Je komt niet thuis...
N A UE VROEGE AAKDATPEHjJX.
I»\ het teeltjaar 1917 lwam meerde
re malen tot uiting, dat het benutten
Van het nacultuurtceltrecht na de
teelt van vroege aardappelen, op een
nndere wijze plaats vonédan op de
tuinbouwteeltvergunning staat aan
gegeven. Er zijn tuinders, die menen,
dat wanneer zij hun natccltrccht na
de vroege aardappelen voor 50% als
yolveldsteelt aanwenden en na hun
vroege aardappelenteelt geen nateelt
toepassen, dit oogluikend wordt toe
gestaan. of dat de overtreding niet zo
ernstig wordt aangemerkt. Dit is
«chtcr niet he geval. Belanghebben
den worden erop gewezen, dat deze
wijze van benutten van hun teeltrecht
niet geoorloofd is. Het nacultuurteclt-
recht na vroege aardappelen dient
overeenkomstig de verleende vergun
ning te worden aangewend. Aan de
nacultuur van vroege aardappelen
moet een voorteelt of hoofdteelt van
Vroege aardappelen op dezelfde opper
vlakte land zijn voorafgegaan. Zij, die
zich niet aan deze teeltwijze houden,
stellen zich bloot aan tuchtrechterly-
ke -Vervolging. y
TEELT ONDER GLAS
Uitsluitend aan aangeslotenen A
die in het bezit zijn van een blijvende
Vergunning, waarop onder punt 4 een
oppervlakte warmoezerijgewassen is
vermeld en. voorzover zij nog niet in
he bezit zijn van een teeltvergunning
voor glas van 120 M! of meer, is het
In 'het vervolg toegestaan tot een
maximum van 120 M*- op hun bedrijf
te hebben, zonder dat deze oppervlak
te gedekt behoeft te zijn door 'n teelt-
Vergunning voor glas. De oppervlakte
glas wordt in dit geval bij controle
medegeteld als zijnde bestemd voor de
teelt van warmoe erijgewassen (punt
41. Dit glas is bedoeld voor de teelt
van planmateriaal, maar het is toege
staan di. glas het gehele jaar ook
voor een andere teelt te gebruiken. Is
«r meer dan 120 M- glas op het be
drijf aanwezig, dan moet al het op het
bedrijf aanwezige glas gedekt zijn
!oor een vergunning voor de teelt on
der glas.
AANPLANT FRAMBOZEN
De Provinciale Voodselcommissaris
voor Noordholland maakt het volgen
de bekend. De aanplant van frambo
zen zal in het vervolg vrij kunnen ge
schieden, zonder dat hiervoor een ver
gunning behoeft te worden aange
vraagd. Deze aanplant is echter al
leen toegestaan aan aangeslotenen A.
De telers, die frambozen aanplanten,
zullen deze t.z.t. moeten aanvoeren op
die veying, waarby zy als aangeslote
nen A. gehouden zijn te veilen.
LEIPZIGER VOOBJAARSBEURS
19*8
Bij het Kantoor van de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor Nrd.-
-Hölland te Alkmaar, Qudegracht 182.
ligt een bericht ter inzage betreffen
de de te Leipzïg te houden jaarbeurs,
waarvoor de inschrijving vóór 11 Dec.
ar.s. <hent te geschieden.
1STE XI* V IN-C A NTIN EVV AGENS
NAAR IN DIE.
Nadat zij in de betreffende streek
hun demonstratierondjes hebeu ge
reden, zullen de NïWIN-cantinevva-
gens, geschonken door de gemeenten
Amsterdam. Apeldoorn, Ommen, Lei
den en Katwijk, op 4 December a.s.
met de „Sloterdijk" naar Indië ver
trekken.
Do cantinewagens van Kampen.
Gouda en OldenzaaP worden ver
scheept op 10 December per ..Johan v.
Oldenbavneveldt", waarna de overige
24 cantinewagens, die dank zij de ge
zamenlijke inspanning van het Neder
landse volk door de Ni WIN konden
worden aangeschaft, jn korte opeen
volging zullen vertrekken.
