&cAcwa£ paarl van Kennemerland Schoorl is mooi I Herinneringsmedaille Jubileum-Jaarbeurs Dames f@»H° Oude Wesifriese kamer in Hoogwoud bleef eeuwen bewaard Blinkend is het witte zand, wijd de duinenrij, wijder nog de blauwe zee Er is veel werk verzet om de duinen „onder de knie" te krijgen En als er dan een parel is, wel, dan ligt die hier, glanzend in de zo. merzon. "Blinkend is het witte zand, wijd is hier de duinenrij, wijder nog de blauwe zee. Over de heide ligt een paarse gloed, zilver is het berken. hout en groen de dennen op het heuvelland. Niets is er, wat de rust van die meeuw zal verstoren de wulp niet, die er jodelt, niet de leeuwerik, die ten hemel stijgt, de zee niet, die hij hoort ruisen ,niet de wind, die er het zand opstuift. Hij wendt zijn kop en blijft er in het grauwe helmenvlak. En hier moet dan die parel zijn, de schoonste in een lange rij, van duinen in het kustgebied. Schoorl, zo heeft men haar genoemd, de mooiste in het Kennemerland en zie hoe zij aan onze voeten ligt. Dertig jaren van een mensenleven Als boswachter Jansen hier op een duintop staat, dan kan hij zien liggen, dertig jaar van zijn leven, dertig ja ren van moeizame arbeid voor het Staatsbosbeheer; de dennen en de helmstruiken, de esdoorn en de eiken, zij kunnen U zeggen dat er veel is tot stand gebracht. Zand was het vroeger, hoge bergen van blinkend wit zand, dat verstoof, van de ene plek naar de andere, een uitgestrekte woestenij, waar geen sprietje kon gedijen. En eer het was, het prachtige natuur, reservaat van nu, moesten er man nen komen, die het aandurfden, de kalk arme bodem met bomen te be planten en 'dié mannen zgn gekomen. De eerste vaste - 9tap in het mulle zand werd ge^et door de landbouw, econoom dr. Staring, het was om streeks 1865, en hij bracht -er de ge wone, grove den en hij nam proe ven met de Oostenrijkse en de Cor. sicaanse dennen. Geen geld Ach, natuurlijk ging het niec een tweedrie, natuurlijk waren er tegen slagen en het zal dr .Staring hebben Verdroten, dat de regering geen geld meer voor zijn arbeid beschikbaar vilde stellen. En het werk lag stil tot 1894, toen kwam de Heidemaatschappij en vijf jaar later het Staatsbosbeheer en toen, ja, tenslotte kwam boswachter Jan sen Onafgebroken is men doorgegaan. Tegen deze en gindse duinenrij wer den <je kleine boompjes uitgezet, daar groeiden zy in de loop der jaren tot hoge, dichte bossen. Hier kwamen de sparren, daar, in de dalen en lage ge deelten de eiken en esdoorns. Want ook het loofho it wordt niet vergeten, een grote verscheidenheid,, da1: is ons ideaal, zo zeiden de mannen van Staatsbosbeheer.. Hoera, we zijn er dat roepen zij nog niet, het werk ia nog niet af, er moet nog wat verbeterd worden, het herstel van de oorlogsschade wacht, dat ligt voor de hand. Panorama Maar kom eens mee,- die steile weg hier op en loop eens naar die hoge top We zijn er ntt. wel vier en vijftig me ter hoog en kijk r- om TT heen. Vlak voor U, in de diepte, rode da ken van haast verscholen huisjes, ver der is het effen groene weideland met hooiers en ;met karren, wegen en sloten als een zilver lint en dorpen, zoals Schoorldam, Warmenhuizen en de Langend i.'k, verrijzen uit de verte. En links en rechts en achter U, daar liggen al de duinen en de bos sen. Van grens tot grens, dat zijn hier Camperduin en Bergen, strekt het he le gebied van Staatsbosbeheer 1830 ha. zich uit. Daar ligt de donkerroene dennen, deken, ginds is een streep van de zee. een enkele berk, een grote vlakte, met een paarse gloed van de hei Sparrenbomen, eikenbos en zandver stuiving, blinkend in het zonnelicht., wat wilt gij wensen, wat zoekt gU In Uw land? De Veluwc, Limburg of Brabant? West-Duitsers krijgen voor lopig niet meer voedsel Do militaire gouverneur der V.S in Duitsland, generaal Clay, heeft me degedeeld, dat de nieuwe voedselrant soenen in de Amerikaanse zone, die op 1655 calorieën per dag gebracht zouden