JIMMY BROWN ALS WIELRENNER
auto besturen?
DENTA~r
HET GEHEIM VAN DE
GELE NARCISSEN
HOOGT GE EEN
Deze houding bezitten eveneens de
autoriteiten, die beter moesten we
ten. Door rijbewijzen uit te reiken,
soms zelfa per post, als ware het
permissies om een hond te houden,
hebben ztf de indruk bevorderd, dat
chaufferen een soort kinderspel is.
Totdat deze houding zich heeft ge
wijzigd is elke poging om de slach
ting te verminderen, even nutteloos
als het slaan op een trommel om bo
ze geesten te verwijderen. Toen de
eerste auto aan het publiek werd
verkocht, minder dan 50 jaar gele
den, werd zg beschouwd als 't speel
goed van de rijke lui. Deze gek-uit-
ziende spullen schenen niemand te
bedreigen, behalve dat zij de paarden
schichtig maakten, welke beesten
handelden,, alsof zij in de toekomst
konden zien. Er waren destijds weinig
auto's en de wegen met karresporen
en hun eigen asthma hielden ze wel
in, en zorgden er voor, dat zij niet
veel kwaad deden. Omdat zij duur wa
ren, konden alleen rijkere mannen ze
kopen, en omdat zij moeilijk te han
teren waren en geneigd om op mijlen
afstand van enige huizen te bezwij
ken werden zij slechts bestuurd door
mannen, sterk en gezond van li
chaam en met een gevoel voor tech
niek. Zij konden toen niet vermoeden,
dat dit dure speelgoed nog eens een
integrerend deel der beschaving zou
worden, en dat na enkele decenniën
85 millioen zouden uitzwermen over
8.3 millioen mijl verbeterde wegen.
En zg konden evenmin voorzien, dat
deze logge uitvinding zich zou ont
wikkelen tot een prachtige machine,
die zó snel voortdendert, dat het in
ongeoefende handen een verwoestend
instrument wordt, noch, dat het zo
bedriegelijk gemakkelijk te bedienen
zou worden, dat kinderen, vrouwen,
verlamden, en zelfs halve gekken er
mee rond zouden vliegen. De wetten-
makers en wettenhandhavers werden
door slaap bevangen en het drama is,
dat velen nog niet ontwaakt zijn.
Een voorbeeld hiervan is het feit,
dat vandaag, bijna 50 jaar later, zelfs
de verkeersregelen nog niet uniform
zijn. Geen automobilist is in staat, al
le tegenstrijdige verkeersvoorschrif-
Zij brengen dollars mee
Negenduizend Amerikaanse
touristen naar Nederland
Tijdens een bezoek aan de Ameri
can Businessmen's Club in Amster
dam heeft de heer Ralph. Tt. Reed,
president van de American Express
Qonieany te New Xork* die onlangs
uit Kopenhagen is gearriveerd, me
degedeeld, dat dit jaar meer dan
9000 Amerikanen Nederland zullen
bezoeken, hetgeen minstens 2000 meer
is dan vorig jaar.
De enige beperkende factor in het
transatlantische touristenverkeer, al
dus de heer Reed, is de beschikbare
ruimte aan boord van de schepen en
vliegtuigen. Indien Nederland bet be
zoek van Amerikaanse touristen aan
moedigt, zal hierdoor niet alleen de
Nederlandse-n.èrikaanse vriend
schap bevorderd worden doch zullen
ook touristendollars het land binnen
vloeien. Het Amerikaanse reispoten-
tieel is altijd aanzienlijk geweest en
bedroeg van 1920 tot 1939 in de lan
den buiten de Ver. Staten gemiddeld
400.000.000 dollar per jaar, waarvan
een groot deel in Europa.
Op basis van de tegenwoordige cij
fers kan een jaarlijkse uitgave door
Amerikaanse touristen in landen bui
ten de Ver. Staten gedurende de ko
mende drie jaren veracht worden
van 1200 tot 1600 millioen dollar.
Sinds zijn vorig bezoek van twee
jaar geleden, kon de heer Reed een
opmerkelijke vooruitgang constate
ren in de capaciteit van de Neder
landse hotels en in het Nederlandse
verkeer.
Na zgn bezoek aan Nederland zal
de heer Reed de kantoren van de
American Express Company gaan
bezoeken in Duitsland, Zwitserland
en Frankrijk;
ten te kennen, die hg zou ontmoeten
tijdens een tocht door Amerika, on
danks het feit, dat reeds 20 jaar ge
leden een gelijkluidende wegcode is
aanbevolen. Sommige staten laten
nog heden rechts passeren toe.
