wm Zeilen is een prachtsport maar het windje moet je niet in de steek laten! Wat doen de V.S. om Japan democratiseren? te GEVEDERDE LUCHTMACHT Ted Bolt op het onbekende eiland Van hart tot hart dat Gij xoodt wandelen een wijze Gode waardig (I The*#. 2-12a) <dewi) Wij Nederlanders zijn een volk, «Jat graag achter de spionnetjes zit te «luren. Wij kijken graag hoe onze buur man of buurvrouw gekleed gaat. in let terlijke- en figuurlijk- zin. Wij onder werpen gaarne het leven en doen en la ten van den evennaasten aan onze be schouwing. Om er dan bij voorkeur niet het goede uit te puren, maar het kwade en het tekortschieten. Wij treffen elkan der gaarne met onze banvloek. In dat elles verkneuken wij ons. Glim men wij van plezier. En wee den medemens, die aaat bui ten de orde van het alledaagse. Hij wordt achtervolgd door onze laster en roddel. Toch was het beter als ieder onzer xich bezighield met het wieden van on kruid in eigen tuintje. Dat wij steeds eerst onderzochten, of er aan ons zelf niets te verbeteren, te verfraaien viel. Wie zijn wij, dat wij zo gemakkelijk op de rechtstoel klimmen om te oordelen over den medemens?. Wie geeft ons het recht hart en nieren van den naaste te proeven? Wij beelden ons gaarne in Gode lijk te zijn. De arrogantie van Willem Kloos: „ik ben een God in het diepst van mijn hart", is geen onzer vreemd. Wij be- en veroordelen mens en leven en wereld. Of wij-zelf maatgevend voor de goddelijke normen zouden zijnl Ik geloof, dat wij met ons allen op de verkeerde weg zijn. Dat wij opnieuw bescheidenheid hebben te leren. Dat wij weer opnieuw moeten leren zeggen: God Gij zijt alles, en ik ben niets! En als wij dat weer voldoende ge leerd hebben, dan zullen wij er van af zien anderen te beoordelen, laat staan te veroordelen. Maar dan zullen wij al door opnieuw ons-zelf de vraag stellen: ben ik. die ik voorgeef te zijn? Is mijn leven zó, niet dat de medemens er goed keurend over knikt, maar dat God-zelf ons op de schouders tikt en zegt: „Goed zo. mijn zeunke!" Want van het antwoord op die vraag, hangt tenslotte de waarde van ons le ven af. Het gaat er om of ik de godde lijke les van het leven heb geleerd, of ik trouw weet te zijn aan eigen diepste innerlijk, waar ik de stem Gods kan be luisteren. Dan zijn wij stellig niet in de sfeer van het zondeloze beland. De onschuld der engelen zal den mens wel eeuwig vreemd blijven. Dan nog zullen wij tekort schieten en fouten maken. Dan nog zal niets menselijks ons vreemd zijn. En toch zullen wij andere mensen geworden zijn. Innerlijk vernieuwd. Overstraald door goddelijk licht zul len wij pogen zó te zijn, dat men van ons zegt: hij wandelt op een wijze Gode waardig. Voor de vrouw: HET OPKNAPPEN VAN HEREN KLEDING De kleren maken de man. zeg» een spreekwoord, dat in onze tijd maar al te waar blijkt te zijn. Al te waar, want hoeveel moeite kost het niet om elke dag behoorlijk voor de dag te komen? En het spreekwoord geldt alleen maar voor keurige, goed passende kleding Daar het hier nog wel eens aan ont breekt, moeten wij ons toch zo goed mogelyk zien te redden. Een echte op knapbeurt doet vaak wonderen. Het lijkt wel eens. dat mannen weinig belangstelling hebben voor kleren, maar welke vrouw kent niet de verrassing van manlief ^wanneer hij zijn pak. hoed of das, opgefrist in de kast ziet hangen? De paar korte wenken, die hier volgen zullen u zeker nog eens te pas komen, a. Stofvrij maken. Hiertoe het pak in de buitenlucht uithangen. Daarna grondig afborstelen. De zakken binnenste buiten keren en eventueel uitwassen. De voe ring van het costuum afnemen met water en ammonia of met een vet- oplossend middel. b. Afnemen. Het afnemen