m
triic ÏMhj £clwa#
RIJKSCOMMISSARIS SPREEKT.
(Vervolg van pagina 1.)
Raddraaiers lieten leiders in
den steek.
Kameraden, het was immers zoo
teekenend. dat op 12 Mei de mannen
aan den overkant, die tot dat oogen-
blik hadden opgehitst, opeens begon
nen te stamelen Zij wisten niet wat
er gebeurd was om te kunnen zeggen
wat er gebeuren moest. Wanneer de
ze mannen niets weten, kunnen zij
beter hun mond houden. Het staat
ook volkenrechtelijk volkomen vast,
dat het voor een regeering noodig is,
dat zij de werkelijke macht heeft om,
de regeering feitelijk uit te oefenen.'
Volkenrechtelijk wordt een groep
menschen, die zich regeering noemt,
maar geen macht heelt om de ver
antwoordelijkheid te dragen, niet als
regeering erkend. En zoo begrijp ik
ook artikel 21 van uw grondwet,
waarin gezegd wordt, dat ae Neder-
landsche regeering nooit haar zetel
buiten het land mag verplaatsen, an
ders is zij geen regeering meer. Ka
meraden, dit eene moet duidelijk
vooropgesteld worden: Wie iemand
volgt de volkenrechtelijk niet als
verantwoordelijk beschouwd kan
worden, plaatst zichzelf buiten het
volkenf-echt. Hij valt onder het oor
logsrecht.
Nationaal-socialisten, wat wij gecon
stateerd hebben, heeft ons niet met
vreugde vervuld, dat kunt ge gelooven,
maar het was een belevenis, die ons
met verontwaardiging vervuld heeft,
toen wij zagen, dat deze opgehitste
en verleide mannen en Vrouwen ten
slotte in den steek werden gelaten en
wel door de lieden van den overkant
en de raddraaiers aan deze zijde.
Dezen hebben steeds beweerd, dat de
Duitschers niet kunnen ingrijpen, dat
ze het standrecht in het geheel niet
kunnen afkondigen, dat ze de vonnis
sen niet kunnen voltrekken. Ja, kame
raden, de Duitschers kunnen niet al
leen, zij moeten, want de Duitschers
moeten nog veel meer kunnen. Zij
moeten thans een bovenmenscheltjke
krachtsinspanning ontplooien om Eu
ropa te redden. Dat is juist wat ons
de rust en de zekerheid geeft om lede
ren maatregel Je nemen, al is hij nog
zoo hard, als wij hem maar voor de
geschiedenis kunnen verantwoorden
omdat hij juist voor de redding van
Europa noodig is.
Er z(jn hier stakersbewegingen en
daden van sabotage geweest. Er is
geen algemeene staking
geweest. Het aantal dergenen, die
ordelijk bleven of snel tbt dc orde
terugkeerden. is overweldigend
groot in verhouding tot het aantal,
van hen, die 24 of 48 uur zicb aan
de orde hebben onttrokken. Maar
wjj konden in dezen toestand ook
niet de geringste ordeverstoring
dulden. Daarom heb ik mijt» be
sluit genomen cn het politiestand-
recht afgekondigd, eerst over vier
provincies en daarna over het
geheele land.
Het Duitsche uitvoerende gezag, onder
leiding van den höheren SS- und Po-
lizeiführer, heeft de gestelde taak in
korten tijd volbracht.
In ieder geval is het duidelijk gewor
den en moet ieder weten, hoe ernstig
de toestand wordt bij een poging om
hier in het land de orde te verstoren.
Wellicht ziet men thans in, dat de
lankmoedigheid aan onzen kant niet
voor zwakheid mag worden aangezien.
Nationaal-socialisten, de maatregelen,
die werden getroffen, hoe ernstig ze
ook in hun gevolgen waren, zijn alle
onder mijn verantwoordelijkheid geno
men. Ik moet het uitvoerende gezag en
al mijn instanties mijn waardeering
uitspreken voor hun duidelijk en vast
beraden optreden en constateeren, dat
hun samenwerking volkomen was.
De standrechten.
K wil een speciaal woord over de
- standgerechten zeggen. Ik deins er
niet voor terug juist te spreken over
de dingen, die het hardst en het
ernstigst zijn. Standgerechten hebben
een zeer zwaren taak. Eenerzijds moe
ten zij door bliksemsnel ingrijpen
waarschuwen en een uitbreiding
verhinderen en daarbij moeten zij
toch zooveel mogelijk de schuldigen,
de verantwoordelijken treffen. Dat is
zeer moeilijk, want de verantwoorde
lijken, de werkelijk schuldigen, loo-
pen bij dergelijke gebeurtenissen ge
woonlijk niet op straat. Ik geloof te
mogen zeggen, dat de standgerechten
hier gedaan hebben wat zij konden.