In sommige plaatsen mag men bjj
een rood stoplicht naar rechts af
slaan, terwijl dit ergens anders tot 'n
stevige boete leidt!
Een gele streep op de rijweg bete
kent hier, dat men hierover niet mag
passeren, en elders betekent hetzelf
de symbool, dat het O.K. is, rij door, en
passeer.
Maar het meest averechts en ver
keerd is de regeling op het gebied
van signaal geven met de hand. Er
zijn bijv. 3 manieren, om naar links
afslaan aan te geven, n.1. de linker
arm recht uit steken door het raamp
je, somg alleen maar een vinger, en
soms met de arm op en neer zwaaien
(waving-byebye). Doch dit is nog 't
minst verwarrend; het grote gevaar
bestaat hierin, dat gelijke signalen 'n
verschillende en zelfs tegenoverge
stelde betekenis hebben in verschil
lende staten.
Het bye-bye-wuiven betekent
minstens in 3 Staten een stopsignaal.
Een automobilist uit een staat,
waar het uitsteken van de linkerarm
een linksaffer betekent, en dus
rechts gaat passeren, komt in een
Ziekenhuis terecht in een andere
streek, waar ditzelfde signaal rechts
afslaan betekent.
Het omgekeerde is eveneens 't ge
val bij een inwoner uit laatstgenoem
de streek, die bij dit signaal gaat
passeren en dus de linksaffer in de
flank rijdt; ook hg kan dan in een
ziekenhuis weer bijkomen.
In weer andere streken is het een
stopteken. Vier staten eisen geen
handsignaal. Twee andere specifice
ren niet. In 6 staten betekent het uit
steken van de linkerhand alle ma
noeuvres: stoppen, links- en rechts-
afslaan, de as van de sigaret slaan,
zijn meisje groeten of achteruit rij
den.
Deze slordige houding van de
overheid is ook de werkelijke reden,
waarom dronkenschap en de continu
te grote snelheid blijven bestaan.
Iemand, die alcohol gebruikt heeft,
heeft viermaal zoveel kans op een
ongeval als normaal, en een dronken
automobilist is 55 maal zo vatbaar
in het veroorzaken van aanrijdingen.
In één jaar was bij 1:6 van alle onge
vallen alcohol in het spel en bjj 11%
van dê dodelijke ongevallen had de
bestuurder drank gebruikt.
Het staat nog niet voldoende
vast, dat snelheid op zichzelf een
voorname ongevallen-factor is, maar
snelheid kan zeer zeker wat .anders
een lichte botsing zou zijn geweest,
in een tragedie veranderen. Bij 40
km. kan een auto een voorwerp even
hard raken, alsof het van 13% voet
hoog was gevallen, maar bij 100 km.
is het effect gelijk aan het vallen
van de auto van een 9e verdieping,
121% voet hoog, en met deze vaart
kan een auto het standbeeld van de
Vrijheid, 225 ton, 25 cm. van zijn
basis verschuiven.
De overheid zou aan alle bedreigin
gen -an dronken chauffeurs en snel
heidsmaniakken in één nacht prac-
tisch een einde kunnen maken door
ze meteen in de gevangenis te stop
pen, evenals men dit doet met een
man, die in de straat loopt te schie
ten met een geweer.
Ieder courantenlezer weet, dat een
beschonken automobilist, of geen
straf of een kleine boete krijgt en
slechts zelden gevangenisstraf. Zelfs
de intrekking van het rijbewijs past
men zelden toe. In Missouri gebeur
de dit slechts in 1% der gevallen, 'n
Wetsvoorstel in New York, om bij
dronkenschap achter het stuur, le
venslang het rijbewijs in te trekken,
werd verworpen, toen een senator be
toogde, dat dit een handicap zou vor
men voor het zakenleven en het so
ciale leven van enige andere eerbied
waardige burgers. Men liet blijkbaar
buiten beschouwing de handicap in 't
R.K. mijnwerkers protesteren
tegen pijler-accoord
De R.K.-mijnwerkers hebben in 'n
vergadering te Heerlen krachtig ge
protesteerd tegen het zgn. pijlerac-
coord, dat h.i. moet leiden tot een
nieuw jaagsysteem.
