C
„Vrouwen overdrijven zó", zegt Koopman,
één van Pettens oude redders
DE ELFSTEDENTOCHT VAN JIMMY BROWN
Abonneert U
Roman van gewone mensen
Mef zijn vrouw vocht hij 55 lange jaren
nooit werd de moed verloren
Enkele schrijvers uit de Scandina
vische landen zQn er In geslaagd om
meesterwerken te schryven over het
leven van doodgewone mensen. Boe
ken van een zeldzame schoonheid. We
denken b.v. aan Dltte, een mensen
leven van Martin Andersen Nexö en
JKatrina van Sally Salmlnen. Boeken
tevens van een grote tragiek.
Daar moesten we onwillekeurig
aan denken, toen we deze week in
de woonkamer van de heer en mevr.
KoopmanTimmerman zaten in hun
wonig op het nieuwe Petten. By het
naslaan van de advertenties hadden
«re gelezen, dat P. Koopman en O.
KoopmanTimmerman de dertigste
April hun 55 jarig huweiyksfeest zou
den vieren.
Weer in Petten terug.
Ze zgn gelukkig weer terug, deze
mensen, die geboren en getogen zgn
In het oude dorp aan de «ondsbosse.
En al moge dftn het oude dorp op
geofferd zijn aan.de dolzinnige ver-
iiietigingswoede van de Duitsers, de
ze mensen prijzen zich gelukkig weer
op hun oude grond terug te zijn.
Al Is het dan ook niet in hun eigen
huisje en zijn ze bij hun dochter over
de .vloer. We hebben er een uur door
gebracht, dat we niet licht vergeten
rullen. Want wat deze mensen en hun
dochters ons hebbén verteld, is vol
doende om een roman over te schrij
ven. Een roman van leed en strijd.
Een roman van armoede en ontbering
van hard werken en tevens van on-
vergankelijkè genegenheid
Er woont een hard geslacht in do
dorpen aan onze Noordzeekust. De
heer Koopman is er één van. Van
nature niet sterk, heeft hg zich, on
danks ziekte, moedig door het leven
heen geworsteld. Zwoegend, steeds
maar zwoegend voor zijn gezin. Wer
kend in de polders, aan de Hondsbos-
se, vissend op de LJmuider trawlers.
Geen pleziertjes deze visserij. Voor
dag en dauw lopend van Petten naar
Alkmaar en van daar verder naar
IJmuiden. Zwalken op zee voor twee
harde guldens' per dag. En zijn vrouw
met de kinderen thuis zittend. Zó is
nu eetmuiai hsz vissersleven.
Ziekte en armoede.
Met ziekte en armoede hebben ze
te kampen'gehad. We kregen 'n aan
gapend relaas te horen van 'n doch
ter, mevr. De Waard, die ons de voor
drachten voorlas, die ter gelegenheid
van het 50-jarig huwelijksfeest waren
gehouden, dat ze destijds tijdens de
evacuatie te St Maartensbrug heb
ben moeten vieren. En mevr. Koop-
mans en haar man vertelden ons er
nog meer bij. Reeds kort na hun
trouwens kreeg Koopman een hevige
maagbloeding. Drie maal tongontste
king gehad, en toen, dat was wel het
ergste, een goedo twintig jaar gele
den, een zwar$ beroerte, waarvan
slechts een gedeeltelijk herstel volg
de. We krijgen te horen van een moei-
raam vechten om het naakte bestaan.
Twee dorpen strijden
om een raadhuis
De „Raadhulsstrijd" tussen de In
één gemeente verenigde dorpen Arcen
en Velden heeft by -de tussentgdse
verkiezingen, die in deze gemeente
gehouden moesten worden, nogal be
langstelling gehad. Arcen behaalde
destgds de kleinst mogelgke meerder
heid en gaat nu de vruchten van dit
Succes oogsten: in een dezer dagen
gehouden gemeenteraadszitting werd
als terrein voor het nieuwe raadhuis
aangewezen de markt de Arcen! De
Veldense fractie verzette zich una
niem op grond van het feit, dat voor
de nieuwbouw van het raadhuis be
staande panden moeten worden afge
broken, wat Velden in de huidige pe
riode van materialen- en woningnood
niet verantwoord acht.
