KRUSCHEN
r
[)E VERRASSING
OVER DE WEIDE-WATERMOLENTJES.
Rom
yyax zal die man op z'n ucua
kijken, als hij oonu góéu ff
thee van Florita krijgt. En géén
wonderlFloritaisnogdedrank,
die het meeat op echte thee f>.
lijkt. Je denkt beslist, dat een
kopje Florita een kopje thee ia.
Per 10 tabletten 12 h cent-
TtoïitSi,
THEETABLETTEN
met den echten thcesmaak
HV. KOFFIE HANDaMÜ. „HAIA6WPA" ADAM i
De hoeveelheid
voedsel behoeft U niet
te verhoogen, wèl de waar»
devolle bestanddeelen ervan.
Die vindt U in dit doosje:
Kalk en zes andere
voedingszouten.
KOFFIE-SURROGAAT
Maak 'n spoedig einde
aan die kwellende
riheumatische pijnen.
De zee minerale zouten ln Kruschen
zuiveron Uw bloed en voeren Uw
lichaam nieuwe lovenekracht toe.
waardoor de oorzaak van Uw rheu-
matlache pijn wordt weggenomen.
De pijnen zullen spoedig afnemen
om tenslotte geheel te verdwijnen.
Gezondheid voor een cent per dag
BW Apoth. en Drog. 0.41, 0.76, 1.47
Hoe herkent U de
voedingswaarde
U kunt zelf Uw levens
middelen nictondcr/.oeken.
Dat is ook onnoodig. Let
er eenvoudig op. of de naam
\V. A. Scholtcn op de ver
pakking voorkomt. Die ga
randeert de vocdi ngswaarde
van Butaromti, Albumonn.
Transparants, sago, verpakt
aardappelmeel, etc.
w. A. SCHOLTEN
Aardappelmeelfabrieken
door Tj. N. ADEMA.. 1
We waren H.B.S.-ers en we zaten op
mijn kamer en overlegden wat we don
directeur op zijn vijftigsten verjaardag
zouden geven.
Het was een idee van Bob, want dlc
was erg slecht ln aardrijkskunde, een
vak, dat door den directeur gedoceerd
werd en hij hoopte, dat hij zelf aange
wezen zou worden om het cadeau 'e
overhandigen en dat die at'entie van
gunstigen invloed op zijn rapportcijfers
zou blijken.
Eerlijk gezegd waren wij geen van
allen erg mot het voorstel ingenomen,
want ons zakgeld was in die dagen
niet groot en de directeur was een
strenge, aristocratische oude heer, dien
we meer vreesden dan dat we zoo bij
zonder met hem sympathiseerden
Maar Bob was in die ^agen mijn
beste vriend en ik pleitte met zooveel
enthousiasme, dat we er in slaagden de
jongens, die op mijn kamer bijeenge
komen waron voor het plan te winnen.
We zouden een lijst maken en de
jongens van alle klassen er op laten
teekenen en veertien dagen later had
den we een bedrag van elf gulden zes-
en-zestig-en-een-halven cent bij elkaar,
een respectabele som als men bedenkt,
dat de laagste inschrijving twee centen
en de hoogste het kwartje van Bub
was geweest.
x
Voor een goed horloge was het be
drag niet toereikend en dat had de
directeur natuurlijk zelf wel, evenals
een vulpen, een inktpot of een meer
schuimen pijp, die trouwens heelemaal
niet in aanmerking kwam, omdat me
neer Verhaeren onder de jongens
meer bekend als de Roóie Kool niet
rookte.
Na eindelooze debatten viel onze
keus op een globe en de geschiedenis
leraar, dien wij in vertrouwen hadden
genomen en die het een heel goed idee
vond, ging met vijf van ons naar een
boekhandel om er een te koopen en als
hij er niet bij geweest was, zou de
Rooie Kool de directeur bedoel ik
nooit een aardbol hebben gekregen,
omdat er een schattig balletdanseresje
van porcelein stond, dat we veel
mooier vonden en dat precies elf gul
den en vijftig cent kostte.
Maar de geschiedenlsleeraar vond
een balletdanseresje minder geschikt
althans om het door jongens aan
den directeur te laten geven en dus
kochten we de eenige globe die er was
en waarvan het onderstuk ontbrak,
maar zoo spoedig mogelijk bijgeleverd
zou worden.
