met de egmonden
m
mm
Uxtdefochtgegrepen
IH ESMotJP
S GB2ELUG
ETEbilhJ
Oe&xjsotwr
Transportbedrijf Gerrit Gul
75 jaar langs de weg
Ton Röpke 25 jaar bij Veltkamp
KORT NIEUWS
Droogbloemen
dekoraties
A. M. Zentveld
Hoog water
'De Bomschuit'
contact
UITGAVE:
DRUKKERIJ BELLEMAN B V
Egmonderstraatweg 5
1934 AA Egmond aan de Hoef
Telefoon 02206-1201
Burg. Eymaplein 2
1931 GC Egmond aan Zee
Telefoon 02206-1789
Redactie en foto's: Gerard Belleman
15 OKTOBER 1980 NUMMER 1476
Advertentie-tarief:
losse plaatsingen 30 et per mm
Bij kontrakt belangrijke reduktie
Layout en montage: Jan de Raadt - Jaap Eeltink
"Joi, dat oeft niet oor, we bestaan wel zo lang maar dat oeft
allegaar niet in 't Ketakt" zei Gerrit Gul, toen we naar aanleiding
van het 75-jarig bestaan van dit bekende Egmondse transport
bedrijf even bij hem langs gingen, "maar komt er in" en voor we
er erg in hadden, zaten we midden in de historie van de "jonges
van Rong", zoals een ouwe derper nog wel zegt, wanneer hij even
naar Gul toe moet om een vrachtje te regelen.
En met de naam Rong zitten we
meteen bij het begin van dit
bekende expeditiebedrijf. Groot
vader Rong Gul begon 75 jaar
geleden onder zijn eigen naam met
een span paarden, dat een koets
voortrok, waarin hij ook de post
vervoerde. Boodschappen konden
er ook altijd nog wel bij, want daar
bleef genoeg ruimte voor over,
omdat de hoeveelheid post in die
dagen ook niet veel voorstelde en
boven op de wagen was altijd nog
plaats voor een paar fietsen. Hij
nam het bedrijf over van Gerrit
Dekker, in derp beter bekend
onder de naam "Ouwe Boetje".
En aangezien het vrachtbedrijf
in die tijd ook niet alles was, deed
Rong er nog van alles bij, waar
onder de handel in varkens. "Ze
deden alles" zegt Gerrit Gul, "je
kon het zo gek niet prakkizeren of
ze voerden 't uit," en als 'n
Egmonder zei: "Joi, ik ken 't niet
zo goed meer bekijke, neem effe 'n
bril voor me mee", dan kwam er de
volgende dag een bril en 't was
altijd goed. "Vroeger deden ze
niet zo moelijk".
Dit is Rong Gul, de man die 75
jaar geleden de naam Gul aan
het bedrijf gaf, dat nu wordt
voortgezet door Gerrit van
Anton van Rong (midden bo
ven). Naast Gerrit zijn vrouw
Neeltje.
Strikkedraad,
dreegmandjes,
beha's met kleppen.
Vroeger vooral was een vraejtt
rijder ook boodschappenjonge^
Voor allerlei opdrachten was hij
goed. Hei expeditiebedrijf Gul
heeft die tijd volop meegemaakt en
heeft er altijd nog iets van over
gehouden. Want nog neemt Germi
Gul soms kleine boodschapp^P1
mee, "want" zegt ie, "je ken
't ouwe mensen niet an doen als je
zegt dat je dat niet meer doet, maar
er moet wel geld bij, want als ze
zeggen: wal krijg je van me Gerrit,
dan zeg ik, geef maar een guldetje
maar 't ken d'r niet voor".
Maar vroeger was 't gewoon, er
werden "dreegmankies" meege
nomen en "onsies strikkedraad",
want daarvan was Egmond aan
Zee een goeie afnemer. Waar 't
werd afgeleverd bleef bij expeditie
Gul geheim. Een expediteur uit die
dagen genoot het strikte vertrou
wen van zijn klanten. Want voor
verschillende inwoners bracht hij
geld naar de bank of betaalde de
belastingen op het kantoor in
Alkmaar.
