Bevrijdïngsnummer
BEVRIJD!
GEBED.
De vrije uonaarder
No. 71/636
Zaterdag 5 Mei 1945
Administratie en Redactie Westerweg 27, Alkmaar
Minimum-prijs 10 cent
Langer dan we gedacht hadden, heeft Alkmaar op
zijn bevrijding moeten wachten! Wanneer we geweten
hadden, dat het zoo lang had moeten durenMaar
nu is het dan zoo ver! We zijn de vloek van de be
zetting kwijt. Als uit een gevangenis ontsnapten voelen
we ons. Maar niet schuw en benauwd, want we weten
het, dat we recht hadden op onze vrijheid, dat de
onderdrukking onrecht was.
Nog wat onwennig zullen we elkander aankijken de
eerste dagen. Want we weten nog niet zoo direct,
waar we aan toe zijn. Maar de blijdschap over de
bevrijding zal er toch gauw komen, ondanks alles en
allen, die we missen moeten. Van tal van dooden zeggen
we: hadden die dit toch ook nog maar mogen be
leven Van tal van anderen, die naar Duitschland
werden weggesleept, die gevangen werden genomen,
die elders aan de strijd tegen onzen vijand hebben
deelgenomen, vragen we ons af: „zullen we ze terug
zien? En wanneer? En hoe?" Maar laten we goed
bedenken, dat zij allen, dooden en levenden, zouden
willen dat wij ons nu verblijden. Uit de verte hebben
zij in de zware maanden, die nu achter ons liggen, met
ons meegeleefd. Onze hoop en onze vrees hebben ze
gedeeld. Juist voor zoo ver zij hun leven hebben ge
geven in de strijd tegen onzen vijand, zullen zij willen
dat wij sterk zijn in vreugde.
Want vreugde is kracht! Blijdschap is levensdurf.
Nu zal het moeten blijken of we de herkregen vrijheid
waard zijn. Enkelen hebben iets kunnen doen om haar
te helpen herwinnen door hun strijd in de illegaliteit.
Meerderen hebben alleen al door hun weigering om
voor den vijand te gaan werken een goed werk gedaan.
Vele anderen hebben de onderduikers krachtig ge
steund. Zoo is er ondanks de groote en zeer diep
gaande verscheidenheid, die wel kenmerkend is voor
ons volksleven - een nauwere samenwerking in ons
volk mogelijk gebleken, dan wij vroeger zouden hebben
mogelijk geacht.
Er zal hard moeten gewerkt worden om ons vader
land weer op te bouwen. In 1813 kreeg ons volk „een
vroolijke dag op gemeene kosten". Moge het nu zoo
zijn, dat ons volk werk krijgt en een menschwaardig
bestaan. En: vrijheid om mee te bouwen aan de op
gang van ons volksleven in de nu aangebroken derde
periode van onze nationale onafhankelijkheid.
Worde het onze oude Koningin gegeven ons volk
te zien opleven tot een waarlijk sociale rechtsgemeen
schap! Wij zijn er van overtuigd, dat dit ook door
Haar zou worden beschouwd als de schoonste vrucht
y. Maar als ik leven mag tot de bevrijding
Q en juichen op het overwinningsfeest, K
i) God, doe dan dit mij weten: wat voorbijging k
aan nood en leed is niet vergeefsch geweest. k
Laat hier een volk herrijzen, wijzer, schooner /f
dan toen het neerdaald' in het doodsgebied, b-
Dat van Uw aard opnieuw een vrij bewoner jt
j) staag naar de komst van Uw voleinding, ziet. k
Omdat dan van dit land de horizonnen
Jn Rijp worden door Uw licht van eeuwigheid, re
Omdat Uw martelaars hier overwonnen b
En met hun bloed de bodem is gewijd.
Laat hun dit land zoolang de zon zal schijnen, k
JJ God, doe het ons ontvangen uit hün hand!
Laat ons slechts wat zij wonnen met hun pijnen
|j Herboren worden tot één vaderland?
(Uit „Op Nebo's Top", opgenomen in het
bundeltje „Margrieten" Mei 1943.) fC
van deze zware vijf jaren.
Wij willen op deze dag zonder aan het aandeel
van de anderen te kort te doen toch wel in het
bijzonder een eeresaluut brengen: in de eerste plaats
aan het oude Engelsche volk en het Britsche wereldrijk,
dat onder Churchill's grimmige leiding, getoond heeft,
dat het nog allerminst aftandsch wasdan aan de be
kende energie van de Vereenigde Staten van Amerika,
die onder Roosevelt's aanvoering getoond hebben eèn
waarlijk grootsche politiek te kunnen voeren en ten
slotte niet het minst aan de mannen en vrouwen van
Stalin's Sovjet Unie, die wel de allergrootste ontberingen
hebben geleden, maar zich daarvan met wonderbaarlijke
wilskracht hebben weten te herstellen en zoodoende
zich een plaats hebben veroverd in de wereld en ook
in onze harten
Het Duitsche slavenjuk ligt verbroken. We willen
niet terug naar de ellende van vóór 1940, maar voor
waarts en opwaarts naar een nieuw, blij volksbestaan.
Wij willen met alle volkeren, die ook onder de Duitsche
druk hebben gezucht en met hen, die Hitler's macht
hebben gebroken, samen een betere toekomst bouwen
TENAX.