van het pak zelt dient te geschieden met water, waaraan een scheut ammonia is toe gevoegd; vette plekken met een vet- oplossend middel behandelen en met een schone doek nawrijven tot de vloei stof verdampt is. De doek, waarmee het costuum wordt afgenomen, steeds goed uitspoelen en uitwringen, daar an_ ders de ammonia op donker gekleurde pakken kringen veroorzaakt. Vette kragen plat neerleggen, daarna afbetten met een vetoplossend middel en schoon wrijven met een droge doek. Zo nodig deze bewerking enige malen herhalen. Modderspatten behandelen met een borsteltje, dat men in water en azijn gedoopt en goed uitgeslagen heeft. c. Doorstomen. Het pak doorstomen met water, waaraan een scheut ammo nia is toegevoegd. Hierdoor worden rookluchtjes en andere onaangename geuren verwijderd. Vóór het persen van de broek allereerst de zakken en de voering aan de binnenkant opstrijken. Voor het verwijderen van uitgezakte knieën de pijp dubbel leggen op de strijkplank, zodat de vouw in het mid den komt te liggen. De ruimte samen- schuiven naar het midden van de knie. waardoor de stof op die plaats enigs zins bol gaat staan. Hierover heen een in water goed uitgewrongen perslap leggen. Een flink warm Ijzer in een grote kring om de ruimte heen over de perslap bewegen, zodat de stoom door de stof heenblaast De kring, welke men met het strijkijzer om de ..knie" maakt moet steeds kleiner worden, tot het ijzer ten slotte op het midden van de knie wordt geplaatst. Deze bewerking zo nodig enige malen herhalen. Met de platte kant van een kleerborstel of met de hand de ruimte glad strijken. Van de jas allereerst de mouwen doorstomen en persen op de mouw- plank, of dubbel liggend op de strijk plank. De bovenkant glad maken door de mouwen over de kop van de mouw plank te halen en deze dan glad te be handelen. Hierna de kraag en de revers afzonderlijk persen op de bekende wijze en vervolgens het rugpand en de voor zijde onder handen nemen. Is de gehele jas behandeld, dan pas de revers er in persen. Bij het plat persen van de revers 8 cm. van de onderkant niet persen, waardoor de revers bol blijven staan en goed vallen. Tot slot de voering aan de binnenkant met een warm ijzer glad strijken. Van het vest de voering aan de achterkant opstrijken; dan het aan de binnenkant daorstomen met .-.ehulp van een perslap en met een warm strijk ijzer; het daarna glad $rukkea. Met de jol van Stavoren naar Amsterdam M'™ eerst® aanblik van het ouae scheepje was niet erg bemoedi gend. De schuit zelf met opgebouwde kajuit zag er nogal comfortabel en zeewaardig uit. maar de bemanning hoosde het water met emmers vol ln de vaart. „Is dit een boot of een regenbak?" vroeg ik benieuwd aan mijn Amster damsen vriend. „Vermoedelijk een combinatie", ant woordde hij flegmatiek. „Het ding lekt een beetje, maar is overigens zo sterk als een golfbreker." Hij is een benijdenswaardig optimist, die zich in elke situatie weet te schikken. Naar dit grandioze natuurschllderfl bleef je mijmerend staren, ln een stemming tot medidatie. Toen Alaln Gerbault. alléén, met zijn Jacht een wereldreis maakte, vonden velen dit een krankzinnige on derneming. Het ls Inderdaad ook niets voor hen. die de hurry en de waanzin van een grote stad verkiezen boven het zwerf se avontuur en de zwijgende een zaamheid. Wie nog nooit heeft gevoeld, dat al onze lulde mensenwoorden IJdel tegen de eeuwigheid kapot zwetsen, ei geen feellng voor schoonheid heeft, za blindelings aan talloze dingen voorbij gaan, die hun eigen sprake en sproke hebben, en voor het ontvankelijk gemoed een openbaring zijn. Maar we willen niet afdwalen van ons chapiter. Toen het smeulende zonnevuur allengs