kmaaidei' TË Onder de Schijnwerper N.-HOLLANDSE PERS 1945 Molotof beschuldigt Engeland, Frankrijk en de Verenigde Staten De dood van de fam. Göbbels Op de Dam worden urnen met aarde bijgezet Congres gaat zich wijden aan het grote hulpplan te Jaargang No 1113 Zaterdag 13 December 1947 Uitgave voor de gelijknamige Stichting. Wnd. hoofdred. A. Eriks, Westerweg 338, Alkmaar, tel. 3300. Tijdeltfk bureau redac tie en administratie, Voordam 6A, Alkmaar (niet te verwarren met Voordam9), tel. 3067. De Londense conferentie der Grote Vier Marshall verweert zich fel Waren de ministers van de Grote Vier Donderdag te Londen tot een aecoord gekomen, zoals wij in ons nummer van gisteren meldden, Vrij dag was de stemming minder prettig. Bijna de gehele zitting is gisteren ge wijd geweest aan een lange verkla ring van Molotof over de Duitse her- atelbetalingen. Zou dit een gevolg *ijn geweest van de flessen wijn, die Gruber, de Oostenrijkse minister van Buitenlandse Zaken, zond? We gelo ven het niet. Het is practisch traditie geworden, dat de Grote Vier het meer malen niet dan wel eens onder elkan der zijn. Moloiofs beschuldigingen Molotof herhaalde in zijn verkla ring reeds eerder geuite beschuldigin gen tegen Engeland en de V.S.: het profijt trekken van de verkoop van steenkolen en hout, het gebruik ma ken van buitenlands kapitaal om Duitse firma's op te kopen, het opleg gen van financiële hulp en het toe kennen van credieten aan Duitsland ronder overleg, het pogen om de ver deling van Duitsland te bestendigen. Bevin verklaarde na Molotof's rede niet te hebben verwacht, op deze wij ze aan beledigingen en schimpscheu ten bloot gesteld te zullen worden. „Wat erger is: na herhaalde dementi's en verklaringen zijn dezelfde onware beweringen naar voren gebracht als of zij nog nooit beantwoord waren". Bidault bepaalde zich er toe te zeg gen, dat Molotof's beschuldigingen in strijd met de waarheid zijn. Volgens Marshall was de rede .van SÏoIotof duidelijk bêdoeld voor een a*mcr jrettoor. ..Een dergelijke me thode kan moeilijk eerbied wekken voor de waardigheid van de Sovjet- Russische regering". Marschalls verweer Molotof onderbrak Bevin's woorden met de opmerking, dat zijn verkla ring diende als antwoord op de ver klaring van Marshall. In het begin van de zitting had Marshall name lijk met klem een beschuldiging van Molotof van de hand gewezen, dat 'n plan tot economische en politieke fu sie van de drie Westelijke zones van Duitsland in voorbereiding is. Mars hall noemde de fusie van de Engelse en Amerikaanse zone een overeen komst van zelfverdediging tegen de Sovjetrussische politiek, in hetzelfde tempo economische rijkdom uit de oostelijke zóne van Duitsland te ha len, waarin deze de westelijke zóne wordt binnengebracht. Hij wees er echter op, dat de fusie slechts een tijdelijke regeling is in afwachting van de volledige eenheid en dat de ze regeling ieder jaar moet worden vernieuwd. Geen besluiten In de loop van zijn verklaring over de herstelbetalingen zeide Molotof nog, dat hij vernomen had, dat de schuld van Duitsland aan de V.S. 600 millioen en die aan Engeland 700 mil- lioen dollar bedraagt. Verder stelde hij voor, dat de raad van ministers er onmiddellijk toe zou overgaan, een Duitse adviesraad te stichten, waarin de waarlijk democratische partijen, vakverenigingen en anti-nazi-organi saties vertegenwoordigd zouden zijn Deze adviesraad zou dan moeten be sluiten, of Duitsland de voorwaarden zou aanvaarden „waaronder de finan ciële hulp en de credieten het land worden opgelegd". Na de eerder vermelde reacties van Marhall. Bevin en Bidault op Molo tof's verklaring werd de zitting ver-' daagd. De beide Sovjetrussische voorstel len voor het bestuur van het Ruhr- gebied en de vestiging van centrale Duitse administratieve departementen _W££den voor Verdere bespreking naar ^een andere plaats in de agenda Ver schoven. LOUIS BOKST NOG EEN MAAL Joe Louis verklaarde, dat hij zich na de volgende wedstrijd tegen Jer sey Joe Walcott uit de ring zou te rug trekken, onverschillig of de uit slag van die match gewonnen, verlo ren of onbeslist was. Hij sprak