l'ct vuur der vrijheid
De Mode van vandaag
Voor de Jeugd
0
Schaken
Hierbij geef ik 'n partij Sanz-Bolba-
cba" uit het Argentijnse Schaakb!ad
Enmque. De eerste negen zetten in de
verschillende notaties en de gehele par
tij in de Engelse.
Onverkorte algebraïsche notatie-:
1 c2c4, Pg8f6; 2. Pgl-f3, g7-
e6- 3. Pblc3, Lf8—g7; 4. e2-e4,
JJ(). 5 d2d4, d7d6; 6. h2—h3.
pbS—d7; 7. Lel—e3, e7—e5; 8. Lfl
«2 d5xe4; 9. Pf3xe4, Pd7—c5.
Verkorte notatie-: (De meeste scha
kers gebruiken deze)
1 c4Pf6, 2. Pf3g6, 3. Pc3Lg7,
4 0400, 5. d4— dfi, 6. h3—Pb 17,
7 I e3e5, 8. Le2—de4:, 9. Pe4:—
Pc5.
Zuid-Amerikaanse notatie-:
l P4AD-C3AR, 2. C3ARP3CR. 3.
C3A (geen vergissing mogelijk, het is
C3AD)A2C. 4. P4R—O—O, 5. P4D
-P3D. 6. P3TR—CD2D, 7. A3R-
P4R, 8. A2RPxP, 9. CxPC4A.
Engelse notatie;
1 p—QB4. KnKB3, 2. KnKB3,
p_KKn3, 3. Kn—B3 (De andere B3 »s
reeds bezet), BKn2 (De andere nK2
Is bezet), 4. PK4, OO (Ook
—wel: castles), 5. PQ4, PQ3,
6 P-KR3. QKn—Q2, 7. B-K3. P
K4 B—K2 PxP. 9. KnxP, Kn-
B4 (Er kan maar een paard op een
van de velden B4 komen). 10. Qr-B2
(Zie aantekening zet 9), R—KI
(idem), li. PB3. Kn—R4. 12. O—O
—O. Kn—KKn6 (Hier moet de K er
bij op beide plaatsen Knfi kan etn
paard komen), 13 KRKI (ook de
damestoren kan op KI komen). P—
B4! 14. BKB2, PxP. 15. P—B4.
KnxB. 16. QxKn, B—Q2. 17. KKnl.
Kn—Q6. 18. R—Knl, P—B4. 19. Kn
(04)—Kn5. BB3, 20. B—K3 P-
QP?. 21 Kn—R3. P—OKn4. 22. PxP,
PxP, 23. Kn (R3)xP, BxKn, 24. KnxB,
Q—R4, 25. PQR4, QxP opgegeven.
Nu we het toch over notatie heb
ben geef ik hier een weinig bekende
notatie om standen op te geven. De
z.g. Forsyth notatie. Het is een vondst.
Men neemt het bord gewoon voo;
zich en leest nu van boven af de rijen
af Voor de witte stukken wordt een
hoofdletter, voor de zwarte een kleine
letter gebruikt. De lege velden wor
den geteld en in een cijfer vermeld.
Ter lering het onderstaande eindsüel
in Forsyth notatie (de pion is door
een b. aangegeven, daar het paard al
een p is).
Het eindspel is:
84P33b44b3—4k31PB5 L2
BblBl—2K5
Er zijn 8 rijen en elke rij heeft 8
velden, ga na dat dit klopt.
Diagram
Eindspel van Luis Parenti uit „En-
roque". Wit aan zet wint. Ik wil U
even op streek helpen. Zwart loopt
Dame, maar daarna wordt deze ge
vangen. Het aantal zetten doet er nM
toe.
(Nadruk verboden).
