c
Raadselen, die men (nog) niet
kan doorgronden
'1
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
KLeuteri en q&uAen
IN BERG EN BOS
Abonneert U op
dit blad
GEHEIME KRACHTEN OPENBAREN ZICH
Eer» sleutel, 'n glas water en een
porceleinen kopje dwingen de wichelroede
Toen wfl van deze reportage
tfÉi.la kwamen, hebben we een snoei-
ichftar ter hand genomen, z(jn de
tnln ingegaan en hebben zo lang
(rondgesnuffeld, tot we in een struik
een mooi soepel dun takje vonden,
0at zich in tweeën splitste. We heb
ben het vlak onder die splitsing af
geknipt. Toen hadden we een wichel
roede.-
We namen in elk onzer handen
•en uiteinde en begonnen te lopen.
Helaas bleek, dat we geen wichelroe
deloper waren! Het takje vertoonde
geen nelgingen om naar boven te
wjjzcn, hoe we ook liepen en waar
we ook zochten. We hadden natuur
lek niet anders verwacht, nadat we
een bezoek hadden gebracht aan
Al km aars wichelroedeloper, de heer
Hout, maar Je kon immers niet we
ten en we waren zo machtig ge-
Interresseerd door wat we van de
heer Hout gehoord en gezien had
den, dat we de verleiding niet kon
den weerstaan. We hebben het ten
•vervloede nog eens geprobeerd met
een stalen pen, die we stiekum ge
kaapt en in tweeën gebogen hadden,
maar het resultaat was weer even
onbevredigend.
Raadselen van een taKje
en van aardstralen
Wat is het leven toch raadsel
achtig. Dat was de gedachte, toen
we de woning van de heer Hout ver
lieten, na tal van wetenswaardighe
den over het wichelroedelopen te
hebben gehoord. Hoe is het moge
lijk, dat een takje in de vorm van
^een V in de handen van de ene
mens zo fel reageert op de aanwezig
heid van steen, water of metaal, ter
wijl het in de handen van een ander
volkomen onbewogen big ft.
Hoe- is het mogelijk, dat de mag
netische aardstromingen zich aan de
Wichelroedeloper zo krachtig demon
streren. dat hij de magnetische banen
met onfeilbare zekerheid aanwijst,
terwijl honderdduizenden anderen er
Volkomen ongevoelig voor zijn?
Eén ding tenminste is ons duide
lijk geworden. Het zit hem niet in
de wichelroede. Dat is ten slotte een
dood voorwerp. Het hangt af van
de man. die de wichelroede hanteert.
De heer Hout vertelde ons, dat er
elechts heel weinig mensen zgn, die
de wichelroede werkelijk kunnen han
teren. Dat wil zeggen, een ieder kan
de roede vasthouden, maar slechts
fa handen van zeer weinig personen
wordt ze levend. Want zo is het in
derdaad, de wichelroede wordt le
vend! Ze vertelt iets aan degene, die
haar hanteert. Op een interessante
wijze en zonder woorden; Maar dui
delijk en overtuigend.
Voor ons op de tafel werden een
drietal voorwerpen neergelegd. Een
metalen sleutel, een beker water en
•en porceleinen kopje. Toen nam de
heer Hout de wichelroede ter hand.
Kwam de roede bovei? de sleutel, dan
zwiepte het uiteinde van de V krach
tig omhoog. Boven het glas water
rees ze langzaam. Statig zouden we
haast zeggen en boven het kopje,
dat dus uiteindelijk steen'was, ging
de roede met statige schokjes naar
boven.
Zo is het mogelgk, om verborgen
bronnen op te sporen, om aan te
tonen, waar zich oude funderingen
van reeds lang verdwenen gebou
wen bevinden, om vast te stellen,
waar zich metalen voorwerpen of
voorraden metaal bevinden.
Op deze wijze werden de funde
ringen van een oude kerk in de ge
meente Hoogwoud in kaart gebracht,
werden nasporingen verricht bg de
kerk te Aartswoud.
