Dertien millioen Amerikanen zijn
„sociaal uitgestotenen"
B.ïmun ató u-aMaZceA
Voorbarige ongerustheid
over veevoederpositie
Qitruny,
YLmwJl uit de. iJh^AuUnkel
Aantekeningen van Brits journalist
Rapport van „Commissie
voor Burgerrechten"
gepubliceerd
Jïaily MirrorV correspondent John
Walters publiceert merkwaardige din
gen n.a.V. het thans verschenen rap
port van de «Commissie voor Burger
rechten", welke door pres. Truman
te de Ver. Staten is ingesteld. Het
rapport kraakt harde noten over de
discriminatie van negers en andere
kleurlingen. Waltere schrift hierover:
„De meeste Amerikaanse Staatslie
den. die op internationale conferen
ties vrijheid en gelijkheid voor aller
lei vreemde volksgroepen vragen, lij
den aan een eigenaardige soort doof
heid. ZU zijn niet in staat om een koor
van stemmen buiten de conferentie-
caal te horen, dat roept „En wij?"
Dit koor wordt gevormd door der
tien millioen Amerikanen, als kleur
ling geboren. Aan hen wordt de vrij
heid en gelijkheid geweigerd, welke
blanke medeburgers genieten.
De Amerikaanse staatslieden, al
dus Walters, hebben het natuurlijk
erg druk met het strijden voor. een
behoorlijke behandeling van Zuid-A-
frikaanse stammen, democraten op
Korea, Griekse constitutionalisten,
Joego-Slavische geestelijken en ande
re belangrijke personen.
De donker gekleurde burgers der
Ver. Staten zouden een behoorlijke
behandeling voor zichzelf echter ook
zeer op prijs stellen.
Pres. Truman, zegt Walters, is niet
eo doof; hij wilde onderzoeken, of een
leder zijn rechten als burger wel ge
niet. „Maar", zo laat de Engélse cor
respondent er sceptisch op volgen.
„Ut loikt wel of de regering ok
wakker wordt," zoi de barrebier en
an de toon kon je hore, dat er ver-
skoiene dinge wazze, die hem zeker
niet nei de zin' gonge. Afoin, zo benne
d'r meer in de skeerwinke! we
Steke dat nooit onder stoele o. jnke.
Maar we hadde de pzrat nou In
houfdzaak over de proisverleiging.
Deer praat iederien teugenwoordig
over en de barrebier was verempel
al een beetje bloid. ..Maak je aars
maar nie bloid met een dooie mosk,"
zoi Klaas. „We hewwé wel derus
"meer van die mooie vertelsels had
en er is nag nooit 7.0 erg veul van
terecht komraeQ. Ik moet ut eerst
zien voor ik ut geloof. Want je moete
maar rekene, dat die lui die ut an-
gaat, teugensputtere zelle. zo hard as
ze maar kenne. Want ze zegge den
wel derus, dat die arboiers klasse-
stroiders benne, maar die grote here
benne ut nog yeul erger".
„Ut is ok de vraag of ut er of ken",
zoi Dirk. Dirk hep altoid oug voor
twoi kante van de zaak. En das goed
ok. Aars wor Je bekrompen.
Maar toe Kees dat hoorde, begon-
ie zo hateluk te lachen, dat ut niet
mooi meer was. En wai gonge alle
gaar teugen um in. Want dat lachen
zonder meer bewoist niks. Maar Kees
kwam met bewoize. De weerhnn nou.
Hai had een kompleet vertelsel.
„Ik ben lest in Amersfoort weest",
begon-ie. „Jullie wete wel. dat we
indertoid die evakewees had hewwe
en wai hadde ut goed troffen. Bar
gezellige lui En die klrrel had een
febriekie deer in Amersfoort Hai hep
me dat in kleure en geure verteld.
Pette maakte ze deer. En ut gong
niet zo erg forissant voor de oorlog,
zo as dat pet een houp zake gong.
En nou benne we d'r vleden jaar
weest en toe was er al niks gien
krimp. En we benne niet voor ons
rapporten als het onderhavige zijn al
vroeger opgesteld en verdwenen in
regeringsarchieven om vergeten te
worden.
Lynchen en boycot.
