GEFLUISTER OM EEN PRESIDENTSZETEL
fimmy, Rlawn alt v-aM-aM&'i
TRAVESTIE*
Is algemene prijsverlaging eigenlijk
wel gewenst
ii
Het was Donderdag en reeds vroeg
in de morgen speelden zij hun trave-
Stierol zo voortreffelijk, alsof zij die
weken en weken hadden gerepeteerd.
Voor dag en dauw liet Beppie zich
geruisloos uit bed glijden, repte zich
naar beneden om thee te zetten, bracht
haar om zyn zalige rust tegen haar
knipogende echtgenoot een kopje op
bed. met twee beschuitjes, kleedde
eich met ongeëvenaarde behendigheid
en haastte zich de deur uit. Het enige
verschil tussen de dagelijkse huisont
vluchting van Bertus en deze enkele
van haar was. dat Bertus meestal, in
machteloos verzet tegen het heilige
moeten, humeurig ging en zij, met het
ongekende plezier van het vooruitzicht
Op de vrije dag. geheel bij haar moe
der door te brengen dag, vrolijk en
luchthartig.
Bertus keerde- zich in bed nog eens
Om, genietend van de verrukkelijke
lijntrckkerij. Hij begon zijn vrouw
«elfs om haar huishoudtaak te benij
den. Hjj schurkte zich behagelijk warm
Onder de dekens en sliep opnieuw in.
sliep op rozen. Hij sliep de slaap
des rechtvaardigen. Hij rustte niet
Rechts, hij genoot van zijn rust tevens
Een glimlach speelde hem om de mond
ongetwijfeld droomde hij van de on
vergetelijke prettige wandeling, die hij
vanavond met Beppie zou maken. De
zon scheen op zijn bed; hij sliep. Het
huishouden wachtte hem: hij sliep. Er
werd gebeld; hij sliep. Er werd nog
eens gebeld; hij bleef slapen. Zelfs
het nijdig gekef van de om het bellen
verwoed waakse Lotje, vermocht niet.
hem uit zijn rust te wekken en niet
eer sloeg hij de ogen op. dan nadat
hij zich door een wee, leeg akelig-
ongewoon gevoel in z'n maag gestoord
verscheiden keren in bed om en om
had gewenteld. Een ogenblik waren
zijn gedachten een paniek en vroeg
hij zich verbijsterd af. wie. waar en
hoe hy was. Doch nauwelijks had hij
de toestand overzien, of hij Was die
ook dadelijk meester.
„Koest hond, Stil Lotje' Ja. jij mag
dadelijk mee uit; jij bent braaf, jy
bent een lief dier. We zullen dat var
kentje eens netjes wassen, wat jij?
Neen, niet zo idioot te keer gaan. Wat
moet dat bij die. deur? Liggen en je
bek dicht. Is dat een kabaal, als de
baas pas wakker wordt? Stil dan toch.
je maakt me doof".
Lotje echter werd niet stil. Zij kwis
pelde en sprong, blafte weer, hijgde
met de tong uit de bek. blafte weer,
nijdig, schel, onuitstaanbaar. Eindelijk
verdween zij- naar beneden en zweeg
Ziezo, dat is dus de manier, dacht Ber
tus; kalm uit laten razen. Hij keek op
zijn horloge, floot van verrassing tus
sen de tanden, floot dan van plezier.
Het was half elf: zolang had hij nog
nooit geslapen. Wat zou Beppie op
kijken, als hy haar vanavond aanraad
de. in het vervolg wat vroeger, dat wil
zeggen om tien uur. op te staan. Hy.
als hij om zeven uur buiten stond,
was hij laat. En dan klaagde zij toch
nog kwijnend over moeheid!