Zij hebben waar zij konden de ver
antwoordelijke personen, leiders van
dienstinstanties, bedrijfsleiders, enz.
gearresteerd en wanneer zij hun ver
antwoording hebben vastgesteld, dan
heeft hun hun positie geen voordeel
gebracht, integendeel, dan werden zu
nog meer verantwoordelijk gesteld.
Ik weet met welk een zorgvuldig
heid de gerechten gewerkt hebben,
want er was iets aanwezig, wat bij
standgerechten zeldzaam is: er waren
vrijspraken, er waren gevallen, waar
bij de zaak aan de gewone recht
banken werd overgedragen wanneer
de stand van zaken niet duidelijk
was en er was een heel groot aan
tal vonnissen, waarbij het standge
recht mij terstond gezegd heeft: vol
trekt U a.u.b. de doodvonnissen voor-
loopig niet, laat ons wachten, hoe de
zaak zich verder ontwikkelt.
Kameraden, het is treurig, dat er
zooveel slachtoffers gevallen zijn.
Wij moeten ze op de oorlogsrekening
zetten, evenals wij het niet slechts
verscheidene malen, maar vele ™a_
len grootere aantal slachtoffers op de
oorlogsrekening moeten zetten, die
ten offer gevallen zijn aan de bom
aanvallen der Engelschen en Ameri
kanen, hier in Nederland, niet
in Duitschland. De aanval op Rotter
dam heeft meer offers gekost ep meer
onschuldfè bloed dan noodig was om
hier de orde te herstellen.
Ook onder de Nederlanders is het
element van ordening sterk geweest
en dit heeft er voor gezorgd, dat de
orde weer spoedig hersteld is. Gij,
Nederlanders, zult jegens mij zoo
veel begrip en ook goeden smaak
aan den aag leggen, dat ik dezen
Nederlanders niet mijn-dank betuig,
want wat zij gedaan hebben, dat heb
ben zij gedaan uit een gevoel van
verantwoording jegens hun Neder
landsche volk en zij mogen het be-
wustzijn medenemen, dat zij door
hun krachtig optreden en door het
feit, dat zij opkwamen voor de or
dening, erger hebben voorkomen en
nieuwe slachtoffers onder de Neder
landers hebben verhinderd. Wij zelf,
zijn in nationaal-socialistische lots-
gemecaischap aaneengesloten geble
ven, een gemeenschap, die steeds
hechter aaneengelascht wordt tot een
I
blok, dat juist de drager zal zijn van
de toekomst van dit Tand.
Verschillende feilen.
TK heb bij deze gelegenheid verschll-
1 lende leiten geconstateerd. Een dezer
feiten is, dat overal, waar de leiding
hetzij in bedrijven of in dienstinstanties
zich van haar verantwoordelijkheid
bewust was, de rust bewaard werd.
Overal, waar de leiding bespeurd heeft:
er komt .onrust en tot zich zelf gezegd
heeft: dat geeft ongelukken, en teen op
getreden is, gewaarschuwd en toege
sproken heeft, daar bleef het. rustig.
Overal, waar dat niet het geval was,
ontstond onrust. JVij hebben hier ook
geconstateerd, dat er bedrijven en
dienstinstanties waren, waarin de
leiders en het hoogere personeel en ook
het personeel van het middensoort, dat
blijkbaar tevoren had opgehitst, aan hun
schrijfbureaux zaten en zich in de han
den wreven. Zij zijn aan hun schrijf
bureaux blijven zitten, om te kunnen
zeggen: wij hebben er niet aan mee ge-
aaan. Dat is een lafheid en een schaam
teloosheid tegenover de misleide ar
beiders.
Ik gelast verplichtend voor de toe
komst, dat de leiders der bedrijven
jegens mij verantwoordelijk zijn voor
de orde In het bedrijf, dat het een
ambtsschending van hen Is. wanneer
zy niet bemerken, dat er onrust ont
staat en wanneer zü dan niet met
dienovereenkomstig Initiatief kal-
mecrcnd en verhelderend optreden.
Niemand moet juichen, dat ditmaal
de bliksem naast hem is ingeslagen.
