NOORD-HOLLAND
C5H5üZ„Géén compromis of
vredesaanbod meer"
Amerikaansche troepen landen
Stalingrad mag geen tweede Verdoe worden
Verduister
DAGBLAD VOOR
Rede vpn den Führer
De inval der Amerikanen in Afrika
REDE VOL STRIJDGEEST
Boodschap van Pétain ltl Afrika
HEVIGE GEVECHTEN IN MAROKKO
Uitg.: N.V. Uit*. Mij. Hollands
Noorderkwartier.
Redactie- en Administratiebureaux:
SCHAGEN: Laan 201. Tel. 444 (2
lijnen. DEN HELDER: Koningstr
78. Tel. 2345 (2 lijnen). - ALKMAAR:
Voordam 9 Tel. 3330
SCHAGER EDITIE
Deze Courant verschijnt dagelijks.
Advertentie-tarief.
Gewone advertenties 11 et •p.Nm.m.
Bij contract, binnen een laar te ge
bruiken belangrijke korting. Prij
zen worden od aanvraag verstrekt
87ste Jaargang. No. 11948
4 pagina's
Hoofdredacteur: A. R. JONKER Alkmaar
MAANDAG 9 NOVEMBER 1942
MUNCHEN, 8 Nov. (D.N.B.)De hoofdstad der beweging
eerde vandaag de nagedachtenis der 16 nationaal-socialisten, die op
9 November 1923 voor het nalionaal-socialistische rijk hun léven
hebben gelaten. De Führer, die dezen dag doorbracht temidden
van zijn oude strijdgenooten, hield een rede, die door den Groot-
Duitschen omroep iverd uitgezonden.
De Führer zeide, dat Duitschland, wanneer in 1933 de partij
niet in het binnenland de overwinning had behaald, een machte-
Jooze staat zou zijn gebleven met een léger van 100.000 man en
onvermijdelijk gedoemd om in zichzelf te verkwijnen. In dien
zelfden tijd was er in het Oosten reeds een kolos opgestaan, die
slechts één gedachte had: dit zwakke, luie defaitistische en ver
scheurde Europa onder den voet te loopen. Indien onze strijd toen
niet verloopen was, zooals hij verloopen is, zou niet de macht in
de wereldgeschiedenis zijn opgestaan, die in staat kon zijn zich
tegenover dezen kolos te' plaatsen. Thans weten wij, dat er dan
waarschijnlijk geen Europa meer zou zijn. Het sprak toen voor ons
vanzelf, dat deze overwinning 'onder alle omstandigheden moet
komen en zal komen. Dat is de overtuiging, waarmee ik thans
voor U sta, de overtuiging die mij nooit heeft verlaten, sedert ik
als onbekend mam den strijd aanvaardde voor de ziel van deze stad
en daarna voor de ziel van mijn volk. En thans sta ik op pre
cies hetzelfde standpunt: het lot óf de voorzienigheid zal de over
winning geven aafi degenen die haar het meest verdienen. Wij
hadden die overwinning reeds in 1918 kunnen behalen, maar toen
had het Duitsche. volk haar niet verdiend, het had zichzelf verlo
ren en was zichzelf ontrouw ge worden.
Hitier verklaarde, dat van een
compromis of van een vredesaan
bod geen sprake kan zijn. Er is
maar één mogelijkheicf: de strijd
tot aan de beslissing. Geen volk,
aldus zeide hij, heeft meer succes
sen kunnen boeken dan het onze.
