De Belg weet nog te weinig
van Nederland,
2).e ójixrfju-ojtyeJt
is er weer!
Abonneert U
op dit blad
Proi. dr. d'Espallier over
Belgisch-Nederlands-Luxemburgse samenwerking
de Nederlander te weinig van België
En de Belgische meisjes
worden te kort gehouden
IN HET KADER VAN DE „BE-
NEL»UX"-IDEE, en wel met het oog
op de samenwerking op onderwijsge
bied. sprak prof. dr. V. D'Espallier
van de Universiteit te Leuven in de
Volkshogeschool te Bergen. Hij ver
overde xich onmiddellijk de sympa
thie zijner toehoorders, door scherp
zinnig de fouten van eigen volk naar
voren te halen en te critiseren. Zo
hekelde hij de zelfgenoegzaamheid
der Belgen, die zeldzaam hokvast
zgn omdat hun land inderdaad zo
mooi is. maar ex ipso ook weer te
■weinig belangstelling hebben voor
het buitenland, dus ook voor de bui
tenlandse cultuur. En het Neder
landse meisje vond hg heel wat na-
tuurlgker en zelfstandiger dan het
Belgische. De meisjes, en in het al
gemeen de jeugd, worden in het Zui
den te lang ..braaf" gehouden, ge
scheiden opgevoed, in internaten ge
stopt. en wat dies meer zij. Zelfs
tot en ook op de Universiteit gaat
het „klc-in"-houden door. In de eer
ste jaren mogen de studenten niet
zelf beslissen over de data der af
te leggen examens. De meisjes mo
gen niet dé sociëteit der mannelijke
studenten bezoeken enz. enz. Ge
volg: later springen zij uit de band,
helpen mee aan de instandhouding
van de buitenlandse kwalificatie
„los van zeden". Het oudere meisje
heeft haast uitsluitend belangstel
ling voor de ..chique" en is coquet.
(Het moet ons van het hart. dat wij
de Benelux-idee ook hierin doorge
voerd zouden 'willen zien: laat het
Belgische meisje iets van die co-
quetterie aan haar Nederl. zuster
over doen!
Voor verschillende dingen pleitte
prof. D'Espallier o.a. voor één tijd
schrift i. p. v. de véle. gewijd aan
één onderworp. Hij was voor uitwis
seling van kinderen van 12—18 jaar.
Hij begeerde ook* Waals-Belgie in de
evolutie te betrekken. Hg zou gaar
ne betere kennis van de wederzijdse
literatuur willen zien (de Bloemle
zingen zijn onvoldoende). Van de
Ned. Geschiedenis weet de Belg
niets. Aardrijkskundige kennis van
Ned. is gering (hij zélf wist tot voor
kort nog niet. dat Ned 11 prov.
heeft). Studieboeken werden verbo
den omdat ze in Nederland werden
uitgegeven.
Een technische vaktaal werd in
de studieboeken nog niet gebezigd.
Volgens min. Spaak weet 50% van
de bevolking nog niet wat „Benelux"
ia. De meeste Belgen weten van Ne
derland slechts, dat er Markers zijn
en goede voetballers.
Maar dat het kindersterftecijfer
zo laag is. en de woninginrichting
zo voortreffelijk, weet men niet. En
ook de Nederlanders moeten iets
meer gaan weten van België dan van
de grotten van Han en van de mo
gelijkheden op smokkelgebied. Er
moeten contacten worden gelegd tus
sen de onderwgzers. Meer tijdschrif
ten-export moet er komen. En de
bezoeken over en weer moeten niet
onder stimulans staan van de al of
niet rjjk voorziene tafelen..
Wij hébben in deze publicatie op
genomen een chronologisch over
zicht van de oorlogshandelingen wel
ke in de afgelopen .periode plaats
vonden. Opmerkelijk is. dat de strijd
zich tot nu toe meer afspeelde op
het Arabische deel van Palestina,
daji in de staat Israël.
