De hond in de Engelse
samenleving
„Hoordonder getuige"
Wij
Dokie Durf in „Boris Baal duikt op„
RADIO
Voor de Zondag
Introductie voor conversatie, ook met
onbekenden en dat in Engeland,
waar men alleen zijn leveranciers mag
aanspreken zonder voorgesteld te zijn!
Mag lk U even m|jn hond voor
stellen? Ricky, verengelste vorm van
Rlquet, de hond van Anatole Fran-
••'s Monsieur Bergeret. Een rasech
te Franse poedel. Engelse variëteit,
met de schranderheid van rijn land
van oorsprong en de Engelse solidi
teit. Een echte waterhond: taalkun
dig bestaat er verband tussen „pudd-
le" plas en poedel. De enorme
oorkleppen beschermen het oor ter
wijl hy in het water zit, en in het
water zit hy zo vaak de gelegenheid
sich aanbiedt. Dan verricht htf won
dere kunstjes, zoekt een klein stuk-
Je hout dat ik midden in de Theems
zie drijven, volgt m|jn zacht gespro
ken wenken en Instructies, kortom
een heerlijkheid van n hond. Ik zou
bladzijden over hom kunnen vullen,.
LAZEN
Hei masker gevallen
„Flseviers Weekblad" schrijft in
•en artikel over de Indonesische
zaak. dat achter Sjahrir slechts „het
communisme gr|jnst". Het artikel
«egt.
Het besluit oud-premier Sjahrir
het woord te geven, was door
niet gerechtvaardigd. De weigering
van het verzoek om. zo Sjahrir
mooht spreken, dan ook de leiden
de figuren van West-Borneo en
Oost-Indonesië toe te laten, was
een onrecht grievend genoeg om de
Nederlandse delegatie te nopen van
verdere deelneming aan de bespre
kingen af te zien.
J T Lake Succes heeft de heer
Sjahrir het masker laten vallen.
Het is zeer nuttig dat dit ge-
beurd is. Want de heer Sjahrir
i droeg zulk een vriendelijk masker
Het glirtilachte. Het scheen zo min-
j zaam, zo intelligent en vooral zo
redelijk. In Indlë en vooral in Ne-
derland hebben velen zeer hoge ver
I wachtingen van hem gekoesterd,
i Wel is waar kwam men nooit tot
I zaken, maar dat was dan de schuld
van Soekamo of van Hatta, of van
andere boze machten. Sjahrir ech
ter, dat was onze man. Z|jn intel
ligentie, z|jn goede trouw, z|jn soci
alisme, waren even zovele redenen
tot vertrouwen.
Thans weet men beter.
Daarna vervolgt het blad in dezelfde
feest:
Andertialf jaar geleden heeft dr
Meyer Ranneft er reeds op gewe
zen. dat men na deze totalitaire
kunnen verwachten. Maar tone wil
de men slechts Sjahrir's glimlach
Zien. Nu toonde h|J de Veiligheids
raad z|jn ware gelaat. Nu zal men
•r ook In Nederland goed aan
doen deugdelijk te onthouden, wat
Sjahrir nastreeft. Niet: een con
structief nationalisme, dat samen
werking zoekt met alle volksgroe
pen. Maar wel: volstrekte onafhan
keljjkheld en verdrijving aller Ne
derlanders. Niet: een democratisch
soclrflisme, maar wel: een revolu-
tlonnaire volkspartij", die maar
weinig leden behoeft te tellen,
mits deze „gedisciplineerd" en „ef
ficiënt" z|jn. Het communisme im
mers heeft ~an een meerderheid
nimmer behoefte, zo de minderheid
maar diciplias genoeg heeft om de
macht te grijpen en te houden.
De schrijver laat In het slot tenslotte
de aap uit de mouw komen, als hij
schrijft:
Het is zeer nodig, dit alles
vast te leggen. Want de heer Sjah
rir is inderdaad intelligent. Hij
heeft zijn nederlaag in de Veilig
heidsraad zeer wel begrepen en
het is niet uitgesloten, dat hij eer
lang wel weer tot overleg te vin
den is. Doch wij hebben nu echer
zijn masker gezien: de haat. de re
volutie, de regering door een dis
ciplinaire minderheid, het commu
nisme.
