Polen en het Vaticaan DE FAAM GAAT!.... Haakt Centraal Radio - Instituut kans tywuny, fëAoum olb iwJtAcdleA Groeien partijen naar elkaar toe Briel uii Warschau Een drastische ommekeer na eeuwenlang samengaan De vererend» woorden ..Poïonia sem- per ftdelis" (Polen immer trouw), waarmede hei Vaticaan door de eeu wen heen het oude Polen betitelde, waren een welverdiende onderschei ding De7.e hechte verbondenheid heeft echter sind& twee jaren een com plete verandering ondergaan. Van daag aan de dag bestaan er tussen het Vaticaan en de Poolse regering feen officiële betrekkingen meer. In trouwe navolging van Sowjet-Rusland werd omstreeks het midden van 1945 door de destijds „voorlopige Poolse regering" het concordaat opgezegd, dat kort na de eerste wereldoorlog op plechtige wijze tussen Warschau en het Vaticaan werd gesloten. Wie een hond wii slaan, kan altijd wel een stok vinden. En zo werd als reden voor deze stap opgegeven „de houding van het Vaticaan gedurende de oorlog ten opzichte van Nazi-Duits land. welke houding (naar de mening van Polen) te vriendschappelijk is ge weest". Het gevolg hiervan is, dat een toestand heerst van „geen vrede maar Ook geeu oorlog" tussen het Vaticaan met de katholieke geestelijkheid in Polen aan de ene kant en de Poolse regering aan de andere. De Paus er kent nog steeds de Poolse-regering-in -ballingschap te Londen en beschouwt dr. Pappee, vertegenwoordiger van die regering bij de Heilige Stoel, der halve nog als de enige en officiële Poolse gezant bij het Vaticaan. In Po len zelf weigeren de Primaat, kardi naal Hl and en de bisschoppen de wet tigheid te erkennen van de nieuwe Poolse regering, waarmede zij geen officiële en directe relaties onderhou den. De Kerk beklaagt zich er over, dei zij van de opvoeding van de Poolse Jeugd is beroofd; dat het haar niet toegestaan wordt nieuwe scholen te stichten; dat haar pers wordt gecen sureerd en dat de oprichting van nieu we katholieke verenigingen is verbo den. De wrok der regering is, dat de Kerk haar vijandig gezind is; dat de weigering om de „nieuwe orde" in Polen te erkennen het ondergrondse verzet in zijn activiteit aanmoedigt en dat sommige priesters in werkelijkheid samenwerken met de „terroristen". Van eeuwenoude rechten beroofd. Voor de oorlog was ongeveer 70 pet. van Polen's 34000.000 zielen tellende bevolking katholiek. En het onderwijs was bijna geheel in handen der gees telijkheid. Maar thans is de Kerk. of schoon het land bijna geheel door ka tholieken worden bewoond, practisch van al haar eeuwenoude rechten be roofd. Toch zijn de tegenwoordige heersers van Polen niet zulke heftige atheïsten als hun' Sowjet-Russische collega's. Er zijn er onder hen zelfs nog, die in God geloven. Maar hun voornaamste bezwaar is, dat de Kerk in Polen zoveel invloed bezit. Want ondanks strenge maatregelen van de „veiligheidspolitie" gebeurt het maar al te vaak, dat plaatselijke autoritei ten en ambtenaren de stem van het geloof volgen en de orders van War schau heimelijk saboteren. Het ziet er in de verste verte nog niet naar uit, dat een verzoening tus sen beide partijen mogelijk is. Polen's belangen zo zegt Warschau.' gaan Poolse volk. hand in hand met die van Sowjet- Rualand, doch het Vaticaan ziet in Moekou en het communisme nog al tijd zijn voornaamste vijand. Tot dus verre heeft ook het Vaticaan geen nei ging tot een compromis aan de dag gelegd. Eerst moeten de onrechtmatig opgelegde