Diamanten beheersten eens de
politiek
Amsterdam in yacantietijd
Wereldregering noodzakelijk
China heeft alleen behoefte aan
voedsel, niet aan wapens
Voor de Jeugd Ted Bolt op het onbekende eiland
Van hart tot hart
Want wanneer Ik zwak ben,
dan ben Ik machtig."
(II Cor. 12-106)
(dewl) Wij vergissen ons vaak ln wat
„macht" is. Het tijdperk van de grote
fascistische dictatoren ligt nog maar
kort achter ons; hier en daar dragen
zelfs nog figuren van kleiner orde de
erfenis van de grote voorgangers
Rome en Berlijn verder. Wat 'n macht"
echter straalden deze dictatoren uit
Wanneer hun gebod weerklonk, sidder
den millloenen. Hun machtswoord deed
bijna een gehele wereldorde In elkaar
«torten.
En tochmèt de dictatoren ging ook
hun macht roemloos ten onder. Er is
zelfs geen moment, dat aan hun bestaan
herinnert.
Daartegenover Jezus voor Pllatus.
Weerloos staat Hij en moet de bitter
heid ondergaan, dat het tesaamgestroom-
«15 volk niet Hem verkiest om vrijgela
ten te worden, maar een misdadiger. En
terwijl Pilatus zich de handen in on
schuld wast, wordt Jezus weggevoerd
om vernederd te worden. De kleren
worden Hem van het lichaam getrokken,
de doornenkroon Hem op het hoofd ge
plaatst, de geseling verwondt het li
chaam tot één bloedende plek.
Dan begint de moeilijke tocht naar
Golgotha. Het kruis wordt opgericht
hoog op de heuvel ver uit boven het
schone Palestijnse landschap. Om de
hoon groter te doen zijn hangen aan
ter weerszijden van Jezus opgerichte
kruisen twee moordenaars. Maar dan
breekt de kracht van Jezus' zwakte
door; dan wordt Jezus weer terwijl
de dood reeds Zijn ogen omfloerst de
machtige, die zich verheft boven alle
aardse macht. De machtige triomf van
Zijn zwakte culmineert tenslotte in de
wijze waarop Hij hen beoordeelt, die
bezig zijn Hem te vonnissen. Geen boos
heid. geen woorden om eigen zaak te
verdedigen; maar van het kruis af een
dringend gebed tot God: „Vader, vergeef
het hun, want zij weten niet wat zij
doen."
Macht en zwakte, zij stonden ook te
genover elkaar in de gevangenissen der
concentratiekampen, die de Duitsers
hadden ingericht ten behoeve van eigen
burgers en die der bezette landen. De
uiterlijke macht van wapen en geweld
streed h'er tegen de naar buiten zwak
schijnende geest. Maar de geest woni
Het lichaam kon naar de gaskamer wor
den gevoerd, naar de galg, of voor het
yuurpeleton; de geest was ongrijpbaar
en niet te doden. En machtig waren de
laatste woorden van die student tot zijn
beulen: „Ik sterf voor een zaek, waar
voor lééft gij?"
Het gaat in het leven niet om de
macht, die wij fysiek in de wereld kun
nen uitoefenen. Het is onbelangrijk,
dat wij geplaatst zijn in een maatschap
pelijke positie, waar een ider naar ons
bpkijkt en ons blindelings gehoorzaamt.
Het enige waar het op aan komt, is
'de macht van onze geest. Wanneer wij
Jn onze geest trouw zijn. Trouw aan de
idee, die wij dienen, aan de waarheid,
aan God, dan zal de schijn van ulter-
lijkfe macht ons niet verblinden, maar
'dan zullen wij diep - ln weten machti
ger te zijn, dan de machtigste poten
taat.
Altijd zal voor ons gelden: „Want
Vanneer ik zwak ben, den ben ik mach
tig."
De Cullinan, steen des aanstoots
QOK diamanten hebben hun rol ln de
politiek gespeeld; met diamanten zijn
diepe schrifttekens gekrast in de tafe
len van het UJdgebeuren.