begon te doven, en een fijne damp zich als rook verspreidde, gingen de lichten er zelfs een aardige bries, die nog gesta dig toenam. We voeren op de kustlich ten en een klein kompas, en tussenbeide werd nog een grote uitslaande kaart ge raadpleegd. De lucht was min of meer betrokken en dun bezaaid met sterren. Het zeilen ln donker gaf je de gewaarwording van het onbekende, dar Je scherp moest op letten. om Je niet in de bakens te ver gissen. Maar aangezien de kust aan stuur boord zichtbaar bleef als een schemerige strook, konden wy de koers nooit mis sen. Er liep een flinke deining en we slingerden van Jewelste. Nu wist Je dan toch. dat Je op het Uselmeer danste, en niet ln een flinke tobbe aan het spele varen was. Wy bruisten ongereefd door door en rolden lekker overzij, we rezen en daalden, dat het een lust was. Er ls geen mooier werk. dan zó een schip te sturen. Het niet louter als schokvanger te laten fungeren, maar het de golven sierlijk en soepel te laten nemen als een paard een hindernis. Je vóélt als het ware, hoe d* schuimers Je zullen treffen, en het ls de kunst, om ze dan te verras sen, Nu eens zijn zij overrompelend ln de aanval, dan weer heb jy de leiding ln deze heerlijke wedstrijd. Je bent afwis selend winnaar en verliezer. Het ls een boeiend spel vol onberekenbare kansen en van een meeslepende spanning. Aan de grond. „Rijzende Zonverhuld in nevelen ZEILEN IS EEN PRACHTSPORT. Het hart van ieder, zeiler gaat open, wanneer hij alleen al naar het plaatje kijkt! beneden aan, terwijl de maan als een zachtglorende lampion ln de bewolkte hemel steeg. Rondom ons werden de lan taarns van thuisvarende of vissende bot ters uitgehangen in de duisternis. De meisjes begaven zich nu naar binnen, om een tukje te doen. Mijn maat en lk hiel den wacht en namen om beurten het roer De verdere equipage bestond uit z'n verloofde, en nog twee andere tocht genoten, namelijk zijn makker en diens meisje. Met z'n vieren maakten zij een zwerftocht over de Friese meren. On derweg brachten zij ons thuis een kort bezoek, want na enkele dagen zou ik, de spreekwoordelijk overbodige maar onvermijdelijke vijfde, mij op de terug reis als gast bij hen voegen. Toen lk met de ochtendtrein in het slaperige stadje arriveerde, bleek het helaas, dat de schipper door een kleine onvoorzichtigheid ernstig kou had gevat en tamelijk beroerd met een pijnlijke keel in de ziekenboeg lag Dat onfor tuinlijke feit was een miserabele teleur stelling en lelijke handicap voor ons allen, doch zijn maat, eveneens een er varen sportzeiler, wist hem gelukkig be hoorlijk te vervangen. Rust en andere kuren. Het was een stralende zomerdag, toen wij van wal staken. Maar de wind hield een rustkuur en bleef met vacantie. Hoe wy op die manier ooit de overkant moesten bereiken, was een tergend raadsel, dat slechts de toekomst kon oplossen. We vorderden als trage lut. Soms aaide een zephyr een lichte rim peling in het water, en dan kwamen weer hele stukken spiegelglas. Ja, er waren momenten, dat de boot roerloos lag, en volstrekt niet meer te regeren viel. Op een keer, dat ikzelf de helm stok hanteerde draaide de jol zich ver. achteiyk om en kregen we de Friese kust zo duideiyk voor ons als een ge kleurde prent. Toen de vice-admiraal even later naast mij ging zitten, merkte hy verheugd op. dat we tóch nog een centimeter harder opschoten dan de lucifer, die naast ons dreef. „We véren ten minste al weer, al is het ook een el ln het uur", sprak hy voldaan. „Ja, maar in de verkeerde richting*", mompelde ik triest. „Verrek, ik dacht dat het een mop is", verwonderde hy zich, terwijl hy soezerig z'n ogen uitwreef. Hy had Stavoren eenvoudig voor