'n Geestige historie
door
Piet van Veen
Hij nam de tijd om zich te kleden.,
hij beeldde zich ernstig in, dat hij nu
eens een dagje zou nemen, zoals Bep
pie altijd had. Hij floot een vrolijk
deuntje, terwijl hjj bijna dansend de
trap afging. Doch nog was'hij niet be
neden ,of hij hield op met fluiten. Zo n
mispunt van eenneen, hij kon
het smousje niet eens hartgrondig ver
wensen, want de erg hard schril-
lende bel leidde zijn ontstemming eens
klaps in andere richting. Bovendien
doorkruisten allerlei bijgedachten zijn
hoofd. De portemonnaie lag in de lade
van het dressoir, middrtiin, vakje van
de dessert vorkjes. Grocntebak in de
63. Het offensief van D.S.E. duurde
voort tot de scheidsrechter voor rust
floot en toen stond het nog steeds
2-0 voor D.L.W. Jimmy Brown had
het onmogelijke volbracht. Hij had
Hoe het nu zal gaan? Men fluistei
dat de republikeinen als schijnma
noeuvre Taft en Dewey, twee onver
zoenlijke, voorlopig nog tegen elkaar
zullen laten vechten om tegen het ein
de dan plotseling met Eisenhower
voor de dag tekomen. Een redevoe
ring van de generaal, en de kans is
groot dat de Yankee in een laaiend
enthousiasme „om" gaat.
Of de oude truc van de „vette baan-
jes" ook hier zal worden toegepast is
zeer de vraag. Roosevelt had nl. de
gewoonte toekomstige tegenstanders
vlak voor de verkiezingen schitteren
de posities aan te bieden. Meestal
accepteerden dezen dan, weyicht in
dachtig aan het spreekwoord „beter
een half ei dan een lege dop". Maar
Eisenhower krijgt men er juist niet
mee. Want is er naast het president
schap een betere positie bedenken
dan _die de generaal nu bekleedt?
„Of president, of niets" Zo zal het
bij hem misschien zijn
omgeving
Natte huwelijksreis
Die altijd langs de kanten gaat,
Die vroeg of laat te water slaat.
Vrij naar Cats.
HEERHUGOWAARD Het Donder
dag j.1. te Rotterdam gehuwde echt
paar de W. uit Heer Hugowaard-Nrd,
begaf zich Zaterdagmorgen langs de
Middenweg naar de halteplaats der
bus, teneinde een familiebezoek af te
leggen. Bij het uitwijken voor een
auto, die hen juist passeerde daar,
waar zich een grote plas op de weg
bevond, werd meer aan de gevreesde
„spertels" gedacht, dan aan de sloot
langs de berm van de weg. Het ge-
fjVtylg was, dat mevr. de W. haar even
wicht verloor en nog voor haar echt
genoot wist, wat er gebeurde, aan zijn
arm ontglipte en een kille doop ont
ving. De geschiedenis vertelt verder,
dat men rijkelijk vroeg was en dus
na de noodzakelijke verkleedpartij
nog net de bus kon halen, zodat het
voorgenomen „uitje" er niet bij in
hoefde te schieten. Voor de nieuwe
burgeres om niet te vergeten.
TROMP VOOR DE DERDE MAAL
DIJKGRAAF
HEERHUGOWAARD Namens de
Koningin is de heer P. Tromp door
de Koningin-Regentes, ingaande de 4e
Dinsdag der maand Oct. 1947 tot dijk
graaf van de polder Heerhugowaard
herbenoemd.
Nadat in 1934, de heer P. Kostelijk
was overleden, werd, nadat het dijk
graafschap tijdelijk door de heer K.
van Langen was waargenomen, in
gaande "9e 4e Dinsdag in de maand
October 1935 de heer Tromp benoemd.
In 1941 volgde herbenoeming, zodat
de heer Tromp thans zijn derde
termijn is ingegaan.
HIJ HAD MOETEN HOZEN.
