11
Voor de J^on+o
die nadert!
Zuid-Afrika heeft de primeur van
QxjucLen $xmne4thatan
meiden hacUi (bomiJt
r
op„ de redactie-tafel belandde een modeblad
VOOR DE JEUGD
Brief
van
Flap
pepr-esenlalieve
garderobes
DE omvang van de garderobe der Engelsche
Koninklijke familie werd zorgvuldig geheim
gehouden, maar enkele dagen voor het vertrek
naar Zuid-Afrika werd aan de pers een keur-
collectie vertoond, onder strikte geheimhouding,
om copiëeren te voorkomen. Want aan Zuid-
Afrika, dat met zooveel spanning, met zooveel
enthousiasme naar het Koninklijk bezoek uitkeek,
kwam de primeur toe van deze representatieve
garderobes, waarin de algemeene lijnen van de
Engelsche voorjaarsmode waren belichaamd, die
wat stoffen betreft, het beste en mooiste bevatten
wat Engeland voortbrengt, waarin ook Zuid-
Afrikaansche wol was verwerkt, en waarin struis-
veeren een groote rol speelden, niet alleen op de
hoeden van de Koningin, maar ook op haar meer
gekleede namiddag-toiletten.
De nieuwe
Voorjaarsmode
^yEES gegroet volschoone Lentetijd!" Hoe schoon die
w Kindercantate van Catharina van Rennes. Van den
eersten tot den laatsten regel willen we haar klanken
Uit jubelen, wanneer we door de straten van de stad
[Wandelen. De zon zendt haar gouden stralen over de
statige Patriciërshuizen aan de grachten, de oude geveltjes
in de binnenstad blinken en kijken je vroolijker aan dan
gisteren, toen uit een naargeestig, grauwe lucht nog witte
ylokken neerdwarrelden.
Fleurig en kleurrijk aan den buitenkant,
met op het titelblad een alledaagsche naam.
Als zoodanig niets bijzonders. En de eerste
bladzijden van den inhoud vermochten even
min de belangstelling van de redactie te wek
ken. Doch toen, onverwacht, geschiedde het.
Een zin: Nente-toiletten voor 19 47", de head
line van twee pagina's, volgens de Vrouwen-
'praet-redactrice, snoezige modéllen, had een
verrassende uitwerking op de verslaggevers.
Enkele seconden later stoven zij de deur uit,
de straat op. Op zoek naar de naderende
Lente. Wélke hun ervaringen waren f Dat ver
tellen zij hiernevens en wel zoodanig, dat
er ongetwijfeld moed uit zult putten. Slechts
één adviesZet na het lezen niet direct de
kachel weg
De menschen? De bankier, de fietsjongen, de kantoorbediende, de ver-
keersagent, de telefoniste en de gasman? Precies als Uw verslaggever,
hebben zy hun dikke winterjas uitgetrokken. Sommigen lieten zelfs hun
demi thuis en wandelen nu op het Amsterdamsche Damrak in hun colbertje,
Lnplaats van met diep in de kragen gedrukte hoofden en met den hoed in dé
hand. Ginds gaat een dapper vrouwke. Géén wollen kousen, die haar beenen
beschermen, maar een glanzende bruine huid Iaat zich brutaal, uitdagend
zien. Tegen de winkelruit van een zaak, die haarden en fornuizen pleegt te
verkoopen, posteert zjj zich. Het meiske keert den rug toe aan al die kunst
matige verwarmingsmiddelen en koestert zich in het milde zonnetje, dat
reeds sterk genoeg is om de'vqle gelaatskleur van het binnenhuis-leven te
doen wijken voor de frissche gezonde natuur-teint
proefje. Heerlijk geurend staan daar
de begonia's,, de hyacinthen, de mimo
sa's en lieflijke crocusjes in vollen
bloei. Zooals zij straks in de open
natuur zullen stralen en elkeen, die
het zien en weten wil, doen begrijpen,
dat het heerlijk is te leven in hun
omgeving.
Eenige honderden meters voorbij
„Frankendael" wenkt het open veld.
Grijze betonblokken-huizen liggen
achter ons. Zij versperren niet het
uitzicht over een vlakte, waaruit
damp omhoog welt, de damp, die het
wyken van de sneeuw en van den...
ijsvorst verkondigt.