De Amsterdamse vuilnisauto's z(jn
voorzien van een veelzeggend op
schrift
Diep gedacht
Onlangs kwam in een gewoon robberpartijtje het volgende bijzonder
interessante spel voor:^
NOORD
Schoppen: x, x, x, x
Harten: h
Ruiten: h, v, b, .10
Klaveren: h, v, b, x
WEST
Schoppen: x, x
Harten: a, 9, x
Ruiten: x, x, x, x
Klaveren: 10, x, x,
OOST
Schoppen: a, h, 10, 9, 8
Harten: x, x
Ruiten: x, x
Klaveren: a, x, x
ZUID
Schoppen: h, v
Harten: v, b, 10, x, x, x, x
Ruiten: x, x
Klaveren: x, x
Op het eerste gezicht ziet het er vrij onschuldig uit: O opende met
1 Sch., en Z., die op 60 stond, volgde met 2 H. W en N pasten,
óoch O, die z\jn tegenstanders niet zo goedkoop een manche wilde
laten halen, riskeerde 2 Sch. Zelfs als de Sch heel goed aantrekt,
kan hjj toch niet meer dan 7 slagen maken. Z die uit W's passen
kon afleiden, dat deze zeker niet
veel in handen kon hebben, terwijl
O's bod evenmin op grote kracht
wees, bood 3 H. Ik geef gaarne toe,
dat dit enigszins gewaagd was,
maar niet kwestbaar zijnde, durfde
Z. dit aan, terecht op enige steun in N rekenend. Ogenschijnlijk is
dit contract (want na Z's bod pasten allen) niet down te spelen,
want meer dan 4 azen behoeft Z niet af te staan. Maar Z had bui
ten de waard gerekend. W kwam uit met Sch. O zag de mogelijk
heid, dat Z 3 Sch's zou hebben, en W dus singleton, zodat O de a
inlegde. H(j trok Sch. na Nu lijkt het al heel simpel voor Z.
Edoch, W was klaar wakker. Toen Z na de Sch. h troef natrok,
speelde W kleine troef bij. Hij taxeerde O terecht op R. a en KI.
a, en Z op de hoge troeven. N kwam aan slag met troef heer. Z
vervolgde uit N met R.h. O legde de aas, en trok Sch. na Z troefde
met H 10. Indien W overtroeft is er geen probleem meer, omdat
dan later Z hoog kan troeven en troef uithalen. W troefde daarom
niet over. Z trok nu H.b na, die W wel nam. W bracht met KI.
z(jn partner aan slag, die weer Sch. speelde. Hierdoor maakt W
nog troef 9. Indien Z niet troef natrekt na W's weigering om troef
30 over te troeven en R natrekt, dan kan hij op de 3e R wel een
KI. wegwerken, maar de 4e R wordt door O getroefd. Troeft Z
over, dan ontstaat dezelfde situatie als zo-even beschreven. Gooit
Z daarentegen zijn laatste KI af, dan volgt O met Sch en maakt
IV ook 2 slagen. Troeft Z immers laag dan maakt W zijn troef 9
reeds dadelijk en troeft Z met H.b, dan troeft W niet over, waar
door hfj met a-9 de vork in handen heeft achter Z.
W demonstreerde uitstekende verdedigingstactiek in dit spel. Men
moet natuurlijk diep nadenken om tijdig deze methode te zien,
maar eenmaal uitgelegd is het niet meer zo moeilijk, gelijk veelal
het geval is
De Sluiers vallen
Naarmate er meer lente-collecties
„uitkomen" wordt het mogelijk zich
van de voorjaarsmode een duidelijker
en juister denkbeeld te vormen. Het is
met die mode als met een Sinterklaas-
pakje. Eerst kaÜ men zich niet voor
stellen wat er in zit, want het geschenk
is met zoveel lagen papier omwikkeld,
dat de vorm er van zich zelfs niet ra
den laat. Maar iedere laag, die verwij.
derd wordt, geeft groter waarschijn
lijkheid aan eerst heel vage vermoe
dens en bij het verwijderen van h-^t
laatste hulsel wordt die waarschijnlijk
heid gelukkig zekerheid. Natuurlijk, h.'t
kan ook tegenvallen; teleurstelling is
nooit uitgesloten, maar de kans een
lievelingswens bevredigd te zien blijft
bestaan tot het laatste ogenblik. Is in
die hartkloppingen-bezorgende blijde
verwachting niet al de bekoring van
de Sint Nicolaasavond?
