KRUSCHEN r [)E VERRASSING OVER DE WEIDE-WATERMOLENTJES. Rom yyax zal die man op z'n ucua kijken, als hij oonu góéu ff thee van Florita krijgt. En géén wonderlFloritaisnogdedrank, die het meeat op echte thee f>. lijkt. Je denkt beslist, dat een kopje Florita een kopje thee ia. Per 10 tabletten 12 h cent- TtoïitSi, THEETABLETTEN met den echten thcesmaak HV. KOFFIE HANDaMÜ. „HAIA6WPA" ADAM i De hoeveelheid voedsel behoeft U niet te verhoogen, wèl de waar» devolle bestanddeelen ervan. Die vindt U in dit doosje: Kalk en zes andere voedingszouten. KOFFIE-SURROGAAT Maak 'n spoedig einde aan die kwellende riheumatische pijnen. De zee minerale zouten ln Kruschen zuiveron Uw bloed en voeren Uw lichaam nieuwe lovenekracht toe. waardoor de oorzaak van Uw rheu- matlache pijn wordt weggenomen. De pijnen zullen spoedig afnemen om tenslotte geheel te verdwijnen. Gezondheid voor een cent per dag BW Apoth. en Drog. 0.41, 0.76, 1.47 Hoe herkent U de voedingswaarde U kunt zelf Uw levens middelen nictondcr/.oeken. Dat is ook onnoodig. Let er eenvoudig op. of de naam \V. A. Scholtcn op de ver pakking voorkomt. Die ga randeert de vocdi ngswaarde van Butaromti, Albumonn. Transparants, sago, verpakt aardappelmeel, etc. w. A. SCHOLTEN Aardappelmeelfabrieken door Tj. N. ADEMA.. 1 We waren H.B.S.-ers en we zaten op mijn kamer en overlegden wat we don directeur op zijn vijftigsten verjaardag zouden geven. Het was een idee van Bob, want dlc was erg slecht ln aardrijkskunde, een vak, dat door den directeur gedoceerd werd en hij hoopte, dat hij zelf aange wezen zou worden om het cadeau 'e overhandigen en dat die at'entie van gunstigen invloed op zijn rapportcijfers zou blijken. Eerlijk gezegd waren wij geen van allen erg mot het voorstel ingenomen, want ons zakgeld was in die dagen niet groot en de directeur was een strenge, aristocratische oude heer, dien we meer vreesden dan dat we zoo bij zonder met hem sympathiseerden Maar Bob was in die ^agen mijn beste vriend en ik pleitte met zooveel enthousiasme, dat we er in slaagden de jongens, die op mijn kamer bijeenge komen waron voor het plan te winnen. We zouden een lijst maken en de jongens van alle klassen er op laten teekenen en veertien dagen later had den we een bedrag van elf gulden zes- en-zestig-en-een-halven cent bij elkaar, een respectabele som als men bedenkt, dat de laagste inschrijving twee centen en de hoogste het kwartje van Bub was geweest. x Voor een goed horloge was het be drag niet toereikend en dat had de directeur natuurlijk zelf wel, evenals een vulpen, een inktpot of een meer schuimen pijp, die trouwens heelemaal niet in aanmerking kwam, omdat me neer Verhaeren onder de jongens meer bekend als de Roóie Kool niet rookte. Na eindelooze debatten viel onze keus op een globe en de geschiedenis leraar, dien wij in vertrouwen hadden genomen en die het een heel goed idee vond, ging met vijf van ons naar een boekhandel om er een te koopen en als hij er niet bij geweest was, zou de Rooie Kool de directeur bedoel ik nooit een aardbol hebben gekregen, omdat er een schattig balletdanseresje van porcelein stond, dat we veel mooier vonden en dat precies elf gul den en vijftig cent kostte. Maar de geschiedenlsleeraar vond een balletdanseresje minder geschikt althans om het door jongens aan den directeur te laten geven en dus kochten we de eenige globe die er was en waarvan het onderstuk ontbrak, maar zoo spoedig mogelijk bijgeleverd zou worden. Zij kostte twaalf gulden en het was al weer goed dat de geschiedenis leraar