Het is bU dit alles goed te weten
dat de regering te Batavia over
een lange lijst beschikt van Indo
nesische figuren, waarvan sommi
gen zich bultea, doch anderen zich
#btnen het gebied der republiek op
Java en Sumatra In-vinden, die al
len wèl bereid tot constructieve sa
menwerking zijn, zodra wij rust en
recht en veiligheid zullen hebben
verzekerd.
Eo nu weten wjj het.' Fr zjjn nog wel
lbdonesische figuren te vinden, die
Zich wilen laten spannen voor het
koloniale karretje van „Efceviers"
®.s. Eén ding is zeker: van „Else
vier" is niets te verwachten voor^de
eplossiiyr van het Indonesisch pro
bleem. Wie het nog niet wist, weet
het nu!
Want yoor mQ is h|j niet alleen het
wezen dat in een kinderloos bestaan
een leemte vult, maar ook een aan
leiding tot meditatie over de natuur
van het intellect. Ik ben er heilig van
overtuigd dat de geest der dieren en
kel quantitatief. maar allerminst qua-
iitatief van ons verschilt. Ik ontdek
in hem een psyche met rudimontaire
complexen. een vereenvoudigde
ethiek met vaste schalen van waar
de, en een veel grotere beginselvast
heid dan by de meeste mensen te
onderkennen valt. Bij hem diagnoseer
ik in dalende richting liefde voor de
mens, liefde voor honden van beider
lei kunne, liefde voor voedsel en
speelsheid.
Over zulke dingen wilde ik echter
niet schryven, maar over de hond
als sociaal-psychisch verschynsel in
Engeland. Het dier ir het algemeen,
de hond in het byzonder bezit in dit
land een speciale plaats. Ik heb, ja
ren geleden, over dat onderwerp ge
schreven en de opvatting verkondigd,
dat de Engelse samenleving meer
rechten toekent aan het dier dan aan
de kinderen der armen. Nu er is se
dert ik dat schreef heel wat water
onder de bruggen van Engeland ge
lopen. Voorlopig en zolang de Brit
ten wys genoeg zijn om een socialis
tische regering aan het bewind te
laten, worden de kinderen der armen
even goed en byna even wijs behan
deld als de kinderen der gegoeden.
En de bejaarde dames die alleen le
ven om couponnetjes te knippen en
pekineesjes te vertroetelen worden
jaariyks minder talryk, ze ergeren
zich dood omdat Fidotje paardenbief-
stuk moet eten, en omdat de meis
jes uit de werkende stand liever
rymr de fabriek lopen dan by ande
ren in dienst te gaan
Onlangs werd mijn huishoudster,
die Ricky by zgn ochtendwandeling
in het park vergezelde, aangesproken
door de dame uit het grote huis by
de ingang van het park. „Pardon,
juffrouw, U werkt immers voor Prof.
Renier?" Jawel„Is dat zy*n
hond?" „Jawel„Nou begrijp
ik er niets meer van. Het beest wordt
keurig behandeld. Dat kun je zo zien.
En ik heb hem ook eens met deze
hond zien voorbijgaan. Hy achynt er
zelfs van te houden. Maar hy heeft
In zyn boektegen de dieren ge
schreven. Ik begryp het heus niet.
Is hy goed voor die hond?' En toen
mijn getrouwe, even ademhaalde voor
een niet bepaald mals wederwoord",
zei de dame met een glimlach: „ril
teil you what's happened Laat ik
U zeggen wat er gebeurd is hy
is verengelst!"
GEEN VERVELING
Waneer ik met Ricky uitga hoef
ik nooit bevreesd te zyn dat ik me
zal vervelen. Beschaafde Engelsen
spreken geen onbekenden aan, noen
op de wandeling, noch in de trein.
Maar wanneer iemand een hond bij
zich heeft is iedereen bereid om met
hemSte conserveren.
Vooral wanneer beide partyen een
hond als introducent bzitten vallen
de sociale omheiningen gauw neer.
Honden kennen nu eenmaal de re
gel niet, dat men alleen zyn leveran
ciers zonder de plechtigheid der voor
stelling mag aanspreken. Zg ruiken
aan iedere collega, stellen hem een
paar vragen, en, als ze tc oud zyn om
te stoeien, ruilen ze al kwispelstaar
tend informatie over de uitgebreide
en ingewikkelde hondenwereld waar
wy mensen zo weinig van weten, om
dat wy niet beseffen wat een wereld
van kennis, publiciteit en propagan
da tot beschikking staat van allen
die het krantje aan de lantaarnpaal
of by de brievenbus kunnen lezen.