Wij hebben allemaal nog iets anders
moeten constateeren. n.1. hoe verschrik
kelijk gevaarlijk een dergelijk opge
schroefd avontuur juist voor Int Neder-
landsche volk zou kunnen worden. Ik
wil er niet eens aan denken wat er ge
beurt, wanneer eventueel de uitvoerende
macht volledig optreedt en desnoods,
bij overneming van de uitvoerende
macht door den Wehrmachtsbefehls-
haber, de weermacht zelf met haar
zware wapenen moet ingrijpen. Ik denk
slechts aan de bepaald precaire levens
middelenpositie in dit land. Wanneer in
een toestand, waartoe het hier gekomen
is, de melk wordt verspild, wanneer
inrichtingen getroffen worden, het raap
zaad, dat immers den aanvoer van Uw
vet moet waarborgen, of h3t graan
wordt afgesneden, of wanneer boerde
rijen in brand worden gestoken, ja, Ne
derlanders. denkt er eens over na, is dat
eigenlijk de commune, die zich daar
aanmeldt en binnen wil komen? Het is
mij volkomen duidelijk dat dit zeer ge
cultiveerde land, dat het grootste iantal
menschen op zijn gebied voedt, dezen
tijd slechts bij uiterste discipline kan
doorstaan en dit druk ik U op het hart,
want om Uwentwille moet de discipline
gehandhaafd worden. Het is geen daad
van vaderlandsliefde, wanneer heden
iemand zijn levensmiddelen en graan,
zijn boter enz. verdonkeremaant en
niet naar de ordelijke distributie toe-
lèidt.
Dc clandestiene handel.
LIET zijn allemaal maa? egoïstische
voorwendsels voor den enkeling, die
meer geld wil ontvangen dan zijn volks
genoot, die zijn levensmiddelen op orde
lijke wijze aflevert, of het zijn egoïsti
sche motieven voor den ander, die juist
op kosten van den ander beter wil leven.
Het voorwendsel, dat daardoor af
breuk gedaan wordt aan bet Duit
sche ryk, Is valsch, want ik kan U
zeggen: Zoo groot zyn de door
Duitschland gestelde eischcn In het
geheel niet, als dat zij niet onder alle
omstandigheden kunnen worden na
gekomen en gegarandeerd.
In feite komen zij overeen met het
geen de bezettende macht, volgens de
Haagsche conventie inzake den oorlog te
land, kan opeischen en voorts vormen
zij in zekeren zin een tegenwicht voor
hetgeen den arbeiders toekomt, die bui
ten het land werken. De clandestiene
handel moet door U bestreden worden
en in dit opzicht zijt gij volkomen souve-
rein.
Wanneer ie Nederlanders niet
willen, is er geen clandestiene han
del, want de eerste verkooper van
een clandestien artikel op het ge
bied van levensmiddelen in dit land
moet altijd een Nederlander zijn.
Wanneer de Nederlander de volk-
sche discipline handhaaft, bestaat er
geen canaestiene handel. Opdat ech
ter juist hier de eigen discipline en
de eigen verantwoordelijkheid vol
komen worden gegarandeerd, heb ik
met den heer Wehrmachtsbefehls-
haber afgesproken, dat niemand de
Nederlandsche uitvoerende macht
zal tegenhouden, wanneer zij een
zwarten handelaar vervolgt.
Het zal niet voorkomen, dat
de een of andere Duitsohe
dienstinstantie, of de een of an
dere Duitscher zegt: „Neen, de
man mag niet vervolgd worden,
want hij heeft iets aan m ij ver
kocht". Dat zal niet gebeuren.
De ophitsing komt van den
overkant.
T/" kMERADEN! De ophitsing komt
van den overkant. Er wordt
mateloos opgehitst en er worden
door den overkant ook aanwijzingen
verstrekt. Maar ik moet u terstond
zeggen: Ik zou dat niet heel ernstig
opvattan, wanneer wij normale tij
den hadden, voor zoover men in een
toestand van oorlog normale tijden
kan hebben. Integendeel, ik heb
kunnen constateeren, dat hetgeen
daarginds wordt omgeroepen, zoo
dom is, dat ik mij genoodzaakt zie
het hier en daar via onze pers be
kend te maken, omdat er immers in
de radio niet naar mag worden ge
luisterd. En ik wil het ook in de
toekomst zoo laten. Deze onvrijwil
lige medewerkers van den Oranje
zender moeten met hun grootste
succesnummers voor u niet verloren
gaan. Maar de toestand is anders.
Wij moeten er rekening mede hou
den en wij houden er rekening- mee,
wellicht zelfs meer dan onze tegen
standers, dat zij toch eens hier ver
schijnen om tot een aanval over te
gaan. En voor dat geval heb ik u
reeds gezegd: Wij moeten voorzorgs
maatregelen nemen tot het uiterste.
