Emigratiemogelijkheden
r^n naar Suriname
De Moord
Het kruideniersbedrijf in gevaar
farunty ah u^adAaiiel
Naar verre landen
Coöperatieve vestiging verdient voorkeur
(Van onze emigratie-medewerker)
Orer geen enkel land heeft al zoveel onzin in de Nederlandse pers ge
staan als orer Suriname. Vandaar dat vele Nederlanders een volko
men verwrongen en .onjuist beeld hebben van deze grote uitgestrekt
heid. Stel eens voor, dat morgen in de krant zou lezen, dat een Su
rinamer voornemens was in "Hullen eeft modern bioscoop-theater te be
ginnen me*-1500 zitplaatsen en dan zeven maal per dag voor
stellingen ton geren, terwtfl de exploitant als bijverdienste de inwoners,
van Halten apennootjes zou laten rapen, die daar immers onder de bo
men liggen, teneinde een waardevolle grcndstof te leveren voor'de....,
metaalnijverheid. Ongetwijfeld zou er onbedaarlijk wordën gelachen.
Maarschrik niet, dergelijke kolder staat er inderdaad in de Ne
derlandse pers over Suriname. En dit is niet overdreven.
PIJNLOOS BUK WORDEN
Zo bestaat er b.v. een groep Suri-
name-vrienden. in Den Haag, die het
loffelijke voornemen hebben gezamen
lijk naar Suriname te*emigreren en
daar in coöperatief verband de zee
visserij uit te oefenen. Men zou hier
een modern uitgerust vissersvaartuig'
kopen en daarmee de Oceaan over
steken.Hier in Holland zouden de
heren al een z.g. blokkendooshuisje fa.
briceren, dat daar uitgepakt en opge
bouwd kon worden. Terwijl de ene
groep dan ter visvangst ging (er was
niet één visser bij> zou de andere
groep in.de modern ingerichte vishall
tn Paramaribo de vangst tegen goede
prijs trachten te verkopen. Een derde
groepering Hagenaars zou „ergens** in
Nicfcerie „een bepaald soort noten"
•gaan rapen, want in die noten zafn
groot vetgehalte en dat zou wel geëx
porteerd kunnen worden. Gezamelijk
«ouden ze dan in de kortst mogelijke
tijd pijnloos rijk zijn
Iedere Surinamer, die dit leest
ichlet in de lach. Kolder in het kwa
draat. Wij hebben aan de plannen van
deze groeberingen enige bekendheid
gegeven door een Surinaams dagblad
In te lichten. Nu, men heeft zich
daar kostelijk vermaakt, te meer, toen
tenslotte bleek, dat -de emigranten
niet eens precies wisten welke noten
er eigenlek bedoeld werden.
Inmiddels zijn er ook in andere ste
den groepen, die plannen hebben
tot gezamelijke emigratie naar Suri
name.
Wij zouden het op prijs stellen, in
dien genoemde groeperingen met
ons in contact wilden -treden. Zijn
hun plhnnen gezond en uitvoer
baar, dan zijn we in staat er in Su
riname belangstelling voor te wek
ken door publicatie in de Surinaam
se bevriende pers. Ook van die kant
komen er dan reacties binnen, waar
bij ons blad coördinerend kan op
treden, hetgeen ongetwijfeld een ge.
paste bijdrage zal leveren tot het
slagen der plannen.
GROTE MOGELUKHEDEN EN
GROTE MOEILIJKHEDEN
Het is een waarheid zo groot als
een koe, dat Suriname eei\ befoverend
mooi land is met voor een deel een
«eer rijke bodem. Het is v,ijf maal zo
groot als Nederland, voor viervijfde
deel met bossen bedekt en telt nog
geen 200.000 inwoners. In principe zyn
er dus zeer grote mogelijkheden.
Maar aangezien tot op heden de
méeste experimenten in Suriname zyn
mislukt moet men onmiddellijk achter
de grote mogelijkheden ook denken
aan zeer grote moeilijkheden.