Het krantje waaraan iedere hond
spaarzaam, druppelsgewys. zyn ali
neaatje bijdraagt.
En tervvyi de honden aan het pra
ten zyn, zoeken en vinden de bazen
ook contact. „Zend U hèm het is
toch een hij", want de woorden „dog"
en „bitch" worden, wegens de min-
faer deftige assiociaties van het
tweede, vermeden, „naar de show?
Me dunkt„Nee, want ik knip
hem op my'n manier. Maar ze willen
alleen de „lion-cut". Als ze nu nog
de Royal Dutch toelieten". Royal
Putch heet de manier van knippen
waarbij alleen de romp van de hond
geknipt wordt, terwgl het haar op
de poten biyft groeien als een soort
matrozenbroek. Als ze dat op Bui
tenlandse Zaken in Den Haag te we
ten komen sturen ze weer een circu
laire aan Nederlanders in den Vreem
de om hun te verbieden het woord
„Dutch" te gebruiken wegens on
waardige connotaties. Gelukkig wordt
de Engelse taal nog steeds in Enge
land" en niet in Den Haag gefabri
ceerd.
NAAM - SPEL - GROET
GESPREK
In het park komen de kinderen me
de naam van mgn hond vragen. Dan
spelen ze met hem en als ik ze de
volgende keer, met hun ouders ont
moet, wordt er ook gegroet. En by
de volgdende gelegenheid wordt er
geconverseerd. Nu ja, er is geen
introductie geweest, maar we zyn
zulke oude kennissen! Ik ken nu al
myn buren uit heel de straat, en ze
weten nu allen reeds lang dat men
in Nederland niet beter eet dan hier.
Maar eergisteren vroeg me de ge
pensionneerde stationschef of ik ook
eens even over Indonesië kon uit
leggen. En toen moest ik wel zeg
gen dat ik net zo'n haast had omdat
ik met de trein van 10.31 mee moest.
Ik hoop dat hy me niet gozien heeft
toen ik een kwartier later stiekum
aan de achterzyde myn huis weer
insloop.
In Nederland moet het heerlyk
wezen om oorlogscommuniqué's door
onze eigen staf gepubliceerd te mo
gen lezen. Als Zeeuw kan ik het mee
voelen: „En wie voor Oud-Holland
niet boog, die sloeg er het ros met
zyn hoef, dat het bloed uit neus en
oren hem vloog..." Jammer genoeg
zyn oorlogscommuniqué's hier in
Engeland op het ogenblik minder In
trek.
Ondertussen heeft mijn hond me
ook nog introducties bezorgd by de
conservatieve elite van Twickenham
Men kan het hem zo aanzien dat hy
een lange stamboom bezit en een
handvol ponden gekost heeft. Ik,
zyn meester, kan dus niet anders
dan weldenkend zyn. Ik kleed me,
althans gedurende de vacantie, be
paald armoedig. Maar dat kan zo een
hebbeiykheid zyn. Sir Lionel Tollema
che, van Ham House, loopt in nog
veel sjofeler plunje rond. Maar zyn
hart zit op de rechte plaats en met
myn dure poedel zal het mijne daar
oo'.: wel zitten. En zo wil het gebeu
ren dat ik van de dames en heren
aan wie myn hond me voorstelt heel
wat harde waarheden over Attlee,
Bevin, Dalton-mensen die ik per-
soonlyk gekend heb te horen
kryg. En over de mynwerkers en
over het proletariaat in het alge
meen. Ik denk er niet aan om myn
nieuwe en vermoedelyk tydelylae ken
nissen uit do waan te helpen. Met
m|jn Zuid-Afrikaanse vrienden zeg
ik maar:
MOE NIE PERELS VIR DIE
SWYNE GOOI NIE:
SWYNE VIN DIE PERELS
TOG NIE >IOOI NIE!
58. Nog éénmaal dook Boris
Baal in de hoofdstad van Dokie's
land op en wel in gekooide staat.