er bij was, omdat die de ont brekende drie-en-dertig-en-een-hal ven cent kon bijpassen. x De globe werd netjes in houtwol verpakt en ik zou het cadeau bewaren en tevens een klein toespraakje ont werpen, dat Bob bij de overhandiging zou kunnen uitspreken. Dat was nog allesbehalve eenvoudig, want mijn vader had het te druk en mijn moeder ook, want de vaclor van Aaltje, onze dienstbode, was een dag later jarig dan den directeur. Dat wa.s een eenvoudige vlsscher. die last van rheumntiek had cn waarvoor mijn rroedcr, naar de aanwijzingen van het. meisje, een geschenk zou koopen, dat niet alleen aangenaam maar ook nut tig zou wezen. Mijn moeder legde beide pakjes ln haar kast en hielp mij daarna met hot toespraakje dat do jongens toen ik het voorlas buitengewoon geschikt vonden en waarvan ze dachten, dat de Rooie Kool cr wel diep van ondor den indruk zou komen. Ik zie ons allen nog binnenkomen in het gymnastieklokaal, waar aan hot einde een klein podium was getim merd, waarop de jubilaris in een ver sierden leunstoel zat en de leraren in een halver» kring om hem heon stonden. We duwden Bob vooruit, maar hij was erg z.nuwachtig. want de Rooie Kool en hij waren eigenlijk gezworen vijanden en Bob had den streng on derzoekenden blik, dien de directeur door zijn brilleglazcn op hem wierp, eigenlijk nooit goed kunnen verdragen. „Zeer gefichtc directeur," stotterde Bob, die op dat oogenblik nog het meest op een rooie kool leek, „op Uw vijftigsten verjaardag zijn we hier bij eengekomen om U te zeggen hoe hoog wij Uw l.ssen in prijs achten". „Op prijs stellen." souffleerde ik. „Hoe hoog wij Uw lessen op prijs stellen," verbeterde Bob. „Wij hebben er ernstig over gedacht, welk cadeau wij U op dezen blijden feestdag zou den geven, want het moest iets zijn, dat van onze toegenegen warmte ge tuigde". „Van onze warme toegenegenheid, stommerik." fluisterde ik. „Van onze warme toegenegenheid," zei Bob hij had er in zijn zenuw achtigheid nog haast „stommerik" bij gezegd „Zooals de aarde om de zon draait, zoo draaien wij eiken dag om U heen". Ik zag helaas geen kans meer hem nog langt r te souffleeren. Het was ho peloos, want op het papiertje stond: Zooals de aarde om de zon draait, zoo zijt gij het middelpunt van ons dage- lijksche schoolleven. „Wij hebben," vervolgde Bob. „iets gekocht, dat U een prettige afleiding zal bezorgen, aanvaard het als een be wijs van onze verflauwde belangstel ling in Uwe lessen dat moest nota bene „onverflauwde belangstelling" zijn. Wij hopen, dat U voortaan lederen dag bij het aanschouwen van dit ca deau aan ons zult terug denken. Wij kunnen U thans alleen nog maar het bovenstuk geven, maar wat er van on der nog bijhoort zal U zoo spoedig mo gelijk door den winkelier worden toegezonden". x Bob zuchtte van verlichting dot hij het zwaarste deel van zijn taaie achter den rug had, maar terwijl de directeur vol verwachting het touwtje door sneed, voelde ik, dat ik bleek werd en dat er koude rillingen over mijn rug begonnen te loopen, want het pakje, dat daar opengemaakt werd, was wel even groot als hot onze. maar ik zag nu voor het eerst, dat het papier eert heel andere kleur had. Deftig en afgemeten, terwijl de leeraren in spanning toekeken, mankte de Rooie Kool het papier los. Een halve minuut later zakte zijn mond open en hij keek met zylk een verni.tigenden blik den armen Bob aan, dn; ik verwachtte den Jongen van schrik door den vloer te zien zakken. Met oen van afschuw vertrokken ge laat hield de jubilaris daarna met de linkerhand een