DE KERNPROBLEMEN
Mogelijkheden btf de vleet. Zo be
dt Suriname vrijwel geen vaklieden
Er is b.v. niet één horlogemaker
Metselaars, timmerlieden, electriciëns.
rerplegers, verpleegsters, schilders, bo
tenmakers enz. zoals wij die hier heb-
Onze Emigratie-rubriek
Waar de belangstelling voor
de emigratie dag in dag uit gro
ter wordt, menen we goed te
doen een speciale emigratie-ru
briek te openen. Allereerst krij.
gen we enkele artikelen over
Suriname en vervolgens krij
gen alle andere emigratie-lan-
den een beurt. Zoals men ziet
wordt er vrij diep op de kwes
tie ingegaan .en laat onze emi
gratie-medewerker vaak een
^vaarschu'.vend woord horen,
Adspirant-emigrantén, die
vragen wensen te stellen, kun
nen dit doen aan onze redactie
Onze emigratie-medewerker, die
in contact staat met de autori
teiten in .Den Haag en rechts-
streeks met de voornaamste
emigratie-landen, zal de vragen
in de krant of per brief beant
woorden.
ben, met een gedegen vakkennis, heeft
men er vrijwel 'niet. Toch is er aan
deze krachten een grote behoefte. De
landbouw biedt nog grote mogelijk
heden, in ontginningen en mijnbedrij
ven liggen ongetwijfeld grote kansen,
speciaal beauxiet. goud enz. Ook het
ontbreken van vrijwel iedere vorm
van Industrie opent bepaalde perspec
tieven.
Maar achter iedere mogelijkheid
moet men onmiddellijk de beide kern
problemen zien: de ongunstige ligging
to.v. de wereldhandel en de achter
lijke 'toestand, waarin het land ver
keert.
De gesteldheid van het land en de
grote moeilijkheden, welke men in ve
le opzichten te overwinnen zal heb
ben, eisen een emigratie in groeps
verband. Enkelingen, die op eigen
houtje naar Suriname willen gaan om
er iets nieuws te beginnen, moeten
we dit in de meeste gevallen drin
gend ontraden. Zij struikelen al te
vaak over het nijpende gebrek aan
arbeidskrachten, de minder gunstige
gezondslieidstoestand, de geïsoleerde
ligging, gebrek aan kapitaal, moeilijk
en duur transport, woningproblemen,
gebrek aan ontwikkelingsmogelijkhe
den voor de kinderen enz. Emigratie
in groepsverband daarentegen KAN
in principe, slagen, mits oordeelkun
dig geleid en van hogerhand gesteund
O—
Uw medewerker stelde de bij uit
stek tot oordelen bevoegde heer Ver-
schure. hoofdredacteur van „De Suri
namer" te -Paramaribo, die reeds W
jaar in het land vertoeft, de volgende
vraag aan welke.arbeidskrachten SiC-
riname behoefte heeft. Het antwoord
luidde:
„Aan vrijwel alle. U moet. weten, dat
eigenlijke vaklui, 'dus, die een echte
vakopleiding gehad hebben, hier zo
goed als -niet bestaan. Een horlogere-
perateur is b.v. in heel Suriname fïiet
te vinden. De voorlieden van het De
partement van Openbare Werken en
Verkeer wisten van steenverbindin
gen bij huizenbouw niet eens de naam
laat staan de zaak zelve. En zo kimt
U met. alle vakken dóórgaan. Echte
vakopleiding bestaat in dit z.g. agra
rische land niet eens voor de land
bouw. Dus vaklieden zullen hier voor
lopig zeker een bestaan kunnen vin
den".
En'hiermede besluiten we deze eer
ste bijdrage. Vraagt U gerust!
Het gaat weer eyen slecht
als in 1938
16 te
oüfv
(Van onze Haagse correspondent).
Het kruideniersbedrijf is in groot gevaar. De bedrijfskosten zijn weer
hoger dan het bruto winst-percentage. In vele gevallen geniet de kruidenier
dan ook geen premie voor ondernemersrisico. Hetgeen hij „verdient" ls im
vele gevallen geringer dan het loon van een arbeider. Heeft men in de
oorlogsjaren vrij goed geboerd, thans kan men zeggen, dat het kruideniers-
bedrijf er weer even slecht voor staat als in 1938. De rentabiliteit heeft het
minimum bereikt. De reserves zijd niet.voldoende om de financieringspro
blemen op te lossen. Indien er een verlaging van de winstmarge zpu door
gevoerd worden, zullen ongetwijfeld vele kleine zelfstandige kruideniers
ten gronde gaan.
afgezien nog vanhun bereidheid dit
te willen hanteren. Dat neemt echter
niet weg, dat ook aan hun belangen
wel degelijk aandacht moet worden
geschonken, evengoed als aan die der
land- en tuinbouwers, der arbeiders,
ambtenaren, enz.