Een misdaad als het lynchen heeft
de afgelopen tien jaar drie en veer
tig levens gekost en daaraan is ruim
schoots bekendheid gegeven. Hetzelf
de geldt voor het feit, dat in verschei
dene staten niet-blanken het stem
men onmogelijk wordt gemaakt.
Er moet echter meer aandacht wor
den geschonken aan het feit. dat vele
negers, die niet aan onmiddellijke
vervolging bloot staan behandeld wor
den als sociaal uitgestotenen".
Over de wijze, waarop kleurlingen
worden achtergesteld, zegt Walters
o.m. het volgende:
Er bestaat een rustig' opgebo-'.wde
maar doeltreffende methode onder de
blanken, welke de meerderheid van
New York's 547.000 negers dwingt sa
men te hokken in onvoldoende woon
kazernes tegen onbehoorlijk hoge
huurprijzen. In de welvarende zaken
districten van Manhattan ziet men be
trekkelijk weinig negers. In New
York kunnen negers weliswaar in
schouwburgen en bioscopen terecht,
maar nooit in betere hotels, waar ze
te horen zouden krijgen, dat er geen
kamer beschikbaar is.
Negers, hoewel vaak bekwame leer
lingen, kunnen in de regel als arts.
advocaat of zakelijk adviseur alleen
onder hun rasgenoten hun brood ver
dienen.
Slechts vijf procent der niet-blankc
Amerikanen bekleden, functies op het
gebied van bedrijfsleiding of als gees
lelijke.
verdriet uit weest oor. Reken dai
maar".
Kees wachtte efkes om een poip
op te steken. En toen begon-ie weer.
„Ut was ien en al weelde en luuks.
En ete! Ut kon niet op. Dat was maar
dikke biefstuk en ham en worst en
keis en boerebuttcr en sulckelaad en
de foinste segare dat Ant en ik
keke mekaar derus an. We wiste
meist niet hoe we ut hadde.
En om nag een beetje ofwisseling
in ut menu te brengen benne we an
de gestoofde en de gerookte paling
weest en een borrel kon je alle ure
van de dag kroige". No. wul je ge-
louve, dat wai in de skeerwinkel Kees
meist een beetje skeel ankeke. „We
hadde d'r meist een hekel an. Dat
Ant zoi: „Jullie moote voor ons niet
zo'n drokte make en ik zoi d'r flap
achteran: „Ut loikt wel of hier gien
disterbusie is."
Maai' was hillemaal gien drokte.
Want ik hep wel begrepen, dat ze -jt
alle dage zo hadde En 7.0 onder ut
genot van een foine segaar vertelde
die kirrel me hoe ut kon, dat ut zo
ruim skuttelde. Hai maakte minder
pette as voor de oorlog. Maar de
winstpersentagies wazze ut zelfde
bleven. As-ie vroeger duizend pette
maakte, den leverde-ie ze of voor
vierhonderd gulden. -En deer had-ia
voiftien persent van. Dus den had-Ie
zestig gulden. Maar as-ie nou duizend
pette ofleverde. den kv/am-ie op een
bedrag van drieduizend gulden. En
deer had-ie ok voiftien persent van.
Dus nou had-ie op de zelfde hoeveul-
hoid pette vierhonderd voiftig gulden
winst. No. ik heb maar niks zoid.
want ja, as je te gast benne. den
houw je je gnap. Maai- toe we in >it
spoor zatte hew ik m'n gal derus uit
spuwt teugen Ant. En lit beurt niet
veul, maar we wazze ut vrai goed
met mekaar iens. Want wai vonde.
dat die grote winste, die fabrikante
en handelaars en grossiers make, de
zwarte handel in de hond werke en
dat de mense met de gewone inko
mens bokkie benne.
En nou hew ik toevallig van de weck
een nuuwe pet kocht ok. En toe ik
deer vier en een halve gulden voor
aftikke most. no, toe brak de paling,
me nag op. En gelouf deerom maar
gerust Dirk, dat Ut van de winst van
de here wel of ken. En as ze nou
maar raak groipe ok. Want wai benne
ut best loof".
Figaro.
(Van onze Haagse correspondent)
In landbouwerskringen is grote on
gerustheid ontstaan over de veevoe
dervoorziening in de komende winter.
