dinsdag 15 december 1987
Uitgave: Vereniging voor Vreemdelingenverkeer Bad Callantsoog,
Jewelweg 8 - Postbus 10 - 1759 ZG Callantsoog - Tel. 02248-1541
Red.: Mevr. C. H. KLOOSTERBOER-ISAKSSON, Prévinaireweg 4A - Tel. 02248-1323
Druk: PLUKKER, SCHAGEN Telefoon 02240-13034
TX 50
foto A. Vermeulen
Vrede en Gezondheid
Onlangs werd in een der dagbladen de vraag
gesteld wat het hoogtepunt was in het jaar 1987.
Politiek gezien is dit volgens velen de ontmoeting
tussen Reagan en Gorbatsjov in Washington en
de ondertekening van het verdrag tot terugdrin
ging van de kernwapens. Pers, radio en televisie
hebben aan dit accoord zeer veel aandacht be
steed.
Het is een gunstig teken dat in de maand decem
ber de samenkomst van de twee wereldheersers in
Oost en West plaatsvindt. Op het noordelijk half
rond bereikt de duisternis van de midwinter om
streeks half december het dieptepunt, waarna het
licht van de lente in zicht komt.
Sinds mensenheugenis wordt dit feest gevierd o.a.
met het ontsteken van vuren en kaarsen. Nog niet
zo lang geleden, in sommige kringen nog steeds,
werd het ontsteken van een kaars symbolisch ge
zien en beschouwd als reiniging, als bevrijding
van het kwaad. We vinden dit gebruik nog in het
branden van een kaars voor zieken, voor dierbare
gestorvenen, hetgeen vooral het geval is in Oost-
Europese landen, waar op Allerheiligen door na
bestaanden een kaars ontstoken wordt op het
graf van een gestorvene.
Voor velen, die in ons land verblijven zijn de tra
dities rond het feest van het licht, begrippen die
hen totaal niet aanspreken. Zij komen uit andere
landstreken, als Azië, Zuid-Amerika, Afrika en
Zuid-Europese landen en voelen zich verwant met
de Islam, Bramanisme, Hindoeisme, Boeddhisme
en andere oosterse godsdiensten. De aanhangers
van alle godsdiensten hebben wel één ding ge
meen, zij bidden. Het Jodendom, waaruit het
Christendom is voortgekomen zegt: "Erkent
Gods grootheid met mij en laten we gezamenlijk
Zijn Naam verheffen", de Islam: "Allah is de
Grootste en Mohammed is Zijn Profeet", de
Hindoe: "Er zijn ontelbare definities van God,
omdat Zijn openbaringen ontelbaar zijn", de
Boeddhist: "Het grootste kwaad is de duisternis
der onwetendheid" en de oosterling: "Wat gij
niet wilt dat U geschiedt, doe dat ook aan een an
der niet". Het zijn alle uitdrukkingen van een ge
loof dat het leven inhoud geeft en waarvoor men
respect moet hebben.
In een land als Nederland, waar zo veel verschil
lende nationaliteiten verblijven, zou het mogelijk
moeten zijn in een vredige samenleving te vertoe
ven.
Vrede en vrijheid worden niet in de schoot gewor
pen, daar moet aan gewerkt worden en ook ge
zondheid is niet voor iedereen weggelegd.
In Hirosjima staat een monument, waarvan het
opschrift luidt: "Dit is onze hoop, dit bidden wij:
'dat er vrede op aarde moge komen'
Dit monument herinnert aan de Tweede Wereld
oorlog en is inwendig versierd met kleurige papie
ren slingers van duizend kraanvogels. Volgens de
legende zou de kraanvogel duizend jaar leven en
vrede en gezondheid brengen. Het vouwen van
kranen is in Japan, een uiting van geloof in het
goede. Een kraanvogel ontvangen betekent ge
luk, liefde en gezondheid.
Het verhaal gaat dat een meisje, dat slachtoffer
was van de radioactieve straling, in 1945, er stel
lig van overtuigd was, gezond te worden als zij de
duizend vogels zou vouwen. Zij werkte dag en
nacht. Haar ziekte was echter van zo'n ernstige
aard, dat de duizend vogels niet gevouwen wer
den, omdat zij te vroeg stierf. Haar vrienden en
vriendinnen zijn met vouwen doorgegaan in de
hoop dat er voor anderen vrede en gezondheid
zou komen.
De goede bedoelingen die mensen hebben, kan
men niet onderschatten, maar... begrip voor de
medemens is er nog ternauwernood. Liefde voor
de naaste staat niet hoog aangeschreven. Wat gij
niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander
niet, wordt langzaam maar zeker verdrongen
door de gedachte: pakken van degenen, die ge
noeg hebben. Dat gaat gepaard met ontvoerin
gen, bomaanslagen, overvallen, toenemende klei
ne- en grote criminaliteit en de problemen in gro
ter verband als in Zuid-Amerika, Zuid-Azië,
Zuid-Afrika, de Golfoorlog en de dreigende hon
gersnoden.