I
Kruidenier verdient f 50.
in de Week.
Het Economisch Instituut voor de
Middenstand komt tot de conclusie
dat in 1946 de kruideniers een gemid
delde omzet hadden van 55.000 gl. De
w e r k e 1 ij k e bruto-winst bedroeg
15.8 pet. Het kostenpefcentage was
15.4 Het overschot .van 0.4 pet. is dus
gemiddeld f 220. Deze cijfers zijn ont
stellend. Het kostenpercentage b.v. is
slechts.berekend op een gewaardeerd
Verlaging winstmarge niet
mogelijk.
Het is bekend, dat de regering zeer
terecht poogt de spanning tussen-loon
en prijs te verminderen. Vandaar de
prijsverlagingen voor vele producten
en vandaar ook de besprekingen, wel
ke thans worden gevoerd tussen Han
del en Prijsbeheersing om de winst
marge t* verlagen. Het kruideniefsbe-
drijf staat er thans evenwel al zo
sleeht voor. dat de geringste verlaging
van de winstmarge funest' zal blijken
te zijn.
De kruideniers achten de huidige
winstmarge reeds te laag. Hetgeen
aanleiding geeft tot allerlei spannin
gen in deze sector. Zij zyn evenwel
de laatsten. die gebruik zouden (kun
nen) maken van het stakingswapen.
■59. De voorhoede van De Schoppende^
Elf kwam echter terug en toen begon
er een belegering van het doel van de-
,DLWers, waarbij het zo'heet toeging,
dat de supporters van de club DSE en
.mijnheer Trapman in het Bijzonder
itfet durfden kijken. Als gloeiende ko
gels vlogen de ballen op het doel van
Jimmy af, hoge verradeiijke boog
schoten en venijnige schuivers wissel
den elkaar af. Knal, boem, weer één.
Rats, pats, dadelijk daarop nog één,
Maar wat de DSErspélers ook pro
beerden, zij rekenden buiten de waard
Jimmy Brown, die daar als een rob
in de branding stond.
loon van f 2500. Dat wil dus zeggen,
dat als de kruidenier gemiddeld f 48
per week uit het laadje neemt voor
eigen gebruik zijn zaak hem daaren
boven nog Slechts f 220 winst oplevert.
Maar over 1947 is de toestand nog on
gunstiger. Weliswaar is de gemiddelde
omzet dit jaar iets hoger, n.I. f 62.000
en ook de bruto-winst komt op 16.5
pet., doch het kosteneïjfer bedraagt
over het eerste halfjaar omzetbelas
ting nog 2 pet. Dit houdt dus in. dat
over 1947 de bedrijfskosten hoger zijn
dan de bruto-winst. Dus., de kruide
nier kan niet eens meer f 48 per week
voor huishoudelijke uitgaven opnemen
Deze naakte waarheden werpen wel
een vreemd licht -op de situatie.
Financieringsproblemen
Het dooddoenertje „men heeft toch
in de oorlog goed verdiend", gaat hier
slechts gedeeltelijk op. Inderdaad ging
het in de' oorlogsjaren de kruideniers
naar den vleze. Het beste jam: was
1943 dat per «aak gemiddeld f 900
winst (officiële winst) afwierp. Daar
na liep het echter zeer snel terug, ter
wijl de directeur van het genoemae
instituut, dr. Muiswinkel, constateerde
dat het de kruideniers thans zeker
piet beter gaat dan in 1938. Maar de
kruidenier heeft momenteel al finan
cieringsproblemen. Het aantal pof-
klanten neemt hand over hand toe.
zijn debiteuren, die voor 'n deel allen
dubieus zijn kan hij niet onderbren
gen bij zijn grossiers, of by zijn fa
brieken, want die tonen steeds min
der bereidheid de kruidenier crediet
te verlenen. Daarbij komt dat het as
sortiment dag in dag uit groter wordt,
dus de kruidenier moet steeds meer
geld steken in zijn „ijzeren voorraad"
(voorraad winkelgoederen). En ook
dit begint een grot® moeilijkheid voor
hem te worden.