Bliksem kegelde met bal
van de tören
Over het gehele aardoppervlak -
zo zegt het de theorie - of beter ge
zegd er onder, bevinden zich mag
netische stromingen. Banen zou men
het kunnen noemen. Banen, die zeer
verschillend van breedte zijn en zich
over grote lengte uitstrekken. De
wichelroede vertelt ons precies, waar
deze banen zich bevinden, waar ze
elkaar kruisen.
Op de stompe toren te Aartswoud
bevinden zich drie ronde ballen? De
vierde ontbreekt: de plek is juist
boven zulk een sterk magnetisch
veld, dat de bal die zich daar be
vond, er bij ieder hevig onweer afge
slagen werd.
Het zou aan de hand van de be
vindingen van de wichelroedeloper
dan ook mogelijk zijn de plaats vast te
stellen, waar men maar liever geen
boerderij moet bouwen, omdat daar
regelmatig een grote kans op blik
seminslag is.
We stelden de heer Hout de vraag,
hoe het nu toch wel mogelgk was
deze banen die magnetische stromen
uitstralen, te vinden. Er zit immers
overal in de bodem wel water of
steen verborgen, waar de wichelroe
de ook op reageert.
Toen toonde de heer Hout ons zgn
twee wijsvingers, waar zich aan de
binnenkant eeltblaren hadden ge
vormd, ten gevolge van het veelvul
dig draaien van de roede. „Als men
nu naar magnetische banen zoekt",
vertelde de heer Hout, „klemt men
de roede zo stevig mogelgk tussen
duim en vingers. Water, steen en
metaal oefenen dan niet zo veel druk
uit. dat men de roede niet tegen
kan houden. Komt men dan echter
boven een magnetische baan, dan is
de roede niet meer te hduden en
zwiept ze met kracht omhoog. Door
de wrijving ontstaan langzamerhand
de eeltblaren".
We hebben ons kunnen overtuigen
van de grote kracht die er van deze
onzichtbare stralen uitgaat, daar zich
in het huis van de heer Hout zulk
een magnetische baan bevindt* We
werden uitgenodigd, om het uiteinde
van de roede zo stevig als we maar
konden, vast te houden. Toen de heer
Hout met de wichelroede boven de
onzichtbare magnetische baan kwam,
was er geen houden aan en floepte
de roede naar boven.
We stonden met stomheid gesla
gen over deze mysterieuze krachten.
Nu moet ge niet denken, waarde
lezer, dat zulke magnetische banen
zich uitsluitend in het huis van de
heer Hout bevinden. Ze komen over
al voor. In practisch ieder huis.-
De gezondheid in het spel
Nu moeten we het een ietsje in
gewikkelder maken, hopende, dat u
zich daar niet door laat afschrik
ken. Het organisme van de mens ver
oorzaakt door zijn functionneren een
hoeveelheid electriciteit, die zich aan
de oppervlakte van de huid open
baart en het menselijk lichaam als
het ware met een electrisch veld om*
hult. Vertoeft de mens, omgeven
door dat electrisctte veld nu heel dik
wijls in de uitstralingen van een
magnetische aardbaan, dan zouden
storingen ontstaan. Natuurlijk niet
als men er een kwartier of een uur
in vertoeft. Maar een langere tgd zou
nadelige gevolgen kunnen hebben
voor het menseigk organisme.
Niet alle mensen zijn in de zelfde
mate vatbaar voor die invloeden. De
ene mens zal zonder nadelige gevol
gen jaren lang boven eèn magneti
sche aardbaan kunnen slapen, zonder
er iets van te ontdekken, een ander
lijdt er hevig onder. Zo verklaart al
thans de theorie der aardstralingen
vele rheumatische aandoeningen.
Welnu, door middel van de wichel
roede is het mogelgk aan te tonen,
of uw bed wellicht precies boven
zulk een baan staat, of gij dagelijks
aan uw bureau boven een kruising
van banen zit, of uw plaatsje b# de
haard wellicht niet het ongunstigst
mogelijke plaatsje is.
De heer Hout vertelde ons, dat hij
reeds tal van malen adviezen had
gegeven aan vele personen om be
paalde plaatsen in hUn huis te mij
den en veelal met buitengewoon goe
de resultaten.