Daar is de Orloff. die de gunsteling van
Catharina II, graaf Orloff, ln Amster
dam kocht, om ze te schenken aan de
Russische keizerin de tweelingbroer van
de befaamde Koh-i-noor. Berg des Lichts;
daar is de „Sjah" waarmee de Perzische
vorst Nadir de bloedige wraak van den
Czaar afkocht voor de moord op den Rus-
sischen gezant, en diplomaat en toneel
schrijver Gribojedoff.
Een zeer belangrijke, maar minder
bloedige rol heeft echter de grootste steen
ter wereld, de Cullinan, gespeeld.
Deze meer dan 3000 karaat wegende
steen werd gevonden ln de Diamond Mijn
ln Zuld-Afrika, dat toen nog bioedde uit
vele wonden door de Anglo-Boerenoorlog,
die voor de Boeren zo ongunstig afliep.
Na de vrede van Vereniging (1902).
waarbij de Boereneiders het hoold moes
ten buigen, zaten deze echter niet bij de
pakken neer. Geleid door hun voormall-
gen commandant-generaal Louis Botha,
en den bekenden staatsman Jan Smuts,
gingen zij aan het werk voor hun Ideaal
opnieuw de zelfstandigheid te verkrijgen,
zij het dan binnen het raam van het
Britse Imperium.
Enerzijds werkten ie den conservatie
ven Britsen landvoogd S!r Alfred Milr.er
op de meest geraffineerde wgze tegen.
Anderzijds betuigden ze lulde hun loya
liteit jegens hun verdragspartner, Enge
land. Op deze wijze hoopten ze, met
steun der Liberale Party, onder leiding
■an Campbell-Banneymann, de conserva
tieve Britse koloniale poUtl.'k te door
breken, den „proconsul Milner weg te
w er gen en nieuwe Inzichten t.a v. Zuid-
Afrika ln Engeland te doen veld winnen.
Koning Edward VII vertrouwde ech
ter zijn nieuwe onderdanen niet erg en
dat was een ernstige hinderpaal!
rtAN, opeens, ls heel het land ln rep
roer om de vondst van de fabelach
tige steen, de Cullinan. Waar volgens
de mijnwetten deze vondst voor meer
dan de helft de Staat toebehoort, stelt
ook de Regering ln deze aanwinst „leven
dig belang.
Men zit er echter een beetje mee
hoogwant wat moet men beginnen
met een steen, die bijkans een half mll-
lloen pond waard, en dus practlsch on
verkoopbaar laf
Dan ziet Botha zijn kans Hij stelt ln de
Volksraad voor, de diamant aan Koning
Edward VII aan te bieden als bewys van
de loyaliteit zijner Zuid-Afrikaanse on
derdanen!
Graag had hij gezien, dat dit voorstel
bij acclamatie was aangenomen. Maar
dat ging zó maar niet! Er rees verzet
niet bij de Hollandse Afrikaners, maar
bij de Engelsen! Die waren doods
benauwd voor een triomf der Afrikaner-
partij!
Het voorstel kwam er echter met vlag
en wimpel door. De ..Cullinan" ging
naar Amsterdam, werd daar door Aa
sdier meesterlijk gekloofd en geslepen,
en het geschenk had het gewenste resul
taat: Koning Edward was er waarlijk ten
hoogste mee ingenomen! Vooral toen de
kosten van 't slijpen, een slordige 35000
pond, ook nog door de Zuid-Afrikaanse
regering (als „onvoorzien") voor haar
rekening werden genomen
TOEN eindelijk de stenen, meesterlijk
gezet, ten palelze arriveerden, ver
toefde Botha met een delegatie ter ge
legenheid van een Rijksconferentie ln
Londen. De Koning nodigde hem uit, de
stenen te bezichtigen. Toen hij hoorde,
dat zich bij de delegatie dezelfde Britse
heren bevonden, die indertijd tégen de
aanbieding haddden gestemd, Inviteerde
Edward vn met vorstelijke ironie ook
deze parlementariërs bij de bezichtiging
en aanschouwde met Innig genoegen hoe
ze, zo goed en zo kwaad mogelijk, hun
figuur trachten te redden!