Arcen intussen heeft haast De
Volgende verkiezing kon anders wel
eens 'een spaak in het wiel steken...
van toestanden, waar wg geen idee
meer hebben.
De ontroering overmeestert hen als
ze vertellen, hoe ze enkele jaren ge
leden nog weer voor twee jongekin
deren moesten zorgen, toen hun schoon
zoon en hun dochter overleden. Ge
lukkig zyn deze kinderen dé vreugde
van hun oude dag geworden. -
Merkwaardige vitaliteit.
Ondanks al deze slagen van het lot
en niettegenstaande ge zogdt kunnen
denken, dat we het met vermoeide,
afgeleefde mensen te doen hadden:
deze aanstaande jubilarissen hebben
nooit de moed laten zakken.
Zyn minder goede gezondheid ten
spijt nam de heer Koopman een werk
zaam aandeel in het verenigingsleven
was geruime tijd lid van de reddings
bootHet spreekt wel vanzelf,
dat we de oren spitsten toen we dat
hoorden. Maar zoals de meeste zee
ridders laat hij niet veel los. Mee
geholpen om 43 mensenlevens uit zee
te halen. Alsof het doodgewoon is.
Dan komen echter mevrouw Koop
man en haar dochters los. Vertellen
ons van die keer, dat de reddingboot
er op uit moest in zulk noodweer,
dat vader hen bg het afscheid zoende,
wat anders nooit gebeurde. Hij mocht
eens niet terug komen. En een andere
keer, toen de vrouwen van Petten
aan het strand waren en de redding-
booT door de woedende branding een
gestrand schip trachtte te benaderen.
De boot was door de hoge zee af en
toe aan het oog onttrokken en wie
beschryft de ontzetting van de vrou
wen, toen er een paar petten en roei
riemen aan kwamen^ spoelen. Doods
angsten hebben ze uitgestaan.
„Die vrouwen overdryven altgd zo,"
zegt Koopman.
Dit is alles. Meer vertelt hg niet
van de ontzaglijke worsteling die de
mannen van de reddingboot moesten
voeren;
De hulp van Petten.
Dan krggen we het relaas te horen
van 't leven van een arbeidersvrouw.
Uit bakeren. Eén van de oudste kin
deren thuis oppassen. De vraagbaak
voor Velen in het. oude Petten. De
hulp by ziekte en dood. Een steun
voor haar gezin en een steun vooral
voor haar man, toen hy door de be
roerte hulpbehoevend was geworden.
Een klein heldendicht!
Nu brengen ze hun levensdagen
door in een nieuw huis in het Nieuwe
Petten, met» het uitzicht op wat er
nog van het oude Petten was blijven
staan.
Is het te veel gezegd, waarde le
zers, toen wij dit artikel begonnen
inet een herinnering aan een paar
beroemde romans van buitenlandse
schryvers
Dikwijls, als we deze romans la
zen, dachten we, dat de - schrgvers
fantaseerden.
Thans hebben we het van nabij ga
degeslagen. Een brok tragiek en een
brok geluk. We verheugen ons er in,
dat de stormen in het leven van deze
mensen nu tot rast zyn gekomen en
dat ze in hun oude geboorteplaats op
deze dag nog wat geluk hebbeu mo
gen vinden. Ze hebben het verdiend.
Mevrouw' en mynheer Koopman, dat
u de dertigste April een onvergete
lijke dag moge hebben!
IETS VOOR UW VACANTIE?
VT
f)
UcMmd-feMwut'
BELOOFT EEN CULTUREEL
EYENEHENT TE WORDEN
Amsterdam en Scheveningen
centra van groots opgezet
experiment
Van 15 Juni tot 15 Juli zal In ons
land een grote culturele manifestatie
plaatsvinden onder de naam van „Hol
land-festival 1948", uitgaande van de
„Stichting Holland-festival" en gehou
den in Scheveningen en Amsterdam.