Tot de uitrusting van dr wagens
behoort o.m. een geluidsversterkerin-
stallatie.
schrijvende lezers
Matiging gewenst
Mijnheer de Redacteur,
In uw blad van 24 Nov. j.L, v aar-
in bovengenoemde rubriek een inge
zonden stuk is geplaatst, afkomsti::
van de heer A. Olivier uit Heiloo. d.
een juiste uiteenzetting gaf over de
same'nstelling van de gemeenteraad al
daar. Dat klonk heel anders als wa;
de heer P in zijn ingezonden stuk
weergaf in Uw blad van 20 Nov. j.L
Tevens durfde P te beweren, dat in
Warmenhuizen, waar de gemeente
raad een Katholieke meerderheid
heeft, vrijwillig een wethouderszetel
is afgestaan aan 't nlet-Kath.-gedeelte
Dit is een grove leugen, want de
zaak heeft zich voorgedaan als. volgt;
le Voordat de noodgemeenteraad
was samengesteld, waren door de bur
gemeester als wethouders aangewezen
de heren J. J. Tesselaar (Kath.) en H.
Kalf (Links». In» de vergadering van
de noodgemeenteraad van 12 Nov. '45
moesten officieel 2 Wethouders wor
den benoemd. Hier werden de heren
Tesselaar herkomen en J. Jonker (Anti
Rev.i uit'.Krabbedgm. Breedvoerig s
in de pers hierop gewezen, want de
verkiezing voor de gemeenteraad
kwam' in zicht. Bij deze verkiezing
gingen de Katholieken en Anti "Rev.
samen en de heer J. Jonker werd als
numme£ 6 op de lijst geplaatst. Vol
gens „deskundigen" stond hij veilig,
want de uitslag zou 6 om 1 worden.
De uitslag luidde^ echter 5 om 2. Als
niet-katholieken kregen zitting in de
raad Mevr. Vogelaar-van 'Driel en P
J. Mink. Voor de oorlog had de heer
Mink al enkele jaren de functie van
wethouder bekleed en ook nu had
men verwacht .dat in het belang van
een vruchtbare samenwerking en door
een evenredige vertegenwoordiging
in het dagelijks bestuur, het de aan-
^irruny, Baowji a£ó uaMa^e.%
In de goede dagen, dat was. toen
we zo tussen de negen en twaalf wa
ren. beleefden we de wonderen van
onze jeugd. Fantasie spoi zich aan
werkelijkheid en de werkelijkheid
weefde draden naar het gebied tus
sen schijn en wezen.
We doorkruisten onze polder in alle
richtingen en haalden we een nat pak
of deelden we een of ander minder
prettig avontiyir. dan behoefden we
elkaar maar even aan te zien om de
brede glimlach van het onderling be
grijpen op onze jongepssnuiten te
VOprgchijn te toveren
Na die zorgelooste, aller zorgeloze
tijden kwam het schoolbezoek aan
All ernaar. Daarheen en daarvan terug
•km je, als je in het hartje van Hugo-
waard woonde, allerlei wegen kiezen.
Ten eerste de Middenweg, dan over
de Huijgendijkbrug langs de Henge
laar. Bij de Halvemaansbrug kon ja
al naar gelang van de wind of je.
stemming, kiezen de Zeswielen te ne-
me n of wei d-* Munnikenweg en Ou-
dorp.
Terug, de boldc.ci.de wind* op je
tocht naar huis achter je. öon je de
Middenweg rechts laten liggen en de
Westdijk langs scherende, de Boter-
weg nemen, om dan bijna zonder 'e
tra poon de Basseweg te bereiken.
Of wel je vergezelde je maats van
Pancras en de Langedijk tot aan de
Srockerkade om dan langs het brede
hoog golvende water van dè ringsloot
langs de Broekhornerdijk ook de Bas
seweg te bereiken.
En als laatste uitkomst, als het weer
morgens heel bar was of de weg
'onbegaanbaar. stond daar het station
Hugo'vaard.
Overal was Jn die dagen het avon
tuur. «ve zochten het. vonden het en
beleefden het.
t En in dat avontuur begrepen we
elkaar zonder dat we iets behoefden
te zcóó--n. Een korte, veelzeggende
blik i de sleutel, die onze harten
'voor elkaar open stelde.