beperkingen verdwijnen voordat men toenadering wil tonen. Dit weigert de regering beslist. En zo bleven de onlangs tussen de bisschop van Warchau en een vooraanstaand communistenleider gevoerde informele besprekingen geheel zonder resultaat. In officiële kringen schijnen twee opvattingen te bestaan. De eerste wenst een compromis, nl. het toestaan aan de Kerk van meer scholen, meer papier voor de katnolieke pers en meer vrijheid voor de ontplooiing van de katholieke actie. De tweede wil van dit alles niets weten en bepleit nog strengere maatregelen, o.a. onteige ning van alle kerkelijke bezittingen en regerings„toezicht" op het beheer van kerkelijke fondsen En zolang als deze groep onverbid- delijken de overmacht behoudt, zal de Kerk in Polen blijvend worden on derdrukt, zeer tot scliade van het Rond de radio-rel (II) „Nee' zeggen insiders en Departement (van onze Haagse correspondent) Het ziet er naar uit, dat het ver gaande voorstel van de Radio- raad weinig of geen kans zal ma ken omgezet te worden in een wetsontwerp. Uit diverse bespre kingen welke we vandaag hebben gevoerd hebben wij de indruk ge kregen, dat zelfs de rapporteurs hun voorstel slechts weinig kans geven. Zoals reeds gepubliceerd, zijn ALLE omroepverenigingen tegen het voorstel van de radioraad. In sommige omroep kringen beschouwt men het voorstel zelfs als vrijongevaarlijk, om dat de doelstelling van het plan zo dwaas is, dat niemand het kan en zal accepteren. Na de allereerste deining is er in Hilversum dan ook thans reeds een zekere rust ingetreden. Ove rigens is men in deze kringen voor nemens om niettemin een welgevoer- de actie te ondernemen en leden en luisteraars te bewerken zich tegen het voorstel te keren. Personen, die in nauw contact staan met de regering gaven heden als hun mening te kennen het onwaarschijn- Ons dagelijks overzicht Na de Franse verkiezingen Een week nadat in Frankrijk de ge meenteraadsverkiezingen z'yn gehou den, was de keuze der burgemeesters aan de beurt. Daartoe kwamen de nieuw benoemde gemeenteraden Zon dag bijeen in een zitting, die blijk baar even doet denken aan die, wel ke we hier in Nederland kennen en waar de namen der wethouders uit de bus komen. Wanneer we de berichten omtrent deze verkiezingen wat nader bekij ken, dan krijgt men de indruk, dat er tussen de socialisten .en de RPF van De Gaulle meer contact is, dan men aanvankelijk had kunnen verwachten. In verschillende kieskringen toch heb ben socialisten gestemd op leden van de RPF, terwijl elders het omgekeerde het geval is geweest. Het dunkt ons nog te vroeg Om aan dit verschijnsel te veel waar de te hechten, het zou er echter op kunnen wijzen, dat samenwerking in de toekomst mogelijk is. Indien een en ander moet worden toegeschreven aan het feit dat de RPF minder auto ritair is dan velen hier te lande wel eens hebben gevreesd, dan mag men Frankrijk daarmee slechts geluk wen sen. We zullen er echter goed aan doen even te wachten voor en aleer hieromtrent een definitief oordeel af te geven. Zoals te voorzien was, heeft De Gaulle de ontbinding van het Franse parlement en nieuwe verkiezingen ge- eist. Na zijn geweldig succes van de vorige week was dat te verwachten. En, hoe men over zijn partij ook mo ge denken, er schuilt iels redelijks in dit verlangen. Het is een wantoestand wanneer een groep, die 40 pCt van de kiezers achter zich heeft, in feite in het parlement niet vertegenwoordigd is. Daarbij