Kruidenier bedient 80 ge
zinnen.
Blijkens de cijfers van 'het C.B.S.
heeft Nederland 26.768 kruideniers, die
gemiddeld slechts 85 gezinnen bedie
nen, of 374 personen. Hoewel dit reeds
belangrijk gunstiger is dan voorheen
is het aantal klanten per kruidenier
nog te klein. De oplossing van het
kruideniersprobleem moet eerder ge
zocht worden in een verhoging van
de winstmarge en een verlaging van
de bedrijfskosten. Gebeurt zulks niet.
dan gaat de kleine kruidenier ten
gronde.
Wat er met de winstmarge der krui
deniers zal gebeuren, weten we mo
menteel nog niet. Voorhands lijkt de
kans op verlaging vrijwel uitgesloten.
Zyn we goed ingelicht, dan toont de
directeur-generaal voor de Prijzen
daarentegen ook weinig geneigdheid
tot incidentele verhoging over te gaan.
aangezien dit zou leiden tot prijsver
hoging. Ofwel het zou moeten zijn,
dat de indifttriële winsten dusdanig
zijn. dat daarvan de kruidenier kan
profiteren door een iets ruimere winst
marge. de boer door een hogere eind-
prijs voor zijn akkerbouwproducten en
de* consument door een lagere prijs.
Maar- dit komt ons al te gortig voor.
Hoe dringend de nood voor de krui
deniers ook is, voorlopig zien wij wei
nig mogelijkheden tot doeltreffende
verbetering van de .situatie, want een
eventuele hogere winstmarge moet
toch uit. de lengte of de breedte ko
men.
Standpunt Directoraat-Ge-
ncraal.
Enerzijds is het Verheugend, dat
prof. Brouwers, dp directeur-generaal
voor de Prijzen zich er ook van be
wust is, dat de kruideniers er rela
tief minder gunstig voor staan. Daar
om hebben zij het vorige jaar dan ook
niet in de drastische verlaging der
winstmarge gedeeld. Anderzijds meent
prof. Brouwers en zulks in tegen
stelling met de thans bekend gewor
den cijfers van het Economisch Insti
tuut voor de Middenstand, dat de be-
drijfsuitkomsten in 1946'nog twee maal
zo groot waren als in 1938.
Handbal-varia
HANDBAL-UITSLAGEN
Distrlcfs 2de klasse.
Gita—Vrone afgel.
Rood-Zwart—Udi-Wik afgel.
Concordia II—HAV I 6—5
HOC—Tonegido 53
Afd. 1ste kl.
TSV-AVA 1—3
N.-NiedorpTonëgido II 30
Afd. 2de kl.
SSVBergen 40
N.-Niedorp II—DTS If 1—1
Vrone IIVlug en Vaardig I 13
A.V.A. 19 JAAR
De Alkmaarse atlethiek vereniging
A.V.A. herdenkt a.s. Zondag haar 10-
jarig bestaan als atlethiekvereniging.
IJeeds met 3 teams neemt ze deel aan
de handbal-competitie. Wij hopen, dat
A.V.A. in de komende jaren een bloei
ende en krachtige vereniging moge
worden.'
HANDBAL-CURSUS
.Zaterdagmiddag wordt op "het Sport
park te Alkmaar de eerste les gehou- -
den van de cursus handbal-oefenmees-
ter. 'Cursusleider is de heer de Lei.
leraar M.O. uit Amsterdam.
EEN NIEUW KOPPEL
Zaterdag a.s. treedt de bekende
Vrone-keepster, mej. Jannie Strijbis in
het huwelijk met Henk Hoed. Mej.
Strijbis werd reeds eerder gekozen
voor het Nrd.-Hollands handbalelftal
en thans was zij .weer uitgenodigd
haar kunnen te tonen, maar door haar
huwelijk kan ze niet van de partij zijn.