echter zijn vertrouwen uit in een overwin ning door knock out. „Ik zal dan be ter in vorm zijn" zei hij, eraan toevoe gend, dat hij tendens de vorige match „heel erg zacht" was geweest. Enfant terrible Het Indonesische vraagstuk heeft een tegelijkertijd ruim en benauwend internationaal aspect Ruim, omdat Indonesië een onder deel van het geheel in beweging zijn de Azië is; omdat het van buitenge wone betekenis is voor de internatio nale handel, de voorziening van een belangrijk gedeelte der wereld van onmisbare grondstoffen, van betekenis voor de internationale scheepvaart, van betekenis dus voor de welvaart van meer dan één volk 'n omdat, als ïesultaat van al deze factoren, de We- reldvolkerenorganisatie zich met het conflict bezig is gaan houden. Benauwend om de werking van deze factoren in dit tijdsgewricht. Be nauwend, om de uitwerking van de houding van Den Haag en Batavia, maar vooral van Batavia, in de laatste phasen van het conflict Ieder objectief waarnemer zal de schuldvraag in het midden latend moeten toegeven, dat Nederland er in LakeSuccess niet geheel zonder kleerscheuren is afgekomen; dat het rapport, aan de Veiligheidsraad uitge bracht, niet zonder meer in ons voor deel was. Dat de gebeurtenissen, die na de aanvaai'ding. óók door het neen schuddend Nederland, van de goede diensten van een internationale com missie voorgevallen zijn, veel hebben bijgedragen tot een mildere stemming jegens ons bij de buitenlandse belang hebbenden, zal zeker njemand durven beweren. De Commissie is dan gestart onder moeilijke omstandigheden. De Repu blikeinen. fel protesterend tegen de Nederlandse acties en naar zij zeggen voorgenomen acties, stapten in het schuitje van de Commissie, spraken van hoop en vertrouwen, hun bereid heid om alsnog tot een oplossing te kompn en zelfs van de wil c*n de nood /ask tot het deen van concessies en gingen ogenblikkelijk nceoord niet het eerste belangrijke advies v?«i de Com missie betreffende het staken van het vuren. De Nederlandse afgevaardig den meenden échter voorbehoud te moeten makenDjokja zegt: wezen het af. Batavia, fel verontwaardigd: Niet waar! Nam Batavia het dan wel aan? Neen, ook niet. In een lange ver klaring zet men uiteen, waarom men het noch geaccepteerd, noch afgewe zen heeft, maar slechts om ophelde ring heeft gevraagd. En. alsof „be voegde zijde" uit Batavia voelt, dat de eigen argumentatie veel aan kracht ontbeert, vlecht men er een uitvoe rig commentaar aan vast, dat neer komt op het onbetamelijke van de Re publikeinen om hetzelfde te wensen wat ook de intern. Commissie wenst, n.1. direct stoppen met het schieten als de basis voor verder vruchtbaar contact. Dat deze houding na de laatste vreedzame overrompeling van een Republikeins gebied, na het gebeurde Buitenlands Overzicht met de dodentrein, na de samentrek king van troepen waardoor Djokja zich bedreigd gevoelt, enz: niet alleen op de Republikeinen, maar ook op de Commissis 'n ongunstige indruk moet maken, behoeft geen betoog. Maar de. ze Commissie is a.h.w. een werkcomi té van de UNO, door haar gestuurd, door haar met volmachten bekleed. Wat moet de indruk dus van deze ge hele affaire op de Volkerenorganisatie zijn en wat is daarvan het resultaat t.a.v. onze internationale betrekkin gen? Dat drie ministers van Den Haag o.w, twee „kopstukken", met spoed naar Batavia vertrekken wijst er op, dat ook Den Haag de eigenzin van Batavia, i.e. Van Mook, niet langer houdbaar vindt. Wij zouden ons al zeer moeten vergissen, indien een „enfant terrible" daarginds niet duch tig op de vingers getikt zal worden. AH. LANGS DE STRAAT DE KOE We zijn op reportage uit. De persoon, die onder handen genomen wordt, zit op de koegang. Dekker heeft hem in de vereiste houding ge zet, gaat er zelf tegenover zitten en is al spoedig ver diept in zijn arbeid. Af en toe maakt hij gran dioze bewegingen en trekt zijn gezicht als het ware in de plooi, die hij zijn slacht offer zou willen laten aan nemen. Hij vergeet alles om zich heen, verdiept als hij is in zijn werk. Plotseling begint een koe, die vlak bij hem staat, de rug te krommen. Wij kijken