Land van zengende zon
'SWM
Als het Frankrijk goed ging,
zou het nog verkeerd gaan
fimmy, 0 als voetballer
Amerikaanse exporten blijven I c
Harianne is oud geworden
I Amerika is plotseling gaan beseffen,
dat het niet goed gaat in Frankrijk.
Men ziet dat het Franse volk. dat van
Hitler's bezetting bevrijd moest wor
den door Engels—Amerikaanse troep
en. zich niet hersteld heeft van de
zwakheden, die gedurende de oorlog
aan het licht zijn gekomen. Frank
rijk ziet de toekomst met heel wat
minder vertrouwen tegemoet dan op
de dag der bevrijding. Sommigen
Schrijven deze steeds voortgaande ver
•lechtering toe aan de nir I ler eindi
gende economische crisis. Anderen
zien het als het resultaat van de groe
lende communistische dreiging. Deze
beide elementen tellen zeer zeker m
•e. maar de tragedie van Frankrijk
ligt dieper en moet gezocht worden
In de geestesgesteldheid van het Fra
nse yolk.
De Franse tragedie
Het valt niet te ontkennen, dat het
Franse economische stelsel dreigt in
een te storten. De prijzen stijgen
voortdurend, de lonen zijn daarmee
nog lang niet in overeenstemming. De
zwarte markt is niet meer te beteu
gelen. Er is gebrek aan brood, er is
bijna geen vlees, behalve op het
platte land en op de zwarte markt,
waar alleen de zeer rijken en de re
staurants kunnen kopen, die veel door
buitenlandse touristen bezocht wor
den. De Franse industrie kwijnt door
gebrek aan kolen of aan moderne ma
chines. De Franse regering probeert,
geplaats als zij is tegenover dit eco
nomische dilemma, lonen en prijzen
te stabiliseren. Maar de fabrieks- en
spoorwegarbeiders benevens de
beiders in de steden, die sedert het
eind van de oorlog de koopkracht van
hun loon voortdurend hebben zien
verminderen, worden ongeduldig. Zij
eisen, dat de regering snel een mid
del zal vinden om hen en hun gezin
nen meer voedsel te geven.
Voorts is het een feit. dat het com
munisme in Frankrijk steeds dreigen
der vormen aanneemt. Dit is niet het
gevolg van Russische druk. hoewel die
er natuurlijk wel is. maar van de
snelle groei van de Franse communis
tische partij, die nu de grootste is in
het land. Bovendien nemen de com
munisten vooral in aantal toe op het
platteland. Waar men juist had mo
gen verwachten, dat de conservatieve
boeren het sterkst weerstand zouden
hebben geboden aan de verlokkingen
van de Communisten.
Hunjeugdverenigingen zijn het
meest levenskrachtig uit het gehele
land.
Maar de Franse tragedie ligt dieper
dan dit alles. Zij komt voort uit het
feit. dat in de geest van het Franse
volk het imperialisme nog steeds
voortleeft. Tijdens de oorlog heeft
Frankrijk het grootste deel van het
rijk verloren. In enkele delen, die nog
behouden bleven, is de tostand niet
al te rooskleurig. Er zijn noch troe
pen, noch andere middelen om Indo-
China. Madagascar en de kolonies in
Afrika in toom te houden.
De Franse tragedie bestaat hierin,
dat indien de economische crisis door
een of ander wonder tot een oplos
sing werd gebracht en indien-de macht
van het Communisme kon worden ge
broken,, het Franse volk toch nog het
land te gronde zou richten door te
trachten een rijk in bedwang te hou
den dat veel te groot is voor hen om
te bewaken. Alle Franse partijen drin
gen er op aan. dat het Franse Rijk in
zijn geheel behouden blijft.
Het Franse volk beseft niet en
dat is wel de diepste grond van hun
tragedie dat het eind van het
imperialisme een historische nood
zaak voor hen is geworden. Zij zien
niet in, dat een land met 40.000.000
mensen met een dalend geboortecijfer
en een achteruitgaande economische
situatie,, niet blijvend 110.000.000 men
sen aan zich kan onderwerpen, voor
al nu niet, nu deze 110.000.000 blaken
van nieuwe ideeën, zoals recht van
zelfbeschikking en onafhankelijkheid.