Waarom de radio
toestellen gevorderd
LIET zou kunnen gebeuren, dat
■Dl de een of ander en bepaalde
kleine groepen zich door gegeven
aanwijzingen laten verleiden en
door hun voorbeeld anderen mee-
slecpen. Dan zou er een onzegbaar
en niet te overzien ongeluk oVer
Nederland losbarsten. Niet voor de
Duitschers, maar voor hen, die toch
eigenlijk in dat geval met leege han
den voor soldaten staan, die de beste
wapenen ter wereld in handen dra
gen. Ziet u. ik wil verhinderen, dat
er een ongeluk geschiedt.
Dit heeft mij na zeer lange
overwegingen er toe gebracht,
de radiotoestellen in beslag te
nemen. Kameraden, er is geen
enkel motief aanwezig om dat
toe te juichen. Ik schroom
zelfs niet, met elkeen hierover
in discussie te treden. Ik maak
mij in het geheel niet bezorgd
om met de heeren ginds in En
geland, ook voor het volk in dis
cussie te treden, want ik weet,
dat eens, zelfs al zou het nog
jaren duren, de goede zaak, die
wli vertegenwoordigen, zal door
dringen. Hoewel de rechtsvoor
waarden aanwezig waren om de
radiotoestellen zonder schade
loosstelling in beslag te nemen,
heb ik gelast, dat er een schade
loosstelling gegeven zal worden,
zooals deze in de huidige om
standigheden op eenigerlei wij
ze mogelijk is.
Dat ik u, nationaal-socialisten, ech-
/er niet bij deze actie betrek, dat
spreekt van zelf, want gij staat bij
ons en wij staan bij U.
Laten wij ons nog eens afvragen,
wat er met deze staking bereikt moest
worden. Moest er bereikt worden,
dat wij, Duitschers, toegeven? Wel
licht ben ik soms te lankmoedig ge
weest. Ik heb dit oordeel scherp
moeten eorrigeeren. Of was het doel
van deze staking, er voor te zorgen,
dat thans plotseling de Engelschen
toch h:er zouden komen? Nu, het ge-
praa* over dit tweede front heeft
juist midden in deze onrustige dagen
een drastische belichting gekregen.
Daar kwam n.1. op eens een mede
werker van Radio-Oranje aan het
woord, die verklaarde, dat dit natuur
lijk een zeer bedenkelijke zaak is.
Want wanneer zulk een onderneming
mislukt, zou dat een catastrophezijn.
Wij weten, aldus de spreker van
Radio-Oranje, dat de Duitschers hier
in het Westen, tientallen divisies heb
ben. Wij kunnen daarom irf het ge
heel niet zeggen, of wij dit jaar nog
een tweede front zullen kunnen ves
tigen.
De gebeurtenissen in Afrika.
Uziet dus, dat ik U de wijsheden
van den Oranje-zender in het
geheel niet ophoud. Ik geloof, dat
een misrekening inzake de militaire
positie wellicht ook de aanleiding
geweest is, dat de een of ander zijn
discipline, niet bewaard heeft. Het
begrip Afrika speelt hierbij een
groöte rol, omdat men meent, dat de
gebeurtenissen in Afrika, die voor
ons. Duitschers, zeer smartelijk zijn,
zoo iets als een beslissende trategi-
sche nederlaag zouden zijn. Ik wil U
dat eens nauwkeurig verklaren. Wan
neer Tunis voor den strijd om Europa
beslissend zou zijn, weest U er dan
van verzekerd, dat de Führer deze
plaats.in het jaar 1940 had bezet en
zoodanig had versterkt, dat niemand
zich daaraan had kunnen vergrijpen.
Maar de toestand was anders. Toen
dé gebeurtenissen in November en
bij de jaarwisseling van 1942 zich
begonnen af te teekenen, moest de
Führer tot zich zelf zeggen: „Thans
hebben de Engelschen en Amerika
nen al zooveel troepen en materiaal
geconcentreerd, dat zij er ergens op
willen losslaan. Toen heeft hij den
tegenstander het strategisch initia
tief ontnomen door naar Tunis te
gaan. Anders zou de vijand n.1. waar
schijnlijk - ik geef het openlijk toe-
op het voor ons niet aangename tijd
stip van het vrpege voorjaar van
dit jaar, met drie of vier legers, die
hij thans bijeen heeft, ergens een
landingspoging op het Continent ge
daan hebben, wellicht hier in het
Westen.
Zoo heeft dc Führer den vijand
gedwongen al zijn materiaal en
wat hij aan trpepen op eenigerlei
wijze bon missen, te gebruiken In
Afrika, dus aan den overkant
van onzen pantsergracht, de Mid-
dellandsche Zee, in het Zuiden,
en daar den aanval te openen op
een kwali'atief superieur, nume
riek echter slechts onbeteekenend
deel van onze weermacht. In één
woord, de Führer heeft in strate
gisch opzicht zes maanden ge
wonnen d>or hei feit dat hij naar
Tunis gegaan is. zes maanden,
welker verlies onze tegenstan
ders bitter moeten betalen, want
inmiddels is Europa onaantast
baar geworden.