Regelmatig bracht hij geld weg
voor de plaatselijke zakenmensen
en toen een van hen zelf naar de
bank ging, om van zijn eigen
rekening geld te halen, kreeg hij
het niet. Maar Gerrit Gul kon met
gemak geld halen van deze en gene
rekeningen, want hem kenden ze
wel. Eens werd Gerrit Gul op het
belastingkantoor gekonfronteerd
met een ruzie tussen een vrouw uit
Derp en een belastingambtenaar.
Ze kreeg geld terug van de belas
ting en ging het halen maar ze kon
zich niet legitimeren. Net komt
Gerrit binnen en die vrouw zegt:
"Deer is Gerrit Gul, vraagt 't him
wie ik ben" en prompt kreeg ze
haar geld, want zijn bevestiging
was voldoende.
Eens kwam hij ergens iets af
leveren waar net een kindje was
geboren. De meest bekende baker
van Derp, Keetje Vis, zegt tegen
Gerrit Gul: "Neem morge effe 'n
paar voedings-beha's mee, je weet
wel, van die dingen met kleppen er
in, verschillende maten want 't ken
wel 'n maatje méér weze." De
volgende dag had Gerrit er vijf
mee en Keetje nam ze allemaal,
want er waren nog een paar kindjes
op komst en Keetje dacht ze wel
kwijt te kunnen. "Dat was een
vrouw met 'n vooruitziende blik".
Een bedrijf zonder
grenzen.
't Is een schildering van vroeger
dagen. Het transportbedrijf Gul
bouwde er een vertrouwen mee op,
dat niet meer is te breken, ook niet
toen het bedrijf door de tijdsom
standigheden gedwongen werd
naar andere transporten om te
zien. We vertellen uit de tijd van
grootvader Rong Gul, van vader
Anton Gul, bij wie Gerrit als
jongen al hielp in het bedrijf en van
de tijd van Gerrit Gul, die nu op zijn
beurt weer nijver bijgestaan wordt
door zijn zoon Anton.
Het bedrijf heeft moeilijke tijden
meegemaakt. Vader Anton Gul
werkte vroeger samen met Wil
lem, zijn broer, maar die overleed
vroeg. Gerrit moest zijn vader al
spoedig bijspringen en toen hij op
zijn beurt werd bijgestaan door
zijn broer Anton, toen moest ook hij
ervaren, dat die samenwerking
door overlijden ook spoedig werd
verbroken.
Het waren zorgelijke omstandig
heden maar tenslotte was zijn zoon,
ook weer Anton genaamd, hoewel
nog te jong, reeds spoedig zijn
steun en toeverlaat. Toen deze nog
geen 18 was, zat hij al achter het
stuur en hoewel zijn plannen an
ders waren, voelt hij zich met zijn
23 jaren reeds vergroeid met het
transportbedrijf, waarin hij nu de
vele verhuizingen behartigd.
Speciaal maakt hij werk van
verzending van goederen naar het
buitenland en als het niet te ver is,
rijdt hij zelf. Laatst verzorgde hij
nog het transport van een kunst
werk van Loek van Meurs. Het
troont nu op zijn voetstuk voor het
stadhuis van Tokio. Het is niet
alleen meer vervoer van goederen
in de direkte omgeving. Het gehele
binnenland is het werkterrein ge
worden en voor het buitenland kan
men bij Gul uitstekend terecht.
Dit is Maartje Dekker, in het
derp van toen bekend als Ma
van Rong. Zij is de overgroot
moeder van Anton van Gerrit
van Anton van Rong, die op de
foto links naast zijn ouders
staat.
De tijden veranderen
maar Gerrit Gul niet.
De tijden zijn veranderd, het
werk is veranderd maar niet
geheel en al. Integendeel, voor
Gerrit (>l blijft het werk in de
direkte ^Blijheid even belangrijk.
Hij behartigt dat dan ook zelf en
daarom kan je hem nog dagelijks
vinden op de route tussen Alkmaar
en Egmond.