Handvol vraagtekens
Ia 1917 werd de heer Hout, die
'toen als officier in het leger dien
de, door een Belgische sergeant op
zijn gave attent gemaakt Sinds 1932
houdt hg zich bezig met het onder
zoek naar de magnetisch aardstro
mingen in verband met het optreden
van storingen in de gezondheid.
öeze experimentele wetenschap
staat nog pas in haar kinderschoe
nen: Wellicht dat in de loop der ja
ren de geheimen die de wichelroede
thans nog omhullen, ontsluierd zul
len worden.
Wat men nu nog van de wichel
roede en de aardstromingen weet, is
niet veel meer dan een aantal er
varingen en een aantal theorieën!-
of, anders gezegd, een handvol vra4g.
tekens en een handvol uitroeptekens.
Vor de leek ligt over dit alles een
sluier van geheimzinnigheid en hij is
geneigd, de wichelroedeloper bijkans
als een magiër te beschouwen.
Dit zal je gebeuren als je vacantie hebt...}
Spannend verhaal van
EOGAR WALLACE -
17
Dit was een veröijsterend nieuwtje voor Tarling om
«nee te nemen op zijn treinreis naar Hertford. Hij was
Tastbesloten het meisje te zien en haar te waarschuwen
•n, hoewel hij zich er van bewust was, dat het nu juist
niet tot zijn plicht behoorde om een verdachte te waar
schuwen en dat zijn gedrag, op zijn minst genomen,
ongewoon was, trok hij er zich toch niet veel van aan.
Hij had een kaartje genomen en ging naar het per
ron. toen hij plotseling een bekende gedaante zag, die
*ich voortspoedde alsof hij van een juist binnengeko
men trein kwam en blijkbaar zag de man Tarling even
▼óór Tarling hem had herkend, want hij week plotse
ling terzijde en zou in de mensenmenigte verdwenen
aijn. wanneer de detective hem niet ingehaald had
„Hallo, Mr. Milburgh!" zei hij. „Uw naam is Mil-
burgh, als ik mij goed herinner?"
De chef van Lyne's Magazijn keerde zich om. en
wreef in zijn handen, terwijl het gewone glimlachje op
lijn gezicht lag.
„Wel, zo waar," zei hij vriendelijk, „het is Mr. Tar
ling. de detectlve-gentleman. Wat een droevig nieuws
Niet op het gebied van
de geneeskunde
Om elk ipisverstand te voorkomen,
tekenen wfl hierbij nog het volgende
aan:
De ontdekking dat sterke magne
tische velden hun nadelige invloed op
de gezondheid van mens en dier deden
gelden, dateerde van omstreeks 1932
en was het gevolg van het werk van
verschillende professoren. Sindsdien,
en vooral na zijn pensionnering als
Hoofd der school tracht de heer Hout
tftd te vinden om aan de talloze aan
vragen te voldoen.
Op een punt wil de heer Hout ech
ter geen misverstand laten bestaan.
HU mijdt angstvallig het pad der me
dici. Als leek zich te verbeelden een
diagnose te kunnen stellen acht h{j
dwaasheid en zou hem Indelen in de
grote groep der kwakzalvers. Door
het vermijden van sterke magnetische
velden worden de omstandigheden
voor genezing gunstiger. De taak van
de roedelopcr is eenvoudig en zonder
pretentie en niemand zal er door wor
den weerhouden tijdig de hulp van
een arts in te roepen.
Tegen de misleiding.
Wat echter te zeggen van perso
nen, die zich uitgeven vo|p wichel
roedeloper en het niet zijn! Is het
een middel om interessant te lijken?
Het is opmerkelijk, dat zvlke „would
be" roedelopers in een huis zo veel
en zo sterke velden ontdekken. Ter
wijl ze er soms niet zijn!
Ook worden er kastjes aan de man
gebracht tegen fabelachtige prijzen,
welke een remedie heten te zijn tegen
„aardstralen".
Wichelroedelopen is geen sport, die
men op een goede dag maar eens
gaat beoefenen. Het is integendeel een
ernstig iets, waar nu gelukkig de we
tenschap zich mee gaat bemoeien.