„Heer, verlos ons van het beheer'^,
aldus vele stemmen uit de vergader,
ring. Een resolutie werd aangeno*
men, waarin wordt gezegd dat h«,t
pijler-accoord „in beginsel en prac*
tisch" onaanvaardbaar blijft.
Muiterij op
Amerikaans schip
Aan boord van het Amerikaanse
schip „William Carson" ia muiterij
uitgebroken onder de bemanning, zo
als uit een SOS-bericht van het schip
blijkt. Het schip bevond zich bij de
Portugese kust
6. Hij zette de terrine gewoon aan
zijn lippen, en slobberde het ding uit,
tot het leeg was. Meneer Brushbox
en Billy lachten daar hartelijk om,
maar mevrouw Brushbox ergerde
zich groen en geel aan die ongelikte
aap. Tegen zulk een eetlust was bo
vendien niet te koken, maar dat vond
mevrouw het ergste, wat zij was heel
zuinig van aard. En eens op een keer
liep bij haar de maat over. Jimmy
had zijn eigen soepterrine al schoon
leeggedronken, en nog niet verzadigd
greep hij brutaal de terrine, die voor
de familie bestemd was
leven van andere mensen, die in der
gelijke ongevallen gedood werden.
Wat te grote snelheid betreft,
iedereen weet, dat In de meeste ste
den, tenzij de bestuurder een vreem
deling is zonder enige invloed, het
handhaven van de snelheidsvoor
schriften een verschrikkelijke grap
is. In 1938 werd in Pensylvania de
streng nageleefde wet aangenomen,
dat een rijbewijs voor 90 dagen werd
ingetrokken bg overschrijding van de
90 km. Dit werd gecombineerd met
een sterke veiligheidscampagne.
Het aantal verkeersongevallen
daalde dat jaar met 25% (meer dan
100 levens werden aldus gespaard).
Maar de politici krabbelden terug,
en thans wordt nog nauwelijks ie
mand meer lastig gevallen met in
trekking van zijn rijbewijs.
De meest gevaarlijke automobilis
ten, behalve de dronkaards, zijn de
zogenaamde brokkenmakers (accl-
dent-prone) en ook hier is de over
heid te laken, omdat deze mensen
of genezen moeten worden door een
speciale opleiding, of in ernstige ge
vallen moeten worden verwijderd van
de weg. Brokkenmakers z(jn mensen,
die gewoonlijk wegens psychologi
sche factoren, steeds weer ongeval
len hebben, zij snijden zich dikwijls
in hun vingers, breken hun armen,
struikelen over voorwerpen, stoten
hun hoofd en laten alles vallen. Vol
gens een uitgebreid onderzoek ma
ken zulke bestuurders tienmaal meer
doden dan normale automobilisten.
Minder dan 4% van alle chauffeurs
behoren hiertoe. Maar deze kleine
groep veroorzaakte meer dan 40 pro
cent van alle ongevallen, zodat dit
type chauffeurs per jaar 13.000 men
sen doden, van nationaal standpunt
bezien. Door bepaalde tests kunnefiu
92% van deze brokkenmakers wor
den gediagnostiseerd, welke proeven
door opgeleide leken kunnen geschie
den:
Ook de medici kunnen veel van
deze personen uitwieden bij candida-
ten voor het rijbewijs, die gevaarlij
ke automobilisten zouden worden
door ernstige hart- en vaatziekten
en onvermoede gezichtsstoornissen.
Bijv. van een grote groep brok
kenmakers bleek 77% een te lage
bloeddruk te hebben, tegen 3j^%
van de normale bevolking. Lage
druk betekent niet per sé, dat de
bestuurder een brokkenmaker is,
maar het is een aanwijzing, dat de
candidaat met extra zorg\-uldigheid
onderzocht moet worden.
Ook ervaren examinatoren zien
gauw, met één oogopslag, aan be
paalde trekken, wat voor vlees zij
in de kuip hebben. Maar vele staten
houden geen rijproef, en in alle ove
rige geschiedt het zó plichtmatig,
(INGEZONDEN MEDEDELING)
Alle voorkomende reparaties
aan kunstgebitten
Zitting: Donderdags 10.30
12 uur Café Tromp ('t Vosje)
Markt Schagen. Reparaties
binnen 24 uur terug.
dat het meestal alleen bewijst, dat
iemand, met zijn beste gedrag, en
langzaam rijdend, een blok rondtoert
zonder zijn spatborden kwijt te ra
ken. De meeste rij-examinatoren
zijn' gepensionneerde en afgekeurde
politieagenten.