Zijn lezing was de Leuvenèe lector
in de paedagogiek begonnen met het
woord van een dichter te citeren:
„Op middernacht wordt he$ zonlicht
geboren". Dit geldt ook voor Euro
pa. Het inzicht groeide door drei
ging. De idee «van Benelux nam spoe
dig vaste vorm aan. verrassend spoe
dig! We hebben de Belgische troe
pen in Ned. gezien, het Belgische
mil. zeewezen ontving opleiding in
Nederland. Steden hebben elkaar be
zocht (denk aan de grote kaas van
Alkmaar!) In A'dam was de Kant
tentoonstelling. in het Concertge
bouw was de zeer geslaagde Jeanne
d'Arc-opvoering, de Van Gogh's wa
ren te België, ons Toneel in Brussel
enz. Nederlandse reisgidsen zgn in
de Belgische stations verkrijgbaar,
er zgn zelfs Benelux-kruiswoordraad*-
seisMaar hier rijst een groot
gevaar: staat dit contact niet te zeer
onder druk van buiten af? Is het
niet geforceerd en uiterlijk? Nog een
bezwaar: handelaars bleken handiger
te zgn dan de kunstenaars, de phiio-
sophen, de literatoren. ..Handigheid"
is óók gevaarlijk: de culturele sa
menwerking mag niet verwateren.
En culturele samenwerking is ook
nodig voor economische samenwer
king! Economische ordening gaat
niet zonder allerlei beperking en
moeite. Verder moet beroep gedaan
worden op solidariteit" inzicht offer
vaardigheid, zelfkennis, doorzettings
vermogen enz. en dit alles behoort
wel degelijk tot het culturele do
mein. Nog ^altijd zijn de beste am
bassadeurs van een land: de kun
stenaars. de philosophen. de histo
rici. Zij verdienen de voorkeur boven
de beroepsdiplomaten. Wanneer van
de diplomatie niets meer bekend is,
nemen bijv. de kunstwerken steeds
maar toe in bekendheid. Wij moeten
geheel België in onze contacten be
trekken, niet alleen het Ned. spre
kend gedeelte. (Zie bijv. de houding
van Frankrijk t.o. van Zwitserland:
Genève wordt wel de tweede hoofd
stad van Frankrijk genoemd.)
De School is nog te conservatief.
Toch moeten we voorzichtig zijn met
het in de School brengen van de
Benelux: „Benelux" mag geen pro-
paganda-artikel worden! De Paeda
gogiek, verklaarde proL D'Espallier.
kent twee aspecten: een eigentijdse
en een boventijds. Wat het eerste
betreft, men moet leren denken in
continenten. Wat het tweede aspect
betreft: de gemeenschappelijke taak
zorgt hiervoor. De Taal is een band,
zoals geen tweede mogelijk is! De
gemeenschappelijke 'taal is te zien
als een vorm van onsterfelijkheids-
drang: Men begeert, dat over 1000
jaar nóg de Ned. taal zal bestaan,
Zaken, die men gemakkelijk en als
vanzelfsprekend verwerft, vergeet
men even gemakkelijk. „Wg hebben
om de Taal geworsteld", riep spr.
uit. Vlaanderen heeft voor de Ne
derl. Taal gestreden, wij Nederlan
ders mogen dat niet vergeten of
kleineren. Geen cm. is de taalgrens
teruggeweken. Deze strijd gaat in
geen geval tegen de Franse cultuur,
wel tegen de verfransing. Onder wel
ke voorwaarden nu is samenwerking
vruchtbaar Samenwerking berust
op wederzgds respect, dus op zelf
respect. Eigenwaarde is de basis van
iedere waarachtige cultuur. Wij moe
ten elkander beter leren kennen, en
bijv. weten, dat België dieper door
ploegd is door klassestrijd en de
strijd om sociale democratie dan Ne
derland. Beter of slechter, meer of
minder, zgn niet de schalen, die wij
bij elkanders waardering kunnen ge
bruiken. „Wy zijn anders", zei prof.
D'Espallier. Massa-contacten (300
studenten naar Nederland etc.) kun
nen toch uiteindelijk niet voldoen,
aangezien ze kunstmatig zgn, en de
massa vrouwelijk is.» d.w.z. wispel
turig. óók in de liefde, aldus onze
gast uit het Zuiden. Wg, Belgen,
moeten de problemen van de Ned.