HEER-HUGOWAARD Dat een vol
maakte Zondagsrust van Zaterdag-
dagmiddag tot Maandagmorgen niet
altijd ongestraft kan worden geno
ten. ondervond Maandagmorgen de
tuinbouwer Gr. uit het Kilpad alhier.
minstens een dozijn zekere doelpun
ten voorkomen en temidden van zijn
opgetogen medespelers liep hij naar
de kleedkamer toe, terwijl hij een
gezicht trok alsof hij zeggen wilde:
De me{ kool, die hij aan het
e*"ci der vorige week rustig had la
ten li£Beri, was volgeregend en gezon
ken. De kool dobberde op het water
oppervlak, gelukkig voor de landbou
wer in een stuk water, waar zich
geen dopjeskroos of Azolla bevond.
ZIENDE HANDEN
HEERHUGOWAARD Wat „Ziende
handen" betreft, deelde men ons mede.
dat officiéél het reizen van blinden bij
onze spoorwegen anders is geregeld,
dan daarin is opgenomen.
Voorheen had de blinde vrij reizen
en moest de begeleider betalen; thans
moet de blinde betalen en heeft de
begeleider vrij reizen.
Het alleen laten reizen van een
blinde geschiedt wel eens en dan
wordt assistentie verleend, doch het
heeft zijn eigenaardige bezwaren,
waarom later de laatstgenoemde re
geling is getroffen.
DE VLIEGER GING NIET OP
BR. OP LANGENDUK CCD-amb-
tenaren namen bij schipper K. een
partij rode kool in beslag, omdat de
ze kool buiten de veiling om verkocht
was.
MOTORRIJDER IN HET HEK
ST. PANCRAS Zaterdagmiddag
reed de heer B. uit Broek op Langen,
dijk met grote snelheid in het hek
voor bakkerij Verkuil.
Het ongeluk werd veroorzaakt door
dat een kleine vrachtauto ter plaatse
keerde. Het ongeluk kwam goed af.
Een deuk in het spatbord, was de
enige averij, die de motor opliep, ter
wijl de motorrijder niets mankeerde.
sport
VOETBAL
KOEDIJK—PETTEN 2
Zondag speelde K.S.V. een thuis
wedstrijd tegen Petten. In de aanvang
leek het een geanimeerde wedstrijd te
worden. Na nauwelijks 10 minuten
opende de Graaf de score. 1-0 voor
K.S.V. Tot de rust was het spel be
neden peil, er was zeer weinig.animo
aan beide-zijden. Na de rust was het
spel wederom spanningloos. Op een
gegeven moment maakte Hartog de
stand door een penalty op 2-0. Petten
moest zijn minderheid erkennen, hoe
wel er van een bepaald overwicht
geen sprake was.
SCHAKEN
COMPETITIE SCHAAKMAT
NRD. SCHARWOUDE Het eerste
gedeelte der competitie-wedstrijden
van „Schaakmat" is weer gespeeld.
De uitslagen luiden;
le klas:
W. Kaan
9
6
2
1
7
G. Keppel
9
4
4
1
6
C. Langendijk
9
4
3
2
5'.i
C. Krijgsman
9
3
4
2
5
D. Konijn
9
3
3
3
K. Bierman
9
3
2
4
4
C. P. Witsmecr
9
2
4
3
4
P. Semeins
9
2
3
4
31/,
H. Bouwens
9
1
5
3
3'4
J. Klinkert
9
0
2
7
1
„Waar maken jullie je zo druk om?"
't Is nogal wiedes dat ik alle ballen
grijp, die ik te grazen kan krijgen.
En wat was die meneer in zijn sas.
