WL?
Het boerenprobleem en de pri
Er staan talrijke regeringsplannen
op stapel
sverlagingsactie
Qitruriy, ah v-aei&a££eA
Êmjy,, -
Problemen rond (Ie Woningbouw
Zal de boter
duurder worden
DE SCHAT
(Van onze Haagse correspondent).
Een dezer dagen konden wij melden, dat de regering de loonstop zo»
handhaven, doch zou trachten om door een grootscheepse prysverlagingsactie
de verhouding tussen loon én prys redelijker te maken. Proinpt kwam het
A.N.P. fn het geweer, dat een bestuurder van het N.V.V. liet verkondigen
dat de geruchten als zou de loonstop gehandhaafd blijven onjuist wa
ren. In de Memorie van Antwoord heeft de regering inmiddels verklaard,
dat er geen derde loonronde verantwoord is, ons daarmede in het gelijk
•tellende.
GELEIDELIJKE VERBETERING DER
RENTABILITEIT
Maar hoe kan het boerenprobleem
worden opgelost in het kader van de
huidige regeringspolitiek?
Een tot oordelen bevoegde autori
teit. die in nauw contact staat me de
regering vertelde ons hierover o.m.
dat de regering momenteel het stand
punt inneemt, dat een verbetering der
rentabiliteit der land- cn tuinbouw-
ondernemingen niet mag geschieden
ten koste van een prijsstijging van het
distributiepakkeh
In principe heeft de regering bin
nenskamers reeds erkend, dat prij-
zencorrecties noodzakelijk zullen zijn
om de bedrijfsuitkomsten van boe
ren en tuinders mogelijk te maken.
Deze pri.izencorrectif»s zullen even
wel in grote lijnen alleen uit
voerbaar blijken te zijn. voorzover
ze niet direct van invloed zijn op
de kosten van levensonderhoud.
Dit komt er op neer, aldus onze
zegsman, dat men wil pogen enkele
prijzen te herzien in het voordeel van
boer en tuinder ten koste van de in
dustriële sector. Het is algemeen be
kend. dat vele industrieën aanzienlijke
winsten hebben gemaakt, die het ver
moeden rechtvaardigen, dat de winst
marge geringer had kunnen zijn. De
industrie zal dus genoegen moeten ne
men met minder winst, opdat in het
algemeen de eindproducten goedkoper
worden en het levensonderhoud even
eens goedkoper en opdat in sommige
gevallen de boer een betere prijs kan
maken 'voor zijn producten. M.a.w. de
geringere winstmarge der industrie
zal niet a 11 ij d tot een lagere prijs
leiden voor het publiek, doch in en
kele gevallen alleen tot een betere
prijs voor boer en tuinder.
Het stemt tot voldoening, dat de re-
Ons dagelijks overzicht
Juk ol bevrijding?
Tot nu toe heeft als enige Robert
Taft. een vooraanstaand Republikeins
«enator. zijn stem verheven tegen het
plan-Marshall en tfan nog alleen te
gen een bepaald, zij het intregerend
onderdeel. n.L de „tussentijdse hulp
verlening". Marshall vraagt, als een
•oort voorschot op het totale milliar-
denbedrag,'een som van 597 millioen
dollar, bedoeld als hulp aan Frank
rijk, Oostenrijk en Italië. Dit halve
milliard overbrugt de tijd van nu tot
het eind van het huidige fiscale jaar.
Juni 1948. Robert Taft zegt: „Daar
ben ik vierkant tegen". Overigens
•temt Taft blijkbaar wel in met de
hulpverlening op langere termijn.
Maar Taft staat alleen. De over
grote meerderheid, zo mag men aan
nemen. van de Amerikaanse politici
die straks hun fiat of veto moeten
Uitspreken, zal het eens zijn met de
voorzichtige staatsmanswijsheid van
Senator Vandenberg. Vandenberg,
voorzitter van de senaatscommissie
Voor buitenlandse betrekkingen, het
college dat momenteel Marshall's
verdediging van zijn plan aanhoort,
legde er de nadruk op, dat de com
missie „wellicht het plan voor tus
sentijdse hulp zal steunen", omdat
„dringende menselijke behoeften"
moeten worden gelenigd, maar dat
de commissie zich niet zal vastleggen
op plannen voor een verre toekomst.