Omdat zij dit niet zien, omdat zij
vastbesloten zijn om het onmogelijke
te willen bereiken, zullen zij alleen
maar hun land dood laten bloeden.
Maar. zo redeneren de Fransen, als
Frankrijk zijn hoge positie temidden
van de andere grote mogendheden
niet behoudt, zal Frankrijk dan niet
verzinken tot een tweede- of derde
rangs natie? Dat is inderdaad moge
lijk. Maar wat dan nog? Zal dan de
Fransman er slechter aan toe zijn?
Zal hij er niet veel beter aan toe zijn?
Met deze maat gemeten, is Zweden
een land van de tweede-rang, Dene
marken van de derde, terwijl Zwit
serland. als men zo rekent, een vier®
de- of vyfde-rangs land genoemd kan
worden.
Maar is daarom het lot van de
Zweedse. Deense en Zwitserse arbei
der slechter? Zijn zij niet in een veel
betere positie dan de doorsnee Frans
man? Zolang de imperialistische koorts
in de aderen van het Franse volk
blijft branden, zullen alle pogingen om
weer voorspoed te brengen aan de
grote massa in Frankrijk gedoemd
zijn te mislukken.
„The Christian Contury".
Walch
eren:
Zeeuwse boeren worden ongeduldig
HET wordt eentonig, dit iuiden van de alarmklok over Walcheren.
Bijna drie jaar lang hebben pers en radio, toneel en film het
droevig lied gezongen van het verdronken land. Maar nóg zeggen de
Walcherse boeren: het Nederlandse volk weet niet, hoe erg het is. En
zij hebben gelijk. Ook wij wisten het niettot we het eiland
hebben doorkruist en gesproken hebben met de slachtoffers van de
nieuwe ramp, die het eiland getroffen heeft. Het is duidelijk: deze
alarmklok moet blijven luiden! Walcheren is opnieuw in nood! We
zien het aan de scheuren in de akkers, aan de weilanden, waarin zelfs
het onkruid niet meer groeien wil. Na alles, wat Walcheren is over
komen, is het nu de grote droogte, die het eiland teistert. Als er één
woord is, dat de toestand kenschetst, dan is het dit: RAMPZALIG!
DINSDAG IS SEPTEMBER
Hilversum I 301 m. Nieuws
•m 7. 8. 13. 19. 20 en 22.30 uur.
KRO 7.30 Morgebed; 8.15 Pluk de
dag; 9.00 Lichtbaken; 10.40 Voor
dracht; 11.30 Als de ziele luistert;
12.03 Zangvoordracht; Nationaal pro
gramma: 12.35 Opening der Statcn-
fenoraal met troonrede; 14.30 Voor
de vrouw; 15.00 Engeland zingt en
•peelt; 16.00 De Zonnebloem; 16.45
Elck wat wils; 18.20 Sportpraatje;
18.30 Ned. Strijdkrachten: 20.20 Oin-
roopkamerorkest; 22.15 Avondgebed;
22.15 Werken van W. Andriessen.
Hilversum II 415 m. Nieuws
om 7. 8. 13, 18, 20. en 23 uur.
AVRO 7.30 en 8.15 Gram. platen;
9.15 Morgenwijding: 9.35 Arbeidsvi
taminen; 10.50 Voor de kleuters;
11.00 Orgelconcert; 11.45 Voordracht
12.33 Zie H'sum I; 14.00 Naaicursus;
15.15 Sprookjesmatinee; 16.40 De
Schoolbel; 18.30 RVU-Lezing over
telepathie en helderziendheid; 19.30
Beroemde liederen: 20.15 Bonte
Dinsdagavond-trein; 21.30 Contact;
22.30 Kamermuziek.
Is de strijd met het zoute
water vergeefs gestreden?
Wij rijden door de steppe, die Wal
cheren heet. Langs de weg dode wil
gen, de mosselschelpen nog in de kale
takken. De sloten staan droag;; alleen
in de tankgracht en in de diepe kre
ken, die de golven destijds in het
land geslagen hebben, staat water
zout! De velden zijn leeg, de oogst is
binnen. Maar de schuren zijn slechts
voor een derde gevuld. De weiden zijn
dor .en rood: zelfs 't onkruid kan niet
meer gedijen op deze grond, die ver
giftigd is door het zout. Een trooste
loze opsomming, even troosteloos als
dit landschap, waarin alles nog herin
nert aan de rampspoed van de inun
datie en dat nu verschroeit in de zon
newarmte.