2e Klas:
J. Krijgsman
9
8
1
-
8V4
G. Goudsblom
3
3
1
«!4
W. P. Groot
9
4
2
3
5
C. J. Glas
9
5
4
5
A. Slink
9
4
2
3
5
J. Leegwater
9
2
4
3
4
J. Kapiper
9
2
4
3
4
Dr. J. de Wit
9
2
2
5
3
N. Kaan
1
3
5
2'/|
D. Koorn
9
1
1
7
*54
3e Klas:
P. C. Kloosterboer
9
6
2
1
7
E. H. A. Warnders
S
3
1
6«/4
J. Bouwens"
9
5
2
2
6
M. Groot
9
5
4
5
J. J. Kroon
9
4
1
4
4*4
D. Kossen
9
3
3
3
«54
G. v. Loenen
9
3
2
4
4
J. Moeyes
9
3
1
5
314
J. Bakker
9
3
-
6
3
C. Kliffen
9
1
-
8
1
'N NIEUW KOPPEL
SPORT-HUWELIJK
De bekende Alkmaarse sportvrou-
we Janny Strijbis is j.1. Zaterdag on
der grote belangstelling in het huwe
lijk getreden met het oud-lid der Alk
maarse Boys Henk Hoet Haar club
genoten van de handbalvereniging
..Vrone" vormden een erepoort bij het
betreden en verlaten van het stad
huis. Ook op de druk bezochte re
ceptie in Paviljoen Kinheim waren
vele sportvrienden aanwezig.
rödJoprooramma
DONDERDAG 27 NOVEMBER IC 17
HILVERSUM I - 301 m. - Nieuws om
7. 8. 13, 18. 20 en 23 uur.
VPRO 7.50 Dagopening; AVRO 8.15
Filmpotpourri's; 8.45 Klassieke mu
ziek; 9.15 Morgenwijding; 9.45 Arbeids
vitaminen; 10.50 Kleutertje, luister!;
11.00 De vrouw in de omroep; 11.20 A-
merikaanse en Engelse zangsterren;
12.00 Belle Epoque, muzikaal program
ma; 12.38 Gram. platen; 13.15 The Ro-
mancers; 14.00 De vrouw binnen en
buiten haai' huis; 14.20 Aeolian sextet;
15.00 Voor ziekêtf en "^gezonden; IC
Reprises; 1.00 Kaleidoscoop 17.20 Weke
dier deze week?; 17.30 The Skymas-
ters; 18.15 Sportpraatje; 18.30 Ned.
Strijdkrachten; 19.15 Reizen, klein-
kunst-revue: 20.15 Radio-Philharmo-
nisch orkest; 21.15 „Ferguut", hoor
spel; 22.15 Metropole-orkest;
HILVERSUM II - 415 m. - Nieuws om
7. 8. 13, 19, 20 en 22.30 uur.
KRO 7.30 Morgengebed; 8.15 Pluk
de dag; 9.00 Ochtendconcert; 9.35 Wer
ken van Brahms; 10.15 Morgendienst;
KRO 11.00 De zonnebloem; 11.45 Fran
se orgelwerken; 12.33 en 13.25 Dans-
orkest Klaas van Beeck; 13.45 Hors
d'Oeuvre; NCRV 14.00 Kamerorkest;
14.40 Voor de vrouw; 15.15 Strijk
kwartet; 16.00 Bijbellezing; 17.00 Ra
dio-jeugdjournaal; 17.30 Geestelijke
liederen; 17-50 Het rijk over zee; 18.30
Zangkoor; 1915 Piano-duo: 19.30 Het
actueel geluid; 20.15 Studio-steravond;
21.30 De vaart der Volkeren; 21.50
Met band en plaat voer U paraat;
22.45 Avondoverdenking.
De wetten der economie
Het is alles prijsverlaging wat nu de
klok slaat! Philips gaf het goede voor
beeld en nu verwacht de regering,
dat spoedig meer bedrijven zullen vol
gen. Prijsverlaging over de gehele
linie, zo zegt de regering, is .het enige
geneesmiddel tegen inflatie. En aan
gezien volgens onze bewindhebbers de
bedrijven over het algemeen hoge win
■ten maken, zou het niet meer dan bil
lijk zijn dat zij hiertoe vrijwillig over
gingen. Daarmede zou dan in één slag
een einde komen aan de spanning tus-
»en lonen en prijzen, zou de gulden
weer sterk komen te staan, het bui
tenland meer vertrouwen stellen in
onze munt en het deviezenpro-
bleem opgelost zijn.
