DE LEVENSDUURTE in België
•HEEN INFLATIEGEVAAR
Schiermonnikoog
wordt tijdelijk
Staatseigendom -
Jank zij drastische maatregelen
fóaióatan
voor Baskische schrijfster
De .militaire beteekenis van
SPITSBERGEN
en de eisch van Rusland
om er een basis te vestigen
Een kwestie van
machtsverhouding
Al'erlei voor de Jeugd
Hoe Henk zijn „Noren" kreeg
uet
Dr. A. Treep optimistisch t.a.v.
den wederopbouw van ons land
(Van onzen Londenschen correspondent.)
Naar aanleiding van zijn benoeming tot thesaurier-generaal ben ik
eens gaan praten met Dr. A. Treep, financieel ,.raad" (een vertaling
van het Engelsche .councellor", die voor een Nederlandsche ambassade
een beetje vreemd aandoet!) bij ons gezantschap hier. Het leek me van
belang Iets van hem te hooren over zijn benoeming en over zijn inzich
ten omtrent de taak die hem in het vaderland te wachten staat.
nderhoud met
Thesaurier-generaal
trof dr. Treep in zijn kabinet
het gezantschapsgehoüw, Here
d House, waar hij fungeert als
nenw contactman tusschen het Neder-
oel j idsche ministerie van Financiën en
met- Engelsche monetaire autoriteiten,
i belangrijke post, zooals bleek uit
inantwoord op één der eerste
i^udf _en, die ik hem stelde:
istisc tXls vertegenwoordiger van den
ig ia nister voer ik de onderhandelingen
t de monetaire autoriteiten hier
brei er de uitvoering van ons program-
mi °P sterling gebied. Tal van oor-
rtr« ^omen daarbij aan de orde,
?oals het vrijmaken van gebiok-
en erde gelden, importtransactie»
wen i"
„En bent u tevreden over de resul-
gehqten, die u hierbg bereikt hebt?"
an ,Ja, ik heb hier met de Engelsche
toriteiten buitengewoon prettig
h m-erkt. Men heeft in Engeland
50 te bewondering voor de wijze
arop men In ons land de finan-
iele en economische moeiiykheden
""itiltÉeft aangepakt; de geldzuivering
Tt hier diepen indruk gemaakt en
;rouwen gewekt in ons financieele
leid".
,Kwam uw benoeming als een
ising voor u?"
„In zekeren zin, ja. Weet u, ik ben
het geheel niet uit ambtelgken
afkomstig. Ik heb lange jaren
ilips in Eindhoven gewerkt op
financieele afdeeling en eerst na
bevrijding ben ik als 't ware in
M«i i voetspoor van minister Huya-
naa Londen gekomen. Ik vind
benoeming een hooge eer, maar
treur het diep dat ze het gevolg
van het tragisch ongeval, dat mijn
organger, wijlen dr. Ridder, met
I en ik zeer bevriend was, onlangs
lan Schiphol is overkomen"
1 „En wat kunt u mij vertellen over
taak die u in ons land wacht?"
23 Ut!
16.1
De taak die hem wacht.
„Ze zal niet gemakkeiyk zijn. De
Deiltjkheden zijn nog uitermate
oot. Maar ik mag zeggen, dat ik
toekomst met optimisme tegemoet
-evoi Kr wordt in ons land gewerkt
ectVe mogen bewondering hebben voor
wtjze, waarop de wederopbouw in
derland is aangepakt en men Kan
resultaten al zien. Men is bereid
ie voor de toekomst opofferingen
•1 «.troosten. Een belangrijke factor
lk ook, dat in nét aigenyen de
mding tusschen Werkgevers ep
irknemers ln ons land goed is; dat
voor het economisch herstel zeer
ewichtig"
„Ziet u in ons land inflatte-
'Hevaar
mei? „Neen. De maatregelen der
Pur regeering zijn zeer drastisch
ht. geweest. Weliswaar zijn nog
niet alle moeilijkheden over
wonnen, maar men heeft de
zaak in de hand. Ik heb niet
den indruk dat we bang be
hoeven te zyn voor prijsstijgin
gen, hoewel dat uiteraard ook
van buitenlandsche factoren
afhankelijk Is. Belangrijk is,
dat er evenwicht bestaat tns-
schen geldstroom en goederen
stroom".