Wat wij in de. laatste drie jaar te
genover een geheele wereld van
vijanden aan wonderbaarlijks tot
stand hebben gebracht, is eenig in
de geschiedenis. Daaraan wordt
ook niets veranderd door het feit,
dat er in die jaren natuurlijk meer
malen crises zijn geweest Ik her
inner aan de groote crisis in Noor
wegen, toen wij ons moesten af
vragen, of Narvik gehouden kon
worden, Wij hadden een grenzeloos
vertrouwen noodig om toen niet te
versagen en dit vertrouwen is be
loond. Ver van het vaderland, nau
welijks door een veilige verbinding
verbonden, streedt de kleine groep
Duitsche helden. Tenslotte moest
zij Narvik zelfs ontruimen. De te
genstanders jubelden, maar dank
zij de dapperheid en den fanatieken
wil kwam aan het eind toch de
zege. Wanneer wij dezen geheelen
tijd nog eens voorbij ons geestes
oog laten gaan zijn wij bewust van
één feit* wij staan tegenover de
zelfde tegenstanders die wij steeds
reeds tegenover ons hadden. De te
genstanders in den grooten oorlog,
waren dezelfde van thans. Slechts
één ding onderscheidt den huidii-
gen tijd van dien van toen: het dui
delijke begrip van den achtergrond
van de handelwijze dezer tegen
standers en de intusschen behaal
de successen, die in de wereldge
schiedenis eenig zijn. Waarom strij
den wij thans op zoo grooten af
stand? Omdat wij. het eigen vader
land willen beschermen, omdat wij
den oorlog zóóver mogelijk van de
grenzen van het Duitsche rijk ver
wijderd willen houden en het wil
len besparen, wat thans enkele
Duitsche steden moeten doormaken
De tegenstanders echter zijn de
zelfde.' Achter hen staat nog steeds
dezelfde macht, de internationale
Jood. Het is wederom geen toeval,
dat deze krachten, die indertijd in
het binnenland tegen, ons samen
spanden, ook thans in het buiten
land elkander hebben gevonden.
Te beginnen met het hoofd van dit
internationale vrijmetselaarslegi
oen, Roosevelt en zijn Joodsche
Braintrust, tot aan het jodendom
in „Reincultuur" in het bolsjewis
tische Rusland. Het is eveneens
geen toeval, dat dezelfde staat, die
toen geloofde Duitschland door een
golf van leugenpropaganda tot in
storting te kunnen brengen, ook
thans weer een man met dezelfde
opdracht naar voren brengt.
Toen hette hij Wilson, thans is
het Roosevelt. Het toenmalige
Duitschland, zonder krachtige na-
tionaal-politieke opvoeding en
eenheid, zondér eenig besef van het
Joodsche probleem en zijn gevol
gen, is aan dien aanval ten offer
gevallen. Het is echter dè groote
vergissing van onze tegenstanders,
dat zij zich thans voorstellen, dat
dit zich zal herhalen. Wanneer wij
toen wellicht het best georganiseer
de volk fer wereld waren, dan is
dat thans zonder twijfel in nog
sterkere mate waar.
Indien iemand zich verbeeld, dat
de andere wereldv dit volk aan het
wankelen kan brens^lh, dan kent
hij niet de dragende kracht, de na-
tionaal-socialistis^che partij en haar
geweldige organisatie. Hij heeft er
ook geen begrip van, wat deze be
weging sindsdien gepresteerd heeft,
hoe zij door haar prestatie ons
volk heeft gewonnen en socialisti
sche gedachten, vrij van allen be-
langenzwendel en alle leugentira
des, heeft verwezenlijkt, zooals geen
andere staat dat ook maar bij be
nadering aangevat, laat staan be
reikt heeft.
Ik ben gerust over eiken Duit-
scher, die thans in het Oosten strijd
en terugkeerd. Ik kan hem vragen:
bezie onze instellingen, vergelijk
onze haardsteden en onze., sociale
instellingen met hetgeen gij daar
gezien hebt, het lot van den Duit-
schen boer met dat van den Sovjet
boer, en zeg mij dan uw oordeel:
Wie heeft het beter gedaan en wie
heeft het eerlijker, bedqeld? Nog
niemand is teruggekeerd die uiting
heeft kunnen geven aan een andere
opvatting dan deze: als er een na-
tionaal-socialistische staat verwe
zenlijkt wordt, dan is dat alleen in
Duitschland.