Enk_ huizen aangezien, zover was het reeds met hem heen. Vermoeiend niets doen. We wisten het geval eindelijk weer te wenden. Wy dreven en draalden, dre ven en draalden maar. na elke ademloze pauze profiterend van een vermoeide zucht, inmiddels rleselde de tijd onop houdelijk door de zandloper. Zon en zee waren onze trouwe gezellen. Soms wiekte een meeuw onderzoekend om het want. Een rist aalscholvers ging laagvliegend naar MedembllK, ln pyisnelle vaart. We keken de vogels jaloers achterna. Veraf en naby stonden andere zeilen te dromen op het strakgespannen vlies van de wyde plas, en nu en dan hoorde Je de hart slag van een motor door de ruimte bon zen Onze schipper kwam af en toe even koekeloeren, doch verdween al spoedig weer koortsig onder de dekens. Temid den van zulke blaktes leerde Je pas be seffen, wat windstilte moet hebben bete kend voor de zellschepen van vroeger eeuwen, gedurende hun voyaglen naar het verre Indiê. Weliswaar hingen om onze notedop niet de geuren van touw en teer en uitheemse kruiderijen, maar dc ervaring was van dezelfde soort, 7JJ dan ook ln duodecimo-formaat. Je kunt vloeken als een kadraal of vleien een vrouw, doch het ls vergeefse moeite. We waren 's morgens vóór negenen vertrokken, maar toen de avondzon haar vlammende, tinten neerpenseelde, bevon den we ons nog steeds een aanmerkelijk eind uit de Hollandse kust. En toch. deze zonsondergang zou lk niet graag hebben gemist! Aan de Westerkim voer een schip door gloeiend goud, en bran dende lynen slierden langs de boordrand Over het water was alom een bleekgroene glans uitgevloeid, die matgeel koper kan hebben, een opallserende weerschijn, die aan het geheel een aparte bekoring gaf. Fortuna wordt ons welgezind. Onder de welluidende klanken van de carillons, die uit kerktoren en Dromeda ris speelden, passeerden we klokslag mid dernacht Enkhulzen, waar nog menig ge bouw van oude roem getuigt- Wij had den dus niet minder dan vijftien uren over dit trajeot gedaan. Welterusten! Maar thans werden de goden ons wel gezind. Waarschijnlijk hadden ze mede lijden met het hoopje ellende, dat ze troosteloos voortsukkelde. Want er kwam merkbaar wind, en een poosje later woei „News Chronicle" wijst op grote gevaren \yAT gebeurt er op het ogenblik ln Japan? De vraagstukken, die ons eigen werelddeel en ons eigen land betreffen zijn zo tal rijk en gecompliceerd en houden zo nauw verband met ons ele mentaire levensbesta an. dat we geneigd zyn ons voor de gang van zaken op andere werelddelen slechts te interesseren als wij me nen, daar zelf direct bij betrokken te zijn. Het overige gebeuren in de wereld laten we als werkter rein voor politici, historici en za kenlieden. Toen we voor het Hoornsé Hop op en neer sprongen, begon het tegen een uur of vier te dagen. Weldra werd bet zicht nu beter. Mijn maat bad bet roer over genomen. Later flauwde de wind echter geleidelyk weer af, hoewel de golven nog bleven kuiven en krullen, zij het ook met minder élan dan tevoren. Het bleek, dat we maar heel weinig water maakten. Tenslotte konden we onze voorlopige be stemming, het eiland Marken, reeds vaag ln de verte onderscheiden. Maar we kre gen de wind te voorlijk, en moesten gaan kruisen. Hij besloot zodoende liever op de kust aan te houden. Het duurde lang, maar eindelijk waren we er nog amper twintig meter van verwijderd Doch een lastige ondiepte verhinderde ons het be loofde land te betreden, en we raakten hopeloos aan de grond. M'n makker ging zich kordaat uitkleden en plonsde zonder aarzeling in badpak te water. Er werd getTokken, gerukt en geduwd, maar je kon net zo goed proberen, om een bos haar op een kletskop te toveren, het