Zoals eertyds Don Quiehotte in een
kooi door de Spaanse straten werd
gedragen, zo ging thans Baal zyn
weg naar het gevang. Het enige ver
was, dat Don Quicfiotte stil
schfl
en droef ineengedoken in zij.T draag
bare gevangenis had gezeten. Boris
Baal rukte aan zyn tralies en
schreeuwde. „De wraak zal komen",
schreeuwde hy. Een kwartier later
was hy nog steeds niet tot bedaren
gekomen, maar de mensen konden
hem niet horen. Een rij keurige cel
len, "in dë nieuwste gevangenis van
de stad, werd nu het onvrijwillige
hoofdkwartier van de „groep-Baal",
zoals Dokie het uitdrukte. Geen oc-
todestraal hinderde meer enig schip
en rustig stoomden de oceaanreuzen
de havens uit.
Laat Heer Uw dienstknecht in vrede gaan
Er liggen bange jaren achter ons.
Bange jaren, waarin de dood ons
allen heel dichtbij was. Wij hadden
er voortdurend rekening mede te
houden, dat wij het volgend ogen
blik niet meer tot deze aarde zou
den behoren. Dit geldt natuurlijk
voor iedere tijd, maar hoeveel ster
ker voor de jaren, waarin het ge
weld van de oorlog over ons heen
rolde.
Hoe sterker echter de dreiging
van de dood, hoe sterker de drift
tot het leven zich in ons doet gel
den. Wij mensen zijn nu eenmaal
geneigd ons met heel ons wezen
aan het leven vast te klampen. Wij
houden van het warme leven, dat
bij elle pijn en zorgen ons toch veel
vreugde geeft en de voortdurende
belofte van geluk. Ons zoeken naar
geluk en onze drift tot het leven,
zij wortelen beiden in dat wonder
lijke iets, dat wij de ziel plegen te
noemen. Onbegrepen is het myste
rie van het leven. De wonderen der
natuur, w|j ontsluieren het een na
het ander. Maar het leven? Wie
zich poogt rekenschap te geven
van oorzaak, waarde, zin en In
houd van het leven, moet teleur
gesteld worden. Hier ligt een ge
heim, dat geen menselyk denken
kan benaderen, laat staan ont
hullen en dwingen in het keursiyf
van een these.
Zelfs de mens, die in stilte be-
sluit het eigen leven teniet te
t ifloen, hy nog heeft het leven zo
lief, dat hg de saamgetaste schuld
de wanhopige verknoeiing, de tot
zielsverscheuring geworden v
eenzaming niet dat leven wil zien
bezoedelen en het daarom eigen
machtig terugvoert naar de Eeu
wigheid, waaruit het naar voren
trad. De zelfmoordenaar is stel
lig geen voorbeeld van levens
overwinnaar, zyq „neen" tegen
het leven is echter ongetwyfeld
ingegeven door de verheven illu
sie, die hem toch uit het leven te
gemoet trad en die in staat la
sommige mensen zo te verteren,
dat zij gedrongen worden het
eigen schynsel te doven. Niet al
le mensen kunnen sterk zyn en
wy die de sterkte wel kennen, die
nen er ons voor te behoeden, hen
te minachten, die aan het leven
te gronde gaan. Laat ons toch
steeds verstaan, hoe schoon, maar
ook hoe moeilyk het leven is.
Laat ons elkaar liefhebben, ook
waar het redelijk begrijpen moet
falen. Wij staan onbegrepen in 'n
leven, dat wy zelf ook niet be
grijpen. En schommelend tussen
Eeuwigheid, waaruit wy te voor
schijn trader en waarheen wy op
weg zijn, zijn wy geroepen eigen
geluk op te bouwen uit de scher
ven, van wat de volmaaktheid
van de aanschouwelijke wereld
had kunnen zyn. Op die weg tus
sen de Eeuwigheid treden wy de
medemens tegemoet en willen, dat
ook hy het geluk deelachtig wordt
dat wij zoeken zonder het ooit
geheel te vinden.
Zo schrijden wij voort langs de
heirbaan van het leven. Het le
ven is daarby een spel poker,
waarvan de dichter zegt:
Zo speelt de mens het eeuwig
spel van het leven,
God schudt de kaart, de mens
mag eenmaal geven;
Misschien is het troef, misschien
verloren slag
En dan wenkt aan het einde
van het leven de dood.
Deze komt, als milde trooster
voor ons allen, waar wy ook ge
staan hebben in het aardse ie
ven. De dood, als grote verevener,
Als in een film gaat nog een
maal het hele leven aan ons oog
voorbij, een zachte glimlach komt
over ons vermoeid gelaat, het
hoofd neigt zich over de borst en
de vrede van de dood treedt aan
Moge het dan voor ons allen gel
den: „Nu laat Gy Heer, Uw dienst
knecht, naar Uw woord, In vre
de heengaan..."