Het laatste klinkt zeer positief, het
eerste !s het in feite niet minder. De
reserve, die uit deze scheiding naar
voren komt, vindt zijn oorzaak wel
licht in de twijfel, die in de Ver.
Staten gaat heersen omtrent iets an
ders dan het materieële succes, dat
-de dollars in het verarmd Europa
tullen hebben.
Bij besprekingen n.L vormen de
politieke r-^cÜes die vermoedelijk 't
gevolg zouden zijn van hongersnood,
werkloosheid en economische chaos
deze wiyter nog in Frankrijk, Italië
en Oostenrijk een steeds weer een
aandachttrekkend middelpunt.
Washington weet zeer goed, dat én
Italië én Oostenrijk dicht bij de „Rus
sische invloedssfeer" liggen en dat een
revolutionnaire situatie gemeenlijk ge
boren wordt in een toestand van
maatschappelijke ontreddering. Wat
Frankrijk betreft, de Gaulle's over
winning moge in de lijn zijn van
Washington's verlangens, géén poli
tiek waarnemer, die verwacht dat
ook de meest straffe regering In
Frankrijk in staat zal zijn om het
volk een radicale opluchting te ver
schaffen. Met de krachtsverhoudingen
zoals deze in Frankrijk liggen en een-
steeds stijgende economische nood is
a"es mogelijk. Het Sovjet-Russisch
aanbod van 1.500.000 ton graan voor
het land is aan Washington niet onbe
merkt en niet onbesproken voorbij
gegaan!
De goedgunstige ontvangst van
Marshall's „tussentijds" plan past go-
heel in het kader van het streven,
dat zijn stempel momenteel drukt op
de buitenlandse politiek van de uit
breiding van de Sovjet-invloed in Eu
ropa tegen te gaan.
Waarom dan, zo kan men zich af
vragen, de duidelijk aan de dag tre
dende reserve t.a.v. de hulpverlening
op langere termijn? Het is de weer
slag van de reactie in Europa, een
reactie, waarin meer en meer een
toon van vrees over de uiteindelijke
bedoelingen van Uncle Sam. die de
staatslieden der Ver. Staten enigszins
kopschuw maakt
De onderminister van buitenlandse
zaken, Lovett, zal, naar hij verklaar
de. „de grootst mogelijke aandacht
wijden aan hetgeen de Republikein
se senator Burke Hickenlooper heeft
gesignaleerd". Dat was: „de gewoon
te van zekere kranten en radiozen
ders onder rêgeringstoezicht in Eu
ropa" om „verdraaide voorlichting"
omtrent de Amerikaanse hulp te ver
strekken en „geen vertrouwen in A-
merika te stellen".
Inderdaad gaan er steeds meer waar
schuwende stemmen op. De verkla
ring van de aartbisschop van York,
die wees op onvermijdelijke cataslro-
phale gevolgen voor de wereld, wan
neer Engeland zich zou laten trekken
in de kring van de anti-Sovjetcam
pagne en zijn duidelijke wenk, voor
zichtig te zijn met de Ver. Staten
in verband met het weer op de been
helpen van het verslagen, maar la
tent-gevaarlijke Duitsland, sluit vol
komen aan bij de mening van twee
Zweedse bladen, „Expressen" (libe
raal)"* en „Stockholms Tidningen"
(volkspartij) die openlijk zeggen, dal
de uitvoering van het plan-Marshall
zal leiden tot Amerikaanse penetratie
en macht over de Europese economie.
Europa is gevoelig en de uiterst ge
voelige politieke seismograaf in de
Ver. Staten registreert nauwkeurig
alle bewegingen aan deze zijde van
de oceaan. Algemener wordt hier het
besef, waaraan het libérale Britse par
lementslid Lord Layton uitdrukking
gaf, levendig. Layton gaf als zijn me
ning te kennen, dat een onafhanke
lijk en verenigd Europa „ftodig is
voor het voortbestaan van de we
reld. Dank zij het plan Marshall zou
Europa als een geheel kunnen onder
handelen met het Oosten.