worden, niet per 1 Juni kon den ingaan wegens „distributie-moei- Igkheden". Het zou zelfs moeilijk zijn om het huidige kleine vleesrantsoen voor de volgende periode te handha ven als gevolg van „het wereldtekort" Indien zekere beloften verwezenlijkt Worden zou het rantsoen spoedig weer op het oude peil gebracht kunnen worden. Overigens verklaarde Clay, dat Duitslands voedseltoestand „be ter was dan ooit tevoren in de be zettingsjaren". Kent gü de omgeving, wist U van dit alles af? Maar wij laten U verder lopen, de wigen zijn goed en U vindt hier de weg. Tevredenheid Het is een groot gezelschap, dat ons wacht in hotel van der Garde. We ontmoeten er het bestuur van de Schoorlse Vereniging voor Vreemde lingen Verkeer „NrcLKennemerland". die ons uitnodigde voor een excursie door de prachtige omgeving. We tref fen er ook de burgemeester van Schoorl, mr. C. A. J. Jochems, de wet houder en de secretaris, de voorzit, ter van de Federatie van VW's be noorden het Noordzeekanaal, de heer Dinkelberg en niet te vergeten, bos wachter Jansen en zijn collega StoeL. horst. Dadelijk gaan wij de duinen in en wie kunnen ons beter leiden, dan de laatste twee? Eerst luisteren we naar de voorzit ter van de plaatselijke VW, de heer M. W. van de Garde Jr., die ons iets van de geschiedenis vertelt van het Staatsbosbeheer en ons mededeelt, wat tfoor goede resultaten er in de loop der jaren bereikt zijn. In dit vel band noemt hij de beharde wegen en paden, die het duinreservaat door. kruisen. Burgemeester is ook al best te spre ken over de mooie omgeving van zijn dorp en over het prachtige werk, wa^ er door het Staatsbosbeheer is ver richt. Hij wijst op het fietspad van Bergen over Schoorl, door het duin naar Camperduin, een pad, dat juist een week geleden gereed gekomen is en dat de gemeente maar liefst f 57 000 kostte. Boswachter Jansen schetst ons de grote betekenis van de duinen en hij vertelt ons van de schrale bodem, van de flora en fauna, van de duin vorming, van het moeizame werk van dr. Staring, van hun eigen moeilijkhe den, van hun eigen idealen, van de Duitsers, die zoveel kwaad deden, maar onbewust een moois gelegen heid schiepen om nu de paden en we gen met puin te verharden. Werk, dat groeit Even later gaan wij met de bos. wachters Jansen en Stoelhorst door de prachtige streek, we wandelen over paden en duinen, door bossen met den nen, lange vroegere vennen met hei. Hier staan oude eikenstruiken, daar is weer een jonge boom, ginds stond vroeger water, men reed er op schaat sen in de winter. Het is nu droog en dor, nu zijn er plekken met hei en met helm. De pompen van de water leiding eisten hun deel en het water zakte op het laagste peil. In het Noorden bij de zee liggen de wijde duinen en velden, naar het Oosten, daar zien we het bos, in het Zuicen is meer loofhout, we kijken waar Jansen en Stoelhorst ons wijzen. Overal zien zij hun werk groeien, zij hebben de duinen in hun macht, zij en hun helpers maakten, wat wij daar zien liggen: de parel van het Kennemerland. En morgen zult gü haar zien glan zen! fN VOOR ONZE De Raad van Beheer van de Ko ninklijke Nederlandsche Jaarbeurs zal ter herinnering aan de 50ste (Ju bileum)-Jaarbeurs, welke van 615 April j.L werd gehouden, aan de deelnemers een fraaie bronzen herin neringsmedaille uitreiken, welke naar een relief van de beeldhouwer Pieter d'Hont door Cornelis Begeer, Utrecht Is gegoten. Hierop zijn twee figuren afgebeeld. Een van hen draagt de Mercuriusstaf en stelt de Handel voor, de ander draagt het raderwerk en symboliseert de Industrie. Tezamen heffen zij het bekende jaarbeursembleem, t.w. de u met daarop rustend de Mercuriushoed waar het getal 50 op is aangebracht, boven een volle korenschoof, het zin nebeeld voor de Landbouw, die, ge lijk bekend, eveneens een belangrijke plaats op de Jaarbeurs inneemt. Toen de eedactie van dit blad tot mij het verzoek richtte, om ie dere week een