Uitgave: Vereniging voor Vreemdelingenverkeer Bad Callantsoog, Jewelweg 8 - Tel. 02248-1541
Red.: Mevr. C. H. KLOOSTERBOER-ISAKSSON, Prévinaireweg 4A - Tel. 02248-1323 Druk: PLUKKER, SCHAGEN Telefoon 02240-13034
Door je tranen heen
Dagelijks worden we via de dagbladen, de radio
en de televisie geconfronteerd met de ellende in
de wereld. We horen over hongersnood en aard
bevingen, auto-, bus-, trein- en vliegtuigrampen,
ontvoeringen en oorlogsdreigingen en de contro
verse tussen oost en west.
Door de bevolking in de z.g. westerse landen
wordt veel gedaan om de noden in de ontwikke
lingslanden te verzachten. Er zijn organisaties als
Unicef en Forster Parents. Kinderen uit de meest
arme landen worden geadopteerd. Het Rode
Kruis stelt jaarlijks geld en goederen beschikbaar
om de ergste nood te lenigen. Het zijn alle goed
bedoelde acties, die onze bewondering hebben.
Behalve bovengenoemde hulpverleningen wordt
er in ons land en in de ons omringende landen
een stroming waargenomen die zich bezighoudt
met de vredesbeweging. De diverse groeperingen
hebben allen hun beweegredenen. Zij willen,
evenals anderen, die zich niet bij de verschillende
groepen aansluiten, vrede en geen oorlog. Het is
alleen jammer, dat sommigen zover gaan, dat
eerder van een fanatieke als van een vredelieven
de houding gesproken kan worden. Soms lijkt
het wel dat juist datgene, wat op democratische
wijze verkregen is, door bepaalde acties tegenge
werkt wordt.
Gelukkig leven wij in een land waar de regering
op democratische wijze gekozen wordt. Waar
een zeer kundige koningin, vroeger koningin Ju-
liana, thans koningin Beatrix aan het hoofd
staat. Laten we ons daarmee gelukkig prijzen.
Ook door de kerkelijke groeperingen loopt de ro
de draad van de vrede. Er heerst zowel onder ka
tholieken als onder protestanten een grote ver
deeldheid ten aanzien van de vrede en de geloofs
waarden. Men vraagt zich af, hoe willen de ker
ken de vrede verkondigen als zij onder hun gelo
vigen tweedracht zaaien, omdat men niet begrijpt
waarom de ene geestelijke het preekgestoelte be
treedt met een „ban de bom"-button en de ander
een kruis draagt.
Wij hebben niets tegen vredesakties, maar
waaruit komt die aktiviteit voort? Is het niet juist
de onvrede die ons bezighoudt? De meeste men
sen zeggen de vrede te willen, maar in feite willen
ze slechts hun gelijk. Dat noemen ze dan recht,
vrede, enz.
De mensen praten voortdurend over vrede, maar
ieder wil vrede op zijn manier en dat is steeds een
andere vrede, waardoor juist strijd ontstaat. Fa
milieveten tussen ouders en kinderen, broers en
zusters ontstaan, onder medemensen en relaties
wordt ruzie gemaakt om futiliteiten.
De echte vrede echter komt alleen uit de rust in
het hart. Dat is de vrede die niet afhankelijk is
van rang of stand, het is de ziele adel, die slechts
weinigen gegeven is. Deze vrede kan alleen ver
kregen worden door het geloof in God de Vader,
de Zoon en de Heilige Geest, door het geloof in
Allah, Boeda of door meditatie.
Er zijn mensen die lichamelijk en geestelijk veel
problemen te verwerken hebben. Denk maar
eens aan ouders, waarvan een kind aan de drugs
verslaafd is. Het onvoorstelbare verdriet dat zij
met zich meedragen, kunnen we slechts bevroe
den. In boekjes als „de moeder van David S",
„het verrotte leven van Floortje Bloem" of
„Christina F" kan men zich op de hoogte stellen
van alle ellende die de ouders, maar ook de ver
slaafden zelf doormaken.
Denk aan al die mensen, die in het afgelopen jaar
een van hun familieleden verloren, hun partner,
vader, moeder, kind, broer of zuster. Denk aan
alle problemen, die de werkloosheid met zich
meebrengt. Denk aan de pijn en het verdriet van
ongeneeslijke zieken.
