njEIIK^EKIEKP
Zwanewaier,
SCHOOH RIJK YAM KOHIHG LEPELAAR
Avontuur in Venezuela
Hier zijn zij thuis, deze onvergelijkelijk mooie vogelshier groot*
De echte Amsterdammer mist sinds
de oorlog' het gebimbam van de Am
sterdamse Koopmansbeurs. De vijand
heeft de Beursbengel gestolen en de
Amsterdamse koopman kon niet meer
door het klokkengelui aan stfn middag
taak ter beurze worden herinnerd.
Woensdag zal de nieuwe Beursben
gel worden afgelevrd en weer in de
toren worden gehesen. Z{j zal echter
in de toekomst electrisch worden ge
luid en daarvoor moeten enige veran
deringen in het klokkenhuis worden
aangebracht. Hiermede is men thans
bezig. Een doorzicht van het klokken,
huis met gezicht op de stad.
huppelend konijntje; zonder ook te
kort te doen aan de soms indrukwek
kende schoonheid van dit landschap
met z'n rijk-geschakeerde flora (duin.
roosjes, hier en daar ziet de grond er
wft van! lissen bij de vleet, geuren
de bossen vlooienkruid, de muskus
popel, het kleine vleesetende plantje
Zonnedauw, de gevlekte Orchis het
zijn zo maar een paar grepen die wij
hier doen, één ding mag toch wel ge
zegd worden over dit wonderlijke
sprookjesland: het zou zijn vorstenhuis
missen wanneer de Lepelaar* er niet
waren.
Vrome wens
Het Zwanewater zien valt niet een
ieder ten deel wie zal het de eige
naar kwalijk nemen, dat hij voorzich
tig is met mensen? Het schone Rijk
van Koning Lepelaar blijve ongerept.
Mischien dat eens, wanneer alle jonge
mensen zijn opgevoed in eerbied en
liefde voor de natuur, het vrijelijk be
treden kan worden zonder gevaar voor
zUn edele vorsten en hun sympathieke
onderdanen. A. H.
DONDERDAG 27 MEI 1948
Hilversum 1 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram.muziek; 7.50
Dagopening; 8.45 Klassieke gram .mu
ziek; 0.15 Morgenwijding; 9.45 Arbeids
vitaminen; 10.35 Gram-muzlek; 10.50
Voor de kleuters; 11.00 Chansons Bre
tonnes; 11.20 Gram .platen; 12.00 Orgei_
concert; 12.38 The Skymasters; 13.00
Nieuws; 13.15 Les gards de Paris; 14.00
Voor de vrouw; 14.20 Kamerorkest;
15 00 Voor zieken en gezonden; 18.00
Van vier tot vijf, radio-programma in
een notedop; 17.00 Kaleidoecoop; 17J0
Metropole-orkest; 18.00 Nieuws; 18.15
Sportpraatje; 18.30 Ned. Strijdkrach
ten; 19.15 Radio-Volksmuziekschool;
20.00 Nieuws; 20.15 Residentie-orkest
met ais vioolsolist de winnaar van het
muziekconcours te Scheveningen,
vioolsectie; 2215 The Romancers.
Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 Granunuziek; 7.45 Mor
gengebed; 8.30 Hoogmis; 9.45 School
radio; 10.00 en 10.45 G<ram.muzlek;
10.15 Morgendienst; 11.00 De Zonne
bloem; 12.03 Liederen van Schumann;
12.33 en 13.20 Kareol-septet; 13.00
Nieuws; 1345 Voor de vrouw ;14.00
Peter Nobino's musette-orkest; 14.46
Voor de vrouw; 15.00 Omroeporkest;
18.00 Bijbellezing; 17.00 Radio-Jeugd
journaal; 17.30 De Raaff en Schutte;
18.00 De vijf Zakapara's; 18.30 Kamer
muziek; 19.00 Nieuws; 19.30 Het ac
tueel geluid; 20.00 Nieuws; 20.15 Jubi.
leum concert Concertgebouworkest;
23 00 Nieuws.
Archeologische vondst
in de Kaukasus
Russische archeologen hebben een
aantal belangrijke ontdekkingen ge
daan ln de streek, waar de grote hy-
droelectrische centrale van Mintsje-
gaoery, aan de Koerastroom wordt
gebouwd.