hoekje te vullen over de mode en haar perikelen, heb ik gevraagd om dit nog eens te mogen overdenken, want men zegt wel eens te gauw „ja". Want wat is er eigenlijk zo wispelturig als de modeWat de ene keer als juist wordt gekenmerkt, loopt de kans een volgende maal gerang schikt te worden onder de rubriek ouderivets. Toch heb ik besloten om het verzoek in te willigen en daarom is dit bedoeld als inleiding voor de korte besprekingen, die ik voor deze rubriek in de toe komst wil houden. Wij zulten niet alleen de damesmode onder de loupe nemen, maar willen het aan gename met het nuttige combine ren. In deze tijd van schaarste zijn er reeds vele dames toe overge gaan zelf hun kleding en die i-an hun kinderen te nu. ken, maar ze hebben vooral in het begin graag eens raad. Wanneer U misschien een mo de/ van een vacantie-jurkje. een strandpakje. een blouse voor Uw zoontje of iets dergelijks In dit blad besproken wilt zien. schrijft U ons dan gerust, en wij zullen <p deze plaats gaarne aan Uw ertangens voldoen. Tevens zul len wij U in de gelegenheid stel len van de besproken modellen patronen te bestellen in diverse maten. Wij hopen, dat op deze manier de rubriek groeien mag tot een hele pagina: (Gaat het niet altijd zo met de vrouwen? Geef ze één vinger, maar pas of voor Je hand. Die pagina ligt nog in het verschiet van ruimere pa pier-toewijzingen! Een mannelijk lid van de Red.). Voor het ech ter zovc is zullen wij eerst aan de verlangens van vele dames voldoer. het bij het kleding probleem houden. Reeds de volgende week zullen wij de eerste vragen beantwoor den. U kunt Uw brieven zenden onder motto „Voor de Vrouw", aan Red. Noord-Holt. Pers '45. Landbottwsfraaf. Scha gen. ZONDAG 13 JUNI 1948 Hilversum I 301 m. 8.00 Nieuws; 8.30 Lezing over natuurschoon; 8.40 Ensemble Intermezzo; 9.15 Men vraagt en wij draaien; 9.45 Geestelijk leven; 10.10 ClavecymbeL.recital; 10.40 Voor dracht; 11.00 Zondagochtendconcert; 12.00 Gram. muziek; 12.30 Zondags club; 12.40 Mannenkoor; 13.00 Nieuws 13.50 De Spoorwegen spreken; 14.05 Boekenhalfuur; 14.30 Utrechts Stede lijk orkest; 15.45 Filmpraatje; 16.00 The Skymasters; 16.30 Sport; 17.00 De Krekels; 17.30 Ome Keesje; 18.00 19.00 Studiodienst; 20.00 Nieuws; 20.11 Waltztime; *20.45 „Villa Rosa", vervolg hoorspel; 21.20 Ensemble „De Speel doos; 21.45 Hersengymnastiek; 22.15 Kamerorkest; 20.30 Nieuws; Hilversum n 415 m. 8.00 Nieuws; 8.30 Hoogmis; 9.30 Muziek voor strijk- Westfrieslands schoonheid In de slede Hoogwoud 'loen handel en scheepvaad voornaams Ie middelen van heslaan waren We zitten in de „opstal" van een oude boer<ler(j aan de Gouw in de gemeente Hoogwoud. Tegenover ons zit' wethouder Glas. De regen klet tert tegen de ruiten en de wind huilt kreunend door de spanten van het oude huis. Oud, maar degeiyk. Huis en eigenaar passen b(j el kaar. Degelijk. Solide. Wie wethouder Glas zo een en an der hoort vertellen over de geschie denis van het huis en z\jn geslacht, voelt, dat huis en man 't oude West friesland symboliseren. We zyn hier o»p oude, we zouden haast zeggen: historische grond. De gemeente Hoogwoud is mede één van de oudste gemeenten in West Friesland. Burgemeester Breebaart vertelde ons er een en ander van, toen we eerst even bij hem aan stapten om ons over het bezoek aan de merkwaardige Westfriese kamer, die zich in één van de boerderijen in zijn gemeente moest bevinden, te oriënteren. En al ras kwam de burgemeester aandragen met prachtige foto's van de kamer en van andere schouwen, zodat onze verwachtingen hoog ge spannen waren, toen we de regen trotseerden, van de burgemeester af scheid namen en een kwartiertje la ter bij wethouder Glas zaten. „De Postgalei" Wie aandachtig om zioh heen ziet en deze boerderij met omgeving be schouwt, valt het direct op, dat dit huis een historie moet hebben. Niet dat de bouw zo merkwaardig is. Integendeel. Er valt geen bepaalde bouwstijl te ontdekken. Daarvoor