rood baaien borstrok omhoog en in zijn rechter had hij een pakje B.Z.K.. de beste pruimtabak, die Aaltje in de heele Btad voor haar vader had kunnen vinden. De vlucht van Kornelis Kooliuin. Een verhaal uit den Spaanschen tijd door G. H. LEEN. Als een hooggetorend eiland in een zilveren zee ligt daar op divn morgen in Januari van het jaar 1558 het ste deke Alkmaar tusschen de glinsterende weiden, achter de geelbruine duinenrij. Vroeg al is de zon gekomen en straalt met voorjaarswarmte de nevels voor xioh uit, wèg van tusschen de huisjes en wèg van het groene land. waar de wolken dezen winter geen sneeuw hebben doen noerdwarrelen dan op slechts eenige dEfgen omtrent de voor bije jaarwisseling. Een warme wind is uit het zuiden gekomen, heeft het wol lig kleed opgenomen en er hier en daar bij hekken en schuurtjes flarden afge scheurd. die zijn blijven hangen. Dien morgen is het ln de stadsgracht een kabaal, dat de wacht bij de poort eens uit zijn venster kijkt. Een eenden familie heeft het voorjaar in 't lijf, want gekwekker en gesnater trilt over het gladde grachtwater omhoog naar de kale boomtakken achter de wollen, waar musschen en spreeuwen sjlrpend dooreen zwermen. In een stil hoekje tusschen het poorthuis en de brug dan sen muggen. De wacht wendt het hoofd naar het donkere binnenste van het vertrek en zegt iets tegen zijn maat. die bij een smeulend vuur met schokkende arm bewegingen aan een stuk hout snijdt. De ander staakt hierop zijn arbeid, kijkt naar buiten in het tintelende licht en bromt onwillig een antwoord: „Het is een slecht jaar voor het li chamelijk wel onzer burgers, Pie- ter Korneliszen het kon ook wel eens een slecht jaar worden voor hun geestelijk welzijn", voegde hij er na een kleine pauze somber aan toe. „De hemel weet. dat wij spoedig de doods klokken zullen hooren en wat zal ons dan beschoren zijn. Het staat slecht met onzen chrlstelijken leeraar Lau- rens Zas". Hierna nam de man zijn werk weer op en sneed driftig in het hout, zoodat Bjj honderdtallen hebben. sinds eeuwen, de kleine watermolentjes hun goede diensten bewezen bij het verwij deren van overtollig water uit de wei landen van ons laag gelegen polder land. Ten onrechte worden ze, in de Zaan streek, veelal pot- molcn geheeten, een benaming die een andere soort watermolentjes in herinnering brengt, welke eertijds bij de molens, waar in wit papier werd gefabriceerd, het benoodigde water, voor de papierbe reiding, oppompten uit petten (oude be naming voor put ten) die het heldere water, op verschil lende diepte aanwe zig, in de gewensch- te hoeveelheden op leverden. Laatstgenoemde molentjes waren evenwel grooter en anders van model en constructie dan die waarvan hier verder sprake zal zijn. Met den laat- sten wit-papiermo- len is alzoo ook de laatste petmolen verdwenen, doch zijn naam heeft men niet verget.n en is werd trouwens al vóór dien tijd op kleine weide- molentjes overgedragen. Elders zijn de bedoelde molentjes be kend onder den naam van aanbren- gertje, een betiteling, die evenmin als juist mag worden beschouwd. Onder die benaming heeft men te verstaan een molen die een anderen molen water toemaalt of aanbrengt, zooals dat bij een z.g. getrapte bema ling het geval is. Het onderhavige molentje brengt ech ter geen water aan, doch zet water uit, zooals dat in vakterm heet. Bij groote windmolens wordt dat uitslaan genoemd cn hierbij heeft men er aan te denken, dat de eerstewatermolens uitsluitend met schepraderen waren uitgerust. Weldemolcntje. Teekenlng