dinsdag 15 december 1987 Uitgave: Vereniging voor Vreemdelingenverkeer Bad Callantsoog, Jewelweg 8 - Postbus 10 - 1759 ZG Callantsoog - Tel. 02248-1541 Red.: Mevr. C. H. KLOOSTERBOER-ISAKSSON, Prévinaireweg 4A - Tel. 02248-1323 Druk: PLUKKER, SCHAGEN Telefoon 02240-13034 TX 50 foto A. Vermeulen Vrede en Gezondheid Onlangs werd in een der dagbladen de vraag gesteld wat het hoogtepunt was in het jaar 1987. Politiek gezien is dit volgens velen de ontmoeting tussen Reagan en Gorbatsjov in Washington en de ondertekening van het verdrag tot terugdrin ging van de kernwapens. Pers, radio en televisie hebben aan dit accoord zeer veel aandacht be steed. Het is een gunstig teken dat in de maand decem ber de samenkomst van de twee wereldheersers in Oost en West plaatsvindt. Op het noordelijk half rond bereikt de duisternis van de midwinter om streeks half december het dieptepunt, waarna het licht van de lente in zicht komt. Sinds mensenheugenis wordt dit feest gevierd o.a. met het ontsteken van vuren en kaarsen. Nog niet zo lang geleden, in sommige kringen nog steeds, werd het ontsteken van een kaars symbolisch ge zien en beschouwd als reiniging, als bevrijding van het kwaad. We vinden dit gebruik nog in het branden van een kaars voor zieken, voor dierbare gestorvenen, hetgeen vooral het geval is in Oost- Europese landen, waar op Allerheiligen door na bestaanden een kaars ontstoken wordt op het graf van een gestorvene. Voor velen, die in ons land verblijven zijn de tra dities rond het feest van het licht, begrippen die hen totaal niet aanspreken. Zij komen uit andere landstreken, als Azië, Zuid-Amerika, Afrika en Zuid-Europese landen en voelen zich verwant met de Islam, Bramanisme, Hindoeisme, Boeddhisme en andere oosterse godsdiensten. De aanhangers van alle godsdiensten hebben wel één ding ge meen, zij bidden. Het Jodendom, waaruit het Christendom is voortgekomen zegt: "Erkent Gods grootheid met mij en laten we gezamenlijk Zijn Naam verheffen", de Islam: "Allah is de Grootste en Mohammed is Zijn Profeet", de Hindoe: "Er zijn ontelbare definities van God, omdat Zijn openbaringen ontelbaar zijn", de Boeddhist: "Het grootste kwaad is de duisternis der onwetendheid" en de oosterling: "Wat gij niet wilt dat U geschiedt, doe dat ook aan een an der niet". Het zijn alle uitdrukkingen van een ge loof dat het leven inhoud geeft en waarvoor men respect moet hebben. In een land als Nederland, waar zo veel verschil lende nationaliteiten verblijven, zou het mogelijk moeten zijn in een vredige samenleving te vertoe ven. Vrede en vrijheid worden niet in de schoot gewor pen, daar moet aan gewerkt worden en ook ge zondheid is niet voor iedereen weggelegd. In Hirosjima staat een monument, waarvan het opschrift luidt: "Dit is onze hoop, dit bidden wij: 'dat er vrede op aarde moge komen' Dit monument herinnert aan de Tweede Wereld oorlog en is inwendig versierd met kleurige papie ren slingers van duizend kraanvogels. Volgens de legende zou de kraanvogel duizend jaar leven en vrede en gezondheid brengen. Het vouwen van kranen is in Japan, een uiting van geloof in het goede. Een kraanvogel ontvangen betekent ge luk, liefde en gezondheid. Het verhaal gaat dat een meisje, dat slachtoffer was van de radioactieve straling, in 1945, er stel lig van overtuigd was, gezond te worden als zij de duizend vogels zou vouwen. Zij werkte dag en nacht. Haar ziekte was echter van zo'n ernstige aard, dat de duizend vogels niet gevouwen wer den, omdat zij te vroeg stierf. Haar vrienden en vriendinnen zijn met vouwen doorgegaan in de hoop dat er voor anderen vrede en gezondheid zou komen. De goede bedoelingen die mensen hebben, kan men niet onderschatten, maar... begrip voor de medemens is er nog ternauwernood. Liefde voor de naaste staat niet hoog aangeschreven. Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet, wordt langzaam maar zeker verdrongen door de gedachte: pakken van degenen, die ge noeg hebben. Dat gaat gepaard met ontvoerin gen, bomaanslagen, overvallen, toenemende klei ne- en grote criminaliteit en de problemen in gro ter verband als in Zuid-Amerika, Zuid-Azië, Zuid-Afrika, de Golfoorlog en de dreigende hon gersnoden. En toch wordt het Kerstmis, ieder jaar opnieuw. Voor velen zijn dat feestdagen. Kinderen en kleinkinderen komen van verre om thuis kerst en oud-en-nieuw te vieren, elkander veel heil en ze gen te wensen. Anderen, de eenzamen, de rouwdragenden, de vluchtelingen, de gevangenen, de gegijzelden, en niet te vergeten de zieken zien als een berg op te gen de komende kerstdagen en jaarwisseling. Ie der jaar opnieuw worden personen herinnerd aan vrienden, verwanten die ver weg zijn, ieder jaar opnieuw aan de open plaats die nooit meer bezet zal worden. Niemand kan de pijn voelen van het verdriet van de ander. Maar toch zoals een versje zegt, zullen de rozen bloeien, want door je tranen heen, met pijn in 't hart, zul je weer lachen. Ieder mens heeft problemen, of je blank of bruin bent, arm of rijk, gezond of ziek, of je alleen staand bent, of werkloos, er blijft altijd wat te wensen over. Als men de geschiedenis naleest over het verhaal van Jozef en Maria, dan moet men constateren, dat ook zo'n 2000 jaar geleden er tijden waren van voorspoed en tijden van oorlogen en armoe de, tijden van onderdrukking en vervolging. Zo staat er in een bijbelboek geschreven dat het ge schiedde dat er een bevel uitging van keizer Au gustus (de Romeinse heerser over de Joden) dat de inwoners van het gehele rijk ingeschreven moesten worden in de stad waaruit zij afkomstig waren. Voor Jozef en Maria was het een zware tocht. Zij kwamen uit de provincie Galilea en moesten naar Bethlehem in het land Judea. Slechts met een ezeltje ter beschikking trokken zij er op uit. Maria was nog zwanger ook en zij ver wachtte de geboorte van haar eerste kind om streeks de tijd dat zij in Bethlehem zouden kun nen zijn. Na een zeer vermoeiende reis arriveer den Jozef en Maria in de stad. Er heerste een drukte van belang. Uit alle windstreken waren de mensen gekomen, evenals toeristen, vluchtelin gen en bezetters. Zij hadden allen hotels, pen sions, kamers met logies besproken. De hele stad was stampvol vreemdelingen. Uiteindelijk kregen Maria en Jozef onderdak in een boerenstal. Ma ria was uitgeput door de vermoeiende reis en voelde dat de tijd daar was om haar eerste kind te baren. En in de nacht werd in de stal in Bethle hem hun zoon geboren. Zij noemden hem Jezus. In de stal, smerig en koud, met slechts wat water en stro, werd het plotseling heel licht en er werd gezongen: Ere zij God, vrede op aarde. Het wa ren de engelen Gods, die de geboorte luister bij zetten. Ook de herders in het veld hadden het licht gezien en het grote nieuws van de geboorte van Gods Zoon van de engelen vernomen. Astronomen in het oosten hadden een grote ster gezien, die zij volgden. Ook zij kwamen naar Bethlehem waar zij, Caspar en Balthazar en de zwarte Melchior, het Kind in de kribbe vonden. Laten we met Kerstmis samen met de engelen, de herders en de wijzen uit het oosten het feest van Christus' geboorte vieren. Laten we samen met de kinderen uit Japan dui zend kraanvogels vouwen voor vrede en gezond heid. Dat alle kaarsen voor ons en u allen mogen bran den ter bevrijding van de duisternis in respect en eerbied voor de medemens. Gezegend Kerstmis GEBED VAN EEN NEGER Als ik in Uw glorie kom, Heer Jezus, geeft 't niet of U me een kruk geeft of een gouden stoel, of U me een broek geeft of een lang gewaad. Heer God, als U mijn ziel maar redden wilt. Maar Heer Jezus, voor 't geval ja, voor 't geval dat ze ook daar. Heer God Almachtig om secuur te zijn geef me dan zacht sluik haar en 'n mager wit gezicht. Ik ben best tevreden met mijn zwarte snuit, heel best tevreden met mijn krullekop. Maar als ik naar de hemel ga, Heer Jezus, om heel secuur te zijn, geef me dan zacht sluik haar en 'n mager wit gezicht. Twee keer de hel is wel een beetje veel, dat zou je zelfs geen hond aan kunnen doen dus als ik in Uw glorie kom, Heer Jezus, enkel om secuur te zijn, geef me dan zacht sluik haar en 'n mager wit gezicht. (Gilbert)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Badbode voor Callantsoog | 1987 | | pagina 1