Zij kostte twaalf gulden en het was
al weer goed dat de geschiedenis
leraar er bij was, omdat die de ont
brekende drie-en-dertig-en-een-hal ven
cent kon bijpassen.
x
De globe werd netjes in houtwol
verpakt en ik zou het cadeau bewaren
en tevens een klein toespraakje ont
werpen, dat Bob bij de overhandiging
zou kunnen uitspreken.
Dat was nog allesbehalve eenvoudig,
want mijn vader had het te druk en
mijn moeder ook, want de vaclor van
Aaltje, onze dienstbode, was een dag
later jarig dan den directeur. Dat wa.s
een eenvoudige vlsscher. die last van
rheumntiek had cn waarvoor mijn
rroedcr, naar de aanwijzingen van het.
meisje, een geschenk zou koopen, dat
niet alleen aangenaam maar ook nut
tig zou wezen.
Mijn moeder legde beide pakjes ln
haar kast en hielp mij daarna met hot
toespraakje dat do jongens toen ik
het voorlas buitengewoon geschikt
vonden en waarvan ze dachten, dat de
Rooie Kool cr wel diep van ondor den
indruk zou komen.
Ik zie ons allen nog binnenkomen in
het gymnastieklokaal, waar aan hot
einde een klein podium was getim
merd, waarop de jubilaris in een ver
sierden leunstoel zat en de leraren in
een halver» kring om hem heon stonden.
We duwden Bob vooruit, maar hij
was erg z.nuwachtig. want de Rooie
Kool en hij waren eigenlijk gezworen
vijanden en Bob had den streng on
derzoekenden blik, dien de directeur
door zijn brilleglazcn op hem wierp,
eigenlijk nooit goed kunnen verdragen.
„Zeer gefichtc directeur," stotterde
Bob, die op dat oogenblik nog het
meest op een rooie kool leek, „op Uw
vijftigsten verjaardag zijn we hier bij
eengekomen om U te zeggen hoe hoog
wij Uw l.ssen in prijs achten".
„Op prijs stellen." souffleerde ik.
„Hoe hoog wij Uw lessen op prijs
stellen," verbeterde Bob. „Wij hebben
er ernstig over gedacht, welk cadeau
wij U op dezen blijden feestdag zou
den geven, want het moest iets zijn,
dat van onze toegenegen warmte ge
tuigde".
„Van onze warme toegenegenheid,
stommerik." fluisterde ik.
„Van onze warme toegenegenheid,"
zei Bob hij had er in zijn zenuw
achtigheid nog haast „stommerik" bij
gezegd „Zooals de aarde om de zon
draait, zoo draaien wij eiken dag om
U heen".
Ik zag helaas geen kans meer hem
nog langt r te souffleeren. Het was ho
peloos, want op het papiertje stond:
Zooals de aarde om de zon draait, zoo
zijt gij het middelpunt van ons dage-
lijksche schoolleven.
„Wij hebben," vervolgde Bob. „iets
gekocht, dat U een prettige afleiding
zal bezorgen, aanvaard het als een be
wijs van onze verflauwde belangstel
ling in Uwe lessen dat moest nota
bene „onverflauwde belangstelling"
zijn. Wij hopen, dat U voortaan lederen
dag bij het aanschouwen van dit ca
deau aan ons zult terug denken. Wij
kunnen U thans alleen nog maar het
bovenstuk geven, maar wat er van on
der nog bijhoort zal U zoo spoedig mo
gelijk door den winkelier worden
toegezonden".
x
Bob zuchtte van verlichting dot hij
het zwaarste deel van zijn taaie achter
den rug had, maar terwijl de directeur
vol verwachting het touwtje door
sneed, voelde ik, dat ik bleek werd en
dat er koude rillingen over mijn rug
begonnen te loopen, want het pakje,
dat daar opengemaakt werd, was wel
even groot als hot onze. maar ik zag nu
voor het eerst, dat het papier eert heel
andere kleur had.
Deftig en afgemeten, terwijl de
leeraren in spanning toekeken, mankte
de Rooie Kool het papier los.
Een halve minuut later zakte zijn
mond open en hij keek met zylk een
verni.tigenden blik den armen Bob
aan, dn; ik verwachtte den Jongen van
schrik door den vloer te zien zakken.
Met oen van afschuw vertrokken ge
laat hield de jubilaris daarna met de
linkerhand een rood baaien borstrok
omhoog en in zijn rechter had hij een
pakje B.Z.K.. de beste pruimtabak, die
Aaltje in de heele Btad voor haar vader
had kunnen vinden.