Maar zo eenvoudig als het hier
Staat, is het in werkelijkheid niet
Eerstens: wanneer de industrie de prij
zen zou verlagen en even later de z.g.
„loonstop" opgeheven werd, zouden de
arbeidslonen omhoog vliegen. Een in
dustrie, die goedkoop levert zal im
mers enorm moeten produceren om
aan de stijgende vraag het hoofd te
t bieden en, waar dit op zijn beurt
een groeiende vraag naar werkkrach
ten betekent moeten de lonen dien
overeenkomstig stijgen. Het resultaat
Is dan niet moeilijk te raden. Of de
industrie moet de prijzen weer snel
omhoog voeren, of - wanneer ze dit
niet doet - over de kop gaan. Zo zijn
nu eenmaal de wetten der economie.
Nuchter. En hard.
Tweedens: gesteld dat de regering
nog geruime tijd na een prijsver
laging de loonstop handhaaft zo dal
het Nederlandse volk er in zijn ge
heel van kan profiteren. Mogen we
dan zeggen „we zijn er"? Wie zijn
Dlikken even over onze grenzen richt
tiet spoedig het antwoord. Amerika,
het land waar de internationale han
del in hoofdzaak op geconcentreerd
is en waar elke verschuiving in de
waarde van de dollar onmiddellijk
■ijn invloed over de gehede wereld
-oet gevoelen, in dat land kan men
iet wilde „inflatie-paard" nog nau
welijks aan de teugels houden,
krampachtig probeert president Tru-
man het monster te beletten z'n ramp
zalige galop te nemen, maai- telkens
weer ziet hij 't even aan zijn hand
ontglippen Hoe lang nog? Dat is
juist de vraag waarmede onze Neder
landse economie valt of staat. Want,
hoe gezond ook bij ons de verhouding
tussen lonen of prijzen mag zyn, is een
maal de dollar gevallen dan is 't ook
in Nederland uit met de financiële
orde. De Amerikaanse goederen wor
den dan onbetaalbaar en aangezien "l
grootste gedeelte van onze import uit
de V.S. komt, zou dit een ramp van
de eerste orde betekenen.
Wat nu te doen? Het antwoord
lijkt eenvoudig: verhoging van de
productie. Want alleen hierdoor zou
het inflaticgevaar voor lange tijd be
zworen kunnen worden. Doch aange
zien zoiets voorlopig toch een wens
droom blijft, zullen we naar andere
middelen dienen uit te zien.
Eerstens moet het probleem natio
naal aangevat worden. Prijsverlaging,
maar dan over de gehele linie en hand
having van de loonstop. Want dat de
prijzen omlaag moeten, zal niemand
betwisten. Iemand met een behoor
lijk inkomen kan er nu hoogstens
zijn dagelijkse en vaste uitgave mee
besiryden. Voor andere noodzakelij
ke aankopen kan er onmogelijk iets af.
Vooral in de landbouw voelt men dit
hard. Het bedrijf is door de kunstma
tig laag (al te laag?) gehouden
prijzen nauwelijks nog rendabel te
noemen. In vergelijking met diver
se zaken zijn de landbouwproducten
het minst in prijs gestegen. Hier is
de verhogingsmarges over de gehele
linie ongeveer gelijk te maken. Dit
zal dan voor de boer eer? prikkel be
tekenen de productie op te voeren
en alles uit zijn grond te halen wat
er in zit. Er behoeft dan minder
geïmporteerd te worden en zou dit
niet een eerste stap zijn naar oplos
sing van het deviezenprobl'eem?