Het uitgangspunt voor het organise
ren van dit groots opgezette CHltu-
rele feest is geweest de jaarlgkse fes
tivals te Bayreuth en Salzburg. Om
het gestelde doel te bereiken sloten
zich vele instanties aaneen en riepen
da stichting in het leven. Onder hen
bevinden zich de gemeentebesturen
van Amsterdam, Botterdam en Den
Haag. de landeiyke V.V.V„ het Con
certgebouw N.V. en de Wagnerver-
eniglng.
Het ligt in de bedoeling er een
jaarlgks festival van te maken op on
geveer dezelfde tgd, zodat op de duur
„Holland-festival" eeri traditie wordt
De reclame zal verzorgd worden door
de K.L.M., Philips en de Vereniging
voor Vreemdelingenverkeer.-
En nu het programma. Het muzi
kale gedeelte wordt verzorgd door
het Concertgebouworkest en het Re
sidentieorkest Het eerste ensemble
zal onder leiding staan van Eduard
van Beinum, Igor Strawinsky en Ge-
prg Szell. .Solisten zijn o.m. de pia
nist Robert Casadesus, de violist Ye
ll udi Menuhin en de zangeres Kath-
leen Ferrier (de volmstakte, zoals het
Parool haar noemde) en Julius Pat-
zak. Het Residentie-orkest wordt ge
dirigeerd door Carl Schuricht, Char
les Münch en Leonard Bernstein. So
listen o.a.de violist Simon Goldberg,
de pianist Jan Smeterlin en het pia
noduo Ethel Bartlett en Rae Robin-
son.
Behalve het Residentie-orkest en
het Concertgebouw-orkest zal ook het
Rotterdams Philharmonisch orkest
worden ingeschakeld. Onder leiding
van Eduard Flipse zal het in Amster
dam en Scheveningen werken „van
eigen bodem*' spelen.
De Wagnervereniging zal een op
voering verzorgen van „Pelleas en
Melisande" van Debussy onder lei
ding van Henri Thomasi. De Engelse
operagroep brengt onder leiding van
Benjamin Britten „The Beggar's ope
ra". Verder verwacht men „Les bal-
Iets des Champs Elysées". ,;De Ne
derlandse opera" heeft op haar pro
gramma staan „Hoffman's vertellin
gen" van Offenbach, „Carmen" van
Bizet, „Faust" van Gounod, „Die Fle-
dermaus" van Johan Strauss en „De
Gouvernante" van de Spaanse com
ponist Gebhard, een splinternieuw
werk. Van de koorwerken „Jeanne
d'Arc au Bücher" van Honegger en
de Mis in B. kL t. van Bach, het eer
ste o.l.v. Lodewgk de Vocht en het
tweede door de Bachvereniging in de
Oude Kerk te Naarden. Kamermu
ziek en toneelopvoeringen vullen vér
der een voornaam deel van het pro
gramma, terwijl in drie musea ten
toonstellingen worden gegeven. Een
veelbelovend programma, waarvan
voor vacantiegangers-kunstminnaars
veel te gent eten valt!
Brits doodvonnis zonder
zwarte baret
De eerste persoon, berecht wegens
moord, nadat het Britse Lagerhuis
voor vijf jaar de doodstraf heeft af
geschaft, was de 22-jarige D. G. Tho
mas. Hg werd schuldig bevonden aan
de dood van een politieman.
In plaats van de lange formule, die
tot dusver by een doodvonnis werd
uitgesproken, zei rechter Hilbery
slechts: „De straf, die het Hof U op
legt, is de bg de wet voorgeschreven
straf, te weten: de dood door ophan
ging". De rechter had echter niet de
gebruikelijke zwarte baret op. Ook
stond er niet, zoals tot dusver, een
geestelgke achter de rechter om het
woord „Amen" uit te spreken na de
wporden: „Moge God uw ziel gena
dig zijn".
86. „Meneer Brown", zei-die, terwgl
hy Jimmy hartelgk de hand schudde,
„je hebt hier in het Friese land een
prachtige prestatie verricht, waarvan
wg eigeniyk een beetje op onze neus
kyken. Maar we willen geen flauwe
kerels zgn en daarom van harte hoor.