„We hebben nog een belangrijk
nvoeroverschot. Meent u, dat we
laarvoor zullen moeten betalen door
nieuwe leeningen of b.v. door liqui
datie van ons Amerikaansch effecten
bezit?"
„Wel, ln 't algemeen moet men
zoo min mogeljjk met leeningen wer
ken; die zijn alleen geschikt als
tijdelijke overbrugging. Ik kan u
verder hierover weinig zeggen. Ik
wil eerst eens afwachten welke
situatie en opvattingen ik in Den
Haag aantref. Maar het is zeker niet
gewenscht ons anders dan in geval
van uiterste noodzaak van buiten
landsche effectieven te ontdoen.
Immers, onze buitenlandsche beleg
gingen vormen één van de belang
rijkste zuilen van onze welvaart"-.
„Hoe staan naar uw meening de
kansen voor een dollar-leening aan
ons land?"
„Mag lk u daarop een antwoord
schuldig biyven? Bij zoo'n zaak zrjn
twee partyen betrokken en ik wil me
liever over myn verwachtingen niet
uitspreken"
Uitvoermogeiykheden.
„En wat denkt u van onze voor
uitzichten wat den uitvoer betreft?"
„De prijzen vormen hier een groote
moeilijkheid. Ze moeten noodig om
laag. Ik weet wel. dat gaat niet
ineens. De agrarische producten zijn
echter beslist te duur; daarop kan
geen groote export worden opge
bouwd. Noodlottig is voor ons ook,
dat het Duitsche achterland voor ons
verloren is en dat komt in z'n ouden
vorm wel niet meer terug. We moe
ten naar andere afzetgebieden om
zien. Laat ons hopen, dat de ruilvoet
van Nederland zal kunnen verbete
ren, wanneer de prijzen van grond
stoffen en voedingsmiddelen dalen
Maar, zooals gezegd, ik heb groot
vertrouwen m de toekomst We
hebben terecht als volk in het buiten
land een goeden naam, die steunt op
de bewondering die men heeft voor
de energie en durf, waarmede de
opbouw is aangepakt en de werklust
en werkkracht van ons volk. Een
gezond volk als het onze overwin'
op den duur al zgn moeiiykheden".
Spitsbergen tussen de continu/tién Bi) .uande schets geeft een indruk van
de strdtegische waarde, die het eiland voor de grote mogendheden bezit.
De Bfltsche parlementsleden hebben
den heer en mevrouw Attlee ter gele
genheid van hun zilveren huwelijksfeest
een Nederlandsche 18de eeuwsche zilve
ren bowl aangeboden.
ZIJ ZOCHT TULPEN EN VOND IJS
(Speciale berichtgeving
Een groepje Amsterdamsche journalisten en een Spaansche schrijfster
vertrokken Woensdag naar Marken. Zij moesten den nacht op Marken blij.
ven, omdat de i aar geul dicht was geraakt met drijfijs. Gistermorgen heeft 't
gezelschap de terugreis naar Amsterdam aanvaard: te voet ging men naar
Monnikendam en vandaar naar de hoofdstad Bij haar terugkeer ontmoetten
wij de Baskische schrijfster, die ons een spannend verhaal vertelde.
Ca eens naar de boeren....
„Mijn zuster had mij geschreven:
je vertelt wel veel over de schoonheid
van Amsterdam maar laat nu ook
eens wat hooren over de klompen en
de tulpen en ga eens naar de b eren
toe".
Dus besloot de 29-jarige blonde Bas
kische Maria Teresa de Ackerman
ondanks de koude den toaht naar
Marken te wagen. Daar waren men.
schen ln kleederdracht en op klom.
pen en daar lagen had zij gehoord
schepen vastgevroren in net ijs.
