NOORD-HOLLAND C5H5üZ„Géén compromis of vredesaanbod meer" Amerikaansche troepen landen Stalingrad mag geen tweede Verdoe worden Verduister DAGBLAD VOOR Rede vpn den Führer De inval der Amerikanen in Afrika REDE VOL STRIJDGEEST Boodschap van Pétain ltl Afrika HEVIGE GEVECHTEN IN MAROKKO Uitg.: N.V. Uit*. Mij. Hollands Noorderkwartier. Redactie- en Administratiebureaux: SCHAGEN: Laan 201. Tel. 444 (2 lijnen. DEN HELDER: Koningstr 78. Tel. 2345 (2 lijnen). - ALKMAAR: Voordam 9 Tel. 3330 SCHAGER EDITIE Deze Courant verschijnt dagelijks. Advertentie-tarief. Gewone advertenties 11 et •p.Nm.m. Bij contract, binnen een laar te ge bruiken belangrijke korting. Prij zen worden od aanvraag verstrekt 87ste Jaargang. No. 11948 4 pagina's Hoofdredacteur: A. R. JONKER Alkmaar MAANDAG 9 NOVEMBER 1942 MUNCHEN, 8 Nov. (D.N.B.)De hoofdstad der beweging eerde vandaag de nagedachtenis der 16 nationaal-socialisten, die op 9 November 1923 voor het nalionaal-socialistische rijk hun léven hebben gelaten. De Führer, die dezen dag doorbracht temidden van zijn oude strijdgenooten, hield een rede, die door den Groot- Duitschen omroep iverd uitgezonden. De Führer zeide, dat Duitschland, wanneer in 1933 de partij niet in het binnenland de overwinning had behaald, een machte- Jooze staat zou zijn gebleven met een léger van 100.000 man en onvermijdelijk gedoemd om in zichzelf te verkwijnen. In dien zelfden tijd was er in het Oosten reeds een kolos opgestaan, die slechts één gedachte had: dit zwakke, luie defaitistische en ver scheurde Europa onder den voet te loopen. Indien onze strijd toen niet verloopen was, zooals hij verloopen is, zou niet de macht in de wereldgeschiedenis zijn opgestaan, die in staat kon zijn zich tegenover dezen kolos te' plaatsen. Thans weten wij, dat er dan waarschijnlijk geen Europa meer zou zijn. Het sprak toen voor ons vanzelf, dat deze overwinning 'onder alle omstandigheden moet komen en zal komen. Dat is de overtuiging, waarmee ik thans voor U sta, de overtuiging die mij nooit heeft verlaten, sedert ik als onbekend mam den strijd aanvaardde voor de ziel van deze stad en daarna voor de ziel van mijn volk. En thans sta ik op pre cies hetzelfde standpunt: het lot óf de voorzienigheid zal de over winning geven aafi degenen die haar het meest verdienen. Wij hadden die overwinning reeds in 1918 kunnen behalen, maar toen had het Duitsche. volk haar niet verdiend, het had zichzelf verlo ren en was zichzelf ontrouw ge worden. Hitier verklaarde, dat van een compromis of van een vredesaan bod geen sprake kan zijn. Er is maar één mogelijkheicf: de strijd tot aan de beslissing. Geen volk, aldus zeide hij, heeft meer succes sen kunnen boeken dan het onze. Wat wij in de. laatste drie jaar te genover een geheele wereld van vijanden aan wonderbaarlijks tot stand hebben gebracht, is eenig in de geschiedenis. Daaraan wordt ook niets veranderd door het feit, dat er in die jaren natuurlijk meer malen crises zijn geweest Ik her inner aan de groote crisis in Noor wegen, toen wij ons moesten af vragen, of Narvik gehouden kon worden, Wij hadden een grenzeloos vertrouwen noodig om toen niet te versagen en dit vertrouwen is be loond. Ver van het vaderland, nau welijks door een veilige verbinding verbonden, streedt de kleine groep Duitsche helden. Tenslotte moest zij Narvik zelfs ontruimen. De te genstanders jubelden, maar dank zij de dapperheid en den fanatieken wil kwam aan het eind toch de zege. Wanneer wij dezen geheelen tijd nog eens voorbij ons geestes oog laten gaan zijn wij bewust van één feit* wij staan tegenover de zelfde tegenstanders die wij steeds reeds tegenover ons hadden. De te genstanders in den grooten oorlog, waren dezelfde van thans. Slechts één ding onderscheidt den huidii- gen tijd van dien van toen: het dui delijke begrip van den achtergrond