij vele Christelijke groeperingen is er
een vervlakking te bemerken, men weet
steeds minder raad met de verhalen uit de
evangeliën, waarin de geboorte van Jezus
wordt geschilderd. De diepe verborgen be
tekenis van het oude kerstevangelie gaat
ons in grote lijnen voorbij.
Maar in ons hart willen we wel gaarne
terug naar onze kinderwereld. In feite
leeft er in ons, mensen van deze tijd een
diep verborgen verlangen naar het Kind,
naar het Licht van het Christuskind, waar
heen bijna tweeduizend jaren geleden de
vrome herders gingen, terwijl zij hun kud
den verlieten. Om dat Licht in al zijn waar
heid en werkelijkheid te ondergaan moeten
we eerbied krijgen voor het Goddelijke, dat
zich in ieder mensen wezen wil openbaren.
In dat opzicht kunnen we de droom en
de werkelijkheid met elkander vermengen,
in dat Licht van Kerstmis kunnen we de
toch van Rabijn Soetendorp bezien, naast
de president van de Duitse Bondsrepubliek-
Redders ter zee en aan de wal.
Toevallig maakten we enige weken gele
den op een zoveel meterband via de radio
de redding mee van de Rigel, een schip
van Cyprische herkomst.
Het was angstaanjagend in de meest let
terlijke zin van het woord. De smeekbeden
van de kapitein „Please, please, help, help".
De mannen van Scheveningen Radio, die
op alle mogelijke manieren probeerden
te helpen, de helikopters die geen enkel
kontakt kregen met het schip, de redding
boot, die vanuit den Helder uitvoer en zelf
bijna verongelukte, de wanhopige pogingen
om het schip te lokaliseren, de herhaalde
oproepen om nadere plaatsbepaling en
daartussen door steeds maar de radelozen
aan boord, die please, please, help, help,
riepen. Het was afschuwelijk.
Als ,men een dergelijke reddingspoging
via de radio meemaakt, dan realiseert men
zich pas welk een moed er voor nodig is
om dag en nacht klaar te staan om schip
breukelingen behouden aan wal te brengen.
De mannen van de Koninklijke Noord en
Zuid Hollandse Redding Maatschappij va
ren uit bij de zwaarste stormen om hun
broeders in nood (de zeevarenden) te red
den.
De K.N.Z.H.R.M. is een vereniging die al
leen jrecht van bestaan heeft door giften
en légaten en gesteund wordt door jaarlijk
se contributies van redders aan de wal.
De maatschappij geeft jaarlijks aan onder
houd, lonen en giften aan bejaarde redders
f 750.000,— uit.
Behalve de giften en contributies worden
in verschillende plaatsen reddingsboot-
jes geplaatst, zoals in hotels en bedrijven,
op schepen enz. waar „stille" gevers kun
nen bijdragen in het onderhoud van red
dingboten en vletten-
In het a.s. zomerseizoen zal door de maat
schappij in de periode van 1 juli tot 14 au
gustus een filmvoorstelling in Callantsoog
gegeven worden over het reddingswezen.
Op dit moment kunnen alle lezers van de
Badbode in binnen- en buitenland iets
voor de maatschappij doen, n.1. zich mel
den als redder aan de wal. De minimale
bijdrage is f 4,00 per jaar. Als alle families
(enige duizenden) die de Kerstbadbode
ontvangen spontaan f 4,00 gireren op post
giro 26363, dan wordt de K.N.Z.H.R.M.
enorm geholpen. Dank u voor deze Kerst-
gave-