Vanzelfsprekend wist men reeds dat
de veevoederpositie ongunstig was.
Het beroep echter van de wereldvoed-
sclraad op de Wes*-Europcse landen
om de veestapel te verminderen werd
onder dc veehouder» algemeen gezien
als een bewijs voor de geruchten, dat
de veevoederpositie in de komende
winter nog belangrijk slechter zal xfjn.
Van officiële zijde vernemen wij
thans, dnt zulks onjuist is. Hoewel de
veevoedevpositie lang niet ideaal zfd
zijn en er ongetwijfeld veel te wensen
zal overblijven i» men er van over
tuigd, dat mende situatie het hoofd
kan bieden. Per koe kan minste;jé de
zelfde hoeveelheid veevoeder be
schikbaar worden gesteld als in 1946
55. Jimmy stoof er met de bal van
door, passeerde met een sneltrein
vaart je, drie-, vier- tegenstanders
loste tenslotte een dreunend schot. Hij
gaf de bal zo'n verschrikkelijke
Wil de aanvoer uit Argentinië een
beetje meelopen, dan kan het zelfs
zijn. dat de toewijzingen iets royaler
worden dan in de afgelopen winter.
Over het algemeen zal het voer ook
beter zijn. Zo zal er o.a. geen gedroog
de pulp in de veekoeken verwerkt
worden. Bijzondere aandacht wordt
geschonken aan de droge gebieden.
Momenteel is men reeds doende om
voor deze streken een extra-toewij
zing yeevoeder te verdelen. Men ver
zekerde ons, dat het echter bij deze
ene special© toewijzing zeker niet zal
blijven. De "veehouders in de gebieden,
die sterk van de droogte te lijden heb
ben gehad, kunnen Yiog minstens twee.
vermoedelijk 3 of 4 extra toewijzin
gen verwachten.
knoert, dat het eigenlijk een wonder
was, dat het ding het overleefde.
Boemmmmmm!!!!!! ging het en binnen
in de tribune barstte een ruit. De
doelverdediger van DLW probeerde
vlak voor zijn deur een bushalte
heeft..
Dat de verkeersmogelijkheden nu
beter zijn dan drie jaar geleden is
ook mij bekend. Maar ik ben niet ge
wend achterom te zien. Als de NACO
dit wel doet, dan wil ik haar nog
wel even het vooroorlogse beeld voor
ogen halen. Ik bedoel hier de tijd
van de NACO van de Fa. Raadt en
Kistemaker. Dat was de tijd. dat de
NACO adverteerde:
,.'t Zij jong of oud, 't zij rijk of arm,
een .ieder wil wel. graag eens fitten.
Maar allen zijn 't er over eens,
dat onze bussen heerlijk zitten"
Dat was de tijd, dat de NACO zich
door dik en dun dienstbaar maakte
aan het publiek. Dat was de tijd. dat
je op de NACO kon bouwen, als het
er om ging, dat je in Amsterdam
trein'zus of zo moest halen. Een heel
verschil met de verzekering van een
doorverbinding nu, tenminste als men
de laatste tijd gebruik maakt van bus
NA uit Schagen.
In die tijd zou het ook niet voor
komen, dat je anderhalf jaar lang op
een abonnement behoefde te wachten
en het dan nog niet had. In die tijd
kwam het bij de NACO ook niet
voor, dat men 5 a 6 maaf kans zag
je abonnementsaanvrage weg te mof
felen, iets wat men ftu op het kan
toor te Alkmaar wel voor elkaar
bokst. In die tijd kon men ten NA
CO kantore alle inlichtingen krijgen,
maar nu kan niemand van het kan
toor personeel te Alkmaar je vertel
len. of de bus naar Assendelft te
Krommenie op de trein uit Alkmaar
wacht, omdat die bus volgens NACO
dienstrooster vijf minuten voor aan
komst van die trein moet vertrekken
Maar in die tijd liepen er bij de NA
CO nog niet zoveel geüniformeerde
mannen met dubbele zilveren biezen
en onbenullige jongetjes met chefs
allures rond. Zou het hem daar in
zitten?