lukte niet. Tot een paar vriendelijke vis- serslui, die Juist ln de buurt langs hun netten tuften, ons met motorkracht uit de penibele toestand bevrijdden. Ook na deze stranding bleef de wind een hard nekkige tegenstander, zodat we verschel den keren overstag moesten gaan. De schipper gaf order, om dan maar op Mon nikendam aan te loeven. Daar vandaan wilde men binnen door met de JaagliJn verder de hoofdstad trachten te bereiken. Doch ter hoogte van Volendam werd ook dit plan weer gewijzigd, aangezien we het ondanks alles nog zuinig zeilende konden houden, en om er een trekschuit van te maken, dat had ook zyn bezwaren. Wij gleden dicht onder de wal van het pittoreske Marken naar de lange uitloper, die we ginds nog moesten ronden, alvo- j IjE vraag Is echter: In hoeverre en op rens met een gunstige wind naar Am- - sterdam te kunnen doorvaren. Tegen on geveer half zes in de namiddag bereikten we de Oranje-sluizen, na ruim 52 uur op het Zuldersop te zyn geweest, en een uur later konden we de boot vastmeren aan een steiger van de Ruyterkade. Wie beweert, dat hij het vlugger kan doen onder dezelfde omstandigheden, krijgt van ons gratis een nieuw gebit, want z'n eigen wordt er op de kermis met feilloze zekerheid uitgeslagen WIJAJO. Nu, mogen historici als ongevaarlijke lieden bekend staan, politici doen dit zeer zeker niet en zaken lui nog veel minder. Deze laats ten gaan voorzover zy althans tot de héél groten behoren in onze we reld steeds vergezeld van malitai ren, hetzij zachbaar, hetzij onzicht baar. Er bestaat nergens ter wereld meer een belangrijk gebeuren of het wel en wee der gehele mensheid kan daar mee gemoeid zijn. We zijn overal direct bij betrokken. WE moeten het daarom betreuren, dat er zo uiterst weinig tot de we reld doordingt van hetgeen zich afspeelt in het land van de rijzende zon. Japan, sinds vele jaren een bol werk van een uiterst gevaarlijk fas cisme en militairisme, moet gepaci ficeerd en gedemocratiseerd wor den. Maar zo ergens, dan is op dit gebied in de Grote Oceaan het be grip van „ijzeren scherm" op het ogenblik van toepassing. Generaal Mc. Arthur heeft enige decreten afgekondigd, die de groot industrie en het groot-grondbezit daar moeten aantasten en die het fundament kunnen worden voor een democratische ontwikkeling in Ja, pan. Theorie en praetijk. welke wijze worden deze wet ten ten uitvoer gebracht? We leren uit eigen ervaring hoe zuiver demo cratische instellingen in onzuivere handen gebruikt kunnen worden voor ondemocratische doeleinden. Uit onze naaste omgeving weten we hoe moeilijk het is fascistisch vergiftigde volken democratisch be grip bij te brengen. En daarom den ken we met grote bezorgdheid aan De broedtijd is ten einde met een nieuwe generatie vliegers versterkt Frankeer als regel met een Nationale Hulpzeget HET voorjaar liep ten einde, en daarmede de broedtyd. Reeds klinkt het geluid tussen bomen en struiken van jonge vo gels, die uit het nest gevlogen zijn en onder de deskundige leiding van vader en moeder de eerste vlieg- oefeningen ten uitvoer brengen. Maar nog zijn niet alle jongen op de wieken. Uit haag en kreupelhout klinkt nog hier en daar het schrei ende geluid uit wij dopengesperde gele vogelbekjes; de jonge genera tie is op komst! Verschillende kuikens van laat komers, (want onder de vogels treft men deze categorie evengoed aan, evenals onder mensen), liggen te wachten op de grote dag, waarop zy het luchtruim zullen inzweven, ver weg. Nu doen zij zich nog te goed aan alles, wat de ouders voor hen aansjouwen. Hun kale buikjes zijn balvormig, want ze kunnen heel wat bergen. Nog een klein tijdje en ook zij zullen tot de gevederde luchtmacht