Dit besef, dat Europa de* dollar-
steun alleen aanvaarden kan om
straks sterk genoeg te zijn voor een
onafhankelijke koers wint veld, nu
het eerste enthousiasme weg-ebt.
A. H
gering dit heeft ingezien. Immers er
zijn vele voorbeelden te noemen, waar
uit duidelijk blijkt, dat de boer het
kind van de rekening is. Een heel
sterjc geval is wel de export van de
pootaardappel. Niet alleen de expor
teur, doch vooral de stichting, die be
last is met het bevorderen van de ex
port maken enorme winsten. Onge
twijfeld zou de prijs van de pootaarcr-
appelen voor de boer heel wat guns
tiger hebben gelegen indien de stich
ting tot bevordering van de export
van aardappelen niet ten doel had
winst te maken.
Inderdaad schreeuwt het boerenpro
bleem om een oplossing. Toch moet
men niet menen, dat de regering dit
op een goede dag in één keer met
één complex maatregelen zal oplos
sen. Dat is onmogelijk.
Wel kan men in de naaste toe
komst nu en dan vrij aanzienlijke
prijzencorrecties verwachten, waar
door van lieverlee de toestand voor
de boeren en tuinders iets gunsti
ger zal worden. Voor een groot deel
zullen deze correcties moeten ge
schieden ten koste van de indus
triële sector. Boeren en tuinders
moeten er echter op voorbereid zijn,
dat naar verloop van tijd de ren
tabiliteit wel zal toenemen, doch dat
zij evenzeer hun deel van de natio
nale armoede zullen moeten dragen.
Met andere woorden: ook voor boer
en tuinder wordt het geen vetpot.
Een noodzakelijk uitvloeisel van het
loon- en prijsbeleid der regering en
van het verlangen der regering om de
rentabiliteit der boeren- en tuinders-
ondernemingen te verhogen is o.a. dat
er voorlopig niet aan kan worden ge
dacht de lonen te verhogen voor de
landarbeiders. Reeds !n de afgelopen
zomer werd deze kwestie actueel toen
n.L de Stichting voor de Landbouw
verwijzende naar loonsverhoging in de
metaalnijverheid en de bouwwereld
aandrong op een loonsverhoging van
tien percent voor de landarbeiders.
Hoewel de minister reeds destijds een
afwijzend standpunt innam, beloofde
hij er-in het najaar op terug te zullen
komen. Ook thans, aldus vernemen
wij van gezaghebbende zijde, heeft de
minister geen loonsverhoging voor ar
beiders kunnen toestaan.
Algemeen wordt echter verwacht,
dat in deze kwestie het laatste woord
nog niet is gesproken. Aangezien de
loonsverhoging niet kan doorgaan om
dat de rentabiliteit der boerderij geen
loonsverhoging toelaat, wil men thans
alsnog pogen om door middel van sub^
ff-
52. En toen D.L.W. maar voort
durend in de aanval bleef, vond Jim-
my dat het welletjes was geweest. Hij
liep een stukje zijn doel uit, zette zijn
vingers aan zijn mond en floot hard
en snerpend. En daarna maakte hij
een gebiedend gebaar alsof-ie zeggen
wilde: „Komen jullie nou eens einde
lijk hier met die bal. Ik wal er ook
wel eens een beetje plezier van heb
ben". De Lachende Winnaars trokken
zich daar natuurlijk niets van aan.
maar toen Johnny dat bemerkte^
werd hij bepaald kwaad. Hij smeet
zijn petje tegen de grond en liep het
veld in....
|sidie een loonsverhoging mogelijk te
maken. Inderdaad is het loon van de
landarbeider, dat thans is vastgesteld
op 64 ct. per uur wel voor verbetering
vatbaar.