TELDEN ls een kostbaarder spiering
uitgegooid, maar ook zelden werd 'n
waardevoller kabeljauw gevangen. De
zelfde dag, waarop de volksraad tot aan
bieding van het geschenk besloot, keurde
het Britse Parlement een (zeer begeer
de) leening van 5 mfllloen pond voor
Afrika goed. En reeds vijf laren later,
ln 1910 (acht Jaar na de smadelijke vrede)
verenigden zich de Kaap, Natal, Oranje
Vrijstaat en Transvaal tot de Unie van
Zuld-Afrlka, zonder dat dit besluit enige
tegenstand ontmoette. Dank zy Botha's
royaal gebaar, waren Engel and's lege
ring en Volksvertegenwoordiging nu wel
afdoende van de loyaliteit der Afrika
ners overtuigd!
Hier komen de Marokkaanse tapijten vandaan de échte dan!
bekijken deze drie Oosterlingen hun producten.
Musea trekken honderden bezoekers
DE Rembrandtzaal in het Rijksmuseum
te Amsterdam profiteert van de va-
vantietijd. De Staalmeesters en de eer
biedwaardige doktoor Tulp hebben in
lange tijden niet zoveel bezoek gehad als
in de twee vacantlemaanden Juli
Augustus. Het krioelt ven de vreemde
lingen, die in eerbiedige bewondering
staan voor al die oude schilderijen en
zich afvragen hoe het toch mogelijk is,
dat dit alles zo gaaf en ongeschonden
bewaard is gebleven.
Tegenover de Nachtwacht zit een jon
geman met een onverschillig en interes
seloos gezicht de Ochtendpost met de
laatste schandaaltjes te lezen en trekt
zich van de gehele vecantiehoudende
menigte niets aan. Men vraagt zich bij
het zien van een dergelijke onverschil
ligheid af, of toch deze man misschien
niet de enige kunstliefhebber is, die zich
in het gehele museum bevindt. Want het
is geen pretje om met aandacht de kapi
tale collectie oude meesters te bewon
deren in het bijzijn van hele groepen
oneerbiedige, snaterende en kwetterende
va cantiegan ge rs
Van romantiek tot onbisme.
Het Stedelijk Museum komt er gena
diger af. Ten eerste is de ligging van
het gebouw in de Paulus Potterstraat aan
de niet-Amsterdammers niet zo goed be
kend en en tweede stelt men daar op
het ogenblik een aantal schilderijen ten
toon uit de laatste honderdvijfttg jaar.
met dien verstande, dat het grootste
deel van de expositie wordt ingenomen
door werken van de modernen, waar het
grote publiek toch niets van snapt.
Men ziet een zaal waar de Roman
tische periode uit de laatste helft van
de vorige eeuw vertegenwoordigd Is en
dan komt men in de Haagse School te
recht waar men kennis kan maken met
de werken van de gebroeders Maris,
Weissenbruch. Mauve, Gabrlël en vele
anderen. De chronologische volgorde
TUdens eèn Amerikaanse radio-uitzen
ding ln de serie van de „Zaterdagavond
Radio Universiteit", waarin momenteel de
activiteit en ontwikkeling van de UNO
worden besproken, discuteerden drie
Congres-leden onder, de titel „Eén we
reld of twee" over de wenselijkheid
van een wereldregering. De drie deelne
mers aan de discussie waren: Senator
Glen H. Taylor, Democraat nit Idaho,
Senator George D_ Alken, Republikein
Uit Vermont en de 'Afgevaardigde Charles
Savage, Democraat uit de Staat Washing
ton.
Senator Glen H. Taylor zelde o.m.:
„Slechts een instantie die sterker is dan
de nationale regeringen kan het hoofd
bieden aan het probleem van de atoom
energie. Wat wij nodig hebben ls een or
ganisatie die de volkeren «der wereld
Vertegenwoordigt.Een werkelijke we
reldregering'^
Taylor wees er op dat hij ln October
1.1. ln de Senaat een resolutie had ingë-
dlend thans in behandeling bij de Se
naatscommissie voor Buitenlandse Be
trekkingen volgens welke de Ameri
kaanse gedelegeerden in de UNO zouden
moeten worden geïnstrueerd om te wer
ken voor een Wereld-Republiek op de
zelfde leest geschoeid als de Ameri
kaanse.