Vooral door de vele en onloochenbare
successen stijgt in wetenschappelijke
kringen de belangstelling ten zeerste.
Had ons eerste onderhoud dus reeds
lang geduurd, we hadden meer dan
een'uur zitten praten, er blijkt nog
veel meer van te vertellen. Geen won
der dat een lezing van de heer Hout
over het wichelroedelopên, welke toch
ongeveer drie uur duurt, de mensen
veeal nog te kort lijkfr Het is alles
zo vreemd, zo geheimzinnig, zo waar
en toch zo eenvoudig.
Als gij lezer in de gelegenheid zgt
om eens een lezing van de heer Hout
te kunnen bewonen, verzuimt het niet
Ge zult evenals wg, dankbaar en met
een ervaring rijker naar huis gaan.
35*R0NDE VAN FRANKRIJK
3e-4e-5een6e ETAPPE
Luchtfoto van de Hebreeuwse Universiteit (links) en het Hadassah L'nirei*.
sitcitsziekenhuis (rechts), dat thans door de Arabieren Is omsingeld.
Nationale bloemenhulde
in Apeldoorn
WIE EVEN VOOE APELDOORN
in de prachtige omgeving van Berg
en Bos wandelt, mag zich al boven
velen bevoorrecht voelen. Maar, wie
dan nog het tentoonstellingsterrein
van „BLOEMEN IN BERG EN BOS"
op kan wandelen, ja, die mag een
kaartje met „zeer gelukkig" op z(jn
jasje spelden. Na langs 't hoofdge
bouw, het Rode Kruisstation, brand
weer- en politiepost te zijn gekomen
(pas op, bezoeker: er lopen 25 volge
lingen van Hermandad rond) krijgt
men een stukje imposant natuur
schoon te zien. Een grote vjjver met
een schitterende fontein en langs de
schuin oplopends oevers perken met
bloemen van allerlei kleur en vorm.
Lichte, zilveren waterspatjes geven
het iets verblindends. Links zien wij
tussen de bomen een waterval en ach
ter ons een rotstuin van Ardennen-
steen. Onze ogen kijken gulzig van
links naar rechts om niets te mis
sen van dit bloemen- en waterfestijn.
Dan begint de wandeling langs het
terrein.
Langs kleine paadjes, bergje-op
bergje-af. passeren we beekjes, aan
de ene kant begroeid met grote dot
ten oranjebloemen: de Oranjevallei.
De frisse lucht, licht geparfumeerd
door het welriekende aroma van de
talrijke kleurige planten, brengt de
toeschouwer in een heerlijke vacan-
tiestemming. Een wandeling door de
met bomen afgezette lanen en grap
pige slingerpaadjes geven het oog
veel te doen. Al die kleuren-, al die
natuurrijkdom.
Er is naast de planten ook een
plaatsje ingeruimd voor het bind
werk van bloemstukken. Zeven we
ken lang worden hier elke week nieu
we bloemstukken tentoongesteld. Op
de Vrijdagen zal deze afdeling geslo
ten zgn om de bloemen te verversen.
De moeite van een bezoek is ook de
heiéetuin met het jagershuisje volko
men waard. Hier zien we allerlei
soorten gecultiveerde hêi: veredelde
erica s. We komen langs een restau
rants een congreszaal, een muziek
tent, een openluchtbioscoop, een the
ater, een snelbuffetVoortdurend
zgn er voorstellingen, gratis toegan
kelijk voor de bezoekers.
Indrukwekkend is het tovertapijt
(magie carpet). Een bloemenzee van
ontelbare kleuren, door kunstenaars
hand gepoot en gekweekt. Hier en
daar zgn beeldhouwwerken van jon
ge kunstenaars tussen de bloemen ge
zet. Veel, enorm veel Ls er nog over
te vertellen, maar de woorden zijn te
nietig om U een complete indruk van
deze tentoonstelling te geven.
Deze expositie wordt van 5 tot 21
Augustus in Berg en Bos (Apeldoorn)
gehouden. De bedoeling is, een natio
nale betoging van eerbied waarde
ring voor het werk, dat onze konin
gin in de achter ons liggende halve
eeuw voor ons land heeft gedaan.