Je mag het volgende jaar, ais er
weer een Elfstedentocht wordt ge
houden, terug komen. Mgnheer Noor
derling wil u sielvoeplee zo goed zgn
meneer hier de krans des overwin
naars om de stoere schouders te han
gen?" Meneer Noorderling, de yveri-
ge secretaris, liet zich dit geen twee
keer zeggen en met een extra-hoera
tje, aangeheven door het voltallige
bestuur, kreeg Jimmy een wa&riyk
schitterende krans te torsen.
„Weerschepen'' als gidsen voor
Oceaanvliegers
Het is druk geworden boven de grote plas I
Z
Veiligheid belang van
de eerste orde
Het heeft jaren geduurd, voordat
de Atlantische Oceaan door de vlie
gende mens was overwonnen; tiental
len moedige pioniers hebben pogingen
ondernomen om de grote vyver, die
de Oude van de Nieuwe Wereld
scheldt, te overbruggen; enkelen
slaagden hierin, maar de raeesten van
hen bereikten nooit de overkant. Maar
de ervaring van die enkelen leverde
zeer waardevolle gegevens op, die la
te* de basis zouden vormen van het
geregelde oceaanverkeer.
De vliegtuigen werden groter en de
motoren sterker en betrouwbaarder.
Men kon het vliegbereik van de ver-
keersmachines zodanig vergroten, dat
men zonder enig risico de oocaan kon
oversteken; theoretisch was het vlie
gen over de Oceaan in de laatste ja
ren voor de tweede oorlog reeds niet
meer onmogelgk, 't wachten was nog
op de practische verwezenlijking.
De trans-Atlantische
Veerdienst"
Een eerste begin werd hiermee ge
maakt in 1939, toen de Amerikanen
met hun Clipper-vhegboten een re
gelmatige luchtdienst gingen openen
van New York naar Lissabon via de
Azoren; deze dienst werd van het be
gin af met een zeer grote regelmaat
uitgevoerd, en ook gedurende de oor
log werd zonder ophouden doorgevlo
gen.
Burgerluchtvaart triumfeerde
Behalve dit burgerluchtverkeer, dat
nog op kleine schaal plaats had, ont
wikkelde zich tijdens de oorlog een
andere vorm van luchtverkeer boven
de Atlantisch Oceaande geallieerde -
bommenwerpers, die in Canada en in
de Verenigde Staten gebouwd waren,
staken op eigen kracht de oceaan
over naar Engeland, aanvankeiyk in
kleine aantallen, maar in het laatste
jaar van de oorlog bg hele zwermen
tegeiyk. De piloten van deze tg. At
lantic Ferry Service, de Transatlanti
sche Veerdienst, werden weer met
speciale transportvliegtuigen terug
gebracht naar de Nieuwe Wereld, om
nieuwe vliegtuigen te gaan ophalen.
Zo werd het oceaanverkeer in de
oorlog tot ieta vanzelfsprekends en
et waren talloze vliegers, die de oce
aanroutes tot in de finesses kenden.
Toen na de oorlog de luchtvaart weer
in handen van civiele ondernemingen
kwam, lag het voor de hand dat de
burgerluchtvaart het oceaanverkeer
zou overnemen. Het herstel en do we
deropbouw van Europa eisten
snelle transportmiddelen en er-was
een nypend tekort aan scheepsruim-
te.
De Amerikanen en Engelsen waren
er het eerst bg; weldra landden op
alle belangrgke Europese luchtha
vens de Amerikaanse verkeersmachi-
nes. Maar ook Europa zelf Het zich
niet onbetuigd; als eerste maatschap-
pg op het Europese vasteland opende
op 21 Mei '46 de K.L.M. een geregelde
dienst op New York. Thans vliegen
ook de Scandinaviërs, Belgen, Fran
sen, Zwitsers, Canadezei\ en Ieren re
gelmatig over de Atlantische Oceaan.
Deze zomer zal de K.L.M. zelfs een
dagelgkse dienst op New York on
derhouden. Het is nu werkeiyk druk
geworden boven die grote plas.