van de handelwijze dezer tegen standers en de intusschen behaal de successen, die in de wereldge schiedenis eenig zijn. Waarom strij den wij thans op zoo grooten af stand? Omdat wij. het eigen vader land willen beschermen, omdat wij den oorlog zóóver mogelijk van de grenzen van het Duitsche rijk ver wijderd willen houden en het wil len besparen, wat thans enkele Duitsche steden moeten doormaken De tegenstanders echter zijn de zelfde.' Achter hen staat nog steeds dezelfde macht, de internationale Jood. Het is wederom geen toeval, dat deze krachten, die indertijd in het binnenland tegen, ons samen spanden, ook thans in het buiten land elkander hebben gevonden. Te beginnen met het hoofd van dit internationale vrijmetselaarslegi oen, Roosevelt en zijn Joodsche Braintrust, tot aan het jodendom in „Reincultuur" in het bolsjewis tische Rusland. Het is eveneens geen toeval, dat dezelfde staat, die toen geloofde Duitschland door een golf van leugenpropaganda tot in storting te kunnen brengen, ook thans weer een man met dezelfde opdracht naar voren brengt. Toen hette hij Wilson, thans is het Roosevelt. Het toenmalige Duitschland, zonder krachtige na- tionaal-politieke opvoeding en eenheid, zondér eenig besef van het Joodsche probleem en zijn gevol gen, is aan dien aanval ten offer gevallen. Het is echter dè groote vergissing van onze tegenstanders, dat zij zich thans voorstellen, dat dit zich zal herhalen. Wanneer wij toen wellicht het best georganiseer de volk fer wereld waren, dan is dat thans zonder twijfel in nog sterkere mate waar. Indien iemand zich verbeeld, dat de andere wereldv dit volk aan het wankelen kan brens^lh, dan kent hij niet de dragende kracht, de na- tionaal-socialistis^che partij en haar geweldige organisatie. Hij heeft er ook geen begrip van, wat deze be weging sindsdien gepresteerd heeft, hoe zij door haar prestatie ons volk heeft gewonnen en socialisti sche gedachten, vrij van allen be- langenzwendel en alle leugentira des, heeft verwezenlijkt, zooals geen andere staat dat ook maar bij be nadering aangevat, laat staan be reikt heeft. Ik ben gerust over eiken Duit- scher, die thans in het Oosten strijd en terugkeerd. Ik kan hem vragen: bezie onze instellingen, vergelijk onze haardsteden en onze., sociale instellingen met hetgeen gij daar gezien hebt, het lot van den Duit- schen boer met dat van den Sovjet boer, en zeg mij dan uw oordeel: Wie heeft het beter gedaan en wie heeft het eerlijker, bedqeld? Nog niemand is teruggekeerd die uiting heeft kunnen geven aan een andere opvatting dan deze: als er een na- tionaal-socialistische staat verwe zenlijkt wordt, dan is dat alleen in Duitschland. Dat is ook de reden, waarom de andere wereld, voor zoover zij in het bijzonder kapitalistische be langen vertegenwoordigt, tegen ons optrekt. Hetis een concern, dat zich thans nog aanmatigt de wereld te kunnen regeeren volgens zijn prive-kapitalistische belangen en haar zoo noodig ook te kun nen mishai^delen. Als eenige dagen geleden Eden verklaarde: wij Engel- schen hebben ervaring in het regeeren, dan kan men daarop slechts antwoorden: niet -in 't regeeren, dan wel in het uit buiten en 't uitplunderen. Als er jn een land, dat met 46 mil- lioen zielen over een oppervlak te van 40 millioen vierkanten Ion. beschikt, bij het begin van den oorlog 2V* millioen werk- loozen zijn, waar blijft dan de kunst van het regeeren? en als Eden verder zegt: wij Engel- schen hebben een fijn instinct voor ideëele en materieëele waarden, dan kan men daar op antwoorden: de ideëele waarden hebt gij vernield en de niiaterieëele gestolen. .Staal na staat, volk na volk, stam na stam wordt onderdrukt en lot onderdaan gemaakt en daarin zijn zij het volkomen eens, deze uitplunderaafrs, of zij nu met den marxisfischen of met den kapitalistischen mantel rondloopcn. Een