Zy dacht een middagje uit te zyn.
maar zy beleefde, wat zij zelf noemt
hèt avontuur van haar leven: vast
gevroren op het eiland en terug te
voet over het gs.
Toen zg 's avonds, na het
bezoek aan de ingevroren schepen
hoorde, dat de boot niet meer
voer, dacht zg aan een grapje. De
anderen zeiden: o dan loopen wg
terug over het gs. drie kwartier
Maar de burgemeester van Mar
ken vond het te gevaarlijk en
mevrouw Ackerman, met ver
waaide haren en verbrand door
zon en wind. bekent, dat het haar
ook erg griezelig geleken had:
zoo'n wijde gszee, zoo g auw en
eindeloos.
Gistermorgen zouden zy met een
ysvtei terug gaan maar die was
niet te vinden en dus zat er niets
anders op dan schaatsen of loopen.
De anderen leenden schaatsên, maar
mevr. Ackerman. die gisteren voor
het eerst in haar leven een voet op
gs gezet had, kon daarmee niet te
recht. Achter een slee zwoegde zy
moeizaam over het soms angstig
gladde, 3oms onmogeiyk hobbelige
gs naar Monnikendam. Aanvankelgk
was zy tot in de nieren verkleumd,
rhaar zy dacht. Jongens, laat zien.
dat een Spaansche niet voor een
klem geruchtje vervaard is en houd
vol. Al zwoegend kreeg ze het warm
en tenslotte begon zg zich mdar
moed in te zingen. Het ging een
beetje lastig, maar tusschen het hij
gen door schalden de Spaansche
liedjes over het gs. „Ik was eigen-
Igk doodsbang, maar ik wou het niet
laten merken en daarom bleef ik
maar zingen. Het was een tocht van
vallen en opstaan, maar ik zelf ben
tot mijn groote verbazing niet één
keer gevallen. In Spanje zullen ze
niét weten, wat zij hooren, als lk ze
hiervan vertel. Maar het mooiste is,
dat lk nu ineen3 zooveel vrienden in
Holland heb Woensdag kende lk alleen
nog maar enkele collega's- van mijn
man en nu heb ik aliemaal vrien
den Sytje Boes mevrouw Acker
man is misschien de eenige vreem
delinge die haar Woensdag zonder
pgpekrullen, maar met kort haar
heeft aanschouwd heeft haar
plechtig laten beloven, dat zy zou
schrijven; zij zou dan vast en zeker
antwoorden
Het laatste bezoek
van Gustaaf Adoli
aan Necjg-lana
Hoe za! men dal k'aarspelen bij
Circus Knie?
Circus Knie trekt steeds volle za
len en maakt daardoor goede recet
tes. Doch nu komt het einde der - er-
tooningen in zicht en zal de directie
voorbereidingen treffen voor een te
rugkeer naar Helvetia, wat niemand
haar zal verhinderen, voor zoover
het niet de hier ontvangen geiden
betreft. Want ten opzichte daarvan
heeft de Knie-onderneming te reke
nen met 'minister Lieftinck, d.w.z.
met diens dev.ezenbepal ingendie
absoluut verbieden, dat het Neder
landsche geld over de grentf wordt
gevoerd. We zgn benieuwd te verne
men, welke salto-mortale de Knie
directie zal maken, om aan deze
moeilgkheden te ontkomen.
Voor den oorlog behoorde het
grootste gedeelte van het Friesche
eiland Schiermonnikoog in eigendom
toe aan een buitenlander van Duit
sche nationaliteit. Na de bevrijding
7,yn op grond van het besluit Vijan
delijk Vermogen diens eigendommen
hier te lande overggaan op den Staat
der Nederlanden.
Het heeft een punt van overweging
uitgemaakt wat met dit nieuwe
staatsbezit moest geschieden. Thans
is het besluit gevallen, dat het
eiland voorloonig staatseigendom zal
blijven. In verband hiermede is het
beheer met ingang van 1 Januar
door het Nederlandsche Beheers
instituut overgedragen aan den
Dienst der Domeinen.