Ja, Duitsche en Nederlandsche ka
meraden, ik zou de zaak eens omge
keerd willen zien. Hoe zouden wij
Kout.
KAKlfc air sofiTfES1
-.yajie» 11. lulv're (kv vaok u» bamb
Deze foto, die uit de Londcnsche Daily Telegraph van 7 April 1943 Is
overgenomen, toont den New Yorkschen Aartsbisschop Spellman la
gesprek met de bemanning van de bommenwerpers, die kort daarop vele
honderden vrouwen cn kinderen In Antwerpen den dood brachten. Op
6 April had de Daily Telegraph over het bezoek van Spellman het
volgende bericht gegeven: „Mgr. Spellman, Aartsbisschop van New York,
gat dc bemanning der Amerikaansche vliegtuigen voor hun start tot den
aanval op Antwerpen den Pauselijken zegen" CNF-A-Pax m
dan de kansen van onze tegenstan
ders in het algemeen kunnen beoor-
deelen, wanneer het hun na zes
maanden tfjds en na het opofferen
van zooveel menschen en zooveel
materiaal niet eens gekikt zou zijn,'
niet eens het voorterrein te zuiveren,
dan zouden wij immers thans reeds
kunnen constateeren, dat de tegen
standers den oorlog verloten heb
ben. U moet u eens voorstellen, dat
wij thans niet alleen eenmtfed, maar
vijf, zes of tienmaal zulk een Tunis
kunnen verdragen, waarbij wij de
binnenste linie en den veiligen aan
voer hebben, en de tegenpartij over
zee moet komen, over de zee, waarin
zich onze duikbooten bevinden en
waarheen onze bommenwerpers van
af de beschermde en veilige vlegvelden
van het binnenland, altijd weer kunnen
losstormen. Landingen aan dé kust zijn
niet eenvoudig. In ieder geval zijn zij
totdusver noch in den eersten, noch in
den tweeden wereldoorlog ooit aan de
Engelschen of Amerikanen gelukt en
daar zal het bij blijven.
De terreuraanvallcn.
WELLICHT speelt ook nog iets anders
een rol. Wellicht zegt men tot zich
zelf, dat die bomaanvallen op Duitsch
gebied mettertijd toch invloed zullen
hebben. Welnu. Nationaal-Socialisten.
daarover kan ik u één ding zeggen: De
plannen, die wij voor onze wapenin
dustrie hadden, voorzagen in een be
paalde productie van wapenen.
Bomaanvallen van onze vijanden
zijn niet alleen niet in staat geweest
de uitvoering van deze plannen tc
verstoren, doch ondanks alle bom
aanvallen Is de productie aan wa
penen van de meest waardevolle
soort grootcr geweest- dan onze
plannen voorzagen.
Misschien zal men echter zeggen: de
bevolking wordt murw gemaakt. Kijk.
Nederlanders, wanneer men na een
bomaanval in een Duitsche stad komt.
dan hebben de bewoners zich zeer snel
weer hersteld. Dan zijn zij nog veel
harder en vastberadener in een toorn
van wraak om hun uiterste kracht te
geven. En daar komt nog iets bij. De
menschen, die thans in Duitschland hun
bezit en hun inrichtingen verloren
hebben, moeten tot zich zelf zeggen,
dat zij deze bezittingen slechts kunnen
terugwinnen wanneer Duitschland
overwint. En daarom de uiterste krachts
inspanning ook uit verstandelijke over
tuiging, om vol te houden, en al vallen
er nog zooveel bommen, toch vol te
houden tot de overwinning Is behaald.
Bedenkt u het gevoel van trots dat
wi; hebben, wanneer wij ons voor
oogen houden, hoe de Duitsche sol
daten, daar ginds in" dien woestijn, ver
verwyderd van hun dichtst-bijgelegen
steunpunten en in Stalingrad, zich ge
handhaafd hebben. Hoe hebben zij zich
in geïmproviseerde stellingen ginds over
zee, In Tunis, gedragen en hoe zijn de
Engelschen in de jarenlang versterkte
en bovenmatig bewapende vestingen te
Singapore, of de Amerikanen op Cor-
regidor er van doorgegaan.
Jawel, wij zijn bereid, zij moeten
slechts aanvallen. Wij zUn daartoe
Bij onze Vrijwilligers. Even tijd voor een clgaret
SS PK Grönert-O-H-P m
Keuringen voor Waffen-S.S.,
het Legioen en de
Landwacht.