Een brokkenmaker is ook nog wel
anders te herkennen; zij claxonne
ren luid en chronisch, alsof het zit
ten achter het stuurwiel hen maakt
tot: monarchs of all they survey.
Het zijn meestal verkeersvarkens,
die in- en uitsnijden, anderen van de
weg afduwen, doch weigeren, zich
te laten passeren, vliegen op een
rood verkeerslicht af, remmen dan
maximaal, doch merken weer te laat,
dat het licht groen wordt. Ze vlie
gen vooruit na het starten, inplaats
van met een rustige gang, en dolen
over de weg, geven nooit stop- of
afdraaitekens, noch kijken ze in hun
achteruitspiegel. Om de paar mijlen
worden zij overrompeld door een
plotselinge gevaarlijke verkeers-situ-
atie, en moeten dan weer plotseling
uitwijken of hard remmen. Zy zijn
er van overtuigd, dat een stommi
teit van een voetganger of een ande
re automobilist de oorzaak is. Maar
men heeft berekend, dat een opmerk
zaam en goed automobilist slechts
één maal ln de 10.000 km. wegens 'n
plotseling opduikende hindernis moet
stoppen;
(Wordt vervolgd)
Middenstandspartij
protesteert
De Midd'enstandspartij heeft een
protest ingediend tegen de „onrecht
vaardige zetelverdeling", daar de P.
d. A. 1,4 zetel meer dan het aan
tal stemmen kreeg, terwijl de Mid
denstandspartij met 0.2 te weinig geen
zetel kreeg toegewezen.
Wilden invasie
in Parijse opera
De Opera van Parijs gaf onlangs
„Mirages" (Fata Morgana), een ballet
van Serge Lifar, op de muziek van
Henri Sauguet. Plotseling kwamen,
geheel onvoorzien, halfnaakte dansers
zwart al9 negers en het hoofd met
veren getooid, het toneel op en gaven,
temidden van de volmaakte danspas
sen der balletgroep, hun, wat men zou
noemen „eigen vertolking'' van de
dans.
„Een Fata Morgana" temeer, dach
ten d© toeschouwers, zonder zich hier
verder over te verbazen, Maar dege
nen onder hen, die tot de regelma
tige bezoekers behoorden namen in
hevige mate aanstoot aan het voor
gevallene. Wat de artisten op het
tonel betrof z(j voerden ondanks
niet te beschrijven verbazing, hun
dans tot een goed einde, zonder iets
te laten merken van hun grote ver
warring.
Wat was echter het geval: op de
avond, waarop het incident voorviel,
geven de studenten van de Academie
van Beeldende Kunsten hun traditio
nele „Bal des Quatz' Arts", waarop
het de gewoonte is de dolste streken
uit te halen.
Een tiental van hen had kans ge
zien om in de coulissen van het eer
ste theater van Frankrijk te glijden,
en had vervolgens zijn hoogst dwaze
entrée gemaakt op hetzelfde toneel,
waarop de kunstenaars van de „Aca
démie Nationale de Muslque" hun
dansen uitvoerden, ten aanschouwe
der 2.0000 toeschouwers, die de be
roemde en plechtstatigezaal van de
Opéra vulden.
Bjj de Status Qno-l(jn in de buurt vim Medan Is de verhouding lussen
de Nederlandse' en Republikeinse mili tairen van dien aard, dat de Repu
blikeinse wachtcommandant uit zijn wachthuisje aan de overkant van de
brug komt om een praatje te maken met zijn Nederlandse collega. H(J
heeft bezwaren tegen het maken van foto's in de buurt van „de lijn".
Ko Verboven uit Bergen op Zoom, L't. Hemelaar van „Legercontact" en
Piet de Moor uit Wouw (N.B.) tijdens het babbeltje.
VLIEGTUIG VAN DE HAGANAH
IN BESLAG GENOMEN
In Halifax (Canada) ig een vlie
gend fort uit de Verenigde Staten,
die op het vliegveld aldaar was ge
land, in beslag genomen door een
douanebeambte.
Volgens zekere berichten zou het
hier een vliegtuig van de Haganah
betreffen, hetgeen de piloot echter
hardnekkig ontkende. HIJ vertelde,
dat hij het toestel weer naar zijn
basis in de staat New-York zou te
rugvliegen en dat het eigendom war
van een burger-luchtvaartmaatschap
pij-
BOSSEN VAN LUNTEREN WORDEN
VERNIELD....