Zo'n Sint Nicolaasavond is iedere
mode-show. Het programma zegt niet
veel. Het artistiek-versierde boekje,
dat u in de handen gestopt wordt,
geeft maar heel vage aanduidingen. De
japonnen, die straks aan uw verrukte
ogen zullen voorbijtrekken, hebben 'n
numme en 'n naam. Een naam, die in
uw verbeelding wijde horizonnen opent
maar die u toch niet de zekerheid
geeft, dat het bootje van uw specula
tieve geest de goede koers vaart. Wat
zegt u ,,Mijn droom" of „De prinses
van Miami" of „Maanlichte nachten"?
Alles en niets. En zo laat u de ver
rassingen maar op u afkomen, als ca
valiers tijdens een gemaskerd bal.
Maar altijd korot er een moment,
waarop de maskers vallen, en het ogen
blik, waarop u weten zult wat zich ver
bergt achter „Zon in mijn tuin" breekt
zeker aan.
De sluiers, die de voorjaarsmode iot
dusver omhullen, zijn bezig te vallen,
en het beeld laat zich in grote lijnen
nu wel zien. Beschrijven we het in een
paar korte zinnetjes. Leggen wij, voor
wat de kleuren van de nieuwe lente
pakjes aangaat, vooreerst vast, dat
marineblauw-met-wit de zegepalm
schijnt weg te dragen. Zwart is wel
niet geheel verdrongen, maar het »s
voor de meer-elegante toiletten gere
serveerd. En verder is er rose, in alle
nuances, geel en groen-geel, bleek
mauve en blauw-grijs. De bedrukte
stofjes vertonen motieven van vrij
aanzienlijke afmetingen. De kleine
bloempjes en takjes hebben afgedaan.
Kaneelkleurige motieven op zwarte
l£rond geven een indruk van een ietwat
exotische elegantie, maar worden niet
temin algemeen bewonderd. Voor de
„deux-piéces" veel noppen en gelijnde
weefsels. Talrijke voorjaartoiletten zijn
van linnen en „onkreukbaar" katoen.
Dezelfde stoffen zijn zelfs voor avond
japonnen gebruikt. Het grote voordeel
er van is, dat men er op kan gaan zit
ten zonder voor lelijke kreukels te be
hoeven te vrezen. De „tweeds" voor
De conferentie der Orote Vier
te Moskou. Ernest Bevin, de
Engelse minister van Buiten
landse Zaken (rechts) werd bij
zijn aankomst te Moskou door
Wyshinskl (links) verwelkomd.
(Radiografisch overgebrachte
foto). (A8s Press P.
sportdracht vertonen vaak ruiten, maar
de duurdere sportcostuums zijn meest
al fijntjes gelijnd en ze hebben en
zo geraffineerde „coupe", dat/6ok de
bekwaamste huisnaaister er haar latijn
wel bij verliezen moet. De schouders
zijn bijna altijd opgevuld; het militai
re karakter van de schouders blijft
ook dit voorjaar gehandhaafd. De arms
gaten zijn meestal van kimonomod*.'!.
De décolletés zijn nogal diep, ovaal,
vierkant of trapezium-vormig. De bus
te wordt onderstreept. De rokken zijn
wat langer, zonder overdijving overi
gens.. De lentemode gaat nergens in
uitersten; goede smaak heeft tempo-
rende invloed gehad op verbeeldingen,
die gaarne de vleugels zo wijd moge
lijk uitslaan. De gulden middenweg is
maar zelden verlaten, en de voor'>
pige eind-indruk is deze: deze nieuwe
voorjaarsmode stelt ons niet voor on
oplosbare problemen, mits wij er voor
zorgen, dat wij de slankheid onzer heu
pen niet verliezen en de buste-lijn een
zc sierlijke ronding geven als ons
maar enigszins mogelijk is..