Teneinde een goed inzicht te ver
krijgen in de maatregelen, welke er
toe kunnen bijdragen bg dit beheer
de ontwikkeling van het eiland zoo
veel mogelijk te bevorderen, heeft de
minister van Financiën een commis
sie ingesteld, welke een uitgewerkt
plan met begrooting voor het eiland
en de uiteindelgke eigendom- en
beheersverhoudingen zal, opstellen
Hangende de indiening van dit plan
zal de commissie tevens advies
geven over het beheer en daartoe
richtlijnen opstellen.
ItO O DE DUIVELSZWALUWEN
TE GENT.
Van Belgische zgde vernemen wij,
dat de voetbalwedstrijd Roode Duivels
Zwaluwen op 18 Februari zal wor
den gespeeld in Gent en niet, zooals
aanvankelgk was aangekondigd, in
Brussel. Op dienzelfden dag speelt
de A-ploeg van de Roode Duivels in
Luik een wedstrijd tegen een combi-
natieploeg van Londensche spelers
Te Boeloekoemba (Z. Celebes) heeft
een patrouille van het K.N.I.L. het stof
felijk overschot aangetroffen van 30 In
donesiërs, die kennelijk korten tijd ge
leden zijn vermoord.
Teleurstelling en misnoegen over te
hooge prijzen en te lage loonen
(Van een bijzonderen correspondent).
Sedert Blum ln Frankrgk een alge.
meene prijsverlaging van 5 afkon
digde is de groote massa der verbrui,
kers weer met weemoed herinnerd
geworden aan den goeden tgd van
den heer Van Acker. Goede tgd m-
derdaad, toen ln het byzonder bewo.
gen Jaar dat 1946 was op hei ge
bied van prijzen en loonen als een
„coupe de theatre" de détailprgzen
met 10 t. h. verlaagd werden. Psyeho-
logisch kwam de maatregel zeer ge
legen en had vast goede gevolgen.
Bij de eerlijke handelaars bestond
er veel goede' wil en de afstand tus.
achen prijzen en loonen vertoonde
ontegensprekeigk een neiging, om 'n
ruime mate te verminderen en zelfs
ln bepaalde gevallen geheel te ver.
dwynen. Vooraleer echter het eind
doel bereikt was. kwam er regee.
ringscrisis en Van Acker werd als
premier door zgn partggenoot Huys-
mans vervangen. De regeering Huys.
mans heeft geenszms aan dit groote
vraagstuk vn prezen en loonen een
oplossing gegeven. Integendeel, de
levensduurte Is verhoogd en de poli
tiek in de laatste maanden gevoerd
stelt de loontrekkenden evenzeer te-
leur als zg midden 1946 hoopvol ge
stemd waren.
De loonsverhoogingeft, welke op
het initiatief van de achtereenvolgen,
de arbeidsconferenties door de regee
ring aan de arbeiders, bedienden en
ambtenaren werden toegestaan, heb-
ben nochtans de loontrekkenden niet
toegelaten en dit twee jaar na de
bevryding een levensstandaard te
bereiken, die deze van Mei 1940
evenaart.
Zich steunende op officieele versla-
Sen berekende oud.mlnlster Van
ilabbeke, ln een artikel dat bij in
een provincieblad aan de levensduurte
wydde dat het gemiddelde wet
tige loon van den werkman niei hoo.
ger is dan 15 fr. per uur, wat nau-
weiyks een maandelhksch Inkomen
van 3000 fr. geeft. Daarvan d.enen
240 fr. afgetrokken te worden voor
de sociale zekerheid, waarbij nog 200
fr. komt aan bgdragen voor vak en
ziekenbonden. Met iri achtneming van
de gezinsvergoeding, blijft er voor
een gezin met twee kinderen ne'to
96 frf per dag over. terwgl volgens
de prijzen een dergelijk gezin op zyn
minst 140 fr. per dag noodig hteft.