Dat is ook de reden, waarom de
andere wereld, voor zoover zij in
het bijzonder kapitalistische be
langen vertegenwoordigt, tegen
ons optrekt. Hetis een concern,
dat zich thans nog aanmatigt de
wereld te kunnen regeeren volgens
zijn prive-kapitalistische belangen
en haar zoo noodig ook te kun
nen mishai^delen.
Als eenige dagen geleden
Eden verklaarde: wij Engel-
schen hebben ervaring in het
regeeren, dan kan men daarop
slechts antwoorden: niet -in 't
regeeren, dan wel in het uit
buiten en 't uitplunderen. Als
er jn een land, dat met 46 mil-
lioen zielen over een oppervlak
te van 40 millioen vierkanten
Ion. beschikt, bij het begin van
den oorlog 2V* millioen werk-
loozen zijn, waar blijft dan de
kunst van het regeeren? en als
Eden verder zegt: wij Engel-
schen hebben een fijn instinct
voor ideëele en materieëele
waarden, dan kan men daar
op antwoorden: de ideëele
waarden hebt gij vernield en
de niiaterieëele gestolen. .Staal
na staat, volk na volk, stam
na stam wordt onderdrukt en
lot onderdaan gemaakt en
daarin zijn zij het volkomen
eens, deze uitplunderaafrs, of
zij nu met den marxisfischen
of met den kapitalistischen
mantel rondloopcn. Een hand
vol zeer rijke lieden van jood
sche en niet-joodsche afkomst
bepalen het lot der wér'eld.
DEMOCRATISCHE
ZEGENINGEN.
ftutischland heeft een voorbeeld
gezien van de capaciteit dezer
lieden in het regeeren.'Want toen
in 1918 het Duitsche rijk ineen
stortte, wendde zich het Duitsche
volk in zijn verblinde hoop tot
hen; zij konden het misschien een
weg wijzen, die het uit zijn nood
zou bevrijden. Dat was het demo
cratische Duitschland, niet het
nationaal-socialistisohe. Want wij
zouden immers niet gekomen zijn
als niet Duitschland op deze wijze
was uitgeplunderd. Zij hebben het
immers ook bij ons klaarges-peold,
dat 7 millioen menschen geen
verdiensten hadden, dat 7 miili-
oen anderen slechts voor de helft
van den tijd werkten, dat tiendui
zenden boeren van hun oude hof
steden verdreven werden, dat
handel en 'bedrijf tot stilstand
kwamen, dat van sociale maatre
gelen geen sprake meer kon zijn.
Als nu Roosevelt komt verklaren
dat Europa' met Aanerlkaansche
methoden gered moet worden, dan
kan ik slechts zeggen: hij had zijn
eigen land moeten redden en dan
had hij niet aan dezen oorlog moe
ten beginnen. Het was doelmatige?
geweest, wanneer hij de 13 milli
oen Amerikaansche werkloozen
had gered, inplaats van de wereld
in dezen oorlog te storten.
Maar hij deed het, omdat hij
het met zijn eigen problemen niet
klaar kon spelen en omdat hij
evenals zijn Engelsche bondgenoot
op roof uit ging om materieele
redenen. Want ideëele waarden
kent hij evenmin als de Engel-
scben.
Uit deze regeerkunst van onzen
tegenstander en uit de afschuwe
lijke gevolgen in ons Duitschland
is de nationaal-sociaistische ijpewe
ging angzamerhand ontstaan.
Indien zij Duitschland toen na
melijk werkelijk gelukkig gemaakt
zouden hebben, zou ik geen reden
gehad hebben om mij dag aan dag,
week aan week, maand na maand
en jaar na jaar aan dezen arbeid
te wijden.
Nauwelijks was de samen
zwering van joden, kapitalisten en
bolsjewisten in Duitschland uit den
weg geruimd of de andere wereld
begon weer met een omsingeling.
Voor den wereldoorlog was het de
keizer,#thans ben ik het die moet
worden omsingeld. Er is slechts éèn
onderscheidt: het keizerlijke Duitseh
land was in zichzelf volkomen ver
vallen, de keizer was een man, die
bij het verzet tegen deze vijanden
elke kracht miste.