Internationale samenwerking
voor het weerbericht
Een belangrgke factor by het lucht
verkeer over dit gedeelte van de At
lantische Oceaan is het weer. Het kan
boven de oceaan dikwijls geducht spo
ken: weet de piloot de plaats en de
bewegingsrichting van een zware bui,
dan kan hg deze ontwijken. Daarom
werd in September 1946 op een inter
nationale conferentie van de aan het
oceaanverkeer deelnemende lfinden te
Londen besloten tot-het instellen van
weerkundige waarnemingsposten in
de Atlantische Oceaan.
Maar men had een tekort aan ei
landen, die observatiepos ten zouden
kunnen bergen. De oplossiftg ^vorm-
den „weerschepen": dertien stuks,
waarvan de Verenigde Staten er ze
ven namen en een achtste met Ca
nada samen, Engeland twee en nog
een derde met Noorwegen en Zweden
samen, Frankrijk en het laatste voor
Nederland en België samen.
Drie weken in volle zee
Het Nederlands-Belgische weer-
schip heeft zyn ligplaats gekregen
op 47 gr. N.,-' 15 gr. W., dit is ten
Westen van Portugal. Op deze plaats
ligt om beurten een Nederlands cn 'n
Belgisch weerschipr drie weken ach
tereen in volle zee; waarbg zg er zorg
vuldig voor waken, dat zg nlet van
hun vastgestelde positie afwgken.
Het Nederlandse weerschip .Cirrus"
is een voormalig fregat (kleine torpe
dojager) van de Amerikaanse Mari
ne, dat echter nog in zeer goede staat
verkeert. Twee van deze schepen
heeft Nederland van de-Amerikanen
overgenomen; hiervan is de „Cirrus"
nu provisorisch als weerschip inge
richt, terwyi het tweede schip, de
„Cumulus", te zyner tyd definitief
voor deze taak zal worden omge
bouwd.
pe „Cirrus" heeft een bemanning
van totaal 56 koppen, bestaande uit
radiotelegrafisten, radartechnici, me
teorologen, tesamen ongeveer 20 man
en een normale scheepsbemanning.
De technische uitrusting ls zeer mo
dern en uitgebreid. Door .zenders en
ontvangers wordt regelmatig contact
onderhouden met vliegtuigen, dte de
weerberichten krijgen.
Kampeerders, opgelet!
Kampeergemeenten
eisen kampkaart
In vrgwel alle gemeenten, die voor
het kamperen vtin belang zyn, worden
thans nog slechts kampeervergunnin-
gen afgegeven aan houders van
kampkaarten. Ook het vefbiyven in
kamphuizen e.d. wordt daarby als
kamperen beschouwd. Aan een ieder,
die voornemens is te gaan kamperen
wordt dan ook dringend aangeraden,
zich tgdig in het bezit te stellen van
een kampkaart. Dank zg de propa
ganda, die door de Nederlandse Kam-
peerraad en de A.N.W.B. wordt ge
voerd hebben nu reeds ruim 60 be
langrijke kampeergemeenten 'n nieu
we verordening uitgevaardigd die aan
houders van een kampkaart het recht
geeft zonder vergunning van B. en W.
te kamperen op de officiële kampeer
terreinen, dat zgn terreinen, die ge
ëxploiteerd worden met vergunning
van de gemeente.
In die gemeenten is het aan hou
ders van kampeei-paspoorten toege
staan om gedurende 48 uur zonder
vergunning van B. en W. ook buiten
de officiële terreinen te kamperen,
vanzelfsprekend mits de grondeige
naar dat toestaatDe»e bepaling is
vooral woor trekkers yan groot ba-
lang.
Belanghebbenden kunnen nader in
lichtingen over kampkaarten en kara-
peerpaspoorten inwinnen bij de Ne
derlandse Kampeerkaarten Centrale
Parkstraat 18 Den Haag en verder
bg alle kantoren en agentschappen
van de A.N.W.B., waar ook de aan
vraagformulieren te verkrijgen zyn.
op dit bladI
WOENSDAG 28 APRIL.