Dit gepaard gaande met een gron
dige herziening der prijzen en hand
having van de loonstop, zal toch zpker
de beste garantie geven voor een ge
zonde nationale economie. Weliswaar
blyft dan nog een groot vraagteken
hoe dè muntstabiliteit in het buiten
land zich ontwikkelt, maar naar bin
nen hebben wy de zaken wel in de
hand en moeten er grote dingen ge
beuren. wil ook hier het inflatiepaard
zijn dolle ren beginnen.
BRIEF UIT WASHINGTON
MAAKT EISENHOWER EEN KANS?
Wie zal volgend jaar president
Truman opvolgen?" Ziedaar één van
de brandendste kwesties in Amerika.
In de „hoge politiek" is men nu al
druk aan het rekenen en gissen en
zo nu en dan wordt een proefbal
lonnetje opgelaten om de publieke
opinie te peilen. Er is echter niets on
berekenbaarder danjiet Amerikaanse
publiek, want tot dusverre durft geen
enkele politicus zich aan een voor
spelling te wagen. Een uitzondering
is senator Taft, die als vermoede
lijke candidaat voor de republikei
nen onlangs openlijk verklaarde op
timistisch te zijn over zijn kansen.
In Amerika gaat het met de presi
dentsverkiezingen vaak eigenaardig
toe. De twee enige partijen, de repu
blikeinen cn de democraten, zijn on-
boekennieuws
„THUISHAVEN", EEN ROMAN
OVER DINGEN, heet het aantrekke
lijke boek van M. Revis, dat dezer
tjagen is verschenen bij de N.V. Am-
eter damsche Boek- en Courantmaat
schappij (prijs f 4,90>
1 Revis schetst in dit werk de ont-
wikkelingsgeschiedenis van de Am
sterdamse haven op een wijze, die
maar weinigen hem zullen verbete
ren. Telkens grijpt hij een belang
wekkend detailpunt uit de bonte his
torie van het hartje van Amsterdam
en de manier, waarop hij zijn onder-
Werp doet leven zonder een moment
langdradig te worden is bewonderens
waardig. Toch moet men niet denken,
dat in deze roman over dingen
mensen zijn vergeten. Dat verleent
nog meer kleur aan het geheel, want
Revis weet met typerende raakheid
iSl.in mensen te tekenen. We denken
Jkier b.v. aan wat men een nouvelle
tou kunnen noemen: „Stranding", een
boeiend verhaal over een jonge Am
sterdammer.
„Thuishaven" getuigt van een de
gelijke kennis en documentatie, doch
is geenszins een poging tot volledige
geschiedschrijving. Mensen en mense
lijkheid worden geen moment uit het
oog verloren. Dat zou trouwens ook
moeilijk gaan, want de mens immers
maakte de dingen en ook Amsterdam
en zijn haven. Kostelijk is het ver
haal over een diner bij een com
missaris van een scheepvaartmaat-
ichappij, een blik achter de schermen
bij hen, hoe is *t toch mogelijk
die óók een aandeel hebben in die
dingen.
Een typografisch goed verzorgd
boek, dat vele bekende, historische
gebeurtenissen nogmaals voor onze
ogen laat gebeuren!
MEVR. SCHUTTEVAêR - VELT-
HUYS liet haar nieuwste roman uit
komen bij J. H. Gottmer te Haarlem.
„Gelijmde schérven" is een boek ge
worden, dat niet zoals „Dieuwertje"
in onze omgeving speelt en dat zal
ongetwijfeld velen spijten, want er
zijn maar weinig goede romans over
Westfriesland aan te wijzen. De schrijf
ster is in haar nieuwe werk trouwens
niet tot de prestatie gekomen, die men
zou verwachten. Ondanks dat, is „Ge
lijmde scherven" een boek, dat men
in één adem uitleest, omdat de span
ning rond de hoofdfiguur pas aan het
slot wordt verbroken. Mevr. Schutte-
vaêr houdt een pleidooi voor een ge
zonder gezinsleven, dat diepe indruk
maakt door de eenvoudigheid, waar
mee zij dit tei'e onderwerp weet te
hanteren. Litterair gesproken valt er
veel op haar werk aan te merken.