In mij hebben zij thans een tegen
stander, die aan het woord „capi-
tuleeren" in het geheel niet denkt.
Het was altijd reeds zoo sinds Ik
een jongen was. Toen was het wel
licht een ondeugd, maa? over het
algemeen was het toch wellicht een
deugd van mij om de gewoonte t9
hebben altijd het laatste woord aan
mij te houden. Mijn tegenstanders
kunnen er van overtuigd zijn, dat
ik deze gewoonte nog bezit.
Het Duitschland van vroeger heeft
3 kwartier na twaalven de wapens
neergelegd. Ik heb principieel altijd
vijf minuten na twaalven opgehou
den. Dat hebben tien jaar geleden
mijn binnenlandsche vijanden ge
merkt. Natuurlijk' was de positie
van mijn binnenlandsche vijanden
toen anders clan de positie van mijn
buitertlandsohe vijanden van heden;
Thans wordt de strijd militair ge
voerd. De Engelschen zeggen, wij
hebben nog geen oorlog verloren.
Zij hebben echter reeds vele oorlo
gen verloren, maar zij hebben eiken
oorlog uitgestreden tot aan hun
la^tsten bondgenoot. Zoo staan de
zaken en dat onderscheidt wellicht
de Engelsche wijze van oorlogvoe
ring van die van ons.
De Fuehrer herinnerde in dit
verband aan de geweldige ge
schiedenis die Duitschland ach
ter zich heeft, en wekte hierbij
de herinnering op aan Frederik
de Groote, wiens positie, naar
hij zeide, met den toestand van
heden vergeleken kan worden.
Wij bezitten thans, zoo ver
klaarde hij hierbij o.a., na den
toestand te hebben vermeld,
waarin Frederik de Groote zich
vaak bevonden heeft, ver aan
de gronzeh vooruitgeschoven,
overal onze bolwerken en-onze
troepen en daarom moet ik nu
reeds zeggen dat onze tegen
standers bijziende zijn wanneer
zij zich inbeelden, dat zij mij
door iets, wat dan ook, zouden
kunnen imponeeren. Ik weet
heel precies, dat de strijd zeer
zwaar is, want dat is wellicht
ook het verschil tusschen mij
en een man als Churchill.
De Fuehrer herinnerde in het
verdere verjoop van zijn rede aan
een boek dat Sven Hedin dezer da
gen heeft doen uitgeven, waarin
deze woordelijk het aanbod voor
Polen citeert dat de Fuehrer des
tijds aan de Engelschen heeft ge
daan. Ik kan de voorzienigheid
slechts dankbaar zijn, zoo zeide de
Feuhrer, dat zij dit alles anders
geleid heeft.
Wanneer dit aanbod destijds
zou zijn aangenomen, zou Dant-zig
Duitseh geworden zijn en zou ove
rigens alles bij 't oude gebleven
zijn. Wij zouden in het binnen
land aan ons herstel hebtben voort
gewerkt, maar dan zou uit het
Qosten via Polen het bolsjewisme
ons overvallen hebben. Dat het
niet zoo ver gekomen is, heb ik te
danken aan hen die dit aanbod
destijds hebben afgewezen. Drie
jaar geleden kon ik dat toen nog
niet vermoeden. Ik heb toen op
nieuw de hand uitgestrekt voor
vrede, maar men heeft haar af
gewezen. Ik was genoodzaakt een
nieuwen veldtocht en nog een te
ondernemen.
GEEN VREDES-
AANBIEDINGEN MEER.
In 1940 heb ik nog eens gepro
beerd de hand te bieden voor den
vrede. Zij werd weer afgewezen.
Daarmede was voor mij de zaak
afgeloopen. want elk vredesaan
bod werd door deze tegenstanders
als zwakte uitgelegd en daarmede
ten nadeele van het ïhiitsdhe rijk
beoordeeld. Ik zou in mijn plicht
tekort geschoten zijn indien ik
daarmede was voortgegaan.