Indien dergeiyke vaststelling voor
de loontrekkenden teleurstellend is,
dan is de laatste dagen de algemeene
misnoegdheid sterk u.tgebreid door
de bekendmaking van een nieuw re-
geeringsontwerp betreffende de fisca.
litei, welke eiken handelaar, indu-
srieel of ambachtsman den lust be.
neemt zyn zakencyfer te verhoogen.
Dergeiyke toestand is andeellg voor
onze nationale bedrijvigheid.
Het ware te hopen, dat het Parle
ment de2e nieuwe financieele ontwer
pen met goedkeurde, want dit zou
zeker onzen uitvoer die den Invoer
niet kan dekken nog bemoeilijken.
Reeds weken spreekt men over een
nieuwe regeering. Mogelijk dat de be
handeling van de nieuwe fiscale ont.
werpen de regeering van den heer
Huysmans den genadestoot geeft
H. D.
Het bericht vau de Londensche „Times", dat de Russische rcgecriug mili
taire steunpunten op Spitsbergen verlangt, heeft ln Noorwegen niet weinig
op/Jen gebaard. De eerste eenlgs/Jns kinderlijke reactie was,,dat men van een
oorlogsbondgenoot zulke elschen toch niet kan en mag verwachten. Beter
ingelichte waarnemers hadden echter al lang begrepen, dat een soortgelyke
eisch niet lang meer op zich zou laten wachten. Eenerzyds houdt men een
wedloop naar de Zuidpool, anderzijds hebben de Amerikanen bases on Groen
land en IJsland en thans vragen de Russen hetzelfde op de eilandengroep
Spitsbergen.
veer duizend Noorsche arbeiders en
vaklieden op Spitsbergen, ln de hoop
de mijnen in zulk een mate te kunnen
herstellen, dat in 1947 in totaal
350.000 ton kan worden geprodu
ceerd. Ook de Russen zUn bezig met
het herstel van hun volkomen ver
nielde mgnen bg Berendsburg.
Liever gooide hij alles
tot puin
„Liever gooi ik mijn woning in puin,
dan dat ik mënschen uit Indonesië
onderdak geef." Dit zeide de 61-ja-
rige Auke Diedorp, een politiek
delinquent, die in afwachting van
zyn berechting tydelgk in vrijheid
was gesteld.
Auke Diedorp heeft zich tijdens
den oorlog, volgens de P.R.A. alles
behalve fraai gedragen. Hg was een
vriend van de Duitschers en dee.d
zaken met de soldaten. Deze zaken
brachten hem veel geld op. Hy be
woont een prachtig huis aan een van
de grachten in Amsterdam. Om het
verbiyf van de Duitschers voor hen
te veraangenamen, -ging hy des
avonds er op uit om meisjes over te
halen deel te nemen aan braspar-
tgen met Duitsche officieren.
Het Huisvestingsbureau was van
oordeel, dat Auke Diedorp wel en
kele kamers van zyn groote woning
ter beschikking zou stellen vair Ne.
derlanders, die geen dak boven hun
hoofd hebben. Hy weigerde de ge
gadigden echter den toegang tot zyn
huis en toen hy meende, dat hy niet
bg zyn weigering kon blgven. heeft
hij een gedeelte van zgn meubelen
stukgeslagen, de vaste waschtafels
en spiegels in zyn woning vernietigd.
De P.R.A. heeft den vveerspan-
nigen Auke Diedorp opnieuw gevan
gen genomen.
Spitsbergen heeft een bewogen ge
schiedenis. De eilandengroep werd in
1191 door Noren ontdekt. Daarna
maakten de Hollanders en later de
Er^gelschen er aanspraak op. Gedu
rende de geheele achttiende eeuw
eischten de Noren de souvereiniteit
voor zich op. Toen na een iange
pauze deze eisch in 1871 opnieuw
gesteld werd. verzette Rusland zich
er krachtig tegen. Ook de eerste
wereldoorlog loste het vraagstuk niet
op. Pas het verdrag van 1920, waar
aan behalve andere mogendheden
ook Nederland deelnam, erkende de
Noorsche souvereiniteit op Spitsber
gen. In 1924 nam Rusland deel aan
dit verdrag en kreeg met alle andere
onderteekenaren het recht de bodem
schatten van Spitsbergen te explol-
teeren.