25 October.
A. R. Molenmaker
Naschrift redactie
We hadden naar aanleiding van bo
venstaand ingezonden stuk een uit
voerig onderhoud met dè NACO. Het
resultaat daarvan is, dat zij van oor
deel zijn. dat inzender zich in menig
opzicht volkomen vergist.
Om te beginnen is de NACO een
uitvloeisel van de regeringsbemoeienis
met het vervoer. De overheid stelt zich
op het standpunt, dat het verkeer be
hoort te worden gecoördineerd, wat
natuurlijk neerkojnt op monopolise
ring. Nu dunkt het ons toch wel heel
scheef deze monopolisering op reke
ning te stellen van de NACO. De re
gering alleen is er voor verantwoor
delijk en niet de NACO. aan welk
lichaam alleen is opgedragen "er voor
te zorgen, dat het vervoer kan plaats
hebben.
De dienst op Schoorl is louter op
dracht van de NACO. Het trammetje
werd opgeheven, de NACO ontving
de order om daarvoor een busdienst
in te leggen en heeft daaraan gevolg
te geven.
Afgezien van het feit, dat Noord-
Holland het verkeer met Friesland
nog naar de bal te duiken, maar ge
lukkig voor zijn vingers, mislukte dat
en met een gierend geluid vloog het
leer in zijn doel, waar het een ogen
blik in het net bleef kleven.
niet alleen mag overlaten aan de NT
M (de Friese vervoersonderneming),
blijkt de dienst op Heerenveen meei
en meer te voorzien in een behoefte
Het zal inzender onbekend zijn, dat
de NTM bezig is aansluitingsdiens
ten op Drente te organiseren.
Het oude materiaal mag men de
NACO niet aanrekenen en over dc
dienst MU, waarover inzender des
tijds zweeg, achten we het niet no
dig verder in discussie te treden. Ook
over het zich dienstbaar maken aan
het publiek hebben we het onze reeds
gezegd. Een verdere gedachtewisse
ling hierover is vruchteloos met ie
mand, die alleen het verkeerde wil
zien.
Het feit, dat inzender eerst zijn hart
lucht over de monopolisering en la
ter de voor-oorlogse toestand er bij
haalt, zou het vermoeden kunnen
wekken, datachter zijn ingezonden
stuk een zekere wrok schuilt tegen
de NACO. Indien dit het geval mochl
zijn. kunnen we niet beter doen dar
inzender aan te raden zelf eens naai
de NACO te gaan. Men gaf ons daav
de verzekering, dat men zijn
op prijs zou stellen.
We menen hiermede de discussie
over deze aangelegenheid te kunnen
sluiten.
DINSDAG 18 NOVEMBER 1847
Hilversum I 301 meter Nieuw»
om 7, 8, 13, 18, 20 en 23 uur
AVRO 1.30 Gram. platen: VPRO
7.50 Dagopening; AVRO 8.13 Aubade
8.435 Viool en piano; 9.15 Morgenwij
ding; 9:43 Arbeidsvitaminen; 30-33
Kleutertje luister!; 11.00 Orgelconcert;
11.50 Gram. platen; 12.43 Piano en or
gel 13.15 The Romancers;14.00 Met
naald en schaar; 14.30 Piano vierhan
dig; 15.00 Watermusic; 16.40 De school
bel; 17.00 Dat kun jij Ook; 17.45 Het
Rijk over zee; 18.15 Pianospel; 18.80
Ned. Strijdkrachten; 19.15 Bijzondere
bezettingen in de kamermuziek; 20.1
Bonte Dinsdagavondtrein met Her
man en Pim Tholcn; 21.30 Contact'
22.15 Buitenlands weekovèricht; 2280
Mendelssohn-herdenking; 23.15 The
Skymasters;
Hilversum II 413 meter Nieuws
om 7, 8, 13, 19, 20 en 22.30 uur.
KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk
de dag; 9.00 Lichtbaken; 9.35 Viool en
piano; 10.00 Voor de kleuters; 10.15
Operette-klanken; 10.40 Voordracht:
10.50 Instrumentale soli; 11.30 Als de
Ziele luistert; 12.03 Sopraanrecital;
12.33 en 1380 Vaudeville-orkest; 13.50
Werken van Bizet en Chabrier; 14.30
Voor de vrouw; 15.00 Tsjechische mu
ziek: 15.30 Slavische kamermuz.; 16.00
De Zonnebloem; 16.30 Ziekenlof; 17.00
Na schooltijd; 17.15 EIck wat wils;
18.20 Sportpraatje; 18.30 Metropole
orkest; 19.20 Negerzang; 20.20 „De
brug van San Luis Rey", luisterspel;
22.15 Avondgebed; 22.45 Radio Phll-
harmonisch orkest.
Schrijvende lezers
Nogmaals: De NACO en de Wederopbouw
Ik stel het zeer op prijs, dat de re
dactie van „De Nieuwe Schager" mij
nogmaals gastvrijheid verleend in haar
kolommen. Hiervoor mijn hartelijke
dank.
Ik ben het met het naschrift van dè
redactie onder mijn artikel „De Naco
en de wederopbouw" (zie D. N. Sch.
2110) lang niet eens. Immers, zij
komt hierin tot de conclusie, dat de
NACO niet wordt beheerd door men
sen. die het algemeen belang aan hun
laars lappen, maar door mensen die
alles in het werk stellen om de NA
CO dienstbaar te maken aan het pu
bliek. Ik zie dit evenwel geheel an
ders. De NACO-leiding heeft m.i. uit
sluitend het oog gericht op één ding
de monopolisering van het personen
vervoer in geheel Noordholland en zij
verwaarloosd hierdoor, vaak in niet; r
geringe mate het publieksbelang.
Een voorbeeld? Hier is er een.
Schoorl had tot 5 October een tram-
en een particuliere busverbinding met
Alkmaar. Het trammetje vervoerde
nog maar een minium aantal passa-
fiers. dus zette de N.S. het stuk antiek
op stal en de NACO opende een bus
verbinding AlkmaarSchoorl. dage
lijks elf maal heen en elf maal terug.
En laat men bij de NACO nu als
jeblieft niet aankomen met het praat
je, dat deze dienst een publieksbe
lang is. want zover is het nog lang
niet. Dat zal misschien wel het ge
val worden wanneer ook de N.Y.
Berger-busonderneming, de particu
liere ondernemer op BergenSchoorl
en Groet als zoveelste slachtoffer van
de monopolie-zucht van de NACO. 't
veld heeft moeten ruimen.
In welk geval ik de inwoners van
genoemde dorpen beklaag, want de
NACO zal nooit en te nimmer die
service bieden, die genoemde particu
liere onderneming thans biedt.
Dan klaagt men bij de NACO over
materiaal-gebrek, waardoor het on
mogelijk is op een of meerdere lijnen
een extra bus in te lassen. Maar dan
herhaal ik nogmaals de zinsnede uit
mijn vorig betoog „Waarom dan wel
nieuwe lijnen, zoals zulk een over
bodige lijn naar Schoorl en die op
Heerenveen?"
Hier was toch de kans om enige
bussen en nogwel gloednieuwe te re
serveren. En dat dit geen overbodige
luxe is, moge blijken uit het volgen
de.
Op Woensdag 22 October was bus
N uitgevallen. Daarom vertrok om
20.15 uur uit Alkmaar een reserve
bus, een aftands-vehikel, dat bij de
start moest worden aangeduwd door
een aantal chefs, conductrices, enz. En
toen het apparaat eenmaal liep. bleek
het over een zo slechte verlichting te
beschikken, dat de chauffeur, geluk
kig een zeer goed vakman, slechts
met zeer matige snelheid durfde rij
den. hetgeen overigens het oude beest
je wel ten goede kwam.
Maar naast deze roesthoop-sollici-
tant stond een mooie glanzende bus
naar Schoorl. die precies op tijd, met
Anderhalve passagier, geruisloos weg
gleed.
Is het erg overdreven, als ik zeg.
dat ook de veiligheid van het publiek
aan de hebzucht van de NACO wordt
opgeofferd.'
