Een halve eeuw lief en leed
WJL
famny, Y3ao-umi aló iaaetfraMeA
„Ie komt niet thuis..."
Een oude ianeelrot verieli over:
rond het toneel in Noord-Holland
Het is zeker méér dan vijf en twin
tig jaar geleden, dat ik in Concordia
•en toneelstuk zag opvoeren door
„Het kleine toneel" van de Langedijk
Het was het stuk „Aron Lagune" Van
de inhoud van het stuk wist ik me
niet veel meer te herinneren na ver
loop van jaren, maar iets was er, dat
ik nooit vergat.
Het was het spel van de idiote Ra-
faël.
Het was een onbetekenende rol, maar
wat de amateur, die deze rol vervul-
4e, er van terecht bracht, was over
weldigend-
Dat was mijn eerste kennismaking
met Hendrik Slikker.
En bij hem zijn wij op bezoek geweest.
Dadelijk wanneer je de woning van
de heer Slikker binnenstapt, wordt je
aandacht getrokken door een fraai
geschilderd portret, voorstellende Slik
ker in de rol van Barendje Diamant
uit „De Violiers" en geschilderd door
zijn vriend Riddei-ikhof uit Hoorn.
Reeds uit dit begin voelt ge, dat we
bij een man zijn, die zijn hele leven
aan het amateur toneel heeft gegeven.
En dit is je merkwaardiger, omdat
Slikker gewoon transportarbeider is
en zich uitsluitend in de avonduren
aan deze liefhebberij kon geven.
Liefhebberij: Het klinkt een beetje
kleinerend en- wellicht is het- woord
hier ook niet op zijn plaats. Maar zo
beschouwen immers de meeste mensen
het amateurisme? Ze vergeten, dat
ditzelfde amateurisme een grote rol
«peelt in het culturele leven in dorp en
stad in West Friesland.
En hierin heeft Slikker, die in de
hele Noordkop bekend is. een grote
rol gespeeld. Twee en veertig jaar te
rug begon hij als jongen van 17 jaar
in „Het spruitje" te Zuid Scharwoude
Wat een heerlijke naam! Wat voert
deze ons reeds niet jaren terug in da
geschiedenis van West Friesland.
Jk geloof, dat het nog eerder was, dat
je begonnen bent." komt zijn vrouw
te hulp.
„Toen heb ik je voor het eerst gezien'
Zó maar zo'n eenvoudig geze^ïe.
maar als je er goed over nadenkt, een
bewijs hoe zijn vrouw dit drukke, wil
de toneelleven van jaren met hem
heeft meegeleefd.
Wat moet het voor haar een opoffe
ring geweest zijn, als haar man avond
san avond er op uit moest.
Want dat is het leven van Slikker
«vWcest
Niet alleen aan de Langedijk nam
hij in het toneelleven een belangrijke
plaats in. Hij is regisseur geweest
verkeershoekje
VERKEERSBELEMMERINGEN EN
MEDEVOEREN VA ZEISEN
1. Het is verboden voorwerpen op
de weg te brengen of daarop te laten
liggen, indierk daardoor de vrijheid of
de veiligheid van het verkeer wordt
belemmerd of het verkeer in gevaar
wordt gebracht.
Hij, die voor de verkeersstoornis
verantwoordelijk is, is verplicht de
voorwerpen onverwijld van de weg
te verwijderen of. indien zulks niet
mogelijk is, zorg te dragen voor een
toereikende aanduiding, bij duisternis
of dichte mist door rood licht.
2. Ladders moeten, indien enig deel
daarvan zich op of boven de rijbaan
bevindt, worden aangeduid door mid
del van een rode vlag ter grootte van
ten minste 20 x 20 cm. Bij duisternis
of dichte mist moeten de ladders wor
den verwijderd.
3. Het is verboden zeisen, welke
niet afdoende beschermd zijn, op de
weg te vervoeren.
van toneelverenigingen in Nieuwe Nie-
dorp .de Langereis, Aartswoud, Hoog
woud, Winkel, Moerbeek Schagen en
waar hij dan nog niet eens een enkele
keer heen ging om zo eens een keertje
te helpen.