Nederlanaers van Arisch bloed, in den
leeftijd van 1745 jaar (ook gehuwden),
die lichamelijk zoowel als geestelijk
goed ontwikkeld zijn en zich geheel
kunnen geven aan de eischen, die de
opleiding hun stelt, kunnen zich bij
d,e genoemde adressen vervoegen, ten
einde gekeurd te worden.
By de onderzoekingen worden ook al
le gevraagde inlichtingen verstrekt met
betrekking tot de verzorging der fami
lieleden, duur der opleiding, extra 1c-
•ensmidüelen voor de familieleden enz.
De aandacht wordt er op gevestigd,
da» voor de Vrijwilligers, die om be
paalde redenen in Nederland moeten
dienst te doen bij de Landwacht Neder
land of bij het Wachtbataljon in Amers
foort.
Tijdens deze keuringen kunnen zich
ook diegenen melden, die tot de Ger-
maansche-S.S. In Nederland willen toe
treden.
Personen tusschen 18 en 35 jaar,
die aanmeldingsplichtig zijn voor den
arbeidsinzet, kunnen zien eveneens
op een der keuringsdagen op onder
staande adressen aanmelden en wor
den gedurende hun verbintenis bij
een der bovengenoemde onderdeelen',
van den arbeidsinzet vrijgesteld.
22 5.43 8—15 u. Utrecht, N.V.-Huis,
Oudegracht 245.
23.5.43 8—15 u. Amersfoort, Pol.
Durchgangslager, Leusderweg.
24.5.43 8—15 u. Den Haag, Café „Den
blijven, de mogelijkheid bestaat, hun Hout", Bezuidenhoutscheweg.
bereid, wy wenschen het, want
dc aanval zal dc beslissing bren
gen en welvoor ons, want wij zul
len terug slaan, zoodat zij er In het
geheel niet meer aan kunnen en
willen denken, om nog eens te
komen.
Wij welen immers waar het om
gaat. Deze oorlog, die thans hier ge
voerd wordt, is niet een oorlog, zooals
totdusver in Europa gevoerd is. Vroe
gere oorlogen gingen om grenzen, om
oorlogsschadeloosstellingen, om han
delsverdragen en wanneer de eene
nartii den oorlog verloor, dan verging
het haar slecht, maar na eenigen tijd
wist zii zich te herstellen. Neen.
thans gaat het om zijn of niet zijn,
thans gaat het om het naakte be
staan en wel voor den staat, voor het
volk en voor eik afzonderlijk in ge
heel Europa. Iets dergelijks is er wel
licht alleen geweest in de godsdienst
oorlogen. Toen werden ook degenen,
die hun geloofsvrijheid wilden heb
ben. uitgeroeid, maar precies het
zelfde was Het eigenliik slechts ten
tijde van de volksverhuizing.
Ziet kameraden, thans is het precies
zoo. Wanneer er thans een bolsjewis
tische overwinning zou komen, zou
het volkomen onverschillig zijn. of
hier iemand opstqpt en zegt: Neen,
ik was immers geen nationaal-socia-
list en ik was immers geen fascist,
ik was immers een oranje-bolsjewist.
Dat zpu Stajin volkomen koud laten.
Die zóu hem slechts aankijken en
zeggen: Een bolsjewist word je
nooit, want je bent een Germaan
en daarom een schot in den nek.
Dat het zoo ist kameraden, daar
toe beroep ik mij op een volkomen
onverdachten getuige, n.1. op de be
roemden Wendell Willkie, -den con
current van Roosevelt bij de laatste
Amerikaansche verkiezingen. Die
heeft een reis gemaakt, kwam door
Sovjet-Rusland en heeft nu een boek
geschreven. Daarin heeft hij gecon
stateerd, dat in dit Sovjet-Rusland
heele volkslagen en heele genera
ties eenvoudig zijn uitgemoord. Uit
een samen telling die er gemaakt
is, is tot aan het jaar 1941 net vol
gende gebleken: er werden terecht
gesteld, dus door de methodes der,
GEPEOE. met een schot in den nek
bewust doodgeschoten: 28 bisschop
pen, 42.800 priesters 75.000 kooplie
den. 390.000 officieren en onderof
ficieren. 450.000 andere intellectuee-
len, 700.000 arbeiders, 800.000 boe
ren.
2.5 mi 1 lioen menschen zijn
daar door die beulsknechten uit
dei* weg geruimd, daarbij heb
ben de burgeroorlog en de hon
gersnood 20 millioen menschen
ton offer doen vallen en 10 mil
lioen anderen zijn in verbanning
naar Siberië gestuurd en daar
omgekomen. De bloedrekening
van het bolsjewisme sinds 1917
bedraagt tegen de 40 millioen
menschen.