De vlucht van
Kornelis Kooliuin.
Een verhaal uit den Spaanschen tijd
door
G. H. LEEN.
Als een hooggetorend eiland in een
zilveren zee ligt daar op divn morgen
in Januari van het jaar 1558 het ste
deke Alkmaar tusschen de glinsterende
weiden, achter de geelbruine duinenrij.
Vroeg al is de zon gekomen en straalt
met voorjaarswarmte de nevels voor
xioh uit, wèg van tusschen de huisjes
en wèg van het groene land. waar de
wolken dezen winter geen sneeuw
hebben doen noerdwarrelen dan op
slechts eenige dEfgen omtrent de voor
bije jaarwisseling. Een warme wind is
uit het zuiden gekomen, heeft het wol
lig kleed opgenomen en er hier en daar
bij hekken en schuurtjes flarden afge
scheurd. die zijn blijven hangen.
Dien morgen is het ln de stadsgracht
een kabaal, dat de wacht bij de poort
eens uit zijn venster kijkt. Een eenden
familie heeft het voorjaar in 't lijf,
want gekwekker en gesnater trilt over
het gladde grachtwater omhoog naar
de kale boomtakken achter de wollen,
waar musschen en spreeuwen sjlrpend
dooreen zwermen. In een stil hoekje
tusschen het poorthuis en de brug dan
sen muggen.
De wacht wendt het hoofd naar het
donkere binnenste van het vertrek en
zegt iets tegen zijn maat. die bij een
smeulend vuur met schokkende arm
bewegingen aan een stuk hout snijdt.
De ander staakt hierop zijn arbeid,
kijkt naar buiten in het tintelende licht
en bromt onwillig een antwoord:
„Het is een slecht jaar voor het li
chamelijk wel onzer burgers, Pie-
ter Korneliszen het kon ook wel
eens een slecht jaar worden voor hun
geestelijk welzijn", voegde hij er na
een kleine pauze somber aan toe. „De
hemel weet. dat wij spoedig de doods
klokken zullen hooren en wat zal ons
dan beschoren zijn. Het staat slecht
met onzen chrlstelijken leeraar Lau-
rens Zas".
Hierna nam de man zijn werk weer
op en sneed driftig in het hout, zoodat
Bjj honderdtallen hebben. sinds
eeuwen, de kleine watermolentjes hun
goede diensten bewezen bij het verwij
deren van overtollig water uit de wei
landen van ons laag gelegen polder
land.
Ten onrechte worden ze, in de Zaan
streek, veelal pot-
molcn geheeten,
een benaming die
een andere soort
watermolentjes in
herinnering brengt,
welke eertijds bij
de molens, waar
in wit papier werd
gefabriceerd, het
benoodigde water,
voor de papierbe
reiding, oppompten
uit petten (oude be
naming voor put
ten) die het heldere
water, op verschil
lende diepte aanwe
zig, in de gewensch-
te hoeveelheden op
leverden.
Laatstgenoemde
molentjes waren
evenwel grooter en
anders van model
en constructie dan
die waarvan hier
verder sprake zal
zijn. Met den laat-
sten wit-papiermo-
len is alzoo ook de
laatste petmolen
verdwenen, doch zijn naam heeft men
niet verget.n en is werd trouwens
al vóór dien tijd op kleine weide-
molentjes overgedragen.
Elders zijn de bedoelde molentjes be
kend onder den naam van aanbren-
gertje, een betiteling, die evenmin als
juist mag worden beschouwd.
Onder die benaming heeft men te
verstaan een molen die een anderen
molen water toemaalt of aanbrengt,
zooals dat bij een z.g. getrapte bema
ling het geval is.
Het onderhavige molentje brengt ech
ter geen water aan, doch zet water uit,
zooals dat in vakterm heet. Bij groote
windmolens wordt dat uitslaan genoemd
cn hierbij heeft men er aan te denken,
dat de eerstewatermolens uitsluitend
met schepraderen waren uitgerust.
Weldemolcntje.
Teekenlng F. Mars, Wormerveer.
Do schoepen van zoo'n waterrad
slaan, bij de aantasting van het water,
daarop neer, vandaar de eigenaardige
benaming.
Doch genoeg hierover. Het gaat niet
om den naam, doch over het wezen van
het, sinds enkele jaren, in 't gedrang
gekomen weide-molentje.