behoren. Een kijkje vanuit de schuilhut. Met lede ogen en een tikje wee moed ziet de waarnemer, de vogel fotograaf, vanuit zijn observatie post dit streven van zyn vogels. Toch kan hy een zucht van verp lichting niet onderdrukken, nu hij ziet, dat alles zo goed gegaan is en de vogelfamilie, die hij tot doelwit koos, voorspoedig opgegroeid is. Hij moet erg oplettend zyn, wil hij nog enig profijt van de vogels hebben en ze op de gevoelige plaat vastleggen. Bij deze sport doemen tal van moeilijkheden op, die men bij het fotograferen van andere objecten niet ontmoet ,3eter één vogel in' de hand, dan tien in de lucht" is hier in omgekeerde zin van toepas sing. Tien opnamen van een nest met jongen zullen mislukken, ter wijl een foto van een vogel in de lucht meestal goed uitvalt. Een nest ligt vaak verscholen tus sen de takken van een boom of in het struikgewas, waar zelden vol doende licht is om een goede foto te nemen. Geluk moet er beslist bijkomen, een goede dosis hiervan moet men meenemen ter jacht met de camera. Een „ongeluksvogel'' zal in negen van de tien gevallen by de vogels geen goede resultaten be reiken GELUK EN ONGELUK. Toch had ik dit voorjaar geluk en ongeluk, beide vielen tezamen op een stralende Junidag. <0 -Jf vü., 3,'-. Myn schuilhut stond bij het nest van een wilde eend (Anas platy- rhyncha) dat tussen enige kruip wilgstruiken op de vlakte van het vroegere eendenmeertje nabij Ber gen aan Zee lag. Uren lag ik reeds te wachten; de zon straalde gloeiend heet naar bin nen door de gaatjes in het dak van het tentje, dat overdekt was met helm en snij gras. Nat van het zweet lag ik in mijn „oventje" te luisteren naar het gekliew van de meeuwen, die als glinsterende wit-zilveren voorwerpen door de strakke blauwe lucht boven de Noordzee warrelden. Een eenzame stern vloog hoog over in de richting van de zee, waar het koele water hem wachtte. Zijn korte krijsende roep klonk door de om geving en stierf weg tussen de stuifduinen, die in de hete zon stonden te blakeren als pyramiden in de woestijn. Die vogel vloog naar het zilte nat Ik moest wachten, wachten op de eend, die maar niet wilde ko men om op de kiek gezet te wor den en mij misschien zelf wel voor „eend" in figuurlijke zin des woords uitschold. Ongeluk had ik op die stralende Junidag! Maar nee, toch niet Juist op het moment, toen ik wil de opstaan, hoorde ik een zacht ge ritsel tussen de struiken. Toen ik my weer voorzichtig plat op de buik neervleide, zag ik door een kiertje een jong konijntje, dat nieuwsgierig naar binnen gluurde. Het moet den groten man, die daar lag stellig niet gezien hebben, want het diertje maakte in het geheel geen aanstal- te om het hazenpad te kiezen. De tijd van handelen brak nu aan! Vlug de camera ingesteld, maar niet op afstand en tijd gelet en klakkeloos afgedrukt Ruts, het diertje schoot weg tus sen de golvende planten en werd verzwolgen door het frisse groen. Voordat ik wegging werd het nest met de eieren nog even vereeuwigd (een klein kunstje trouwens). De volgende dag kwam ik weer, maar het was niet meer nodig. Alleen de lege schalen sierden het nest de vogels waren gevlogen B. Jr. Japan. Wanneer we dit land verge lijken met het fascistische Duits land, dan moeten we vaststellen, dat Japan fascistisch is in superlatieve zin. Japan heeft zelfs nimmer, zoals Duitsland tijdens de Weimar-repu bliek, een democratische periode meegemaakt Evenmin heeft het kennis kunnen nemen van de vrij heidsbegrippen der Franse Revolu tie, waar de huidige West Europese democratie in wezen op berust. Modern sprookje... TOT het midden der vorige eeuw was Japan een feodale maatschap pij. Het feeërieke eiland lag