Honderden malen heeft hij op het to
neel gestaan; van verschillende stuk
ken veertig en meer voorstellingen
gegeven.
Dat was in de glorietijd van ..Cice
ro" en „Het kleine toneel" en de laat
ste jaren in „Jong Leven"
„En wat was nou wel j liefste stuk.
Slikker?" vroegen we.
Slikker schudde even met het scherp
getekende hoofd.
„Er zijn er zo veel. De opgaande Zon.
Ghetto. De Kribbebijter. De Violiers
En dan niet te vergeten de laatste rol.
die van Schuit in Suikerfreule. Meer
dan veertig keren hebben we het
laatste stuk opgevoerd. Maai nou geef
ik het er aan"
Jammer, denken we bij ons zelf.
Maar even later horen we uit zijn ei
gen mond, hoe moeilijk het is om af
scheid te nemen van Iets waarmee je
vergroeid bent. Want dan begint Slik
ker te praten over de transformatie-
schets „Brand in de Jonge Jan." waar
in hij jaren geleden de zes verschillen
de rollen tal van malen heeft uitge
beeld endat hij Maart aan
staande nog eens hoopt te herhalen.
„Zodat het afscheid dus nog niet de
finitief is." merken we op.
Slikker en zijn vrouw lacher, beiden.
We vragen naar herinneringen. Leu
ke voorvallen: En we krijgen ze.
Herinneringen aan tournee's van Ci
cero. toen men heel Ncordholland af
reisde in de tijd, dat autobussen nog
onbekend waren. En dan werd de ver
re reis van de Langedijk hot Koorder
in, naar Wicringerwaard of Anna Pan-
lowna. waar Cicero altijd welkom was
afgelegd in een Jan Plezier, met twee
paarden er voor. Maar de afstand was
te ver om de reis in één ruk af te
leggen en- dan werd midden in de
nacht de kastelein van Haringhuizen
er uit gepord en korden de vermoei
de paarden en toneelspelers zich wat
verfrissen alvorens de reis werd voort
gezet.
En vergeet niet. gij die dit leest, dat
het 's morgens weer werken gebla
zen was aan de veiling! Voelt ge wel,
dat dit bij deze mensen niet alleen
liefhebberij was, maar dat we hier
van roeping kunnen Spreken?
Later, toen werd het- beter. Want
toen verscheen als eerste in de kop
van ons Noorden de „autobus" van
De Lange uit Winkel en werden daar
de tochten mee gemeekt. Maar geloof
niet dat het zo geweldig comforta
bel was.
Want Slikker vertelde ons van de
keer, dat ze er op uit moesten in
noodweer. Er stond een complete
sneeuwstorm. En een ruitenwisser was
iets onbekends
En toen moest Simon Kuiper de hele
tocht vóór op de motorkap zitten om
te werken met zijn zakdoek, waardoor
de chauffeur tenminste iets kon zien.
En dan die keer. dat ze al weer in
het Noorden „De Violiers" zouden
spelen en ze ergens op de Meeldijk
stonden met een finaal lege carbura
teur. Geen huis in de verre omgeving
te bekennen.
Maar de nood maakt vindingrijk. En
zo ontdekte het gezelschap, dat de to
neelbenodigdheden voor „De Violiers"
o.a. ook bevatten de beroemde blauwe
porceleinen kopjes. Fluks werd door
de leden een ketting gevormd, vanaf
de sloot de dijk op naar de auto en
met grote zorgvuldigheid werden de
kopjes geleegd .tot de carburateur
weer vol was en ze verder konden
gaanv
En dan die keer, dat ze het zelfde
H.
stuk te Leerdam zouden opvoeren.