Niet alleen op handbalgebied, maar
als wielrenster, schaatsrijdster en athle
te met speer, discus en kogel, behaalde
ze vele successen. Haar toekomstige
levenspartner. Henk Hoed is bij. de'
Alkmaarse Boys geen onbekende.
SELECTIE-TRAINING
Zaterdag en Zondag a.s. zal er in
Den Helder, aan de Sportlaan een
handbalselectietraining worden ge
houden .waarvoor ook mej. Ina Bijl
uit Alkmaar (A.V.A.) is uitgenodigd.
ZATERDAG 22 NOVEMBER 1947
Hilversum I 301 m. Nieuws om
7, 8, 18. 20-en 23 uur.
VARA: 7.30 Gram.platen; 8.15 Johan
Jong; 8.35 Lichte morgenklanken; 9.30
Werken van Handel; VPRO; 10.00
Morgenwijding; VARA: 10.20 Radio-
feuillëton; 10.35 Liederen; 11.00 Radio
debat; 11.20 Zangkoor;- 11.35 Bekende
ouvertures; 12.00 Orkest Malando;
12.33 Virtuoso-trio; 13.00 Ned. Strijd,
krachten; 13.30 Miller-sextet; 14.00
AJ'C-uitzending; 14.15 Harmonie-or
kesten, attentie; 15.15 Men vraagt en
wij draaien; 16.15 Binnen zonder klop
pen. kleinkunst-programma; 16.45 Om
en nabij de twintig; 17.15 Volksconcert
door het Radio-Philharmonisch orkest
'Beethoven); 18.15 Sportpraatje; -18.30
Ned. Strijdkrachten;-19.00 Cello-reci
tal; VPRO: 19.30 Ik schreef een brief;
19.45 Voor de Nederlanders in Duits
land; VARA: 20.15 En nu Oké; 21.1
Socialistisch-commentaar; 21.30 Week
end-orkest: 22.00 ..Oom Fred". hoor
spel.
Hilversum II 415 m Nieuws
om 7, -8, 13, 19, 20 en 23 uur.
KRO: Morgengebed; 8.15 Pluk de
dag; 9.00 Werken van Saint Saëns; 9.35
Piano werken van Liszt e Brahr.is;
10.00 Voor de kleuter; 10.15 Uit film
*én operette; 11.00 De Zonnebloem;
12.03 Zangrecital; 12.33 en 13.20 .Het
orkest zonder naam; 23.40/ FilmkwaN
tier; 14.00 De Toneelkijker; 14.20 En
gelse les voor beginners; 14.40 Geral-
do en zijn orkest; 15.00 Voor de jon-,
geren; 15.45 KRO-kiosk; 10.30 De
schoonheid van het Gregoriaans; 17.00
De Wigwam; 18.00 Volksliederenkwar-
tet; 18.15 Journalistiek weekoverzicht;
18.30 Het achtste avontuur van Lord
Jumpatit; 19.20 Gram.muziek: 19.45
Banden die binden, klankbeeld: 20.30
Lichtbaken; 21.00 En morgen is het
Zondag; 22.10 Weekend-serenade; 22.45
Avondgebed; 23.15 Utrechts Stedelijk'
Orkest (Mozart).
Herfstwind
De boze wind waait door de twijgen
En buldert- „wacht, ik zal. je krijgen.
De zomertijd is lang voorbij.
Ik stoor me niet aan jullie praatjes.
Want al die mooie, gele blaadjes.
Behoren in de hérfst aan mij".
De boze wind schudt Beuk en Eiken,
Wil alle blaadjes graag bekijken.
Die dwar'lend naar beneden gaan.
Kastanjeboom, de Iep en Linde,
Zij allen moeten ondervinden.
Hun. zomerkleed heeft afgedaan.
Niet.één, van al die trótse bomen.
Kan aan de herfstwind nog ontkome
Wanneer hij door de bossen gaat.
De wind komt dan pas tot bedaren,
Als met zijn laatste, bruine blaren.
Straks ied're boom te treuren staat.