OOGST MISLUKT
Onze jeep hobbelt langs stoffige
weggetjes. Middelburg, Ritthem, Vlis-
singen, Zoutelande, Westkapelle. Over
al hdtxelfde beeld: armoe en nog eens
armoe. Maanden achtereen stuurde de
zon haar stralen onbarmhartig naar de
gevoelige bodem; het zout kwam weer
boven en deed zijn vernielend werk.
Wat de gevolgen zijn? Vraag het aan
de boeren zelf:
Onze oogst is mislukt. We zullen
blij zijn als ons eiland 25 pCt. op
brengt van wat het vroeger opleverde.
De wintertarwe is uitgevroren; de zo-
mertarwe is of niet voldoende tot ont
wikkeling gekomen of dermate door
onkruid* overwoekerd, dat we alles
hebben weggemaaid, tarwe en onkruid
samen; nu moet het dienst doen als
veevoer! De akkers suikerbuiten en
aardappelen vertonen grote kale plek
ken; de planten verschroeien, de groei
van knollen en bieten staat stiL Er is
voor ons maar een vraag belangrijk
wanneer gaat het regenen?
KOEIEN LIJDEN HONGER.
Een veehouder klaagt zijn nood:
Ik weet niet meer. wat ik mijn
koeien te eten zal geven. De beesten
i gi$5 '1
Aardappelen, zulke doodgewone aardappelen. Maar weet U wat 'n moeite
te het kost oqï een goede aardappel te leveren? Hier ziet U hoe zaalaard
appelen (poten») die het volgende jaar gepoot moeten worden, In speci
ale ontsmettingsbaden ontsmet wor-den om zo te vrijwaren tegen aarda
ppelzlekten. B(j gebrek aan baden gebruikt de boer z\jn punter.
5. „Als het nog eens gebeurt",
gromde meneer Barend Bof, „dan
hak ik je in mootjes, of ik stop je
in de kist bij de boa-constrictor, of
ik....", maar meneer Barend Bof
kreeg geen gelegenheid de arme
Moortje nog andere bedreigingen toe
te voegen, want opnieuw vloog er
wat door de lucht en nu kreeg hij
iets tegen zijn oog ,zo hard, dat de
vonken er af spatten. Meneer Bof
brulde van woede en hij keek nijdig
in het rond om te zien
kool stoofde, hoewel
oog lang niet meeviel,
drommelriep hij.
wie hem deze
dat met één
„Wie voor de
hebben van onkruid geleefd, want er
groeit sinds maanden geen gras meer.
Maar nu is ook het onkruid op. Zelfs
de zoute melde kan het niet meer har
den in de hitte. De dieren geven geen
melk meer, ze zijn mager en hebben
dorst. De meesten van ons hebben
geen geld meer om graszaad te ko
pen en bovendien kan 't straks voor
de laatste inzaai te laat zijn. Het kan
de komende winter catastrofaal wor
den.
MORELE INZINKING.
Daarover is iedereen op Walcheren
het eens. Er heerst grote bezorgdheid
op het eens zo schone eiland. Zij, die
het weten kunnen, zeggen:
Als er niet snel en afdoende
wordt geholpen, zullen veel boeren
van het toneel verdwijnen. Nu al zijn
er boeren, die zelf de spa ter hand ne
men en gaan werken bij een collega,
die het wat minder slecht heeft ge
troffen dan zij.
Dit is Walcheren, zomer 1947, drie
jaar na de ramp van het water. Is het
wonder, dat de moed de Zeeuwen in
de schoenen dreigt te zinken? Het
heeft er .alle schijn van, dat zij hun
moeizame strijd met het zoute water
hebben verloren!
WALCHEREN ZAL HERRIJZEN!
Walcheren zal herrijzen! Het eiland,
dat de tol betaald heeft voor onze be
vrijding, moet zo snel mogelijk weer
in oude luister hersteld. Daaraan zal
het gehele Nederlandse volk meewer
ken! Schone beloften van twee jaar
geleden. Wat is er van terecht geko
men? Heeft de Walcherse boer weer
een bestaansmogelijkheid? Worden er
huizen en schuren voor hem gebouwd?