Hij nog het strikte ver-
trouwen^tals we dat boven om
schreven "en dat is voor mij leven
Gerard, dat wil ik voor geen prijs
kwijt." Gerrit Gul, hij beleeft alles
intens, hij beleeft derp intens, de
oudkatholieke mannenvereniging
"St. Jan", het Ondersteunings
fonds, de begrafenisvereniging
"Memento Mori", allemaal in
stellingen die bij derp horen en dus
bij Gerrit Gul, net zo goed als^ijn
Neeltje, die ondertussen al jaren
deel uitmaakt van het koor van de
o.k. kerk.
Zonder haar wou hij niet op de
foto, "want zij hoort er helemaal
bij". Vrijdag a.s. is het feest, niet
alleen van het bedrijf, belangrijker
vindt hijdat hij al 25 jaar met zijn
Neeltje getrouwd is. En het zit er
dik in. dat zij tijdens de receptie
vele gelukwensen in ontvangst
kunnen nemen, wanneer zij tussen
16.00 en 18.00 uur daarvoor in "De
Boei" aanwezig zijn. Onze geluk
wensen.
G. A. Belleman
wij vernemen
DAT zij, die in de afgelopen
weken geen gebruik van hun op
roep voor hel baarmoederhals-
kanker-onderzoek door vakantie of
andere omstandigheden hebben
gemaakt, alsnog in de gelegenheid
worden gesteld om dit op 21 en 22
oktober 1980 van 14.00 tpl 15.00 uur
in het Kruisgebouw aan de Hans-
wijk te Egmond aan den Hoef te
doen. Deze oproep geldt in het
bijzonder voor de mensen uit
Egmond aan den Hoef, omdat die
geen tweede oproep krijgen toe
gezonden. Dit is de laatste gelegen
heid voor dit jaar;
DAT de voetbalvereniging Eg-
mondia grote behoefte heeft aan
twee mensen, die de teak van de
penningmeester kunnen verlich
ten. Voor één penningmeester is
het niet meer te doen. Hij en de
vereniging zouden er zeer mee
gebaat zijn, wanneer twee dames
of heren de administratie van de
contributie en van de lotto/toto
behartigen, in samenwerking met
hem. Wellicht hebben vrouwen wat
meer tijd, welnu, ga eens praten
met de heer Schravemade, Voor
straat 31, tel. 2315. U doet er een
geweldig goed werk mee en het
wordt tevens voor de andere be
stuursleden weer aardig om een
vereniging te besturen:
Ook bosjes om optehangen
Meer dan 100 soorten van
de nieuwe oogst
Veel zijden-bloemen,
zijden-bloemstukjes,
kamerplanten enz. enz.
Dagelijks versesnijbloemen
BLOEMSIER KUNST
Albertsweg 27 - Tel. 2075
EGMOND-BINNEN
DAT de fotoclub DEFA te Eg
mond aan Zee iedereen uitnodigt
voor een open avond, die plaats
vindt op vrijdag 17 oktober in de
"De Ruyterschool" aan de Prins
Hendrikstraat te Egmond aan Zee.
Er zal een demonstralie worden
gegeven in het vergroten van een
zwart/wit foto. U kunt uw eigen
negatief meenemen. Dit wordt een
boeiende avond voor eenieder die
iets meer wil weten van fotografie.
Men leze de advertentie in dit blad;
Op vrijdag 17 oktober a.s. kijkt Ton Röpke terug op 25 jaar van zijn
leven, die hij doorbracht bij metaalwaren- en kunststoffenfabriek
Veltkamp bv te Egmond aan Zee. Als we hem vragen, hoe we zijn funktie
precies moeten omschrijven, dan zegt hij met een lach op zijn gezicht,
dal er eigenlijk geen preciese omschrijving is, maar het beste onder de
titel "technische bedrijfsleider" is samen te vatten. Die omschrijving
staat trouwens ook op de uitnodigingskaart, die directeur Han Veltkamp
heeft doen uitgaan. Maar als we zijn taak nader zouden beschrijven, dan
kunnen we er beter een verhaal aan wijden.