Sedert, in de Zaanstreek, zijn „groote
broers." weleer eveneens bij honderd
tallen aanwezig, nagenoeg ztjn verdwe
nen, is het kleine molentje de figuur
bij uitnemendheid, die de leeggeworden,
vlakke „velden" siert en verlevendigt;
een feit, dat elkeen wlen het niet ge
heel aan schoonheidsgevoel ontbreekt,
telkenmale bij een blik over de lan
derijen moet opvallen.
Het ls dan ook een verrassend leven
dige aanblik, welken die lustig draaien
de molentjes ople
veren, wanneer ze,
na 'n periode van
zwaren regenval,
hun wieken reppen
ten einde 't teveel
aan water tot nor
maal peil terug te
brengen. Vooral
wanneer ze dan in
goeden staat van
onderhoud verkee-
ren en een frlsch
laagje verf of teer
op hun „huid" niet
ontbreekt, zijn die
kleine dingen een
lust voor het oog.
Dat daaraan nog
al eens iets ont
breekt is betreu
renswaardig, niet
alleen voor den be
schouwer, maar ook
voor den eigenaar,
die. door verkeerde
zuinigheid, zich zelf
onnoodig nadeel be
rokkent. Want even
min als een slecht
gevoed mennsch zijn
werk behoorlijk ver
richten kan, mag men van een gedeel
telijk of geheel verwaarloosd molentje
verwachten, dat het in staat is te doen,
waartoe het oorspronkelijk bij machte
was.
Nu zijn deze aardige molentjes leelijk
ln 't gedrang gekomen, doordat een
ijzerconstructeur te kwader ure
op het idee kwam om wind-wa
termolentjes (of wat daarvoor door
moet gaan) van ijzer te vervaar
digen.
Doch daarover een volgende maal.
de spaanders in wijde bogen wegspo
ten. Nu cn dan als cr ccn in het sche
merig haardvuur 6prung, belichtte
even een schijnsel zijn hoekig gelaat
mot den zwarten baard.
Zonder antwoord stond da hellebaar
dier fcij het venstor op om oy den w;il j
zich dc stramme leden te rekken. HIJ j
genoot van do zon en hot was hom coi. I
straf hier den ganachcn dag woik. - I
loos om den toron rond te hangen met
den vromen, zwijgzamen Johan Dirksz
als ecnlg gezelschap. Deze was een
goed kameraad, maar in zichzelf gc- j
koerd. Zijn corug tijdverdrijf w- ho
snijden van smartclijk-schoone cruci- j
fixen uit fijne houtsoorten. Johan
Dirksz was oen kunstenaar, doch hij
miste de zonnige vreugde, die dozen
menschcn veelal eigon in. Heel zijn
somber cn droef karakter legde hij in
het beelden van hot gefolterde lichaam
aan het kruishout en hot aanschouwen
van leder gerend werk dood tranen
van ontroering xUn oogen glanzen.
Over de daken van het stadje dave
ren dreunend de bronzen klokkckian-
kcn. Door het plotseling galmen wa
ren do torenkraaien opgeschrikt en te
viogen in wijde cirkels om de kerk.
Pieter Kornelisz staakt zijn wande
ling in de zon en zoekt zijn kameraad
op in de to.vnknmcr. Op de tafel ligt
half gereed het kruis en met de vuis
ten samengebald staat, bij de nagloeien
de aseh in den haard. Johan Dirksz,
blddond voor de ziel van zijn bemin
den leeraar Laurens Zas.
„God hebbc zijn ziel", mompelt Ple
ur en meteen staat hij weer buiten.
Snel heeft zich de mare verspreid:
Laurens Zas. do pastoor van Alkmaar
is overleden! HIJ wordt geroemd als
ccn vroom bcdlcnoar van het goloovl-
ge volk en als een christelijk leeraar.
De intrede van den nieuwen pastoor
deed al spoedig alle verdriet om het
verscheiden van Zae vergeten
Immera Kooltuin is pastoor gewor
den. Wie kent hem niet?
Een jongeling uit Alkmaar geboor
tig heeft zich het priesterlijk kleed
doen omleggen en zal nu zijn eigen
volk in hei geloof voorgaan.
Hoog roemt hij Zas, zijn leermeester,
als een doorgeleerd man en tegenover
ieder houdt hij hem in hooge waarde.