GERTRUDE.
VOOR DE VROUW Ook bakvis
jes zien er graag gezellig uit. 'n
kwiek volten dopje, gegarneerd n. t
een vrolijke plek, flatteert best.
De bandelozedagen van Max en Philax
„Wat betreur lk het vreselijk, dat
Jk m« door een stukje leverworst heb
laten verleiden mijn oude baas weer
te volgen, waardoor ik nu weer aan
zo'n afschuwelijke halsband word
rondgeleid. Ik schaam me echt voor
mijn familie als ik ze nu op straat
ontmoet, want al ben ik dan geen
rashond, ik heb toch ook mijn eerge
voel net als leder ander in onze hon
denwereld. Maar laat ik me eerct
even aan jullie voorstellen, voordat
ik mijn belevenissen ga vertellen. Ik
ben Max, een soort foxterrier van
keurig nette ouders. Mijn vader be
haalde de eerste prijs als rattenvan
ger en was de trots van de familie.
Ik viel echter helaas reeds op jeug
dige leeftijd in handen van wat je
noemt „hondenliefhebbers". Iets er-
gers kun je je niet indenken 1 Ik
kwam het eerst bi) een oude juf
frouw. Ze woonde alleen. De eerste
dag kreeg ik al een blauw lintje en
een leren riem om mijn hals, waar
ze altijd hard aan trok wanneer ik
tweemaal per dag mijn verloren vrij
heid en wat frisse lucht mocht rui
ken. Ik werd dan wat Je noemt „uit
gelaten". Ik ben daar niet lang ge
bleven, want eens ik meende, dat
het als een grote hondenfuif voor ons
was bedoeld waa-de hele straat
feestelijk versierd met ijzeren bak
ken en emmers vol met de heerlijkste
verrassingen: soepbeentjes, kluiven,
velletjes en eindjes leverworst, blik
jes met vleesresten, enfin te veel om
op te noemen. Ik vond het echt
vriendelijk van de juffrouw dat ze
vlak voor onze deur op de stoep voor
mij zo'n bak had klaar gezet. Om
haar mijn oprechte dank en blijd
schap te tonen haalde lk de vetste
kluiven er uit en vloog verheugd de
trap op. Of het nu de kluiven zelf
waren of alleen het feit, dat ik juist
in de goot een heerlijk modderbad
had genomen, ik weet het niet, maar
wel weet lk dat het huis te klein
was, toen ik vol liefde op haar schoot
sprong. Wat worden goede bedoe
lingen toch dikwijls slecht begrepen
in deze wereld. Ik werd echt „honds"
wat een verkeerde uitdrukking
toch, want wij honden doen niet zo
ik werd dus echt „menselijk" be
handeld en de straat opgejaagd.
Van toen af aan begon voor m(J
een zorgelijk bestaan: de strijd om
vrijheid en recht. Want ofschoon ik
steeds een hondenliefhebber als baas
vond, had lk toch geen van beide.
De één wilde mij kunstjes leren en
ik houd nu eenmaal niet van opzit
ten en pootjes geven. De ander maak
te mijn maag van streek toen ik, bij
een huiselijk feestje, de schaal cro-
quetjes in de keuken verorberde. Wat
een kwaliteit was dat! Vresrl»"!
Mensen hebben beslist gen jjoeq
neus om vlees te keuren. Ik öc«. ia-
minste dooziek geworden en inplaals
dat lk op wat lelfde en hartelijkheid
kon rekenen, kreeg ik nog te horen
dat lk een dief was. En dat nog wel
terwijl lk de gasten twee dagen een
zieke maag bespaard had.