Bij gebrek aan andere stof voor
kletspraatjes hielden de buren zich bij
voorkeur onledig met het echtpaar
Muller, jdat voor korte tijd de reeds
lang leegstaande woning op de tweede
étage betrokken had. Buiten een on
verschillig gemompeld „goeiendag",
hadden de nieuwe bewoners niet veel
Woorden over voor hun buren, die zich
toch zo uitermate om hun wel en wee
bekommerden. Dus, kwam men" met
vlijmscherpe logica tot de slotsom, die
twee doen geheimzinnig. En dat er iets
iets? nee, heel veel achter stak,
achter die geheimdoenerij. daarover
waren alle buren, zowel die uit het
huis. als die van de eerste en derde
verdieping, alsook de naaste buren
van de Mullers, die de tweede étage
op hetzelfde portaal bewoonden, het
volmaakt eens. Die twee hadden iets
te verbergen. Dat stondvast. Deze
toch al reeds zo vaststaande overtui-.
ging nu, werd op zekere avond nog
tens extra bevestigd. De verschillende
waardige huisvaders van de eerste en
de derde verdieping "hadden na het
eten zelfs nog geen gelegenheid gehad
Om bun pijpje op te steken, hun krant
open te vouwen en hun "radio aan te
zetten, toen mevrouw Jurgens, de
naaste buurvrouw van de familie Mul
ler, buiten adem kwam aanzet
ten, en hijgend vanhet trappen
lopen, met veel misbaar en om
slag vertelde, dat het by de fam. Mul
ler niet pluis was. Het ging er steeds
heftiger toe. En of de buren geen zin
hadden om eventjes mee naar boven
respectievelijk naar beneden te
komen. Want bij hen, bij de Jurgens,
kon men letterlijlc elk woordje, dat de
Mullers elkaar naar het hoofd gooi
en, verstaan alsof je bij de mensen
in de kamer was. En toen mevrouw
Jurgens, na het luchten harer interes
sante mededelingen, verdween, liet ze
een tot het uiterste gespannen, nieuws
gierig echtpaar achter.
Het duur Je dan ook> slechts enkele
minuten of alle buren, die opgetrom
meld konden worden, waren in de
huiskamer van "de familie Jurgens bij
eengekomen. Mevrouw Jurgens had
waarachtig niet overdreven, dat moet
gezegd worden. Want de tonelen, die
zich daar tussen de vjerwanden van
de woning der familie Muller afspeel
den, gingen de verbeeldingskracht van
^en fatsoenlijk burgermens te boven.
De verzamelde buren hoefden zich
in het geheel niet iti te spannen, om
woord yoor woord de heftige echte
lijke ruzie tv^sen mevrouw en ma
neer Muller te Jcunnen volgen. „Elke
zwarte plek uit je verleden zal ik aan
het licht brengen", krijste Muller. De
buren spitsten oren. Aha, aha! Me
neer Jurgens gaf als zijn mening ten
beste, dat die £wee daarbinnen,- on
danks hun twist, toch wel heel ont
wikkelde 'mensen moesten zijn, want
zij bedienden zich bij hun twist van
zo verheven uitdrukkingen, als: „Een
keten vari schanddaden!"- en „Jij
dwaalt moedwillig van het thema af!"
Meneer De Meester constateerde, dat
als-ie dat daar binnen zo naging, hij
moest zeggen, dat zijn eigen huwelijk
toch maai* gelukkig was. Waarop zijn
VROLIJK VERHAAL
van
H. WIELEK
ega hem toewierp, dat-ie nou maar
eens zijn 'mond moest houden; want
het was,toch zeker veel interessanter
om te luisteren naar wat daarbinnen
voorviel. Dergelijke soort interrupties
herhaalden zich steeds, terwijl de ru
zie bij de Mullers maar door ging.
Door ging? Nee, ze werd met de mi
nuut erger. Zij herinnerde hem en
hij-haar aan .verschillende gevallen
van echtbreuk, leugeft en bedrog. Me
vrouw Jurgens gaf h e m en haar rtian
gaf haar gelijk. Dit laatste' zou bijna
tot een fikse woordenwisseling tussen
de brave luitjes geleid hebben, als de
toenemende spanning .hen niet alles
had'doen vergeten. Toen Mullet* zijn
vrouw verweet dat Hüizel, dat vieze
sujet, dat varken, gisteren weer eens-
bij haar op bezoek was geweest, -ter
wijl hij, Muller, niet tfluis was, knikte
de dikke mevrouw De Vries waardig
en vol morele verontwaardiging. Tja,
dat klopt, want gisteren had zij zelf
een jong ventje bij mevrouw Muller
naai' boven zien gaan. En hij was
lang, heel lang, bij haar gebleven. Dat
zal dan die Huizei wel geweest zijn.