hoopvol en geïnteresseerd toe en we krijgen onze zin. De koe doet een grote boodschap en de spetten vliegen hoog op. Het is gedaan met Dekkers concentratie. Hij werpt een verbolgen blik op het nest. Dan zegt hij met een toor nige stem: „De spatten zit ten op mijn schetsboek". Wij hebben natuurlijk de grootst mogelijke pret. Dekker gadt weer aan zijn werk en terwijl hij de teke ning voltooit, werpt hij af en toe schichtige blikken op de koe, alsof hij denkt dat 't beest hem weer zal verras sen. En grijnzend zegt hij tegen ons: Jij hebt tenminste Weer kopie." Een koning mag nog niet trouwen De Roemeense hofmaarschalk Di- mitru Negel heeft de Boekarest de re gering op de hoogte gesteld van de huwelijksplannen van koning Michael en Prinses Anna van Bourbon-Parma. De minister-president heeft de maar schalk tijdens een audiëntie de mening van de regering hierover medegedeeld De regering is van oordeel, dat de huwelijksplannen op 't ogenblik niet erg gelegen komen en dat het daar om uitgesteld moet worden, De hof maarschalk is met de trein, die ko ning Michael en zijn moeder Helene naar Roemenië terug zal brengen, uit Boekarest naar Zwitserland Vertrok ken. „Hij" moet toch weten, dat „hij" en „zij" wachten moeten? Bedrijfshoreca protesteert De bedrijfsgroep „Bedrijfshoreca" heeft naar aanleiding van de circu laire van de minister van binnenland se zaken aan de gemeentebesturen in zake een verhoging van de vermake lijkheidsbelasting, een adres gericht aan de minister van binnenlandse za ken en de gemeentebesturen in Ne derland. In dit adres verzoekt het be stuur van de bedrijfsgroep, alsnog ge hoord en betrokken te mogen worden in het overleg, dat „ongetwijfeld no dig zal zijn om te voorkomen, dat een groot deel van de bedrijfstak tot schade van het gezelligheids en vreemdelingen verkeer in zijn maat schappelijke taak sterk belemmerd wordt". 15 Hei: uiterste datum voor Palestina Uit een opmerking, die Bevin, de Britse minister van buitenlandse za ken, Donderdag zou hebben gemaakt, toen Jones de uiterste datum van terugtrekken uit Palestina noemde, trekt men de conclusie, dat wellicht, anders dan Jones mededeelde, ge- nöemed datum onvoorwaardelijk 15 Mei is. Bevin zou bij het noemen van de datum hebben gemompeld „hear hear" of zelfs „zeer zeker". De discussie werd gisteren geopend door het Joodse Labour-lid Silver- ipan, naar wiens mening het besluit aangaande Palestina de eerste over winning der V. N. beduidt. Silverman verklaarde in beginsel tegen de ver deling te zijn Het Joodse volk wenst deze ook eigenlijk niet, maar er moest een compromis worden aangegaan. Silverman betoogde voorts, dat van dé niet-Mohammedaanse staten alleen Cuba en Griekenland tegen de ver deling hadden gestemd. Bevin heeft gister inderdaad mee- gedeeld, dat Groot-Brittannië in elk geval uiterlijk 15 Mei 1948 het man daat voor Palestina neerlegt, maar deze datum wordt eventueel ver vroegd. Dit hangt a' van onder handelingen met de V. N. De vroegere leider der Duitse na- tionaalsocialistische jeugd Arthur Ax- mann heeft aan de plaatsvervangende Amerikaanse openbare aanklager te Neurenberg medegedeeld, dat hij in Maart 1945 -aan frau Goebbels de cap sules met vergif heeft gegeven, waar. mee de fam. Goebbels in Mei 1945 zelfmoord pleegde. Axmann verklaardde, dat de „nazi- bonzen" reeds vele marnden voor de capitulatie begonnen waren met het verdelen van capsules met vergif, die doorgaans verborgen waren in speci aal daarvoor gemaakte cigarettenaan- stekei s. Ook Axmann zelf ontving een dergelijke capsule. In Maart 1945 stak hij met de do delijke aansteker een eigaret voor frau Goebbels aan. Zij merkte echter het ongebruikelijke uiterlijk van de aan steker op en Axmann verklaarde haar waartoe deze diende. Frau Goebbels vroeg Axmann haar de aansteker te geven, Axmann overhandigde deze in bijzijn van Dr. Goebbels en twee maanden later gebruikte deze „edele familie" de aansteker voor de laatste maal Vandaag, een gedenkwaardige dag De grond voor hei Nationaal Monument Maar een zwarte schaduw valt over deze plechtigheid Vandaag is bet een gedenkwaardige dag. Uit alle elf