als be toverd in een vergeten hoek der wereld tot het gewekt werd uit zijn slaap van eeuwen tot een nieuw le ven. Maar dit voltrok zich minder romantisch dan in het bekende sprookje. De Kus was hier het ge rommel van een oorlogsschip, de jonge prins van het jonge Ameri kaanse imperialisme en het ont waakte prinsesje zou tot schrik der gehele wereld het afzichtelijke Ja panse imperialisme worden. HET Japanse feodalisme ontwikkelde zich zonder de overgangsvor men welke wij in Europa heb ben doorgemaakt tot een land van moderne groot-industrie en groot kapitalisme. De heersende kaste van adel en feodale heren liet in razend tempo, naar Amerikaans model fabrieken en kantoren bouwen. De Japanse lijfeigene werd op eens fabrieksarbeider. Maar de meesters van het land maakten van hun ongeschokte feodale macht ge bruik om den huidigen fabrieksar beider in zyn horige positie van vroeger te laten. Omdat in Japan in het geheel geen overgang heeft be staan van feodalisme naar burger lijke vrijheid is een ontwikkeling van fascisme naar democratie er nog veel moeilijker dan in Duitsland. Watis derolderV.S.? Y^AT doen nu de Ver. Staten, om een democratische ontwikkeling te stimuleren? Het zwijgen hierover is even beanstigend als de schaarse berichten en reportages die tot dus ver met betrekking tot Japan ver schenen. Het Engelse blad „News Chroni cle" is één van de weinige grote bladen die in de loop van het laat ste halve jaar iets gepubliceerd heeft. Het wijst er op, dat het fas cisme hi Japan niet wordt uitge roeid en schrijft <ml hoe het Ame rikaanse bewind gebruik maakt van nazi's, die gedurende de oorlog met een speciale opdracht in het Verre Oosten werkte. Deze nazi's ontvangen salarissen van zelfs 16.per week „we gens een tekort aan geoefende werk krachten". De economische veran deringen die als fundamenteel wer den aangekondigd, beperken zich in hoofdzaak tot het betalen van oorw logsschatting door de grote familie trusts. Er wordt niets gedaan om de toestand der hongerlijdende bevol king te verbeteren, noch om den Japanner op te voeden tot een de mocratischer mens. Wanneer we daartegenover lezen, hoe generaal Mc Arthur bezig is Japan te ..Ame- rikaniseren" zowel met geestelijke als met materiële goederen dan wordt bet ons duidelijk, dat nog altyd voor het groot kaoitaal in de Verenigde Staten de handel meer geliefd is, dan het fascisme ge vreesd. pN In dit alles schuilt een groot en dreigend gevaar. Men kan de geestesgesteldheid van den Japan ner niet veranderen met democra tische decreten alleen. We vrezen, dat de Amerikanen hun taak niet begrijpen. ROBERT ELBURG. GEDROOGDE EN GEMALEN AARDAPPELEN. -• Gedroogde en gemalen aardappelen bleken bij Amerikaanse proeven graan- meel in het veevoeder zonder enig be zwaar te kunnen vervangen. Nederland behoeft dus niet bevreesd te zUn voor een overproductie van fabrieksaardap pelen, omdat onze veevoederbehoefte al tyd het overschot zal kunnen opnemen. Voor de Jeugd 1. Het was een prachtige zomerse mor gen. „Echt een dag om het ervan te nemen", dacht Ted Bolt, die Juist zljti eerste vacantiedag had. Hy kroop uit zijn bed, schoot ln zijn kleren en wipte naar bulten. Zo snel hij kon verliet hy de stad. Want hij had een vast plan in zyn hoofd. Daar had hy al wat hy zoAt. Op een bordje aan een boom las hy „botenver huur". Daar moest hij zyn. Varen was zyn lust en zyn leven. De eigenaar van de boot was een oude schipper met een puntbaard en een pyp. „Ik heb nog net een fyn motorbootje", zei hy, „echt iets voor U". Dat vond Ted ook. „Accoord van Putten", zei hy en hij stapte aan boord.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1946 | | pagina 3