Schoolorganisatie bestuderen. Voor
gelezen werd, tïlt het Jaarverslag
van de Universiteit te Leuven, wat
in het studiejaar 19451946 al zo
gebeurd is in de geest van Benelux.
Te veel om hier op te noemen. Ver
meld zij. de Stichting van het Belg.
Ned. Philosophi3ch tijdschrift, dat
het grootste van Europa is. Wg
hopen, ook het belangrijkste!
Aan echte werkgemeenschappen is
behoefte. Het inzicht groeie, dat.
evenmin als de geologische kaart
eindigt met een landsgrens, ook dit
taalgebied daar niet mee eindigt. En
wat betreft het uiteenlopende karak
ter van Noord en Zuidmen be
denke. dat de gelukkigste huwelgken
die zgn, waarvan de temperamenten
uit elkaar liggen!
schoener eme
wrijfwas
poetsextract
„Beter dan ooit"
germaanse nederzetting
ontdekt
Een Bourgondische, dodenstad, be
vattende 50 sarcofagen uit de zesde
en zevende eeuw, is dezer dagen aan
de voet van de Fourvière een heu
vel te Lyon blootgelegd. De op
deze sarcofagen voorkomende op
schriften en de bestudering der ge
raamten hebben het mogelijk ge
maakt vast te stellen, dat de stad
Lyon in het genoemde tijdperk een
kolonie van Germaanse oorsprong
had opgenomen. Men meent, dat deze
opgravingen het mogelijk zullen ma
ken sommige punten uit de geschie
denis van Lugdunum, met name uit
het tijdperk van Clovis H op te hel
deren.
De archeologische onderzoekingen
waren in 1947 begonnen onder lei
ding van Prof.WuiUeumier, regio
naal directeur der afdeling antiquitei
ten.
kolenproductie van de
duitsers bluft nog
steeds te laag
De stilstand van de kolenproduc-
tie van het Ruhrgebied verontrust
steeds meer de Geallieerde en Duit
se autoriteiten.
Inderdaad is de dagelijkse gemid
delde "productie slechts 265.000 ton
i.p.v. de verwachte 310.000 ton.
De Duitse directie van de Ruhr-
Kolenmijnen heeft dan ook, in over
eenstemming met de vakverenigin
gen. energieke maatregelen getrof
fen om de productie tot 290.000 ton
op te voeren.
De bovengrondse arbeiders, waar
van de arbeid niet onontbeerigk 's.
zullen onder de grond te werk ge
steld worden en maatregelen werden
getroffen om onderbrekingen te ver
mijden en het rendement der arbet-
ders op te voeren.
vijflaxdentocht in eigen
lanfr PER ZEILBOOT
De zeilvereniging voor Dordrecht
en omstreken organiseert op 19 en 20
Juni haar bekende „Vgflanden-tocht".
Deze prestatietocht werd in 1946 voor
de eerste maal gehouden en hoewel
de weersomstandigheden evenals
in 1947 verre van gunstig waren,
hebben vele zeilers de mooiste herin
neringen aan dit unieke gebeuren.
Men is voornemens de Dordtse Vgf-
landentochten 'n jaarlijks terugkerend
evenement te doen worden. Het va
ren op de grote stromen eist niet al
leen een koel hoofd en een stevige
vuist, maar ook een volledige kennis
van het schip en zgn eigenschappen,
van het weer. het water en de wind.
Men moet bovenal vertrouwd zgn
met het varen op boeien, bakens en
lichten. De vaarroute ts Dordrecht,
Oude Maas, Dordtse. Kil, Hollands
Diep, Vuile Gat, Haringvliet. Benin
gen, Spui. Oude'Maas. Dordrecht.
Ons nieuwe Feuilleton
Voor de liefhebbers van 'n
uitermate spannend detecti_
ve-verhaal hebben wij een
verheugend bericht.
Wij beginne* n.L met de
publicatie van een werk van
de bekende schrijver Edgar
Wallace, die op dit gebied 'n
grote bekendheid heeft ver
worven.