Inkrimping veestapel
Een nieuwe zorg voor de boer is de
internationale drang tot vermindering
der West-Europese veestapel. Ook
hierover hebben we ons licht opgesto
ken ter bevoegder plaatse, waaruit we
.kunnen concluderen, dat men zich
hierover nog niet ongerust behoeft te
maken. Nederland is van nature aan
gewezen op veehouderij en ongeveer
5/7 deel van het boereninkomen wordt
geleverd door de dieren. Door de grote
schaarste aan veevoeders is men de
laatste maanden gedwongen ge
weest over te gaan tot ruimere slach
tingen, doch dit wil nog niet zeggen,
dat hierdoor onze veestapel voorgoed
verminderd zou zijn. Voorlopig blijft
de situatie moeilijk en zal de sterkte
van de veestapel aan schommelingen
onderhevig zijn. Aangenomen moet
zelfs worden, dat de sterkte van de
veestapel voorlopig een dalende
tendens zal vertonen, doch dit neemt
niet weg, dat wij niet doelbewust en
voor goed onze veestapel zouden gaan
vérminderen.
Extra-veevoeder
Hoe zeer deze kwestie de aandacht
heeft der autoriteiten blijkt wel uit
het feit. dat ons thans bericht wordt,
dat de voedselcommissarissen in die
streken .die opmerkelijk van de droog
te hebben te lijden gehad, een aan
zienlijk extra kwantum veevoeder
toegewezen krijgen ter verdeling on
der de veehouders.
Waar het gemeentelijk initiatief
te kort schoot
In voorgaande artikelen hebben wfl er op gewezen, dat er een gevaarlijke
kant zit aan het vorderen van woningen van mensen, die op leeftijd zijn
gekomen, wanneer de overheid ten aanzien van die mensen nog geen be
hoorlijke maatregelen heeft genomen. In het tweede artikel hebben wij
aangegeven, hoe dit probleem op grootscheepse wijze kan worden opgelost.
Het spijt ons te moeten beginnen, met te constateren, dat de gemeente-
bestaren, die hier de weg hadden moeten banen en volgens de Woningwet
woningen hadden kunnen bonwen waarin het Rijk 75 pet. van het exploi
tatietekort voor haar rekening nam en de gemeente 25 pet-, op een enkele
nitzcnderlng na. te weinig initiatief hebben getoond.
Mogelijk dat dit tekort aan initiatief
werd ingegeven door de vrees, de ge
meentelijke financiën in de knoop te
brengen, maar het is wel' duidelijk, dat
dit remmend heeft gewerkt op de
aanbouw van nieuwe woningen.
Nu moge men dikwijls de schuld
geven aan de vele bureaux en aan de
traagheid waarmee Wederopbouw
werkt, het baart toch wel enige ver
wondering. als men in een gesprek
met leidende figuren uit de Weder
opbouw, de klacht moei horen, dat de
gemeentebesturen het bouwvraagstük
zo laks aanpakken, dat 't bouwcontin-
gent. dat voor 1946 aan de gezamen
lijke gemeenten was toegewezen, niet
voor 70 pet. is gebruikt en dat naar
alle waarschijnlijkheid hetzelfde zich
zal voordoen over het jaar 1947, voor'
wat Hollands Noorden betreft.
Dit is in feite een aanklacht tegen
de corporaties, die geroepen zijn, zich
het vraagstuk van de woningbouw in
de eerste plaats aan te trekken, te we
ten, de gemeentebesturen. Inmiddels
heeft het geen zin. de staf te breken
over dingen, die reeds gebeurd zijn.
Werpen wij liever een blik vooruit
en vragen wij ons af: Is er in de
naaste toekomst een mogelijkheid
'voor gemeenten en particulieren, om
te gaan bouwen?
Die mogelijkheid is er ongetwijfeld.
Want nog lang niet alle gemeentebe
sturen in Hollands Noorden hebben
hun bouwcontingent opgebruikt. Inte
gendeel, er zijn er nog vele die nog
,niets hebben gebouwd, sedert 1945.
Welnu, door de z.g. financierings
regeling 1947 heeft het Rijk de mo
gelijkheid geschapen om op financieel
volkomen verantwoorde wijze wonin
gen te bouwen.