Na do scholen in Alkmaar kwam
Ook voor ons brfd^n het I even met
een grote L. Hot bracht mooie dagen
en grimmige dagen en de enkele ma
De drie bruggen
len. dat we elkaar in andere wereld
delen ontmoetten en in eikaars ogen
zagen, vertelden die ons, dat weieder
op eigen manier onze strijd vochten,
soms voorwaarts gingen, soms fel te
ruggeslagen wei-den. net als ieder an
der, die het bestaat geluk en welvaart
buiten de eigen landsgrenzen te zoe
ken.
Maar dat heerlijke begrijpen bleef
en legde zich wederzijds bij een ont
moeting als een brede glimlach op
ons gelaat.
Toen lei de zwarte schaduw van de
oorlog zich over de wereld, juist vroeg
genoeg om m'n vriend, die op het
punt stond na een ruim zesjarig ver
blijf buitenlands met verlof te komen,
daarin te verhinderen.
Ook de correspondentie brak in el
kaar. Intuïtie zei de één, dat de ander
nog leefde.
o—
Mijn oog viel op de kleine, grijze
auto, die tegenover hotel Kinheim
aan de spoorwegkant geparkeerd
stond.
Iemand stak van de huizenrij de
Straat over. Een ogenblik rustten on
ze ogen in elkander....
Kérel
Joj....
Even later lag de Friese brug ach-
t' ons. Genoeglijk zoemde de motor.
Het Rode Hert. Oudorp. Weinig ver
anderd. Vóór ons rijst de Halvemaans
brug. Rechtsaf. Maar dan is het ook
mooi genoeg. Stoppen, 's Werelds End.
De oude vertrouwde Huijgendijkbrug
is immers afgebroken.
Achteruit, brug over en Pancras in.
Het kerkje is nog altijd even wit en
ligt daar nog net zo rustig als een
vijftiental jaren geleden. Spoorweg
overgang voor Broek. Dan rechtsaf,
bij het van ouds bekende punt de
Sluiskade nemen. Dat wondermooie
stukje Langedijk, waar men beter
voelt dan ergens anders in de omtrek,
dal het hart van4|ong- en oud-Neder
land toch \vtl heel erg aan het water
gebonden is. Een dreigende, donkere
bui klimt in het Noord. Zonoverg'ar.sd
nog ligt de Hugowaard voor ons. Fan
tastisch afstekend tegen de Oostelijke
hemel staan daar de beide kerkspit
se -. in de lichtbundels van de dalende
zon. Maar dan zijn we ook ver ge
noeg. Waar eens de Klaas van der
MolenbFug was. gaapt thans een brede
zoom water.
We kijken elkaar aan en glimlachen
^Dan zegt hij: ..We nemen de Lange
dijk". Als goede bekenden zijn daar
de oude vertrouwde stralen, de brug:
getjes. de typische gevels. Lange dij*
is door de jaren zichzelf - gebleven,
trouw aan het water, trouw aan de
handel, die het eens ophief uit zijn
staat van plattelandsdorp tot het Lan
gedijk. zoals wij dat in onze jeugd
leerden kennen, geestkrachtig, telkens
weer opverend als slechte jaren het
tijdelijk naar benedon drukten.
Terwijl de lobdgrauwe hemel zich
ontlast in gutsende fegenstvomen en
wilde Novembervlagen de zijde van
de auto striemen, snort de motor, rus
tig als een spinnende poes en brengt
ons daar, waar de Spoorstraat zich
buigt naar de Laan weg. Weer de be-
uende geveltjes en weer aan het ein
de van die weg. Ge weet het le
zer. Ook de Roskambrug is verdwe
nen
o
En omdat het maar door bleef gut
sen, zijn we daar op onze weg terug
gekeerd en over de brede, nieuwe
sluisbrug gegaan, die ons voerde op
een geheel veranderde Westdijk waar
langs we tenslotte de Hasselaahsweg
bereikten", oud. bekend en onveran
derd terrein, hetzij dan dat de vreem
deling. die zich -aan de Zuidzijde nog
altijd de oude Zuid-Scharwouder pol
der denkt met zijn brede sloten en
rietkragen, daar thans slechts genivel
leerde akkers ontwaart, met warem
pel een stenen weg er door; die bem.
als hij het waagt deze te betreden,
naar Niemandsland voert.
Toeft hoorde ik linxs van me een
stem: „Jullie hebt hier in Holland de
laatste vijftien jaren toch ook warem
pel niet stil gezeten".
Voor ik nog antwoorden kon. wa
ren we thuis. G.