hand vol zeer rijke lieden van jood sche en niet-joodsche afkomst bepalen het lot der wér'eld. DEMOCRATISCHE ZEGENINGEN. ftutischland heeft een voorbeeld gezien van de capaciteit dezer lieden in het regeeren.'Want toen in 1918 het Duitsche rijk ineen stortte, wendde zich het Duitsche volk in zijn verblinde hoop tot hen; zij konden het misschien een weg wijzen, die het uit zijn nood zou bevrijden. Dat was het demo cratische Duitschland, niet het nationaal-socialistisohe. Want wij zouden immers niet gekomen zijn als niet Duitschland op deze wijze was uitgeplunderd. Zij hebben het immers ook bij ons klaarges-peold, dat 7 millioen menschen geen verdiensten hadden, dat 7 miili- oen anderen slechts voor de helft van den tijd werkten, dat tiendui zenden boeren van hun oude hof steden verdreven werden, dat handel en 'bedrijf tot stilstand kwamen, dat van sociale maatre gelen geen sprake meer kon zijn. Als nu Roosevelt komt verklaren dat Europa' met Aanerlkaansche methoden gered moet worden, dan kan ik slechts zeggen: hij had zijn eigen land moeten redden en dan had hij niet aan dezen oorlog moe ten beginnen. Het was doelmatige? geweest, wanneer hij de 13 milli oen Amerikaansche werkloozen had gered, inplaats van de wereld in dezen oorlog te storten. Maar hij deed het, omdat hij het met zijn eigen problemen niet klaar kon spelen en omdat hij evenals zijn Engelsche bondgenoot op roof uit ging om materieele redenen. Want ideëele waarden kent hij evenmin als de Engel- scben. Uit deze regeerkunst van onzen tegenstander en uit de afschuwe lijke gevolgen in ons Duitschland is de nationaal-sociaistische ijpewe ging angzamerhand ontstaan. Indien zij Duitschland toen na melijk werkelijk gelukkig gemaakt zouden hebben, zou ik geen reden gehad hebben om mij dag aan dag, week aan week, maand na maand en jaar na jaar aan dezen arbeid te wijden. Nauwelijks was de samen zwering van joden, kapitalisten en bolsjewisten in Duitschland uit den weg geruimd of de andere wereld begon weer met een omsingeling. Voor den wereldoorlog was het de keizer,#thans ben ik het die moet worden omsingeld. Er is slechts éèn onderscheidt: het keizerlijke Duitseh land was in zichzelf volkomen ver vallen, de keizer was een man, die bij het verzet tegen deze vijanden elke kracht miste. In mij hebben zij thans een tegen stander, die aan het woord „capi- tuleeren" in het geheel niet denkt. Het was altijd reeds zoo sinds Ik een jongen was. Toen was het wel licht een ondeugd, maa? over het algemeen was het toch wellicht een deugd van mij om de gewoonte t9 hebben altijd het laatste woord aan mij te houden. Mijn tegenstanders kunnen er van overtuigd zijn, dat ik deze gewoonte nog bezit. Het Duitschland van vroeger heeft 3 kwartier na twaalven de wapens neergelegd. Ik heb principieel altijd vijf minuten na twaalven opgehou den. Dat hebben tien jaar geleden mijn binnenlandsche vijanden ge merkt. Natuurlijk' was de positie van mijn binnenlandsche vijanden toen anders clan de positie van mijn buitertlandsohe vijanden van heden; Thans wordt de strijd militair ge voerd. De Engelschen zeggen, wij hebben nog geen oorlog verloren. Zij hebben echter reeds vele oorlo gen verloren, maar zij hebben eiken oorlog uitgestreden tot aan hun la^tsten bondgenoot. Zoo staan de zaken en dat onderscheidt wellicht de Engelsche wijze van oorlogvoe ring van die van ons. De Fuehrer herinnerde in dit verband aan de geweldige ge schiedenis die Duitschland ach ter zich heeft, en wekte hierbij de herinnering op aan Frederik de Groote, wiens positie, naar hij zeide, met den toestand van heden vergeleken kan worden. Wij bezitten thans, zoo ver klaarde hij hierbij o.a., na den toestand te hebben vermeld, waarin Frederik de Groote zich vaak bevonden heeft, ver aan de gronzeh vooruitgeschoven, overal onze bolwerken