Het zou ons te ver voeren om de
regelen in dit besluit gesteld onder de
löupe te nemen. In het kort komt het
hier op neer, dat het Rijk, door aan
degenen die bouwen, gedurende tien
jaren een vaste bijdrage te verlenen,
gelijk aan een bedrag van 4 pet. van
de onrendabele bouwkosten, de ab
normale prijs van het bouwen tot een
vrij normale heeft teruggebracht en
er na tien jaar herwaardering van 't
gebouw volgt en een bedrag ineens
Middenstand in 't gedrang
In middenstandskringen te Apeldoorn
is grote verontwaardiging gewekt aoor
het optreden van de daar gevestigde
Prijzencommissïe, die in een vergade
ring uiterst agressief tegen de midden
stand is opgetreden. Een woordvoer
der van de Apeldoornse middenstand
Wees er ons op, dat het ontoelaatbaar
moet worden geacht, dat een prijzen-
commissie nota bene gesteund door
een ambtenaar van de Prijsbeheersing
onder de uitroep geen medelijden met
de middenstand.' het publiek tot aan
brengersdaden tracht aan te sporen.
Dit herinnert aan de tijd der bezetting
Gebleken is, dat ons volk in het alge
meen voor medewerking aan de ar
beid der prijzencommissies niets ge
voelt; met name in Rotterdam is de
ze arbeid een volkomen mislukking
geworden. Men vergeet, aldus deze
woordvoerder, dat het kopend publiek
in gelijke of zelfs meerdere mate schul
dig staat. Wat zou men 'ervan vinden,
als de middenstanders al degenen, die
trachten, de winkelier tot overtreding
der voorschriften te bewegen, aan
brachten bij de CCD?
SCHAATSENRIJDEN
OLYMPISCHE TRAININGSPLOEG
NAAR NOORWEGEN
Op 8 Deo. zal dc Olympische trai-
ningsploeg. bestaande uit de hardrij
ders Langedijk (Oudkarspelt. Broek
man (de Lier), Huiskens (Wierden),
de Koning (Purmerend). van der
Voort (s' Gravenzande) en Kortenoe-
ver ('s Graveland) naar Noorwegen
vertrekken om zich op de boerderij
„Fjetre" by Hamar onder leiding van
de oud-wereldkampioen Peter Sinnc-
rud en zijn zoon Arve Sinnerud voor
te bereiden op de Olympische win
terspelen.
wordt uitgekeerd. De periode van 10
jaar kan tot vijftien worden verlengd.
Het mooiste van deze regeling ls
echter, dat zij geldt voor particulieren
als voor gemeenten, ja zelfs is deze
regeling in het leven geroepen om de
particuliere bouw te stimuleren.
Het is alleen jammer, dat de rege
ling nog te onbekend is en er daarom
door particulieren te weinig gebruik
van wordt gemaakt. Maar wy vesti
gen er bij deze sterk de aandacht op
van fllen, die een woning in hun be
zit willen krygen: Wendt u tot uw
gemeentebestuur om inlichtingen. En
weest niet tevreden als u daar tot ant
woord krygt: „Ja daar weten we niet
veel van af". Het is de plicht van elk
gemeentebestuur om van deze belang
rijke materie op de hoogte te zijn.
Wij vestigen ook de aandacht van
de raadsleden op de mogelijkheden,
die gemeentelijke woningbouw volgens
de regeling financieringsbesluit 1947
biedt.
Maar tegelijkertijd wijzen wij er op.
dat dringende spoed geboden is en de
verschillende formaliteiten voor Ja
nuari van het volgend jaar hun be
loop moeten hebben gekregen.
Want dat is immers de fatale datum,
waarop de woningtoewijzing voor het
jaar 1947 komt te vervallen. Is er voor
die tijd niets aangevraagd, dan is die
kans weer voor een jaar verkeken en
moeten we maar afwachten of en hoe
veel woningen er voor 1948 beschik
baar worden gesteld.
En dus gemeentebesturen en parti
culieren: Let op uw zaak. De tijd
dringt!
ARSENAL VERSLAGEN..... IN
PARIJS
De traditionele wedstrijd op wapea-
stilstandsdag tussen de Raeing Club
de Paris en Arsenal, is met 4-3 door
de Parijzenaars geronnen.
I
Waarschijnlijk 90 cent
per Kg.
(van onze Haagse correspondent)
By geruchte vernemen wij, dat hei
in de bedoeling ligt de prijs van de
boter aanzienlijk te verhogen en zelfs
met 90 cent per kg. De prys van de
roomboter komt daardoor op f 1,76 p.
halve kilo.