Wanneer deh eren van tijd tot
tijd zeggen, dat er door ons weer
een vredesaanbod gedaan is, dan
doen zij dit slechts om hun eigen
lieden een beetje moed In te bla
zen. Van ons gaan geen vredesaan-
biedingen meer uit. Het laatste
woord is in 1940 gesproken. Thans
spreken alleen,, nog de wapenen.
Ook een andere macht heeft in
middels moeten beleven dat natio-
naal-socialistische voorspellingen
geen holle frazen zijn het inter
nationale jodendom, de macht aan
wie wij al dit onheil te danken heb
ben, ik heb in een vergadering van
den rijksdag verklaard wanneer
't jodendom zich verbeeldt, een in
teinationalen wereldoorlog te kun
nen ontketenen om het Éuropee-
sche ras uït te roeien, dan zal dat
de uitroeiing van het jodendom in
Europa beteekenen. Deze golf zal
zich tot buiten Europa over de ge
heele wereld verspreiden. Het in
ternationale jodendom zal in zijn
geheele duivelsche gevaar aan de
kaak gesteld worden. Daar zullen
wij, nationaal-socialisten voor
zorgen. Geheel Europa heeft dit ge
vaar ingezien, de eene staat na de
andere sluit zich bij onze wetgeving
aan.
Wanneer wij onze tegenstanders
in hun propaganda beschouwen,
dan kunnen wij dat slechts doen
met het woord van den dichter:
„Hemelhoog juichend, doodelijk
terneergeslagen".
De vijandelijke propaganda
Bij het kleinste succes dat er er
gens behaald wordt, maken de te
genstanders bokkesprongen vati
vreugde en hebben ons aan zooge-
naam reeds volkomen vernietigd.
Loopt de zaak dan verder niet
meer goed, dan zitten zij weer in
zak en asch. Leest eens de Sovjet
legerberichten sinds 22 Juni er op
na. Het aantal vernietigde tonnage
in de Oostzee is reeds grooter dan
de geheele tonnage die Duitsch
land voor den oorlog bezat. De
Sovjets hebben zooveel divisies van
ons vernietigd, als wij in het geheel
niet zouden kunnen opstellen. Zij
vechten altijd met succes en slaan
ons voortdurend terug. En bij dit
voortdurende terugslaan zijn onze
soldaten inmiddels tot aan den Kau
kasus gekomen. Daarbij hebben on
ze soldaten een tempo aan den dag
gelegd dat enorm en uniek in de
geschiedenis is. Dat ik echter de
zaken niet altijd zoo inricht als de
tegenstanders het zouden willen is
voor de anderen niet aangenaam.
Wanneer wij niet, zooals verwacht
was, in het midden, maar bij Sta
lingrad aanvielen, dan geschiedde
dit omdat ik op een bepaalde plaats
bij een bepaalde stad, aan de Wol-
ga wilde komen. Dat die stad toe-
ALGIERS STAAKT VIJANDELIJKHEDEN
Reuter meldt, dat Amerikaansche
leger-, vloot- en luchtstrijdkrachten
op „talrijke pnnten" aan de kast
van Fransoh-Noord-Afrika aan land
rijn gegaan. Deze Amerikaaneche
troepen zullen in de naaste toe
komst door Britsche troepen ver
sterkt worden.
Volgens een ander Reuterbericht
zijn Amerikaansche troepen ook in
Fransch-West-Afrika geland.
BOODSCHAP VAN
PÉTAIN.
Officieel wordt medegedeeld:
Amerikaansche en Engelsche
strijdkrachten hebben Zondagoch
tend de kust van Noord-Afrika aan
gevallen. President Roosevelt heeft
een boodschap tot het staatshoofd
gericht. De maarschalk van Frank
rijk heeft hem daarop het volgende
antwoord doen toekomen:
Met de grootste verbazing en met
leedwezen heb ik in den afgeloopen
na&ht van de agressie van Uwe
troepen op Noord-Afrika gehoord. Ik
heb Uw boodschap gelezen. Gij be
roept^u daarbij op .voorwendsels,
die door niets gerechtvaardigd wor
den. U dicht uwe vijanden voorne
mens toe, die nooit in de daad kun
nen worden omgezet. Ik heb steeds
verklaard, dat wij ons koloniale rijk
zullen verdedigen. U wist ook dat
wij het tegen iedere agressie zou
den vydedigen, wie het ook zou
zijn. Ge wist, dat ik mijn woord ge
stand zou doen. Frankrijk en zijn
eer staan op het spel. Wij zijn aan
gevallen. Wij zullen ons verdedi
gen. Zoo luidt het bevel, dat ik ge
geven heb.