Hilversum I - 301 m. 700 en 8.60
Nieuws; 7.30 en 8.15 Lichte morgen»
klanken; 8.50 Voor de huisvrouw; 9.00
Wérken van Wagner en Rachmani-
uoff; 10.00 Morgenwijding; 10.20 Kook-
praatje; 10.30 Voor de vrouw; 11.00
Non-stop programma; 12.00 Orkest
Carlo Carcassola; 12.38 Johan Jong,
prgel; 13.00 Nieuws;. 13.20 The Ram-
blers; 14.00 Gesproken portret van
Eduard Benesj; 14.15 Jeugdconcert;
15.00 De scheepsjongens van Bonte-
koe, hoorspel; 1580 De roodborstjes;
1545 De Regenboog, voor de zieken;
16.15 Vragen staat vrij; 16.45 Het
stond in de krant; 17.IJ en 1785 Om.
roepkamerorkest; 18.00 Nieuws; 18.20
Reportage Ronde van Nederland; 18.30
Ned. Strijdkrachten; 19.30 Voor de
jeugd; 19.45 Lezen in de bijbel; 20.00
Nieuws; 20.15 Edelstenen uit de disco
theek; 20.50 „Het wederzijds huwe
lijksbedrog", hoorspel; 21.50 Orkest
Malando; 22.25 Kwartet Jan Cordu-
wener; 23.00 Nieuws.
Hilversum II - 415 xn. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 Reveille; 7.45 Een woord
voor de dag; 8.30 Morgenconcert: 9.06
Voor de rieken; 9.35 Symphonisch
morgenconcert; 10.30 Morgendienst*
1LOO Reportage congres Meisjes ver
bond; 12.14 Ensemble Sangh en Spel;
13.00 Nieuws; 13.15 Gesare_trio; 13-5»
Mollergata Skoles Qutemusikkorps;
14.30 Muziek uit Scandinavië; 15.00
Orgelconcert; 1530 Zangrecitai; 16 00
Postzegelpraatje; 16.15 Voor de jeugd;
17.30 Concertgebouw-kwartet; 18.00
Chr. zangvereniging; 18.30 Fluitreci-
tal; 19.00 Nieuws; 19.30 Het actueel
geluid; 19.45 Engelse les; 20.00 Nieuws;
20.13 Leger des Heils_bijeenkomst;
21.30 Omroeporkest (Poot, Poulenc ea
Chausson); 22.30 NCRV-kwartet; 22.43
Avondoverdenking; 23.00 Nieuws.
f-BUILLblON
Avontuur in Venezuela
Naar Het Engels
door
JOHN STUDLEY
36)
Roddy beet zich op de lippen, woe
dend over zijn onverzichtigheid en hg
wachtte in spanning af of de vreem
deling wat zou zeggen. Een ogenblik
bleef de man onbeweegiyk staan:
toen draaide hy langzaam zyn hoofd
om, klaarblgkeiyk om te zien van
wie de woorden kwamen. En opeens
ontdekte Roddy dat hy in de woeden
de ogen van Pino Vega staarde!
Roddy was de eerste, die zich van
zyn verwarring herstelde. Hg begroet
te de Venezolaan met natuurlijke har
telijkheid, drukte er zyn vreugde over
uit hem onder de passagiers aan te
treffen en gaf uiting aan zgn geest
drift over het feit dat de kolonel
thans geen banneling meer was. De
revolutionnaire leider, die hem tril
lend van woede genaderd was, dank
te hem op norse toon. Met een drei
gend gezicht zei hg op veelbetekenen
de toon, dat hg mr. Forrester spoe
dig weer hoopte te ontmoeten en
voegde zich tben weer bg zgn vrien
den.
Dat heb jij op je geweten, fluis
terde Peter aanmoedigend. En hij
zal het er niet bij laten ook.
Je behoeft waarachtig niet te den
ken dat jg dat beter beseft dan ik,
klonk het triest
Roddy sloeg woedend met zijn vuist
op de leuning.
Dat had in geen honderd jaar mo
gen gebeuren, jammerde hg. Hij mag
niet weten dat ik haar gezien heb.
—Maar dat weet-ie dan nu toch.
Er was iets treiterigs-humoristiseh
in Peteris stem.
—Wat ben je van plan te doen?,
vroeg hg?
Tegen hem te liegen, zei Roddy
gedecideerd. Hij is een oude vriend
van haar. Ze was zelfs van plan zijn
hulp te vragen, voor ze aan ons dacht.