veroorlooft De Gaulle zich een extra-eis, die ook al weer begrij pelijk is, maar die er toch minder goed bij door kan. Hij wil de thans bestaande evenredige verkiezingen af schaffen en in de plaats daarvan een stelsel invoeren, waarbij in ieder dis trict bij meerderheid van stemmen een candidaat wordt aangewezen. Na tuurlijk! Want dit zou zonder enige twijfel betekenen, dat de RPF in de nieuwe kamer zou beschikken over een volstrekte meerderheid. Evenwel; wanneer de RPF deze nieuwigheid, die in wezen een oud snufje is, er op le gale wijze door wil halen, dan zal ze daarbij vooralsnog de steun nodig hebben van communisten, socialisten en MRP. Dat ze deze zo heel gemak kelijk zal krijgen, lijkt niet heel waar schijnlijk Niemand helpt graag zijn eigen graf te graven. En daarom zul len deze verkiezingen bij volstrekte meerderheid voorlopig nog wel een vrome wens moeten blijven van De Gaulle. lijk te achten, dat de regering het voorstel in deze vorm zal overnemen Hoewel de coördinatie onder de druk der noodzaak zal blijven bestaan, ge loofde men niet, dat het kabinet zo ver zou kunnen gaan als de radioraad; vooropstelt. Ook een hooggeplaatst ambtenaar van het Departement van Onderwijs zag geen reden voor ongerustheid. Wel betreurde hij het dat de voornaamste gegevens van het rapport vroegtijdig waren gepubliceerd, waardoor „in som, mige kringen nodeloos ongerustheid is gezaaid" .Hoewel minister Gielen het rapport nog niet diepgaand had bestudeerd had de minister er WEL kennis van genomen voor dat een en ander in de bladen werd gepubli ceerd. Zulks dus in tegenspraak met; persberichten. Onze indruk is dat ook dit plan in het volle plannenkastje zal verdwij nen. 42. Meneer Trapman slaagde er m, de elftalcommissie te overtuigen en de volgende dag vertelde hij het nieuws aan de spelers van het eerste elftal. „Er zou Zaterdag een nieuwe doelverdediger meespelen", vertelde hij hun. Hy heette Jimmy, Jimmy Brown. En de voorzitter vroeg de hulp van alle spelers, want de nieuwe doelman verstond him taal niet en zelf kon hij ook geen woord uitbren gen. „Ik zal het jullie maar zeggen, jongens", bekende mijnheer Trapman, jnaai- Jimmy Brown is een aap. een grote chimpansee, 't Mag volgens het i eglement." Rond Indonesië Zowel in Indonesië als Nederland meer bereidheid tot samenwerken (Van onze Haagse redacteur) Een doorgaans goed ingelichte zegs man, die over vrUwel alle inlichtingen kan beschikken, gaf ons heden te ver staan dat z.i. de Indonesische kwestie het acute crisisstadium voorbij Is. Wel iswaar kunnen invloeden van buiten nog roet in liet eten gooien, daar de huidige situatie nog dynamisch is, maar z.i. was er thans meer reden voor beide partijen om de toekomst met vertrouwen tegemoet te zien. dan ooit. VERSCHUIVINGEN7 Sedert kort zijn er aan beide kan ten opmerkelijke verschuivingen te constateren. De kleine groep intellec tuele republikeinen, die merendeels ten eigen bate, kort geleden nog van geen enkele samenwerking met de Nederlanders wilde weten, wordt week in week uit kleiner. Zij verstevigen de grotere groep intellectuelen, die volgens onze zegsman ongetwijfeld 't gehele volk achter zich zou krijgen, die begrijpen, dat samenwerking met Nederland noodzakelijk is om wel- DENEMARKEN s W 7 v N£Df RSlA^SfN B RIT S «Z Q HU '^oqrdrun, Restfalsn GROOT--. 