LANDINGSTROEPEN ONDER
BEVEL VAN EISENHOWER.
De Britsche berichtendienst
meldt dat de landingstroepen on
der het commando staan van ge
neraal Eisenhower.
VERKLARING VAN
WASHINGTON.
Het Witte Huis publiceert over
de operaties in de Fransche kolo
niale gebieden een verklaring,
waarin wort gezegd, diat deze ope
raties zijn geschied, om een inva
sie van Afrika door Duitschland
en Italië.voor te zijn. Bovendien is
deze landing aan de Sowjet-Unie
een doeltreffende tweede front-
hulp.
OPROEP TOT HET
FRANSCHE VOLK.
De Fransche regeerlng heeft, den
volgenden oproep gericht tot de
bevolking:
„Wij sporen de Franschen aan
om zich niet door bepaalde buiten
landsche zenders op een dwaal
spoor te laten brengen. De regee
ring zal u van alle gebeurtenissen
op de hoogte houden. Het antwoord
van maarschalk Petain aan presi
dent Roosevelt wijst iedereen op
zijn plicht. Discipline, kalmte en
eensgezindheid zijn noodig. Admi
raal Darlan bevindt zich op zijn
post.
Frankrijk heeft andere beproe-'
vingen doorstaan. Het zal ook de
ze doorstaan, welke Frankrijk
wordt opgelegd door een land,
waarvoor reeds Fransch bloed
werd Vergoten. -De eer eischt dit."
Aan de hand van de laatste be
richten uit Noord-Afrika acht men
in bevbegde kringen te Vichy den
toestand ernstig, maar ook verward
en onoverzichtelijk. Op enkele pun.
ten zijn de Engelsch-Amerikaan-
sche landingspogingen gelukt, op
andere punten zijn de aanvallers
afgeslagen. De resident-generaal
van Tunis, admiraal Esteva, heeft
in een telegram de regeering te
Vichy verzekerd van de trouw der
bevolking.
Generaal Giraud.
Naar aanleiding van het van
Britsche zijde om agitatorische re
denen verspreide bericht, als zou
generaal Giraud het opperbevel
over de Fransche strijdkrachten in
Noord-Afrika op zich genomen heb
ben om de bezetting door de Ameri
kanen te steunen, meldt Havas-Ofi,
dat men in bevoegde kringen te
Vichy dit bericht volkomen ver- 1
Maan Maan
op vanavond om onder
8.26 o 18.02
15Nuï 16.58 uur 1Dec.
E.K. tot morgenochtend L.K.
"vjl 7.51 uur
J Dec.
N.M.
vallig de^naam van Stalin draagt,
heeft, vóór ons geen enkele betee-
kenis.
Wel echter wordt daar 30 mil
lioen ton verkeer, waaronder bij
na 9 millioen ton vervoer van pe
troleum, afgesneden. Daar komt al
le tarwe bijeen uit de geweldige ge
bieden van de Oekraine en van de
Koeban, om naar het Noorden te
worden vervoerd, alsmede groote
hoeveelheden mangaanerts. Daar
is een enorme overladingsplaats en
die wilden wij hebben. En prak
tisch hebben wij haar ook al, al
leen wordt er nog op eenige klei
ne plekkeh gestreden. Wanneer wij
daar geen 'grootere strijdkrachien
meer opstellen dan gebeurt dat,
omdat ik niet een tweede Verdun
wilde n.iakcn. Wij stelden slechts
heel kleine afdeelingen stoottroe
pen op. De tijd speelt daarbij geen
rol, maar geen schip stoomt meer
de Wolga op en daar komt het op
aan. Wij zien in dezen geweldigen
strijd slechts een enkele mogelijk
heid, nl. die van het volkomen suc
ces. Slechts blijft de vraag of er
wel redenen aanwezig zijn om aan
dit succes te twijfelen.