Ze kwamen terecht op een toneel, zo
door en door smerig en zo intens ver
vuild, dat ze niets konden aanraken,
of ze werden zwart
Handen, gezichten, kleren, kortom
alles was tenslotte ontoonbaar en er
kwam een complete schoonmaak aan
te pas, voor het stuk ten tonele kon
worden gebracht
En zo zou Slikker door hebben kun
nen gaan, met ons in gezellige woor
den te vertellen van avonturen en be
levenissen. die niet zo zeer hij per
soonlijk, dan wel de vereniging had
beleefd.
En dat was het juist, wat ons het
meest trof en wat wij de jongeren.
71. Het publiek verkeerde nog
steeds in extase. Zulk een prachtig
doelverdedigen hadden de-mensen nog
nooit aanschouwd. Het was fameus,
formidabel, pyramidaal, enfin er wa
ren geen woorden voor te vinden. En
juist op zo'n ogenblik, waarop de toe
schouwers van louter geestdrift gaten
in de lucht sprongen, waagde Piet
Stoppum zijn kans. Bliksemsnel haalde
hij een pakje uit zijn zak. wikkelde
het papier er af en zoals jullie op de
tekening kunnen zienhet was eea
pot met jam, een grote pot heerlijk»
zoete aardbeien jam. Snel schroefde
de ex-keeper de deksel er af
als ze dit lezen, ten voorbeeld zou
den willen stellen.
Die warme genegenheid voor een ver
eniging. Dat er „alles" voor willen op
offeren. Spiegel je er aan! En treedt
de amateur toneelverenigingen, de
muziekverenigingen of wat dan ook
binnen! Je bewijst er de gemeen
schap, maar vooral je zelf een dienst
mee.
Slikker heeft al weer gehaast af
scheid van ons genomen. Want om
één uur moet hij weer present zijn.
En toen wij zijn vrouw verlieten en
het bruggetje overliepen, dat ons naar
de Dorpsstraat voerde, dachten we
bü onszelf aan de talloze keren, dat
Slikker in het holst van- de nacht, in
regen of sneeuw van repetities thuis
was gekomen.
En we vonden dat zijn „liefhebberij"
het leven van hemzelf en zijn vrouw
ontzaggelijk verrijkt had.
OVER HUUR EN ONDERVERHUUR
Welke prijzen mogen berekend
worden
In verband met het offensief, dat de
laatste tijd ontketend wordt tegen de
duurte, hebben wij ons tot de bevoeg
de instanties gewend met het verzoek
ons over bovenstaande onderwerpen
nader in te lichten.
Uit de uitvoerige inlichtingen, die
wij mochten ontvangen, hebben wij de
volgende conclusies samengesteld;
I. De huurprijzen zijn z.g. bevroren.
Dat betekent, dat geen hogere huren
mogen worden berekend, dan die gol
den op 9 Mei 1940.
Een uitzondering wordt* genoemd
voor percelen, die gebouwd zijn na.
27 Dec. 1940. Hiervoor gelden aparte!
regelingen.De huurprijs mag zondeif
toestemming van het Prijzen Bureau
Onroerende zaken (P.B.O.) verhoogd
worden in twee gevallen.
1. Als de huur op grond van persoon
lijke relaties (b.v. vader tot zoon, of
twee broers) op 9 Mei 1940 beneden
het normale was;
2. Indien na Mei 1940 verbeteringen
aan de woning zijn aangebracht, mag
jaarlijks 10% van deze kosten aan de
huurder in rekening worden gebracht.
In alle andere gevallen is de toe
stemming nodig van het P.B.O. voor
iedere huurverhoging. Deze toestem
ming wordt slechts in twee gevallen
verleend:
a. Wanneer de huur lager is. dan de
doorsneeverhuur op 9 Mei 1940
b. Wanneer de verhuurder besluit
tot onderverhuur.
Wij tekenen hierbij aan, dat de
huurder slechts tot onderverhuur
mag overgaan met toestemming van
de eigenaar, of in gevallen waarin
woonruimte gevorderd wordt.
Ook hier is de bepaling gemaakt, dat.
indien reeds op 9 Mei 1940 werd on
derverhuurd. de huurprijs niet ver
hoogd mag worden, behoudens de uit
zonderingen, voor gewone huur ge-
noemd.