8.' Een ogenblik stond Jan in iw e-
•trijd .Zi'ten blijven cn alles ontke
nen.? Er waren zoveel mensen mej
karretjes langs de weg. Maar toen
de marchaussee nader kwam, werd
Jan bevang-n door »on wilde »«,h» k
dat hij zijn kar liet st-an en als een
haas wég re-de. het vrije veld jn.
De zon rees stra'.cnd omhoog. Het
was geheel d?g g&worden.
t Natuurlijk was de ht.dacht van de
politieman door Jan's overhaaste'
vlucht getrokken. Hij trapte een beet
je driftiger op de pedalen en stapte
bi} het lege karretje af. Daar was
oiets in Geen diefstal dus
Wacht e°ns! Daar ging hem een
licht op Was er gisteravond nie' op-
gehold o'-er een oyerval in de boer
derij van Wildeman?
Reso'uut zette hij do fiets legen het
karretje, bracht zijn handen aan zijn
mond en schreeuwde Jon toe, staan
te blijven.
Het ceschrceuw had geen resultaat.
Opnieuw daverde de stem van ds ma-
lrerhjMi«-sce over de velden.
Dal A/as om wild te worden!- Met
•^rongen rende bij de berm mf en be
gon de vlu hteling achterna te cellen.
Het vas »en ongelijke we istrijd.
Jan was dodelijk vermoeid en honge
rig, terwijl .de dienaar van de Heili
ge Hermandad pas van zijn bed was
opgestaan en blijkens zijn uiterlijk
ook hchamelijk in prima vorm was.
Zienderogen begon do afstand te ver
kleinen.
Nogmaals volgde een sommatie. Weer
gaf Jm j/ecn gehoor. Toen verscheur
de het geluid van een schot de lucht.
In een dodelijke schrik liet Jan
zich vallen. Hijgend lag hij op de
grond en keek met verwilderde blik
ken naar de aanstormende achtervol
ger. Die keek minstens even wild.
„Was het niet van schrik, of angst, dan
toch wel van kwaadheid.
„Wat donders, ken je niet blijven
staan als ik je sommeer. Vort. raar
de weg! En als je het waagt weg te
rennen, zal ik je ais schietschijf ge
bruiker.!"
Gedwee gehoorzaamde Jan Hel kon.
hem allemaal weinig meer schelen.
Allemachtig wat was hij moe. Wat ha
merde dat hart! Slechts met de gro.ot-
sie moe ie kon hij zijn voeten voort
slepen.
Terwijl dc marechaussee achter hem
liep te t ijdassen, gaf Jan zich m*er
en meer over aan de gedachte, dat
het zo erg «iet was om in de gevan
g-mis te komen. Daar was tenminste
rost en eten.
Tot hij met een steek van pijn in
zijn hoofd dacht aan-zijn moeder, die
ln Amsterdam zat.
Nee! Nooit toegeven' Hij wist van
niets. Stom van hem om aan de tippel
te gaan.
Eindelijk waren ze weer bi.i kar
retje gekomen, -dat eenzaam halver
wege de kluft stond De marecliau-
see borg zijn wapen op en droogde
Een verhaal uit de hongerwinter
door
JAAP VAN ZOOMEN
het zweet van zijn voorhoofd. Ge
moedelijk ging hij op de kruk vin de
kar zitten en beduidde Jan om naast
hem plaats te nemen.
Met een doffe blik ging Jan zit
ten op het kaïretjo. dat hij inwendig
vervloekte. In zijn hersens dreunde
het wijsje:
„Een karretje op een straa: weg
reeden vaag hoorde hij weer
het zachte gezang, dat hem een'voor
spelling leek te zijn:
„Hij komt niet weerom, die Vrind.
De marechause-c keek' Jan eens van
ter zijde aan. Medelijden welde in
74. 2ionder nog een seconde te
aarzelen, wandelde Jimmy naar het
voorwerp, dat nu al zo lang zijn
nieuwsgierigheid prikkelde. Het lag
een meter of drie naast het doel. Hij
stak er resoluut een van zijn lange
vingers in, trok deze er uit. likte, en
keek waarlijk scheel van zaligheid.