Bevoegde autoriteiten wensen geen
bevestiging te geven, doch willen het
bericht evenmin ontkennen. Er wordt
nog aan toegevoegd, dat men voort
aan op de boterbonnen ook marga
rine kan kopen, doch NIET omge
keerd.
Ongetwijfeld is het zeer export-be
vorderend. doch de sociale inslag kan
ons niet bekoren. Het zou ons dan
ook genoegen doen van de regering
te vernemen, dat het niet door gaat
r^progr#mWt
VRIJDAG 14 NOV. 1947
HILVERSUM I - 301 mi - Nieuws om"
7, 8. 13. 18. 20 en 23 uur.
VARA 7.30 en 8.15 Gram. platen; 8.50
Voor de huisvrouw: 9.00 Lichte mor
genklanken: 9.30 Kamermuziek; VP
RO 10.00 Morgenwijding; VARA 10.30
Voor de vrouw; 30.45 Vioolrecital; 11.
05 Voordracht; 11,20 Orgelmuziek;
AVRO 12.00 The Skymasters; 12.58
Operetteklanken; 13.15 Metropole-or-
kest; 14.00 Kookpraatje; 14.30 Stella
Fontaine herdenkt Dirk Witte; 15.00
Ons volk in zijn dichters: 15.20 Fluit
en orgel: VARA 16.00 The Ramblers;
16.30 Tussen twaalf en zestien: 17.20
Wij en de muziek; 18.15 en 19.15 Ac
cordeonorkest Jan Vogel; 18.30 Ned.
Strijdkrachten: 19.00 Praat U rustig
verder; VPRO 19.30 Cursus „Het ge
loof der Oude kerk; 20.05 Liederen
van Ravel: 20.30 Het probleem van
het leven; 21.00 Ons opinie-onderzoek;
21.30 Radiorakel; 21.50 Op vleug'len
van muziek: 22.00 Buitenlands week
overzicht; 22.15 Swing and Sweet;
22.45 Avondwijding.
HILVERSUM H - 415 m. - Nieuws
om 7, 8, 13, 39, 20 en 23 uur.
KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk de
dag; 9.00 Ochtendconcert; 9.35 Lichte
orkestwerken; 10.15 Uit het boek der
boeken; 11.00 De Zonnebloem; 11.35
Als de ziele luistert 12 03 Piano-recital
12.33 en 13.20 Stafmuziekcorps der
Amsterdamse politie; 13.50 Van man
tot man; 14.00 Uit Nederlands glo
rietijdperk; 14.30 Omroepkamerorkest
15.30 Kort bezoek aan....; 17.00 Na
schooltijd; 17.15 Radio Cembalo-ge
zelschap; 17.45 Wat het buitenland
leest; 38.00 Fantasia; 19.30 Volkslie
deren-kwartet; 21.00 Benelux-uitzen-
cjing; 21.50 Uit de schatkamer van het
Oude Testament; 22.45 Avondgebed.
(5»
Maar ik ging ook niet naar Ipsvvieh.
Om middernacht stond ik dan met
mijn paard en wagen op het weggetje
dat langs hun huls liep geen vijftig
meter er vandaan; en een nachtje dat
het was uitgezocht voor de onder
neming een pikzwarte lucht en erg
warm en het begon al te lichten hiel
en daar en dan barstte het los. Een
geweldig onweer. Eerst een paar dik
ke druppels en toen pijpestelen. Nou,
ik aan het werk hoefdesniet bang
te zijn, dat de ouwe iets horen zou.
Ik deed ook geen moeite om de schop
zachtjes te hanteren; ik geloof dat ik
door a! die donder en bliksem een
beetje opgewonden was. Misschien
zong ik zelfs wel. Ik was zo druk be
zig. dat ik hélemaal niet dacht aan
het onweer en mijn paard en wagen.
Nou. ik had de kist al gauw blootge
legd en wilde hem optillen.."
„Was zwaar, zeker?" vroeg ik.