Maar bij den volgenden baas
mijn lot best te dragen. Dat kwu.
door mijn vriend Philax, een ver fa
milielid van moeder's zijde. Eens zat
hjj voor het raam en toen ik langs
kwam blaften w(J elkaar vrolijk toe
en de vrouw, die er blijkbaar *»Ml'
in had, dat wij zo op elkaar lm,
nam m(j als familielid in de kri..0
op. Het was daar best van eten en
drinken, omdat daar ook drie katten
in huis woonden: dieren die ik altijd
heb verafschuwd, maar hun schotel
tjes melk smaken uitstekend na een
hartig hapje. Philax en lk spraken
dan ook maar meteen af om beurten
hun porties-bij de onze te nemen en
dit had eoht goede resultaten. Want
na enige weken zei de vrouw ten
minste klagelijk: „Ik geloof, dat wü
onze Tippy, Snorry en Snoezie zo
heetten de katten niet lang mogen
behouden, Frits, ze worden zo mager.
Als het zo doorgaat, ga lk eens naar
de veearts". Philax en lk kwispeb
staartten van verstandhouding. „Op
geruimd is netjes", daebWu
RAADSELS
1. Met L ben ik een viervoetig dier.
Met K iets wat men meestal 's
morgens gebruikt.
Met H iets van het varken
Met J iets zoets voor de boterham
2. De timmerman kan bij het werkert
mij niet missen; neem mijn eenre
letter weg ,dan wordt ik een deel
van het hoofd.
'uieq 'UIB5J 8uis so
"UiBf
'joo 'joog 'z
Naar hel Engels van
CL Al RE ROBINSON
in
Deze weg werd overdag zel
den gebruikt, 's nachts helemaal niet
cn was in slechte staat, vol oneffen
heden, veroorzaakt door wagenspo
ren en stormwinden, die stukken rots
tr midden op hadden geworpen. In
vroeger tijden moest dat pad uit de
rotsen gehouwen zijn door honderden
Werklieden, toen er nog geregeld in
de mijnen gewerkt werd.
Een driehonderd voet lager klotste
de zee tegen de voet van de fbta.
Zo boorde het terugrollen der golven
hoe ze telkens weer met hernieuw
de kracht kwamen opzetten. Het was»
nog altgd erg koud voor JunL Zij
trok haar mantel dichter om zich
hp «ie felle zeewind blies d00r
haar kieren heen. Z(j moest zichzelf
bekennen, dat ze Juan Garcia toch
in zekere zin moest bewonderen
als h(j het tenminste was dat hQ
de moed had deze weg te paard te
begaan, terwijl zij zo omzichtig lo
pen moest. Te paard zou zij het ze
ker niet gedurfd hebben en vooral
niet midden In de nacht!
Een minuut of vijftien liep ze zo
door, toen ze b(J een kromming van
de weg kwam en nu een rechter en
minder gevaarlijk gedeelte voor zich
had, dat bi) dat op het strand uit
kwam, vlak bij Lodmans Bay. Bess
bleef staan. De omtrekken van een
échip, zeer waarschijnlijk de sloep,
die ze een paar uur eerder gezien
had, doemden voor haar op. Eén
lantaarn hing aan de grote mast en
aan achtersteven en boeg ook elk
één. Deze verlichting was voldoende
om de spookachtige omtrek van hot
schip te onderscheiden. Besa sloot 't
licht van haar lantaarn af, omdat ze
bang was, dat het van het schip ge
zien zou kunnen worden. Zij liep
vlug in de richting van de baai, ter
wijl ze goed réchts en links keek, of
Iemand ook op de loer stond. Ze was
nu maar een veertig meter van de
zee verwijderd; de vloed kwam met
kracht opzetten. Zij bleef staan. Er
waren twee mannen op het dek van
het schip; ze schenen ln druk ge
sprek en liepen op en neer. Ztj lie
pen vlak by elkaar, maar met het
geluid van de golven tussen hen en
haar kon zij niets verstaan van wat
ze zeiden. ZIJ stond onbeweeglijk
naar hen te staren, toen ze in het
midden van 't dek waren, kon zij ze
heel duidelijk zien, want de lantaarn
in de mast verlichtte het dek vlak
eronder tamelijk goed. Een van hen
was klein, maar fors gebouwd. Hij
droeg geen mantel, maar een lederen
buis, dat om het middel werd sa
mengehouden door een ceintuur,
waarin een pistool stak. Hij had een
wijde broek aan, waarvan de pijpen
ln zeelaarzen, welke tot aan zijn knie
ën reikten, waren gestopt. Hij had
de wiegelende gang van een zeeman.