Zuiver economisch gezien hebben
de Russen geen reden met den be-
staanden toestand ontevreden te
zgn. De Noren houden zich aan de
verdragsbepalingen, dat op Spits
bergen geen militaire steunpunten
mogen worden gevestigd Het spreekt
intusschen bijna vanzelf, dat het
Russische verlangen geen zaak is,
die tussphen Rusland en Noorwegen
alleen afgedaan kan worden. Het is
een zaak, die de Organisatie der Ver-
eenigde Volken aangaat.
Econmische beteekenis
De economische beteekenis van
Spitsbergen'is niet gering. De exploi
tatie van de enorme kolenvoorraden
wordt uitsluitend door klimatologi
sche omstandigheden bepaald In
1939 bedroeg de totale kolenproductie
op Spitsbergen niet minder dan
700.000 ton Zoowel Amerikaansche
als Nederlandsche en Zweedsche on
dernemers interesseeren zich voor de
steenkolenvoorraden op Spitsbergen,
doch het znn voornameiyk de Rus
sen en de Noren, die tegen dit moei
lijke werk in het hooge Noorden be
stand zijn. De in den tweeden we
reldoorlog verwoeste Noorsche my-
nen hebben ln den zomer van 1946
het bedryf hervat en dat. jaar 40 000
ton steenkool naar de oppervlakte
gebracht. Thans overwinteren onge-
Rusland voelt zich bedreigd
De militaire beteekenis van Spits
bergen bleek vooral tgdens den twee
den wereldoorlog Zoowei de gealli
eerden als de Duitschers tractftten
de meteorologische stations op Spits
bergen ln handen te krijgen, daar de
convooien van Engeland naar Noord-
RusJand de IJszee tusschen tla
Noordkust van NoorwegeD en Spits
bergen moesten pass teren Had men
hier radar-stations gehad, dan zou-
ien er heel wat minder manschappen
en schepen verloren zijn gegaan.
Voorts is de geografische ligging
van Spitsbergen halverwege tusschen
het Europeescbe vasteland en de
Noordpool van groote strategische
waarde. Vooral in een oorlog van de
toekomst, waarin draadloos bestuur
de raketten, vliegtuigen en atoom
bommen waarschymljk van groote
beteekenis zullen zyn De Russen
voelen zich door het Amerikaansche
vliegveld l»y Reykjavik op IJsland
bedreigd. Z(j zouden zich natuuriyk
nog veel hedrelgder gevoelen, wan
neer de Amerikanen In geval van
oorlog zich ook nog meester zouden
maken van Spitsbergen, waardoor de
positie van de Amerikanen in de IJs
zee. die reeds vliegvelden op Groen
land .en IJsland bezitten, veel gun
stiger zou worden.
In de Scandinaafsche landen ziet
men den Russischen eisch binnen het
raam van de Amerikaansche belan-
fen op Groenland en IJsland en de
!ngelsche belangen by het kanaal
van Kiel. Heel de streek tusschen
dit Kanaal en de Pool is na den
jongsten oorlog betwist gebied ge
worden tusschen Amerika. Engeland
en. Rusland In zulk een situatie tus
schen hoop en vrees moet de toe
vlucht der kleine volken de Organi
satie der Vereenigde Volken zyn zy
hebben er alle belang by. dat Spits
bergen geen springp 'rik wordt voor
particuliere belangd, in de Noorde-
lyke IJszee, maar een brug, waarover
Oost en West elkander vredelievend
kunnen passeeren.
n.