„Laten wij de volkeren der wereld in
de gelegenheid stellen hun eigen verte
genwoordigers te kiezen in een wereld
omvattende republiek, met bevoegdhe
den binnen een beperkt kader, doch met
Werkelijke macht voor de behandeling
Van vredes- en economische problemen
aldus Taylor, terwijl hij voorstelde de
Algemene Assemblee te transformeren in
een werkelijk wetgevend lichaam, direct
Verantwoordelijk aan de volkeren van
alle naties.
Senator George D. Alken zelde: „Een
Wereld-regering is voor het directe mo
ment een onmogelijkheid. Wij moeten
onze krachten aanwenden om de UNO een
Werkelijk functlonnerende organisatie te
maken, waarbij voordeel moet worden
getrokken uit de soepele bepalingen van
het Handvest om haar te versterken en
te verbeteren.
Charles Savage zelde: „De UNO ls he
den ten dage enigszins te vergelijken met
de oude losse federatie van de Verenigde
Staten en zal op sommige gebieden, zoals
handel, oorlogs-materlalen en tucht, rui
mere bevoegdheden moeten worden ge
geven, alvorens zij ons land werkelijk
tegen aanvallers Jcan beschermen. Een
sterke wereld-federatie ls wellicht moei
lijk te verkrijgen".
Savage stemde toe, dat de bevoegdhe
den van de Algemene Assemblee moes
ten worden verruimd, doch meende dat
het wel enige tijd zou duren alvorens de
gedelegeerden door de volkeren konden
worden gekozen
Aiken nam 'het standpunt ln dat de
UNO niet in eens in een wereldregering
kon worden omgezet en vroeg: „Waarom
nemen we niet een voor een de stappen
die door middel van de UNO kunnen
worden genomen?"
Savage stemde met dit standpunt ln en
zelde: „Het schijnt mij toe dat de con-
tróle van de atoom-energie de kern ls
waarom alles draait. De wereld moet tot
overeenstemming komen Inzake de uit
banning van het gebruik van atoom
wapens zelfs door de UNO". HIJ drong
aan op de aanvaarding van het Acheson-
Lllienthal-Baruch atoom-energie plan.
Indien wij de naties, Rusland inbegre
pen, hiertoe tot overeenstemming kun
nen krijgen, dan ls het begin gevormd van
een wereld-regering. Indien wij dit niet
kunnen bewerkstelligen, dan zullen we
zelfs niet lang de UNO hebben. Ik geloof
dat we de Instemming van Rusland kun
nen verwerven door met betrekkig tot de
geschilpunten minnelijke schikkingen te
treffen. De Russen hebben in de Veilig
heidsraad een onachtzaam gebruik ge
maakt van het veto.
Zij hebben niet alleen de actie met be
trekking tot Spanje gestopt; zij hebben
de Raad verzwakt een gedeelte van zijn
doeltreffendheid vernietigd",
Het scheen Alken toe alsof de Russen
zich er mede hadden verzoend om onver
mijdelijk conflict met de rest van de we
reld te hebben „en", zelde hij, „indien
zy geloven dat confict onvermijdelijk ls,
ben ik bang dat wy weinig hebben ge
daan om hen die gedachte te ontnemen".
Taylor zelde: „De Russen zijn achter
dochtig en ik neem hen dat niet kwa
lijk. Per slot, als lk de geschiedenis Juist
lees, vielen wy na de vorige oorlog Rus
land binnen; de wereld weigerde ln te
gaan op het door Rusland vóór deze oor
log gedane voorstel tot ontwapening;
Brltse en Amerikaanse zakenbelangen
verstrekten vóór deze oorlog veel geld
èan Hitler-Dultsland; en wij hebben ons
vrijwel tJTJ elk vraagstuk dat zich na de
oorlog voordeed tegen Rusland gekant.