Groene plekken op de landerijen
verraden evenveel. De komst van het
voorjaar! Daarop wacht ook de Die-
mer veehouder. Nu zit hij nog ln den
stal onder z'n koelen. ,,Dat hindert
niet", vertelt hij ons. ,,Als de vorst
niet gekomen was, zou ik hier ook
zitten. Toch ben ik dol-gelukklg, dat
het weer eindelijk omgeslagen is.
Voor de beesten. Want ziet U, met 't
voer is het al niet te best en als het
nog langer was blijven duren met die
kou, zou er straks geen sprietje gras
op het land staan. Maar nu heb ik
goede hoop,, dat de koeien in April
weer van stal kunnen. En dat is
eigenlijk al laat genoeg".
HET BESTE BEWIJST'
„U bent even optimistisch als wif',
vertél ik den boer^terwijl hij een goe.
den buur aan een litertje bonlooze,
volle melk helpt. Natuurlijk!" en de
man-van-de-natuur voegt er aan toe:
Nis de veulens op de wereld komen,
kan je er van verzekerd zyn, dat het
mooi weer wordt. Nou en op de boer
derij hiernaast dat kan een k.m. ver
der zijn! Red.) is gisteren 'n pracht
van een merrie geboren. Man, wil je
nog beter bewijs!"
Dwalend door de stad behoeft uw
reporter zich niet meer zoo eenzaam
te gevoelen als een week geleden.
Moest hij toen een half uur tippelen
alvorens een medemensch te ontmoe
ten (meestal nog een collega!), nu
drukken de talloozen hem bijkans van
het trottoir. Iedereen is naar het
lijkt het huis ontvlucht en zoekt
de zon op. Naast mjj loopt een man
te mopperen op zyn café-houder. „Is
dat nog een vent. Waar heeft ie z'n
terrasstoeltjes gelaten. Ziet U ze?
Met Augustus staan ze, moet je reke
nen, buiten, als het te warm is om
in de open lucht te zitten en je het
liefst den schaduw opzoekt. Ik zal 't
'm wel eens vertellen!"
Z'n metgezel moppert ook. Zoo te
zien heeft deze warmer streken als
woonplaats gehad en we hooren de
bevestiging onmiddellijk als hy z'n
gal uitspuwt op z'n vriend en op
onsklimaat. „Man, stel je niet
zoo aan", bijt hij hem toe. „Is dat nog
weer. Vandaag moet je drie borst
rokken leenen, morgen kan je ze
weer terugbrengen om ze overmor
gen weer te leen te vragen
ET is nauweiyk te geloovcn
na de weeën van den ellen-
langen winter, die schier geen
einde leek te vinden. En toch,
het is waar, de Lente nadert, na
dert snel! Koning Winter gaat
eindelijk den strijd verliezen. Zijn
opgehoopte sneeuwmassa's, pro
ducten van dagenlange sneeuw
jachten, slinken weg. In enkele
uren tijdsZijn ijsschotsen,
ook al hebben ze de dikte van
een voet, worden weer water. Dit
duurt langer en er zullen nog
weken overheen gaan, eer we
kunnen zeggen: wat is dat ijs
toch snel verdwenen
Echter, „de winter is (bijna) ver-
ghangen". Lente-klanken klinken al
om. Het wordt feest. In de harten
der menschen, die juichen om de
(komst van het zich meldende voor-
Jaar. En in de natuur, de meest
rechtvaardige en eerlijkste almanak
der wereld
Ziet slechts om U heen. Daar in 't
zo inige hoekje van het park. Twee
da en geleden heerschte Koning Win
ter er-,nog in al zrjn grootheid. On-
de de dikke, ondoordringbare witte
vacht konden we slechts donkere
zwarte aarde vermoeden. Nu
zien we de werkelijkheid weer. Uit
de:i modder schiet hier en daar reeds
«e?isneeuwklokje op. Deze lente-
ticden in optima forma richten zich
feeds op, aan hun frisch groene steel
tjes ontluiken fijn-witte kelkjes. Ja,
Ze zyn nog schaarsch, maar hier
gekit niet het aantal, wel het zjjn
De kweekerrj van de Gemeente
Amsterdam, „Frankendael", is de
bron van al het schoons, dat straks
de hoofdstedelijke parken en plant
soenen zal sieren. In dien tuin der
natuur aan den Middenweg waant
men zich in een sprookjeswereld. De
pracht in de lanen, nog met sneeuw
bedekt, doet denken aan een vergeten
rijk, dat in ademlooze stilte wacht op
het wondere gebeuren in de natuur.