De geleerden hebben 8 verschillen
de begraafplaatsen ontdekt, waarvan
de oudste teruggaan tot 2000 jaar voor
Christus en de jongste tot de 7e eeuw.
In de graven zijn meer dan 88000
voorwerpen van huishoudelijke en
godsdienstige aar^ gevonden, evenals
wapens en een grote steen waarop
twee pauwen en woorden in een on
bekende taal zijn gegrift.
dags al heel vroeg weg. Toen hij aan
het water zat wilde hij even gaan
rusten tegen een hooihoopje. Maar htf
viel in slaap en werd niet eerder wak.
ker dan 's avonds. HU schrok en
sprong overeind. De visser dacht*
„Wat zal mijn vrouw wel zeggen,
wanneer ik zonder vissen thuis kom?"
Maar hij wist er wel raad op! Hij
ging naar een visboer en kocht een
kilo vis en liet het op de rekening
zetten, want hij had geen geld bij
zich. Hij stapte op de fiets, reed naar
huis en gaf vol trots de vis aan zyn
vrouw. Nu had hij toch wat gevangen!
Maar later kwam de rekening bij
zijn vrouw en toen kwam het toch
uit....
Ingez. door Marien de Vries.
Twee kikkers
(a de modder van een sloot
iliepen eens twee kikkers
met een groen hansopje aan!
Tjonge! Wat een dikkers!
„Word eens wakker" kwaakte
Kwak
tot zijn kameraadje.
„Na zo'n lange winterslaap
wil ik graag een praatje"
„Ik wil slapen" gromde Kwik
,,'t IJs ligt in de sloten"
Toen trok Kwak zo voor de grap
Kwik eens aan zijn poten.
„Suffertje!" rikkikte Kwak
„Laat me los", zei Kwikje
Nu het werd een vechtpartij
in een ogenblikje.
Maar al heel gauw zaten zij
om het hardst te gapen.
„Later vechten wij 't wel uit!
We gaan nu eerst nog slapen!"
Wie se gadeslaat, ver
geet het krljsconcerl van
honderden mauwende
meeuwen
Bij elke stap, die wij opklimmen
legen de zacht-glooiende, maar van
dorre hei en uitgedroogd mos uiterst
gladde helling, wordt het trompettend
gekrijs luider, wordt het zoeven der
ontelbare witte vleugels nadrukkelij
ker, vliegen er meer meeuwen van
htm nesten omhoog en scheren er meer
wieken met feller, vijandiger tuime
lingen ons dichter om de oren. Het
is een spektakel van belang, dat deze
bende witte rakkers boven onze hoof
den maakt, nu wij zo dicht hun eieren
naderen en het ziét er naar uit, dat
zij elk ogenblik tot een massale aan
val over zullen gaan. dat hun hon
derden scherpe, harde bekken in een
onfeilbaar zekere tuimeling zullen
grijpen naar oren, neuzen en ogen van
die logge mensentroep.
Redde zich dan, wie zich redden
kan! Maar zover komt het niet; het
blijft bij het deksels lawaai van schril
en schor schreeuwende kelen, het
dreigend geklap van honderden wie
ken en een enkel licht bombarde
ment van pure nijdigheid en angst
mét de lichte, witte materie die hun
daarvoor er beschikking staat. Met
een zakdoek veeg je deze soort bom
men van schouder en boordje.
Vliegercapriolen
Geamuseerd, maar toch onder de in
druk van het hels kabaal van de op
geschrikte kolonie kijken wij tegen de
scherpe lucht opwaarts en volgen met
bewondering de vlugge wenteling dier
witte wieken, da onstuimige valpar.
tijen en de sierlijke, krachtige wen
dingen omhoog, het zeilend voortglij
den op roerloos gestrekte vleugelen
en het even, weifelend stilstaan de
zware kop hangt met de krijsend-
mauwende bek ver opengesperd neer
juist vóór een nieuwe suizende val
omlaag.