Zij betwijfelen onze oprechtheid, en dat
is van hun standpunt gezien begrijpelijk.
Per slot wordt de kern van de Russische
politiek gevormd door het streven naar
veiligheid. In de ogen van de Russen zijn
hun eisen niet meer agressief dan ons ge
praat over bases in de Zuld-Pacific, op de
kust van Azië op IJsland of de Azoren".
Alken zeide, dat Amerika al te dikwijls
aan de leiband van Engeland heeft gelo
pen en voegde er aan toe: „Engeland en
Rusland hebben gedurende 200 Jaar tegen
over elkaar gestaan. Wij moeten dit con
flict omzeilen en !n plaats daarvan
trachten de belde naties tot elkaar te
brengen".
Het recht van veto besprekende, waar
van hy geloofde, dat het uiteindelijk zou
worden opgeheven, verzocht Alken om
geduld en zeide: „Wij hebben vele ver
ouderde en destructieve praktyken ln
onze eigen regering". De drie sprekers
stemden overeen omtrent diverse maat
regelen van wereld-samenwerking die
zonder enige vertraging zouden moeten
worden genomen. Zij omvatten:
Een internationale politiemacht, die, zo
als de sprekers uiteen zetten, zou moeten
worden samengesteld uit personen van
alle Verenigde Naties, die een gemeen
schappelijke taal hebben geleerd.
Een sterk systeem van Internationale
Trusteeschap onder leiding der V.N,
Taylor opperde hierby het denkbeeld
voor supervisie door de V.N. over de
Panama-kanaal, Indien althans kon wor-
strateglsche bases, met inbegrip van het
den verwacht dat de Britten hun alleen»
contróle zouden opgeven over Gibraltar,
Suez en Singapore.
Een gecoördineerde wereldeconomie met
inbegrip van de bevrydlng van de we
reldhandel ln Alken's woorden „van
de ketenen die nationalistische regerin
gen hebben gesmeed", en deelneming aan
de Internationale Bank door middel van
een steunfonds, dat wellicht een stap in
de richting zou zyn van eventuële we
reldvaluta.
Vereenvoudiging van paspoort-voor
schriften.
Versterking van het Internationaal
Gerechtshof, door het zoals Aiken zelde
„bindende rechtsbevoegdheid te ver
lenen in zekere soorten van geschillen".
Een wereld-omvattende wet van Rech
ten. op te stellen door de UNO.
Eén internationale taal.
Actieve steun aan de diverse organisa
ties der Verenigde Volkeren, zoals de
Voedsel en Landbouw Organisatie van de
UNESCO.
Taylor wees er op dat hy geloofde,
dat Indien „wy aanboden om deel te
nemen aan een werkeiyke wereld-rege
ring, en aanboden om tot ontwapening
over te gaan indien andere landen bereid
zyn dit ook te doen, andere naties onze
leiding zouden volgen, Rusland inbegre
pen".
Tot slot van de uitzending zeide hy:
„Ik wens opnieuw te waarschuwen, dat,
tenzij wy snelle maatregelen nemen om
de UNO ln een werkeiyke wereld-rege
ring om te zetten, deze wellicht ln blok
ken uiteen zal vallen. Indien dit land de
leiding neemt ln de wereldaangelegenhe
den. zoals het behoort te doen, moeten
wy vrij bUJven van machtspolitiek en
blokvorming, zowel wanneer het Enge
land. Rusland of het WesteUjk Halfrond
betreft Anders zullen we slechts bydra-
gen tot de Ineenstorting van de Eén-
Wereld gedachte van de Ver. Volkeren".
van deze expositie, die de museumdi
rectie de naam van „Vijf geslachten'
heeft gegeven, geeft den bezoeker een
inzicht in de wezenlijke verschillen die
er bestaan tussen de werken van Jo-
hannes Bosboom en die van de Marissen
en Mauve. Breitner. onze grote schilder
die in het buitenland nog steeds niet op
de Juiste wijze gewaardeerd wordt, heeft
in het museum een eigen zaal waar een
aantal van zijn mooiste werken hangen.