Schrikbarende cijfers.
En dan zijn er nu menschen. die
nu opeens van meening zijn. dat
dit bolsiewisme een soort betere we
reldbeschouwing is, die als voorbeeld
kan dienen. Zij, die dat gezegd heb
ben, leven in Amerika en Engeland,
zij moeten het toch weten of het
bolsiewisme ginds als een vooruit
gang kan worden beschouwd. Maar
voor degenen, die zeggen: in andere
opzichten heeft dit bolsiewisme zich
verbeterd, het is heelemaal niet
meer zoo erg, voor hen zal ik nieu
we cijfers noemen.
Sinds het laar 1941 zijn in Li-
thauen 20.000 menschen vermoord
en 50.000 weggevoerd. Van hen
weet men in het geheel niet of
zi1 nog in leven zijn. In Letland
zijn 60.000 menschen weggevoerd
en omgebracht, onder wie 4.500
kinderen en iri Estland, waar wil
het laatst met ons offensief kwa
men, zijn 10 procent der men
schen. d.w.z. 150.000 weggesleept
en om het leven gebracht. Dat
alles gebeurde twee jaar geleden
en nu wil mii iemand vertel
len, dat die duivels in twee jaar
tijds engelen geworden, zijn?!
Kameraden, thans mogen zii vra
gen stellen: ..Wie houdt dit bolsje
wisme tegen?" Ik heb in Heerlen
oVer deze kwestie gesproken, en toen
heeft men mii cezegd of laten zeg
gen, dat de Westelijke democratieën
sinds het jaar 1933 onafgebroken het
bolsiewisme bestreden hebben. Daar
op kan ik slechts één ding antwoor
den: Die westelijke democratieën
hebben het bolsiewisme niet bestre
den. omdat zij nog nooit met het
bolsiewisme in contact gekomen zijn.
Wat zii tot dusver bestreden hebben,
waren binnenlandsche politieke po
gingen van het communisme, dat was
echter nooit die Binnen-Aziatische
steppenhorde. De Westelijke demo
cratieën weten heelemaal niet wat
bolsiewisme is Wie moet het dan be
strijden? Misschien de verzadigden
in Engeland en Amerika met hun
moraal? Die weten heelemaal niet.
waar het hier om gaat.
Amerikaansche bommenwerpers
boven Noord-Duitsch
kustgebied.
RER. Het opperbevel van de Weer
macht maakt bekend:
Aan het Oostelijk front verliep de
dag over het algemeen zonder bijzon
dere gebeurtenissen. In de kustgebieden
van Sicilië en Sardinië vernietigde de
luchtmacht tezamen met Italiaansche
jagers 14 vijandelijke vliegtuigen.
Duitsche gevechtsvliegtuigen vielen In
den afgeloopen nacht Oran aan. Door
bomtreffers in de haveninstallaties
ontstonden zware branden.
Gisterenmiddag wierpen Ameri
kaansche bommenwerpers vanuit
groote hoogte bommen op plaatsen
in het Noord-Duitsche kustgebied.
Er ontstonden verliezen onder de
bevolking en voor een deel aan-
zieniyke schade aan gebouwen, in
hot bUzonder In Flensburg. Door
jagers en lucbtdoclartillerie van de
marine werden 14 viermotorige
bommenwerpers neergeschoten.
Vijf Britsche vliegtuigen vlogen in
den afgeloopen nacht boven het Noor
delijke Duitsche Rijksgebied.
De luchtmacht bombardeerde in den
nacht van 19 op 20 Moi opnieuw mili
taire doelen in Londen en aan de
Britsche Kanaalkust. Een vliegtuig
wordt vermist.
In de periode van 11—20 Mei scho
len lichte Duitsche vlootstrijdkrachtert
13 vijandelijke vliegtuigen neer.
Drie groepen.
Tk heb eenig Inzicht gekregen in
■«■hetgeen aan politieke pogingen en
mogelijkheden, hier in Nederland, naar
voren zou wilen komen. Daar dit, van
het standpunt-onzer tegenstanders ge
zien, geschiedt op een oogenblik waar
op zij zich tot het uiterste moeten in
spannen, moet ik aannemen, dat dit
werkelijk het beste is, wat zij kunnen
produceeren. Er bestaan drie groepen:
de eerste groep, die zich om. den orde
dienst schaart, is een gezelschap van
reactionnairen, officieren, adellijken en
geldaristocraten. Die willen niet poli
tiek denken. De tweede groep zijn zij,
die uit de vroegere democratische par
tijen voortkomen en zéch als een soort
bevrydingscomité willen voordoen. De
ze tweede groep danst onafgebroken de
ouden wals. Daarin bestaat geen dra
gende en stuwende gedachte. Het ig
volkomen hopeloos te gelooven, dat zij
die zoo denken, zooals zij 20 of 30- jaar
geleden gedacht hebben, tegen het
bolsjewisme ook maar naar denkbeel
den en energie zijp opgewassen.