F. Mars, Wormerveer. Do schoepen van zoo'n waterrad slaan, bij de aantasting van het water, daarop neer, vandaar de eigenaardige benaming. Doch genoeg hierover. Het gaat niet om den naam, doch over het wezen van het, sinds enkele jaren, in 't gedrang gekomen weide-molentje. Sedert, in de Zaanstreek, zijn „groote broers." weleer eveneens bij honderd tallen aanwezig, nagenoeg ztjn verdwe nen, is het kleine molentje de figuur bij uitnemendheid, die de leeggeworden, vlakke „velden" siert en verlevendigt; een feit, dat elkeen wlen het niet ge heel aan schoonheidsgevoel ontbreekt, telkenmale bij een blik over de lan derijen moet opvallen. Het ls dan ook een verrassend leven dige aanblik, welken die lustig draaien de molentjes ople veren, wanneer ze, na 'n periode van zwaren regenval, hun wieken reppen ten einde 't teveel aan water tot nor maal peil terug te brengen. Vooral wanneer ze dan in goeden staat van onderhoud verkee- ren en een frlsch laagje verf of teer op hun „huid" niet ontbreekt, zijn die kleine dingen een lust voor het oog. Dat daaraan nog al eens iets ont breekt is betreu renswaardig, niet alleen voor den be schouwer, maar ook voor den eigenaar, die. door verkeerde zuinigheid, zich zelf onnoodig nadeel be rokkent. Want even min als een slecht gevoed mennsch zijn werk behoorlijk ver richten kan, mag men van een gedeel telijk of geheel verwaarloosd molentje verwachten, dat het in staat is te doen, waartoe het oorspronkelijk bij machte was. Nu zijn deze aardige molentjes leelijk ln 't gedrang gekomen, doordat een ijzerconstructeur te kwader ure op het idee kwam om wind-wa termolentjes (of wat daarvoor door moet gaan) van ijzer te vervaar digen. Doch daarover een volgende maal. de spaanders in wijde bogen wegspo ten. Nu cn dan als cr ccn in het sche merig haardvuur 6prung, belichtte even een schijnsel zijn hoekig gelaat mot den zwarten baard. Zonder antwoord stond da hellebaar dier fcij het venstor op om oy den w;il j zich dc stramme leden te rekken. HIJ j genoot van do zon en hot was hom coi. I straf hier den ganachcn dag woik. - I loos om den toron rond te hangen met den vromen, zwijgzamen Johan Dirksz als ecnlg gezelschap. Deze was een goed kameraad, maar in zichzelf gc- j koerd. Zijn corug tijdverdrijf w- ho snijden van smartclijk-schoone cruci- j fixen uit fijne houtsoorten. Johan Dirksz was oen kunstenaar, doch hij miste de zonnige vreugde, die dozen menschcn veelal eigon in. Heel zijn somber cn droef karakter legde hij in het beelden van hot gefolterde lichaam aan het kruishout en hot aanschouwen van leder gerend werk dood tranen van ontroering xUn oogen glanzen. Over de daken van het stadje dave ren dreunend de bronzen klokkckian- kcn. Door het plotseling galmen wa ren do torenkraaien opgeschrikt en te viogen in wijde cirkels om de kerk. Pieter Kornelisz staakt zijn wande ling in de zon en zoekt zijn kameraad op in de to.vnknmcr. Op de tafel ligt half gereed het kruis en met de vuis ten samengebald staat, bij de nagloeien de aseh in den haard. Johan Dirksz, blddond voor de ziel van zijn bemin den leeraar Laurens Zas. „God hebbc zijn ziel", mompelt Ple ur en meteen staat hij weer buiten. Snel heeft zich de mare verspreid: Laurens Zas. do pastoor van Alkmaar is overleden! HIJ wordt geroemd als ccn vroom bcdlcnoar van het goloovl- ge volk en als een christelijk leeraar. De intrede van den nieuwen pastoor deed al spoedig alle verdriet om het verscheiden van Zae vergeten Immera Kooltuin is pastoor gewor den. Wie kent hem niet? Een jongeling