Voor iemand, die de tijd en de lust er
toe heeft, is hier zoveel schoons te aan
schouwen, dat men er niet meer aan
toe komt om de rest van de tentoon
stelling te bezichtigen. Via Breitner, Van
Gogh en in dezelfde zaal vind men ook
een tweetal Gauguins en een Cézanne,
die zelfs tegenover öe werken van onzen
groten Vincent verblindend van schoon
heid is. Jan Sluyters, Herman Kruyder,
Dick Ket en Raoul Hynckes zijn uitste
kend vertegenwoordigd. Vooral Sluyters,
die enige naakte-i en enkele prachtige in
terieurs ten toon stelt moet men bewon
deren en men moet niet - zoals een juf
frouw, die „er ook niets van toegreep"
en zelf in een afschuwelijke deux-pièce
door de zalen doolde zeggen: foei, wat
een vreselijke kleuren, ik kijk Jan Sluy
ters niet meer aan! Waarschijnlijk had
zij het werk van dezen kunstenaar nog
nóóit goed bezien!
'Öók Alkmaar is vertegenwoordigd.
Dick Ket, de zo jong gestorven schil
der heê?t een prachtig zelfportret ge
schilderd en dit portret hangt op de
tentoonstelling in het Stedelijk.
Alleen al om dit doek kan men een
bezoek aanraden. Twee levensgrote
Alkmaarse kaasdragers steken hun
enorme koppen uit de lijst waarin het
grote doek van de Bergense schilderes
Charley Toorop is geplaatst. Leo Ge
stel wór9t broederlijk gesecondeerd
door de oudé* Jan Toorop en het eigen
aardige feit doet zich voor, dat Gestei's
werk (het oude werk) op Van Gogh
lijkt en dat Toorops portret van Ar-
thur van Schendel herinneringen op
wekt aan Gestel's Portret van den
dichter Rensburg.
Matisse, Picasso. Braque en Piet
Mondriaan vertegenwoordigen „de toe
komst", tenminste zo worden zij aan
gekondigd op een bordje, dat de in
gang naar „hun" zaal e«n naam geeft.
De Matisse is een wonder van kleuren
pracht en de Braque, en Picasso's zijn
een rechtvaardiging.
Zij laten een betere indruk achter
dan de gehele geruchtmakende expo
sitie van enige maanden geleden. Zo is
deze zomertentoonstelling In het Ste
delijk Museum een bezoek ten volle
waard.
Gevechten op het hete asfalt.
Wanneer men weer naar buiten stapt
en over het drukke Leidseplein zijn
weg zoekt naar Kalverstraat en Nieu-
wendijk, dan wordt men weer terug
geroepen tot de werkelijkheid. Op de
terrassen zit de bloem van lanterfan
tend Nederland te zonnen en te zuigen
aan een rietje, dat een gedienstige
kellner gestoken heeft ln een glas ijs
koude kwast. Op de Nieuwedijk smelt
het asphalt onder de schoenen van de
dames, die zich verdringen voor een
winkel waar het nieuwste van het
nieuwste, Amerikaanse Nylon-kouser,
wordt verkocht. Verkocht? Mocht men
de verheerlijkte gezichten van de da
mes geloven, dan zou men geneigd zijn
te denken, dat alles hier grati9 is.
Want geduldig staan zij twee uur in
de rij om toch maar een plaatsje voor
de toonbank van de verkoopster te be
machtigen. De voorbijganger wordt
warm, smeltend warm van het aan
schouwen van een dergelijke virtuose
hebzuchtigheid. De dames staan koud
en koel uit te rekenen, op welke wij
ze zij het aan zullen leggen ora ln-
plaats van één paar, twee paar van
de zo vurig begeerde beenbekleding
machtig te worden.
En de stroom van vacantiegangers
gaat maar steeds voorbij....
-Th. K.
BRITS BATALJON OP CYPRUS
GEARRIVEERD.
Volgens de Daily Herald is een Brits
infanterie-bataljon op Cyprus gearri
veerd. Het blad voegt er aan toe, dat
Maandag aanstaande een vijfhonderdtal
illegale Joodse immigranten op het
eiland verwacht wordt, terwijl nog
tweeduizend andere in de loop van de
komende week zouden arriveren.
