VREEDZAME STROOPTOCHT
1L
door Hollands schoonste dreven
Op jacht met de camera:
geduld als munitie
Wordt Alkm. Boys met Pinkster
derde klasser?
teS
PINKSTER-REVUE
Opnieuw hebben we, evenals met
Pasen, enkele uren de eenzaamheid
opgezocht. D'tmaal niet vergezeld
van de tekenaar, maar beladen met
fototoestel, statief en een'dozijn voor
treffelijke glasplaten, teneinde vooi
u een reportage te maken, waaruit
ge kunt zien var. welk een indruk
wekkende schoonheid ook onze stre
ken zijn en hoeveel er valt te genie
ten, als ge de ogen maar wijd genoeg
open houdt. En ge moet er min 01
meer een gewoonte van maken. Want
gelooft niet, dat ge de eerste keer
de beste het nest van een scholekster
ontdekt, of het genot smaakt de vo
gel op de gevoelige plaat te vereeu
wigen, terwijl hg op het nest zit te
broeden!
enorme cirkels om ons heen. Ze kon
den wat ons betreft gerust zgn. We
waren op fotobuit uit: niet op eieren.
Eindelijk lag dan het stuk bouw
land voor ons. Toen we aanstalten
maakten, om over het hek te klim
men, vermeerderde de onrust in de
vogelwereld. Kieviten stormden op
gewonden op ons af en vlogen wiek-
süizend vlak boven ons hoofd. Een
paar scholeksters hield een wedstrgd
in het hardlopen, terwijl ze luid
schreeuwend verkondigden, dat ze
bonte Pieten waren. Merkwaardig
schel en doordringend klonk het „te-
piet, tepiet, piet, piet" in de stille
morgenstond.
We nestelden ons zo rustig moge-
Igk tegen het oude damhek, draaiden
een cigaret en haalden de verrekijker
te voorschijn. We wisten, dat het een
geduldsproef zou worden. Natuurlgk
hadden we het veld kunnen gaan af
zoeken en ongetwijfeld nesten gevon
den, maar dan zouden de vogels nooit
tot rust komen en zou er niets te
fotograferen zijn. Het zou trouwens
even goed nog moeilgk genoeg zijn,
omdat we geen schuilhut bg ons had
den.
Langzamerhand kwam de vogel
wereld tot rust. Alleen de kievit
mannen tolden nog als bezetenen! De
wgfjes hadden de nesten al weer op
gezocht. We bepaalden echter onze
aandacht uitsluitend tot de scholek
sters. Hoe graag zouden we niet een
foto van deze prachtvogel hebben.
Ze draafden echter nog steeds over
het veld. Af en toe stonden ze even
stil, lieten de snavel op de grond rus
ten en maakten de indruk, dat ze bg
zich zelf overlegden wat die vreemde
snoeshaan bij hek wel wilde.
Toen we een ogenblik onze blik
hadden afgewend en daarna de kgker
weer in de richting draaiden, stond
er nog maar één. De ander was spoor
loos verdwenen. Van zelf had het
wgfje tippelend langs een greppel-
rand het nest opgezocht. Inderdaad
ontdekten we na enig zoeken het
beest, terwijl het zich reeds op de
eieren had neergezet.
Nu kwam het er op aan, het beest
vertrouwd te maken met onze aan
wezigheid. Rustig stonde we op, maar
meteen was alles weer in rep en roer.
We schonken er niet de minste aan
dacht aan. We gebruikten de polsstok
Nog slechts ei^ele weken geleden,
met dc Pasen, moesten we zoeken
naar de eerste tekenen, die de nade
rende lente aantoonden. En nu, op
de Hemelvaartsdag, is het wonder
voltooid. Vooral dank zij het voor
treffelijke voorjaarsweer.
De bomen prijken in volle pracht.
Do appelbloesem maakt er als het
ware brui^sbouquetten van. Het fris
se groen is nog niet door felle win-
flen aangetast. Alles prijkt in de Mei
maand op zijn mooist.
De velden zijn geel van de paarde
bloemen, terwijl de wilde zuring er
op sommige plaatsen een rode tint
doorweeft.