De mensenogen zoeken en tasten
langs al deze bewegingen en standen
om tientallen moment-opnamen van
lijn en vorm en witte gratie voor al
tijd op te bergen in hun herinnerings-
schuren, maar zij slagen er niet in er
voldoende bijeen te brengen voor een
volkomen en gaaf totaalbeeld van dit
haastig gedwarrel; er is reeds iets an.
ders. dat hun blikken naar beneden
dwingt.
Eieren zoeken
Onze voeten lopen nu over de broed
plaats. Eieren zoeken? Dat is niet mo
gelijk uitkijken dat je er niet op
trapt is bier de boodschap. Als de aan
staande ouders wisten, hoe zorgvuldig
die indringers hun tenen neerplantten
en met hoeveel bewondering ze de
mooie donker gevlekte in verschillen
de tinten groen geschilderde woningen
van hun toekomstig kroost bekeken,
zouden ze hun kelen sparen. Nu gaar
het gekrijs en jauwconcert aan één
•tuk door. onvermoeibaar, onvermurw
baar. pijnlijk scheurend aan je trom
melvliezen.
Eayptenaren
Hier, boven op de ronde heuveltop,
waar de meeuweneieren in groeoje3
van drie en vier voor het opraper.
liggen, is er nog iets anders dat klem
mend de aandacht vraagt. Even ve.*
der op, tussen de hoge rietstengels aan
de kant van het blinkend watervlak,
ligt dan het trotse bezit van een van
Neerland's mooiste natuurreservaten
Naar dit ogenblik hebben wij allen
met verlangen uitgezien en onze
verwachtingen waren niet te hoog ge
spannen. Daarginds zit een groep van
die prachtige, uitgedoste Egyptische
vogels neen, het is niet juist om ze
zo te noemen, want, al brengt men
hun gratie-volle gestalte onwillekeu
rig in %rerband met de wuivende pal
men van de NUU al hadden de aude
Egyptenaren deze vogels reeds zo Lei
dat zij ze heilig verklaarden, hun ge
boortegrond is hier: zij zijn hier thuis,
hier grootgebracht met Hollandse gai -
nalen van Hollands wijde zee hier zit-
FEUILLETON
Naar het Engels
door
JOHN STUDLEY
91)
Mrs. Broughton glimlachte hem
•chelms toe.
Door een zonderlingen samenloop
van omstandigheden, begon ze op ter
gend langzame toon, verwaardigde 'n
anders buitengewoon trotse jonge da
me zich vanmorgen om bij me raad
te komen vragen. Zij wantrouwt mij
niet. Zij gelooft....
En wat voor raad hebt u haar
gegeven0 Klonk het ongeduldig.
Om in de tuin te wachten, om u
te vragen
Roddy was al bij de deur.
In welk deel van de tuin? En-
gebxachi mei Hollandse garnalen
Hei Zwanewaier zien
Het Zwanewater zien
is dat niet de wens van een
ieder die weet hoe mooi
Moedertje Natuur kan zijn?
Een wens, die helaas lang
niet voor iedereen in vervul
ling gaan kan, want deze be
faamde vogelbroedplaats bij
Callantsoog, een van de wei
nige Lepelaar-domeinen in
ons land, mag niet al te vaak
gestoord worden.
De enkelingen die, zoals
onlangs een twintigtal leden
van het I.v.A.0. uit de om
geving, kennis mogen maken
met dit prach'tig plekje grond
en zijn bewoners mogen zich
gelukkig prijzen: èn om het
aanschouwen van landschap
en dier èn om het' voortref-
lijk geleide van de gids, de
heer J. van Honschooten, die
als jachtopziener het 800 ha.
grote landgoed niet alleen
beschermt, maar het ook
door en door kent. Uw ver
slaggever was er bij en in
het artikel hiernaast geeft hij
enkele van zijn indrukken
weer.
ten ze om en bij hun nesten, over dit
riet en boven dit duinmeer sloegen zij
voor het eerét hun jonge vleugels uit
en zij passen zeker niet minder bij
dit bekoorlijk plekje grond dan bij Je
warme, vruchtbrenger de rivier, de
strakke zon en de slanke, schaduw
rijke bomen van het verre Egypte.