DEELNEMERS SCHAAKTOURNOOI
TE GRONINGEN.
Aan het Intern. Stauntontournooi te
Groningen wordt door de volgende deel
nemers deelgenomen: Boleslafskl. Bot-
winnlk, Flohr. Kotov en Smtslov (Sowjet-
Unle), Denker en Stelner (V.S.), Lundl»
en Stoltz (Zweden). Bernstein en Tarta-
kower (Frankrijk), Euwe en Prins (N e-
derland), Yanofsky (Canada), Gulmar
(Argentinië). Kottnauer (Tsjecho-Slowa-
klje), Szabo (Hongarije). Vldmar (Joego
slavië )Christoffel (Zwitserland). O Kelly
de Galway (België), Najdorf (Polen).
ONRUSTIG PALESTINA
Joodsch grondbezit
(totaal 160.000 h a.)
Autowegen
♦»+-OHeleiding uit Irak
In Palestina woneru
800.000 Arabieren
460.000 Joden
Joodsch kapitaal 950mill.
4OO0 Joodsche ondernemingen
I466B1V.PELT
Amerikaanse stemmen over China
In de V.S. blijft men de hoop koesteren,
dat zowel de Kwomlntang als de Commu
nisten ter elfder ure steun verlenen aan
den Amerikaansen generaal George C.
Marshall by zijn pogingen om een Coa
litieregering te vormen en een algemene
burgeroorlog te voorkomen.
De verschepingen van Amerikaanse
wapens en munitie onder de Leen- en
Pachtwet aan de troepen van de Chinese
Nationale Regering hielden voor 30 Juni
op en er ls niets meer verscheept of zal
verscheept worden totdat het Amerikaan
se Congres het wetsontwerp goedkeurt,
dat voorziet ln Amerikaanse hulp by de
opleiding van een Verenigd Nationalla-
tisch-Communlstisch Chinees leger.
Steunen de V.S. Tsjang?
Niettegenstaande Russische en Chinees-
Communistische beweringen, steunt Ame
rika Tsjiang niet tegen de Chinese com
munisten en zal dit ook niet doen, al
dus de New-York Herald Tribune. Ter-
wyi sommige nationalistische troepen
Amerikaanse wapens en munitie tegen
de Chinese communisten gebruiken, wor-
ONZE JEI/GDHOEK
IETS OVER DE LEEFTIJD VAN
SOMMIGE DIEREN.
Een olifant kan in de vrije natuur
een leeftijd van 150 jaar bereiken.
In gevangenschap sterven de olifan
ten op ongeveer 80-jarige leeftijd.
Grote apen worden even oud als
mensen. In dierentuinen echter
sterven ze jong, namelijk op 10-jari.
ge leeftijd.
Ezels en paarden kunnen om en
bjj de 40 jaar worden.
Schildpadden kunnen mensen
overleven, 't Zijn buitengewoon taaie
dieren. In een Parijse dierentuin
heeft eens een schildpad gedurende
6 lange jaren niets gegeten. Toen
pas gebruikte hij weer een kropje
sla!
Krokodillen kunnen, naar men
zegt, twee eeuwen in leven blijven.
Ook papegaaien en arenden kun
nen zeer oud worden. Een gevangen
adelaar heeft eens de leeftijd van
100 jaar bereikt
Kanaries in kooien worden hoog-
steens 18 jaar.
Hoe oud worden onze honden en
katten?
Ik hoorde onlangs vertellen, dat
iemand eens een kat 24 jaar lang in
zijn huis heeft gehad.
Was dat een oud of een jong
beestje?
6. Nauweiyks had het meisje Ted ge
zien of ze slaakte een Xndianenkreet en
kwam met grote sprongen op hem af. Het
rare gedrocht sleepte zy ln haar onstui
migheid met zich mee. Ted kon belden
nu beter zien. Het meisje bleek by nadere
beschouwing toch Inderdaad een meisje,
alleen was haar kleding een beetje on
gewoon. maar het gedrocht zag er van
nabij nog vreselijker uit. Een lange witte
baard versierde zijn kin en op zyn kruin
had hy een hoge hoed.