In de bossen om Lunteren heerst
de laatste tijd zulk een vandalisme, daé
eigenaren van landgoederen en ter
reinen de opheffing van vrije wan
deling overwegen, hetgeen voor dij
op tourisme en vreemdelingenverkeer
geheel aangewezen Veluwedorp funes
te gevolgen zou hebben.
Teneinde verdere vernieling en de
dreigende afsluiting van de bossen
te voorkomen, worden thans door de
VW als laatste redmiddel pogingen
in het werk gesteld om op korte ter
mijn te komen tot opriching van een
natuurwacht Vrijwilligers voor deze
instelling, die ook elders in ons land
nuttige diensten bewijst, worden thans
opgeroepen.
DONDERDAG 14 JULI 1948
Hilversum I 301 m. 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.30 en 8.15 Gram. muziek;
7.43 Morgengebed; 9.05 Werken van
Richard Strauss; 9.45 Schoolradio^
10.00 en 10.45 Gram. muziek; 10.15
Morgendienst; 11.00 De Zonnebloem;
12.03 Orkest Klaas van Beeck; 13.00
Nieuws; 13.20 Gerard Hengeveld,
piano; 14.00 Kamerorkest; 14.40 Voor
de vrouw; 15.00 Omroepkoor; 15.30
Pianorecital; 16.00 Bijbellezing; 16.50
Radio-jeugdjournaal; 17.15 Nationale
schoolzangwedstrijd; 18.15 Voor de
landbouw; 18.30 Ned. Strijdkrachten;
19.00 Nieuws; 19.30 Het actueel geluid;
20.00 Nieuws; 20.15 Plaatvaria; 21.00
NCR V-koor; 21.30 Openluchtconcert
door Sangh en Spel; 22.15 De vaart
der Volkeren; 22.45 Avondoverden-
king; 23.00 Nieuws.
Hilversum II, 415 m. - 7.00 en 8.00
Nieuws; 7.15 en 8.15 Gram. muziek;
7.30 Dagopening; 8.45 Engelse -orkest-
Arbeidsvitaminen; 10.35 Gram. mu
ziek; 10.50 Voor de kleuters; 11.00
Ochtendconcert; 12.00 De Papavers;
12.38 Gram. muziek; 13.00 Nieuws;
13.15 Vaudeville-orkest; 14.00 Neder
land bouwt op; 14.15 Solistenconcert;
15.00 Voor zieken en gezonden; 16.00
Een colorist van muziek en gespro
ken woord; 17.00 Kaleidoscoop; 17.40
Tennisreportage uit Noordwijk; 18.00
Nieuws; 18.15 Spcrtpraatje; 18.30 Ra
dio-Volksmuziekschool; 19.10 Les gars
de Paris; 19.40 Kinderkoor; 20.00
Nieuws; 20.15 Omroeporkest; 21.15
„Alchemie en Porcelein**, hoorspel;
21.50 Omroeporkest; 22.15 Zoet-Zuur,
cabaret met o.a. Toon Hermans; 23.00
Nieuws.
FEUILLETON
Spannend verhaal van
EDGAR WALLAC& -
HOOFDSTUK XI.
„Thornton Lyne is dood".
Een tijdlang sprak geen van beiden een woord, i'ar
g ^rad lanêzaam nader, trok een stoel naast het bed
en ging zitten, geen ogenblik zijn ogen van het meisje
afwendende.
Odette Rider De vrouw, waarnaar de Engelse poli
tie zocht, tegen wie een bevel to{ in hechtenisne ning
was uitgevaardigd op beschuldig*-.g van moord met
voorbedachte rade en nu hier in een klein dorps-
Mekenluis. Een ogenblik, maar ook maar een ogen
blik, twijfelde Tarling. Wanneer hij buiten de zaak
gestaan en deze beschouwd had als een gewoon toe
schouwer, of wanneer dit meisje niet zo in zijn leven
was getreden en daarop zo'n nieuwe, verbijsterende
invloed uitgeoefend had, zodat zijn oordeel niet meer
*o koel was, zou hij gezegd hebben, dat zij zich wilde
schuilhouden en dit ziekenhuis als een veilige schuil
plaats had gekozen. Zelfs de naam, waaronder zij door
ging was gefingeerd op zich zelf al een verdachte
omstandigheid.