In een minimum van tyd had Henk
zgn schaatsen af, vloog er naar toe,
liet zich op z\jn buik vallen en
schoof voorzichtig naar het wak, on-
derwyi tegen de verschrikte kinde
ren roepend, dat ze vlug een ladder
of touw moesten gaan halen. Geluk
kig was er een man aan komen rij
den, die onmiddellgk naar het dichtst
by gelegen huisje snelde. Ondertus
sen speurde Henk in het wak of hy
het kind zag, maar 't scheen, dat ze
onder 't ijs geschoten was. Wat eep
geluk, dat nij gisteren net im de
krant had gelezen, wat te doen, als
iemand onder 't ys geraakt was en
fijn, dat hy een goed duiker was! Hg
liet zich in 't wak gigden en tastte.
Hg had wonderlgk geluk, want met
een voelde hij het kind en hg slaagde
er in met haar de rand van 't wak
te bereiken, waar hy het touw kon
grgpen, een ogenblik nog en ze wa
ren gered.
„Lopen, lopen!" riep de man.
Henk nam het natte, huilende
meisje bn de hand en rende met haar
naar de boerderij.
De boerin had reeds warme hand
doeken en kleren van haar zoon en
dochter klaar gelegd en vyf minuten
later zaten ze beiden droog en wel
met een beker gloeiende melk bg het
grote fornuis.
Henk herkende het meisje wel. Het
was het dochtertje van wynberg.
den yzerhandelaar, bg wien die
mooie. Noorse schaatsen in de étala
ge lagen.
,,De kleren laten jullie maar ha
len'" zei de boerin, terwyi ze het
warmaangeklede, doch enigszins
wonderiyk uitgedoste tweetal uitge
leide deed.
Henk nam 't meisje by de hand.
„We zullen toch nog even hollen!"
Daar kwam mijnheer wynberg cüe
gewaarschuwd was. al aan. Wat was
hy big, dat alles zo goe4 was afge
lopen.
„Kom Je morgen even by mij?"
vroeg hy Henk, „je mag de mooiste
schaatsen* die ik in de winkel heb,
uitzoeken, hoor!"
„O, mynheer, dat hoeft niet!" zei
Henk verlegen, „ik moest uw doch
tertje er toch wei uithalen, daar wil
lk geen beloning voor!"
„Als Ie dat niet wilt, doe Je me
werkeiyk verdriet. Kyk, ik ben zo
gelukkig, dat ik Trude weer gezond
en wel naast me zie, dat tk het
heeriyk vind, jou nu ook een plezier
te doen. Je moet dus komen en in de
étalage kyken, welke schaatsen Je 't
liefste hebt!"
En lachend sloeg mijnheer Wyn
berg met zgn dochtertje rechtsaf,
terwyi Henk voortholde naar huls.
Moeder was ongerust. Ze begreep
onmiddeliyk, wat er gebeurd was,
toen ze haar zoon ln de veel te wyde
jas zag.
Hg vertelde alles en Vader en Moe
der waren erg in hun schik, dat hy
direct hulp geboden had en alles
goed was afgelopen.
Het eten smaakte opperbest en
Henk werd door en door warm.
Daarom mocht hy 's avonds toch
nog naar de openbare les, waar hy
en Peter hun beste beentje voor
zetten.
De volgende dag, na de middag,
kwam er een pakje voor Henk van
de firma Wgnberg. Boven op de
doos. onder het pakpapier, lag een
briefje: ..Als jy niet naar ons komt,
komen «rij naar Jou!"
En daar. In die doos. lagen de „No
ren". waar hij zo vreselijk naar ver
langd had.
„Eigeniyk heb ik ze aan Jou te
danken Peet!" zei Henk, „ais jy op
de stoep niet zo benauwd gekeken
had om die meetkunde repetitie, was
ik er niet by geweest, toen Trude ln
dat wak schoof".
„Nee, hoor", grinnikte Peter, ,,'t is
je eigen verdiende loon, iy had hele
maal geen zin om te rtjaen, je vond
het veel fyner mg te helpenI!
Waarop de belde broers gezellig
een robbertje gingen vechten, louter
uit vreugde om de Noren" en bet
goede eyfer voor de meetkunde-
repetitie. R. v. R,