De burgerij verheugt zich en is
trotsch op den Alkmaarschen zoon.
„Wat hebt se toch legen Kooltuin
Johan Dirksz?" vraagt nog dienzelf-
den dag Pieter Kornelisz aan zijn
wachtgenoot. als de aanstelling van
den nieuwen pastoor bekend geworden
is.
Met duisteren blik staart Johan
Dirksz uit het venster. Ats hij spreekt,
vult zijn stem het kleine vertrek. Het
vergeelde portret van een kerkelijken
vorst schemert boven de deuropening
en een zonnestraal sproeit ln duizend
schitteringen uiteen op het staal van
een bundel pieken, die aan den muur
gehangen is.
„Kooltuin is een ketter", besluit hij
tenslotte zijn aanklacht.
„Ziedaar, waarom heeft hij sedert
November van het vorig jaar geen mi»
gelezen? De eerwaarde Zas was oud
en ziek en Kooltuin zag zijn kans
schoon. GU weet dat niet, Pieter Kor
nelisz. Uw zuster was niet huishoud
ster bij onzen pastoor. En wat voor
reden houdt hij tot het volk! Het
is tijd voor het noenmaalzegt
hij dan. terwijl hij knikkend in de
deuropening blijft staan. Droef staart
hij naar den grond. „Een Alkmaarsche
jongen, Pieter Kornelisz, dat is het
ergste
Veertien dagen later naderen Nlco-
laus a Castro, de kettermeester en zijn
rakkers de stad. Het gele gelaat met
den zwarten puntknevel danst als een
duivelstronie ln de hel boven op dc
als vlammen flakkerende manen van
den galoppcerenden volbloedhengst,
De wacht op den toren heeft hen op
gemerkt. „Een groep ruiters nadert dc
stad!" De roep wordt langs den stads
muur herhaald en verder lijkt het rus
tig.
in de torenkamer heeft echter Johan
Dirksz zijn duistere kalmte laten varen
en in een razende opwelling heeft hij
zijn nieuw werk opgenomen en ln het
vuur geslingerd, zoodat de vonken de
kamer instoven.
„Pieter Kornelisz, daar is a Castro!"
„Wat, a Castro? a Castro?" herhaalt
de aangeroepene langzaam.
„We moeten Ingrijpen, voor het te
laat is", zegt Johan Dirksz hartstoch
telijk en metoen rent hij de deur uit.
De zware laarzen bolderen op de trap
en hij is al in de richting van do kerk
verdwenen, voordat Pieter Kornelisz
een antwoord heeft kunnen vinden.
Deze is verbaasd. Gisteren nog schold
Johan Dirksz Kooltuin voor een vui-
gen misleider van het vrome volk en
nu zal hij a Castro een hak gaan zet
ten? Welnu, hij kan zijn gang gaan.
Pieter roert niet in drek. Hij weet zijn
mond te houden.
En Pieter Kornelisz hield zijn
mond, want des nachts, nadat a
Castro de geheel© stad had afge
speurd naar den verdwenen priester,
verliet een handwerksgezel in alle stil
te den toren bij de stadspoort. HU
zwaaide met 'zijn muts naar het flauw-
verlichte venster ln den ronden muur,
waarachter hij ztjn redder wtst.
Of Alkmaar Kornelis Kooltuin ooit
weergezien heeft, vermeldt de historie
niet. Men zegt dat hU naar Emden ge
vlucht is.
„Welaan, Kameraad", zeide eenigen
tijd later Johan Dirksz tot Pieter Kor
nelisz, ..ik haatte dien Kooltuin, maar
a Castro zal geen Alkmaarsch burger
in handen krijgen".
PRO V IN Cl AI.E PUBLICATIE VAN HET
DEPARTEMENT VAN LANDBOUW EN
VISSCHERIJ.
Voederaardappelen.
De Provinciale Voedselcommissaris voor
Noord-Holland maakt bekend, dat de uit
gegeven aankoopvergunningen voor voc-
deraardappelen met Ingang van 16 Ja
nuari 1044 zijn vervallen tn verband met
het afkondigen van de Verordening Voe-
deraarappelen 1943. Vanaf dien datum
mogen "de voederaardappelen vrij door de
verbruikers worden betrokken, hetzij van
telers hetzij van kleinhandelaren die als
detaillist in voederaarappclen bij de
V. B. N. A. zijn aangesloten. Telers mo
gen voederaardappelen verkoopen aan
veehouders of aan de V. B. N. A. of aan
bij de V. B N. A. aangesloten hande
laren. De bij de V. B. N. A. aangesloten
grossiers in voedcraardoppelen mogen de
aardappelen hetzij van telers, hetzij van
de V. B. N. A. betrekken en deze ver
koopen aan hetzij een anderen grossier,
hetzij aan een detaillist ln voederaard
appelen. Geleldeblljetten kunnen, zoolang
voor het afgeven geen nadere regeling ls
bekend gemaakt, worden aangevraagd bij
den betreffenden Plaatselijken Bureau-
houder.