Iedere bezoeker zal een handteke
ning in de boeken kunnen zetten,
welke na afloop aan H.M. worden
aangeboden. Op 5 Juli, 's middags te
half drie, wordt de tentoonstelling of
ficieel geopend.
In de rij van de veie feestelijkheden
ter ere van onze jubilerende Lands-
vrouwe, zal deze tentoonstelling een
voorname plaats innemen!
ZATERDAG 3 JULI 1948.
Hilversum I - 301 m. 700 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram.muzlek;
7.45 Morgengebed, 9.00 Hoogmis; 10.15
Voor de kleuters; 10.30 Duitse opera
muziek; 11.00 Voor de zieken; 1L45
Schoolradio; 12.33 en 13.30 Orkest
Klaas van Beeck; 13.00 Ned. Strijd
krachten; 13.50 Film en to:»eek 14.10
Radio-Symphonie-orkest v an ijst
15,45 Gram.muziek; 16.3Q De p^.TTon-
heid van het Gregoriaans; 17 "Voor
de jeugd; 1.15 Journalistiek week
overzicht; 18.30 Ned. Strijdkrachteni
19.00 Nieuws; 19.30 Verkiezingsrede
Middenstandsp.; 20.00 Nieuws; 20.20
Lichtbaken; 20.50 Omroeporkest; 21.25
„Pluvier knapt het' op", radio-feuille
ton; 22.00 Weekend-serenade; 22.45
Avondgebed; 23.00 Nieuws.
Hilversum II - 415 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Lichte morgen-
klanken; 9.35 Werken van Handel;
10.00 Morgenwijding; 10.20 Voordracht
10.35 Kamermuziek; 11.00 Vindobona-
schrammel'n; 11.30 Amateurs zetten
hun beste "beentje voor; 12.00 Lunch
concert; 12.33 De Troubadours; 13.00
Nieuws; 13.20 Stafmuzlek der Am
sterdamse politie; 14 00 A.J.C-uitzen
ding; 14.15 Populaire platen; 15.00
15.00 NW-uitzending; 18.15 Filmmu
ziek; 18.45 Sportpraatje; 17.30 Ha-
waiian-muziek; 17.30 Om en nabij de
twintig; 18.00 Nieuws; 18.15 Ameri
kaanse plaatjes; 19.00 Artistieke staal
kaart; 19.45 Verkiezingsrede WD|
20.00 Nieuws; 20.15 En nu Oké met
Corry Vonk. Wim Kan en Keee
Pruis; 21.45 Socialistisch commentaar;
22 00 Weekend-orkest; 22 30 Jan Vo-
gel's accordeon-orkest; 23.00 Nieuw».
is dit, Mr. Tarling. Hoe vreselijk, voor iedereen die er
in betrokken is."
„Ik vermoed, dat hèt een hele opschudding heeft
teweeggebracht in het Magazijn, deze vreselijke ge
beurtenis?"
„O ja, mijnheer," zei Milburgh diep geschokt. „Na
tuurlijk hebben wij vandaag de zaak gesloten. Het is
vreselijk het vreselijkste wat ik ooit heb meege
maakt. Wordt er iemand van verdacht, mijnheer?"
vroeg hij.
Tarling schudde zijn hoofd.
„Het is een zeer geheimzinnig geval. Mr. Milburgh.'*
zei hij. En vervolgens: „Mag ik vragen, of er enige
beschikking is gemaakt om de zaak voort te zetten,
voor het geval van een plotseling overlijden van
Mr. Lyne?"
,,Ik heb natuurlijk het toezicht." zei hij, evenals dit
het geval was, toen Mr. Lyne zijn wereldreis deed. Ik
heb ook machtiging van Mr. Lyne's zaakwaarnemers, om
de zaak te blijven beheren tot het Hof een curator
benoemt."
Tarling keek hem met half dichtgeknepen ogen aan.
„Wat betekent deze moord voor u persoonlijk?" vroeg
hij lompweg. „Wordt uw positie er door verbeterd of
verslechterd?"