1 ■'hessen':.; IFRANWOR" r^ER. 1 WURTEMB. Vsitin/>PT r1 O '...RUSS ZONE- V' V' T ^STEgjRiJK De ontmanteling van de Duitse oorlogsindustrie in de Britse Zone; 682 fabrieken, waarvan 496 in de Britse Zone gelegen, zijn door de bezettings- auteriteiten voor ontmanteling aangewezen. vaart en autonomie te scheppen. Een gelukkig verschijnsel is voorts, dat ook de scherpe kantjes bij de oud kolonialen beginnen te slijten. Ook in deze merendeels Nederlandse kringen begint men te beseffen, dat samenwerking met gelijkberechtigde Indonesiërs voorwaarde is voor eco nomisch herstel. De wisselwerking welke hieruit ontstaan rechtvaardigt het vermoeden, dat in Indonesië de partijen de komende maanden in versneld tempo naar elkaar zullen groeien. Op het eerste gezicht opmerkelijk, doch bij enig nadenken verklaarbaar is het, dat ook in Nederland de poli tieke groeperingen naar elkaar toe buigen. Groeperingen, die tot voor kort de republiek vereenzelvigen met de rampokmakers en daarom niets goeds van de Indonesische nationalis ten wilden horen, wordt steeds klei ner. De felle oppositie brokkelt af on der de druk der maatschappelijke en volkenrechterlijke noodzaak. Ook in deze kringen komt meer juist inzicht. Het houttekort (Van onze Haagse correspondent) Voor een deel stagneert onze we deropbouw wegens te kort aan hout. Het deviezenprobleem speelt ook in dit opzicht voor spelbreker, want daardoor zijn we niet in staat voldoen de hout te importeren. Het ligt daarom voor de hand, dat Wederopbouw iedene mogelijkheid onderzoekt. Om de houtvoorziening te verbete ren. onderzoekt men thans in hoeverre het mogelijk zal zijn om grote par tijen hout te vlotteren uit Suriname. Te Delft worden sedert enige tijd proeven genomen op dit gebied. Van zelfsprekend stuit men op enorme be zwaren. leder transport wil men laten bestaan uit ongeveer 80.000 m3 hout en wel het bekende possentrie-hout, een zachte, lichte houtsoort, die goed bruikbaar is. Mochten de proeven sla gen en derhalve de plannen verwe zenlijkt worden, dan wil men per jaar 1.500.000 m3 hout uit Suriname im porteren, hetgeen ongeveer de helft is van onze jaarlijkse benodigde voor raad! Het enorme vlot zou getrokken moeten worden door slepers. De grote moeilijkheid blijft evenwel, dat bij sterke deining of slag het vlot uit elkaar zou worden gerukt. De kans op zwaar weer wordt bovendien gro ter, naannate men langer op zee blijft. En het ligt voor de hand, dat zon transport zich slechts langzaam zou kunnen voortbewegen. Zijn we goed ingelicht, dan zijn voorlopig alle proe ven nog mislukt, doch men heeft de hoop niet opgegeven, aangezien ook Amerika bewezen heeft dat vlotteren van hout over grote afstanden in volle zee tot de mogelijkheden behoort. Ook weet men niet of men de Noordelijke of de Zuidelijke route zal moeten ne men. Anderzijds zijn de ogen geopend van de zulken, die door dik en dun (hier in Nederland) achter Soekarno ston den. Vanzelfsprekend doet ook deze wijziging in de Nederlandse mening en speciaal in de meningsuitingen goed en bespoedigt zij een samenwer king in Indonesië. Daarom is er reden tot tevredenheid. De puzzles zijn natuurlijk nog lang niet opgelost. Vele problemen blijven dringend de aandacht vragen, maar de partijen staan ondanks valse schijn dichter bij elkaar dan b.v. kort voor en onmiddellijk n a de politio nele actie. WEGENWACHT VERGROOT ACTIVITEIT (van onze Haagse correspondent) De populaire wegenwacht van de A.N.W.B., de v g. Gele Rijders, heb ben al in meer dan 33.000 gevallen hulp verleend en menig