Extra stikstoftoe wijzing voor contract
teelt van landbouwgewassen voor
zaadwlnntng.
Het Bureau van don P. V. C. voor
Noord-Holland maakt nnn de contractte-
Iers van voor zandwinning bestemde land
bouwgewassen, t.w.: suikerbieten, voe
derbieten. koolrapen, herfst- of stoppel-
knollen, landbouwwortelon. merg- en
voederkool, raygros benevens andere
grassen, oogst 1044, bekend, dat uitslui
tend dc telers, dlc in het bcz't zijn van
een door het hoofdbedrljfschoo voor Ak
kerbouwproducten afgestempeld teeltcon-
tract tezamen met dc uitgereikte teelt
vergunning ln aanmerking komen voor
een toeslag-stikstoftoewijzing. De aan
vraag hiervoor wordt tegelijkertijd ge
daan met de aanvraag voor toeslagstlk-
stoftoewljzing „Bouwplan 1944", hetwelk
nog nader gepubliceerd zal worden. Te
lers. welker contract nog niet ls afge
stempeld en 'die dus nog geen teeltver
gunning hebben ontvangen, dienen hun
teeltcontroct vóór l Februari 1944 op te
zenden aan het Hoofdbedrijfschap Akker
bouwproducten, afd. Algemeene Land-
bouwaangelcgenheden. Plein 4. 's-Grnven-
hnge. Op het contract moeten de vol
gende gegevens duidelijk zijn vermeld: 1.
Naam, volledig adres, benevens provincie
van tnwonlng van den teler. 2. Soort en
Juiste oppervlakte van het gecontracteer
de gewas. 3. Het districts- en registratie
nummer (vroeger Org. Nr.). contracten
welke hieraan niet voldoen, of te laat
bij het Hoofdbedrijfschap binnenkomen,
zullen niet meer ln behandeling worden
genomen.
Aankoopvergunningen voor paarden voor
de stad Amsterdam.
Met Ingang van heden moeten de ln
Amsterdam gevestigde beroepsvervoer
ders. eigen veiwoerders en vervoerders
Van personen hun aanvragen tot verkrij
ging van aankoopvergunningen voor
paarden niet meer Indienen bij den
Plaatselijken Burcauhouder, doch bij de
Bedrijfsorganisaties, t.w. de Nedorland-
sche Organisatie en de Vakgroep voor
Beroepsgoederonvervoer. de Eigen-Ver-
voers-Organisntle en de Vakgroep Perso
nenvervoer. Betrokkenen kunnen zich
teder naar den aard van hun bedrijf voor
het verk»-ljgen van aanvraagformulieren
wenden tol de volgende personen: den
heer C. Kaan, distr.-secr. van de N. O.
3., Beursgebouw, Kamer 23a, Amsterdam,
lederen werkdag van 9—5 uur, behalve
Zaterdag; den heer J. Elstrodt, distr.-
secr. van de E. V. O., Beursgebouw Ka
mer 41, Amsterdam, lederen werkdag van
9—5 uur, behalve Zaterdag; den heer B.
Oroenevelt Jr., dlstr.-socr. van de Vak
groep Personenvervoer, p.a. Amsterdam-
sche Rijtuig MIJ. N.V., overtoom 399. Am
sterdam, alleen Donderdags van 2-4 uur.
Loopende aankoopvergunningen blijven
geldig en in behandeling zijnde aanvragen
worden afgehandeld.
OFFICIEELE PUBLICATIE.
Bonnen „Boter MA".