Nadere kennismaking
Ja, onvergelijkelijk mooi zijn ze,
deze waadvogels. Bij het kijken nmr
hun rustig, zacht schommelend zit
ten op de bovenste takjes van wat
laag struikgewas, naar de even rus
tige vlucht van een aantal anderen,
vergeet men zelfs het oorverdovend
gekrijs der meeuwen.
Verjaardagskalender
BESTE JONGELUI!
Er zijn jongens en meisjes, die mij
schrijven, wanneer zij jarig zijn. Soms
is dat vrij spoedig, soms duurt het nog
heel lang. Wanneer iemand over veer_
tien dagen jarig is en ik lees dat in
een briefje, dan feliciteer ik dat nicht-
Je of neefje met haar of zijn verjaar
dag. Dat hebben jullie misschien wel
eens gelezen. Toen ik met de Pinkster
dagen ergens in het zonnetje aan al
mijn vriendjes en vriendinnetjes zat
te denken, heb ik gedacht: Dat moes
ten we eens anders doen! We gaan aen
verjaardagskalender maken! Hoe dat
gaat? Kijk zo! Veertien dagen voordat
je jarig bent niet eerder en niet
later dan schrijf je mij op welke
dag of datum je jarig bent. In de Kin
derkoerier, die dan vlak voor je ver
jaardag verschijnt, komt dan je ver
jaardag te staan, waarbij ik jullie
dan feliciteer! Hoe vinden jullie dat?
Wie is er eind Mei of begin Juni ja
rig? Schrijf het maar, hoor!
Heb je iels Ie vragen?
Sommige jongens zijn erg weetgierig
en verschillende meisjes ook! Of zijn
die alleen maar nieuwsgierig? Dat
schreef een jongen mij laatst eens!
Maar hoe het ook zü: jullie hebben
allemaal wel eens iets te vragen, is
het niet? Moet je luisteren! Met in
gang van volgende week komt er in
fin dat doet er niet toe. Hij bedacht
met schrik dat mrs. Broughton hem
wel eens de weg zou kunnen willen
wijzen. Doet U maar geen moeite; ik
vind haar wel.
Inez stond bij de bank waar ze
gisteren van elkaar gegaan waren.
Boven haar en om haar heen fluister,
den en trilden de bladeren van de
bamboes en beschaduwden haar als
een baldakijn van groen, mee goud
van zonneflitsen doorweven.
De andere keren dat ze samen waren
geweest hadden de ogen van het meis.
je altijd ernstig en onbeschroomd in
de zijne gekeken. Nu ontweken ze hem
schuw, maar toch met een stralende
glans. Zij vermeden hem en glim
lachten naar de mooie zonnige tuin,
alsof ze die een verborgen en geluk
kig geheim toevertrouwd had.
Ik heb U laten halen, begon ze,
om u te vertellen
Roddy schudde heftig het hoofd.
—Ik heb me niet laten halen. Ik
kwam uit mezelf! Gisteravond heb je
van Hollands wijde ie*
Wij dalen af en zoeken onze weg
door een lage moerrasstrook voor een
nadere kennismaking. Nu en dan zom
pen de schoenen door het water, ach
ter ons neemt de kracht van 't meeu
wenconcert snel af de dieren keren
terug naar hun eieren en het is,
of er een plechtige en feestelijke stilte
neerdaalt om onze nog onwennige oren
De Lepelaars ontvangen ons met een
kalme waardigheid. Hun roepen klinkt
bijna hoffelijk en uitnodigend en, al
verheffen zij zich, de een na de an
der, op hun brede vleugelveren nu wU
nader komen, zij geven geen ogenblik
blijk van vrees of onrust. Plechtstatig
heffen zij zich met kalme wiekslag in
de frisse voorjaarslucht zie eens,
hoe dat twee'tal, vlak voor ons, weer
neerstrijkt. Even raakte, bij het sche
ren over het door de wind gestriemde
water, de punt van een sneeuwwitte
vleugel bijna een golftop, licht suizen
dan de ver vooruit geschoven snavels,
de lange halzen en de ronde rompen
getweeën rakelings over het riet, de
wieken klappen boven d^ blanke lij
ven samen, nek en poten vouwen ln
en de vogels zetten zich gelijktijdig
neer. Twee, drie seconden zitten zij
roerloos; prachtig tekent hun gedaan
te zich af met een smetteloos wit te
gen de zachtgroen en grijze achter
grond van riet en water.