Voor dag en dauw zijn we er op uit
getrokken. Voor alle zekerheid had
den we laarzen aan, want vergeet
niet, dat ook de waterkant zijn be
koring heeft. Terwijl in de vroegte
het gras in de regel nog zo nat is,
dat een waterdicht schoeisel onont
beerlijk is.
We hadden eeaa bepaald doel, toen
we de bewoonde wereld achter ons
lieten en in het Oosten een schitte
rende zonsopgang aanschouwden.
Wolkenloos was de hemel terwijl het
gras van dauw glinsterde. We waren
:nderdaad aan het dauwtrappen! We
visten, dat op een eenzaam stuk
vouwland op een afstand van enkele
kilometers nesten moesten zijn. Ge
wapend met een polsstok trokken we
vecht door de weiden heen er op af.
Coeien stonden traag op als we langs
wamen en rekten zich steunend uit.
ammeren dartelden om de moeder-
chapen.
Wat verder van het dorp, in een
«.uk malse wei, moesten nesten van
rutto's en tureluurs zgn, want het
.iwaai dat ze maakten, toen we er
loor liepen, was hevig. Op een be
paald moment telden we ^zeker een
.tozijn van deze vogels op de wieken,
crwijl de tureluurs nog drukker dan
le grutto's riepen, dat ze er waren.
Het zou echter in het lange gras on
begonnen werk geweest zijn om naar
oen nest te zoeken.
Een paar wilde eenden vlogen in
dertig. Het wijfje ging opnieuw zit
ten. We kunnen u verzekeren, dat
ons hart ontstuimig klopte, toen we
de draad spanden, die we al werkend
hadden meegenomen. De scholekster
draaide zich een paar keer, werkte
met zijn snavel de eieren onder zich
en zat eindelijk zo rustig en. poseer
de zo mooi, dat we niet beter konden
verlangen. „Klik", zei dc sluiter. Het
resultaat bleek later voortreffelijk te
zijn!
Intussen had deze operatie mins
tens een anderhalf uur gevergd en
we hadden nog meer op het program
ma staan. De tijd dat de meerkoeten
en riethennen nestelen is immers ook
weer in het land. En niets is pretti
ger om gade te slaan dan deze prach
tige watervogels met de witte of rode
bles op de kop.
In de verte zagen we ze al In d
vaart zwemmen. Terwijl we langs
kaai wandelden, hoorden we telke
in de oude rietzoom hun \,pra, pra
Het was moeilijk een nest te vinden
Dat gaat nu eenmaal beter va»uil
een roeiboot, die we helaas niet to
onze beschikking hadden.
Met aren'dsblikken zochten we de
kant af en eindelijk meenden we
te zien. Voorzichtig stapten we
rietzoom in en stonden plotseling stil
Tussen de rietstengels staarde ons
een schitterend oog aan. Een water
hoentje zat op het nest. Toen we ons
weer even bewogen, liet het zich ge
luidloos in het water zakken en was
voor goed verdwenen. Wat gedragen
deze vogels zich totaal anders dan
de weidevogels. Toen we het riet wat
wegbogen, lag er een keurig gebouwd
nest met zes eieren voor ons.
Het had geen zin om zonder schuil
hut de terugkomst van het water
hoentje af te wachten. Ongetwijfeld
zat het ons op een afstand te be
spieden. Daarom stelden we ons te
vreden met een foto van het nest. Dat
kostte ons ten slotte nog moeite ge
noeg, want we-wilden het riet, dat
het aan het oog onttrok, zo weinig
mogelijk beschadigen. Eindelijk had
den we echter een standplaats gevon
den, die ons bevredigde, al was het
dan ook teh koste van eén paar vol
gelopen laarzen. In ons enthousiasme
hadden we niet bemerkt, dat het wa
ter over de rand van de laarzen liep.
Opgewekt fluitend stonden we op
de kaai, wurmden de laarzen van on
ze voeten, maakten opnamen van de
vaart met de in de verte zwemmende
vogels en zaten na verloop van tijd
weer boven op een hek met de kijker
dc wijde omtrek af te speuren.
Niet genoeg kunnen we deze uit
vinding prijzen. Hoeveel malen heeft
dit eenvoudige instrument ons niet
de mooiste natuurtaferelen voor onze
ogen gehaald, die anders stellig onze
aandacht waren ontsnapt.