Overal moet een
duizendpoot zijn
Een bedrijf valt of staat met de
man, die van alle markten thuis is.
Zo'n man is Ton Röpke, die op basis
van zijn MTS-werktuigbouwstudie
25 jaar terug door wijlen directeur
M. J. Veltkamp in het bedrijf werd
losgelaten. Hij kon als het ware
gaan zwemmen, een vaste taak
omschrijving was er niet, je zoekt
het zelf maar uit.
En dat deed Ton Röpke. Met zijn
ervaring als constructietekenaar
zag hij al spoedig voldoende pers
pectieven en het vreemde broekie.,
dat van ver voorbij de blauwe paal
was opgedoken, moest zich waar
maken tussen de derpers, die hem
met vreemde ogen bekeken. "Joi,
wat mot die hier nou" hoorde hij
hier en daar in de fabriek wel eens
opklinken, wanneer er een ma
chine was stilgevallen door een
storing. Hij stond er dan A gauw bij
met zijn technische "fir.gcrspilze-
gefühl" loste hij de storing weer
spoedig op, hoewel hij sommige
machines nog nooit had gezien.
Met zijn tekenvaardigheid zette hij
de technische bijzonderheden op
papier voor de vervaardiging van
een nieuwe stempel, waarmee
weer een nieuw product gemaakt
kon worden. En was de fabriek van
Veltkamp voorheen het bedrijf
waar praktisch alleen zadeltjes in
allerlei maten werden vervaardigd
voor het bevestigen van electrische
leidingen en valpijpen, voor tele
foonkabels en andere begeleiding
en, in de loop der jaren ontwikkelde
de produktie zich tot een breed
arsenaal van vele technische me
taal- en plasticprducten, die voor
een groot deel hun technische basis
kregen door de nu jubilerende
technisch bedrijfsleider Ton Röp
ke.
Door de ontwikkeling in de
bouwtechniek wordt er steeds weer
gevraagd naar nieuwe materialen
en aangezien de fabriek van Velt
kamp een bredere bestaansbasis
zou hebben, wanneer ook aan die
vraag zou kunnen worden voldaan,
richtte de jubilaris steeds zijn
aandacht op al die wensen. Hij
besprak de constructies met zijn
opdrachtgevers, calculeerde de
prijs, bedacht betere vormen en
zag er niet tegenop om aan te
dringen op een bepaalde inves
tering in een machine, als hij daar
voor het voortbestaan van de zaak
brood in zag.
De fabriek breidde zich uit. er
moest tenslotte bijgebouwd wor
den en ook daarvoor maakte hij de
tekeningen. Als hij zich nu reali
seert, hoe hij vroeger in het bedrijf
werd ontvangen, dan lacht hij
smakelijk. De heer Van der Net
ving hem op, nadat hij in de
stromende regen naar Egmond
aan Zee was gefietst.
Van der Net had zijn kantoortje
tussen het directiekantoor en de
fabriek. Hij schoof wat papieren
opzij, pakte een stoel en zei: "Ga
hier maar zitten". En zo zette hij de
eerste lijnen op papier, tussen
allerlei paperassen, waarop dingen
stonden, dat hij in de verste verte
nog niet zag zitten. Al spoedig ging
hij zich verder in de fabriek
oriënteren en het duurde niet lang
voor alle geheimen voor hem
klinklare zaken werden, waarin hij
veel meer mogelijkheden zag dan
er tot dan toe werden uitgehaald.
Hij begon zijn functie zelf te
creeëren en maakte zich onmis
baar. Veltkamp had zijn duizend
poot, die er niet tegenop zag om de
vloer te vegen, aan een machine te
staan of er op toe te zien, hoe zijn
ideeën door het apparaat werden
verwezenlijkt. En als de werktijd
voor alle anderen voorbij was en
hij vond het noodzakelijk, dat het
product veel beter kon. dan zag hij
er niet tegenop, om in zijn eentje
nog uren door te gaan, om een beter
resultaat te bereiken.