Bovendien heeft het PBO bepaald, i
dat geen huurprijsverhoging mag
plaats vinden, als slechts 1 familielid
van de hoofdhuurder in gezinsverband
wordt opgenomen.
Indien dus een inwonende zoon cf
dochter gaat trouwen en deze neemt
zijn echtgenoot of echtgenote bij zich.
dan mag de huurprijs niet verhoogd
worden. In alle gevallen van onder
verhuur die thans tot stand komen,
heeft alleen het P.B.O. de bevoegd
heid de huurprijzen vast te stellen.
De berekening van de huurprijs, die
we nu laten volgen, heeft dan ook uit
sluitend ten doel de lezers duidelijk
te maken, welke prijs bij onderver
huur wettelijk geoorloofd is. Wordt
meer gevraagd, dan roepe men de tus
senkomst van het P. B. O. in.
De eigenaar van het perceel mag
bij onderverhuur van de hoofdhuur
der een meerdere huur vragen van 5
20%. Dit houdt verband met het aan
tal personen, dat bij de hoofdhuurder
komt inwonen.
Hierna worden alle vertrekken van
het gehele pand op punten gewaar
deerd. en wel van 101. B.v. 10 voor
gelijkwaardige kamers 5 voor een keu
ken, 2 voor een gang, enz. Deze pun
ten worden samengesteld.
Is het totaal dus gewaardeerd op 50
punten, dan zal de hoofdhuurder op
35 en de onderverhuurder op 15 pun
ten worden gewaardeerd. Hij betaal!
dus 15/50 van de huur. Wordt het on
derverhuurde gemeubileerd verhuurd,
dan mag jaarlijks 20% van de getax
eerde waarde naar de toestand op 9
Mei 1940 van het meubilair worden
bijgetrokken.
Bovendien mag wegens ongerief 15
procent van de huurwaarde van het
onderverhuurde gedeelte en van het
bedrag wegens verbruik aan meubelen
worden bijgetrokken.
Gas. electriciteit en waterleiding
worden door hoofdhuurder en onder
huurder gezamenlijk betaald.
Een eenvoudige berekening geeft
dus het volgende beeld:
Huurwaarde perceel ƒ400,-
10% verh. in verband aantal pers. 40,-
440.-
15/50 van ƒ440,— is ƒ132.—
20% jneubilair ad 500 is 100.
15% van ƒ232,— is 34.80
Jaarl. huurpr ond.verh. ƒ266,80
Hier komen dan nog bij de kosten
van gas. electriciteit en waterleiding
voor de helft.
Ieder eigenaar, huurder of onderver
huurder weet dus waar hij aan toe is.
Is het meubilair niet inbegrepen,
dan wordt dit afgetrokken.
Ten overvloede wellicht vermelden
wij nog dat als P.B.O. voor onze om
geving zijn aangewezen de hoofden
van dienst, belast met het woning
toezicht in Alkmaar en Den Helder.
LIMBURGERS GAAN Es' SPANJE
VOETBALLEN
De Sittardse Boys hebben bésloten
met Kerstmis een aantal voetbalwed
strijden te gaan spelen in een voet-
baltoumooi te Barcelona. de Spaan
se mijnstad bij uitnemendheid. Voet
balverenigingen uit Barcelona heb
ben de Limburgers hiertoe uitgeno
digd.
Aangezien St. Nicolaas zorgt voor
de deviezen wordt het ongetwijfeld
een grote gebeurtenis voor de jongens
uit Sittard.
omgeving
TRAGISCH STERFGEVAL
HEERHUGOWAARD De 64-jarige
heer C. Groot uit deze gemeente, die
tijdelijk bij zijn schoonzoon inwoonde,
is Dinsdag, toen hij naar de markt
dag te Purmerend was, teneinde daar
tevens enige St. Nicolaasinkopen te
doen. plotseling onwel geworden en
overleden.