Ver boven het aardsche gedruisch
rijzen de iepen, de populieren en lin
den omhoog. Hun takken zijn bedekt
met het rijp van den morgen, herin
nering aan een vórstigen nacht,
waarin de dampen van den dag op
nieuw tot ijs werden. Straks zullen
ze weer leven in al hun glorie, die
\*ersteende gestalten van vandaag,
zullen de bloesems weer rijpen en de
takken weer doorzakken onder den
last van hun zwaren vracht aan
groene blaren.
BLOEMEN ONTWAKEN!
Jong leven, de tuin der Amstelstad
heeft het reeds aanschouwd en be-
leefd. Nog voordat de >orst de we
reld in zijn ijzigen greep klemde.
Dank zij de tooverhazelaar. Haar
gele bloempjes sprongen open; hun
vreugde over het ontwaken was ech
ter van korten duurDoch op
hieuw zijn ze nu ontloken. Enkele
uren zon waren voldoende voor de
taaie hazelaar om haar kelkjes door
(het fijne laagje ijzel te wringen. Tot
de nacht kwam met de straf voor
km bezonnen daden
Met ongeduld verbeidt het bloemen
leven het oogenblik, waarop 't zich
ln zijn vollén luister aan de mensch-
heid kan toonen. De knopjes van de
potoneaster schijnen zich al te ope-
hen, zoo scherp Is hun teekening in
Ihet glanzend wit. De gele Konoelje,
de schijnhazelaar met heur fijne klok-
yormige bloempjes, de els met de
donzige katjes, zij wachten op het
pnel naderende oogenblik van ont
sluiten
Het is niet moeilijk zich in te den
hen, hoe het er straks buiten zal uit-
plen, als men in de kassen van
„Frankendael" geniet van het voor-
waar de sneeuw gesmolten is,
bloeit reeds een enkel sneeuw
klokje
„LENTE-PARADE"
Weg, bij deze ontevredenen van
daan. „Zoek de Lente" is onze op
dracht en we vinden haar. Op de bul
letins van een bioscoop, die in voor-
jaarskleuren vertellen, dat Deanne
Durbin hier morgen de Lente-parade'
zal Inluiden. We weten het reeds: zij
zal de lente in Weenen vertegenwoor
digen, die daar elk jaar, vroeg of
laat,, weerkomt, precies zooals in Hol
land. Met groenende grasvelden vol
popperige schaapjes en kalfjes
Wat is dat daar? Nog steeds étala
ges met bobsleetjes en té groote en
té kleine schaatsen? Met dikke wol
len mantels? Waarom nog geen tuin-
sproelers, schoonmaakartikelen en
tuinameublementjes De reclame
chef van het warenhuis stelt ons ge
rust:
„Meneer, we staan klaar met de
Voorjaarsétalages. Kijk, daar liggen
de attributen". In de hoeken der ka
mers staan en op de bureaux liggen
alle mogelijke en onmogelijke be
schilderde of uitgesneden stukken
karton. Den achtergrond zullen zij
vormen voor de artikelen van het
seizoen, dat nieuw, jong leven komt
brengen in een nog rustelooze we
reld
Hunkeren naar de zachte tempera
turen het dagelyksch proefje der
middaguren smaakt naar meer!
doet elkeen. Ook de bouwboer en de
bollenkweeker. Hebben de poot-aard
appelen zich goed gehouden? Zijn de
bollen niet bevroren? Beide partijen
verbeiden met spanning het moment,
waarop zy hun vermoedens aan de
werkelijkheid ktmnen testen. De man
uit de bollenstreek is nooit optimis
tisch. Nu zeker niet. Met een somber
gezicht loopt hij over de hard-bevro-
ren velden. En wijsgeerlg merkt hij
2Ë
.De vorst zit diep. Het ziet er
let rooskleurig uit. 't Wordt een
slechte tijd voor dedeviezen!"
Eind April:
BLOEMBOLLEN-KERMIS
Maar ook hier is men klaar voor
een goed jaar. De plannen zijn geba
seerd op een druk bezoek uit bin
nen- en buitenland.
De voor den oorlog zoo populaire
rondvaarten langs de bloeiende vel
den zullen weer gemaakt kuimen
worden., de streek-kaarten voor de
mooiste punten langs de velden gaan
weer in druk. En als speciale attrac
tie brengt Hillegom van 26 April tot
en met 5 Mei een groot Lunapark.