De titel van ons nieuwe
feuilleton is „Het gelirfm
van de gele narcissen".
Wij vertrouwen dat u de
belevenissen van de hoofdfi
guren met evenveehspanning
zult volgen als wij het heb
ben gedaan.
Eer. grauwe, troosteloze Zondag.
De zon heeft niet het lef om een
hoekje te komen kijken. Nergens is
het gezellig. In de huiskamer ook
niet. De kachel immers is met de
schoonmaak aan kant gezet. Ik zit
een poos bij de tafel, maak mijn cor
respondentie af. sta eens op, wandei
wrat heenen weer en zie op de ka
lender. dat we alweer een week in
Juni zgn. In Maart was het lekker
der.
Verveeld slenter ik naar buiten,
praat enkele ogenblikken met buren,
die ook van verdriet hun eus buiten
de deur hebben gestoken. Vlak na
h~* eten lijkt het. of le natui iets
milder wordt. Veitieugd dwaal ik
door de boomgaard en ontdek in de
bleek een hoop hooi. waarin ik me
behaaglijk neervlij.
De dichte rgen frambozen hquden
de wind tegen. Het is er nog niet zo
kwaad. Als het overtrekken van de
wolkenvelden me begint te vervelen,
sluit ik de ogen en doezel een beet
je weg. Allerlei geluiden dringen
vaag tot me door. In de verte heb
ben een stel kinderen een daverende
herrie. Langzaam verdwgnen ze zich.
Hoog in de lucht vliegt een viertal
bonte Pieten over in suizende vaart,
luid schreeuwend. Dan wordt het stil
en ik val in een lichte slaap.
Dan. plotseling, met een schok,
ben ik laar wakker. Vanuit de vlier
bomen in de nabijheid klinkt het ge
zang van een vogeltje, waarna ik
reeds een paar dagen heb uitgezien.
Het diertje is nog' onzichtbaar. Des
te fraaier is echter het gezang. Kun
nen we het wel fraai noemen? Het
is méér-een-wonder!
Er zijn vogels, die melodieuzer ge
luiden voortbrengen Inderdaad.
Maar nog nooit heb ik er een aan
getroffen. die zulk een afwisseling
in het repertoire heeft. Ze zijn er
weer. De spotvogels!
Ik vermoed, dat de meesten ondqp
u, die de moeite nemen om dit te le
zen, de spotvogel nog nooit gezien
hebben. Het is ook zo'n onopvallend
vogeltje, geelachtig groen, helemaal
geen schitterend verenkleed en klei
ner dan een mus. Daarbg lang niet
zo brutaal en zich bg voorkeur in
dicht gebladerte ophoudend. Alleen
de bek is opvallend. Als het diertje
fluit en de snavel opent, ziet ge het
binnenste hel oranje blinken. Daar
aan herkent ge direct de spotvogel.
Misschien hebt ge hem wèl eens
gehoord. Maar dan dacht ge. dat ge
een lijster hooide of het getjetter
van een spreeuw, of het verre geroep
van een scholekster of het zenuw
achtig tuteren van een tureluur.
Want al deze vogelgeluiden bootst
de spotvogel na. en nog wel tien
anderen.
Verrukt luister ik naar de kleine
zanger, die zulk een krachtig geluid
weet voort te brengen. Waarschijn
lijk is hij geïnspireerd door de over
trekkende bonté Pieten, want tel
kens komt het motief „tepiet" te
rug. Dan begint het hem te verve
len en ik krgg zulk een meesterlijke
nabootsing van de rietzanger te ho
ren, dat ik me in de rietlanden
waan.
Hg vermaakt zich kostelijk, dit
spotvogeltje. Beurtelingsjubelend,
dan kwetterend als een gewone
protter, of min of meer weemoe
dig als een wulp., toont hij zijn kun
nen. Als ik voorzichtig 'opsta, ont
dek ik hem eindelijk in de vlieren.
Waarschijnlijk zingt hg voor zgn
wijfje, dat ik in de dichte ruigte van
een heg haar nest heeft.