is het in de loop der eeuwen al té dik wijls verbouwd en gerepareerd. Maar als men in het mel-khok een walvis kaak ziet staan, terwijl in de gevel een gevelsteen is aangebracht, waar op een schip is afgebeeld met het jaartal 1651, dan beseft men, dat er tussen die twee dingen verband moet bestaan. En dan verdiepen we ons in de historie eri herinneren ons, dat en kele eeuwen geleden deze contreien niet alleen leefden van de landbouw en veeteelt, maar dat de nabij gele gen plaats Aartswoud een zeehaven was, waarvan de schepen de Oost zee bevoeren en nóg verderop gin gen, ter walvisvaart. De heer Glas vertelde ons er een en ander van. Hoe Jan Winkel, eige naar van de Postgalei, met zijn sche pen handel dreef op de Oostzee en hoe hij tenslotte op de Noordzee schipbreuk leed en nu nog te Wyk aan Zee begraven ligt. Familieleden hebben later een boerderij gebouwd in Sijbekarspel en aan deze boerderjj de naam gege ven van het sohip uit de gevelsteen. De Postgalei. Wie zich meer interesseert voor de historie van de dorpen Aarts woud en Hoogwoud, raden we sterk aan de lectuur te lezen, die door de heer P. Bossen hierover is gesohre- ven. Glas en Zijp Wie dit doet zal in deze kronieken telkens weer de namen tegenkomen van de families Glas en Zijp, die een belangrijke rol hebben gespeeld in de. geschiedenis van Hoogwoud. De ze families, nauw aan elkaar ver want, hebben sinds eeuwen op dehem omstreeks zeventien-honderd oude boerderij gewoond en de tegen woordige bewoners heten allebei Glas van zich zelf en zijn in de verte aan elkaar geparenteerd. Eén bewoner van het huis, de heer Pijper, is nog burgemeester geweest van de stede Hoogwoud. Terwijl de blauwe rookslierten door het vertrek dwarrelen vertelt de heer Glas ons uit de geschiedenis. De boerderij is niet de hoofdbron van inkomsten van de vroegere bewoners geweest. De inrichting van de beroemde Westfriese kamer, waar we u straks over vertellen, is daarvoor veel te kostbaar geweest. Het hoofdberoep van de vroegere bewoners was ongetwijfeld de scheep vaart en de handel. Zo worden we langzamerhand voorbereid op de kamer, die niet meer volkomen de oudheden bevat, die er oorspronkelijk in waren. Door geldgebrek is een deel der porce- leinen borden niet in het bezit der familie gebleven. Eindelijk was het dan zo ver ge komen, dat we ons verstoutten, de vraag te stellen of we de kamer moohten binnentreden. We zjjn er een ogenblik stil van geworden, toen we de pracht van deze kamer zagen. De wanden en deuren van kasten en bedsteden ztfn van een prachtige, waarschijnlijk In dische houtsoort, mooi gevlamd en warmbruin gelakt, met houtsnijwerk versierd. Langs de wanden een in springende rand, waarop een rij van borden, gedeeltelijk in oud-Delfts- porcelein is een lust Voor de ogen. In de wand tegenover het raam de enorme schouw de beroemde ou de Westfriese glazenkastjes, waarin onze voorouders hun mooiste spullen bewaarden. En de kastjes waren hier gevuld! Niet met moderne snuisterijen, die absoluut zouden hebben misstaan, maar met prachtige oude serviezen. Links een servies met fijne hand beschilderde kopjes en schotels, met de voorstelling van ruiterfiguren en rechts een. oud blauw porceleinen ser vies. Het oudste servies schatte de heer Glas op een kleine honderd vijf tig jaar, terwijl de kamer volgens vijftig zou zijn ingericht tot wa* nu is. Deze kamer Is nog steeds in ge bruik bij de f milie Glas, al worden de kostbare serviezen natuurlijk niet voer d- dag gehaald- Di' wyis zijn er plannen geweest om de ka mer eens te moderniseren- Het is er gelukkig niet van gekomen! Gelukkig. In de eerste plaats, om dat het aantoont, dat de familie Glas eerbied heeft voor het oude en in de tweede plaats, omdat het jammer zou zijn, als dit monument verloren ging. Deze kamer toch is enig in West-Friesland. Er worden nog wel enkele oude schouwen in ons gewest aangetroffen, inaar dit geheel hier, aan