en-onze troepen en daarom moet ik nu reeds zeggen dat onze tegen standers bijziende zijn wanneer zij zich inbeelden, dat zij mij door iets, wat dan ook, zouden kunnen imponeeren. Ik weet heel precies, dat de strijd zeer zwaar is, want dat is wellicht ook het verschil tusschen mij en een man als Churchill. De Fuehrer herinnerde in het verdere verjoop van zijn rede aan een boek dat Sven Hedin dezer da gen heeft doen uitgeven, waarin deze woordelijk het aanbod voor Polen citeert dat de Fuehrer des tijds aan de Engelschen heeft ge daan. Ik kan de voorzienigheid slechts dankbaar zijn, zoo zeide de Feuhrer, dat zij dit alles anders geleid heeft. Wanneer dit aanbod destijds zou zijn aangenomen, zou Dant-zig Duitseh geworden zijn en zou ove rigens alles bij 't oude gebleven zijn. Wij zouden in het binnen land aan ons herstel hebtben voort gewerkt, maar dan zou uit het Qosten via Polen het bolsjewisme ons overvallen hebben. Dat het niet zoo ver gekomen is, heb ik te danken aan hen die dit aanbod destijds hebben afgewezen. Drie jaar geleden kon ik dat toen nog niet vermoeden. Ik heb toen op nieuw de hand uitgestrekt voor vrede, maar men heeft haar af gewezen. Ik was genoodzaakt een nieuwen veldtocht en nog een te ondernemen. GEEN VREDES- AANBIEDINGEN MEER. In 1940 heb ik nog eens gepro beerd de hand te bieden voor den vrede. Zij werd weer afgewezen. Daarmede was voor mij de zaak afgeloopen. want elk vredesaan bod werd door deze tegenstanders als zwakte uitgelegd en daarmede ten nadeele van het ïhiitsdhe rijk beoordeeld. Ik zou in mijn plicht tekort geschoten zijn indien ik daarmede was voortgegaan. Wanneer deh eren van tijd tot tijd zeggen, dat er door ons weer een vredesaanbod gedaan is, dan doen zij dit slechts om hun eigen lieden een beetje moed In te bla zen. Van ons gaan geen vredesaan- biedingen meer uit. Het laatste woord is in 1940 gesproken. Thans spreken alleen,, nog de wapenen. Ook een andere macht heeft in middels moeten beleven dat natio- naal-socialistische voorspellingen geen holle frazen zijn het inter nationale jodendom, de macht aan wie wij al dit onheil te danken heb ben, ik heb in een vergadering van den rijksdag verklaard wanneer 't jodendom zich verbeeldt, een in teinationalen wereldoorlog te kun nen ontketenen om het Éuropee- sche ras uït te roeien, dan zal dat de uitroeiing van het jodendom in Europa beteekenen. Deze golf zal zich tot buiten Europa over de ge heele wereld verspreiden. Het in ternationale jodendom zal in zijn geheele duivelsche gevaar aan de kaak gesteld worden. Daar zullen wij, nationaal-socialisten voor zorgen. Geheel Europa heeft dit ge vaar ingezien, de eene staat na de andere sluit zich bij onze wetgeving aan. Wanneer wij onze tegenstanders in hun propaganda beschouwen, dan kunnen wij dat slechts doen met het woord van den dichter: „Hemelhoog juichend, doodelijk terneergeslagen". De vijandelijke propaganda Bij het kleinste succes dat er er gens behaald wordt, maken de te genstanders bokkesprongen vati vreugde en hebben ons aan zooge- naam reeds volkomen vernietigd. Loopt de zaak dan verder niet meer goed, dan zitten zij weer in zak en asch. Leest eens de Sovjet legerberichten sinds 22 Juni er op na. Het aantal vernietigde tonnage in de Oostzee is reeds grooter dan de geheele tonnage die Duitsch land voor den oorlog bezat. De Sovjets hebben zooveel divisies van ons vernietigd, als wij in het geheel niet zouden kunnen opstellen. Zij vechten altijd met succes en slaan ons voortdurend terug. En bij dit voortdurende terugslaan zijn onze soldaten inmiddels tot aan den Kau kasus gekomen. Daarbij hebben on ze soldaten een tempo aan den dag gelegd dat enorm en uniek in de geschiedenis is. Dat ik echter de zaken niet altijd zoo inricht als de tegenstanders het zouden willen is voor de anderen niet aangenaam. Wanneer