Zij gaat zich vaak te buiten aan lange
uitwijdingen over detailpunten en de
climax ontbreekt daardoor wel eens
Toch kan men niet zeggen, dat „Ge
lijmde scherven" niet vlot leest. Het
tegendeel is waar: dat schreven we
reeds hierboven. Eenvoudige woorden
vertellen ons in deze ontwrichte we
reld de waarde van het ouderschap
en daarom is dit boek" van d<?ze diep
meevoelende schrijfster het waard
door velen gelezen te worden! (prijs
f4,90).
geveer even sterk en het komt er dus
op neer, dat wie de beste „krijgstac
tiek" toepast als winnaar uit de bus
komt. Een van de trucjes is bv. het
zo laat mogelijk met een candidaat
voor de dag komen. Bij de Amerika
nen, impulsief als ze zyn, speelt nl.
het element van verrassing een grote
rol. Zo is bpt nu nog lang niet zeker
wie de republikeinen naar'voren zul
len schuiven. 'Als candidaten wor
den genoemd: de politicus Harold
Stassen. het senaatslid Taft, de heetge
bakerde gouverneur van New York
Thomas Dewey en de ons allen
bekende generaal Dwight Eisenho
wer.
Wie van deze vier? Daar komt het
nu juist op aan. Wisten de democra
ten dat maar, dan konden zij alvast
hun maatregelen nemen. Truman,
hun candidaat en met hem de partij
leiders, schijnen erg bezorgd over de
mogelijkheid dat Eisenhower vroeg of
laat bovenaan de lijst zal worden ge
plaatst, want zij weten dat zijn popu
lariteit enorm is.. De generaal zelf
echter hult zich nog in een geheim
zinnig stilzwijgen en iedere vraag of
hij het volgend jaar „mee zal doen
beantwoord hij met een onverander
lijk „No".
Is dit tactiek? Of werkelijkheid?
Intussen begint men nu zo zachtjes
aan met de propaganda, die de ver
kiezingen vooraf moeten gaan. Taft
houdt overal redevoeringen, waarbij
hij niet zuinig is met z'n critiek op
Truman en zijn democratische partij.
Strassen begint, zich ook al te roe
ren en Dewey heeft onlangs „langs
z'n neus weg" gezegd, dat hy met z'n
baantje van gouverneur al erg tevre
den is. Hieruit concludeert 't Ameri
kaanse volk dat Dewey mee gaat doen.
Iedereen weet dat hij graag president
wil worden en het ongelukkige is, dat
de geschiedenis heeft geleerd, dat juist
degene die er zich het meest voor in-
spaht geen kans maakt.
We herinneren ons allen nog de
verbeten pogingen van Wendell Wil-
kie om president Roosevelt te verslaan
In een speciaal gecharterde propagan-
datrein reisde hij het hele land door,
waar hij hartstochtelijke redevoerin
gen hield; millioencn dollars heeft
hem dit gekost. Roosevelt, die er
niet zoveel ophef van wilde maken,
bleef meestentijds thuis, hield zo nu
en dan z'n ..praatje bij de haard"
voor de microfoon en won.
keuken, had hij gisteren opgemerkt,
onder het gasfornuis. Wat zouden ze
vandaag eens eten? Iets, waar hij erg
van hield en wat hij niet vaak kreeg.
Peen en peulen? Ja, man, een ogenblik
Ik kom zó; even geld en de bak halen.
Hij geneerde zich niet, aan de deur
boodschappen aan te nemen; hij laad
al overdacht, zo losweg te zeggen:
„Vrouw naar moeder! Houd ze eens
terug?" Portemonnaie in buffetla, bij
vorkjes. Juist, maar nu nog de bajfc
Als die kerel maar eens ophr'eld met
bellen! Neen, warempel, nóg een keer.