Het vreemde wezen slaakte onsamen
hangende kreten, Ted voelde zich plotse
ling niets lekker. Een ogenblik dacht hy
tussen kannibalen verzeild te zyn ge
raakt en hy had een visioen van een lek
ker diner, waarvan hy de hoofdschotel
zou uitmaken. Wie schetst zijn verbazing
toen dadehjk daarop het meisje hem in
zijn landstaal aansprak?
den er geen aanvullingen van deze wa
pens en munitie aan de Nationalisten
gezonden, beweert men by hoog en by
laag ln Amerika.
„Man-ln-the-street" neutraal..
De Amerikaanse openbare mening is er
tegen om verwikkeld te worden in de
Chinese burgeroorlog. Hoewel de mening
van de minderheid in twee uitersten uit
eenvalt Interventie aan de zyde van
de Kwomintang of terugroepen van ge
neraal Marshall en terugtrekken van alle
Amerikaanse troepen en voorraden uit
China ls men toch algemeen gepor
teerd voor voortzetting van de pogingen
tot unificatie van China.
Slechts één politiek kan de werkeiyke
belangen van China en Amerika voldoen,
èldus schreef Lawrence K. Rosinger on
langs in .het Foreign Policy Bulletin, door
uit te gaan van de premisse, dat een
burgeroorlog op grote schaal gestopt
moet worden, dat China behoefte heeft
aan een onbepaald tydperk van vrede
voor wederopbouw, dat ln economisch
en politiek opzicht de nadruk hoofdza-
keiyk gelegd moet worden op het alge
méén welzyn en de democratie, dat vrede
alleen bereikt kan worden door samen
werking van alle politieke groepen en
partyen en dat de beste manier om vrede
lu China te krijgen is aanmoediging van
de mUitalristen te vermyden. en onze
steun waariyk afhankelijk te stellen van
de vestiging van een democratische een
heid.
DE SCHOOL GAAT VIT.
Ting, ting, ting, tingeling. ,p.(
Daar gaat de bel. N r
Hij davert door de school.
Zeg, hoor je 't wel?
De bel zegt: „Kinderen,
Heb je 't verstaan?
No mogen jullie weer
Naar huis toe gaan!
De boeken in de bank,
Een beetje vlug!
Kom morgenochtend vroeg
Maar weer terug!
Ting, ting, ting, tingeling,
Zo luidt de bel!
Ja bel, houdt nu maar op!
We horen 't wel!
OUDE VRIENDEN!
ïezt langverbeid weerzien]
/Driemaal cfret:rft"de fluit van del
„Oranje en het vlaggeschip vaart'
Btatig de thuishaven binnen. Einde-'
lijkZeven jaar is het geleden, dat
het fraaie echip den ouden IJ-kant
verliet om eerst nu weer thuis to
komen. Thuis... terug in Neder
land, ook voor de honderden repa-j
tneerenden die na jaren van ellendo
t.e®f fc4*1 vaderland terugkomen.'
Lmdehjk weer hereenigd met hun
familie, cpet hun oude vriendenj
Een lang verbeid weerzien
Zoo herstelt zich geleidelijk weef
hot normale leven. Zoo treffen we
op elk gebied weer oude bekenden
aan, waarvan we het bestaan schier
niet meer wisten. Koffie, Thee en'
Gacao, natuurproducten die het
leven
zoo veraangenamen en die
we zoolang ontbeerd hebben. We!
vinden ze alle weer terug in dezelfde
prettige winkels van De GruyterJ
Zoowaar ook onze oude vrienden:]
Kood, Blauw en Oranje merk, del
onovertroffen koffie-melanges van'
De Gruyter. Door ervaren vak-1
menschen met zorg en toewijding.'
samengesteld en gebrand. Als vroe-J
ger; krachtig en geurig ais geen
ander. De speciale „aroma-bescher-l
mende silo's van De Gruyter;
waarborgen U het volkomen genotj
van geur en smaak. Een lang ver-!
beul weerzien. Er komt weer De-!
ajtoffie,