de Gouw, is iets bijzonders. Gezellig verblijf Deze oude kamer is géén ongezel lig hok. Integendeel! Door het aan brengen van een erker, is er wat meer licht in gekomen en hoewel het vanuit oudheidkundig oogpunt jam mer is, dat deze verandering is aan gebracht: het heeft toch gemaakt, dat de kamer als woonvertrek beter is geworden. Lichter, fleuriger. Als men er zit. zit men telkens stil te genieten. We geloven wel, dat de bewoners dat niet zo voelen, als wfl, die er maar één keer kwamen. Toch kunnen we ons niet aan de in druk onttrekken, dat ook de familie Glas deze kamer in haar tegenwoor dige staat niet graag zou willen mis sen. Voor de cultuurgeschiedenis van West Friesland hopen we, dat deze familiehoerdery nog tal van jaren in het bezit van de familie Glas mag big ven en dat de nazaten deze oudheid op dezelfde wijze weten te waarderen en bewaren, als tot dus verre het geval is geweest. Zo wandelen we het hele huis door, maar slechts de kamer geeft een gaaf beeld, hoe de betergesituëer- den onder onze voorouders hebben gewoond. Tot we op de werden getroffen door de" k gemaakte stallen, met schelpen cu helder geblauwselde randen en stjj- orkest; 10.00 Doopsgezinde kerkdienst 11.30 Gewijde muziek; 12.15 Apologie; 12.35 en 13.20 Het orkest zonder naam; 13.00 Nieuws; 13.40 Die Delftse Zan gers; 14.00 De Gpoise Kring bijeen (kamermuziek-programma) 13.50 Mu zikale tombola; 16.10 Sport; 16.25 Ves pers; 17.00 Chr. Gereformeerde kerk dienst; 18.30 Bach.cantate; 18.55 Gees_ telijke muziek; 19.15 Kent gij Uw bij_ bel?; 19.30 Nieuws; 19.50 In 't Boeck- huys; 20.12 Concert t.g.v. intemationa_ le muziekfestival te Amsterdam; 21.23 „H^t standbeeld van de generaal" hoorspel: 22.10 Klein orkepc; 22.48 Avondgebed; 23.00 Nieuw* MAANDAG 14 JUN ~K4S Hilversum I 301 m. H "O Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram. muz 9.15 Klassieke gram.platen- 10.00 Mor. genwijding; 1C.30 V-or de vrouw; 10.45 De Regenboog; 11.20 Werken van Wolf; 11.40 Lezing over Verkoop, kunde; 12.00 Licht orkestconcert; 12.38 Hawaiïan-muziek; 13.00 Nieuws; 13,20 Miller sextet; 14.000 Vioolrecital; 14.45 Gram. platen; 15.15 „De dagen van je leven", hoorspel; 16.15 Opera en ope rette-programma; 19.00 Vioolspel: 19. lf Twentse uitzending; 20.00 Nieuws; 20.1" Residentie orkest; 21.15 Cabaret pro gramma; 22.00 Meester_trio; 22.30 The Ramblers 23.00 Nieuws; Hilversum II 415 m. 7.00 en 8.00 Nieuws; 7.15 en- 8.15 Gram. muziek:® 7.45 Een woord voor de dag; 9.13 Voor de zieken 9.35 Vrolijke klan ken; 10,30 Morgendienst; 11.15 Van oude en nieule schrijvers; 11.40 Piano recital; 12.00 Omroepkoor; 12.88 Gram. muziek; 13.00 Nieuws; 43.15 Koninklij ke militaire kapel; 14.00 Radio-uit zending voor de scholen; 14.35 Requi em van Berlioz; 16.00 Bijbellezing; 17.00 Voor de kleuters; 17.15 Werken van Milhaud; 17.45 Populaire orgelbe. speling; 18.15 Sport; 18.30 Met band en plaat voor U paraat; 19.00 Nieuws 19.30 Het actueel geluid; 20.00 Nieuw3 20.15 Zomeravond_kerk-concert; 21.05 Amati-trio; 21.30 „Wentelende wieken" klankbeeld; 22.00 Hollands strijkor kest: 22 45 Avondoverdenking: 23.00 Nieuws Tijdens het grote internationale festival voor muziek en dramatische kunst te Edkiburgh, dat zal worden gehouden van 22 Aug tot 12 Scpt., zal een internationaal festival van documentaire films worden gehou den. Er zullen zeven filmvoorstellingen worden gegeven van documentaires en korte films. Vele dezer rolprenten beleven daarbij hun première. den te behoren. Slechts hiér en daar ziet men ze nog. Wat doen zo het fjjn! Toen we hoog in de berg boven de oude stglen van het vierkant da spinnewebben in de tocht heen Gn weer zagen wiegelen, drong zich ncxg maal3 sterk de gedachte aan ons op; „Een huis met een geschiedenis Waardig genoeg om bewaard te blijven voor nog een lange reeks vaa jaren.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

De Vrije Alkmaarder | 1948 | | pagina 3