Alsof zij voor ons poseren
Het is, alsof zij voor ons poseren
om hun lange, over de nek hangende
kuif en hun vreemdgevormde snavel
vooral goed te laten bewonderen. Dan
slaan zij hun vleugels wederom uit en
een geheel ander, grillig gevormd siL
houet, wonderlijk krachtig van lijn,
tekent zich nu boven onze hoofden af
tegen de grijsblauwe lucht. Het is een
komen en gaan dan van gevederde
vliegers, ze glijden af en aan in wijde
cirkels, nauw hoorbaar ruisen hun
vleugels en het is alsof zij zich in
spannen om zich vooral zo sierlijk en
voornaam mogelijk te gedragen. Ook
de jongen, die misschien nog slechts
enkele vleugellessen achter de rug
hebben, tonen hun aangeboren talen
ten. Er zijn er slechts enkelen, die
de Kinderkoerier een vraagboekje. Als
je iets te vragen hebt, dan schrijf Ja
mij dat maar en dan plaats ik de week
daarop in het VRAAGHOEKJE Je
vraag met het antwoord erbij wan
neer ik dat tenminste weet. Maak het
me maar flink moeilijk, hoor! Je mag
van alleB wagen. Bijvoorbeeld: Waar.
om heten de oude bewoners van Ame.
rika Indianen en geen Amerikanen?
Waar kun je dat of dat boekje kopen?
Wie bezocht het eerst de Noord- of
Zuidpool? Waar staan jeugdherbergen?
enzovoort! Alles wat je niet weet en
wat je graag wilt weten, kun je vra
gen. Wie zendt de eerste vragen in??
Was ie oplossing goed
De antwoorden op de raadsels van
veertien dagen geleden waren;
1. Op welk bed gaat niemand slapen?
Op een bloembed of hunnebed,
2. Wie heeft geen hoofd, maar toch een
hals? Een fles.
3. Wie heeft wel tanden, maar geen
mond? Een kam of een vork.
4. Welke schol kun je niét eten? Een
5. Noem een ander woord voor banaan.
Een pisang.
6 In welke maand eten de Amerika
nen het minst? In Februari.
Er waren vele goede oplossingen en
om de prijzen moest worden geloot
De doos postpapier werd gewonnen
door: Elly Klaver, Holleweg G 66 te
Heiloo.
Het boek: „De ondergang van O 18"
me ook niet laten halen en toch heb
ik de halve nacht bij je huis gezeten
en vanmorgen ben ik hier gekomen
o*ndat ik je hier 't laatst had gezien.
En nu vind ik je hier al. Dat is een
teken. Ik dacht dat mijn hart me hier
gebracht had, maar nu merk ik dat
het de goden zijn. Dia staan aan mijn
kant. Ze vechten voor me. Waarom
probeer jij je dan nog te verzetten?
Zijn stem was zacht en teder. Het
meisje dat hem nog niet dorst aan
te kijken zonk op de bank terwijl
Roddy naast haar ging zitten en zich
over haar heen boog.
Denk er aan, fluisterde hij, al
malen de molens langzaam, ze malen
gewelcig fijn. Er zal een dag komen
waai op je me nooit meer zult hoe
ven laten halen. Je kunt er niet aan
ontsnappen, ik ben in Je leven geko.
men.... en ik blij' er!
Het meisje haalde snel adem en als
om aan de bekoring van zijn stem en
de gevoelens die zij wekte, te ontko
men strekte ze plotseling haar handen
niet meedoen aan dit machtig vlleg-
feest dat zijn de donzige snuiters,
die nog kort geleden de veilige be
scherming van het warme ei hebben
verlaten. Hier, tussen het riet, op iets
meer dan een armlengte afstand, zit
zo'n grappig geval naar ons te kijken
het Is opvallend, hoe rustig of ook
dit jong zich al gedraagt.