radeloos au tomobilist weer „op de weg" gehol pen. Het doet daarom deugd te ver nemen, dat dit corps, dat ook reeds internationale belangstelling trok zijn arbeidsterrein zal gaan uitbreiden. "Binnenkort kunnen we de Gele Rij ders ook ontmoeten op de wegen Bre- da-Wernhout, Tilburg. Breda, Amster dam, Haarlem en naar men reeds weet ook Zaandam-Alkmaar en Nijmegen- Venlo. En hierbij blijft het niet. Straks komen o.a. ook Zuid-Lim burg. de Noordelijke provincies en Gelderland aan de beurt. VRIJDAG 31 OCT. HILVERSUM I - 301 m. - Nieuws om 7. 8. 13, 18. 20 en 23 uur. VARA 8.18 OperaprGgr.; 8.50 Voor de huisvrouw; 9.00 Werken van Schu- mann; VPRO 1000" Morgenwijding; VARA 10.30 Voor de vrouw; 10.45 Franse pianomuziek; 11.10 Voordracht uit werk van Godfried Bomans; 11.25 Harmoniemuziek; AVRO 12.00 Vaude ville strijkorkest; 12.38 Spaans pro gramma; 13.15 Pierre Palla; 14.00 Kookpraatje; 14.20 kwintetspelers; 15.00 Ons volk in zijn dichters (Bert Voeten); 15.20 Klassieke gram.muziek; VARA 16.00 Omroepkamerorkest: 18.15 Accordeonorkest Jan Vogel; 18.30 Ned Strijdkr.; 19.00 Praat U rustig verder VPRO 19.30 Het geloof van de oude kerk; 19.50 Tien voor acht; 20.05 De Hervorming; VARA 21.00 Favorieten der lichte muze; 21.30 Radiorakel; 21.50 Op vleug'len van muziek; 22.00 Bui tenlands weekoverzicht; 22.15 Swinr and sweet; 22.45 Avondwijding. HILVERSUM II - 415 m. - Nieuws orr 7, 8. 13. 19. 29 en 23 uur. KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk dc dag; 9.00 Ochtendconcert; 10.15 Uit het boek der boeken;10.40 Symphonieor- kest; 11.00 De Zonnebloem; 11.35 Als de ziele luistert; 12.03 Zangsterrenpa rade; 12.33 en 13.20 Het orkest zonder naam; 13.50 Van man tot man; 14.00 Ned. Kamerkwartet; 14.30 Oosterse muziek uit bekende opera's; 15.30 „Dc passagier André Reeven", hoorspel. 16.00 „De verguisde pantoffels", hoor spel; 16.30 Lichte orkestmuziek; 17.00 Na schooltijd; 17.15 Amerikaanse klan ken; 1.745 Wat het buitenland leest 18.00 Stafmuziekcorps der A'dams' politie; 18.25 KAJ-kwartier; 19.30 Lich orgelspel; 20.25 Operaconcert; 21.00 B nelux-uitzending; 21.50 Uit de schat kamer van het oude testament, hoor spel; 22.45 Avondgebed. n. ^ohaast er nieuwe klanten uit de buurt kwamen vertelde de winke lierster dat zonderling geval van Lo- wieke Vereist, die het groot lot ge wonnen had en zijn vrienden niet meer wou kennen. Het nieuwtje ging rond van huis tot huis. 's Middags wis ten de mannen het, die het voort- vertelden in de fabrieken en op de werkplaatsen, 's Avonds werd het ge rucht verspreid in al de kroegen en cstaminels waar, tussen pot en pint, het gelukkig Lowieke Vereist gepre zen eh beklad werd. In de deftige her bergen. waar de herer. van het ge meentehuis, de rijke ingezetenen en de burgers elkaar ontmoeten konden, werd gemeesmuild over de parten van het blind toeval, die een kuiper plot seling tot rentenier hadden gemaakt De meester-kuiper, in wiens zaak Vereist reeds jaren werkzaam was, bevestigde, dat Lowieke zonder ver wittiging was weggebleven, mopperde over de ondankbaarheid van de werk man, vreesde dat, vermits het geld een goede meester nodig heeft, de centen mogelijk spoedig zouden ver teerd zijn. Het was wel meer ge beurd, dat een deftig werkman een boemelheer werd, wanneer hij dacht, dat het fortuintje onuitputtelijk was. Maar Lowieke was spoorloos ver dwenen. In Merxem, waar hij de held van de dag was, oordeelde men, dat de nachtwaker en