Dat wil zeggen overacht weken.
Een misrekening? Waarom? Steken
de crocusjes vandaag den .dag,
al niet nieuwsgierig hun kopjes boven
het vaalwordende winterkleed uit?
Zandvoort. De duizenden zijn er
reeds en bevolken de stranden. Zon
der broodjes, zonder koekjes, zon
derbadpak. Hun aandacht is ook
nu gericht op de Noordzee, echter
omdat zij toegevroren is. Een impo-
neerende ijsvlakte bewonderen zij
daar, waar zy straks In het zilte nat
zullen duikelen!
Straks? Ja! Want de Lente is ln
aantocht. Zy komt met rassche
schreden op ons af en wy verheugen
ons en zyn klaar haar te ontvangen.
Met klaroengeschal en jubelzang, met
feestelyke étalages en drooge stra
ten, met luchtige toiletjes en ge
stoomde colbertjes. Met het nieuwe,
jonge leven, dat de Voorjaarskonin
gin ons zelve zal brengen.
Wees gegroet volschoone Lentetijd!
.zal de Lente ons op het terras brengen!
Be*
jste Vriendjes ën Vriendinnetjes,
Vorige week zat ik me, naast de
warme kachel, zo'n beetje te verve
len. soezend als een oude, suffe hond.
Taó, het oranje katje, dat intussen
al een k&ter geworden is, deed erg
poessles-achtig. Het sneeuwde name
lijk en dat scheen hy erg grappig te
vinden. In de vensterbank zittend
probeerde hy elk sneeuwvlokje na te
kyken, totdat het op straat neer
kwam. Hy bewoog zijn kop maar op
en neer, tot hy vergat, dat-ie voor
een ruit zat, zyn neus hard stootte
en kop over snor de vlucht nam!
Wat was het toch warm en stil in de
kamer. Mijn ogen vielen weer dicht
en ik zou net weer in slaap vallen:
daar hoorde ik eensklaps Keessie
voor de deur: „Blaf blaf, Flap, kom
erby, we gaan Noordpooltje spelen
Ha, Noordpool, ja dat leek me wel
iets. Eigenlijk beter voor een jonge
hond dan zo'n warme kachel. Hele
maal vergetend, me eerst uit te rek
ken. hipte ik vlug de deur uit, die op
eenkiertje bleef staan. De honden
club was gauw compleet en daar
ging het in één ren naar het voetbal
veld, dat wel op de Noordpool leek.
D^t was een heerlykheid. Eén zetje
met m'n achterpoten, hoepla een bui
teling over m'n neus, net zo vaak, tot
de sufheid uit m'n kop en de kachel-
warmte uit m'n jas verdwenen waren.
De boom aan de ingang zat vol
spreeuwen, die geen woord zeiden.
Het leek wel of ze als grote elzeprop-
pen op de takken vastgeplakt waren.
Maar aan de Noordpool staan geen
bomen, die moesten we maar weg
denken. Onderweg was er een
vreemde hond bygekomen, die al vlug
de leiding nam en, zo raar, we vonden
't allemaal vanzelfsprekend. Ik kende
hem van. snuit, had 'm wel eens in de
buurt gezien; asbakken omgooien en
auto's narennen, daar scheen hy al
tijd veel plezier in te hebben. We rol
den en renden door de sneeuw en za
ten op commando van „de nieuwe"
een stelletje wilde eenden achterna.
„Op de pinguin-jacht, honden", riep
hy. „Jy weet er niks van", waagde ik
te blaffen, „aan de Noordpool zyn
niet eens pinguïns." „Jh hebt nog ge
lijk ook, jij. Flapoor", blafte hy har-
telyk terug en stelde voor, dan maar
Zuidpooltje te spelen. Best. De reis
van 20.000 km. sloegen we maar
helemaal over. Het veld was toen
Zuidpool en de „pinguïns" vlogen
klapwiekend de lucht in. „Dan op de
walvisjacht", kefte Terry, die zeker
net de krant had gelezen. Maar we
zagen niets wat voor walvis kon die
nen en per slot is dat ook geen hon
densport. Keessie bood aan, als ys-
beer op te treden. Dat idee werd met
geblaf begroet.