wij niet, zooals verwacht was, in het midden, maar bij Sta lingrad aanvielen, dan geschiedde dit omdat ik op een bepaalde plaats bij een bepaalde stad, aan de Wol- ga wilde komen. Dat die stad toe- ALGIERS STAAKT VIJANDELIJKHEDEN Reuter meldt, dat Amerikaansche leger-, vloot- en luchtstrijdkrachten op „talrijke pnnten" aan de kast van Fransoh-Noord-Afrika aan land rijn gegaan. Deze Amerikaaneche troepen zullen in de naaste toe komst door Britsche troepen ver sterkt worden. Volgens een ander Reuterbericht zijn Amerikaansche troepen ook in Fransch-West-Afrika geland. BOODSCHAP VAN PÉTAIN. Officieel wordt medegedeeld: Amerikaansche en Engelsche strijdkrachten hebben Zondagoch tend de kust van Noord-Afrika aan gevallen. President Roosevelt heeft een boodschap tot het staatshoofd gericht. De maarschalk van Frank rijk heeft hem daarop het volgende antwoord doen toekomen: Met de grootste verbazing en met leedwezen heb ik in den afgeloopen na&ht van de agressie van Uwe troepen op Noord-Afrika gehoord. Ik heb Uw boodschap gelezen. Gij be roept^u daarbij op .voorwendsels, die door niets gerechtvaardigd wor den. U dicht uwe vijanden voorne mens toe, die nooit in de daad kun nen worden omgezet. Ik heb steeds verklaard, dat wij ons koloniale rijk zullen verdedigen. U wist ook dat wij het tegen iedere agressie zou den vydedigen, wie het ook zou zijn. Ge wist, dat ik mijn woord ge stand zou doen. Frankrijk en zijn eer staan op het spel. Wij zijn aan gevallen. Wij zullen ons verdedi gen. Zoo luidt het bevel, dat ik ge geven heb. LANDINGSTROEPEN ONDER BEVEL VAN EISENHOWER. De Britsche berichtendienst meldt dat de landingstroepen on der het commando staan van ge neraal Eisenhower. VERKLARING VAN WASHINGTON. Het Witte Huis publiceert over de operaties in de Fransche kolo niale gebieden een verklaring, waarin wort gezegd, diat deze ope raties zijn geschied, om een inva sie van Afrika door Duitschland en Italië.voor te zijn. Bovendien is deze landing aan de Sowjet-Unie een doeltreffende tweede front- hulp. OPROEP TOT HET FRANSCHE VOLK. De Fransche regeerlng heeft, den volgenden oproep gericht tot de bevolking: „Wij sporen de Franschen aan om zich niet door bepaalde buiten landsche zenders op een dwaal spoor te laten brengen. De regee ring zal u van alle gebeurtenissen op de hoogte houden. Het antwoord van maarschalk Petain aan presi dent Roosevelt wijst iedereen op zijn plicht. Discipline, kalmte en eensgezindheid zijn noodig. Admi raal Darlan bevindt zich op zijn post. Frankrijk heeft andere beproe-' vingen doorstaan. Het zal ook de ze doorstaan, welke Frankrijk wordt opgelegd door een land, waarvoor reeds Fransch bloed werd Vergoten. -De eer eischt dit." Aan de hand van de laatste be richten uit Noord-Afrika acht men in bevbegde kringen te Vichy den toestand ernstig, maar ook verward en onoverzichtelijk. Op enkele pun. ten zijn de Engelsch-Amerikaan- sche landingspogingen gelukt, op andere punten zijn de aanvallers afgeslagen. De resident-generaal van Tunis, admiraal Esteva, heeft in een telegram de regeering te Vichy verzekerd van de trouw der bevolking. Generaal Giraud. Naar aanleiding van het van Britsche zijde om agitatorische re denen verspreide bericht, als zou generaal Giraud het opperbevel over de Fransche strijdkrachten in Noord-Afrika op zich genomen heb ben om de bezetting door de Ameri kanen te steunen, meldt Havas-Ofi, dat men in bevoegde kringen te Vichy dit bericht volkomen ver- 1 Maan Maan op vanavond om onder 8.26 o 18.02 15Nuï 16.58 uur 1Dec. E.K. tot morgenochtend L.K. "vjl 7.51 uur J Dec. N.M. vallig de^naam van Stalin draagt, heeft, vóór ons geen enkele betee- kenis. Wel echter wordt daar 30 mil lioen ton verkeer, waaronder bij na 9 millioen ton vervoer van pe troleum, afgesneden. Daar komt al le tarwe bijeen uit de geweldige