Om U slechts een voorbeeld te noe
men: men moest toch gelooven, dat
wanneer eenmaal deze grootsche tijd
der bevrijding komt, dan zoo spoedig
mogelijk weer al die democratische, li
berale vrijheden en rechten worden in
gevoerd, bijv. dat de couranten, die im
mers zoogenaamd door ons zoo gekne
veld worden, terstand weer vrij kun
nen schrijven.
Ja, wat dan! Jn een desbetreffenif
ontwerp was voorzien, dat ais eer
ste maatregel de persvryheld vow,
komen zou verdwijnen, dat alle
couranten zullen ophouden - te be
staan, en dat er dan nog slechta
ee n eenheidscourant uitkomt, die
door een enkelen man geschreven
wordt. Dat Is dc persvryheld, die
zich dit liberale bevrydingscomité
voorstelt. Een volkomen capitula
tie derhalve voor den toestand.
Wij weten, dat wij niet onvoorwaar
delijk de vrijheid kunnen geven, die tot
bandeloosheid wordt, maar wij zien
met gelaten kalmte de plannen en het
streven tegemoet, waarvan wij tot ons
zelf zeggen: denken moet de mensch en
waarom zou hij zijn gedachten niet uit
spreken in variaties, in verschillende
vormen, wanneer hij zich slechts op
den weg van- het gemeenschappelijke,
verstandelijke welzijn beweegt?
De commune.'
Maar er bestaat nog een derde groep,
dat is 'de commune. En ik moet iets uit
mijn rede te Heerlen scherper belich
ten. De commune maakt, zich hier
zelfstandig. Ik doe thans een beroep op
de heeren samenzweerders aan den an
deren kant voor zoover ze nog in vrij
heid zijn. Zij moeten eens nagaan, hoe
de toestand zich ontwikkeld heeft, zij
moeten eens er over nadenken, of niet,
zeggen wij in het jaar 1940 of 1941, al
len nog op de een of andere wijze in
een gemeenschappelijke groepeering
waren, ook degenen die zich niet be
paald als communisten hebben voor
gedaan, maar van wie zij geweten heb
ben1; dat zij in het communistische
kamp aanhangers hebben. En nu moe
ten de heeren eens nagaan, waar die
communisten dan gebleven zijn. Zij
zullen opeens 'tot de ontdekking ko
men, dat zij niet meer bij hen zijp. Die
hebben zich zelfstandig gemaakt,
scheppen zich hun eigen organisaties,
met het eenige doel, om op het oogen
blik, waarop men er op gaat losslaan,
de leiding naar zich toe te trekken.
En tot welk doel? Het doel ver
toont U Polen, want eens zal Sta-
lin stellig ergens een Nederland-
schen emigrant te voorschijn too-
veren en als Nederlandsche regee
ring presenteeren, onverschillig of
de Nederlanders hier dat willen of
niet.
Wanneer het bolsjewisme eens over
midden-Europa is losgestormd, dan zou
juist de commune, die door de ver
blindheid der Westelijke mogendheden
is losgebroken, de macht naar zich toe
trekken met de gewetenloosheid, die
haar eigen is. Ik beveel dus aan te on
derzoeken, wat de commune hier doet.
Gevaarlijk wordt zij niet, wajt daar
voor is mijn polltic to goed.
Kameradon, men zegt altijd, dat de
tgenstand der troepen, die de Engel
schen cn Amerikanen zullen overstu
ren, absoluut zal verhinderen, dat het
bolsjewisme in het land komt, ook als
Duitschland zou ineenstorten. Zullen zij
dat kunnen? Men stelle zich maar eens
voor, wanneer zulk gen lawine aan het
rollen gaat en alles meesleept en dan
de macht van 3-400 millioen menschen
zou losbreken. Zouden dan Engelschen
en Amerikanen die macht kunnen te
genhouden, terwijl zij door pacten van
vriendschap thans gebonden zijn? Dat
is n.1. heel iets anders, dan het niet-
aanvalspact van het jar 1839, dat
Duitschland heeft gesloten. Dat was
een niet-aanvalspact, waarbij* Duitsch
land geen enkelen bolsjewiek over zijn
linie zou hebben laten komen. Dat
heeft Stalin precies geweten: wanneer
hij onder bescherming van dit niet-
aanvalspact van het jaar 1939, dat
land gestuurd zou hebben, zou deze
tegen den muur gezet zijn.
(Zie verder pag. 3)