Is zijn land weer voor de landbouw
geschikt? Krijgt hij zijn vee, zijn ma
chines terug? Wordt hij schadeloos
gesteld voor de stroppen, die hij heeft
geleden? Er zijn commissies, er is een
bouwplan, er is een schaderegeling.
Maar inmiddels wonen Walcherse boe
ren nog in een bunker, is hun land
nog met zand bedekt, staan hun ma
chines door en door verroest in de
wrakke schuren, bedorven door het
zoute water
WRANGE VRAGEN
Als alles bij de boer zo ging als
in Den Haag, kwam er nooit een kor
rel uit de grond, zei ons een eenvou
dige boer. Hij begrijpt niet, waarom 't
jaren moet duren, eer hij Zijn schade
vergoeding in handen krijgt. Hij be
grijpt niet, waarom dit in geblokkeerd
geld wordt uitbetaald en waarom deze
armoede, toch een gevolg van de oor
log, drukken moet op deze streek.
Z<^u het dan geen misdaad zijn,
zo vraagt een ander, als wij failliet
gingen? Was het dan geen nationaal
belang, dat Walcheren aan de zee
werd prijsgegeven? Met de wederop
bouw gaat het traag. De Friese boe
ren zouden coulanter kunnen zijn in
het leveren van vee. De schaderege
ling is gebaseerd op de waarde van
1940; nu is het bouwen minstens vier
maal zo duur. Hoe zullen wij ooit aan
een eigen bedrijf komen?
SNELLE HULP NODIG
Wrange vragen, die met talloze an
dere zouden kunnen worden aange
vuld. Zeker, er wordt geholpen, van
velerlei zijden zelfs. Het is een ver
kwikking de 200 buitenlandse studen
ten aan het werk te zien, die hun va-
cantie er aan geenv om de Walcherse
boer weer op de been te helpen. Er
worden credieten verstrekt, voorschot
ten uitgekeerd, noodwoningen ge
bouwd. Maar het gaat te traag; de
hulp komt te laat.
Als het zo door gaat, zei ons
weer een ander, gaan we er onder. Dit
zou toch allerminst een landsbelang
zijn?
Natuurlijk hebben deze vragenstel
lers een onjuist begrip voor alle fac
toren. die hier in het spel zijn en die
de ambtenaren van wederopbouw
schade-enquête, landbouwherstel zo
veel hoofdbrekens kosten. Ook kunnen
deze ambtenaren het niet helpen, dat
de. natuur zo weinig meewerkt om
de Walcherse boer weer een bestaan
te verschaffen. Maar zou juist dit niet
een aansporing kunnen zijn om wat
voort te maken? Snelle hulp is hier
dhbbele hulp!
Hot Amerikaanse departement van
Handel maakt bekend dat gedurende
het tweede kwartaal van dit jaar de
export van goederen en diensten uit
de Verenigde Staten een nieuw vre-
desrecord heeft bereikt met een to
taal van 5.300.000.000, hetgeen
overeenkomt met een bedrag van
21.200.000.000. per jaar. Dit bete
lcent 'n verhoging van 2.400.000.000
in vergelijking tot de oorspronkelijke
raming van 18.800.000.000 voor het
hele jaar op basis van het eerste
kwartaal en het werd'slechts over
troffen door 1944, toen de Lend-
Lease op haar hoogtepunt was.
De totale Amerikaanse relief-leve-
ringen, welke naar het buitenland
werden verscheept bleven onveran
derd ten opzichte van 't eerste kwar
taal, met een kleine vermindering in
de UNRRA-exporten, welke echter
volkomen gecompenseerd werd door
een verhoging van relief-verschepin-
gen naar bezette gebieden.
Gedurende het tweede kwartaal
bleven de importen ongeveer op het
zelfde peil als in de voorafgaande
drie maanden, waardoor een overeen
komstig exportsurplus werd gevormd
ter waarde van bijna 3.300.000.000.
Per jaar zou dit c.n exportsurplus
vormen van 13.000.000.000.
De verhoging in de exporten deed
zich gevoelen in half afgewerkte en
afgewerkte goederen andere dan voe
dingsmiddelen, terwijl er geen verho
ging plaats vond in de export van
voedingsmiddelen en grondstoffen.