ge bieden van de Oekraine en van de Koeban, om naar het Noorden te worden vervoerd, alsmede groote hoeveelheden mangaanerts. Daar is een enorme overladingsplaats en die wilden wij hebben. En prak tisch hebben wij haar ook al, al leen wordt er nog op eenige klei ne plekkeh gestreden. Wanneer wij daar geen 'grootere strijdkrachien meer opstellen dan gebeurt dat, omdat ik niet een tweede Verdun wilde n.iakcn. Wij stelden slechts heel kleine afdeelingen stoottroe pen op. De tijd speelt daarbij geen rol, maar geen schip stoomt meer de Wolga op en daar komt het op aan. Wij zien in dezen geweldigen strijd slechts een enkele mogelijk heid, nl. die van het volkomen suc ces. Slechts blijft de vraag of er wel redenen aanwezig zijn om aan dit succes te twijfelen. (Zie vervolg pag. 2). zonnen no.emt. Generaal Giraud be vindt zich in Frankrijk. De Fransche omroep heeft van middag den tekst gepubliceerd van een. schrijven van Giraud aan Pe tain, waarin Giraud den maar- schal de verzekering van zijn loya liteit geeft. Dit schrijven is geda teerd op 4 Mei van dit jaar. Giraud herinnert er aan, dat Petain hem op de hoogte had gesteld van zijn1 politiek jegens Duitschland en hij verklaart zich met die politiek niet slechts accoord, maar geeft den maarschalk tevens zijn eerewoord 1 als officier, dat hij niets zal onder nemen, dat het werk van Petain Darlan of Laval zou kunnen be- nadeelen. Generaal Giraud beroept zich op zijn loophaan, die den waar borg geeft, dat hij zijn belofte van loyaliteit zal houden. Te toestand te Algiers. Naar Havas-Ofi meldt, zijn eeni ge gebouwen te Algiers, die bezet waren door aanhangers der afval ligheidsbeweging, weer in de macht der autoriteiten gekomen. De te genstand aan de landingsplaatsen en in de omgeviijg van Algiers duurt voort. Het ziet er naar uit, dat de En gelschen en Amerikanen aanzien lijke strijdkrachten in het vaur hebben gebracht. Deze strijdkrach ten zouden volgens de eerste ra mingen 140.000 man bedragen. Betrekkingen tossohen V.S. en Frankrijk verbroken. Naar men verneemt, zijn de be trekkingen tusschen de Ver. Staten en Frankrijk verbroken. Hevige gevechten in Ma rokko. Omtrent den toestand wordt in een Zondagavond laat te Vichy uit gegeven communiqué gezegd, dat in Marokko hevige gevechten gaan de zijn. Ter hoogte van Casablan- ca wordt fel gestreden. De Fran- sché troepen streven ernaar de lan dingstroepen bij Safi en Fedala te rug te slaan. Algiers* is in het Oos ten en Westen omsingeld. Tus schen Arzew en Orain zijn zeege vechten gaande. Naar Havas-Ofi uit Algiers meldt is het paleis van den gouverneur- generaal door Amerikaansche troepen omsingeld. Uit de stad Algiers wordt gemeld, dat in de late middaguren tanks geplaatst zijn op belangrijke straatkruisin gen. Men heeft in de stad uit de verte geschutvuur gehoord. Naar thans bekend wordt heeft van middag een klein detachement bij verrassing een havembatterij der stad aangevallen. De aanvallende troepen konden echter spoedig overweldigd en ten deele gevan gen genomen worden. STAKING DER VIJANDELIJK HEDEN TE ALGIERS. Uil Algiers wordt gemeld: Zondagavond is tusschen den op perbevelhebber in Noord-Afri ka, die handelde met machti ging van admiraal Darian, en den bevelhebber der Ameri kaansche landingstroepen over eengekomen, de gevechtshande lingen te staken. Deze staking dor gevechtshandelingen be treft slechts de strijdkrachten dite de stad Algiers, bezet hou den. GIBRALTAR HERMETISCH GESLOTEN. Naar uit La Linea' gemeld wordt is de vesting Gibraltar her metisch gesloten. De Spaansche afbeiders, die te Gibraltar werken en anders dagelijksch tusschen de vesting en hun Spaansche woon plaats heen -en terug rijden, mogen Gibraltar niet verlaten.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad Noord-Holland, Schager editie | 1942 | | pagina 1