Kees rende weg en wij zouden hem
vangen. Maar de nieuwe ging zo in
't spel op, dat-ie Keessie in z'n nek
vel beet, toen h.j hem te pakken
kreeg. Kees werd prompt nijdig en
ruziede dat dit geen manier van doen
was. „Ha. die ijsberen-Kees, hij lust
geen kippenvlees," zongen we. Het
sloeg op niets, maar het was fijn zo
hard te blaffen in de yie lucht en 't
klonk beslist vrolyk.
Kees' zwarte oogjes rolden opeens
naar links. „Een vos, een vos", gilde
hy. En Inderdaad, daar bewoog iets
langs het bevroren riet. iets met een
vossekieur. We renden haar de sloot
kant en o, wat was ik biy, dat ik
voorop liep.
De honden wilden zich tegeiyk op
de vos storten, maar ik kon het ze
gelukkig nèt beletten, want hy heette
ditmaal geen Reinaert. maar: Ta<
En waar was Keessie nu? Kijk
daar lag hij midden in het veld met
zyn poten in de lucht en kwispelen
dat hij deed Die schalk.
Tao had een voorstel: „Ik wil heus
wel voor vos spelen. Als jullie me
een klein eindje voorsprong geven,
wed ik, dat jullie me niet eens te
pakken krygen!" en al miauwde hij,
we konden hem best verstaan. „Wa-
wa-woef", lachten we, vyf honden,
die niet één kat kunnen vangen? Om
te staartk rullen!
Tao kreeg zyn tien meter voor
sprong en we startten op een blaf
van de zwarte hond, die klonk als een
pistoolschot. Na een paar sprongen
begon Tao al aardig terrein te verlie
zen. De grote hond snelde met de kop
langs de sneeuw, zoals dat hoort. Zyn
neus kwam al dichter by het staart-
puntje. toendl de spreeuwen vlo
gen met veel gekwetter ült de boom
en Tao zat erin.
En wy konden allen maar zitten,
kyken en blaffen, omdat we de kunst
van het boompjeskllmmen niet ver
staan. Het wordt hoog tijd. dat we
ons daar eens ln oefenen!
Een frisse sneeuwpoot van
jullie FLAP.
JEUGDFESTTVAL IN PRAAG.
Van 20 Juli tot 17 Augustus a.s.
wordt in Praag, onder auspiciën van
de Wereld Federatie van Democra
tische Jeugd, een grootsch festival
georganiseerd. Aan dit festival zullen
naast 200.000 Tsjechische jongeren
naar schatting 750.000 jonge mannen
en vrouwen uit de geheele wereld
deelnemen.
Het Algemeen Nederlandsch Jeugd-
verbond heeft thans het initiatief
genomen om een nationale delegatie
naar dit festival af te vaardigen, die
daar een week zal verblyven.
DE ENGELSCËE KONINKLIJKE FAMILIE OP REIS EN
4
fDoor WIM PINCHIN—WAGEMAKER)
Norman Hartnell verzorgde de
garderobe van de Koningin en het
grootste deel van die der heide prin
sessen, maar voor de laatsten ont
wierpen ook Molyneux en Miss Avis
Ford, die al begon haar kleeren te
maken toen Elisabeth en Margaret
pas uit de kruippakjes kwamen.
Wat stijl betreft herkent men
overal de typische kenmerken
van de nieuwe voorjaarsmode:
driekwart mouw, veel wit piqué,
draperie voor avond- en gekleede
namiddag japonnen, potloodslanke
rokken of plooien van verschil
lende soorten voor overdag, voor
's avonds slanke rok met of zon
der sleep in crêpe of satijn, heel
wijd van tulle of kant, stijf-uit
staande satynen crinolines, de
laatste dikwijls met „afgezakte
schouders" al of niet gepaard
aan laag ingezette pof- of bal-
lonmouwen.
VOOR DE KONINGIN:
Oesterkleurig satijn
In de collectie van Norman Hart
nell herkent men onmlddeliyk de
voorliefde van de Koningin voor
zachte kleuren. Ntet alleen de zacht
„Vol verwach
ting klopt ons
hart.Ge
durende de
strenge koude-
periode van Januari en Februari
was het prettig en goed iets te
hebben om met spanning en be
langstelling naar uit te zien. In
Nederland was dat het afwachten
van DE Blijde Gebeurtenis; in En
geland lach niet, o man de
vraag wdt de koningin, wdt de
twee prinsessen zouden dragen op
haar bezoek aan Zuid-Afrika.