Nee maar, wat was dat een heerlijk
heid. zoete jam„Grrr"brom
de Jimmy en hij nam nog een lik en
nog één. Maar voor de vierde keer
kreeg hij geen tijd, want.de suporter*
van D.L.W. hadden bemerkt dat hun
doelman zijn doel had verlaten
«gewezen weg zou zijn. Het liep an
ders, en de democratische rechtvaar
digheid werd in dezen niet betracht
Er kwamen 2 Kath. wethouders.
Van de argumenten, die P in zijn
ingezonden art. heeft aangehaald, blijft
zodoende niet veel van over.
Een abonné uit Warmenhuizen
Naschrift redactie:
Na bovenstaand ingezonden stuk en
na dat van de heer Olivier uit Heiloo
is wel duidelijk, dat de gegevens v^h
P niet alle klopten met de werkelijk
heid. We hadden dit zonder meer aan
vaard- met het gevolg we hebben
dat enige malen- kunnen ervaren
dal verschillende lezers zich hebben
verwonderd over ons onderschrift, in
het bijzonder lezers uit plaatsen, waar
op de onjuiste gegevens betrekking
hadden.
Overigens ligt de kern van de zaak
gelijk de heer Olivier al opmerkte veel
dieper. Waarom het hier draait is pa
pisme en anti-papisme. twee stromin
gen. die altijd opnièuw de kop opste
ken en di ons Nederlandse volk meer
verdelen dan degenen, die het er wel
mee voorhebben lief is. Een goede op
lossing is alleen dan te verkrijgen,
wanneer beide partijen Inzicht tonen
voor elkanders standpunten en de
klcve. die hen scheidt willen overbrug
gen. Waar een wil'is, is altijd een weg
Op de wilkomt het dus aan, maar,
nogmaals: beiden, moeten die hebben.
Tot dusverre heeft het daaraan nog
al eens ontbroken.
Om tot betere verhoudingen te ko
men is vooual nodig inzicht in elkan
ders denken en in eikaars wensen.
Daat'om zouden we hét ten zeerste
waarderen, wanneer mensen die daar
toe geroepen mogen worden geacht,
de uitnodiging van de heer Olivier
opnemen en de eigenlijke kwestie
aansneden. Ze zouden de dingen daar
door wellicht een goedstuk verder
brengen.
Keukenconsult
Winlerkost in variaties
In velerlei streken kent men speciale
gerechten, die plSatselijk veel gegeten
worden. Weet U b.v. wat zeuvenschaft
is? Zekere lieden zouden het „een-
pans-maaltijd" noemen en 't bestaat
uit aardappelen, wortelen, uien. brui
ne bonen, spikkelbonen, witte bonen
en zure appelen in dezelfde verhou
ding door elkaar gestampt. Een der
gelijk gerecht is ook het „schotwal".
Schotwal bestaat uit aardappelen en
witte bonen, dooreeng es tampt in een
verhouding -2 1. Het is verstandig
"N
MODE-SNUFJES
Naar een Hollandse mode
NU DE FEESTDAGEN in zicht zijn, ppaberc-n we allemaal om aan
het feest nog een extra vrolijk tintje te geven. De Sint Nicolaas-dagen
vereisen 'niet zo'n speciale voorbereiding, maar de Kerst- en Nieuw
jaarsdagen vragen toch zeker een stemmige sfeer.
Het is niet eenvoudig, om aan alle eisen van de mode te voldoen.
Strikt noodzakelijk is het ook niet. Op liet ogenblik zijn diverse
Hollapdse mode-onwerpers voorbereidingen aan het treffen voor een
specifiek Hollandse mode-show. Tot op heden waren wij uitslui
tend aangewezen, op Franse en Amerikaanse mode-creaties. Thans
zal men in Holland een dracht ontwerpen, die volkomen harmoni
eert bij onze volksaard, onze gebruiken en onze zeden.
Bijzonder eenvoudig is het niet, ómdat Nederland de meest uiteen
lopende typen binnen zijn grenzen heeft.
IN NEDERLAND GEEN LANGE ROK?
De langere rokken zullen dan wel ..taboe" verklaard worden. In
Frankrijk en Amerika heeft deze mode zelfs aanleiding gegeven tot
ndtastelijkheden. De mannen verklaarden, dat zij deze „nonsens"
textielverspilling vonden.
Eerst moeten de mannen costumes voor het uitkiezen hebben.