Bess twijfelde niet of dit waa de
beruchte Kapitein Ugo José, de ko
ning def zeerovers, de meest verme
tele en wrede boosdoener, die ooit ln
een vermetele en wrede tijd geleefd
had.
De man, die bij hem stond,'was
vergeleken bij hem groot en slank,
ofschoon hij ln werkelijkheid normaal
van postuur was. Hij had een lange
mantel aan een zachte vilten hoed
op het hoofd. Bess voelde haar pol
sen kloppen. Die veren waren net
boven de muur van Beacon Court
uitgekomen! Zij was er onmiddellijk
zeker van, dat het Juan Garcia waa.
De man, die zij voor Garcia hield,
scheen den kapitein van het schip
iets uit te leggen. Door zo nu en dan
zijn rechterhand op zijn linker te
slaan scheen hfj zijn woorden kracht
te willen bijzetten.
ZiJ hield haar ogen niet van het
tweetal af en slaagde erin vlak bjj
de baai te komen, tot ze zich ervan
bewust werd, dat haar figuur mis
schien zichtbaar was.
ZiJ stond stil. Een nieuw geluld
trof haar oor. Een paard stond vlak
b(j haar ongeduldig met zijn hoef op
de grond te trappelen. ZIJ keerde zich
naar de richting vanwaar het geluld
kwam. Aan de linkerzijde van het
pad was een kloof in de rotsige wand
wijd genoeg om een vijftal mannen
schuilplaats te verlenen.
Bess liep er naar toe. Zo gauw ze
buiten het gezichtsveld van het schip
was opende zij haar lantaarn weer
en keek ln de kloof. Zij hadl zich niet
vergist; daar stond de grijze merrie
waarvan ze wist, dat Juan Garcia de
eigenaar was. Plotseling kreeg zij 'n
inval. Garcia bracht een boodschap
over en hij was een verrader. ZiJ zou
wel zorgen, dat hij niet zo grauw te
rug konl Langzaam liep t up hel
paard toe. Zo ver als zijn teugel het
toeliet liep het achteruit, snuivend,
zijn oren naar achteren- Het wit van
zijn ogen schitterde; het dier waa
met een sterk touw vastgemaakt aan
een doornstruik. ZIJ sprak kalmerend
tegen het beest In de regel kon ze
het goed vinden met dieren; zi) voel
de inaUctmatlg, dat zij van hen hield.
Bess waagde zich wat dichterbij. Het
paard stond stil. ZiJ stak haar rech
terhand uit en probeerde zijn kop U
aaien, maar het hapte woest naar
haar. Al die tijd door luisterde ztf
scherp, of zc geen stappen r
zich hoorde. Zij was er zich vai» ou-
wust, dat Juan Garcia ieder ogenblik
terug kon komen om zijn paard te
halen. In een van de holsters voor
het zadel stak een pistool; het ande
re waa leeg. Aan de manier waarop
het touw Mng, aag ze «i-4
andere «r ook een gezeten naa, «u—
er kort geleden uit genomen was.
Waarschijnlijk had Garcia het onder
zijn lange mantel meegenomen naar
de sloep, nadat hij het paard vast*
gemaakt had.
Besa twiJMdo geen ogenblik of
Garcia jzou naar. als hi) haar hier
vond, doodschieten; want de man,
die niet geaarzeld had zijn hand te
gen de Koningin op te heffen, zou
zeker geen consideratie hebben mol
„Bess van de Vuurtoren". Hij zou
wel begrijpen waarom ze hier was.
Maar tot nog toe hoorde ze niets dan
het ruisen van de zee en het snui
ven van Alba.
(wordt vervolgd)