Misschien ligl^in die vrede toch
het vinden van het geluk dat wij
altijd zochten.
BERGSMA
Als de maand September in het land
is worden overal de schoolbanken
veer bezet
FEUILLETON
door Anihony Berkeley
Hoofdstuk XI
MIJNHEER CHITTERWICK
LOST EEN PROBLEEM OP
Nadat hy zijn aantekeningen geraadpleegd had,
stelde mynheer Chitterwick het volgende relaas
op:
Algemene conclusies:
Dat aan deze moord en de poging de schuld er
van op een ander te werpen, een zorgvuldig en
langdurig voorbereid plan ten grondslag moet
liggen.
Dat, wanneer het plan aucces heeft en majoor
Sinclair wordt opgehangen, een dubbele moord
gepleegd zal zijn. (Deze aantekeningen berusten
alle op de veronderstelling, dat de majoor on
schuldig is).
Dat het voornaamste doel van de moordenaar
de dood van juffrouw Sinclair was.
Dat het werpen van de schuld op majoor Sin
clair en zyn daaruit voortvloeiende executie even
eens belangrijke doelstellingen waren, maar on
dergeschikt aan het beveiligen van de werkelijke
moordenaar, indien op hem enige verdenking zou
vallen. (Dit, indien ik aanneem, dat m|jn theorie
omtrent de gedragingen ;van de moordenaar juist
Is).
Dat, in dit geval dus, rayn aandeel in de zaak
aan de volgende drie feiten moet worden toege
schreven: dat ik alleen was, dat lk in de positie
verkeerde de handelingen van de moordenaar te
kunnen gadeslaan, en dat hy my in de spiegel
kon zien. (N.B. Dit verklaart de keuze van het
Piccadilly Hotel, gezien van het standpunt van de
moordenaar, omdat daar op dat ogenblik zeker
iemand zou zyn, die dit kon doen. Inderdaad kon
de moordenaar voor het bereiken van ztjn doel
geen betere plaats uitzoeken. Het was echter juf
frouw Sinclair en niet de moordenaar, die het
Piccadilly Hotel koos. Voor dit laatste punt moet
nog een oplossing gevenden worden).
Dat, op dezelfde veronderstelling voorbordurend
een belangrijk bewys, dat waarschijniyk de dader
respectievelyk majoor Sinclair zou vrijpleiten,
aan my en aan de politie ontgaan is. (Dit was
ook de bedoeling van de moordenaar).
Opmerkingen omtrent de toediening van het gif.
Dat de wijze, waarop het vergif werd toege
diend, wasxschynlljk nog niet ontdekt is. Dat het
door middel van de koffie gebeurde is te betwy-
felen. (Heeft juffrouw Sinclair of haar metgezel
misschien iets anders besteld? Een likeur bijvoor
beeld? Benedictine of chartreuse zou waarschijn
iyk zowel de smaak als de geur van Pnüsisch
zuur verbergen. Een onderzoek moet hiernaar
worden ingesteld).
Dat, gezien het feit, dat de# moordenaar on-
middeliyk na my de lounge verliet en zulks be
slist niet zou hebben gedaan, voor hy er zeker
van was, dat juffrouw Sinclair het vergif ge
bruikt had of gebruiken zou, de middelen tot
toediening bij de hand moeten z|jn geweest om
streeks het ogenblik, dat ik aan de telefoon werd
geroepen. (N.B. Misschien kan de kellnerin, die
my aan de telefoon riep, op dit punt inlichtingep
geven).
Dat, aannemende dat juffrouw Sinclair het
vergif op zijn vroegst tien minuten, nadat de
man vertrokken was, heeft kunnen innemen, dit
waarschyniyk in een koude drank gemengd ge
weest is, of misschien ook wel in een medicyn,
waarvan de man wist, dat zij het vcor haar ver
trek zou gebruiken. (Hieromtrent een onderzoek
Instellen). (wordt vervolgd)
UITZENDINGEN
ZONDAG 7 SEPTEMBER
Hilversum I Nieuws om 8, 13,
19.30 en 32.30 uur.