uit Alkmaar geboor tig heeft zich het priesterlijk kleed doen omleggen en zal nu zijn eigen volk in hei geloof voorgaan. Hoog roemt hij Zas, zijn leermeester, als een doorgeleerd man en tegenover ieder houdt hij hem in hooge waarde. De burgerij verheugt zich en is trotsch op den Alkmaarschen zoon. „Wat hebt se toch legen Kooltuin Johan Dirksz?" vraagt nog dienzelf- den dag Pieter Kornelisz aan zijn wachtgenoot. als de aanstelling van den nieuwen pastoor bekend geworden is. Met duisteren blik staart Johan Dirksz uit het venster. Ats hij spreekt, vult zijn stem het kleine vertrek. Het vergeelde portret van een kerkelijken vorst schemert boven de deuropening en een zonnestraal sproeit ln duizend schitteringen uiteen op het staal van een bundel pieken, die aan den muur gehangen is. „Kooltuin is een ketter", besluit hij tenslotte zijn aanklacht. „Ziedaar, waarom heeft hij sedert November van het vorig jaar geen mi» gelezen? De eerwaarde Zas was oud en ziek en Kooltuin zag zijn kans schoon. GU weet dat niet, Pieter Kor nelisz. Uw zuster was niet huishoud ster bij onzen pastoor. En wat voor reden houdt hij tot het volk! Het is tijd voor het noenmaalzegt hij dan. terwijl hij knikkend in de deuropening blijft staan. Droef staart hij naar den grond. „Een Alkmaarsche jongen, Pieter Kornelisz, dat is het ergste Veertien dagen later naderen Nlco- laus a Castro, de kettermeester en zijn rakkers de stad. Het gele gelaat met den zwarten puntknevel danst als een duivelstronie ln de hel boven op dc als vlammen flakkerende manen van den galoppcerenden volbloedhengst, De wacht op den toren heeft hen op gemerkt. „Een groep ruiters nadert dc stad!" De roep wordt langs den stads muur herhaald en verder lijkt het rus tig. in de torenkamer heeft echter Johan Dirksz zijn duistere kalmte laten varen en in een razende opwelling heeft hij zijn nieuw werk opgenomen en ln het vuur geslingerd, zoodat de vonken de kamer instoven. „Pieter Kornelisz, daar is a Castro!" „Wat, a Castro? a Castro?" herhaalt de aangeroepene langzaam. „We moeten Ingrijpen, voor het te laat is", zegt Johan Dirksz hartstoch telijk en metoen rent hij de deur uit. De zware laarzen bolderen op de trap en hij is al in de richting van do kerk verdwenen, voordat Pieter Kornelisz een antwoord heeft kunnen vinden. Deze is verbaasd. Gisteren nog schold Johan Dirksz Kooltuin voor een vui- gen misleider van het vrome volk en nu zal hij a Castro een hak gaan zet ten? Welnu, hij kan zijn gang gaan. Pieter roert niet in drek. Hij weet zijn mond te houden. En Pieter Kornelisz hield zijn mond, want des nachts, nadat a Castro de geheel© stad had afge speurd naar den verdwenen priester, verliet een handwerksgezel in alle stil te den toren bij de stadspoort. HU zwaaide met 'zijn muts naar het flauw- verlichte venster ln den ronden muur, waarachter hij ztjn redder wtst. Of Alkmaar Kornelis Kooltuin ooit weergezien heeft, vermeldt de historie niet. Men zegt dat hU naar Emden ge vlucht is. „Welaan, Kameraad", zeide eenigen tijd later Johan Dirksz tot Pieter Kor nelisz, ..ik haatte dien Kooltuin, maar a Castro zal geen Alkmaarsch burger in handen krijgen". PRO V IN Cl AI.E PUBLICATIE VAN HET DEPARTEMENT VAN LANDBOUW EN VISSCHERIJ. Voederaardappelen. De Provinciale Voedselcommissaris voor Noord-Holland maakt bekend, dat de uit gegeven aankoopvergunningen voor voc- deraardappelen met Ingang van 16 Ja nuari 1044 zijn vervallen tn verband met het afkondigen van de Verordening Voe- deraarappelen 1943. Vanaf dien datum mogen "de