Bijna de helft van de grote verhoging
ging naar landen op het Westelijk
Halfrond, terwijl Europa's deel onge
veer 17.5 procent was met Zweden
als de grootste Europese afnemer.
Verscheidene Europese landen ver
minderden hun aankopen in de Ver
enigde Staten, voornamelijk Engeland
en Griekenland. De exporten naar In^
dia waren groter en die naar de Phi-
lippijnen kleiner. De door de Ameri
kaanse Regering en de Internationale
Bank voor Wederopbouw en Ontwik
keling aan het buitenland ver
schafte leningen bedragen ongeveer
1.600.000.000.—. dit is 500.000.000.—
meer dan in het eerste kwartaal. Dit
komt hQofdzakelijk door het feit dat
Engeland in het tweede kwartaal
950.000.000.— opnam in vergelijking
tot 500.000.000 in het eerste kwar
taal.
Opleving in de
diamant-industrie
De Amsterdamse diamantindustrie
maakt op het ogenblik een k'-he op
leving door, aldus vernemen wij van
bevoegde zijde.
Er wordt behoorlijk verkocht, de
oud,e voorraden raakt men kwijt en
er worden betere prijzen gemaakt.
Men meent deze verbetering in hoofd
zaak te moeten toeschrijven aan het
feit, dat de Verenigde Staten van
Amerika weer meer aan de markt
zijn dan tot voor kort.
Insiders manen evenwel tot voor
zichtigheid, daar nog niet te over
zien valt of deze opleving van lange
duur zal zijn. Uiteraard houdt zulks
ten nauwste verband met de alge
mene economische wereldsituatie en
het verloop van de New-York# ef-
fectenmarkt. Zou het plan Marshall
zyn beslag krijgen, dan acht men
de kans op een behoorlijk rustige ont
wikkeling van de diamanthandel
aanzienlijk groter, zo verzekerde men
ons. Men onderstreepte evenwel, dat
de huidige verbetering nog ver ten
achter blijft bij de laatste druktepe-
riode terstónd na de bevrijding, toen
de Amerikaanse vraag naar diamant
vrijwel niet te verzadigen was.
De slijperijen bieden op het ogen
blik volop werkgelegenheid, zodat
practisch alle beschikbare diamant
bewerkers in het arbeidsproces zijn
opgenomen. Het totaal aantal werk
lieden bedraagt circa 1000, terwijl
nog 400 leerlingen in min of meer
-gevorderde staat van opleiding ver
keren.
De export van het geslepen goed
blijft zich bevredigend ontwikkelen,
en was per eind Augustus J.l. op
gelopen tot een totaal van 14 milii-
oen gulden, waarvan een belangrijk
deviezenoverschot resteert.
In de eerste zes maanden van dit
jaar stond tegenover een invoer aan
ruwe stenen ter waarde v. f 4.367.000
een export van bewerkte diamanten
ter waarde van f 10.251.000. Voor Ju
li waren deze cijfers als vólgt tin-
voer f 959.000, uitvoer f 1.760.000.
Augustus invoer f 1.069.000, uitvoer
f 1.839.000. De Verenigde Staten
zijn de' voornaajnste afnemer met 'n
totaalbedrag in het eerste halfjaar
van f 3.746.000. gevolgd door Zwe
den met f 1.646.000 en India met
1.380.000 .In 1946 had de invoer een
waarde van 23.6 en de uitvoer van
28.2 millioen gulden.
„Kerk en Vrede'
conferentie
De geloofsgemeenschap ...Kerk en
Vrede", aangesloten bij de Internatio
nal Fellowship of Reconciliation, be
legt op Zaterdag 20 en Zondag 21 Sep
tember a.s. een landelijke conferentie
in het Indisch Instituut te Amsterdam,
o.l.v. Ds. J. J. Buskes, ,2e voorzitter.
Inleidingen zullen gehouden worden
door: Ds. M. Hinlopen over „Kerk en
Oorlog", Prof. Dr. Fried. Siegmund
Schultze (Berlijn) over de „tegen
woordige wereldsitu fcie", terwijl
voorts gesproken zal worden over
„Waarom Kerk en Vrede" door Dr. P.
J. Meertens, Joh. Winkler en Ds. K.
Strijd. Prof. Heering zal tenslotte een
samenvatting geven. Inlichtingen voor
deelneming: Secretariaat Hoofdbestuur
Argonautenstraat 37, Amsterdam Z.