Geen heldendaad,
ro'n jong te kapen
Het moet niet zo moeilijk zijn om
zo'n klein ding te pakken te krijgen
en van de ouders af te nemen. Er is
geen durf voor nodig, want de oude
vogels zullen het niet beletten. Het
zijn geen vechtjassen. Ze zullen er
alleen onrustig en angstig en wie
kan het zeggen? misschien zelf» be
droefd om zijn. Wat deert dat de mens
die niet maalt om wel en wee van
een aantal Lepelaars, wien het niet
schelen kan of zo'n kolonie onherstel
bare schade wordt toegebracht, die
alleen belust is op een paar armzalige
honderd gulden en 't misschien al een
hele prestatie vindt om daarvoor des
nachts dwars door 't moeras te gaan?
Wie echter ook maar een grein
gevoel heeft voor deze schoonheid
heeft maar één qualificatie voor de
schennende daad, dia hier onlangs
er werden een 70 80 jonge vo
gels geroofd gepleegd is: misselijk
Het is te hopen, dat, als de daders
gevonden worden, ze een voorbeel
dige straf zullen krijgen.
Want wat reeds éénmaal geschiedde,
n.L dat de Lepelaarskolonie van het
Zwanewater nagenoeg werd uitge
roeid dat mag niet meer voorkomen.
Het zou een schande zijn voor ons
land, wanneer wij niet in staat zouden
zijn om een rijkdom, die ons oirer de
gehele wereld wordt benijd, veilig te
bewaren.
Vorsten en onderdanen
Rijkdom ja, dat is deze levende
stoffering van dat prachtige plekje
tussen de duinen van Callantsoog toch
zeker.
Zonder al die andere bewoners te
kort te doen, de luidruchtige zilver-
én kapmeeuwen, de dappere wulp die
boven de heidevlakte charge op charge
uitvoert tegen het opdringend en be
gerig meeuwenvolk om voor zijn broed
sel te vechten, de bruine kiekendief
die wij laag aan den einder pijlsnel
over een duinrug zagen scheren, de
honderden wilde eenden, de oever-
zwaluwen, de koekoek, het vrolijk
langs een gele zandhelling omhoog
werd gewonnen door: Nanne Benlt,
A 44. Winkel.
Jullie prijzen zal lk zo vlug moge-
jlijk versturen hoor! Alle andere kin-
jderen hebben nu hun prijsje thuis ge
kregen, "hè?
Verborgen plaatsnamen
Ia de volgende zinnen ziften een
aantal plaatsnamen verborgen- Zoek
ze er uit en stuur ze op. Je kunt er
een prijs mee winnen!
1. Wij kwamen doornat thuis.
2. Oog, oor en mond zijn onmisbaar.
3. Moeder, mag ik een snee koek?
4. Ik hoor niemand In hét huis.
3. Hij stopte de helm onder het bed.
8. Jan had een hengel op zijn schouder
7. Kom mensen, doorlopen!
8. Zijn hand zwol lelijk op.
9. Haal meloenen, Jaap!
10. Piet Zwart holt en Gré Groen loopt
Let op, hoor! In sommige zinnen zit
ten zelfs twee plaatsnamen verborgen!
Oplossingen vóór Woensdag 2 Juni
aan OOM ROB, Postbus 3. Schagen.
Vergeet nooit je naam, je adres en
Je leeftijd in en op Je brief te ver
melden. Onder de goede oplossers wor.
den twee prijzen verloot!
Postzegels stromen binnen
Deze week werden mij de volgende
hoeveelheden postzegels toegezonden
voor de t.b.c—bestrijding:
Wim Bruin, Anna Paulowna 710
uit en wendde zich vlug om, om hem
aan te zien.
Ik moet je vertellen wat het zo
moeilijk maakt, zei ze, cn waarom
ik niet naar je luisteren moet. Het
is niet Pino die tussen ons staat zo.
als jij dacht. Ik voel niets voor hem.
maar hij wil met mij trouwen en moe
der is bang. dat. als Ik hem weiger,
hij vader daaronder zal laten lijden
en dus heeft zij hem hoop gegeven; lk
niet. Dat is de reden waarom WJ be.
weert dat ik zijn toekomstige vrouw
ben. Maar er is iets anders, iets veel
gewichtigers. Ik mag niet aan me
zelf denken. Ik mag niet aan jou
denken, behalve..behalve als aan de
enige, die mijn vader kan redden! Be.
grijp je me? Maak lk het duidelijk
genoeg? Ik maak misbruik van je. Ik
heb je steeds verder gedreven. Ik heb
je bij me gehoudenom hem.