Opnieuw versombert de lucht en
vallen enkele regendruppels. Meteen
verstomt het gezang en al heb ik
ook zeker nog een uur staan wach
ten, ik heb hem deze middag niet
meer gehoord.
Maar als U een beetje flinke tuin
bij huis hebt. waarin wat dicht struik
gewas staat, of als ge in een park
in de stad of in het bos zgt, één de
zer dagen, let dan even op. Ze ko
men tamelgk veelvuldig voor. En
hun gezang is te interessant om er
zo maar aan voorbg te gaan.
Al is de temperatuur dan nog niet
zomers, de spotvogel is terug en dat
geeft ons toch het vertrouwen, da#
het weer aanstonds wel wat zal op
knappen!
PHILIPS OOK LV ROOSENDAAL
In Roosendaal nadert een nieSw
fabriekscomplex voor de N.V. Philips
zijn voltooiing en men-verwacht met
de gehele installatie van de fabriek
binnen 3 maanden geheel klaar te zgn.
Omstreeks 8 Augustus zal de fabriek
dan officieel geopend worden. Er zal
dan gestart worden met enige hon
derden arbeiders.
Inmiddels verrijst in de nabijheid
van de nieuwe Philipsfabriek een ge
heel nieuwe woonwijk. Behalve het
grote aantal arbeiderswoningen, dat
reeds gebouwd of nog in aanbouw i3,
wil men nog dit jaar een zestigtal
middenstandswonin gen bouwen.
Korf verhaat
Uit de wereld van de lunst
televisie wordt reeds
genormaliseerd
In September zal in Ziirich (Zwit
serland) een Internationale televisie
conferentie worden gehouden met 't
hoofddoel te komen tot normalisatie
van de apparatuur. Men wil voorko
men, dat er te veel van elkander af
wijkende ontvangers op de markt
Zullen komen, waardoor de fabrica
tie voor Europa niet lonend zou kun
nen worden.
Ook voor de televisie-zenders zul
len algemene regelen worden gesteld
en tevens zal men zich gaan afvra
gen of de moeilijke economische om
standigheden, waarin Europa ver
keert, toelaten, dat men de televisie
nu reeds algemeen in practijk gaat
brengen, waarmede immers grote uit
gaven zgn gemoeid. De ontwikkeling
der techniek zal natuurlgk gewoon
kunnen doorgaan, omdat de experi
mentele uitzendingen buiten de rege
ling vallen.
Gijs zocht edelweis
Ggs Glibbera was geen globetrotter,
nog minder een bergbeklimmer. Doch
zijn liefde tot de natuur had hem.
botanist als hij was, een treinreis
naar Zwitserland doen maken. Het
tandradbaantje had hem tot aan de
drempel van het hemelrijk gebracht.
In zgn verzameling gedroogde bloe
men ontbrak nog een aantal, dat al
leen op de bergweiden en rotsen te
vinden was. En zo stapte hij dan, in
het bezit van zgn onafscheidelijke bo
taniseertrommel, een lang touw;, een
pikhouweeltje en een paar bergschoe
nen van vier maten te groot over het
rotsige bergpaadje. Zijn doel van van
daag was een hoger gelegen berghut.
De waarschuwingen van de herber»
gierster had hg in de wind geslagen
en hij negeerde het schouderophalen
van de herbergier.
Deze_ laatste had zijn vrouw, die
beneden in het dal boodschappen ging
doen, toegevoegd: „Vertel de mensen
daar,"dat straks de „Vliegende Hol
lander" omlaag komt".
Nu is „Zwitsers" een moeilijke taal,
vooral voor de mensen die de laatste
jaren geen Zwitserse kaas genuttigd
hebben, doch alleen af en toe de gom
elastiek van eigen bodem. Zodoende
verstond Ggs Glibber die woorden
niet en ging hg welgemoed op pad.
Men had hem in het Nederlands
dat de Zwitsers in Zwitserland
even gemakkelijk spreken als de
Chinezen in de Cotfgo, verteld, dat
bij de berghut edelweis groeide.