Telef. 94241.
70
Dit waren de feiten. Door een voor
xichtige ondervraging was mijnheer
Chitterwick in staat er nog enige
dingen aan toe te voegen.
Dc aanwezigheid van het likeur-
glas was haar eigenlijk opgevallen
toen zi) aan het buffet haar bestel
lingen opgaf; zij had toen beseft,
dat het eigenaardig was, omdat er
bU haar geen likeur besteld was. H«*t
was natuurlijk mogelijk, dat een col-
een bestelling ln haar wijk had
aangenomen, maar toen zij hier naar
informeerde, bleek dit niet het geval
te zijn. Dit stijfde haar in haar over
tuiging, dat zy een en ander ge
droomd had.
Mijnheer Chitterwick probeerde z'n
opwinding zo goed mogelijk te ver
bergen en daar hij van deze getuige
niets meer verwachtte, vroeg hij of
het mogelijk was het meisje, dat
hem aan dc telefoon geroepen had,
te spreken.
„Natuurlijk", was het antwoord,
„maar wie is het eigenlijk? Kunt
U haar beschrijven, mynheer Chittcr-
wiek?"
Maar dat was nu juist iets, dat
mijnheer Chitterwick niet kon. Voor
de eerste maal besefte hij. dat men
een dienstertje meestal niet bijzonder
nauwkeurig opneemt. Hy had geen
idee, hoe zy er uitzag. Het enige
wat hy zich herinnerde ,was, dat zij
nogal lang en slank was en waar
schijnlijk donker haar had. Het meia
je verdween om bij haar collega's
navraag te doen, maar kwam onver
richter zake terug. Mijnheer Chitter
wick, die een tijd lang bg het buffet
alle meisjes gadesloeg, bad evenmin
succes. Ten slotte nam hy afscheid
van de serveerster, na haar eerst een
bankbiljet van een pond in de hand
te hebben gestopt en .van haar de
belofte te hebben verkregen, dat zij
op verdere informaties zou uitgaan
bij dc meisjes, die op dat ogenblik
vrij van dienst waren of sinds de tra
gische dag elders in betrekking wa
ren gegaan.
Toen hij langzaam naar de uit
gang liep bedacht mynheer Chitter
wick, dat hij het meisje niet een
maar dweemaal gezien had, eerst
in de lounge en later in de vesti
bule c:i bij geen van beide keren had
hg haar goed aangekeken.
Plotseling bleef hg staan .tervvgi het
bloed hem naar de wangen steeg.
„Wel verdraaid!" hggde mijnheer
Chitterwick.
De gedachte die hem te binnen ge
schoten was, scheen hem zo onwaar
schijnlijk, ja zelfs onbestaanbaar toe.
Maar toch
„Welk nummer was het ook weer?"
mompelde mijnheer Chitterwick flve-
rig nadenkend, „ik zal het me na
tuurlijk nooit herinneren. Nooit!
Nooit!"
Maar Jiet geheugen is een eigen
aardig iets. Het kan iemand in de
steek laten, wanneer het er om gaat
zich het gezicht van een beslist knap
meisje voor de geest te halen; maar
een zo onbelangrijk ding als een num
mer, dat slechts eenmaal in een ge
sprek genoemd is, blijkt netjes in
een hersenvakje opgeborgen te zijn.
„4731," juichte mynheer Chitter
wick byna. „Waarachtig, 473!" En
meteen liep hij naar het bureau van
de chef de reception ,waar het dikke
hotclregister lag. Na enig zoeken
haalde hg een oude enveloppe uit z'n
zak en noteerde:
12 Juni No. 473. James Hall Ings
47, Southowran Villas, Ashton-under
Lyne.
„Lieve help", mompelde mijnheer
Chitterwick afwezig. „Ashton-imder-
Lyne. Wat een lange rei3. Maar het
moet".
Die avond tydens het diner, beze
gelde mijnheer Chitterwick zijn her
wonnen onafhankelijkheid, door kort
en bondig te verklaren ,dat hy de
volgende dag op' reis zou gaan. '/yu
tante sputterde wel tegen en rae-kte
op, dat iemand die zichzelf respec
teert, niet naar Ash.on •uider-Lyna
gaat, maar .een verwijzing naai d®
hertog deed hAar spoedig inbinden.