Ik offer je op.... voor hem! Ik moest
't je vertellen. Ik mag niet aan mezelf
denken. Zolang hij niet vrij is besta
ik eenvoudig niet. Ik ben alleen maar
Gré Bakker, Den Oever 280 Nan
Tijsen, Dirkshorn 220 Stijnie en Tiae
Benlt, Winkel 200 Jan en Nanne
Benit, Winkel 200 Jan Stubenitsky,
Alkmaar 147 Bertje" Govers, Alk
maar 100 Annie van Genderen,
Breezand 100 Plonie v. cL Sande,
Alkmaar 70 Jo Anton KooU', rt
Zand 30. Natuurlijk zorgen jullie
er voor, dat ik ook deze week weer
een massa postzegels krijg toegestuurd
Wie zorgt voor de eerste zending?
Sturen aan: Oom Rob, Postbus 3, te
Schagen.
KOERIERTJES
Anneke Volger van Camperduin
schreef me, dat zij een corresponden
tie-vriendinnetje heeft gekregen door
een „Koerlertje". Een „Koeriertje" ls
een advertentie in de Kinderkoerier,
die er alleen in geplaatst mag worden
door kinderen, die aan de Kinderkoe.
rier meedoen. Fijn, Anneke, dat Je nu
schrijven kunt. Jopie schrijft mij ook
vaak!
Nan Tijsen, B 59, Dirkshorn, soekt
een correspondentievriend van onge-
veer 13 Jaar, die veel van voetballen
houdt.
Lies Quak, Barak M 23. Petten, is
13 jaar en «ij vraagt een vriendinne
tje om mee te corresponderen. Welk
meisje, dat 12 k 13 jaar ls, schrijft
haar?
In deze rubriek kunnen jul'ic een
vriendje of vriendinnetje vragen om
mee te corresponderen, Je kun? post-
segels ter ruiling aanbieden en ook
albumplaatjes en boeken.
De visser
Op een mooie zomerdag wou een
visser gaan vissen. HU ging des mid-
de dochter van mijn vader. En Je bent
maar de man, die hem kan redden.
Voor jij kwam dacht ik altijd aan
hem, nooit aan iets anders dan aan
hem.
Ik droomde van hem, vreselijke dro
men soms, die me overal vervolgden.
En toen kwam jij- En nu kan lk niet
anders dan aan jou denken. En daar
kan ik geen vrede mee hebben. Ik ben
vergeten hoe hij lijdt. Ik ben zelfs ver.
geten hoeveel ik van hem hou. Ik wil
niets liever dan naar Jou luisteren
Allt droefheid en alle ellende van de
laatste twee jaar schijnen van me af
te glijden. Ik voel alleen dat het er
niet tos doet dat niets er toe doet. Ik
ben alleen maar gelukkig, dwaas en
redeloos gelukkig!
In zijn eigen overweldigend geluk
strekte Roddy zUn hand uit. Maar Ine*
trok de hare terug en staarde voor
zich uit met haar kin ln haar hand
gesteund en haar elleboog op haar
knie.
En ik heb gemerkt, fluisterde ze
dat ik het nu vreeselijk vind om jou
dit werk te laten doen. Drie weken
geleden toen je uit Curacao wegging
vond ik, dat een man zijn leven niet
kon wagen voor een mooier doel dan
dit Het leek me een plichteen
prochtige plicht. Maar nu ben ik bang
om jou. Ik wist het opeens dien avond
toen je wegzwom en ik volgde je met
mfja ogen, omdat ik ieder ogenblik
bang was Je te zien zinken en sterven
Ze keken elkaar in de ogen.
Nu weet je het, fluisterde ze. Ik
moeBt 't Je zeggen. Ik heb gewild dat
Je om me ging geven ln de hoop dat Je
zou doen wat ik verlangde. Maar ln
plaats daarvan ben ik van jou gaan
houden. Al* je me veracht kan ik dat -
begrijpen, al8 je nog v*n me houdt..
Nog van je houd.... riep Roddy.
Ik houd onnoemelijk veel van Je!
(Wordt vervolgd).