Als hg merkt dat ik haar des mor
gens voor dag en dauw alleen heb
ontmoet zal ik hem of die reden van
die ontmoeting moeten vertellen en
die' hoeft hg niet te weten, óf hg zal
op zyn ellendige, achterdochtige
Spaanse manier denken, dat ik ver
liefd op haar ben eri dat zij daar ge
weest is om die aangename tijding
uit mgn mond te vernemen.
Roddy draaide zich boos om naar
Peter. Waarom heb je niet ge
zorgd dat ik ophield?
-- Je "laten ophouden als je aan het
doorslaan bent Is dat myn baantje
Dan trek ik mij liever terug.
De heldere maan wierp donkere
schaduwen van de scheepstouwen
over het dek, dat in het glanzende
licht laj» te blinken. In de conversa-
tieza&l van de boot vierden de ballin
gen hun thuisvaart met oorverdovend
lawaai. Roddy stond in zijn eentje
op het voordek over de reeling te sta
ren en met bittere wroeging zgn los
lippigheid van die morgen te over
denken. Zyn sombere zelfverwijten
werden gestoord door het geluld van
lichte, vlugge voetstappen eiTPlno Ve
ga, nu volkomen beheerst en biyk-
baar handelend in kalm.' overleg,
maakte een buiging voor hem.
Ik stoor U toch niet?, vroeg hg
beleefd.
Roddy, terstond op zijn hoede, groet
te koel-voorkomend terug.
Ik heb U opgezocht, ging de Ve
nezolaan vriendelgk voort, omdat ik
graag een onderhoud met u had. Ik
geloof dat we gemeenschappelijke
vrienden hebben.
Dat is niet onmogeiyk, zei Roddy.
Ik woon nu al vier maanden In Porto
Cabello.
Niet in Porto Cabello; ik bedoel
in Curagao. Ik wist niet dat U de
familie Rojas kende.
Die ken ik ook niet, antwoordde
Roddy zonder een zweem van weife.-
ling. Vega ging met zyn rug naar
het licht staan, zodat zyn gericht nu
in de schaduw was. Met een ongedul
dig gebaar gooide hg zyn eindje si
garet in zee. Het was even stlL Rod
dy's antwoord scheen hem niet te be
vredigen en het was alsof hy Roddy
de gelegenheid wilde geven zyn woor
den te herroepen. Maar deze bleef
zwggen en toen zei Vega, nu op een
toon van openlijke vgandigheid.
Ik ben jaren lang chef van de staf
van generaal Rojas geweest. Ik heb
de eer de familie zeer goed te ken
nen en Senora Rojas behandelde my
als haar enige zoon, die trouwens m'n
beste vriend is geweest Ik vertel U
dit alles opdat u begrijpen zult waar
om ik u over een zekere aangelegen
heid spreken wil, die my volgens \J
misschien niet aangaat. Vanmorgen
hoorde ik, geheel buiten myn toedoen,
dat uw vriend u naar een zekere Jon
gedame vroeg. Toen antwoordde U
stoutweg dat u van plan was met
haar te trouwen. Vega's stem trilde
even en hy hield een ogenblik stil als
om zich te beheersen.
En nu vertelt u me dat u de fa
milie Rojas uilet' kent Wat moet ik
daarvan geloven?
Ik ben biy dat u hier openlgk over
spreekt, zei Roddy joviaal. Ik zag
dat u ons gesprek hoorde en ik was
al bang dat u my verkeerd zou heb
bén begrepen.
Ik versta uw taal anders heel goed
zei de kolonel hateiyk.
U spreekt ze vlekkeloos, maar u
hebt myn bedoeling niet begre
pen. Kg kt u eens. De jonge dame ln
kwestie is in Willemstad zeer bekend,
U weet waarschyniyk dat onze con
sul een goed yriend van haar familie
is. Hy bewondert haar ten zeerste,
Hy heeft me verteld dat ze half eea
Amerikaanse is, opgevoed als een A-
merikaang meisje; ze rydt paard ea
tennist Nu vroeg myn vriend mfl
wat voor soort Senorita Rojas ls. Ea
ik antwoordde zoals u gehoord hebt:
Wasfc Yênroigd