Fig. 5.
blauwe tinten, die men vooral met
haar smaak associëert (Wedgwood,
pervanche, mist. aquamarijn, en voor
deze zeereis ook marine-blauw), maar
tevens abrikoos, theeroos-geel, cy
clamen, topaas, een enkel bloemen-
patroontje; een namiddag „Reception
dress" van wit chiffon met strulsvee-
ren-garneering (en by passende struis-
veeren-hoed), een wit satijnen „Gran
de Robe" voor dien avond, een zwart
tullen diner-japon met Chantilly- en
Valenciennes-kant, voor overdag een
simpel katoenen ensemble met bolero
in een (overigens zeer apart) zwart/
wit ruitpatroon. En... oesterkleurig
satyn voor een crinoline gala-toilet,
geborduurd met roodkoper en met
parels gegarneerd met antieken kant
langs de lage ovale halsiy'n. waardige
achtergrond voor de „lnslgnia" van
de Order of the Garter.
VOOR PRINSES
ELISABETH:
Groen in diverse tinten
Voor prinses Elisabeth gebruikte
Hartnell veel groen in verschillende
tinten, voor prinses Margaret over
weegt rose. maar beiden dragen ook
veel wit eri blauw. Fig. 4 toont een
eenvoudig namiddag-japonnetje voor
prinses Margaret van zacht-rose
Zui4-A*rikaansch« wollen stof, met
oprygsels en twee zakken, afgezet
met wit piqué. Een groen ensemble
valt op voor prinses Elisabeth: lange
mantel van Afrikaansche wol met
ronde revers en halvemaanvormige
zakken, waaronder groen crêpe jurk
met appliqué óf mantelpak met plooi
rok en groen crêpe blouse. Hierbij
een groen vilthoedje met witte
bloempjes. Prinses Margaret's en
semble in zacht rose had een getail-
leerden langen mantel over crêpe
jurk of costume mét klokrok en
bolero-jasje en rose crêpe blouse.
Voor het verblyf op de boot was er
voor beiden een wit pakje met kope
ren knoopen met matrozenmuts en
een witte of een donkerblauwe blouse.
Maar by de avondjaponnen komt het
verschil in leef
tijd (en uiterlijk)
tot uiting in stijl
én snit en mate
riaal. Voor prin
ses Elisabeth
een azaleakleu-
rige zyden tulle
„bouffarit"
avondjapon met
verticaal gerim
pelde paneelen;
een van geel
groene tafzyde,
feheel gebor-
uurd met oud
gouden motie
ven, met laag
décolletté, laag
ingezette mou
wen en een
sleep; een diner
ensemble van
witte crêpe met
aquamarynen.
borduursel, Jasje
met mouw,
ruimte van vo
ren en sleep van
achteren, (fig. 2)
VOOR PRINSES
MARGARET:
Een sprookjesjurk!
Voor het zestien-jarige zusje een
zomeravond-japon van wit organza
geborduurd met witte bloemmotief-
jes en paneelen met vetergaatjea
waardoor porcelein-blauwe lintjes zya
geregen. En een driedeelig ensemble
bestaande uit lange avondmantel,
diner japon en robe-de-style: de eerste
van zilverlamé met de hand beschil
derd met dicht-opeenstaande bloem
pjes in rose, blauw, geel, lila. de
tweede met een ïyfje van hetze;'-.o
lamé, een lange rok van rose crepe
met lichtblauwe zoom en ceintuur.
En de „Robe de style", een wolk van
witte tulle met de hand geborduurd
met bloesnèn-motiefles van glanzende
pailletten in dezelfde kleuren als de
bloempjes van het lamé, bootvormlge
hals. pofmouwtjes met drie vleugel-
vormig lngevouwon plooien <fle
Een sprookjeejurk, een Jurk ..aar
de Zuid-Afrikaansche zestienjarigen
van zullen droom en, en die de Zuld-
Afrikaansche mama's wel tot nama
ken zal inspireeren
Het Noorsche motortankschip
Vildkat", dat Dinsdagavond voor de
kust van Wak aan Zes op h« strand
liep, is vanmorgen om half acht door
de sleepbooten „Stentor" van bureao
Wijsmuller en de „Maas van L. Smit
en Co.'s Internationalen bleepdien*
vlot gesleept. Het schip is hehou»®
in XJmuiden binnengeloopen.