Heel, heel ver het land in ontdek
ten we een paar zwanen. Zou er wel
licht een nest zijn? Opgewekt begon
nen we onze toch weer. Want al wis
ten we, dat er van fotograferen van
een broedende zwaan wel niet veel
zou komen en we wellicht nog op een
smadelijke manier de vlucht zouden
moeten nemen, deze vogels zijn in
de natuur nog zo oneindig veel fraai
er dan in de stadsparken, dat we er
alle moeite vpor over hadden.
Een ding was teleurstellend. Een
nest was er niet. De oogst aan foto's
en echter zo verrukkelijk. we
als wieder en deden of we aan het
werk waren. Naar de scholekster ke
ken we slechts tersluiks.
Het resultaat was verrassend. Een
arbeidzaam mens heeft blijkbaar het
vertrouwen van de vogels spoedig ge
wonnen. Binnen enkele minuten zat
de scholekster weer. Staag „door
werkend" naderden we steeds meer.
En o wonder, er werd van ons zelfs
geen notitie meer genomen. Tot we
ten slotte dicht bij kwamen en de
bonte Piet nijdig schreeuwend de
lucht in ging. In het nest lagen drie
donker gevlekte eieren. Snel zetten
we het statief op, stelden scherp,
bonden een draad aan de sluiter, be
gonnen weer te werken met de pols
en verwijderden ons :.o een meter of
PINKSTER-REVUE
7
Onze voetbalverwachting
Bekeraiiracties gaan onze neus voorbij
Kleiner en kleiner wordt wekelijks het lijstje, dat we moeten tikken om
ons overzicht te kunnen schrijven. Hier en daar nog wat promotie-degra
datiewedstrijden, nog even het landskampioenschap en dc laatste loodjes
van de KNVB-bekcr en dan is het gvbcurd. Half Mc. is 't nu en met een
week of drie, vier zitten we al weer voor het gesloten seizoen. Dan komen
dc zomersporten eerst volop voor de dag, begint het strand te trekken en
komen we geleidelijk in de sfetr van 's werelds grootste sportevenement
de Olympische Spelen in Londen. Binnenkort nog de twee landenontmoe-
tingen tegen onze Skandinavische vrienden, uit Zweden en Noorwegen en
dan is het voorbij met King Soccer!
Tellen we goed, dan zijn er voor de
Noordkop feitelijk nog maar een 4-tal
wedstrijden van belang. Er kunnen
dan ook beslissingen vallen en de be
langrijkste daarvan is die over het
lot van de Boys, die met de Pinkster
hun laatste wedstrijd spelen, thuis te
gen Meteoor. We behoeven wel niex
te zeggen hoe de zaak er bij staat
Het enige wat de Alkmaarders nog
kunnen doen is winnen. Wordt er ge
wonnen, dan hangt alles af van de
uitslag van de strijd tassen Zaandijk
en Vitesse, waarin de Zaankanters
reeds aan een gelijk spel genoeg heb-
«ben. Eerlijk gezegd geloven we, dat
de Boys weinig hoop mepr zullen
hebben. Deze Pinkster kan voor de
rood-wit-geblokten wel een sombere
wordenNiettemin is het zaak te
gen Meteoor de volle winst te boeken,
al was het alleen maar om een dra
gelijk afscheid van de 2e klasse. En
bovendien men kan nooit weten
wat Vitesse doet!
GermaanGrasshoppers
is een strijd, die door Schagen met
veel belangstelling wordt gadegesla
gen. Een gelijk spel zou het beste re
sultaat zijn, want dan hebben de Scha-
gers nog maar twee punten uit twee
wedstrijden nodig! Intussen geloven
we niet. dat Grasshoppers het in d*
hoofdstad tot een puntenverdeling zal
brengen. In dat geval zal Schagen nog
weer een weekje rust moeten nemen,
want dan wordt ongetwijfeld eerst
Grasshoppers—Germaan gespeeld.
Uitgeest en Zeevogels strijden voor
de beslissing of niet. Indien Uit
geest mocht winnen is men immers
nc; zover als toen men begon. Een
gelijk spel behoudt Zeevogels voor de
le klasse en doet Limmen promove
ren. We zijn nieuwsgierig, maar 't zou
ons heel niet verwonderen, wanneer
op beslissingswedstrijden ging uit
draaien.