Daarna zal men er eens over denken of er voor de rokken enkele
centimeters meerstof gebruikt mag worden
De r.lange rok".trekt zich echter van al die woorden niets aan. Zij
vecht onvermoeibaar voort. En wij denken, dat zij 't winnen zal ook!
MAAR IN BELGIë WEL
In België, waar men klaarblijkelijk ruimer in de textiel en in
de punten? zit, kijkt men niet zo precies op een centimeter meer
of minder. Een modeplaat op de vrouwenpagina van het „Gazet van
Antwerpen" toonde deze week een model, dat zo scheen weggestapt
uit een oud familie-album.
Deze „apostel" van de nieuwe mode droeg namelijk een rok met
bijpassende bolero, beide vervaardigd uit wolstof met een z.g. ,.ha-
nepoot" motief in wit en zwart, waarvan de rok reikte tot op de
enkels. Dit kledingstuk bezat een nauwsluitend lendenstuk, doch 15
c m. onder de gordel viel de rok klokkend in wijde plooien uit.
Onder de bolero werd een witte blouse gedragen.'Een hoed met een
model van negentien-zoveel completeerde het familieportret!
met gerechten als deze matigheid te
betrachten, menigeen dankt een on
aangename nacht aan zeuvenschaft en
schotwal!
STIP IN 'T KUULTJE
Van een heel andere makelij is de
beroemde Stip in 't Kuultje .De origi
nele manier om dit gerecht te eten ia:
de pan wordt van het vuur op de la-
fel gebracht. In de dikke pap maakt
de vrouw des huizes eeu kuil in
daar komt een kluit boter met
stroop in. Dfe aanzittenden eten mder
van hun kant uit de pan en du...pelt
iedere lepel vol even in het vijver
tje met boter en stroop. Nee. een gala
diner is 't niet en eveneens hygiënisch.
Een goed recept voor dit gerecht is:
kook van vier liter karnemelk met 750
gr boekweitgort en zout een dikke
pap.
KENT U KOOLWARMOES?
Er zijn legio manieren om het klaar
te maken, maar een speciale ouder
wetse manier is de volgende. De rode
kool wordt fijngeschaafd en gaat met
een stukje pekelvlees (eventueel spek)
en voldoende water de pan in. De
aardappelen worden in 'n net gedaan
en do» peren in een ander net. Die
netjes legt men op de kool en het
hele gerecht wordt langzaam aan op
een zéér zacht vuur gaar gesudderd.
De aardappelen, kool 'en per- af
zonderlijk opdienen. De peren afma
ken op de gebruikelijke wija#r ,de kool
met azijn en suiker.
I radioprogramma
WOENSDAG 10 DEC. 1947
Hilversum I - 301 m. - Nieuws om 7.
8. 13, 18, 20 en 23 uur.
7.30 en 8.15 Gram. platen; 8.50 Voor
de huisvrouw; 9.00 Werken van Dvo
rak: VPRO l'O.OO Morgenwijding; VA
RA 10.20 Kookpraatje; 10.45 Voor
dracht; 11.o5 Populaire gram. plaat
jes; 12.00 The Ramblers: 12.38 The
kilima Hawaiians; 13.20 Vaudeville-
o.-kest: 14 00 Bespreking van nieuwe
kinderboeken; 14.15 Jeugdconcerl;
15.30 de Roodborstjes; 15.45 De Re"?e'->-'
boog; 16.15 Vragen staat vrij; 16.45
'Het stond in de krant; 17.35 Orkest
Malando: 1830 Ned Strijdkrachten;
19.15 ETA-trio; VPRO 19.30 Cursus
..De kerk nu"; 19.45 Lezen in de
Bijbel; 2015 Opera-programma; 21.15
„Marietje is m'n dochter", hoorspe'
21 45 Vioolrecital; 22.15 Joods progrou.'
ma.
Hilversum II - 4.15 m. - Nion- s o-»
7. 8. 13. 19. 20 en 22.30 uur.