NCRV 8.15 Gewijde muziek
8.30 Morgenwijding KRO 9.55
Alfr. Cortot, piano 10.25 Hoog
mis 12.15 Boekbespreking 12.30
en 13.20 Metropole-orkest 14.00
Orgelbespeling 15.00 Reportage
Mariacongreb 16.00 Kath. Thuis
front 16.30 Reportage Mariacon-
gres 17.00 Ned. Herv. Kerkdienst
1KOR 18.30 Ned. Strydkrachten
19.00 Kentucky Minstrels 19.45
Sport 20.15 Concert t.g.v. Maria-
congres 21.00 Seriehoorspel „Een
nieuw leven" III 21.40 deel TV
22.50 Radio Fhilh. orkest.
Hilversum II Nieuws om 8. 13,
18, 20 en 23 uur.
VARA 8.30 Voor de tuin
8.45 Ensemble Johan Jong 9.30
Men vraagtwy draaien 10.00
Geest. Leven 10.15 Vioolvoor
dracht 10.45 Gedichten over Sep
tember 11.00 Lichte muziek
11.30 Britse filmmuziek AVRO,
12.00 Gram. muziek 12.40 Dames
koor 13.15 Vaudeville-strykorkest
14.05 Boekenhalfuur 14.30 Kamer
orkest 15.15 Filmpraatje 15.30
Pierre Palla, orgel 15.50 Skymas-
ters en gram. platen 16.30 Sport
flitsen VARA, 17.00 Muziekver.
„Ons Genoegen" L'warden 17.20
Gemengd koor 17.40 Accordeon
harmonie -r- 18.15 Sport 18.30
Cursus VPRO 19.00 Ned. Herv.
Kerkdienst AVRO 20.15 Walstyd
20.45 Eerste deel „Bandjir"
21.15 Zigenerorkest 21.45 Hersen
gymnastiek 22.15 Orkesten met
bijzondere bezettingen 23.15 Dans
muziek.
MAANDAG 8 SEPTEMBER 1947
Hilversum I 301 m. Nieuws om
7, 8, 13, 19, 20 en 22.30 uur.
NCRV 7.30 Muziek van Bach
8.15 Koorzang en orgelspel 9.00
Suite van Joseph Haydn 9.30 Mor
geitconcert 10.30 Morgendienst
11.15 Van oude en nieuwe schrijvers
11.35 Zangvoordracht 12.00 Vro
lijk Om- en Om-programma 12.30
Weeroverzicht 12.35 Populair or
gelspel 13.15 Mandolinata 14.00
De Varianten 14.15 Voor jonge
moeders 14.35 De Varianten
15.00 Pianoconcert van Schumann
15.30 Gemengd omroepkoor 16.00
Bijbellezing 16.45 Scalasextet
17.30 Pianoduo Beuker-Denijs
18.15 Vervolg 18.30 Ned. Stryd
krachten 19.15 Boekbespreking
19.45 850-jarig bestaan van de Zype
20.15 Frans programma 20.45 Re
portage uit Schoonhoven 21.40
Omroeporkest 23.00 Licht avond
concert.
Hilversum II 415 m. Nieuws
om 7, 8, 13, 18, 20 en 23 uur.
VARA 7.30 Muziek by het ont
bijt 8.18 Lichte morgenklanken
9.00 Kamermuziekprogramma
9.35 Derde symphonie van Roussel
10.00 Morgenwydin; VPRO 10.20
Ziekenprog-amma De Regenboog
11.00 Franse pianomuziek 11.30
Voordracht 12.00 Stafmuziek A'
damsepolitie 12.30 Weerpraatje
12.38 Vervolg Stafmuziek 13.20
Ensemble Vincentino 14.15 Opera
Madame Butterfly van Puccini
15.05 (jpngres Plattelandsvrouwen
15.20 Vervolg opera 16.15 Fabel
voor de jeugd 16.30 Laatste deel
opera 17.00 Voor de jeugd
17.30 Dansmuziek 18 Ensemble
Jan Corduwener 19.15 Roos Boels-
ma, zang met pianobegeleiding
19.40 Pianoduo De Raaff-Schutte
20.15 Radio Philh. Orkest 21.15
Halfuur G.G.-cabaret 22.15 Be
roemde koren uit opera's en operet
te's 22.45 Klankbeeld over het Ier
ven van de plattelandsvrouw
23.15 Johan Jong. orgel 23.40 Or
kest Artie Shaw.