En nu lijn MU. van Schagen naar
Alkmaar vv via het station N. Schar-
woude, ter vervanging van het bui
ten bedrijf gestelde station. In deze
bus is blijkens het reeds aangehaal
de onderschrift, altijd plaats en men
komt tot de conclusie, dat ik dus on
der alle omstandigheden naar mijn
werk had kunnnen komen. Dat valt
niet te ontkennen, doch daar zou ik
dit tegenover kunnen stellen. Als dan
de NACO zo goed weet, dat er in de
bus MU altijd plaatsruimte is, dan
had ik zeker van haar verwacht, dat
ze een gedeelte der scholieren uit de
bussen N en/of NA op 't Verlaat te
Oude Niedorp in de bus MU zou la
ten overstappen, om de 'eenvoudige
reden, dat ook Heerhugowaard in het
vervoersplan voor de bussen N, NA
en S is opgenomen en men door deze
geringe moeite, voor 't opnemen van
passagiers op het laatste deel der rou
te wat plaatsruimte oeschikbaar had.
En dan had ook de opmerking, dat
ik mij maar naar 't station N. Sehar-
woude moet begeven, om met haar
bussen vervoerd te worden, achter
wege kunnen biijveh. Men looptnu
eenmaal niet voor zijn Tol 's morgens
een minuut of vijf en twintig, als men
Een wonderbaarlijke historie
van een oude matras
We haden juist in een krant de
traditionele en altijd weer verrasen-
de geschiedenis gelezen van de oude
bedelaar ,die bij zijn dood een aan-,
zienlijke stapel biljetten van duizend
in zijn strozak achterlaat
„Weet je", zei Tonnelet tegen ons,
«dat doet me weer denken aan het
•vontuur van de ouwe liereman".
Die bijnaam was hem gegeven door
mensen met weinig verbeeldings
kracht. eenvoudig omdat hij op een
•rgeltje speelde onder een koetspoort
In de buurt waar ik woonde ,al ja
ren lang. Hij kon zowat tachtig jaar
*Ün, maar als gevolg van het leven
dig tegen elkaar op bieden van de
groentevrouw, de kruier en de straat
veger. die allen een zwak hadden voor
wonderen, was men er tenslotte toe
gekomen, hém honderdvijftig jaar toe
te kennen.
1 Hij had z'n ene been verloren tij
dens het Tweede Keizerrijk, bij het
•en of ander ongeluk. Lang etijd werd
tij aangezien voor een oorlogsver
minkte van 1870. Om zijn ongeluk op
nieuw actualiteit te verlenen, werd
hij in 1918 een slachtoffer van de
Duitse luchtaanvallen. Zij voornaam
ste klant was mijn neef Henri Picton,
een jonge ambtenaar, die sinds kort
getrouwd was. Henri zou nooit voor
bij de zetel van de ouwe liereman
komen, zonder dat hij een storting
van di'ie of viersous aan hem per
soonlijk verrichte, minder uit mede
lijden dan uit fetichisme.
Op een avond dat ik uit dineren was
bij de Pictons, spraken we weer eens
over het pas verschenen, periodieke
gemengde bericht over een andere
oude bedelaar, die plotseling was
overleden was en in wiens zolderka
mertje men een fortuin gevonden had-
In verband daarmede werd er over
de oude liereman gesproker}, waarbij
iemand de mening opperde, dat hij
ook één van die bedelaars moest zijn
die voor een verrassing zorgen. Het
kwam me voor kv/.m het me wer
kelijk voor? Of is het een onwille
keurig door mijzelf gemaakte herin
nering. die me naderhand te binnen
schoot? het kwam me voor .dat
de dienstbode van de Pictons. een
meisje uit Eerry met sluwe ogen met
belangstelling naar ons luisterde.
Zoveel is zeker, dat zij informaties
ging inwinnen en dat ze na een paar
dagen een vrij volledig verslag kwam
uitbrengen bij mijn nicht Picton.
De ouwe liereman woonde al sinds
jaren in een klein kamertje onder de
hanebalken van een huurkazerne in
Clignancourt Hij had het zelf gemeu
beld met een matras, een buffet en
drie niet bijelkaar passende stoelen,
alles afkomstig van een markt in de
open lucht.
Volgens Octavie was de invalide
bijzonder getroffen door de stipté
liefdadigheid van Henri Picton.