(Zie vervolg pag. 2).
zonnen no.emt. Generaal Giraud be
vindt zich in Frankrijk.
De Fransche omroep heeft van
middag den tekst gepubliceerd van
een. schrijven van Giraud aan Pe
tain, waarin Giraud den maar-
schal de verzekering van zijn loya
liteit geeft. Dit schrijven is geda
teerd op 4 Mei van dit jaar. Giraud
herinnert er aan, dat Petain hem
op de hoogte had gesteld van zijn1
politiek jegens Duitschland en hij
verklaart zich met die politiek niet
slechts accoord, maar geeft den
maarschalk tevens zijn eerewoord 1
als officier, dat hij niets zal onder
nemen, dat het werk van Petain
Darlan of Laval zou kunnen be-
nadeelen. Generaal Giraud beroept
zich op zijn loophaan, die den waar
borg geeft, dat hij zijn belofte van
loyaliteit zal houden.
Te toestand te Algiers.
Naar Havas-Ofi meldt, zijn eeni
ge gebouwen te Algiers, die bezet
waren door aanhangers der afval
ligheidsbeweging, weer in de macht
der autoriteiten gekomen. De te
genstand aan de landingsplaatsen
en in de omgeviijg van Algiers
duurt voort.
Het ziet er naar uit, dat de En
gelschen en Amerikanen aanzien
lijke strijdkrachten in het vaur
hebben gebracht. Deze strijdkrach
ten zouden volgens de eerste ra
mingen 140.000 man bedragen.
Betrekkingen tossohen V.S.
en Frankrijk verbroken.
Naar men verneemt, zijn de be
trekkingen tusschen de Ver. Staten
en Frankrijk verbroken.
Hevige gevechten in Ma
rokko.
Omtrent den toestand wordt in
een Zondagavond laat te Vichy uit
gegeven communiqué gezegd, dat
in Marokko hevige gevechten gaan
de zijn. Ter hoogte van Casablan-
ca wordt fel gestreden. De Fran-
sché troepen streven ernaar de lan
dingstroepen bij Safi en Fedala te
rug te slaan. Algiers* is in het Oos
ten en Westen omsingeld. Tus
schen Arzew en Orain zijn zeege
vechten gaande.
Naar Havas-Ofi uit Algiers meldt
is het paleis van den gouverneur-
generaal door Amerikaansche
troepen omsingeld. Uit de stad
Algiers wordt gemeld, dat in de
late middaguren tanks geplaatst
zijn op belangrijke straatkruisin
gen. Men heeft in de stad uit de
verte geschutvuur gehoord. Naar
thans bekend wordt heeft van
middag een klein detachement bij
verrassing een havembatterij der
stad aangevallen. De aanvallende
troepen konden echter spoedig
overweldigd en ten deele gevan
gen genomen worden.
STAKING DER VIJANDELIJK
HEDEN TE ALGIERS.
Uil Algiers wordt gemeld:
Zondagavond is tusschen den op
perbevelhebber in Noord-Afri
ka, die handelde met machti
ging van admiraal Darian, en
den bevelhebber der Ameri
kaansche landingstroepen over
eengekomen, de gevechtshande
lingen te staken. Deze staking
dor gevechtshandelingen be
treft slechts de strijdkrachten
dite de stad Algiers, bezet hou
den.
GIBRALTAR HERMETISCH
GESLOTEN.
Naar uit La Linea' gemeld
wordt is de vesting Gibraltar her
metisch gesloten. De Spaansche
afbeiders, die te Gibraltar werken
en anders dagelijksch tusschen de
vesting en hun Spaansche woon
plaats heen -en terug rijden, mogen
Gibraltar niet verlaten.