PRETTIG WINKELEN
HEERHUGOWAARD De winkeliers
in deze gemeente hebben vergunning
om in de dagen de St. Nicolaas en de
Kerstmis voorafgaande hun winkels
tot "s avonds 10 uur open te mogen
houden.
DAMMEN
MOOIE OVERWINNING VOOR
DAMLUST TE ZUID-SCHARWOUDE
Maandagavond vond in de „Rode
Leeuw" de ontmoeting plaats tussen
twee tientallen van Damlust en Ex
celsior uit Anna Paulowna. Deze wed
strijd werd gespeeld in het kader voor
de club-competitie van district N-H
Noordérkwatier van de Prov. N-H
Dambond.
Damlust wist voor een zware opga
ve te staan, tnaar iedere speler gaf
zich tot het uiterste en met succes,
want het eerste tiental behaalde een
12-8 overwinning, terwijl het tweede
tiental met 13-7 zegevierde. De gede
tailleerde uitslagen waren;
Damlust 1 Excelsior 1
P. BeersH. Veenstra 20 A. v. d.
Welle—D. Jansen 02 Joh. Huytema
Jac. Pieterse 11 C. Sch -ffele
K. D. Sas11 A. GoudsblomJ^c.
Jeninga 20 W. HoedjesF. Wiersma
11 P. SchuifelenJ. A. v. Vliet 0—2
Jac. Grootjes D. v. d. Wallen 1—1
N. JolF. Vlaming 20 G. Vroling
A. Wiersma 20
Damlust 2 Excelsior 2
P. v. d. MolenL. J. Schouten 2—0 P.
MienesC. Leynse 0—2 J. Weel—P. de
Bruin 11 J. PluisterL. Schouten
11 A. FlorisL. Pieterse 11 J. Zijp
G. Simons 20 P. Balder—S. v. d.
Wallen 1—1 W. Glas—D. Kruithof 2—0
C. ZijpB. Siebinga 2—0 W. de Jager
F. Jeminga 11
röc&proorommc
ZATERDAG 6 DEC. 1947
HILVERSUM I - 381 m. Nieuws om
7, 8, 18, 20 en 23 sur.
VARA SILVESTRI-k wartet; 8.35 Lich
te morgenklanken; 9.30 Werken van
Vaughan Williams; VPRO 10.00 Mor
genwijding; VARA 10.20 Radio-feuille
ton; 10.35 Zangrecital: 10.55 Amateurs
zetten hun beste beentje voor; 11.35
Licht orkestconcert; 12.00 Virtuoso-trio
12.33 Johan Jong. orgel; 13.00 Ned.
Strijdkrachten; 13.30 Mi lier-sextet;
14.00 AJC-uitzending; 14.15 Wekelijk
se uitzending voor de harmonie-or
kesten; 15.15 Men vraagt en wij draai
en; 16.00 Esperanto-uitzending; 16.15
Binnen zonder kloppen, kleinkunst-
programma; 16.45 Om en nabij de 20;
17.15 Volksconcert door het Radio-
Philharmonisch orkest (Dvorak); 18.15
Sportpraatje; 18.30 Ned. Strijdkrachten
19.00 Kamermuziek; VPRO 19.30 Voor
de jeugd; 19.45 Voor de Nederlandera
in Duitsland; VARA 20.15 De Noten
kraker. maandblad voor de rijpe jeugd
21.15 Socialistisch Commentaar; 21.30
Weekendconcert; 22.00 „Adriaan en
Olivier", hoorspel.
HILVERSUM II - 415 - Nieuws wn
7, 8. 13, 19. 20 en 23 uur.