voederaardappelen vrij door de verbruikers worden betrokken, hetzij van telers hetzij van kleinhandelaren die als detaillist in voederaarappclen bij de V. B. N. A. zijn aangesloten. Telers mo gen voederaardappelen verkoopen aan veehouders of aan de V. B. N. A. of aan bij de V. B N. A. aangesloten hande laren. De bij de V. B. N. A. aangesloten grossiers in voedcraardoppelen mogen de aardappelen hetzij van telers, hetzij van de V. B. N. A. betrekken en deze ver koopen aan hetzij een anderen grossier, hetzij aan een detaillist ln voederaard appelen. Geleldeblljetten kunnen, zoolang voor het afgeven geen nadere regeling ls bekend gemaakt, worden aangevraagd bij den betreffenden Plaatselijken Bureau- houder. Extra stikstoftoe wijzing voor contract teelt van landbouwgewassen voor zaadwlnntng. Het Bureau van don P. V. C. voor Noord-Holland maakt nnn de contractte- Iers van voor zandwinning bestemde land bouwgewassen, t.w.: suikerbieten, voe derbieten. koolrapen, herfst- of stoppel- knollen, landbouwwortelon. merg- en voederkool, raygros benevens andere grassen, oogst 1044, bekend, dat uitslui tend dc telers, dlc in het bcz't zijn van een door het hoofdbedrljfschoo voor Ak kerbouwproducten afgestempeld teeltcon- tract tezamen met dc uitgereikte teelt vergunning ln aanmerking komen voor een toeslag-stikstoftoewijzing. De aan vraag hiervoor wordt tegelijkertijd ge daan met de aanvraag voor toeslagstlk- stoftoewljzing „Bouwplan 1944", hetwelk nog nader gepubliceerd zal worden. Te lers. welker contract nog niet ls afge stempeld en 'die dus nog geen teeltver gunning hebben ontvangen, dienen hun teeltcontroct vóór l Februari 1944 op te zenden aan het Hoofdbedrijfschap Akker bouwproducten, afd. Algemeene Land- bouwaangelcgenheden. Plein 4. 's-Grnven- hnge. Op het contract moeten de vol gende gegevens duidelijk zijn vermeld: 1. Naam, volledig adres, benevens provincie van tnwonlng van den teler. 2. Soort en Juiste oppervlakte van het gecontracteer de gewas. 3. Het districts- en registratie nummer (vroeger Org. Nr.). contracten welke hieraan niet voldoen, of te laat bij het Hoofdbedrijfschap binnenkomen, zullen niet meer ln behandeling worden genomen. Aankoopvergunningen voor paarden voor de stad Amsterdam. Met Ingang van heden moeten de ln Amsterdam gevestigde beroepsvervoer ders. eigen veiwoerders en vervoerders Van personen hun aanvragen tot verkrij ging van aankoopvergunningen voor paarden niet meer Indienen bij den Plaatselijken Burcauhouder, doch bij de Bedrijfsorganisaties, t.w. de Nedorland- sche Organisatie en de Vakgroep voor Beroepsgoederonvervoer. de Eigen-Ver- voers-Organisntle en de Vakgroep Perso nenvervoer. Betrokkenen kunnen zich teder naar den aard van hun bedrijf voor het verk»-ljgen van aanvraagformulieren wenden tol de volgende personen: den heer C. Kaan, distr.-secr. van de N. O. 3., Beursgebouw, Kamer 23a, Amsterdam, lederen werkdag van 9—5 uur, behalve Zaterdag; den heer J. Elstrodt, distr.- secr. van de E. V. O., Beursgebouw Ka mer 41, Amsterdam, lederen werkdag van 9—5 uur, behalve Zaterdag; den heer B. Oroenevelt Jr., dlstr.