Helpt Haarlem Heerenveen?
De strijd om het landskampioen
schap nadert de beslissende fase. Hee
renveen staat er het meest florisant
voor, al kan er nog van alles gebeu
ren. Maar stel, dat Haarlem nu eens
voor een verrassing (eindelijk!!) zou
zorgen door BW te kloppen? Dan is
de club van Lenstra een stuk op
streek! Onwaarschijnlijk lijkt ons de
gang van zaken geenszins.
EDO heeft misschien een kansje'zich
te herstellen tegen PSV. Overigens is
er weinig belang meer bij deze ont
moeting, want beide ploegen zijn van
de kaart.
Voor de promotie draait 't Oosten
.yo/viüiuwie st
ve« vaar'diqew meteen -
borduur tteëlc. qeoavneerd "T
oj- een owc hoedje.
|zie voorbeeld) een
owdere kleov vastgehecht
de laatste ronde af. Vitesse en PEL
kunnen met de leiders Hengelo en
TEC gelijk komen door van deze clubs
te winnen. Stel je voor! 't Zou nog een
aardig verlengstuk je worden. Intussen
geven we Hengelo de beste kansen
door fret terreinvoordeel.
In het Noorden is Veendam reeds
gedegradeerd door drie achteeenvol-
gende nederlagen (Zondag j.1. werd
met 31 van Zwartemeer verloren,
dat nu met 5 punten uit 3 wedstrijden
de leiding heeft). De roemruchte Veen
kolonialen hebben nog een sportieve
eer op te houden in de thuiswedstrijd
teger. Friesland, dat gelijk kan ko
men met Zwartemeer.
Met de beker is 't Noorden er heel
bekaaid afgekomen. We hebben mo
menteel geen enkele vertegenwoordi
ger meer en dat reeds in de tweede
ronde. Mogen we naar het programma
verwijzen?
Haringvisserij
(Vervolg van pag. 6)
landse consumptie. Het totale* haring-
verbruik in 1947, zowel aan zg. gezou
ten haring, en dan als regel gestoomd
of gerookt, als aan verse haring, be
droeg ca. 8 kg per hoofd der bevolking
Bedrijf van grote betekenis
Voor een dergelijke grote productie
en consumptie zijn er heel wat ar
beidskrachten nodig. Meer dan 3000
vissers zijn dagelijks bezig om de Ne
derlandse haringaanvoer te verzorgen.
Neemt men bovendien het grote aan
tal werkers aan de wal, die werkzaam
zijn aan de uitrusting van de schepen
en hen, die het product verder ver
werken, in aanmerking, dan mag het
duidelijk zijn, dat hier inderdaad van
een bedrijf van grote betekenis kan
worden gesproken.
Niet alfeen geeft de haringvisserij
werk aan vele vissers, doch ook aan
velen, die bij de nevenbedrijven zijn
ingeschakeld. Alleen voor (je haring-
drijfnetvisserij is de totale behoefte
aan netten per jaar 23.000 stuks, ae
kosten voor een compleet net bedra
gen ca. f 180. Jaarlijks moeten aan
rieuwe tonnen worden gemaakt ca.
250.000 rederij tonnen, welke ter visse
rij worden gebruikt en 450.000 ver-
zendtonnen, welke bestemd zijn om de
aangevoerde haring te verpakken voor
de export en voor de binnenlandse
verzending. Uit het bovenstaande blijkt
dat voor de fustfabricage in de ha
ringvisserij een belangrijke werkge
legenheid is gelegen.
Dc sedprt dc oorlog sterk gestegen
exploitatiekosten maken het nodig, dat
alle krachten in het werk worden ge
steld om het haringvisserijbedrgf mo
gelijk te maken. Dit kan alleen be
werkstelligd worden door een grote
binnenlandse consumptie en een be
vredigende ontwikkelingsgang van de
export.
Meermalen komt het voor,
moederschaap haar lammeren
wil zoogen. In dit geval moet de
zuioflesch er aan te pas komen
'Cjs*7
met
,J/nf umet
Iclerr uit het
*Wje yCLhd<L
\otrxfiq IS
bdojf