Het was maar zo'n klein zwart ventje.
Waai-op mevrouw De Meester op
merkte, dat-ie niet zwart was, maar
bruin en klein was-ie ook niet, eer
der groot Wat voor mevrouw De
Vries weer aanleiding was om uit de
hoogte er naar te informeren of ze
soms kleurenblind was en of ze geen
begrip van maat had. Hun volledige
belangstelling werd hu echter weer
geboeid door de intieme onthullingen,
die hen uit de woning der familie
Muller als het,ware toestroomden.
„Door haar lichtzinnigheid" waren
de Mullers verarmd. „Dat moest-maar
auto's hebben en mooie kleren en nog
eens nieuwe kleren en weer nieuwe
toiletjes. Dat kan niet goed gaan".
Nou ja, maar hij was ook geen haar
beter dan zij". Hoe dikwijls hfeeft men
je al niet met opgedirkte dametjes in
de duurste restaurants gezien? Daar
heeft-ie wèl geld voor, maar zijrj eigen
vrouw rekent-ie tot op de cent voor
wat zij hem kost!" Mevrouw Muller
beeft van opwinding, zij huilt en
snikt.... Mevrouw De Meester grijpt
naar haar zakdoekOok haar ko
men de tranen in de ogen.
„De wereld is slecht," fluistert zij.
Maar al sppedig blijkt, dat de Mul
lers een nog sohandelyker leven moe-
tei> geleid hebben, dan de luisterende
buren zelfs maar zouden hébben dur
ven denken. Zodra zij een vriend van
haar man had leren kennen, werd die
al heel gauw haar „vriend". Dit toas
een regel zonder uitzonderingen. Wat
mevrouw Jurgens de- opmerking ont
lokte, dat zij dat mensvan Muller,
van het eerste ogenblik af dat zij haar
gezien had, niet had vertrouwd.
„Ja, daar heeft ze gelijk in!" viel
meneer De Meester haar bij, toen
daarnaast mevrouw Muller uitriep,
dat ze nou genoeg had van zijn be
ledigingen! Zij gaat direct dit di
rect! herhaalde zij enkele malen na
drukkelijk naar haar moeder te
rug! Maar li ij hield niet op! Hij ha'd
nog veel meer op het hart, dat er nou
eindelijk maar eens uit moest Hij
had nauwkeurig boek gehouden van
haar gedragingen, brulde bij uit. En
de buren keken elkaar veelbetekenend»
aan. Er zou dus nog veel meer komèn,
zij zouden nóg meer te horey krijgen.»
„Oeh gut", zuchtte mevrouw Jur
gens. Waarop mevrbuw De Vries eent
„Och," mens, wat ij se lijk," liet vol
gen. En meneer De Meester zette zich
wat makkelijker in de luie stoel.
Zij hoorden Muller schreeuwen:
„Langer dan een jaar heb ik gewerk1.
aan mijn nieuwe preparaat tegen dé
mot. Eindelijk slaagde ik in de sa
menstelling. De drogisterij ging hier
door weer wat florisanter.Meneer
Dé Vries zei, dat hij het zijn leveil
lang niet op drogisten begrepen had..
Die luitjes gingéh hem te veel met
vergift om. Na een herhaald „pst" en
„pscht" kalmeerden zich» de opgewon
den gemoederen een weinig, om even
daarna weer in vernieuwde onrust én
opwinding te ontvlammen.. Want..
„Alleen j ij, j ij wist, hoe de samen
stelling in elkaar zat, alleen j ij en
nou.nou.weet Huizei het oojti Hij,
mijn ergste concurrent. Ik had een
klein voordeel op hem. Nou is het
ook hiérmee gedaan! Jij hebt mijn
uitvinding overgebriefd. Eri nu fabri
ceert hij ookjdit middel tegen de mot;
c'rndat hij meer geld heeft voor recla
me dan ik. heeft-ie rpe totaal ver
drongen-Dat is j o uw werk, canaille!-
«Wordt vervolgd»