zijn vrouw wel meer van de zaak afwisten. Beiden, gevleid door de belangstelling, knik ten bedenkelijk en knipoogden sluw, zonder een woordje te zeggen. Innei> lijk waren zij woedend. Een week ging voorbij in ijdel ge wauwel, in veronderstellingen met loze geruchten. Een vrouw had hem op de Meir ontmoet m gezelschap van een fijne, oude heer. Lowieke droeg een hoge hoed en had zijn snor laten wegscheren. De doodkistenmaker had hem uit de bank zien komen met een portefeuille onder de arm en een grijs hoedje op het hoofd. De kommissa- ris had hem menen te herkennen in de buurt van het gerechtshof. De meester-kuiper kende iemand, die hem ijselijk bedronken had gezien in een bar aan het station, in lustig en licht zinnig vrouwengezelschap, waaraan hij champagne tractccrde. Door Lode Baekelmans Lowieke Vereist werd benijd cn beklaagd, geoordeeld en veroordeeld. De arbeiders hadden gaarne in zijn plaats in de weelde gebaad, ongehuw de meisjes en weduwen, jammerden over het verderf waarin zijn geld werd opgemaakt, zijn patroon had strenge woorden voor de verbrasser. De trambedienden brachten intussen het nieuws in de stad. Het wonder geval van de kuipersgast die het grote lot gewonnen had werd rondverteld en opgevangen door de dagbladrepor ters. Het eoj-ste bericht in de pers droeg als titel: „Het groot lot te Marxem!" In een eerzaam gezin met zeven kin deren, schreef de journalist, is, dank aan de spaarzaamheid, plots welstand gekomen. De vilder is kuipersknecht en -de moeder gaat uit wassen. De mensen hadden een stadslot weten te sparen, dat nu in de trekking de hoogste premie van 150.000 frs. won. Merxem las met verwondering dat bericht op het ogenblik dat men Lo wieke in een open auto meende gezien te hebben niet ver van het Zuider station. Het tweede verhaal verscheen een dag later: „Het onheilbrengend fortuin". Een arme kuiper, die met zijn zieke vrouw en drie kinderen in een werkmanshuisje te Merxem woont moest zijn laatste penningen aanspre ken. Tot zijn niet geringe verbazing vernam hij van de wisselagent, dat het lot sinds lang uitgetrokken was met een hoofdpremie van 100.000 frs. De man is van blijdschap plots sta pelzot geworden. De derde dag gaf het eerste blad een nieuwe lezing onder dc titel: „Een welingelicht confrater". Wij hebben onze talrijke lezers gemeld, schreef de reporter, dat een kuipersgast uit Mer xem het groot lot gewonnen heeft. Een welingelicht confrater meldt dat de man, die een zieke vrouw en twee kinderen heeft, van blijdschap zinne loos is geworden. De hondsdagen spe len de welingelichte confrater le lijke parten.... De kuipersknecht if niet getrouwd, heeft geen kinderen e is niet zinneloos. Het antwoord bleef niet uit. Onz lezers, betoogde de persman, zijn ve< te deftig en te verstandig om rege matig het onzinnige proza te leze van een onzer confraters, die wij c eer niet zullen aandoen te noeme: De man, die voortdurend onze kolor men plundert en oudbakken nieuv aan zijn lezers voorschotelt, verwi ons slecht ingelicht te zijn over gelukkige winner van het groot lot Merxem. Uit betrouwbare inlichti gen blijkt inderdaad, dat de man o gehuwd is en geen kinderen hee maar dat hij weduwnaar is, vergc de penneknecht te melden. Dat winnaar stapelzot is geworden, zo; hij verzekert, valt nog te bewijze De man is spoorloos verdwenen, 7 haast hij het nieuws vernomen hee (Wordt vervolgd.»

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 2