Was dat de zevende of de achtste
maal? Waarom stond die lamme groen-
tebak nou niet onder het gasfornuis?
Het leek wel, of ze hem wilden pla
gen. Dan die emmer maar, van de
plank.
Hoep' Hij trok aan het hengsel en
deinsde terug. Op zijn gebogen hoofd
bomberden de keiharde hy wist niet
wat; hij stond in een douche, het wa
ter gutste hem uit de kleren en in-
plaats dat hij Beppie dankbaar was
voor de zorg. waarmede zij aardappels
voor hem in voorraad geschild had,
mompelde hij een weinig goeds voor
spellende belofte, greep de groentebak
die hij nu plotseling op het aam'echt
ontdekte, en rende naar de buiten
deur, zo hard en onoplettend, dat hij
uitgleed over de oorzaak van Lotje's
gejank, zich nog maar net aan de
deurknop kon vastgrijpen, daardoor de
deur openrukte en met een zeer on
elegante zwier op het stoepje kwam
te zitten, waar hij, met een enigszins
cnnozel lachje op zijn Verbleekt ge
zicht, rondkijkend of iemand zijn fla
ter tegenover het noodlot had gezien,
nog juist de groenteboer, in g«*sprek
met de slager, om het hoekje van de
straat zag verdwijnen. Hij haastte zich
op en naar binnen, waar de onder
het dressoir snuivende Lotje stellig
een welverdiende afstraffing zou heb
ben gekregen, ware het niet, dat de
baas genoeg te doen had met zichzelf,
de gang en zijgedachten van alle
bijkomstigheden te zuiveren.
Een kwartier daarna, de doek, die
hem gediend had om de sporen van
z'n nalatigheid ten opzichte v»n Lotjee
verzorging uit te wissen, uitspoelend
overwoog hij, dat van de hem zo var-
moeiende gebeurtenissen slechts een
enkel schamel resultaat hem voor de
komende dagtaak van dienst kon zijn:
de wetenschap, dat de aardappels
reeds geschild waren. Ook r.og In een
ander opzicht echter had 't vooi ge
vallene praktisch nut; Bertus was er
zijn travestiedag door begonnen; hij
zat opeens middenin de bezigheid, zo
druk en overstelpend, dat hij, de doek
over het gootsteenkastdeurtje uithan
gend, constateerde, het best^van al
even 'n zitje te kunnen nemen, om te
bekomen en enig systeem in z'n werk
te brengen. Vóór alles diende hij op
de bel te letten. De slager en de groen
teboer gemist! Hij kon toch moeilijk
naar de winkels gaan?
Alzo, het menu van de dcg'. Hij zat
zonder die opzettelijk le hebben ge
kozen, in Beppie's stoel, evenals zij
gewoonlijk deed hat hoofd leunend
tegen het kussen. Het menu van de
dag. Dat weten, betekende een richt
snoer te hebben, waarlangs hij zijn
overige huiselijke plichten op zijn slof
jes afkon. Nog steeds was KJ er stel
lig van ovartuigd, dat zijn vrouw veel
le veel tl)d varkw» te. Hij had nog
een zee van tijcl voor zich, nog ruim
zeven uur. "Wat karn men in zever, uur
niet presteren? Het men.i van de dag!
Als er eens een visboer voorbijkwam?
Redding; visboeren bellen huis aan
huis. Maar de groente? HU sprong op:
hij had een lumineuze inval. HIJ zou
bonen koken of als Ue niet in huif
waren erwten. Is er gezonder en ste
viger voedsel denkbaar? Doch vóór
alles m^t hij wat eten. Hy had zelf»
nog geen ortbyt gehad. Om tijd te
spai'cn, zou hij dan meteen koffiedrin
ken. Wat men met systematisch wer
ken al niet won.
Wordt vervolgd