KRO 7.30 Morgengebed: 8 15 Pluk de
dag; 9.00 Weense walsen; 9.35 Gram
platen: 10.00 Voor de kleuters; 10.15
Gram.platen; 11.00 De Zonnebloem;
12.03 Pianorecital; 12.33 en 13.20 Dans-
orkest Klaas van Beeck; 13.40 Film
praatje: 14.00 De Toneelkijker; 14.20
Engelse les voor beginners; 14.40 Gram
platen; 15.00 Voor de jongeren; 15.15
Debutantenconcert; 15.45 KRO-kiosk;
16.20 Luchtvaartpraatje; 16.30 De
schoonheid van het Gregoriaans; 17 00
De Wigwam: 18.15 Journalistiek week
overzicht; 18.30 Het tiende avontuur
van Lord Jumpatit; 19.20 Metropole
orkest; 19.45 Banden, die binden,
klankbeeld; 20.30 Lichtbaken: 21.00 En
morgen is het Zondag, gevarieerd pro
gramma; 21.40 Een koets vol verhalen,
hoorspel: 22.10 Weekend-serenade.
FEUILLETON
(6)
De meid scheen bevredigd door de
Wending, die het gesprek had geno
men en bemoeide zich niet meer met
de mannerr.
I Het brood was trouwens uitstekend,
i Een uurtje later kwam de boer bin
nen.. Zijn kin glom van het vet Uit
ten van zijn mondhoeken bungelde
'ten grote sigaar.
Begerig snoof Jan de geur op, maai
de boer scheen niets te merken.
Hij schoof een stoel bij en begon
tver alles en nog wat te praten.
Hoe het in de stad was en dat alles
*o merakel duur was en dat hij zo-
Veel voor een zak aardappelen kon
krijgen en zoveel voor een mud tarwe
•n zoveel voor een zak haver.
De mannen trokken lange gezich-
ten. Het zou wel niets worden hier.
De boer had een poosje gezwegen,
■et was of hij de mannen monsterde
«Wat moet een zak aardappelen
tosten?" vroeg Jan plotseling botweg.
■0t begon hem te vervelen.
De boer kauwde op zijn sigaar,
|>uugde een stukje tabak de keuken
I en zei bedachtzaam: „Nee, ik ver
koop niet, al zijn het dan ook hoge
prijzen. Wat zal ik aan al dat papier
hebben? Goederen moet ik hebben,
dat is tenminste zeker"
De beide mannen haalden zwaar
adem. Dus dat was zo'n exemplaar
„Hebben jullie misschien wat bij
je?"
Scherp keek hij de mannen aan.
Jan dacht aan het horloge van zijn
moeder, dat hij bij zich had. Het was
een geschenk van vader, voordat zij
met elkaar trouwden en moeder was
er altijd erg trots op geweest.
Maar meteen flitste het door hem
heen, dat de nood thuis hoog was en
dat hij met wat thuis moest komen,
liefst zo spoedig mogelijk!
Hij zag plotseling zijn vroeg ver
ouderde moeder voor zich. in de kou
de kamer, met het walmende oliepitje.
Er moest wat gebeuren.
Als hij er nou eens tarwe en
aardappelen voor kon krijgen, dan*
waren ze voorlopig althans gered.
„Ik betaal anders liever oentant",
deed hij nog een schuchtere poging.
De boer. die echter voelde, dat hij
beet had. ging er niet op in.
Papier was waardeloos verklaarde
hij. Maar meneer had een merakels
mooie jas aan. Die zou hem best zin
nen.
Jan lachte witjes, terwijl zijn mak
ker moeite deed om zijn woede te
verbergen.
„Nee, die jas kan ik niet missen.
Het is nog te koud baas. maar ik heb
nog wat anders."
Voorzichtig haalde hij het etui met
het horloge er in voor de dag en
toonde het aan de boer. die er met
begerige blikken naar keek
Hij nam het uit Jan's handen, be
keek het van alle kanten, wond het
op luisterde, bekeek het nog eens en
Een verhaal uii de hongerwinter
door
JAAP VAN ZOONEN
legde het weer op de tafel neer
Gretig nam Jan het weer aan. Het
was of hij gepijnigd werd. terwijl de
boer het' in zijn handen had genomen
en het had gestreeld.
..Wat moet je er voor hebben?"
Met geweld drong Jan zijn gedach
ten weg. Wat drommel ja! Niet sen
timenteel worden. Eten moest er voor
zijn. Koortsachtig werkten zijn her
sens.
Wat moest hij er nu voor Vragen?