KORT VERHAAL
door
TRISTAN BERNARD
Zij onthulde voorts dat de ouwe
liereman vrijgezel kwas, dat hij geen
wettig erkende kinderen had en dat
hij het recht had om over al zijtf
eigendommen te beschikken, daar hij
geen nakomelingen had en waar
schijnlijk ook geen familieleden in de
opgaande linie.
Op een dag bracht Octavie haar
meneer en mevrouw een stuk geze-
sche testament vermaakte hij al zijn
onregelmatige handschrift van de
ouwe liereman en ondertekend met
zijn werkelijke naam. In dit olografi-
sche tsetament vermaakte hij al zijn
roerende eigendommen aan het
echtpaar Picton.
„Hij wilde niet hebben, dat ik er
iets van aan meneer zou zeggen, me
vrouw, en ik heb hem beloofd, dat ik
zou wachten tot-ie dood was. eer ik
U dit papier zou laten zien. Maai* ik
was bang dat ik het zou verliezen en
ik wou er liever af zijn...."
Het testament werd opgeborgen in
de kast van mijn nicht. Het echtpaar
Picton was niet^geneigd er bijzonder
hoge verwachtingen op te bouwen....
Maar je kunt nooit wetenVan die
tijd af vergrootte Henri zijn giften
aan de ouwe lierman in belangrijke
mate. Hij kreeg nauwelijks versleten
kleren cadeau. Vaak werden de be
stellingen bij de slager vergroot om
er een stukje voor hem van achter te
houden.-Dié attenties werden bewezen
met een minimum aan bijbedoelingen,
veeleer bij wijze van fijngevoelige er
kentelijkheid dan geleid door een be
gerig instinctDe invalide scheen
zich overigens te verheugen in een
gezondheid, die tegen alles bestand
was. Hij moest bepaald de slagaderen
van een kind hebben en gevulcani-
seerde luchtpijptakken. Zijn beroep
was zozeer een hartstocht van hem
geworden, dat hij geen enkele werk
dag en zelfs geen Zondag zou ver
zuimen om zich onder zijn koetspoort
te installeren. Hij sloeg geen acht op
regen, sneeuw, hagel wind. cyclonen
en ander atmosferische aardigheden.
Hij stak de straat over met volmaak
te lenigheid en voorzichtigheid. Er
had werkelijk een autobus, die door
het Noodlot bestuurd werd. in weer
wil van alle conventies het trottoir
moeten komen oprijden, om door een
onverhoedse aanval definitief af te
rekenen met de onvergankelijke grijs
aard.
Een paar weken na de overhandi
ging van het testament aan de echte
lieden Picton vond dat gemengde bè-
richt plaats. Mijn neef liet zijn rech
ten gelden en bracht het meubilair
van de ouwe liereman mee naar huis.
De matras werd opengesneden in
tegenwoordigheid van een paar vrien
den, waaronder ook ik en de sluwe
Octavie. En wat denken jullie, dat
we er in vonden?''
„Niks niemendal!"
„Tweehonderd biljetten van dui
zend
Tonnelet zweeg. Er ontstond een
merkbare verkoeling ond?r zijn hoor-
dei's.
„Nou, wat is er voor pikants aan je
verhaal?"
„Je zou het verhaal heel wat merk
waardiger hebben geifonden, als je zo
als ik, het verschrikte gezicht van de
dienstmeid had kunnen zien. Ze stond
volkomen paf. en de ouwe liereman
zou net zo paf naast haar hebben ge
staan, als hij er bij was geweest
Luister maar hoe het avontuur af
liep. Het lag voor de hand. dat de
dienstmeid en de oude bedelaar een
complotje hadden gemaakt om de
jonge Pictons bij de neus te nemen,
zodat ze een beetje subsidie van ze
konden plukken. Maar nu moet je we
ten .dat de invalide de paardeharen
beddezak die hjj op de openlucht-
markt had gekocht, nooit openge
maakt had. Het ding was blijkbaar
het eigendom geweest van een vrek,
die plotseling gestorven was, zonder
zijn verborgen rijkdom voor de dag
te halen. Met het gevolg, dat de ou
we liereman jarenlang een miserabel
bestaan had geleid en elke avond
was gaan slapen op een matras van
tweehonderdduizend francs