-socr. van de Vak groep Personenvervoer, p.a. Amsterdam- sche Rijtuig MIJ. N.V., overtoom 399. Am sterdam, alleen Donderdags van 2-4 uur. Loopende aankoopvergunningen blijven geldig en in behandeling zijnde aanvragen worden afgehandeld. OFFICIEELE PUBLICATIE. Bonnen „Boter MA". Slagers moeten do van hun klanten ont vangen bonnen „Boter 06A" op Maandag 3i Januari, Dinsdag l Februari of Woens dag 2 Febr. a.s. bij de plaatselijke dis tributiediensten Inteveren ter verkrijging van vettoewljzingen. waarvan geen hoek is verwijderd. Deze toewijzingen, geven uitsluitend recht op het koopen van ge smolten rundvct. De Inlevering dient te geschieden met een afzonderlijk ont vangstbewijs MD 242—01 Eventucele res tantbonnen moeten zij tezamen met do toewljiingcn doorgeven aan de plaatsellj- ko toewljzlngscommlssle. De aflevering van het rundvet aan het publiek kan van 6 Febr. t.m. 4 Maart a.s. plaats hebben. Bonnen 1/10 rantsoeh boter. In afwijking van het destijds gepubli ceerde ls thana bepaald, dat op de rant soenbonnen voor 1/10 rantsoen boter uit sluitend boter mag worden afgeleverd. Detaillisten dienen deze bonnen in veel vouden van 5 stuks tezampn met andere voor boter aangewezen bonnen in te le veren Lebcnsmtttclkarten. Detaillisten mooten de bonnen der groe ne „Lcbemmiddelkarten dor Dcutschen Wehrmacht in den Nlederlanden", welke tot en mot 33 Jan. J.L geldig waren, vóór 8 Febr. a.s. bij de plaatselijke distributie- diensten Inleveren ter verkrijging van toewijzingen of rantsoenbonnen. Zoo noo- dlg kunnen zij tezamen met deze bonnen bonnen der nieuwe, bruin gekleurde Lo- bensmlttelkarten Inleveren. OFF. LANDBOUWMEDEDEKLINQEN. Rundveeleverlngspllcht b|) boelhuls. Onder de aandacht van belanghebben den wordt gebracht, dat van lederen rund veestapel welke door het houden van boelhuls wordt verkocht, eerst de leve ringeplicht 1944 moot worden voldaan. Deze bedraagt 130 kg. voor leder rund bo ven één Jaar, gerekend volgens het per l Deo. 1943 op het desbetreffende be drijf aanwezige vee. Tenelnd den P B H. ln staat te stellen, de noodzakelijke maatregelen te nemen, dient men tijdig bij zijn P. B. H. aangifte te doen dat men boelhuis wenscht te houden, of an derszins zijn veestapel wenscht op te rui men. Doet men dit niet, en blijkt dat de verschuldigde vleeschlevcring van 1944. alsmede eventueele restanten van vorige Jaren niet zijn voldaan, dan worden on der geen enkele voorwaarde geleldebll jetten voor het te vervoeren vee naar dc nieuwe eigenaren afgegeven. Hierbij zij opgemerkt, dat stieren boven l Jaar wor den aangeslagen voor 320 kg., doch bij vorkoop aan derden voor fokkerij, de le- verlngapltcht van 320 kg. wordt overge dragen aan kooper. De prUa van sinaasappelen. Verkoopprijs van importeur nnn gros sier f89.13 per 100 kg.: verkoopprijs van grossier aan winkelier f98.— por 100 kg.; verkoopprijs aan consument 10.12 p. 100 De prijs van zuurkool. Met Ingang van 24 Januari 1844 be draagt de prijs, waartegen los uitgewogen zuurkool aan den consument mag worden verkocht, 10 ct. per uz kg. GEEN NAHEFFING LD ortdord««l I (persoonlijke ongevallen) en ondardaot II (oo.-rp. risico'ltot f.IOO.OOO.-) Zooalt her zich thans laat aanzien zal ook tn onderdoe! III (overige risico's) over het 2c halfjaar 19*3 geen na- hcffing behoeven plaats te vinden. De rekening van dit onderdeel kan echter eerst na 1 Maart worden vastgesteld. Ondtrltnge NtderlanJscbe Moltstverztktring Mij. SNEEK KMtoor A-dam: KeUarigr. 3M, Tal. WI1S r///A verankerd in de imposante Martini toren! Nederland bècbt aan tradities, zooals bet vader landsche kopje koffie. Gelukkig dat Nieoeijer ze ook nó nog voort zet in zijn voor treffelijk surrogaat ia do kinderclranïcï De „Rona -carnmeldrank heeft een heerlijke smaak en Is voor Uw kinderen CCn ideale bijvoeding. »RON A< |^.c ep, Van\\o.,fo„^i

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Dagblad Noord-Holland, Schager editie | 1944 | | pagina 3