Slagers moeten do van hun klanten ont
vangen bonnen „Boter 06A" op Maandag
3i Januari, Dinsdag l Februari of Woens
dag 2 Febr. a.s. bij de plaatselijke dis
tributiediensten Inteveren ter verkrijging
van vettoewljzingen. waarvan geen hoek
is verwijderd. Deze toewijzingen, geven
uitsluitend recht op het koopen van ge
smolten rundvct. De Inlevering dient te
geschieden met een afzonderlijk ont
vangstbewijs MD 242—01 Eventucele res
tantbonnen moeten zij tezamen met do
toewljiingcn doorgeven aan de plaatsellj-
ko toewljzlngscommlssle. De aflevering
van het rundvet aan het publiek kan van
6 Febr. t.m. 4 Maart a.s. plaats hebben.
Bonnen 1/10 rantsoeh boter.
In afwijking van het destijds gepubli
ceerde ls thana bepaald, dat op de rant
soenbonnen voor 1/10 rantsoen boter uit
sluitend boter mag worden afgeleverd.
Detaillisten dienen deze bonnen in veel
vouden van 5 stuks tezampn met andere
voor boter aangewezen bonnen in te le
veren
Lebcnsmtttclkarten.
Detaillisten mooten de bonnen der groe
ne „Lcbemmiddelkarten dor Dcutschen
Wehrmacht in den Nlederlanden", welke
tot en mot 33 Jan. J.L geldig waren, vóór
8 Febr. a.s. bij de plaatselijke distributie-
diensten Inleveren ter verkrijging van
toewijzingen of rantsoenbonnen. Zoo noo-
dlg kunnen zij tezamen met deze bonnen
bonnen der nieuwe, bruin gekleurde Lo-
bensmlttelkarten Inleveren.
OFF. LANDBOUWMEDEDEKLINQEN.
Rundveeleverlngspllcht b|) boelhuls.
Onder de aandacht van belanghebben
den wordt gebracht, dat van lederen rund
veestapel welke door het houden van
boelhuls wordt verkocht, eerst de leve
ringeplicht 1944 moot worden voldaan.
Deze bedraagt 130 kg. voor leder rund bo
ven één Jaar, gerekend volgens het per
l Deo. 1943 op het desbetreffende be
drijf aanwezige vee. Tenelnd den P B
H. ln staat te stellen, de noodzakelijke
maatregelen te nemen, dient men tijdig
bij zijn P. B. H. aangifte te doen dat
men boelhuis wenscht te houden, of an
derszins zijn veestapel wenscht op te rui
men. Doet men dit niet, en blijkt dat de
verschuldigde vleeschlevcring van 1944.
alsmede eventueele restanten van vorige
Jaren niet zijn voldaan, dan worden on
der geen enkele voorwaarde geleldebll
jetten voor het te vervoeren vee naar dc
nieuwe eigenaren afgegeven. Hierbij zij
opgemerkt, dat stieren boven l Jaar wor
den aangeslagen voor 320 kg., doch bij
vorkoop aan derden voor fokkerij, de le-
verlngapltcht van 320 kg. wordt overge
dragen aan kooper.
De prUa van sinaasappelen.
Verkoopprijs van importeur nnn gros
sier f89.13 per 100 kg.: verkoopprijs van
grossier aan winkelier f98.— por 100 kg.;
verkoopprijs aan consument 10.12 p. 100
De prijs van zuurkool.
Met Ingang van 24 Januari 1844 be
draagt de prijs, waartegen los uitgewogen
zuurkool aan den consument mag worden
verkocht, 10 ct. per uz kg.
GEEN NAHEFFING
LD ortdord««l I
(persoonlijke ongevallen)
en ondardaot II
(oo.-rp. risico'ltot f.IOO.OOO.-)
Zooalt her zich thans laat
aanzien zal ook
tn onderdoe! III
(overige risico's) over het
2c halfjaar 19*3 geen na-
hcffing behoeven plaats te
vinden. De rekening van dit
onderdeel kan echter eerst na
1 Maart worden vastgesteld.
Ondtrltnge NtderlanJscbe
Moltstverztktring Mij.
SNEEK
KMtoor A-dam: KeUarigr. 3M, Tal. WI1S
r///A
verankerd in de
imposante Martini
toren! Nederland
bècbt aan tradities,
zooals bet vader
landsche kopje
koffie. Gelukkig
dat Nieoeijer ze
ook nó nog voort
zet in zijn voor
treffelijk surrogaat
ia do kinderclranïcï
De „Rona -carnmeldrank
heeft een heerlijke smaak
en Is voor Uw kinderen
CCn ideale bijvoeding.
»RON A<
|^.c ep, Van\\o.,fo„^i