provincies van ons lar.d zullen de Commissarissen der .Kbt'ungm in urnen aarde aandragen naar de Dam. Op deze aarde zal het grote monument ter herdenking van alles wat geschiedde met ons volk in de jaren van 1940 tot 1945 worden gebouwd. Het is aarde van Vught, van Amersfoort, van de duinen bij Over- veen, van de Grebbeberg van vele andere plaatsen nog, waar Nederland se mannen en vrouwen en kinderen zijn gevallen door het bruut geweld van de vijand of gefolterd door zijn keurcorps van sadisten. Het is met bloed en tranen door drenkte aarde, die daarginds naar de Dam wordt gebracht. Het is de aar de van het land, waar onnoemelijk veel is geleden, omdat dit volk voor zijn land onnoemelijk veel over had. Amsterdam heeft vandaag een plechtige dag. In de Nieuwe Kerk zullen deze middag een duizendtal mensen aan wezig zijn. Leden van de Koninklijke familie, minister dr. Witteman, luit.- gen. mr. Kruis, lt-admiraal Helfrich, minister van Staat jhr. mr. F. Bee- laerts van Blokland en ook fa milieleden van hen, die in het verzet vielen, die het bloed van hun licha men toevertrouwden aan de aarde, die op de Dam wordt verzameld. Een 'gevoel van trots en dankbaar heid zou op dit ogenblik uit moeten gaan van ons gehele volk, van alle elf provincies, van alle steden en dor pen en uithoeken van ons land, naar dat plekje op de Dam, dat wachtend op het monument dat ter eeuwige herinnering aan jaren van de diepste ellende en hoogste plichtsbetrachting daar zal verrijzen, nu de aarde ont vangen heeft die deelgenoot werd van dit gebeuren. 150 Millioen dollar thans als directe schenking President Truman zal Maandag a.s. een nieuwe bijeenkomst met de lei ders van 't Congres hebben om hun de uiteindelijke versie der regering van het hulpplan voor Europa op lange termijn voor te leggen. In kringen van het Witte Huis wordt verklaard, dat Truman bereid is het Congres ruim tijd te geven om te beraadslagen, nL tot 31 Maart. Dat het debat stormachtig zal zijn acht men wel zeker, te oordelen naar de debatten over de tussentijdse hulpverlening. De gemeenschappelijke conferentie-commissie van beide Huizen van het Amerik. Congres heeft nu haar goedkeuring gehecht aan de onmiddellijke verstrekking van 150 millioen dollar, als schenking, aan de landen die voor tussentijdse hulp in aanmerking komen. Rede van Jhr. Beelaeris van Blokland „De plechtigheid die ons vandaag In de hoge tegenwoordigheid van H.M. onze geliefde Koningin en van ons dierbaar prinselijk paar, hier in de Nieuwe Keïk en straks in het Damplantsoen samenbrengt, is wel een zeer bijzondere, een bij uitstek nationale plechtigheid. Indien ooit, dan mogen wü vandaag zeggen, dat het gehele Nederlandse volk hier tegenwoordig is", aldus jhr. mr. Beelaerts van Blokland bij de plechtigheid in de Nieuwe Kerk. Spreker memoreerde de strijd, die ons volk heeft doorgemaakt, het ver langen naar een nationaal monument dat zich na de bevrijding allerwege deed gelden en het werk van de monumentencommissie. Spr. haalde de woorden aan van H.M. de Konin gin, gesproken op 10 Mei '44 over het voorbeeld, dat ons gehele volk aan het nageslacht heeft gegeven. Op de Dam sprak nog jhr. dr. M. L. van Hothe tot Echten, voorzitter van de Nationale Monumenten Commissie. op andere pagina's Toon Molenaar en H. Huiberts om gekomen pag. 2, koL 1 Omval een vergeten hoek pag. 2, koL 4 Kanarie-zangwedstrijd pag. 2, koL 1 Tintoretto exposeert pag. 3, kol. 2 F- M. einde aan de chaos? pag. 3, kol. 5 Waar blijven onze woningen? pag. 4, kol. 1 Kort verhaal, Jeugd- en Damrubriek, Puzzle van de weekpag. 