Een bittere ontgoocheling wacht
te hem. toen hg bg de berghut ge
komen. niets anders zag dan wat ge
millimeterd gras en een grote logge
koe. Maar... aha... wat zag hg daar
in de bek van de koe? Ggs Glibbers,
die zijn naam eer aan deed door uit
te glijden over een hoopje herkauwd
gras. nam zijn bril met dikke glazen
af. poetste deze op en toen hij de
bril weer opzette en matglazig toe
keek. zag hij de bril %n...n...n...
keek, zag hij tot zijn onzegbaar ver
driet een edeiweisbloempje in de
brede bek van de koe verdwijnen.
Aangezien Gijs noch de kracht, noch
de moed bezat om. gelijk wijlen Sim
son eens deed met een leeuw, de koe
de bek open te scheuren, ging hij op
het drempeltje van de berghut zitten.
Dit deed hg tweemaal vlug achter
elkaar, omdat hij de eerste keer op
een spijker zat.
Bedroefd steunde hg het hoofd
tussen de handen en keek naar de
rand van de bergweide, waarachter
zich de peilloze afgrond bevond. Was
dat gezichtsbedrog Wat zag hij daar
op de uiterste rand van de afgrond?
Ja. natuurlgk. dat was een edelweis-
bloempjes af. Op een inster van de af
bosje. Haast dansend van plezier,
voor zover zQn omdat-grote-maten-
zo-gemakkelijk-zitten-schoenen dit
toelieten, liep h(j haastig op het
blempje af. Op een meter van de af
grond weigerde de ene schoen de
ander voorrang te verlenen, zodat
Gjjs Glibbers struikelde en viel...
Met grote tegenwoordigheid van
geest wist hij echter een tak van het
kreifpelbosje te pakken en nu hing
hy daar, alleen door dit takje met
de aarde verbonden, terwijl het edel
weis j§ hem door de wind bewogen
zachtjes toeknikte...
Omlaag kijken durfde hg niet. Hg
werd al duizelig als hij van over de
beddeplank naar zijn pantoffels keek.
Klagend stiet hij een geluid uit, dat
veel geleek op net piepen van een
oude kasteeldeur. Daar hg niet voor
Tarzan gestudeerd had. miste hg de
kracht en behendigheid om omhoog
te klauteren.
Dit hield bij zo niet lang vol... Tot
zgn verbijstering zag hg, dat de tak.
waaraan hij zich had vastgegrepen,
langzaam losraakte uit de grond.
Heel zgn leven zag hy aan zgn oog
voorbijtrekken. Nogmaals uitte hg 'n
kreet, die verstikt werd toen er een
kluitje aarde in zijn opengesperde
mond vieL Daardoof begon hij zó te
hoesten, dat het takje helemaal los
raakte en hij viel.
Gillend zakte het lichaam van Gijs
Glibbers en gillend nog kwam hg
twee meter lager tot de conclusie,
dat hg op een ruim, van een stevig
hek voorzien platform gevallen was.
150 jaar geleden werd
Uiacomo Leopardi geboren
Een, die leed om zijn land,
Italië
Op 29 Juni a.s. zal het 150 jaar ge
leden zgn, dat de beroemde Italiaanse
pessimistische dichter graaf Giacomo
Leopardi te Recanati in de provincie
Macerata, werd geboren. Het is zijn
noodlot geweest in dat kleine pro
vinciestadje te zijn opgegroeid als
zoon van ontwikkelde, maar geeste
lijk bekrompen ouders, die zijn be-
gaafheid niet hebben ingezien. Hij
overwerkte zich en. lijdend aan een
ruggegraatvergroeing, voelde hy zich
op 20-jarige leeftijd al een oud man.