Er zijn veel methoden denkbaar om in dit ver
driet troost te bieden. In diverse boeken lezen we
dat de kracht van het positief denken veel ellende
kan verhelpen. Maar wie gaat een boek lezen als
hij of zij denkt, dat geluk van voorheen komt
nooit, nooit meer terug. Alleen zij die zich open
stellen voor de moeilijkheden van anderen, voe
len de eigen zorgen misschien iets verminderen.
En dan wordt het Kerstmis en we zingen „Vrede
op aarde, in mensen een welbehagen".
Kerstmis is nog één van de weinige christelijke
feestdagen die gevierd worden door een bezoek
aan de Volkskerstzang, Kerstnachtdienst of een
kerkbezoek op le Kerstdag. Er wordt gezongen
Gezegende Kerstdagen.
Gelukkig is het land,
dat God de Heer beschermt,
als daar met moord en brand
de vijand rondom zwermt
en dat men meent hij zal
't schier overwinnen al,
dat dan, dat dan, dat dan
hij zelf komt tot den vat.
(uit Valerius 1626)
van „Ere zij God", „Stille Nacht" het is alles
goed georganiseerd. Vergeten zijn de rampen, de
noden der volkeren, vergeten het leed en de pijn
van de medemens. Het is kerstfeest voor ieder
een, behalve ja behalve voor die met een on
metelijk verdriet in hun hart de kerstdagen door
brengen. Maar ook voor hen, de eenzamen, de
verstotenen wordt het Kerstmis, als zij de helpen
de hand aanvaarden die anderen uit het diepst
van hun hart in vrede geven.
Laat het met Kerstmis zo zijn dat de wensen, ge
zegende kerstdagen, veel heil en zegen, geen holle
frasen zijn, maar laat de ware betekenis van die
wens tot uitdrukking gebracht worden, nl. een
zegen voor anderen te zijn. Voor allen, die we op
onze weg naar de vrede tegenkomen, voor allen
die wij met Kerstmis en daarna een welkom toe
roepen, een welkom met open deur en open hart.
Welkom krijgt dan een diepere betekenis, men
hoort er ook bij, er ontstaat een vriendschaps
band en dat geeft al troost voor eenzamen.
Als wij het over welkom hebben, dan denken we
ook aan de vele vakantiegangers die wij welkom
heten, maar wat doen we als alles is volgeboekt,
als er geen bed meer vrij is? Een cynicus merkt
dan op, welkom dat ben je alleen als er
plaats over is.
Dat gold ook voor Jozef en Maria. Voor hen was
er ook geen plaats in Bethlehem. Alle bedden wa
ren bezet. Toen werden zij ondergebracht in een
stal, waar Jezus in de kribbe geboren werd. Na
de uitputting van de reis, na alle doorgestane
pijn, kwam de blijdschap over de geboorte van
het Kind. Maria lag in het stro, gelukkig met
haar zoon en Jozef bracht de ezel in een hoek van
de stal. Toen, midden in de nacht straalde het
licht in de duisternis en de engelen zongen „Ere
zij God, Vrede op aarde, in mensen een welbeha
gen".
De herders, die op het land bij ht\n vee waren,
hoorden de zang en kwamen naar de stal. Zij
knielden voor Moeder Maria en het Kindeke. De
herders raakten vervuld van het grote gebeuren,
zij ontvingen de vrede in hun hart. Het waren
slechts eenvoudige jongens, die voor het Kindeke
knielden, maar zij geloofden dat dit kind een Ko
ning was, omdat de engelen zongen.
Ieder jaar opnieuw vieren we de geboorte van het
Goddelijk Kind. Ieder jaar opnieuw zijn er een
voudige mensen, maar ook „Wijzen uit het
Oosten" die het licht zien schijnen.
Wij bidden U toe dat U in de komende kerstda
gen en ver daarna de vrede van Christus Geboor
te mag ontvangen.
De vrede met uw droevige omstandigheden, vre
de te midden van verdriet en pijn, vrede in onder
linge relaties, zodat U door uw tranen heen het
Licht weer ziet schijnen.
Wij bidden U toe, U op uw hoge post en U in uw
kleine kamer in eenzaamheid dat U met en voor
elkander in vrede en liefde moge leven.