Om hulp smekend keek hij zijn
maat aan.
Die stak eerst twee vingers om
boog en daarna nog een.
Ja, Jan ging een licht op.
„Twee mud aardappels en een mud
tarwe!"
Vol spanning keek hij de boer aan.
Als dat eens lukte, kon hij zo terug
gaan naar Amsterdam, waar moeder
op hem zat te wachten.
Op het gezicht van de boer viel
niets te lezen.
Behoedzaam nam hij het eind si
gaar uit zijn mond. bekeek de as,
deed weer een haaltje, draaide zich
om en liep naar de keukendeur.
„Als jullie klaar bent, ga dan maar
mee. dan zal ik jullie je slaapplaatsen
aanwijzen".
Verbuft keek Jan hem aan.
„En de ruil dan? Is het voor me
kaar?"
De boer lachte grimmig. Al het
menselijke leek uit zijn gezicht ge
weken. „Dacht je dat ik gek was?
Twee mud aarappels en een mud tar
we voor zo'n mager oud horloge,
waar maar een schijntje goud an zit?"
Jan ging staan. Zijn hoop was ver
vlogen. Hij haalde moeilijk adem.
„Wat had u dan gedacht, baas?"
Toonloos kwam het er uit Hij wild*
het proberen, want de 7.0 juist opge
komen gedachte aan zijn moeder, die
met angst in haar ogen op hem zat
te wachten, iiet hem niet los.
Snel rekende hij uit. hoe lang het
nog zou duren eer hij weer terug
kon wezen. Als hij flink doorstapte
toch in ieder geval wel in twee da
gen als het tenminste niet weer op
nieuw begon te sneeuwen.
En toen het wat lang duurde, voor
er antwoord kwam. nam hij de boer
schuchter bij de arm en fluisterde:
„En als ik mijn jas er nou bij doe?"
De man aan de tafel schoof met
een woeste beweging zijn stoel ach
teruit, terwijl hij een rauwe vloek uit
braakte.
Jan lette er nauwelijks op. De zaak
móest hier slagen. Hoe dan ook!
„Voor jas en horloge krijg je veer
tig pond aardappels".
Het ging alles wonderlijk vlug in
zijn werk. De man achter Jan, die
hij niet eens van naam kende, die als
het ware niets met de hele affaire te
maken had. uitte opnieuw een bar
baarse vloek, die Jan éen schok gaf.
Zulke boeren had je dus! Die op
niets ontziende wijze misbruik maak
ten van de nood, die er heerste.
Hij had er in de stad wel eens over
horen praten, maar het niet willen
geloven. Maar nu stond er één tegen-
01 er hem.
Deze gedachten flitsten Tioor Jan
hés n en een wilde woede maakte zich
van nera meester.
Tegelijkertijd had de ander zich
reeds met een wilde schreeuw op de
boer geworpen en deze een vuistslag
toegediend.
D:e sloeg terug en niet zuinig ook.
Eu ock In Jan. hoewel geen heldhaf
tig mens, ontwaakte de drang tot ver-
rietigirg.
Met maaiende vuisten drong hij op
de vechtenden in. De boer week even
achteruit, terwijl Jan zich op hem
stortte. De boer verloor zijn even
wicht. tuimelde achterover en smakte
met het hoofd op de keukentafel.
Zonder een kik te geven zakte het
zware lichaam ineen.
In de keukendeur verschenen de
dikke meid en nog dikkere boerin.
Toen zij de boer op de p»ond za
gen liggen, braken zij in een tenuw-
achtig gegil uit
Dat bracht de twee %evntenden tot
bezinning. Met verdwaasde blikken
keken zij naar de boer. die beweging
loos neerlag. Alle klrmr was uit zija
gezicht verdwenen.
De vreemde rende naar de keuken
deur en snelde de lange koegar.g
over. Even later was hij verdwenen.
Eer. ogenblik stond Jan nog in twee
strijd. Maat toe.n werd ook h\j be
vangen door een panische echrlk.
Werd» vervolgd