NCRV 7,15 en 8.15 Gram >1- n;
7.45 Een woötd voor de dae:
dio-ziekenbezoek; 9.35 Klos; ir -
genconcert: 10.30 Morgendienst; U.PO
Kamermuziek van Beethoven: ?1.25
„Esther". hoorspel: 12.00 De varianten;
12.33 Adventsstonde: 13.35 Populaire
discoklanken: 15.00 Jeugdconcert: 16.00
Postzegelpraatje; 16.15 Meisjeskoor;
16.45 Voor de jeugd; 17.30 Hawaiian-
muziek; 18.00 Psalm 130 van Mulder:
18.30 Praatjes over zendingswerk; 19.30
Het actueel geluid; 20.25 Concertge
bouworkest (Stravinsky, Lalo en M- -
zart)); 21.20 Boekenpraatje; 22 45 A-
vondoverdenking -
hem op. Hij had zelf ook een zoon
van een jaar of twintig, die wie weet
waar uithing op het ogenblik.
Zonder" enige inleiding vei hij plot
seling streng .tegen Jan: „Kijk me in
mijn ogen!"
Jan hief weers! andslocs het hoofd
op en keek naar de ander.
Hun ogen ontmoeten elkaar maar een
seconde. Jan sloeg direct zijn ogen
veer neer. Maar de ander had in dat
kleine ogenblik reeds de opgekropte
ellende gezien, die Jan met zich mee
droeg.
„Heb jij gisteravond die aanslag ge
pleegd oo die boer Wildeman?"
Had de vraag bars geklonken, dan
h»d Jaji misschien volhard in zijn
nekkig te ontkennen*
Maar de vraag klonk niet bars In
het geheel niet. Er klonk een'mers"-
lijke ondertoon in. En eensklaps lipt
Jan al zijn voornemens varen.
..Ik heb het gedaan" snikte hij uit.
„Neem me maar mee. Ik heb hem
dood geslagen. Maar ik heb niet ue
bc doeling gehad".
Doordat Jan nog steeds mar de
grind keek, had hij niet bemerk' dat
dc ander hem sier-.verbaasd za' aar. te
kijken.
„Het was eigen»Ijk een ongeluk",
ging Jan voort. „Ik won op hem toe
springen om hem neer te slsan en
toen viel hij met zijn hoofd cp de
tafel".
De herinnering aan het afschuwelij
ke tafereel overmande hem. Het hofd
in de schouders zat hik met zijn han
den voor zijn gezicht te snikken. Zijn
hele lichaam schokte.
„Wat praat je daar nou toch voor
beroerde onzin? Er is geen mens dood
geslagen".
Het schokken hield op. Met wijd
open ogen staarde Jan de marechau-
see aan. Hield de man hem voor de
mal?
,.Is die boer dan niet dood?" vroeg
Jan stamelend.
„Was het maar waar" zuchtte de
ander. ..Hij is miscbien vijf minuten
bewuste'oos geweest. En was later op
de avond weer zo gejond als een vis.
Alleen een geweldige buil op zijn kop
En een hevig misbaar maken". Jan
b"gon eindeli'k weer hooo te krijgen.
Maar voor alle zeke»"heid informeer
de hi.i toch. nog even. terwijl hi: de
morecha isce krampachtig in de arm
kneen. of het wol waar was.
.Wis en waarachtig Dacht je dat
zo'n beroerdeling daaraan krepeerde?
Nee. van. daar moet je minstens een
stoomwal» ever heen rijden. En aan
heb je neg kans. dat i« wel plat n.sar
niet dood is".
Hij spuwde krachtig op de grond.
„Dat is de beroerdste boer, die er
op Gods aardbodem rondloopt", mom-
tegen zich zelf. dan
tegen Jan
Jan v.-as in die enkele ogenblii»-
ken een ander mens geworden Goci-"
dank! Hij had geen mens gedood. Hij
zou zijn vader en moeder weer frank
en vrij onder ogen. ki.un.en komen,
wat er ook verder nog voor narigheid
aan die geschiedenis vastzat.
„Wat gebeurd er nou met me? in
formeerde hij belangstellend aan de
^r\arechausee.
„Nou loop maar mee", gromde de
ze. ..Je zult we! niet benoemd wor
den tot Ridder in de Orde van de
Nederlandse Leeitw".
Welgemoed nam Jan zijn karretje
weer op en liep met de man mee naar
het dorp. dat hij straks was doorge
komen. Zachtjes begon hij t? neuriën.
..Een karretie op een straatweg
reed En nog vachter klonk hem
telkens weer in de oren:" Hij komt
niet terug die vrind
Hij glimlachte er om. De m*n_ naast
K.n keek hem van terzyde_a
En J3n znpg luider van het karr#
tje.
i (Wordt vervolgd).