En toch wordt het Kerstmis, ieder jaar opnieuw.
Voor velen zijn dat feestdagen. Kinderen en
kleinkinderen komen van verre om thuis kerst en
oud-en-nieuw te vieren, elkander veel heil en ze
gen te wensen.
Anderen, de eenzamen, de rouwdragenden, de
vluchtelingen, de gevangenen, de gegijzelden, en
niet te vergeten de zieken zien als een berg op te
gen de komende kerstdagen en jaarwisseling. Ie
der jaar opnieuw worden personen herinnerd aan
vrienden, verwanten die ver weg zijn, ieder jaar
opnieuw aan de open plaats die nooit meer bezet
zal worden. Niemand kan de pijn voelen van het
verdriet van de ander. Maar toch zoals een versje
zegt, zullen de rozen bloeien, want door je tranen
heen, met pijn in 't hart, zul je weer lachen.
Ieder mens heeft problemen, of je blank of bruin
bent, arm of rijk, gezond of ziek, of je alleen
staand bent, of werkloos, er blijft altijd wat te
wensen over.
Als men de geschiedenis naleest over het verhaal
van Jozef en Maria, dan moet men constateren,
dat ook zo'n 2000 jaar geleden er tijden waren
van voorspoed en tijden van oorlogen en armoe
de, tijden van onderdrukking en vervolging. Zo
staat er in een bijbelboek geschreven dat het ge
schiedde dat er een bevel uitging van keizer Au
gustus (de Romeinse heerser over de Joden) dat
de inwoners van het gehele rijk ingeschreven
moesten worden in de stad waaruit zij afkomstig
waren. Voor Jozef en Maria was het een zware
tocht. Zij kwamen uit de provincie Galilea en
moesten naar Bethlehem in het land Judea.
Slechts met een ezeltje ter beschikking trokken zij
er op uit. Maria was nog zwanger ook en zij ver
wachtte de geboorte van haar eerste kind om
streeks de tijd dat zij in Bethlehem zouden kun
nen zijn. Na een zeer vermoeiende reis arriveer
den Jozef en Maria in de stad. Er heerste een
drukte van belang. Uit alle windstreken waren de
mensen gekomen, evenals toeristen, vluchtelin
gen en bezetters. Zij hadden allen hotels, pen
sions, kamers met logies besproken. De hele stad
was stampvol vreemdelingen. Uiteindelijk kregen
Maria en Jozef onderdak in een boerenstal. Ma
ria was uitgeput door de vermoeiende reis en
voelde dat de tijd daar was om haar eerste kind
te baren. En in de nacht werd in de stal in Bethle
hem hun zoon geboren. Zij noemden hem Jezus.
In de stal, smerig en koud, met slechts wat water
en stro, werd het plotseling heel licht en er werd
gezongen: Ere zij God, vrede op aarde. Het wa
ren de engelen Gods, die de geboorte luister bij
zetten. Ook de herders in het veld hadden het
licht gezien en het grote nieuws van de geboorte
van Gods Zoon van de engelen vernomen.
Astronomen in het oosten hadden een grote ster
gezien, die zij volgden. Ook zij kwamen naar
Bethlehem waar zij, Caspar en Balthazar en de
zwarte Melchior, het Kind in de kribbe vonden.
Laten we met Kerstmis samen met de engelen, de
herders en de wijzen uit het oosten het feest van
Christus' geboorte vieren.
Laten we samen met de kinderen uit Japan dui
zend kraanvogels vouwen voor vrede en gezond
heid.
Dat alle kaarsen voor ons en u allen mogen bran
den ter bevrijding van de duisternis in respect en
eerbied voor de medemens.
Gezegend Kerstmis
GEBED VAN EEN NEGER
Als ik in Uw glorie kom, Heer Jezus,
geeft 't niet of U me een kruk geeft of een gouden
stoel, of U me een broek geeft of een lang gewaad.
Heer God, als U mijn ziel maar redden wilt.
Maar Heer Jezus, voor 't geval
ja, voor 't geval dat ze ook daar.
Heer God Almachtig om secuur te zijn
geef me dan zacht sluik haar
en 'n mager wit gezicht.
Ik ben best tevreden met mijn zwarte snuit,
heel best tevreden met mijn krullekop.
Maar als ik naar de hemel ga, Heer Jezus,
om heel secuur te zijn,
geef me dan zacht sluik haar
en 'n mager wit gezicht.
Twee keer de hel is wel een beetje veel,
dat zou je zelfs geen hond aan kunnen doen
dus als ik in Uw glorie kom, Heer Jezus,
enkel om secuur te zijn,
geef me dan zacht sluik haar
en 'n mager wit gezicht. (Gilbert)