5 Staking Maar er valt een schaduw over de ze dag. Een schaduw, zwarter dan die van de herinnering aan het offer. Het is de herinnering aan het no deloos offer. De herinnering aan de woorden van een rapport, woorden over gebrek aan initiatief en durf, over een te veel aan formalisme en bureaucratie. In de Nieuwe Kerk zijn thans bij een de naaste verwanten van Neder landers die hun hoogste plicht de den en officiële autoriteiten. Er is een onzichtbare scheiding tussen hen gevallen. Een scheiding, die niet opgeheven zal worden, voor dat zij, die toen „autoriteit" waren, hun oprechte straf voor de veelvoudige dood door schuld, die zij op hun geweten had den, zullen hebben ondergaan. Het woord is aan de autoriteiten van thans. Dat zij niet op hun beurt in plichtsbetrachting te kort mogen schieten! Het Italiaanse kabinet zal waar schijnlijk vandaag nog gewijzigd worden. Drie gematigde socialisten en twee republikeinen zouden minister worden; twee christen-democraten zouden aftreden. weerbericht1 MEER WIND Matige en vooral langs de Waddenei landen krachtige Noord-Westelijke wind. Meest zwaar bewolkt met plaat selijk enige regen. Aanvankelijk wei nig verandering van temperatuur, maar later iets kouder. De staking in Frankrijk, die ge lukkig voor het land weer tot het verleden behoort, is aanleiding om en kele woorden te wijden aan het staken in het algemeen. Er is niet de minste twijfel aan of we zijn in Nederland ten aanzien van het staken in een nieuwe periode ge treden: het zijn de werknemers zelf, die inzien, dat van dit middel eigenlijk geen gelyuik meer benoort te worden gemaakt Deze verandering moet naar we menen, worden toegeschreven aan het feit, dat zich bepaalde materiële ver beteringen hebben voltrokken, die ten gevolge hebben, dat de arbeider een redelijker aandeel uit de productie ontvangt, dan weleer het geval was. Er blijft veel te wensen over, zeker, maar er is in betrekkelijk weinig ja ren toch ook veel veranderd. Een enkel staaltje stelt dit duidelijk in het licht. Voor de oorlog ontvingen de cou rantenlopers by de Alkmaarse Cou rant op een gegeven ogenblik 2.5 cent per krant per week aan bezorgloon. In een der landelijke bladen lazen ze, dat het blad over het afgelopen jaar een dividend had betaald van 117 pct.1 Toen ze naar aanleiding daarvan meenden wel enige aanspraak te kun nen maken op hoger loon, kregen ze te horen, dat ze zich bemoeiden met dingen, waarmee ze niets te maken hadden en dat ze, wanneer het loon hun niet paste, meteen wel konden ophoepelen. Een staking desorganiseert het maatschappelijk leven. Wanneer er nu in ons land categorieën zijn, die leven aan de rand van het bestaansminimum dan is het min of meer vanzelfspre kend, dat deze mensen, die toch van iedere welstand gespeend blijven, zulk een desorganisatie aan hun laars lap pen. Ze vechten voor betere toestan den en gebruiken met genoegen een hard middel, waarvan zij de nadelen toch niet aan den lijve ondervinden. Dit wordt echter anders, naarmate ze een redelijker aandeel krijgen uit de productie. Want dan begint het mes ook in eigen vlees te snijden. Daarom is het verheugend, dat in Nederland de staking als strijdmid del door grote groepen der arbeiden de bevolking wordt veroordeeld. Het bewijst, dat de algemene toestand zich ten goede heeft gewijzigd en het be wijst ook, dat het inzicht veld wint, dat he geen onbegonnen werk is om te trachten langs de weg van onder handeling eventuele bestaande fouten uit de weg te ruimen. Wanneer we nu nog even de blik naar Fraankrijk richten dan is het merkwaardig, dat de groep, die daar op staking aanstuurde, tevens de groep is, welke zo graag Rusland ten voor beeld stelt, waar het staken is ver boden. We zijn er van overtuigd, dat, zo het communisme in Frankrijk had gezegevierd, stakingen heel gauw tot het verleden zouden hebben behoord: ten gevolge van dwang. Waarmee we dan een der verschil len tussen de West-Europese en de Russische democratie hebben aange stipt: hier ziet de arbeider vrijwillig van het stakingsmiddel af, ginds is van toepassing van dit middel geen sprake, omdat het verboden is. Waaruit we menen te mogen con cluderen. dat we hier een stap verder heen zijn. Ten slotte zijn we ook een stap ver der dan het al weer democratische Amerika, omdat daar het middel nog naar hartelust wordt aangewend, aan gezien de werknemer niet is door drongen van het feit, aat hem een re delijk aandeel uit de productie wordt gereserveerd. Men kan er van op as», dat hij sich daarin niet vergist. WJ leeft in een tijdperk, dat bij ons, na^ ,<t schijnt is overwonnen. A. Erild

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1947 | | pagina 1