Van ieder contact met de buitenwe
reld was hij verstoken, en dit had tot
gevolg, dat Leopardi, toen hg in 1822
op 24-jarige leeftijd voor het eerst
buiten zijn 3tad kwam, zich daarbui
ten ook niet gelukkig voelde, omdat
hy zgn verwachtingen te hoog had
gespannen. Leopardi's pessimisme is
voor een groot deel het gevolg ge
weest van zijn jeugd, die hem heel
weinig vreugde schonk en voor een
ander deel van een ongestild verlan
gen naar liefde. In 1818 en' 1820
schreef hg nog een paar vaderlands
lievende oden, waarin het verlangen
naar de oprichting van het verneder
de Italië spreekt, daarna was het op
timisme In zijn gedichten totaal ver
dwenen. Van 1819 dateren zgn meeste
gedichten, gebundeld onder de naam
„Idilll", geheel klassiek van stijl en
van een oorspronkelijke en diepe in
houd. In 1837 stierf hy. Voor hem wa
ren liefde en dood de kern van zgn
denken, evenals voor Petrarca. Leo
pardi staat echter dichter by ons, om
dat zgn wanhoop echter en mense
lijker aandoet. In Italië zal men aan
de herdenking van zyn geboortedag
veel aandacht wijden
Pierre Loti, schrijver van
exotische en droefgeestige
romans
10 Juni zal het 25 jaar geledA zgn,
dat de beroemde Franse romanschrij
ver Pierre Loti (pseudoniem van L.
M. J. Viaud), in Hendaye overle»*
Hg werd in 1850 geboren "it pro'
tantse ouders en werd marii. -0f;
cier. Hg was een melancholisch man,
hetgeen zich heeft weerspiegeld in ro
mans als „Fleurs d'ennui" en „Re-
flets sur la sombre route". In Bre-
tagne voelde hg zich verwant aan de
nevelachtige droefheid van het kust
land, waar de aarde ophoudt, een oer
oude Keltische cultuur uitsterft en
waar de vrouwen vergeefs wachten
op de mannen ter zee. Hg schreef
hierover een boek: „Pêcheur d'Islan-
de". In een ander boek „Les Déchan-
tée" beschreef hg het zieleleven vnn
de geëmancipeerde, geestelijk tragi
sche verscheurde Turkse haremvrou
wen. Zgn boek Madame Chrysan-
thème' 'geeft een herinnering aan een
mislukte liefde en een eindeloze regen
in Japan. Loti stierf te Hendaye ia
1923, op 73-jarige leeftijd. Met hem
ging een cultuurtijdperk ten
(ingezonden mededeling)
MIDDELBARE MEISJESSCHOOL
Voor aanvrage uitvoerige prospectus
en aanmelding leerlingen dagelijks,
BreeUan 45 Bergen.
Strooi geen zuurtjes of
bonbons over leverworst
met cigaretten
Verjaarspakketten naar mannen
overzee moeten hehoor/ijk
verzorgd wordent
Wie, die een zoon, man of broer in
Indonesië heeft, zou zich *iiet de
moeite getroosten hem met verjaardag
het extra-pakketje te zenden waartoe
de NIWIN hen in staat stelt? Maar
aan deze onschuldige pakketjes-affaire
zitten enkele haken en ogen en. wil
men teleurstellingen voorkomen, dan
is het goed acth te slaan op de raad
gevingen, die onlangs ing. F. van
Rhijn. dir. van de NIWIN via de ra
dio de luisteraars gaf.
De spreker, die zelf enige tijd de
verdeling en uitreiking der pakketten
heeft gadegeslagen vertelde:
constateren het treurige feit, dat
zameldozen waarin twintig stuks van
deze pakketten samengebundeld zijn,
interne schade opliepen doordat één.
twee of zelfs meer afzenders £ich ab
soluut niet aan de verzendingsvoor-
waarden hebben gehouden. Ik spreek
nu uit persoonlijke ervaring als let
terlijk het flesje rolmops in het twee.
de pakket van boven gesneuveld is
en de natte, vieze inhoud zich verdeeld
heeft over adres, etiket en inhoud van
andere, volkomen goed verpakté* ver
jaarspakketten. In het ene geval is
het adres totaal onleesbaar geworden
in een ander geval, is alleen het leger,
nummer nog terug 4e vinden. Kortom
dit brengt, afgezien van overpakking
in een nieuwe doos, die wij met dui
zenden naar Indië hebben gestuurd,
om dit mogelijk te maken; een onein
dige hoop werk mee, om terug te
zoeken, waar soldaat eerste klasse A.
A. Jansen werkelijk ergens In de Ar.
chioel te vinden is."