Zijn functie gaf hij zelf vorm, had
en heeft nog geen vaste omschrij
ving maar heeft wel één opdracht:
Alles moet marcheren zoals het
hoort, niets is onmogelijk en wat
we nog nooit gemaakt hebben
kunnen we ook. Overuren zijn er
niet bij, ook al worden er velen
gemaakt. Dus als je denkt meer
tijd nodig te hebben om het morgen
beter te laten draaien, dan neem je
die tijd. En zo kon het gebeuren dat
Ton Röpke de duizendpoot werd bij
metaal- en kunststoffenfabriek
Veltkamp bv. terwijl hij met zijn
inzicht van de fabriek zelf ook een
duizendpoot maakte, die zeer snel
aan de meest vreemde opdrachten
kan voldoen. En dat weten vele
opdrachtgevers
En ondanks zijn veel omvattende
functie zag Ton Röpke nog kans om
zich verdienstelijk te maken op het
sociale vlak in het dorp, waarbij
zijn naam verschillende keren
opdook. Zulke krachten weet di
recteur Han Veltkamp te waar
deren en dat zal tot uitdrukking
komen tijdens de receptie, die
plaatsvindt op vrijdag 17 oktober
a.s. van 17.00-19.00 uur in hotel
Bellevue te Egmond aan Zee.
Ton, onze felicitaties.
G. A. Belleman
DAT de gemeenteraad van Eg
mond op maandag 20 oktober a.s.
bijeen komt, 's avonds om 20.00 uur
in het gemeentehuis te Egmond
aan de Hoef. Er zal een aantal
belastingmaatregelen besproken
worden, die voor het volgend jaar
zullen ingaan. Niet ter sprake komt
de onroerendgoedbelasting. Het
ligt voor de hand, dat de tarieven
hier en daar worden verhoogd. De'
toeristenbelasting per dag blijft
gelijk maar de voorheffing stijgt
van 120,-- naar 130.-. De
vuilniskisten gaan ook 25% meer
kosten en voor een hond moet 5,-
meer worden betaald. Het riool
recht gaat met 25% omhoog;
DAT de Rabobank van 20-24
oktober zijn traditionele spaar-
week houdt. Voor elke nieuwe
spaarder ligt er 7,50 klaar, die op
het boekje wordt bijgeschreven,
terwijl andere surprises eveneens
tot de mogelijkheden horen. Men
leze de advertentie in dit blad;
DAT er op 6 en 7 november een
"soirée culinaire" wordt gehouden
in rötisserie "La Chatelaine" aan
de Smidstraat 7 te Egmond aan
Zee. Onder de begeleidende mu
ziek van Ab Blaauboer zit u aan
tafel, terwijl er ondertussen mode
shows worden gehouden, o.a. door
Ben's boetiek en Bout's mode. De
bloemversiering is van "Flora"-
bloemsierkunst terwijl bakkerij
Bosman ook zijn bijdrage levert;
DAT in café "De Meerpaal" op
vrijdag a.s. een grote open klaver-
jasdrive wordt gehouden, waarbij
mooie prijzen zijn te winnen. Men
leze de advertentie;
DAT in café ,.'t Vlack" aan de
Julianastraat te Egmond aan Zee
op donderdag 16 oktober a.s. een
demonstratie wordt gegeven, die
speciaal voor huisvrouwen aan
trekkelijk zal zijn, aangezien aller-
vervolg pagina 3
woensdag
donderdag
vrijdag
zaterdag
zondag
maandag
dinsdag
woensdag
donderdag
15
7.20—19.33
16
8.02—20.22
17
9.04—21.28
18
10.18—22.51
(dood-tij)
19
11.34—23.57
20
12.51 -.20
21
1.31—13.58
22
2.26—14.52
23
3.1115.33
Ideaal voor groepen
Specialiteiten
restaurant
HOTEL SUNNY HOME
Parallelweg
(onder de vuurtoren)
Voor reservering tel. t368