„Er was geen sprake van, dat ik
hen: van de grond kreeg. Wel, ik was
dood ongelukkig. Daar had ik nou
helemaal niet aan gedacht. Ik werd
wild dat kan ik u verzekeren
vloekte als een ketter. Stapel werd ik.
Ik dacht cr geen ogenblik aan. dat ik
1 c-t bij gedeelten kon overbrengen.
Irouwens ik kon toch ook moeilijk
het geld zo los in de wagen meenemen
Als een bezetene rukte ik aan de ene
kant van de kist en rang! daar vloog
met het hele zaakje over de grond
met een donderend lawaai. Een ge
weldig gerinkel van zilver. En direct
daarop een bliksemstraal, dat het wel
helder dag leek, en daar ging me de
achterdeur open en de ouwe kwam in
de tuin met dat vervloekte oude ge
weer van hem. Hij was geen vijftig
meter van me vandaan. Nou, ik schrok
zo geweldig ik wist niet meer wat
ik deed. Ik" stopte niet eens mijn zak
ken meer vol, maar vloog de schut
ting over en rende als een bezetene
naar de wagen. Hijgend en doornat
kwam ik daar aan. Het was geen mooi
weer.. En .u mag me geloven of
VAN LIEFDE EN GELD
door
HcNRY GEORGE WELSL
niet, maar toen ik op de plaats kwam,,
waar ik paard en wagen had achter
gelaten, waren ze er vandoor. Nou,
toen heb ik gevloekt en geraasd als
nog nooit in mijn leven. En toen ik
daar moe van was geworden, ben ik
op weg gegaan naar Londen. Ja, zo
is het gegaan..".
Mijnheer Brisher zweeg nadenkend.
Toen herhaalde hij: „Ja. zo is het ge
gaan", met enige bitterheid iil zijn
stem.
„En?" vroeg ik.
„Dat is alles", zei mijnheer Brisher.
„Is u dan niet meer terug gegaan?"
„Kun je begrijpen! Ik had er schoon
genoeg van die beroerde schat, ten
minste voor een poosje. En ik wist
ook niet, wat ze zouden doen met
iemand, die een gevonden schat had
proberen in te pikken. Nee, ik ging
naar Londen en daarmee uit.
„En is u nooit meer teruggekomen?"
„Nee".
„En Jane dan? Heeft u haar niet
geschreven?"
„Jawel, driemaal. Maar ik kreeg geen
antwoord. We hadden een beetje ru
zie gehad voordat ik weg ging, omdat
zy jaloers was. Nou, ik wist dus ei
genlijk niet precies, hoe de zaken
stonden. En ik wist ook niet. wat ik
zou doen. Had de ouwe me herkend
of niet? Enfin ik hield de krant een
beetje in de gaten, ora te zien, -of er
niks in stond over een schat, die bil
het Rijk was aangegeven. Want ik
dacht natuurlijk, dat hij nou eens zou
laten zien, hoe eerlijk hij was".
..En gaf hy het aan?"
Mijnheer Brisher knipoogde en
schudde langzaam nee. „"Niks hoor",
zei hij.
„Jane was een beste meid, hoor"
vervolgde hij, „werkelijk waar, ook al
was ze een beetje jaloers, en misschien
zou ik na een tijdje wel weer naar
haar terug zijn gegaan. Ilc dacht zo
bij mezelf: als hij die schat niet aan
geeft, dan heb ik vat op hem.. Nou,
op een goeie dag kijk ik, zoals ge
woonlijk, naar het nieuws uit Colches-
ter en toen las ik zijn naam. En
wat denkt u nou dat daar stond?"
Ik had geen flauw idee.
Mijnheer Brisher Tiet zijn stem da
len en fluisterde mij in mijn oor met
een grijns: „Dat hij vals geld in om
loop had gebracht, valse munt!"
„U wilt toch niet zeggen.."
„Ja, zo is het. Lelijk hoor. Het werd
een hele zaak. En hjj ging de bak in*
al draaide hij ook nog zo. Bewijzen
genoeg, nou wel een half dozijn
halve kronen".
„En heeft u niet.."
„Niks hoor. En het hielp hem ook
niet veel, of hij zei, dat net een schat
was, die hij gevonden had".
EINDE