Milburgh glimlachte.
„Helaas wordt mijn positie er door verbeterd." zei
hij, „omdat het mij meer macht en meer verantwoorde
lijkheid geeft. Ik wilde, dat dit geval zich nooit voor
gedaan had, Mr. Tarling."
„Daar ben ik van overtuigd," zei Tarling droogjes,
terwijl hij zich herinnerde hoe Lyne de ander van
oneerlijkheid had beschuldigd
Na nog enige alledaagse opmerkingen gemaakt te
hebben, scheidden de twee mannen.
Milburgh! Op reis naar Hertford analyseerde Tar
ling deze minzame man en bevond, dat hij' in zekere
onmisbare hoedanigheden te kort schoot; hij woog hem
en kwam tot de conclusie, dat hij elementen miste, die
ongetwijfeld deel moesten uitmaken van een vertrouwd
persoon.
Te Hertford sprong hij in een cab en gaf het adres op.
„Hellington Grave, mijnheer. Dat is bijna twee mij
len." zei de koetsier. „Moet u naar* Mrs. Rider?"
Tarling knikte.
„U is toch niet meegekomen met de jongedame, dte
Jongedame," legda de koetsier uit.
„Neen," antwoordde Tarling verwonderd.
„Er was mij gezegd, dat ik uit moest kijken naar een
jongedame." legde de koetsier uit.
Nog een andere verrassing stond de detective te wach
ten. Hij verwachtte, dat Hellington Grave een klein
gewoon huls zou zijn, dat een weidse titel droeg. Hij
verwonderde zich toen de koetsier een indrukwekkende
poort binnen- en een brede oprijlaan van betamelijke
lengte opreed, waarop hij naar een, met kiezel bestrooi
de ruimte voor een groot herenhuis wendde.
Het was volstrekt niet de soort woning, die hij ver
wachtte voor de bloedverwant van een kassierster van
Lyne's Magazijn, en zijn verbazing werd nog groter,
toen de deur geopend werd door een huisknecht.
Hij werd in een salon gebracht, heel mooi en artistiek
gemeubileerd. Hij begon te denken, dat er een vergis
sing in het spel moest zijn en bedacht zich, hoe hij de
vrouw des huizes zou aanspreken, toen de deur open
ging en een dame binnentrad.
Zij was dichter bij de veertig dan bij de dertig, maar
het was nog altijd een mooie vrouw en in alle opzich
ten een vrouw van de wereld. Zij was zeer beminnelijk
tegen de bezoeker, maar Tarling dacht, dat hij plot
seling een spoor van angst zowel in haar gelaat als ta
haar stem opmerkte.
„Ik vrees, dat er de een of andere vergissing in hot
spel is," begon hij, „ik ben waarschijnlijk bij een ver
keerde Mrs. Rider aangeland ik wilde Miss Odett»
Rider graag spreken."
De dame knikte.
„Dat is mijn dochter," zei ze. „Hebt u iets van haar
gehoord? Ik maak me zeer ongerust over haar."
„Ongerust over haar?" vroeg Tarling snel. Wel. wat
is er dan gebeurd? Is zij niet hier?"
„Hier?" vroeg Mrs. Rider, met grote ogen. „Natuur
lijk is zij niet hier."
„Maar is zij dan niet hier geweest?" vroeg Tarlin#.
„Kwam zij dan eergisteravond niet hier?"
„Mijn dochter is niet thuis geweest," antwoordde rij.
..Maar zij beloofde wel een paar dagen bij mU t»
komen doorbrengen en gisteravond ontving ik^een tele
gram wacht even, ik zal h§t voor u halen."
Zij ging een ogenblik weg en kwam terug mét eel»
klein geel formulier, dat zij de detective overhandigd».
Hij keek het in enMas:
„Bezoek verhinderd. Schrijf niet aan mijn adrea
Ik zal schrijven, zodra ik mijn bestemming ba-
reikt heb."
Het telegram was aangeboden aan het grote post
kantoor te Londen en was aangenomen om negen uuf
volgens het oordeel van bevoegden, drie uur vo°rJj
moord was begaan. (Wordt vervolg®.