De ogen van het meisje lieten de zijne niet los. Hij
las in die klare diepten een spoor van angst en zijn hart
zonk in zijn schoenen. Het was nog niet tot hem door
gedrongen, dat de voornaamste drijfveer in dit geval
voor hem niét was om de moordenaar van Thornton
Lyne te ontdekken, maar om te bewijzen, dat het meisje
onschuldig was.
„Mr Tarling," zei ze met een eigenaardige lichte on
derbreking van haar stem, „ik ik verwachtte niét u
hier te zien."
Dit was een ellendig begin en het was in haar ogen
nog ellendiger, omdat ze zo zorgvuldig gerepateerd
had, wat ze had willen zeggen. Want in haar heldere
ogenblikken na hét ongeval, had ze aldoor gedacht aan
deze man met het strenge gelaat, wat hg zou denken,
wat hij zou zeggen en wat hij, in zekere omstandigheden,
zou doen.
„Dat kan ik aannemen," zei Tarling vriendelijk. „Het
spijt mij te horen, dat u een herscnschddding hebt ge
had, Miss Rider."
Zij knikte en een vaag glimlachje speelde om haar
mondhoeken.
„Het was niet erg," zei ze. „Natuurlijk was het eerst
erg akelig en wat komt u hier doen?"
De laatste woorden wez*den snel gesproken. Zij kon de
maskerade van een beleefd gesprek niét verdragen.
Er heerste een ogenblik stilte en toen nam Tarling
het woord.
„Be kwam om u te zoeken," zei hij, langzaam spre
kende, en weer las hij vrees in haar ogen.
„Welnu", zij aarzelde en vervolgde toen wanhopig en
een weinig uitdagend, „u hebt me gevonden!"
Tarling knikte.
„En nu u mij gevonden hebt," vervolgde zij, snel
sprekende, „wat wilt u van mU?"
Zij rustte op haar elleboog, haar overspannen gelaat
was naar hem gekeerd, de ogen een weinig dichtge
knepen, keek ze hem aan met strakke blik, die haar
opwinding verried.
„Ik wilde u een paar vragen stellen," zei Tarling en
haalde een notitieboekje uit zijn zak en liet dit op zijn
knie balanceren. Tot zijn ongenoegen schudde het
meisje het hoofd.
„Ik weet niet, of ik uw vragen kan beantwoorden,"
zei ze kalmer' maar er is geen enkele reden waarom
u ze niet zoudt doen."
Dit was een heel onverwachte houding. Wanneer
Odette Rider dodelijk verschrikt was geweest, dan had
hij dit kunnen begrijpen. Wanneer zij in een huilbui was
uitgebarsten, wanneer ze in haar angst onsamenhangen
de woorden had gesproken, wanneer ze verontwaardigd
of schaamrood was geworden elk dezer verschijn
selen zou gestrookt hebben met zijn opvatting van haar
onschuld of vrees, dat ze schuldig zou zijn.
„In de eerste plaats," vroeg hij brutaalweg, „waarom
is u hier onder de naam van Miss Stevens?"
Zij dacht een ogenblik na en schudde toen haar hoofd.
„Dit is een vraag, waarop ik geen antwoord kan ge
ven," zei ze kalm.
„Ik zal er voor het ogenblik niet op aandringen,"
zei Tarling, „omdat ik begrijp, dat dit in verband staat
met zekere andere zonderlinge handelwijze van u.
Miss Rider."
Het meisje bloosde en sloeg haar ogen neer en Tar
ling vervolgde: „waarom verliet u Londen in alle stilte,
zonder uwe vrienden of uw moeder enige aanwijzing
omtrent uw plannen te geven?"
Zij keek hem scherp aan.
„Hebt u moeder gezien?" vroeg zij kalm en weer
verscheen de angst in haar ogen.
„Ik heb uw moeder gezien," zei Tarling. „Ik heb ook
het telegram gezien, dat u haar hebt gezonden. Kom,
Miss Rider, laat mij u toch helpen. Geloof mij, er hangt
veel meer van uw antwoorden af dan enkel het bevre
digen van mijn nieuwsgierigheid. U moet wel begrijpen,
hoe ernstig uw positie ifl."
Hij zag hoe ze haar lippen opeen perste en zij schudde
haar hoofd.
„Ik heb niets te zeggen," zei ze met een zucht. „Als
als u denkt, dat ik
Zij hield op.
„Voltooi uw zin," zei Tarling streng. „Als ik denk,
dat u deze misdaad begaan hebt?"
Zij knikte.
vy v f y f (Wordt vervolgd)-
